De legerbode

1354 0
close

Why do you want to report this item?

Remarks

Send
s.n. 1915, 15 May. De legerbode. Seen on 29 March 2024, on https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/en/pid/w37kp7vk7z/
Show text

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

DE LEGERBODE den Dinsdag, Donderdag en Zaterdag verschijnende Dit blad is VOOR DE BELGrISCHE SOLDATEN bestemd ; iedepe compagnie, escadron of batterij ontvang-l tien of vijftien Fransche en Nederlandsche exemplaren. Roemrijke Bladzijden OP DEN YSER M T Linis-reiimsuf n de SrtiDotc in il r geBingdt Brigade Te SINT-JORIS bij NIEUWPOORT (Vervolg) Op 1911 October, komt eene sectie van de b8s batterij, behoorende tôt de 5e gemengde brigade, welke meer ten Noorden werkzaam is, onder bevel van den hulp-onderluitenant Colson de batterijen van de y brigade versterken.Deze sectie heeft op geringen afstand van de Eendrachtbrug, waarvan zij de toegangen onder haar onmiddellijk vuur houdt, stelling genomen. Voortaan zal zij, met den groep van de y brigade, er toe bijdragen om op de ter-reinen welke zich tusschen den Yzer en den weg van Mannekensvere naar Rattevalle mistrekken, een regen mitraille te doen neer-komen.Het Duitsche voetvolk wordt ziehtbaar onge-rust. Den aon October 's morgens, ziet men zevlijligbezigmet zich te verschansen onder bet geweervuur dat uit onze loopgraven komt. De vijandelijke artillerie vertoont éene steeds grootei" wordende bedrijvigheid. Van af 6 uur 's morgens begint opnieuw een bombardement met stukken van allerlei kalj-ber. Het wordt zonder ophouden tôt 6 uur 's avonds voortgezet. In het dorp Sint-Joris blijft er geene enkele "svoning ongeschonden. In de loopgraven aan gone zijde van de Eefndrachtbrug, evenals in de rangea van het bataljon dat in reserve vrerd gehouden, telt men zeer zware verliezen. Maar iedefeen blijft heldhaftig op zijn post. Rond 3 uur 's namiddags, heeft het bataljon d%t stroomafwaarts van de brug is verschanst, een hevig mitraillevuur te door-staan welk het in de llank neemt en schijnt voort te komen uit huizen op ongeveer 5oo meters van Mijlpaal 3 aan den Yzer gelegen. b" onder-luitenant Colson biedt zich aan om des naehts een stuk op den dijk te brengen, ten einde de woningen te Vernielen van Tvaaruit het doodelijke vuttr is gericht. De dag gaat zonder verder incident voorbij ; maar, gezien de voortdurende bedreiging, kiijgt het y linie-regiment bevel den geheelen Baent zijne gevechtstelling te blijven innemen. Den 2i" Oktober, om 4 uur; zendt het stuk van onder-luitenant Colson plots eene waag van xo of 12 brisantgranaten op de gemelde huizen. Deze storten ineen; de bezet-1ers> die ten minste welke door de dood jpspaard bleven, vluchten vol schrik; luide •toejuichingen stijgen op uit onze loopgraven. Om kwart over 7 stort eene werkelijke Cf\°p granaten. over het 1* bataljon neer, •on.Vnadellijk ten Zuiden van de brug. De 4e ^■m^agnie wordt zwaar beproefd en haar û-fltfcia ernstig gewond. De overblijvende " -viieiey houdt de overlevenden nochtans ter ptaats en eene feâerve-compagnie wordt ter '' ^jerking gezonden. Maar het doodende ^'•schut van den vijand blijft voortduren ; vele ','(5e,ren worden buiten gevecht gesteld, , stukken van de barstwering vallen in î f°PKraat'; gedurende een oogenblik kalmte 'ttsn yerplicht twee nieuwe compagnieën ter tiH rking naar het bataljon te sturen. l^en t*en middag herbegint het bombarde-e at van dezelfde loopgraven met ongehoor-\ e "c^gheid : 2, 3, 4 groote granaten vallen ^ 2 7® In'nutlt op neer. Maar zoo goed als het fcÉftkM&JMB de verwoestingen herstafen de mannen houden stand, niettegenstaande de verschrikkelijke zenuwschokken, het schouw-spel der dooden die op den bodem van den loopgraaf neerstorten en het klagende gekreun van de gewonden. Onder dekking van dit onweer mitraillevuur is de vijand, van loopbruggen voorzien, tôt op nauwelijks 5oo meters afstand van de verdedigers kunnen vooruit rukken. Opnieuw komt er bevel om tôt het uiterste te weer-staan, en zes eompagnieën van het i4e linie-regiment worden tôt de beschikking van het 7e gesteld. De vrees voor eene poging tôt doorbraak in groot getal wordt van uur tôt uur grooter, want de vijand doet reeds eene poging naar Schoorbakke, waar het gevecht hevig woedt ; korten tijd later komen twee nieuwe compagniëen van het i4c de reserve versterken. Rond 5 uur ziet men de vijandelijke artillerie stelling nemen ten Zuiden-Oosien van Mannekensvere, terzelfder tijd dat 2 of 3 bataljons vooruit rukken, gedeeltelijk ten Noorden, gedeeltelijk ten Zuiden van den weg naar de Eendrachtbrug. En daar het bombardement voortduurt, is het onder een regen granaten dat men de patronen moet uitdee-len en de dooden en gewonden oprapen waarvan het getal steeds aangroeit : deze twee laatste dagen heëft het 7% 5 offieieren en 200 man buiten gevecht gesteld gehad. En ziehier nu dat, om den toestand nog hachelijker te maken, de verdedigers van de linker loopgraven opnieuw onder strijkvuur worden genomen door maçhinegeweren, die nogmaals een schuilplaats zijn komen zoeken in de puinen van de huizen welke denzelfden morgen werden vernield. Men besluit ze verder te vernielen. Maar zoo luitenant Colson, ofschoon gewond, dap-per op zijn post is gebleven, gevoelt hij zich toch buiten staat om de noodige voorberei-dingen te maken. Luitenant Cambrelin, gevoegd bij den commandant van den groep batterijen van de 7e brigade, biedt zich uit eigen beweging aan om hem te vervangen. Intusschentijd is er eens te meer bevel gekomen het regiment gedurende den gan-schen nachtop zijne gevechtsstellingente doen blijwn, ditmaal reeds voor den derden keer. Om 4 ulir s morgens, den 22a October, schieten enkele granaten de overblijfsels die nogrecht staan geheel tôt puin. Het geschut is zoo doeltreffend dat men overblijfsels van menschelijke lichamen met de ontploffing van ieder projeetiel in de lucht kan zien vliegen. Daarna, bij het eei'ste daglicht, herbegint het onvermoeibaar bombardement. Plots, om 9 uur, wordt het onderbroken en de Duitsehe infanterie bedreigt met een nieuwen aanval. Onmiddellijk stijgt er een razend geweervuur uit onze loopgraven ; eene sectie van de 27' batterij, aangevoerd door onderlui-tenant Mattagne, heeft aehter den dijk zelf stelling gevat en schiet op 700 meters afstand in de vijandelijke rangen, waaï zij bloedige gapingen aehterlaat. Stortvlagen granaten en granaatkartetsen komeû op haar neer zonder ze tôt zwijgen te kunnen brengen ; onze artilleurs blaken van strijdlust. Ook de 25' en de 26e batterij schieten uit aile maeht, on-danks het vuur dat hen overstelpt en de overwonnen vijand moet van den aanval afzien. Maar onmiddellijk herneemt de beschieting op verschrikkelijke wijze en tracht de onzen onder een regen van staal te verpletteren. Vruchteloos ! Telkens het gôschut vermin-dert en het vijandelijke voetvolk zich ont-bloot, wordt het door een hagel mitraillevuur aan den grond genageld. Onze mannen heb-ben geen menschelijk uitzicht meer ; hun ge-laat is zwart van stof en rook ; huune uxxitor- men zijn met bloed en slijk bedekt, maar hxxnne dapperheid blijft even onwrikbaar. Hun weerstand is zoo bewonderenswaardig dat van aile kanten de meest geestdriftige gelukwenschan van hunne oversten toekomen aan het 7elinie-regiment en aan onze prachtige batterijen. Tegen het einde van den dag komt het voorziene bevel, steeds hetzelfde, nog een vierden naeht in de loopgraven uit te houden, ten allen prijs, was het tôt de dood. Maar terzelfder tijd verneemt het regiment dat de Koning, de stoïeke houding van het 7* wil-lende feeloonen, aan zijn vaandel de hoogste onderscheiding verleent : het kruis vaa de Leopoldsorde. Eene onbeschrijflijke ontroering maakt zich van al die dapperen meester ; daàr zijn er die weenen van vreugde en trots. En uit de loopgraven, waarover de duisternis zich reeds ver-spreidt, stijgt een reuzenkreet die daar, dicht in de nabijheid, den vijand sidderen doet : « Leve de Koning ! Leve België ! » De toestand is eehter hachelijk geworden. De korpsoverste heeft vernomen dat de Duitschers te Tervaete den Yzer zijn overge-trokken en dat zij op Schoorbakke, waar men nog weerstand biedt, eene voortdurende druk-king uitoefenen, van buitengewone hevigheid. Meer dan ooit moet men hier volhouden, ofschoon de vijand grond gewonnen heeft en hij nu met zijne maçhinegeweren de puinen bezet van andere woningen in de onmiddel-lijke nabijheid van de Eendrachtbrng àelf. Nogmaals neemt luitenant Camberlin het op zich om dat wat er nog van de waggelende mi^ren overblijft met de artillerie tè vernie-tigen-Onvermoeibaar voert deze dappere officier in den donkeren nacht de moeilijke, lastige voorbereidingen uit, terwijl de batterijen van de 7e brigade voortgaan met hun afgebroken geschut, terwijl de maçhinegeweren van het 9e de verdedigers in de nabijheid van de brug zelve konjen versterken (3 maçhinegeweren van het 7e zijn buiten dienst) en dat overal in den omtrek, iangs de kanten van Lombaert-zijde zoowel als te Schoorbakke, het geweervuur in de duisternis knettert. Bij het krieken van den dag, op 23n OctQ-. ber, worden de door den vijand bezette puinen voor de derde maal vernield door een stuk geschut op den dijk opgesteld. Nauwelijks is deze taak volbracht of de dagelijksche beschieting herbegint, zoo hevig op de on-middeilijke nabijheid van de brug samen ge-trokken dat hetnoodig is de maçhinegeweren te bergen om ze voor eene geheele vernieling te beveiligen. Onmiddellijk ook ontstaat een hevig geweervuur aan beide oevers, niettegenstaande den hagel granaten waarvoor onze soldaten eehter ongevoelig geworden schijnen. Maar de vijand is er in geslaagd op den anderen dijk maçhinegeweren op te stel-len, waarvan het maaiend vuur juist over den top van de borstweringen onzer loopgraven scheert. Terwijl de eenen onophou-delijk het tirailleursvuur aan den gang houden, moeten de andere, onder het vuur, de dekkende massa herstellen, de eenige be-schutting die er voor onze mannen overblijft. Met het geweer of met de sehop in de hand blijven allen vol moed, ondanks de boven-mensehelijke vermoeienissen welke zij tôt dan toe hadden doorstaan. Geene verzwakking is te vreezen, wanneer plots nieuwe vernielings-werktuigen in het strijdperk treden, welke een versehrikkelijk werk vermhten gaan. Reusachtige bommen, komende van men weet niet waar, en waarvan de komst door geene losbranding wordt aangekondigd, ontploffen de eene na de andere met verschrikkeiijk lawaai, op de borstwering, in de loopgraven, tervv'ii.l zij de mansehappen de ledemaiea lS Mei 1015 Ntimrner 108

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
This item is a publication of the title De legerbode belonging to the category Oorlogspers, published in Antwerpen from 1914 to 1940.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Add to collection

Location

Subjects

Periods