den Dlnsdag, Donderdag en Zaierdag verschijnende IDit blad is VOOR DE BELGTSGHE SOLDATEN bestemd ; iedere compagnie, escadroïà of batterij ontvangt tien of vijftien Fransche en Nederlandsche exemplaren. Ie Belgisclie Spoorarbeiders mamfesteereo te. Oisseî De mooie stad Oissel was verleden Zondag in ist ; zij ontving den heer Paul Segers, Bel-•ch minister van spoorwegen, marine, poste-su en telegrafen, en heel't den vertegenwooi'-;er van onze regeering een hartelijk onthaal kan. Men weet dal liet le Oissel is, in de nabijheid a Rouaan, dat van al' 1914 grootendeels ons 501'wegmaterieel geëvacueerd werd, dat aldus a de roofzucht van onze vijanden kon onltrok-11 worden. ^an af dat oogenblik keeft zich eene aanzien-;e Belgische kolonie te Oissel gevestigd ; zij îft er scholen opgericht en zet haar nationaal en door te xnidden van de Fransche bevol-tg, in eene atinosfeer van sympathie en broe-'lijkbeid.ïet is aan deze kolonie dat de heer minister ï'ers, die aan onze spoorarbeiders hun inte-lal loon is blijven uilbetalen, bezoelt heeft )racht ; hij heeft zich daardoor willen inlich-i over de zedelijke en stoffelijke voorwaardea arin zij leeft. En hij is naar Sainte-Adresse ergekeerd, tevreden ovcr wat hij tijdens zijne s heeft gehoord en gezien. îet bezoek begon met de Belgische spoor-rkhuizen voor smederij en ketelmakerij, de •akementen en slaapzalen ; ten slotte, het roi-d materieel. ïadat dit eerste gedeelte van het prograin was jevoerd, vereenigde een demokratisch ontbijt, i minister en ongeveer 1,200 arbeiders, in de sachtige kantien, die bijzonderlijk versierd s en waar onze nationale driekleur naast de msche prîjkte. n een -warinen heildronk stelde de minister de ondkeid van den Koning voor, Zijn woorden rden met de grootste geestdrift onthaald ; al gasten juiehten recht staande den vorst van igië toe. ïa den maaltijd onderhield de minister zich t de arbeiders, stelde belang in hun familie, n bestaan en hun toestand. 2 uur ontving de Fransche overheid den Igischen minister; de h. maire van Oissel was rin^d door zijn adjuncten, de leden van den nicipalen raad en talrijke aanzienlijke perso-î uit het département en van de plaats, waar-zich de konsul van België te Rowaan, en de Etamaekers, volksvertegenwoordiger, hadden roegd. ■Vclkomreden werden uitgesproken door i h. maire en den h. prefekt. De h. Segers mtwoordde deze. Op weisprekende wijze heeft minister de Fransche overheid bedankt voor hartelijkheid die zij steeds aan onze spoor-eiders heeft betoond. fa deze ontvangst, van echt Fransche hartè» ieid, heeft een groote bijeenkomst van spoor-jeiders plaats gehad, in het werk huis van deze lienden, waaraan men een fecsteliik uitzicht :even had. fliog over Stecnslraele-Lmiie er aanvulling van hetgeen wij onlangs omit de roemrijke gevechten bij Steenstraete-erne mededeelden, wijzen wij op het feit dat eenheden der 6e divisie, grenadiers en kara-iers o. a., die zich zoo heldhaftig gedroegen îenloop van die vinnige enstroevegevechten, de lente van het jaar 1915, onder het bevel nden van hunnen divisie-commandant, luite-|t-generaal De Geuninck. 'Snieder, ten andere, heeft niet vergeten de jjke ^gelukwenschen en onderscheidingen 'ke diea opperofficier ten deel vielen, name-van wege het Fransche oppercommando en 1 den voorzitter der Fransche republiek, gens de schitterende wijze waarop hij de ver-Hingen ajner flinke troepen leidde, in tame- vr'j haehelijke omstandigfceden, en alzoo dapper veldleger nieuwe lauwerea deed [sien. Na de zeer toegejuichte redevoeringen van de heercn Yan Aerde, ingénieur bestuurder van het "verkhuis, den heer De S met, voorzitter van de vakvereeniging der arbeiders, heeft de heer Segers, iu dt beide landstâleu, de volgende rede-voering uitgesproken. Redevoering van defl Minister. Na te hebben getoond hoe België gezuiverd werd door de eer, door het oller en door den heldenmoed, schetst de heer Segers in een groot drieluik de heldhaftige houding vau onze spoorarbeiders in het leger, de spoorarbeiders aan het werk en de spoorarbeiders onder het juk van den bezelter. Bij het verheerlijken van hun praehtig gedrag, herinnert de minister wat onlangs de heer Henri Lorin sehreef : « België heeft zijn graden van meerderj.-u'ige, geheel op zich zelf onafiianke-lijke natie gewonnen. Zijn Afrikaansche kolonie zal, naar aile waarschijn 1 ijkheid, hetzelfde lot hebben. » Als zoovelen van de onzen hun leven gegeven hebben, dan is het opdat België zou leven, en België zal leven, dank aan hen. Zij zijn gevallen opdat het Vaderlr.nd, vrij en onafhan-kelijk, de iritegriteit van zijn grondgebeid zou terug winnen, opdat het waarborgen en veilig-heid voor de toekomst zou verkrijgen, en voor-taan ten voile zou meester zijn over eigen lot. Op dit uur waarop ik u spreek, trillen deze roemrijke dooden in hunne graven. Zij spitsen het oor naar Petrograd,naar de «Soviet»,naar de vereenigingen arbeiders en soldaten. Zij smee-ken ze te strijden, niet te Petrograd of te Cron-stadt, maar op de grens, op de vuurlinie. « Strijdt, » roepen zij tôt hun groote bondgenoo-ten, « opdat wij niet vruckteloos zouden gevallen zijn, opdat zij, die van den eersten dag af niet geaarzeld hebben zich zelfop te offeren voor de eer en de solidariteit, weer dank aan u uit hun puinen zouden opstaan. » Onze roemrijke dooden spitsen ook het oor naar Stockholm. Stockholm ! Gaat het hun zeggen, Gij de dooden, dat het monsterachlig, zooniet misdadig zou zijn, dat een der onzen op dit oogenblik de hand zou leggen in de bloedige handen van 's keizers zendelingen, die handen rood met uw bloed, het bloed van onze soldaten, onze gefusilleerden, onze martelaren. Gaat het hun zeggen dat Scheidemann en Sude-kum tegen ons al de oorlogskredieten gestemd hebben ; dat,vanaf het « Not kennt kein Gebot » van 4 Augustus, zij geen woord van afkeer gevonden hebben voor de schending van ons land dat zoo eerlijk en rechtschapen neutraal is geweest, dat zij solidair zijn met hen die duizen-den weerlooze burgers tegen den muur gesteld en gefusilleerd hebben, die onze gewonde en krijgsgevangen soldaten hebben afgemaakt, die Dinant, Leuven en Dendermonde hebben in brand gestoken, die opene steden hebben gebom-bardeerd,die weerlooze passagiers op den bodem der zee deden zinken, die onze haardsteden hebben geplunderd.onze bevolkingen gebrandschat, onze werkhuizen en fabrieken hebben leeg ge-maakt, per tien duizendtallen de Belgen van aile hoedanigheid hebben gedeporteerd, vrouwen en meisjes uit het bezet gebied hebben verkracht en onze kinderen vermoord. Zeg het tnn dat deze socialisten, afhangend van de Wilhemstrasse, sléchts de vrijwillige medeplichtigen van den grooten verantwoorde-lijke zijn, die sedert dertig maanden aile kon-venlies en aile oorlogswetten verscheurt, zooals de kanselier het Iraktaat verscheurde, dat Duitschland jegens België verbond, dat « vodje papier ï. Fn dat men mij niet zeggc dat voor de onde discipelen. van de Internationale uit de landen van de Entente, deze lieden broeders zijn in het socialism. Beroepen wij ons op het broederschap van de katholieken aan gene zijde van den Rhijn om met hen over vrede te spreken ? Bevestigde een groot prelaat, integendeel, deze laatste dagen niet dat, terwijl hij de hand afweerde die som-niige katholieken uit de middenrijken hem toe-staken, hij met verontwaardiging weigerde ze te ontmoeten. — Broeders ? — Neen, moordenaar zijn uwe broeders niet. Of Jiever, ja ! Zij zij allée onze broeders, de beuiea vaa aan gène kant van den Rhijn, zooals Kaïn de broeder van Abel was. — Kaïn is nog gansch met het bloed zijns broeders bedekt. En het is niet op het uur dat wij den Teutoonschen Kaïn rekenschap vra-gen van het vergolen bloed, dat een van ons het recht heeft hem de armen te openen. De minister schetste dan het tafereel van ds spoorarbeiders adn het werk, en herinnerde do moeilijke voorwaarden waarin, ondanks de over-groote drukte op de Fransche netten, zijne dien» sten een merkelijk gedeelte van het rollend materieel konden redden en bijzonderlijk 50 °/0 van de motoren, aantoonend dat deze oorlog eerst en vooral een spoorwegoorlog is, die een beroep doet op heel zijn personeel, in wiens handen de werktuîgen toi oorlogswapens moeten wor-den.ïen slotte beschrijft de h. Segers den onver-gelijkelijken weerstand van de spoorwegbedien--den in het bezet gebied. Hij herinnert de op elkander volgende behandelïngen waartoe de Duitsche overheid haar toevlucht neemt — het aanbieden van hooge loonen, het afschaffen van. den steun en de gevangenzetting van de beta-lingsagenten, de vreesaanjaging en do bsdreiging, en ten slotte de ontvoaringen — om de agenten te dwingen voor den vijand te werken, ondanks de Conventie van den ÎÉîaag. Hij haalt de pracli-tigetrekken aan van Luttre, Mechelen, Yilvoor-den, Bergen, Welckenraedt,Antwerpen, Schaar-beek, enz. en hij is verontwaardigd over de halelijke behandeling dis zijne arbeiders te beuri; viel. De minister doet de besluurders toejuichen dis in bezet België den moed hebben gehad om aan den goeverneur generaal verontwaardigde me-xnories te sturen, waardoor deze bewonderens-waardige solidariteit van al de Belgische patri-otten in de vervolging en in het martelaarschap in het licht werd gesteld. — Dan, na te hebben gezegd met hoevel stoïcisme de spoorarbeiders hun harde beproevingen verdragen, roept de minister uit : « Ik ben gelukliig en fier hun overste te zijn. Liefdevol schrijven wij de namen dezer dapperen in onze herinnering en in onze harten. Wij zul-len, als wij zullen teruggekeerd zijn, ze in gou-den letteren op de gevels onzer werkhuizen schrijven, ter eer van onze groote arbeiders-familie, en tôt schande van de Duitsche beulen, als voorbeeld voor de toekomende geslachten. Laat ons hun een broederlijken groet zenden, zooals men de helden begroet die op het slagveld vallen. « Hoe zou, na dergelijke opofferingen en der-gelijke voorbeelden, een natie kunnen sterven ? Belgie zal leven. Men begraaft de ziel van een volk, het geweten van de menschen niet. Laafc ons dus geen enkele inspanning verwaarloozen opdat weldra het uur moge slaan van de bevrij-ding vaa de aarde en van de zielen, van de « Heilige Eendracht » onzer harten, van de vrij-heid en de eenheid vt n ons heroverd vaderland. » Eindelooze toejuiehingen hebben deze warma rede begroel en de zitting eindigde met vader* i .1 _ .1 . Grflèt-Briffftiiie en EpIotS In zijn verslag over de vergadering van het Cornmittee for Relief in Beigium, schrijft het Britsch blad The Daily Mail o. m. : (c De zaak en het lijden van België vinden steeds een onweerstaanbaren weerklank in het hart der Britten. De manhaftige, keuze, welke België in de eerste dagen van den krijg nam, zal metbewondering eneenwige erkentenis door de Britsche nazaten gewaardeerd worden, en de toekomst van België blijft de grondslag zelf, waarop de zege der Bondgenooten zal gemeteu worden. « De heer Balfour had het wel voor, toen hij op de internationale beteekenis wees van de Duitsche overweldiging alsmede op de mishan-delingen, welke Duitschland naderhand zijn weerloozen nabuur deed lijden. En hij had over-schot van gelijk toen hij verklaarde dat er maar een redmiddel bestond, voor al wat België te verduren heeft gehad, ûamelijk de wLkomca ueerlaas van dezes verdiuliker. i "" «; 04 4 0 17 TVTt-i w\ w» ow

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.