àen Dinsdag, Donderdag en Zaterdag versehijnende Dit hlacL is VOOR DE BELGISCHE SOLDATEN besLernd ; iedere compagnie, escadron of batterij ontvang-t tien of vijftien Fransche en Nederlandsche exemplaren. » Een Kerkvorst De aartèbisscjiop van Mechelen iç, met Koning Albert,, generaal Léman en Adolf Max, op dit oojenblik, in geheel de beschaafde wereld, voorzeker een van de figuren die, door de zede-lijke schoonheid die er van uitstraalt, het meest op den voorgrond treden. De Belgen en, men Hiag het wel zegg«n, de Latijnsche volkeren in liet algemeen, vereeren en verheerlijken zijn naam. De Moffen eerbiedigen en vreezen hem. Eene groote macht moet noodzakelijk uitgaan van een man die, aile sociale vooroordeelen ter zijde stellend, ten koste van vrijheid en leven, een verheven doel nastreeft. Gelijk in het oude Rome de helden hun naam aan eone gebeurtenis oi'aan een tijdperk gaven, zoo zal de naam van den primaat van België, onafseheidelijk van dezen oorlog blijven. Ook hij behoort voortaan tôt de gesehiedenis. Maar voor ben die den aartsbisschop van Mechelen en zijn ridderlijk gedrag kenneu, is er :niets te verwonderen. Volgens een dikwijls ge-bruikt gezegde, is hij niet vannatuur veranderd. In zijn pi-ofessoraat en in zijn privaat leven heeft hij steeas het voorbeeld gegeven; aïs kerkvorst doet hij heden niet ander». Als een breeden en diepen gee»t, heeft hij steeds toenadering gezocht met anaerd geesten, zonder zich te kommeren of zij op godeaienstig of wijsgeerig gebied zijne fedachten deeld*n. Hector Denis en Paul Janson hebben er bewijzen v«n gehad ; Emiel Vander-velde, Paul Hymans, Goblet d'Alviella, zouden pet gemakkelijk kunnen getuigen. ' Wijten heer Jules Lejeune, de oud-minister van justicie, wiens edele %uur men zich graag herinnert, en die lieel zijn bestaan als mensch en als rechtsgeleerde wijdda aan de zedelijke herop-beuring van de veroordeelden, droeg kardinaal Mercier eene ware genegenheid toe ; liij beminde hem voor zijne spontané opreclitheid, zoowel ah voor zijne rechtschapenheid en zijne weten-, schap. Hij dacht zooals hij dat de menschen, om de ïedelijke veldslagen te winnen, eikander woeten opzoeken en zich vereenigen langs de kanten waardoor zij op eikander gelijken. Waar-buitgn iedereen zijn eigen leven zou moeten kunnen voeren, dat met zijn karakter overeen stemt. ' m** Qp dat oogenblik — het was rond 1906 — Vilde Jules Lejeune, alvorens te sterven, aan ;het werk van de vrijgekomen veroordeelden, Waarhij de ziel van was, de noodige stuwkracht bijzetten, die het tegen aile onzekerheid voor de toekomst zou beveiligen. Hij dacht er toen aan in het Justitie-Paleis te Brussel, eene groote Vergadering te beleggen waaraan de meest aan-ïienlijke personen op godsdienstig en politiek gebied zouden deel nernen ; zoodat men op een zekeren dag, aan het bureel van onze eerste burgerlijke kamer, Mgr Mercier omringd zag van Paul Janson^Louis Huysmans en Hector Denis. Voor deiffi laatste, die, evenals de aartsbisschop, van Eigenbrakel afkomstig was fin met dezen nog al vriendschapsbelrekkingen onderhield, zou men het nog kunuen begrijpen. Maar het was niet hetzelfde met Louis Huysmans noch vooral met Paul Janson,wier politieke inzichtan, a priori ten minste, heel weinig sche-&en overeen te steinmen met de mentaliteit, hoe breed zij dan ook moge wezen, van een prins der «oornsche Kerk. Jules Lejeune, een vlugge en oorspronkelijke See?t, schepte behagen in het idée van den « schok s die de ontmoeting van zooveel ver- •^wllende personen moest te weeg brengen. * * * _ De voorstellingen grepen plaats in de voor-^tterszaal. Paul Janson, die van karakter wat "uiszittend was, waagde zich niet al te ver ; vol-gens een zenuwtrek, waaraan de tribuin vooral °nderhevig was als hij sprak, schenen zijne vin-geren, koortsachtig en met kracht, onzichtbare Jn?en te verbrijzelen ! Maar de aartsbisschop, •e zoowel een man van de wereld als een groot F'elaat is, brak het ijs en kwam met uitgestrekte and op Paul Janson toe. De zaak was gewon- welsprekender ; nimmer ook sprak Mgr Mercier op meer verheven wijze. Het satnentrelîen van deze twee geesten, beiden zoozeer ingenomen met waarheid en recht, was werkelijk begeeste-rend voor het publiek. Tsgen het einde van de vergaderirig,waar men veel gesproken had overde verwoestingen aange-richt door het alcoolisme, zegde de aartsbisschop van Mechelen, die geheel voor de zaak gewonnen was : — Als de heer Janson het zal wenschen, zal hij mij aan zijne zijde vinden om dezen geesel te bekampen. — Ik ijeem er nota van, ?»'Ionseigneur, ant-woordde de volksvertegenwoordiger van Brus-sel ; ik zal gelukkig en tvotsch zijn dezen kruis- tocht met u te oudernemen. * * * Ongelukkiglijk kwam de ziekte Paul Janson neervellen; zij temd hem dien men « den ouden leeuw » had genoemd en belette hem de laalste dagen van zijn leven. die hij in de onmacht en de werkaloosheid moest doorbrengen, nog aan het volk te wijdeu. Van ai' dien dag weerklonk zijne luide stem niet meer; zij was Yoor eeuwig uilgedoofd. Maar de aartsbisschop van Mechelen had voort gewerkt ; hij had al zijn invloed doen gelden in den strijd tegen den alcool. Zeker, hij erkende zonder moeite dat geene enkele zedelijke wet op volstrekte wijze het matig gebruik van den alcool verbiedt ; maar hij meende dat. om op te komen tegen de misbvniken, de geheele on'chouding zeer nuttig was. En hij ook gaf het voorbeeld, door voortaan op zijne lafel allen wijn te verbieden. Wat niet belette dat hij zijne uitgenoodigden met de uiterste kieschheid ont-ving, en er heelemaal niet aan dacht hun, in dit opzicht zoomin als in eenig ander, principes op te dringen die hen hacîdeu kunnen kwetsen. Deze geleerde, deze wijsgeer, is een man van de wereld, die het menschdom al te goed kent om te veel van de menschen te eischen; zijne scherp-zinnige natuur zou, met goede reden, vreezen de scinjnheiligheid aan te moedigen. Daar aile sectarisme uit zijn helder geweten verbannen is, buigt de geheele wereld zich voor dezen Kerkvorst neer, wiens wijsheid en goede trouw als een stralenkrans voor zijne burgei'deugd vortnen. Jean Bar. De koning Albart aangeboden Degen De degen, die Frankrijk voornemens is Koning Albert weldra aan te bieden, is voltooid ; hij werd aan den Voorzitler van de Republiek overhandigd die, na hem te hebben aangenomen, hem in het Petit Palais zal tentoonstelfen'omhet publiek toe te la ten het werk van den beéldhou-wer Pierre Feita tebewonderen. Dit werk is bij uilstek Fransch. De meubel-maker die het raam van liet schrijn vervaardigd heeft ; de leerbewerker die het met marokijn overtrokken heeft ; de werkman die het lemmer heeft gesmeed ; de kunstenaar die het glazuur vervaardigde ; de gieter die in bleek goud de greep heeft gegoten ; de goudsinid die de steenen heeft ingezet ; de graveur die het autograaf zelf van Jean Richepin heeft uitgevoerd : Droite, sans tache et sans effroi, J'ai pour âme ton âme, 6 Roi ! allen hebben volgens Fransche methoden en met Fransch materieel gewerkt, zoo heeft de kunstenaar verklaard. De degen heeft een devîes : tOnne passe pas » (Niet door!) Zij staat op het gevest van het wapen, zooals wij gezegd hebben, aan den voet van het gouden standbeeldje dat er de greep van vormt, en dat een jongen athleet in verdedigende houding voorstelt, ter wij 1 hij met beide handen eene knots zwaait. De schede harmonieert prachtig met het goud van den bovenband en het beslag dat versierd is door de met stift gegraveerde wapens van de dertien voornaamste steden van België, op een achtei'grond bloemen uit Wallonie en Vlaan-deren. Van Rechts en Links De Regoering heeft een Belgisch nationaal arbeidswmbt gesticht, dat zal zetelen in het n* 41, van boulevard François I, te Havre. Een halp-bureel zal meteen te Londen en te Parijs, Am-s.terdamstraat, 70bis, gevestigd worden. De Bel-gische arbeiders, die nog steeds op gevaw huns levens België verlaten om voor de bondgenooten te komen arbeiden, zullen onderwege afgevaar-digden vinden, die hun den weg zullen aan-duiden.* a * De bevrijding van den heer Theodor, volksvertegenwoordiger van Brussel en deken van de advokatenoi'de, is eene besliste zaak. Gehoor gevend aan het dringend verzoek van Z. M. den koning van Spanje, hebben de Duitschers beslo-ten den dapperen volksvertegenwoordiger terug in vrijheid te laton. Maar de heer Theodor zal oninidiellijk naar België nietmogen terugkeeren en dus in ballingschap vertoeven zoolang Belgiô niet zal bevrijd zijn. Zijne terugkeer in de hoofd stad zal des te triomfantelijker zijn. * * * Ze zijn talrijk, zij die tegenwoordig door... de Eers worden gedood. Heden vernemen wij dat Ae eer Pieter Daens, volksvertegenwoordigar van Aalst, ih goede gezondheid verkeert. Wij zijn verheugd het te vernemen en ïoo wij, ©venais andere bladen, hier zijne dood hebben vermeld, was het volgens een brief uit Aalst zelf. Het schijnt dat er tegenwoordig geen beter bewijs van goede gezondheid bestaat, dan door de dag- bladen te zien melden dat men overledea is. *** In een redevoering uitgesproken te Parijs, bij een betooging ter eere der Serviërs, zegde «le heer Brunet, volksvertegenwoordiger voor Char-leroi, onder meer : « Dit heerlijk volk heeft wonderen van dap-perheid verwezenlijkt. Het geeft aan de wereld het opbeurend voorbeeld van moed en gelaten-heid.« Als Belgen drukken wij dit volk onze groota bewondering en onze oneindige erkentenis uit. « Wij zweren het aan onze gevoeletns van vriendscliap en haat getrouw te blijven. « Broeders, die dezelfde smarten hebben ta verduren, zullen wij zonder verzwakking onzen Calvarieberg beklimmen, wijl wij zeker zijn van de Opstanding ! » De heer Maurits Wilmotte, gewezen bestuurder van de K. Academie van België, en thansdocent aan de Sorbonne, zal eene reeks voordrachten in Zwitserland geven over c Het Nationaal gevoel in de Belgische letterkunde », ten bate van het Werk der verlaten krijgsgevangençn en van het Bureel voor hulpbetoon der stad Lausanne. Die voordrachten zullen geschieden onder d« bescherming der « Conférences françaises », voor-gezeten door den heer Emiel Boutroux, van het Instituut. v * * In de redevoering die hij over den oorlog ia hc«t Britsch Parlement heeft uitgesproken, lëgde koning Joris de volgende verklaring af : « Wij zullen de wapens niet neerleggen, in diea strijd dien ons wera opgedrongen door lieden, die zich al te weinig bekreunen om de internationale vrijheden en overeenkomsten die wij als geheiligd aanzien, totdatde zaak die de toekomst derJjeschaving in zich sluit in eere hersteld zij.» * * * * Uit de Daily-News : « Er heeft opnieuw, op het einde van verledea week,eene volksoproervon destratenvan Berlijn plaats gehad. Er had daar eene vrouwenbe» tooging plaats naar aanleiding van de schaarsch-heid aan brood en boter. Aangemaand on» uiteen te gaan, weigerden deze vrouwen te ge-hoorzamen. De politie chargeerde toen verschei-dene malen de vrouwelijke betoogecs, waarvat ■ talrijke werden gekwetst. »

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.