12 Febriiarl 1910 Niimmer 225 den DInsd&g, Donderdag en Zaterdag verschîjnende Dit bladL is VOOR DE BELGISCHE SOLDATEN bestemd ; iedere compagriie, escadron of batterij ontvang-t tien of vijflien Fransche en Nederlandsche exemplaren. Een belegerd Rijk Wij hebben, in onze vorige artikels, reeds doen uitscQijnen dat de toestand vau de centrale rijken, in werkelijkheidongeveer die vaneensoort reusacbtige belegerde vesting was geworden, die langs aile kanten is omsingeld. Naarniate de tijd voorbij gaat, wordt deze overeenkomst meer en meer treffend, en neemt de tegenwoordige oor-log, meer en meer het karakter van een belege-ringsoorlog aan, waarin de bondgenooten de belegeraars en onze vijanden de belegerden zijn. De bezette fronten, van de Noordzee tôt aan Zwitserland, van Zwitserland tôt aan de Adria-tische Zee,in den Balkan, en vandeRoemeensche grenzen tôt aan de Oostzee, zijninwerkelijkheid Slechts reusacbtige omwallende liniën, gelijk aandiewelke debelegeraar, stap voor stap, rond eene aangevallen vesting sluit. Sddert den dag dat hunne mislukking in Vlaanderen voor goed een einde gestehl heeft aan hunne boop om de bondgenooten in het "Westen te overwinnen, hebben de Duitschers voor de eerste maal op ernstige wijze do vrees Igevoeld van deze omklemming die hen bedreigde. Daar den wal die in België en Frankrijk is op-geworpen, niet door le breken was, hebben zij getracht de Russen te beletten langs bunne zijde een dergelijken hinderpaal in bel Oosten le ver-hefi'en. Daarvoor hebben zij ongehoorde pogin-gen aangewend, maar nochtans zonder anderen einduitslag te bekomen, clan den kring die hen omsloot wat te verbreeden. De Russische muur is moeten wijken, maar hij bleef niettemin opgë-riclit vanaf de golf van Riga tôt aan de grenzen van Roemenië, terwijl bij langzamerhand zoo stevig werd, dat geen stoot hem nog beschadigen kan. De Oostenrijk-Hongariërs hebben, van hunne zijde en tôt hunne schade, de macbt van de belegerende Italiaansche liniën gevoeld. die van af den eersten dag, stap voor stap gevorderd zijn. ondanks de reuzenmoeilijkbeden van deze onderneming. Ten slotte, langs welken kant zij zich ook wenden, bemerken de centrale rijken rondom zich slecbts onwrikbare, levende muren, van steeds groeiende macbt, ofwel de oevers van de f.ee, of nog de gesloten neutrale grenzen. In wer-kelijkheia is de omwallende linie ononderbro-ken.vermits de eenige merkbare gapingen, ofwel ontoegankelijk, ofwel onbruikbaar zijn. De centrale rijken worden dus in wcrkelijklieid wel belegerd ; en daarom zijn zij ook noodlottig ge-doemd lot het einde van iedere stelselmatig belegerde vesting : de overgave. * * * _ Om den weerstand te fnuiken van eene vesting die over een talrijk garnizoen, en over vol-doende hulpmiddelen beschikt, moet men nood-,zakelijk ai de middelen in het werk sitellen die de levenskrachten van den belegxrde kunnen fuuiken. Men moet, door het bombardement en door de mijnen, de vijandelijke verdedigings-'■werken zooveel mogelijk vernietigen, den vijand tôt een voortdurend herstellingswerk dwin-gen, hem zonder ophouden verliezen in man-schappen en in materieel toebrengen. Men moet hem voortdurend bezig liouden, hem doen , vreezen dat een aanval eene bres in zijné liniën zou slaan, en hem vooral in de onwetendheid lalen van de plaats waar een dergelijken aanval, op het, gepaste oogenblik, losgaan zal. Men moet vervolgcns deryvijze te werk gaan dat de omvatting van den vijand, de blokus zooals men bel noemt, inderdaad zijne gevolgen voelen doe. .Men moet den belegerde van aile betrekking met de builenwereld afsluiten, hem jgeene andere hulpmiddelen laten dan die waar-over hij in zijne versterkte plaats beschikt, hem iedere vernieuwing beletten. Het is het eenige middel om zijn wecrstandsvermogen uit te putten, om voortdurend zijne stolielijke aiacht te verzwakken, terwijl het den belegeraar integendeél steeds mogelijk blijft zijne lcracht steeds meer en meer ontzaglijk te maken. Anderzijds is in de groote belegerde vestingen, het militaire element, het garnizoen als men wil, Biet den eenigen faktor dien men in 't oog houden moet; de burgerlijke bevolking is er insgelijlts een ^an het grootste belang. Als men, stoffeiijk en >"deliik. haar den dcuk laat frevoelen. ban men de verdediging zelf eene wonde toebrengen die doodelijk worden kan. Een nauwe en strenge blokus maakt op deze bevolking misschien nog meer indruk dan op het garnizoen zelf. De ontbe-ringen waaraan zij is fylootgesteld trefien liaar bijzonder pijnlijk; zij prikkelen haar en maken haar ongerust, zij ontmoedigen haar en brengen haar soms tôt den opstand. De steeds aangroei-ende ontmoediging dringt vroeg of laat in het hart zelf van de troepen door en overtuigen hen van de pijnlijke onmachten vande overmijdelijke nederlaag. * £ Al deze middelen die men tegen den belegerde aanwendenkan moelen, is het noodig dit hierbij te voegen. gelijklijdig worden gebruikt. Geen enkele mag worden verwaarloosd. En de duur van het beleg zai slechts kunnen verminderd worden, als ieder van hen zoo slreng mogelijk wordt toegepast. Dan zal er een dag komen waarop al deze gezamenlijke pogingen bet vijan-delijk, stoffeiijk en zcdelijk weerstandsvermogen genoegzaani hebben afgeslelen opdat de eindaan-val zou kunnen geleverd worden, dien weike in de verdedigingsliniën de beslissende bres zal slaan en alzoo den belegerde van do ijdelheid van allen weerstand zal overtuigen en hem de witte vlag doen hijschen. Het scuijnt wel dat onze vijanden nu reeds vrees voor dat or.tzettende oogenblik gevoelen, eç dat hun boofddoelis er den datum slechts van te vertragen, in de ijdele hoop dat de aanvaller zelf aan de vennoeienis zal loegeven. Maar zij zulien niet gelukken. De bondgenooten voelen. dat zij heden meester van den toestand zijn en hun besluit om te overwinnen, wat het ook moge kos'ten, is meer onwrikbaar dan ooit. Wel verre van vermoeid te zijn, hebben zij zich nooit zelcer-der van zich zelf gevoeld. Het is klaar dat al hunne vereenigde kracbtiuspanningen heden bestemd zijn om den blokusvan de centrale rijken nog strenger te maken, o:n ze nog nauwer te omvatten, om dien strijd tôt de uilpulting nog hardnekkiger door te zelten, en door dit feit zelve het uur te doen naderen waarop de aldus belegerde rijken, bij den laatsten slag, die hen in het hart zal trefien, zulien vallen. W. Van Havre naar Bordeaux De heer Carton de Wiart, minister van justilie, heeft Havre verlaten om de op de baan van Parijs naar Bordeaux verspreide vluehtelings-oorden te bezoeken. Hij heeft de weldadigheidsschool van Yperen, die naar Fontëvrault werd overgebracht, bezocht. Donderdag, heeft bij zich opgebouden in het kamp van Rucbard, dat hij gansch heeft door-loopen, en waaraan hij een ganschen dag heeft besteed. De minister is voor tien dîigen op reis. HobvqgI Mlljoenen ds Osrlog zoo a! kost Het Engelsch blad The Economist geeft ons aangaande de oorlogskosten de volgende be-knopte tabel : Groot-Britanje Fr. 123,000,000 Duitschland 100,000,000 Frankrijk 80,000,000 Rusland 80,000,000 Oostenrijk 80,000.000 Italie 30,000,000 Fr. 495,000,000 Dat maakt globaal een half miljard per dag, vijftien miljard per maand, houderd tachtig miljard per jaar; dus twee honderd zeventig miljard sedert het begin van den ooriog, voor de groote mogendheden alleen. Deze som zal waarschijnlijk nog verdubbeld worden. Maar hoe zulien de Duitschers die som aan de hftTuî.crp.nonipn Irnnnpn hftt.alfin ? EERVOLLE ONDERSCHEIDÏNGEN voor Roemrijke Daden. Werden benoemd lot : Officier van de Orde der Kroon : L'Heureux Jules, majoor inf. : Dienstwillig hoofd-ofiîcier, die zich dapper heel't gedragen iu den loop van den veldocht. Zwaar gekwetst den S2 Janu-ari 1915, is hij den 5 October 1915 op het front tcrug-gelceerd en gaat hij voort met moedig zijnen plicht te vervullen; ondanks de pijnlijke insp&nnmgen welke de gevolgen zijner kwetsuur hem oplegg-en. Ridder yan het Eerelegioen : Peellaert, kap.-komm. inf. : Terwijl de loop-grav.en zijner korupagnie heftig werden beschoten, lieefthij onmiddellijk zich naar de gevechtsloopgraaf begeven om te zien van waar de granaten kwamen en werd gekwetst terwijl het vuu'r van een krachtig terugbeschoten bomwerper regelde ; bleef niettemin op zijnen post tôt het einde van het bombardement, en gaf aan zijne manschappen het voorbeeld vaa moed en koeibloedigheid. Ridders van de orde der Kroon : Baron de Bethune, onderluitenant inf. : Heeft de heerlijkste hoedanigheden van moed, krachtdadig-heid en toewijding aan den dag gelegd in den loop van de beschieting van zijnen post met bommen ea tijdbuisprojc-ctieleii. Vandeputte, Karel, sold. inf. : Werd driemaal in den loop van den veldtocht gekwetst, de laatsto maal zwaar ; wanneer men hem wegbracht, zegde hij eenvoudig : « Mochtte ik maar spoedig terug-keeren, dewijl de onze nog niet genoeg gewroken zijn. » , Toussaint, E., adjijjd. inf. : Om zijn moedig gedrag tijdens den geheelen' veldtocht; werd eene eerste maal in het gevecht van Mannekensvere, den 19 October 1914 gekwetst, toen hij in onze linicn eenen door zeven kogels gekwelsten makker terugbracht; eene tweede maal den 4 October 1915 bij de beschieting van het dorp Oudecappelle, waar hij met zijn peloton aan 't yverken was, terwijl hij bezig was met zijne manschappen in veiligheid te brengen, zonder zich om zich zelf le bpkommeren. Knubben, Andries, sold. inf. ; Dapper en moedig soldaat, opvolgentlijk gewond in Augustus J914 te Sempst, in September 1914 te Werchter, in April 1915 in den seclor van Steenstraete en in October 1915 in dien vau Diksmuiden. Bkies, Jan, soidaat inf. : Om de dàpperheid dia hij tijdens den veldtocht heeft aan den dag gelegd; werd eene eerste maal te Tervaele in October 1914 gekwetst ; in October 19-5 zwaar gewond, mqest hij de afzetling vaa een deel Van zijn rechterbeea ondergaan. Ridders van de Orde van Leopold Iï : Vii.eyn, Arthur, !" serg. inf. : Heei't zich steedg moedig en vol toewijding in den loop van den veld« tocht betoond ; werd zwaar gewond in de loopgra-i ven van eerste linie. Van Extergiikm, L.-R. sold. inf. : Moedig en on» versaagd soldaat ; heeft den ganschen veldtocht me. degemaakt. Oppiketstaande, werd zwaar gekwetst: Delobelle, iienaat, adjud. inf. ; Vërstaudig, zeer moedig, vrij koelbloedig en ondernemend onderoffi-cier die, om zijn gewoonlijk llink gedrag vôôr den vijand, reeds bij dagorde van het regiment werd" vermeld, en wien het militair eereteeken der 2« klasse werd verleend. Werd zwaar gekwetst in de loop-' graven van eerste linie. Rolin, adjud. caval. : Zeer moedig onderoffîcler, Heeft eene zeer groote onversaagdneid betoond in den loop van eene g'evaarvolle verkenningsopdraeht waarbij hij gekwetst werd. Cerfontaine, J.-F., sold. oorlogsvrijw. inf. : Dapper en moedig soldaat. Werd zwaar vôôr Diksmuiden gekwetst.. Leblanc, Eugeen, serg. oorlogsvrijw. inf., en La-' croix, Pieter, sold. id. : Om den moed, de koeibloedigheid en de verachting voor het gevaar die zij hebben aan den dag gelegd met spontaan, vôôr de loopgraaf van Diksmuiden, op 20 meters van den vijand, des nachts, en onder 's vijands vuur, eene' scnietsleuf voor mitrailleur te gaan hersteUen, werk dat vijf uur duui'de. " ' Troch, brigad. caval. : Om zijn gewoonlijk flink, gedrag gedurende den veldtocht ; werd tweemaal gekwetst. Duchateau, Renaat, sold. oorlogsvr. inf. : Om den; moed en de toewijding die hij sinds den aanvang"' van den veldtocht heeft betoond; werd tweemaal; gekwetst. ! Marjon, J.-P., serg. oorlogsvr. inf. : Zeer dapper-onderoflicier. Werd zwaar gekwetst toen hij tijaena, een l'el geweervuur eeuen cIRcier ter hulp suelde. Croes, Kamiel, sold. inf : Om zijn knap gedraç sedert het begin van den veldtocht ; werd tweeinaa? gekwetst.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.