De nieuwe tijd: orgaan van de minderheidssocialisten

1332 0
close

Why do you want to report this item?

Remarks

Send
s.n. 1918, 17 August. De nieuwe tijd: orgaan van de minderheidssocialisten. Seen on 28 March 2024, on https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/en/pid/j96057dx7m/
Show text

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

2e Jaargang. N° 8 A O CENTIEM Zaterdag 17 Augustes 1918 DE NIEUWE TIJD Orgaan van de Mind.erlieid.ssocialisten WEEKBLAD Proletariërs aller ianden, Vereenigt U 1 Beheer en Opstelraad : OSSENMARKT 25, Antwerpen u-at,, madv Elke medewerker is persoonliik verantwoordeliik voor ziin schriiven hrentren » Sphiuf» Politiek en de Vlaamsche Beweging Een Hollandsch journalist heeftverleden maai op zijn rondreis door bezet België meniggekei persoou interviewd. Daaronder onze partijgeno< Ed. Anseele uit Gent. Wij kennen hem van voi den oorlog, een onversaagden volksman, den du ver, den .... soms wel eens roekelooze en die or wille van zijn genegenheid voor het arme werl volk zich weleens in de armen van de kapitalistt werpt. De kapitalisten kennen het oude spreekwoor met azijn vangt men geen vliegen.... en Anseele door een boterham en een biefstuk ge. . paloeter Anseele was een simpele volksjongen, die do< hard werken thans een hoogen post in de maa schappij bekleedt. Anseele kent de ontbering* van zijne medearbeiders en 't verwondert ons di niet dat hij zoo dikwijls de woorden van Enge herhaalt : « Eerst brood en dan kulluur.» H beseft hoe miserabel het is het volk geesteli. voedsel te willen geven wanneer zij verkeeren de ellendigste stoffelijke levensvoorwaarden. En zou Anseele soms niet gelijk hebben ! De groote vraag voor de sociaal - demokratf blijft dus : Hoe verbeterenwe de stoffelijke leven voorwaarden 1 Op z'n Engelsch konden weze^ gen : hoe vergemakkelijken we de « Struggle f< life ? In de eerste plaats zijn daartoe aangewezt onze vakbonden. Onze vakbonden zijn de groo leerschool waarin onze kameraden eendracht en met hetzelïde doel den strijd tegen het kapit lisme aangaan. Maar, hoe nu die strijd gevoerd ? Yolstaat h lid te zijn van uwen vakbond, wekelijks uwe bi drage te storten, van tijd tôt tijd eens opslag vragen en aile vijf jaren eens in werkstaking gaan ? Beken met mij dat zulks de allertreurigste hoi ding zou zijn voor iemand die aan de nieuwe toi komst gelooft. ' Neen ons hart, onze ziel, onze geest moete er bij zijn ! We willen door ons voorbeeldandere tôt rictitsnoer zijn, we willen de wereld bewijze dat wij geen koopwaar zijn die op- en afgaat m< de economische konjonkturen ; we willen toone dat we samen een maoht vormen die zijn doorsla geeft in het voortbrengingsproces. We wille vrije mannen zijn, dis recht op leven eischen e onze syndikaten zullen voor ons de voorwaarde bepalen waarin wij willen arbeiden. Wij vera schuwen het uiîbuiiingssysteem, maar daaroi mogen er geene uitgebuiten zijn, geen onderkru: pers ; daarom moet iedere arbeider lid zijn va een syndikaat omdat hij voelt dat dàt Zijn macl is, omdat hij bewusi is dat zulks zijn plicht i tegenover zijne medearbeiders. 't is dus een zed( lijke wet die u oplegt lid te zijn van uwe synd: katen en de stoffelijke voordeelen die ge ui ziekenkasSen, cooperatieven, eriz. haalt zij slechts van tweeden aard. Wie ALLEEN er op uit is profijt te halen ui ziekenkassen,cooperatieven enz., isgeen bewui proletarier, geen ontwikkeld sociaal-demokraat Die verandert van ziekenkas zooals hij van hem verandert. Een ontwikkeld sociaal-demokraat steunt ziji vakbond door zijn geest 1 Hij prent bij zijn mede arbeiders de verantwoordelijkheid van zijn proie tariërsschap in en toont hun de nieuwe toekoms aan : de eeuw van den arbeid. Maar dàt kan alleen een ontwikkeld sociaal demokraat, een gezond - voelend en - denkeni sociaal-demokraat ! En zoo komen we voor dit schier onoplosbaa: raadsel te siaan : Hoe kunnen proletariërs ver keerend in ellendige stoffelijke levensvoorwaardei diezelfde levensvoorwaarden verbeteren door hui syndikalistischen strijd en alzoo opklimmen to geestelijk hooger staanden, wanneer het bewezei is dat men geen goed ssndikalist kan zijn zondei reeds een doelbewust, zedelijk en geestelijl hooger staand mensch met een verantwoordelijk heid voor het solidariteitsgevoel dat de nieuw< beschaving eisciit te zijn. Aan dit vraagstuk hebben wij reeds sedert lanj, onze aandaclit gewijd en met belangstelling d( heele literatuur gevolgd die op dit gebied ver schenen is. We kunnen er natuurlijk niet aan denken ir een dagbladartiekel het heele vraagstuk op t( lossen. We stipten het enkel aan omdat de woorder van Anseele ons tôt ons stokpaardje tei ugbracht, En wel n.l. die waarin hij zijn afkeuring over dt zelfstandigheid van Vlaanderen uitdrukt. Onver mijdelijk kwam ons dan weer de tegenstelling voor den geest : Wat eerst: «Vlamingof socialist?* En zoo kwamen we er op te denken aan Politek, Anseele weet misschien niet meer dat Engels ook gezegd heeft, dat onze arbeiders eerst moeten eten alvorens aan politiek te kunnen denken. 01 oordeele Anseele dat onze arbeiders genoeg eten krijgen om aan politiek te mogen doen en nie! genoeg om aan flamingatisme te kunnen doen. Of oordeelt Anseele dat politiek hun meer brood moet geven. Anseele keurt dus de zelfstandigheid van Vlaanderen niet goed omdat de socialisten kans hebben in het godsdienstige (katholieke) Vlaanderen minder zetels te bemachtigen. Anseele zou net de fransche bourgeoisie (liberalen) uit het u u IC[ Walenland en de fransche socialisten eerst de 1(j katholieken in België willen van 't bcwind wer-3t pen (Anseele en Mercier vechten om den kaas, )r zijn doodsvijanden. .. maar vrienden om een r_ activist te fusilieeren brrr...) 3- En als ze dat misschien klaar krijgen (want de t- liberale bourgeois stemmen immers'voor de con-;n servatieven als ze de macht der socialen in aan-tocht voelen) dan zullen ZIJ de Vlaamsche kwestie j. eens oplossen. is Maar als er dan allemaal mannetjes in die d. Kamerszitten zooals Destrée en Hubin en Hymans )r en Delvaux zaliger, voor wie Flamingatism kleri-kalism beteekent, dan vragen wij ons af in hoe-sn verre die heeren liberalen en franskiljons den jS Vlaming recht zullen geven. Zouden zij zoo maar Is goedschiks de macht die ze met zooveel moeite •y verworven hebben prijsgeven. 2e denken er niet j!^ aan. in En ondertusschen wordt een heel volk ver-moord ! Door de vraag te stellen wat eerst : Vlaming sn of socialist—denken onze patriotische bourgeois-s- socialisten den hoofdvogel afgesclioten te hebben. y- Ge kunt aan een kind net zoo goed vragen wat >r eerst uw sauce en dan uw patatjes er in of eerst uw patatjes en dan uw sauce er over. Per slot van in rekening eet het kind toch patatjes met sauce, te Wij zijn ook Vlaamsche socialisten. ig Eu of we nu Vlamingen zijn of Franschen, we i- zijn socialist, maar als socialist doen wij geen afstand van onzen volksaard We worden geen 3t Franschman, nog zelfs geen Belg om socialist te j- zijn. Socialist zijn kunnen we onder de reaction te nairste regeering, dat hebben de Russen bewezen te en geen Russisch socialist die er aan denkt Franschman te worden om het Tsarism omver te i- werpen. De steun van elke socialistische fractie 3- nemen wij aan moest heter ooit in Vlaanderen op aankomen een strijd aan te gaan tegen reaction-n naire elementen, zelfs die van de Fransche en ook n die van de Duitsche en Engelsche, maar de Bel-□ gische fractie mag zich met aan ons opdringen en zich voorstellen als onzen verlosser.. onder vot>r-n waardeonze taalen onzen eigenaard op te geven. g Wie vreest dat in Vlaanderen het sociaiistisch il werk dat tôt hiertoe tôt stand gekomen is te niet n zal gaan, die kome onze groep versterken. Wij n strijden in Vlaanderen voor sociale voorzorg en f- politieke gelijkheid en wij zijn gerechtigd die n hervormingen van een confessioneele regeering i- te mogen verwachten net zoo goed als onze Hol-n landsche partijgenooten het van de hunne ver-\t kregen hebben.... en die minstens zoo goed zijn s dan die van de radico libero-socio regeering ran i- een Clemenceau of Briand. De belgische verwaterde loge - solidaire- en t anderepapenvreters-bourgeois-socialisten meeaen Q nog altijd dat het socialisai het sierkst is in die landen waar de VRIJdenkers den baas zijn, zooals t in Frankrijk. Wij integendeel hebben gevonden •t dat waar de tegenstelling tusschen de arbeiders-klasse en de bourgeoisie het grootst was het 1 socialisme het gezondste was. Dat is de natuur-lijke atmosfeer voor het socialism Dan is erook i DURF noodig om socialist te zijn. Datzou Anseele - moeten weten ! En waar een durf is daar is een - wil. t Die wil zullen ze naar vrede ondervinden in «De Werker» van wege de Vlaamsche socialisten die in dezen tijd, ondanks kogels en stroppen ge-1 durfd hebben op te komen voor de rechten van een klein volk. Dat is en blijft rechtvaardig..... om die leuze - vecht zoogezegd de Entente en moeten we op i onze knieën liggen vol aanbidding voor die i heeren, want ze zullen ons komen bevrijden. t Maar als ze komen om ons het libero-socio i fransklljonscne juk op te leggen mogen ze wag-' blijven. In Vlaanderen willen wij eten, daar willen wij gezonde politiek drijven en als Vlaamsche socia-5 listen zullen wij zonder wrok onze Waalsche broeders de hand kunnen reiken, ' Dat leert ons niet de kuiperijen der politiek, ( maar een idealistische kijk op de toekomstige wereldkultuur. En zonder dat idealism is ook elk sociaiistisch gevoel onmogelijk. Jan Prolo. ALLER L.EI Ons klesstelsel Hier onder een allerbest gelukt schetsje van Luc in het «Vlaamsche Nieuws», van de volksfoppende partijpolitiek vôôr den oorlog : « Het kiesstelsel zelf is een bot wapen in de handen 1 van de Vlamingen, is een kiesstelsel louter voor de , leidende politieke vereenigingen bruikbaar. » Een veronderstelling : ge zijt Vlaming en gij hebt Louis Franck op 't verlioog gezien, met Frans Van Cauwelaert aan zijn rechter- en Kamiel Huysmans aan zijn linkerarm, te zamen bij 't skandeeren op maat van hun armen,- uitroepend : « Wij willen de vervlaam-sching van de Gentsche Hoogeschool ! » » De Drié Zwitsers van den Rûtli ! denkt ge, want in uw eigen geestdrift en diepe overtuiging vreest ge geen oogenblik dat het een politieke hansworstery kan zij n _ » 't Wordt kiezing en voor die mannen wilt ge stemmen. Van Cauwelaert staat op de katholieke> Franck op de liberale lijst. Dit was zôô; wy veronder. stellen er nu nog bij : Huysmans op de socialistische lijst. » Welnu gij. Vlaming, kunt niet als Vlaming voor die Vlamingen stemmen. Ge moet stemmen als katho-lielt, als liberaal, als socialist, voor een enkelen. In plaats dat zij elk de stemmen van al de vlamingen zouden ontvangen, kunnen zij slechts die krijgen van hun politieke partijgenooten, en, als ge voor hen stemt, stemt ge tevens voor al de franskiljons die de politiekë vereenigingen op de lijst hebben geplaatst, op een veilige orde. » Niet één kan de gelcozene der Vlamingen zijn. » Ja, éénmaal is 't ongeveer gebeurd — en nogal in de Liberale partij — toen Léo Augusteyns tienduizend voorkeurstemmen bek wam. Doch al die stemmen kozen ook Fred. Delvaux ! » Met zulk wapen moet een volk, dat moedwilliar Of verbasterd ôf achterlyk gehouden werd, zijn recht veroveren ! Dat kon nooit op wettige wijze geschieden, en voor revolutie waren we reeds te zeer ontaard ». iotcrDatioaaal overzicht Betrekkelijk België In het Augusti nummer van «Ons Bondsblad», maandelijks orgaan van de Federatie der Vak-vereenigingen van Leuven, aangesloten bij de socialistische Werklieden-Partij, wordt in het Hoofdartikel een bitter beklag gemaakt aan de Belgische Regeering, waarvan Vandervelde deel-maakt, omdat zij zich nog niejy — na meer dan vier jaren oorlog — uitgesproken heeft ten voor-deele van Zuiver Algemeen Stemrecht. Doch laten wij onzeconfrater zelf aan 't woord: « B. Vandervelde schreef iri «LePeuple» van 14 Oogst 1914 een artîkeï, in « Vooruit» van 15 Oogst, 1914 ver-taald, waarin hij zijne indrukken beschrijft, opgedaan tijdens zijn bezoek (13 Oogst 1914) bij hen die morgen strijden gaan. Na een overzicht gegeven te hebben van den geestdrift waarmede de soldaten den krijg tegeinoet zien, eindigde Vandervelde zijn artikel als volgt : Hoe ailes verandert! Sedert vele jaren strijden de Belgische werklieden tegen de andere Belgen voor het Algemeen Stemrecht. Vandaag, wie zal mjj tegenspreken. het is voor Luik of in Haspegomc, dat zij bezig zijn het te veroveren. En zy zullen het wel verdiend hebben. Bijna vier jaren zijn verloopen sedert partijgenoot Vandervelde deze hoopvolle woorden neerschreef en zooals hij het voorzegde, is het wel vôôr Luik en in Haspegouw en West-Vlaanderen daarby, dat de Belgische strijders het Zuiver Algemeen Stemrecht verdiend hebben. Wij heriuneren ons nog de geestdriftige redevoerin-gen in Frankrijk door groote Staatsmannen uitgesproken, in dewelke zy het kleine België verheerlijken, dat zich zoo dapper vôôr Luik had gedragen en welke zij • onbewimpeld als deredder van Frankrijk betitelden. Dekoratie aan Luik, eeredegen aan zyn heldhaftigen aanvoerder, lofredenen aan vorst en volk gericht door de verbondene landen, gezworene erkenteljjkheid en belofte van altijddurende bescherming aan het moedige België door de alliés gedaan, dit ailes leeft, niettegen-staande de byna vier jaren oorlog, nog steeds helder in onzen geest. Het was toen reeds, dat de Belgische Regeering het woord voor Zuiver Algemeen Stemrecht had moeten spreken. Zy liet deze zoo gepaste geiegenheid voorby-gaan en deed geen stap nader tôt het volk. Wij herinneren ons nog steeds de heldhaf tige ver-dediging welke onze volksjongens te Haelen-bij-Diest en aan den I.Jzer ten schouwspel gaven. Wat koene daden, uitgevoerd met de grootste zelfverloochening en doodsverachting, werden ons over onze strydende broeders niet verteld ! Wat werd ons handvol soldaten niet geprezen en gewaardeerd ! Welk geestdriftig ont-haal viel de Belgische soldaten, de redders van Frank-ryk, zooals men hen toen noemde, niet ten deel, toen ze voor de eerste maal met Pai'ijs kennis maakten ! Het was waarlijk het volk, het proletariaat, dat men om zijne koenheid feestte ! En aan dat volk, aan dit koene proletariaat, had de Belgische Regeering weer geen woord van hoop nopens zijn politiek recnt te zeggen. Nogmaals liet zij eene schoone geiegenheid verloren gaan om een stap nader by het volk te komen. Heden denk«n we met treurnis aan de meer dan veertig dnizend gedoode Belgen. gesneuveld in dezen wereldoorlog, waar zy vielen als slaehtoffers van liet kapitalism, dat oorzaak is aller oorlogen, maar ook om hunne erkende en overweldigde onafhankelijkheid te hebben verdedigd.» «Ons Bondsblad» vergeet nog er op te wijzen dat 80 ten honderd van die heldhaftige volksjongens die zo > zelfverloochenend en zoo doodsver-achtend te Luik, te Haelen en aan den IJzer streden, dat twee derden der meer dan veertig duizend gesneuvelden, Vlamingen, zonen van Vlamingen, en vooral van Vlaamsche werklieden waren, dat de Koning hen zoo goed moed wist in te pompen, door hen te wijzen op hunne vrijheids-lievende voorvaderen, en dat diezelfde Regeering endienzelfden Koning, evenmin als over Algemeen stemrecht, een woord weten te reppen over rechtsherstel voor de Vlamingen ; ergo terwijl die Vlaamsche volksjongens hun bloed aan 't ver-gieten waren, werden van hoogerhand, maat-regelen genomen om ailes wat den Vlamingen I I ° lief en heilig is — en wat ieder volk lief en heilij is — voor eeuwig te vernietigen. 't Is wat het Vlaamsche activisme heef doen ontstaan, de natuurlijke, de onvermijdelijke de zoo gelukkige vervorming in oorlogstijd, vat de Vlaamsche Beweging in vredestijd, en niet wai zelfs zich noemende socialisten willen doen door gaan, als zijnde in 't leven geroepen door d( Duitsche Regeering. Verder drukt onze confrater : « Ginder staat immer het Belgische leger, strij-dende voor zijne geschondene onafhankelijkheid, hier, in het bezette gebied, berust de Belgischt bevolking, trots al liaar wee, kommer en ellende, in haar lot ». Neen, beste «Bondsblad», ginder staat niel immer het Belgische leger, strijdend alléén voor zijne geschon'lene onafhankelijkheid, maai ginder staat een leger waar de oproergeest in omvaart, ginder staat een leger op kookhitte, gereed om in vollen opstand te komen, ginder staat een leger dat moê gesard en getergd is, ginder staat een leger van 80 ten honderd Via-mingen^ dat betoogingen houdt in de dorpen van onbezet Vlaanderen, tegen al het schreeuwende onrecht, tegen de minachting en de verachting, tegen zedelijke en stoffelijke mishandeling waar-aan het ten prooi is van wege gewetenlooze pretentieuzedommerikken uit de hoogerestanden, welke met den rang van opper-offlcier of iets deigelijks bekleedt, bewezen hebben zelfs in hun vak slechts goed te zijn voor 't paradeeren, en buiten hun vak, voor onnoozele volksjongens den duivel aan te doen; een leger dat gendarmen, die hunne betoogingen wil beletten, met eene ramme-ling uit den weg drijft, eigene generaals en kolonels tegen de muur duwt en van hetzelfde laken een broek geeft. En hier « berust de Belgische bevolking, trots al haar wee, kommer en ellende in haar lot ». Ja trots onze menschlievende bondgenooten, die geen voldoende levensmiddelen willen laten aankomen, die het neutrale Holland en Zwitser-land mode uithongeren, trots de wraakroepende woeker die « patriotische Belgen » bij uitnemend-heid hier drijven, trots diefstallen en rooverijen, van allen aard, door groote en kleine lieden — doch groote verre het meest — uitgevoerd, trots ontzachlijke fortuinen op de ellende van het volk vergaard, trots kommer en ellende, berust de bevolking in haar lot, en de socialistische leiders wisten daar nog niets tegen te vinden als zich fë doen vertegenwoordigen in komiteiten waar zij wol werken mogen, doch niets in te brengen hebben. Neen, waarachtig, dan zie ik liever de manier van werken der aktivisten en vau de mannen der Frontpartij van het Belgische leger. Eu ik verzeker u, dat wij met hen en met dien geest, wel wat eerder algemeen stemrecht enz. veroveren zullen als met gejammer en geklaag over handelwijze van Regeeriugen waarvan ook partijgenooten deel maken. Neen waarde kameraden van Leuven laat "Stijn» die gij zoo goed kent, u eenen goeden raad geven. Strijdt met ons voor volledjge zelfstandigheid van Vlaanderen in het Belgisch Staatsverband, en wanneer dat tôt stand -zal gekomen zijn, zal er nog wel wat meer veroverd wezen als algemeen stemrecht alléén. Een vlaming met algemeen stemrecht is nog geen vrij zelfstandigman, wanneerrnen in zijn land om het in 't léger tôt korporaal te brengen, reeds eene vreemde taal moet kennen, terwijl men generaal wordt, zonder de taal van 't volk te kennen ; waar men mioister kan worden met Fransch alleen en nog geen arme briefdrager met de kennis van de taal van 't volk alléén; waar men nog geen middelbaar onderwijs, (laat staan hooger-onderwijs) volgen kan zonder alweer die tweede taal te kennon, wat noodzakelijk alla arbeiders-zonen veroordeelt, om eeuwig aan aile geestelijke verhefflng te verzaken en ze tôt slaven en koelies doemt, enz., enz. Alleen zelfstandigheid van Vlaanderen, kan aan al die onrechtvaardigheden eed einde stellen en algemeen stemrecht moet dienen om mannen aan te stellen, die ons volledig vrije volk tôt het hoogste punt der beschaving en welstand kunnen brengen en niet om nog rechten te veroveren die elk beschaafden vrij volk reeds sedert geslachten bezit. * * * Betrekkelijk het Militaire. Nog steeds woedt de krijg aan 't Westelijk front met hevigheid, de Duitschers trokken ach-teruit, wreedo slagen kunnen nog volgen, doch ailes toont aan dat debeslissing toch zal uitblijven,

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
This item is a publication of the title De nieuwe tijd: orgaan van de minderheidssocialisten belonging to the category Oorlogspers, published in - .

Bekijk alle items in deze reeks >>

Add to collection

Location

Periods