De Vilvoordsche Demokraat Arbeidërs, vereem<_dÉ U ! Geene Plichten zonder Rechten Socialistiseli Wectlilad voor het Kaiitiin De Arbeid is de l>ron van allen Rijkdom jb^g® ANNONCES : On traite à forfait — Volgens Overeenkomst Rechterlijke terechtwijzing 1.75 fr. per regel Opstel en Adininistratie u YOLKSHTJIS S,- Mechelsche straat. De stukken moeten vd(>r Dinsdagavond ingezonden worden A B ONNEMËNTEN : 1 an (1 jaar). l.fiO fr. par poste. - l.Oi fr. porteur (drager) Hulde aan onze Feestvierende Groepen De gescliiedenis onzer twee groepen Heden is onze stad in feest, ter gelegenheid der inhuldiging van twee vlaggen onzer partij-groepen.Wij noemen « De Roode Star ^,oîjzen tegen- woordig zoo gunstig gekenden tooneelkring, en den Metaalbewerkersbond.vakbond welke reeds zoo fel medewerkte aan de lotsverbetering der metaalarbeiders. Wij willen trachten zoo eerlijk en onpartij- dig mogelijk de geschiedenis dezer twee wer- kersinrichtingen te maken. De Roode Stai* Wij gunnen de eer aan onzen tooneelkring, omdat deze de oudste is der twee. De stichting van dezen opvoedenden kring dagteekent van den 13 Februari 189ri. Een Maandagavond met 7, 8 mannen aan eene tafel, in de zaal van Th. Trappeniers ge-zeten, gingen wij tôt zijne stichting over. Moeten wij de stichters noemen ? Ja ! Dat is soins nogal gevaarlijk, want het geheugen kan falen en aldus misnoegdheid verwekken. Daarom, moesten wij in de lijst die we op-sommén, iemand vergeten,dan vragen we hem op voorhand verschooning. De stichters, over wier namen we beschik-ken, waren de volgende : Libert Martin . \ an Gansen Jozef en Hendrik, Mertens Jan en Edouard, Pierre Willem, Frans Gelders, De Breucker Jozef en Rosalie Kockaert. Tusschen onze eerste yrouwelijke medewerk-sters mogen we onze trouwe gezellin Marie Haezciulonck en naast liaar Mario Piitinan re-kenen.Ook mejuffer Hortense Verdikt leende en- kele malen hare medewerking. Met dit handsvol leden gingen wij de wereld in en hoopten op een goeden uitslag. Wie waren onze eerste bestuurders ? Als wij ons niet bedriegen waren we min of meer aan ons zelve overgelaten, doch namen Libert en Jozet Vangansen soins Wel de roi van tooneelbestuurder waar. Xa hen kwam de vriend Bolle van Mechelen aan het Bestuur en deze bracht er ons toe sommige goede werkjes te laten opvoeren. Wij herinneren ons : Liefdebloemen, Lief' dadigheid en Fabriekwerkers,die met heel veel bij val werden opgevoerd. Xa het vertrek van vriend Bolle kregen we Emiel Verschueren, een toenmalige stadsge- noot die ons verschillende goede werken deed opvoeren, waartusschen Geneverplaag. Het is door toedoen van dezen tooneel- schrijver en kunstminnaar dat een ware Strijd tegun de toen bestaande stadstaks op de too-neelvertooningen werd gevoerd eu wij er de atschaffing van bekwamen. Wij brengen bij deze gelegenheid hulde aan den afgestorven strijdinakker. Door dit afsterven gevoelig getroffen, waren we verplicht ons een ander tooneelbestuurder aan te sfihaffen en 't is dan dat de - Heer Kainiel De Visschere ons bestuur waarnam. Ook onder dezes bestuur zag onze maat-schappij zich immer in waar Je klimmen, want de keus der stukken verbeterde zonder ophou-den.Na dezes aftreden, kregen we als bestuur-der den kameraad Yan der Yorst, van Mechelen, wier verblijf van korten duur, toch geen de minste waarde aan onzen kring deed ver-liezen.Eindelijk kregen wij den Heer Jan Poot, die nog onze tegenwoordige bestuurder is en, onder wiens leiding, wij reeds eene reeks werken ten tooneele brachten, die waardig zijn gemeld te worden. Wij noemen : Een Herder, Lambrecht Room, DeWildstroopers, Rina, en Lief' dedrift. Wij zijn van diegenen- die meenen dat men niet altijdwachten nioet tôt iemand dood is om hem de hulde te brengen welke liij ver-dient en wij zullen hier wel de tolk zijn van al onze leden en van het publiek, als we aan onzen tegenwoordigen Bestuurder zeggen : ( 1 ij hebt van de «Roode Star » een kring gemaakt waardig van de groote Werkliedenpartij. Wij hebben niet van den overgang van het eene lokaal naar het andere gesproken, het staat te Irisch voor ieders geest om er ons langer bij stil te houden. Aarzelen wij nochtans niet een dankwoord te sturen aan diegenen die socialisten in hunne zaal dierven huizen op het oogenblik dat velen ons nog schuwden als de pest. Een feit waarbij wij nog een oogenblikje willen stilhouden is het volgende : Over 10 jaar moesten de tooneelkringen bij het geven eener vertooning 15 fr. taks aan de stad betalen : Nu wordt er jaarlijks eene som van 400 fr. besteed aan een tooneelkring voor het geven van 2 volksvertoonin-gen.Dit is een waar teeken des tijds aan het-welk « De Roode Star » weer niet vreenul is gebleven. Ziedaar, kameraden en vrienden, lezers en lezeressen,kort samengevathet leven van onzen kring. Aan onze leden^ Medemakkers ! Duurbare spelers en speelsters, Wij huldigen heden onze vlag in. Wij zi jn in feest. Doch morgen, na het feest, weer aan den arbeid, en dat de leuze van allen zij : Excelsior ! Hooger ! Immer hooger ! lie Metaa9l>ewei*kei»sl>oii<l De Metaalbewerkersbond werd définitief ge-sticht den 25 Februari 1901. Wel hadden reeds een paar voordrachten plaats gehad, ingericht door den Werkers-î)ond en op welke de vrienden Solau en onze betreurde vriend Wauters het woord voer-den, doch de werkelijke stichting had plaats zooals wij hier hooger -zegden. Het is inderdaad op deze vergadering dat Ed. Mertens, afgevaardigde van den Werkers-bond, voorstelde de wekelijksche bijdrage op 25 centiemen te bepalen. Op deze vergadering waren tegenwoordig de leden : De Laet, De Raymaker, De Schou-wer, Jespers en Spruit. Het is met dit handsvol mannen, gehol-pen door den Werkersbond, dat deze ekono-mische inrichting de wereld inging en de propaganda begon. De propaganda strekte zich in den beginne vooral uit over de twee werkhuizen Fondu (Paul en Charles), eu door eene methodische werking lukten weldra de kameraden er in onitrent tôt een 100-tal leden te geraken. Nijdig bekampt door de tegenstrevers, om-kleiiid door onverschilligheid, duurde het niet lang of in pli als van zich te mogen verheu-gen in een gestadigen aangroei, zag men in-tegondeel, het getal stelselniatig verminderen. Nochtans, begrepen de bestuurleden goed liun plicht, en stelden ailes in het werk om hunne leden zooveel mogelijk te ontvvik-1 kelen. Inderdaad, in zitting van 4 Oogst 1901 werd er besloten een débat te houden over het achturen-werk. De debatters werden aangesteld en waren de gezellen Gelders en Yan Kerckhove. Ziehier wat het verslag der algemeene vergadering van 25 Oogst over dit débat zegt : « Pûnt 4. — Gelders wordt aangeduid om een débat, tusschen hem en Van Kerckhove, over het achturen-werk te voeren ; daar deze laatste afwezig is, geeft Gelders eene kleine voordracht en wordt dapper toegejuicht. De Raymaeker wensclite den spreker geluk. » Wij hebben gezegd dat, trots allés, het ledental fel verminderde ; welnu, een bijzon-: der feit kwam er nog meer toe bijdragen. 0111 deze zoo nuttige inrichting bijna heel en al ten gronde te brengen. Een der bestuurleden (ditmaal noemen wij geen naam), vurig strijder, werd in een werk-j huis van belang meestergast, zijne liefde voor eigen geldbeugel was weldra grooter dan deze voor de werklieden, waardoor deze laatsten het vertrouwen verloren. Zachtjes aan, doch zeker, was de groep tôt verdwijnen gedoenul, waren niet enkole mannen op de bres gebleven. In Septeinber 1904. was do groep zooda-danig vervallen dat er nog slechts 7 leden van de honderd in regel, overbleven. 't Is dan dat er aan den Werkniansbond een nieuwe schrijver gevraagd werd. Hei eerste werk Het eerste werk van den nieuwen schrijver was te trachten de verloren schapen terug te winnen. Daartoe stelde h i j zich aan 't werk, laat een artikel verschijnen in het correspondentie-blad, gericht aan het adres van zekere kameraden . Deze voelen zich getroffen, konien naar de eerste belegde vergadering, die plaats greep op 2 October, en waar ook de kameraad Solau tegenwoordig was. Eene minnelijke redekaveling geeft als uitslag het inSchrijven van S nieuwe leden. De wagen is aan 't rollen. Een jaar nadien tellen wij 80 leden. Eene verandering in de Nationale Federa-tie verplicht ons eene verhooging van bijdrage te steminen. De inleg wordt gebracht van 1 tôt 1.25 fr. De vrienden hebben schrik en meenen dat wij leden zullen verliezen. 't Jaar nadien tellen wij or 140. In een paar fabrieken eene tamelijk wel-gelukte beweging doet den bond in waarde stijgen. Er konien immer leden bij, doch weer konit eene verandering in den schoot der Nationale Federatie en zien wij ons verplicht de' bijdrage van 1.25 op 1.50 per maand te brengen. Zullen wij ditmaal geene leden verliezen ? Ta ! Ta ! Er wordt wel gewerkt in de werkhuizen en de leden konien nog maar altijd bij, wij bereiken 200, wij klimuien tôt 250 tôt we eindelijk weer door den vorm van centrale, welke onze Federatie aanneemt, van bijdrage moeten verhoogen. De inleg wordt 40 centiemen per week of 1.75 fr. per maand. Verliezen wij nu leden ? Geenszins op dit oogenblik ; trots ailes wat wij moeten door-worstelen hebben, tellen wij er 360, waarvan meer dan 300 goed in regel zijn met hunne landelijke Centrale, enkelen zijn bij het loger en ook andere achterstallige. Nu betalen sommige leden voor de verschillende grondslagen, en zoo hadden wij er in de maand Maart reeds 91 die 75 centîen-en per week betalen. Kameraden, Mogen wij niet fier zijn over den afgeleg-den weg ? Hoeveel werkhuizen zijn er niet,waar wij de loonen ernstig hebben doen klimmen ? Hoeveel prijsverminderingen hebben wij niet belet ! 2 centiemen het nuinmer. VIERDE JAARGAXG Xr 18. — ZATERDAG 9 MEI 1914.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.