Jaargang 1, N°. 19 17 Februari 1917 De Vlaamsche Gedachte onder leiding van L. Picard. ABONNEMENT : voor Holland per kwartaal . . f 1.— bniten Holland ,, „ . . - 1.50 Adres voor Redactie en Administratie : DE VLAAMSCHE GEDACHTE Postbus 252 — 's-Gravenhage. ADVERTENTIES : van 1—6 regels f 1.20 iedere regel meer - 0.20 's-Gravenhage, 16 Februari 1917. Volgens Van Cauwelaert zou ik geschreven hebben dat de Vlamingen voortaan ,, Vlaamsche politiek op Belgische grondslag" moeten gaan voeren. Maar volgens de teksten schreej ik : de Vlamingen moeten ,,Belgische politiek voeren op Vlaamsche wijze Of Van Cauwelaert niet kan lezen of wel er niet tegen op ziet ont in een polemiek zijn toe vlucht tenemen tôt een tekstvervalsching, laat ik ter zijde, maar hetgeval is intéressant d'oordat het de principes van activisme en passivisme zoo mooi tegenover elkander komt doen te staan. Van Cauwelaert en de zijnen inderdaad regelen hunne Vlaamschgezindheid naar het Belgisch belang, wij axtieve Vlamingen, in-tegendeel regelen onze Belgische politiek naar het Vlaamsch belang. Wij zijn het verzet tegen de Belgische-natie-gedachte, hij is een bewijs dat die Bel-gische-natie-idee ook in Vlaanderen reeds diep doordrong. Slechts het activistische standpunt is Vlaamsch, dat der passieven is dit niet', beide zijn echter voor den kalmen historischen toeschouwer even achtbaar en even eej-bied-wekkend.Wat echter niet is te verdedigen en aller ajkeuring verdient is, dat iemand die jaren la'ng de souvereiniteit van het Vlaamsche belang gepredikt heeft en vele jongeren — vooral Katholieke studenten — heeft rijp gemaakt voor het activisme, zich in de ure des gevaars terugtrekt, zijn volgelingen alleen laat, ja ze scheldt voor schurftige schapen en luidkeels uitschreeuwt—en in't Engels ch, het Fransch, het Russisch en het Italiaansch laat vertalen — dat hij m de eerste plaats de dienaar is van het Belgische belang. Dit lijkt ons een politieke onzedelijkheid en wij herhalen hier wat zvij reeds verleden week schreven, dat niettegenstaande aile ver-schil van inzicht er toch een eenheid is van gevoel en van Vlaamschen trots onder aile activisten, maar dat wij de passieven ver van ons vexwifderd voelen door hun verloochening van de vroeger gemeenschappelijke idealen. De Vlaamsche Unie van 4 Februari 1917. De bizondere beteekenis van wat er op 4 Februari te Brussel is gebeurd, is niet te zoeken op het terrein van politieke- dogma en getheoretiseer, maar ligt geheel in het feit dat er een orgaan geschapen is. Faber fit ferrando, al doende leèrt men, en nu de Vlamingen voor hun activistische beweging een politiek centrum gevormd hebben, zullen zij weldra ook de noodzakelijke politieke vaardigheid verwerven. Maar toch kan het ook zijn belang hebben de beschouwingen, die m het manifest van den ,,Raad van Vlaandc|-en" zijn neergelegd, te ontleden en aan een t-jauwkeurig onderzoek te onderwerpen : immer.; de werking van den gestichten Raad zal toch eenigszins naar de theorie van hun oproeping geregeld worden? Dit manifest bevat dan allereerst een nega-tieve verklaring : Wat het gewelo' der wapenen "Ôvër het lot van ons vaderland zal beslissen, kunnen wij noch voorzien, noch voor-spellen, maar wij verzetten ons beslist tegen het drijven der imperialisten uit Le Havre, die vreemd grondgebied, waar-onder onzijdig en onafhankelijk land, zooals Nederland en Luxemburg, willen annexeeren. Dit eenige zinnetje is ailes wat het manifest over de Belgische buitenlandsche politiek bevat. Het is o.i. veel te weinig. Wij kunnen ons nochthans best voorstellen hoe het komt dat er over dit punt niet meer gezegd wordt ; maandenlang is de scheiding onder de flamin-ganten duidelijk merkbaar geweest aan twee verschillende, ja zeer uiteenloopende opvat-tingen van buitefllandsche, algemeen Euro-peesche politiek: door de vervlaamsching der Gentsche hoogeschool en door de andere tôt nu toe genomen maatregelen der Vlamen-politiek, is dit heel anders geworden : de scheiding zelf is bijna geheel verdwenen door dat de goede flaminganten uit het bezette gebied — op zeer enkele uitzonderingen na — bijna allen activist zijn geworden en de partijvorming bijna heeft niets meer met buitenlandsche politiek te maken ; men is voor of tegen de vervlaamschingsmaatregelen : de par-tijen zijn gekozen naar eer. opinie over be-stuurlijke bevoegdheid van de tijdelijk be-zettende autoriteit. Wij durven dit een zeer gevaarvolle toe-stand heeten ; de eerste en stevigste grondslag van het activisme — de eenige die wij voor ons zelf ooit hebben willen aanvaarden — is het besef van den samenhang tusschen binnenlandsche toestanden en staatsactie taaar buiten ; voor ons is de activist de Vlaming die tracht het Belgische nationalisatie-ver-mogen, dat steeds anti-Vlaamsch was en het nu meer dan ooit is, te fnuiken door een nieuwe regeling van het internationaal statuut der Belgische' landen. ,,Het lot van ons vaderland door het geweld der wapenen te laten beslissen" zooals het manifest zegt, is een teeken van politieke onmacht ; natuurlijk kunnen de flaminganten, bij middel van vergaderingen en manifesten, de doorbraak der Entente-legers of het wel-gelukken van den duikbootoorlog niet beletten, maar binnen elk strategisch gegeven toestand is meer dan een politieke constructie mogelijk en bij de keuze der te verwerkelijken moge-lijkheid moet Vlaanderen zich doen gelden. Daarbij beclenke men nog dat er toch een zeer groote kans bestaat dat er aan de Wester-fronten geen belangrijke verschuivingen meer zullen plaats hebben en dat Duitschland zijn macht in Europa tijdens den oorlog zal ge-handhaafd hebben, zonder echter tôt verove-ringën te willen overgaan (daarop wijzen evengoed Duitsche belangen en partijver-deelingen als de sterkste geestelijke stroo-mingen in het centrale land) zoodat men reeds heel wat gegevens, die bij den vrede het lot van Vlaanderen en Wallonie zullen bepalen, voor bekend kan houden. Dergelijke beschouwingen moeten ook wel volgend oordeel over het werk van de nationale landdag aan de „Nieuwe Gazet van Gent" hebben ingegeven : ,,In den loop der tijden zijn zich meer en meer punten gaan afteekenen,' die door de besten onder de politiek aangelegden van Vlaanderen zijn aaneengeknoopt, waardoor als zooveel richtlijnen zijn ont-staan, die aanwezen waar de koers der politiek heen wilde. Van belang hierbij zijn aan te stippen de uitlatingen der Entente-machten en de herhaalde pas-sussen uit de rçden van den Duitschen Rijkskanselier, onlangs nog de zeer duide-lijke verklaring van Z. Exc. Zimmermann in de nota van Duitschland aan Amerika: ,,Het heeft nooit in Dtiitschland's be-doeling gelegen België in te lijven Dit zijn zoovele richtsnoeren geweest die het den Vlamingen duidelijk moesten maken welke politiek zij te volgen hadden; want is de politiek de kunst van het mogelijke, als zoodanig heeft zij dan ook met de mogelijkheden af te rekenen ; en nu ailes er op wijst wat de bedoelingen

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.