De Vlaamsche stem: algemeen Belgisch dagblad

1076 0
close

Why do you want to report this item?

Remarks

Send
s.n. 1915, 04 April. De Vlaamsche stem: algemeen Belgisch dagblad. Seen on 29 March 2024, on https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/en/pid/pg1hh6dc54/
Show text

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

rrerste »iaargaiig N°. 63 en 64 Zonaag cm Maahûag 4 en S Àpril 1915 S Cents DE VLAAMSCHE STEM aloemeem belgisch dagblad [en volk zal met vergaam Eendracht maakt machtl REDACTiEBUKEEL : PALEISSTRAAT 31, AMSTERDAM. - TELEFOOH No. 9922 Noord. pQ viaamsche Stem verschijnt te Amsterdam elken dag des morgens 0n yier bladzijden. Abormementsprys by vooruitbetaling : ^ Voor Holland en België per jaar / 12.50 — per kwartaal f 3.50 — per maand / 1.25. Voer Engeland en Frankrijk Frs. 27.50 per jaar —» Frs. 7.50 per kwartaal — Frs. 2.75 per maand. / HoofcSopstelffei* s Mr. ALBERIK DESWARTE Opslelraad s CYRIEL BUYSSE - RENE DE CLERCQ Mr. JAN EGGEN. - ANDRE DE RIDDER " 1 " ■ ' Voor ABONNEMENTEN wende men zich tôt de Administratie van het blad : PALEISSTRAAT 31, AMSTERDAM. Voor AANKONDIGINGEN wende men- zich tôt de. Firma J. H DE BUSSY ROKIN 60, AMSTERDAM. A DVEETENTIES : 25 Cents per regel ALS DE HEILAND. Jong en schoon, Hebt gij uzelf aan 't kruis doen spijkeren Voor het heil der wereld. Uw zuiver straalbloed perelt In uw zware doornenkroon, 0 België, Gods liefste Zoon. Verheven boven aarde Draagt gij gelaten Uw wrange smart Aleer uw brekend oog de trage traan kan laten Stolt uw hart. Doch wee, schrikwee, het beulenrot, Dat om uw laatste have De wacht houdt vôor het lijk. Den derden dag verrijst gij uit den grave, Jong en schoon, glorierijk. RENÉ DE CLERCQ. ïerschuldigde WaarSieid. Eenige Duitsche bladen wijden thans bij-zonder veel aandaclit aan het Viaamsche volk. Wij achten het noodig ter wille van de waarheid te verklaren dat het. van Duitsche. zij de bepaald nutteloos is zich in te beelden dat de Vlamingen in staat zijn om andere gevoelens te koesteren dan de fiere vaderlandsliefde, die den Koning der Belgen bezielt. Zoo het ou6 hier gegund wordt vrij te spreken, dan moet het zijn om de waarheid te zeggen ; wij blijven die waarheid ook aan de Duitschers verschuldigd. Wij achten het zelfs wenscheliik dat er geen enkele dag meer verloope zonder dat er duidelijk gesproken worde, nu de Duitschers nog het grootste gedeelte van België bezet houden. Wij willen niet dat men ons ooit zou kunnen zeggen: gij hebt slecht6 gesproken, toen het vaderland bevrijd was. Waarom wordt van Duitsche zijd'e plots zooveel belangstelling voor het Viaamsche volk aan den dag gelegd? Wij, Vlamingen, waren daaraan in vre-destijd stellig niet gewoon. Al de Duitschers in België gevestigd, die aan vcornaamheid wildën meedoen, beschouwden het als een plicht voor al wat Vlaamsch is het grootste misprijzen aan den dag te leggen. Zoo er eenige Duitschers zijn, die tijdens liun ver-blijf in België de Viaamsche beweging en haar eerlijk streven op nationaal gebied workelijk begrepen hebben, dan kunnen zij onmogelijk onder de voorstanders der annexatie van België behooren ; die Duitschers moesten thans de overtuiging hebben dat de Vlamingen de vrijheid van België • nieer dan ooit als het hoogete goed beschou-"Wen.Wij vroegen ons af hoe het mogelijk ware dat het officieele'Duitschland de krank-zinnigheid zou durven aanmoedigen, welke in sommige Duitsche breinen aangaande liet lot van België woedt. Nooit zal Engeland de annexatie van België toelaten. Al bestond er zelfs een even-■wicht tusschen de vijandelijke machten, die elkaar op het vasteland bestrijden. dan nog «au het voortduren van den oorlog elken dâg voor de ekonomische eu koloniale belangen van Duitschland een nieuwe rarnp tteebrengen. Gesteld zelfs dat Duitschland 6n °prlog eerlang beslissend winne — en aan die ,,beslissendc" zegepraal wordt na-genoeg door niemand meer gedaclit — dan zou de inlijving van België de voorbode van een nieuwen oorlog worden. Is er een ^nkcle groote mogendheid, die dat wen-scien kan? Is er een enkele staatsman, die jn, ^ vredestraktaat de kiemen zou willen aten beetaan van nieuwe oorlogen, waar-o°r net ,,beschaafde" Europa een tweede exioo zou worden, waar de meest verach-«ujke belangen over het leven der men-schen beslissen? Maar België zelf; waar toch zouden de uiteche makelaars in annexatie bij ons een dergelijke oplossing een eteunpunt •kunnen vinden? Onder Walen en Vlamingen be6taat er 1?., meen^gsverschil, waar zij op f ergelijke vraag te antwoorden hebben wij willen onze voile onafhankelijkheid i ^ willen rechtstreeks noch on-Vwrden het Duitsclîe rijk ingelijfd taal cluidelijk 1 Kan daarover nog enkel misverstand bestaan? .(?ove.n het'niet, en wij zouden het ten lut* 1 .Vlûden, zoo Duitsche publicis-P.0Sin2en bleveu^ voortzetten om het Vlaanieche volk in Jiun netten te vangen. Hebben die heeren een stortbad noodig, zoo willen wij het hun gaarne toedienen. Werd er van hun kant reeds niet beweerd dat 'zij aan het Viaamsche volk de vrijheid willéir brengen ? Al&of de vrijheid langs den' weg van Aarschot—Leuven het Viaamsche volk kon bereiken ! Wij, Vlamingen, willen dat het hooger leven oppchiete uit eigen grond, en die grond moet vrij blijven. opdat de oogst van ons streven er zou ri j peu. Niets kan Vlamingen en Walen beter vereeuigen dan hun vaste wil het gemeen-schappelijke vaderland weer vrij te zien. Dat moeten aile Duitschers weten, om-dat liet de waarheid is. Overigens hoe ware het mogelijk dat men van ons iet9 anders zou verwachten 1 Is er een enkel volk in de wereld, hoe laag gezonken het ook zij, dat aan een vorst als koning Albert ontrouw zou willen worden ? Is er een enkele natie, die kan bereid zijn om haar voor de vrijheid gesneuvelde zonen te verloochenen, terwijl de aarde,pas omgewoeld werd, waar zij begraven liggen? Duitschers, die aan Belgen dergelijke gevoelens toeschrijven, verlagen zichzelf. Dat men zich toch in Duitschland geen enkel oogenblik inbeelde dat wij, Vlamingen, voor eigen taal en beschaving gestre-den hebben, 0111 die onder voogdij A7an het Duitsch militarisme te plaateen. Wat de heer Gérard Harry in een Fransch blad geschreven heeft, en wel dat de Vlamingen na den oorlog aan hun taal zouden moeten verzaken, is fantazie. Tegeiiover die meening zou in elk geval het oordeel kun-, nen opwegen van bekende Franschen, die in vredestijd, toen zij niet eens konden ver-moeden wat hun vaderland aan het eerlijke en ridderlijke België zou verschuldigd worden, het goede recht der Vlamingen er-kenden.Overigens zullen het na- den oorlog de Belgen zelf zijn, die hun onderlinge ver-houdingen te regelen hebben en wij kunnen ons niet voorstellen dat zij, die gezamen-lijk streden tegen het geweld, tegen het 011-recht, dat uit den vreemde kwam, geen diep gevoel voor de bilîijklieid zouden hebben, waar het de binnenlandsche aangele-genheden betreft. De strijd van België bevindt zich in het teeken van recht en vrijheid. Op nioreel gebied staat België in dezen oorlog lioog genoeg, opdat het zooals vroe-ger al zijn nationale belangen in voile onaf-hankelijkheid zou mogen behartigen. België vrij, en de Vlamingen in hun ont-wikkeling belemmerd ; een zoo dwazen en onlogischen toestand kan zich niemand in-denken.Ook verklaren wij uitdrukkelijk dat h<>t van Duit6chen kant bepaald nutteloos is te trachten bij het Viaamsche volk een twijfel te doen ontstaan. De ,,Viaamsche Leeuw" wordt steeds gezongen aan het front, en dat feit is meer welsprekend dan het beste be£8og. Dr. J. ÏÏOSTE Jr. Zîe ©bis® feSegrammen en laatste legerberichten op de des'do bSadzijde. "t Kleine Kroniek. Onze Jongens. Zij zullen de Viaamsche Stem hoog houden! Mooi, in hun splinternieuwe pakjes, brengen onze jongens dagelijks een nieuwe Viaamsche stem, een nieuw geluid uit trouwe, liefdevolle harten aan de Neder-landsche broeders. Allen hebben ze gezien, en niemand is er die niet even stilstond met lachenden mond en bewonderende oogen en die... kocht een Viaamsche Stem van onze jongens. En fier dragen onze jongens hun pa-k, Irun pak met de dierbare kleuren van het vaderland ; fier ga&n ze in de ■blije dagen van zon en de zoele buien van regen, en overa-1 klinkt het op, schalt het open in hun warme, jeugdige stemmen: ,,De Viaamsche Stem"'. Zij spreekt, die stem, zij is a-lom in schoonheid, zij klinkt en wil op ten hooge, met het goede, 011-vervalschte geluid van hen die Vlaamsch zijn in de Viaamsche harten. Eu onze jongens, in hun vroolijke pakjes, trocsch als kleine koningen op hun sier-lijken dosch, zullen die Viaamsche Stem doen klinken, aile dagen, met forscli ge-luicl^ vol blijheid, in den dienst van den Vlaamschen leeuw, die rijst op gouden veld, ter zegerijke toekomst. De Kronprinz. Uit Genève wordt. gemeld, dat, volgens Ita-iliaanscho rcizigers, dio uit Duitschland zijn teruggekomen, de Kronprinz lijdede is aan zeer ernstig© verstoringen van zijn zenuwgest»3l. Men' heoft hem .moeten vervoeren naar een particulier eigendom t-e Pote dam. waar men zijn toestand zorgvuldig geheim houdt. Zijn vrouw is bij Jiem. ,,In Frankrijk noemt nien die ziekt.e kortweg ,,la frousse". En in dezen oorlog heeft men kunnen opmerken, dat, zoodra. zij tegenslagen hadden, aile „groote" Duitsche strategen en tactici — het hegon, zooals men weet, met Von Moltke — zonder uitzondoring, de ,,frousse" kregen en naar bçd gingen. tn ons nummer van 0 Februari 1.1. hebben wij, onder den ti-tel ,,De absolute kamt?el", die door ons voor-z^ene ■ epidemie -bereids wjetensohappelijk be-sproken en ontteed. ,,Heht gij wel gemerkt", besloten wij toen, ..dat zij alîen — Von Kluok, Von Biilow, Von Emmicli. Von Kronprinz en andere Vons —. behalve misschien Von Hin-denburg, ziek zijn of ziek geiv*3est zijn, terwijl koning Albert, Joffre, Pau, French, Manoù-ry, Fochj enz. nog steeds aan het front in wel-6tand verkeeren. Hoe gaarne zouden wij Von Hindenburg eens op het westelijk oorlogster- • rein zien ageeren..." Von Hindenburg ledankt er echter feeste-lijk voor. AVant hij beseft lieel goed, dat hij dan binnen de maand ook de ,,frousse" zoû krijgen, naar bed zoû ga.an en aijn populari-teit —populariteit in Germania! — zoû ver-lâezen. Wij kunnen dus niet anders dan liem gelijk geven. De Duitsche nood. Volgens een telegram uit Rome heeft een fa-milie van Italiaansche anijnwéi'kers, afkomstig van Bruclihausen in Be*?ren, ondei*staande verklaringen gedaan omtrent den toestand in Duitschland : .,Werk zoû or niet ontbreken, maar de pro-viandeering is onmogelijk. Ee^igen tijd gele-den kostte ailes viermaal zooveel als in normale tijden ; thans vindt men riiets meer, tôt wellien prijs ook. Elkeen heeft i*3cht op 2o0 grain brood per dag. Dit brood, dat niet eet-baar is, is zeer zwart eu verbrokkelt bij aan-raking als aarde. Het kost 70 Pfennig per pond. ,,De belastingen zijn versclirikkelijk verhoogd. Om de twee weken int men 10 Mark voor het schoonhouden der straten en voor andere weg-werken, 2 Mark voor.d»? fami lies, die iemand aan het front hebben. Over het geheel kan men op 15 Mark rekenen. ,,Alles staat stil. In de straten zV?t men slechts grijaards en vrouwen, die elkander op droevigen toon de oorlogsgebeurtenissen vertel-len. Geen enkele weerbare man is thuis geble-v»?n. Dikwijls ontmoet men groote stoeten ge-wonden".Dat ailes is diep treurig. Doch aan wien of wie de s'chuld? De knappe Teutonen moeten het maar onder elkander nitmaken. Een bur-geroorlog kan ook leerrijk zijn en goede gevol-gen hebben. De Tsjekken en Frans Jozef. Zieliier, volgens ,,Le Petit Provençal", een gedeelte uit een manifest van het Centraal-Comité der Tsjekkiscli-Slavisehe koloniën: ,,Door den oorlog aan de Slav-iscbte volkeren — onze broeders — te verklaren en door de besten onder ons te doen omkomen. omdat zij zich niet aan broedermoord schuddig wilden maken of _ zich tegen den oorlog verzetten, heeft de keizer van Oostenrijk — die beweert ook nog koning van Boheme'n te zijn , met instemming van zijn raadslieden, een misdaad begaan, waarvoor hij verantwoordelijk gesteld moet worden. Bijgervolg verklaren wij Frans Jozef, van het Habsburger huis, een vijand der natie, een landverrader te zijn, onwaardiV om langer den titel van koning 'van Bohemen te dragen. Wij zullen met aile" krachten wer-ken om hemzelf en)v met hem, aile leden der Habsbui'g-familie te ontzetten van hun rech-ten en pretenties op de Tsjekkische landen". Dat mapifest is oij lionderdduizenden exem-plaren, in de Tsjeksche en de Slovaksohe taal, verspreid in gansch Bohemen, Moravie en Slovakkije. Geen sterveling nog kan bevroeden, hoe na afloop van den oorlog liet keizerrijk Oostenrijk— Hongarije zal verbrokkelen. Zeker is liet eclitcr, dat niet slechts Servie dat uiterst wankéle keizerrijk verrassingen van tragi-ko-nischen aard zal seiveeren' Behandeiing van krijgsgevangenen door de Kulturisten. De ,,Hamburger Nachrichten" krijten: ,,Ons devies zij niet: ,,Tand om tand", doch: j,Twaalf tanden 0111 één". ,,Wij zullen niets kunnen bereiken met grootmoedeigheid of met zedelijke kracht. De Duitschers worden gekweld in de vijandelijke landen, en er blijft voor het Duitsche keizerrijk geen andere keuze over dan de gansche wereld te doén weten, dat wij de Engelsche, Fransche en Russische krijgsgevangenen. die in onze macht zijn, tienmaal. zullen doen boeten voor het aan ons volk opgelegde lijden." Het is blijkbaar niet voor niets bekend, dat de Hamburgsche beestengaarde do uitgebreid-ste is op aarde. Overigens houdt bovenstaande wanhoopskreet eën gulle bekentenis in: ,,Wij zullen niets kunnen bereiken met grootmoedig-heid of met zedelijke kracht". Natuurlijk uiet: geen enkel aardsch wezen vermag te roeien niet de riemen, die hij nièt heeft. De natierendô beslissende ure, Aan een brief uit do Argonne ontleent ,,Le Petit Var" het volgende : ,,Ik ontving zoo juist uw beminnelijken brief, die mij het groote genoegen heeft gedaan, u nog steeds in volmaakte gezondheid te weten. En toch, in wèerwil van de zekerheid der aanstaande overwinning, hebben wij die tôt nog toe niet to veel kunnen uitschreeu-vven. Doch thans kunnen wij van ganscher harte zeggen, dat wij het begin van het einde begonnen zijn. Ja, wij kunnen het verzekeren en zeggen : de ovërwinnirig lacht ons toe. Over twee of drie maanden, misschicn eerder nog, zullen wij de .vuile Boches, die bandieten, uit ons geliefd Frankrijk hebben gejaagd. Zij zullen het gedurende ze\*cn of aoht maanden bezet hebben, allerlei barbaarschhéid en verwoesting hebben aangericht, een groot gedeelte van onze ■ c-hoone Fransche jeugd hebben rernietigd, veel weduwen en weezen hebben gemaakt — 'doch het uur der tuclitiging, het uur der vér-schrikkelijke vergelding is geslagen. Ja, waar-de vrfend, het uur der Fransche zege gaat slaan. In het begin waren wij niet klaar voor den oorlog, en streden wij een tegen tien, en trots- onze dapperheid. moesten wij terugdein-zen, voor het vijand^lijk geschut. Doch sëdert zeven maanden heeft Frankrijk niet.opge- houden zich voor te berciden om den Wilhelm ecnmaal te kunnen toonen, dat recht boven macht gaat. Die dag is gekomen. Wij zijn gereed, heelemaal gerëéd, wij hebben slechts het bevel ,,Voorwaarts !" af te wachten en allen zullen wij ons werpen op deze varn-piers, ?p deze roovers, hen verpletterend, hen geheel verniclend, hun eindêlijk' dé vechtvaar-dige kastijding toebrengend, die zij verdienen. Onze dappere dooden zullen gewroken worden. Misscliien, denkt ge, is die dag nog verre. Neen, dien dag is niet verre, ailes wijst er op." Ons toegezonden partikuliëre berichten uit Frankrijk bevestigen, dat eerlang aan het westelijk front een kegelpartij zal plaats vinden, niet ongelijk aan die van de Marne en de Aisne. Welke rivier de Duitschers dan zullen kiezen voor hun ,,opzettelijken strategischen terugtocht" is nog niet met zekerliëid uit te maken. Mogelijk, dat het do Eijn is, de eenige rivier trouwens, waarvan hun volkslied gewag maakt en waar zij' —- men denke o. a. aan do yser .— nog geen ijsbad hebben ondergaan. De ziekte van den Kaiser. In ,.Le> Temps", vrijwel het bezadigste blad van Frankrijk, vinden wij het volgende omtrent de eigenaardige ziekte van den Kaiser : ,,Het wèrd tijd, dat de geneeskunde het hare zeide, want sommigen volliarden nog in het niet begrijpen, waarin de vernieling van de kathedraal van Beims en de verminkingen van kinderen bijdragen tôt den roem van Duitschland e nhet geluk der menschlieid verzekeren. ,,De geneesheer L. Revilliod, eere-professor bij de mediische faculteit van Genève, heeft zich de kwestie gesteld en die wetenschap-pelijk opgelost. ,,Zelfs in den strijd, terwijl de soldaten hun buik toehalen en ,,par don!" schreeuwen om van de onzen een stuk witbrood te krijgen is hij nog tooneelspeler en paradeert. Op een van zijn générale kwartieren ls men op de hoogte van ■zal^en : het is te Oharleville, in het huis Oor-neau, vergroot om naar de taille van Zijne Majesteit te zijn, doof grepen in naburige eigendommen. Wanneer hij er verblijfhoudt, is er oorlogspraal : een leger van automobie-len van witte kurassiers, van doodskop-liuza-ren, van generaals, ministers, gezanten, la-keien, ailes dooreen. Er zijn Turken bij, scliild-knap*?n, heiduken, voortdurend gezadeîde paar-den, treinen onder stoom, een ingewik-keld net van telefonis'che en telegrafisclie dra-den, spiegels die den horizon navorschen, spriëten die do atmosferisclie golvdngen beloe-ren. Op do daken in de buurt beschutten naar dey. hemel gerichte mitrailleuses tegen de vliegtcchten der vréeswekkende groote vogels; wanneer de nacht valt, werpen maehtige zoek-lichten hun schijnsels op de wolken en, uit voorzichtiglieid, meer .in de verte, te Vrigne-aux-Bois, in een kasteel, opgetrokken voor de gevallen van gevaar, tenzij men voor de ge-legenheid nog het fanfeuze paleis opricht, dat uit elkaâr genomen kan worden en dat een •menigte dienaren en werklieden, in de eerste dagen der campagne, in enkele oogenblikken installeerden, teneinde den oorlogsgod in staat te stelî»3n om uit te rusten in een hem waardi-gen tempel, op de avonden van overwinning". Wij voorzien voor de toekomst eenige heer-lijke Fransche en Italiaansche opérettes be-treffende die keizerlijke praoht en praal. Voor een dergelijke installatie op of, beter gezegd, a cli ter liet slagveld, zei al weer Goethe, Alexander und Ciisar und Heinrich und Fried- rich, die Grosseu, Giiben die îîalfte mir ^gern ihres erworbenen Jluhmst Stuurlui aan wal. Niets zoo gemakkelijk als afbrekende | critiek, geen wouder dus dat zoovelen eraan meedoen. Grcot en klein, arm en ri^k, man | en vi'ouiw, oud en jong, geletterd of onge-letterd, ieder wil zijia woordje plaatsen, zijn, naar liet hem dunk,t zoo gewiclvtig woord-je, ieder wil zijn meening uitegi, en al voegt hij er dan ook bij dat hefc ,,naar z'n beschei-deai meening is", dat hij spreekt, toch, in 't binnenste van zijn hart, denkt elkeen diaçb hij de wijsheid zoo'n beetje in paoht heeft, dat hij, de as is waarom de wereld draait, lioe paradoxal! hij' ook optreedt. Wanneer liet niu keukenpraatjes betreft, dan kan men des noods enkele vrienden, ervan overtuigen dat de soep te warm is of de groenten te kou.d zijn. Maar wanneer men voor'n meer belang-weikkend geval komt te staan, dan wordt die kroegeritiek gevaarlijk en beboort ze atreng tegengewerkt. En was is er in den laa'tsben tijd door J®n en Alleman niet een dergelijke critiek uit-geibazuind! Wat wordt elke legersbeweging met ieidereens commeintaar vergezeld, wat» worden er bij elken voor- of achteruitgang d.er troeipen een nieuw legioen auto-stra-tegen geboren ! Hoe besmettelijk is de kwaal, wiat wordt er dikwijls gemoedelijk eai aan-dachtig geluisterd naar al die beuzelaars Vol suffisantie en wat een ellendige werking oefenen zij dikwijls uit op onnoozelei sunpele zielein, die vol van de zuiverstei liopo waren, en thans, den meed laten zinken en ver-twijfelen, omdat Pieb en EUaas, de laa.idun-ken.de rhetor, met. zware gebaren, en niet : rçihder zwa.re stemme, ofvvel met schrikaan- | ja>getnde, geheimzinnige suada, hun den toestand op zijn manier ,,eens" heeft ver- : kondigd — als ware het eene openbaring ! „IIet Belgisohe leger zat vol verraad, de meeste officieren waren lafaards, de plan-nen vau den generalen staf deugden niet ■ — hij wist wel beter —, voor Luik had men gemaldkelijk honderd duizend soldaten kunnen stellen —over 't gemak en 't getal had hij rijp nagodacht — Namen en Ant-werpen waren wel degelijk oninneembaar, h ad den zich evergegeven zonder noodzake-lijkheid — dat liad hij van uit het vluoh-teJingsoord door èen kermisverrekijker ge-zien, — er waren geen kaaionnen, geen amu-nitie, de troepen waren gedemoraliseerd — God, wat was er gebeurd indien hij, er zelf bij ware geweeat! — de soldaten vlucliten in wanorde uit de vesting, de Ambulantie-dienst deugde ook niet — ja, wat weet ik al, hij wist wel beter, zeg ik immers, maar dat zou later pas uitl?;omen... ! Later... En daar la^t onze eriticaster zijn toehoor-der staaai, pal en suf! Het.effekt is er! Baak ? zegt ie. Wat is het treurig ! Laat ons den moed hebben onze gebreken te bekennen, wij zijn zonder wel moeite over te halen, wij laten ons gemakkelijk meesleepen, en daarom wijl zich om ieder gek ongelukkigerwijae toch een toehoorde-soliore vormt», die er blindelings inloopt, niet ver der denkt, en graag van draken hoort, daarom berust op een iedier van ons, in deze ook een plioht3 d.i., die luidruchtige redenàars met holle-i- brein en den toom te houden, te kortwieken! De moedlijkheid der verdediging van eene zaak die er niet heldeir* of pluis uitziet laat zich kevoelen, te spreken van verwarmende zonne wanneer de thermometer eenige gra-den onder het nul aanduidt, levert bezvi^aar op, dat staat fijingevoelige zieilen tegen, maar dat is immei-s ailes behàlve het crevai ! Staan onzo lezers er niet uitstekeoid voor ? Onze jongens, onze keldhaftige vechtere, rukken zij niet weder, langzaam maar zeker, is ons geliefd Vlaaaideieu, voorwaarts? Niet minder gun&tig is, God zij dank, de toestand in het overige We&ten, en in het Oosten strijden dapper ook onze bondge-nooten, vei-trouwensvol. Welnu, laten wij onzen in deze tijden broodnoodigen moed niet verslappen, behouden wij dat groot vertrouweii, en vergeten wij niet dat dan sleclits de verdienste begint, -wanneer men zich over.meestert en tegen den vliedenden stroom opvaart als de schoone bloeme der hope verwelken gaat... Verjaag het optimisme niet uit een ander-mans harte, en laat niet toe dat een ander U overvalt met onrust-opwekkende woorden. Wees vol overtuiging in den eindtriong, zie de rozenkleurige toekomst met opge-ruimdlieid te gemoet, zij lioht U tegen als de met goud omhangen naderende April-. zonne. En gij, die lichtzinnig, zonder na te den-ken, uwe sceptisch vloeiende proza volmonds uitstortte, denk eraan, dat het U niet be-taamt hier, buiteai 't gevaar, rond U heen de hope en het vertrouwen verjagen, terwijl onze zonen aaji het fixant niet aarzielen hen leven in 't gevaar stellen om die zelfde hope, en dat zelfde vertrouwen bij ons volk ongeschonden te bewaren. Neem Uwe voor-zergen, eer gij laaiend rood van scliaamte de zogevierende herovering- van het Vaderland zult moeten aansohouwen. >VILLY TIMMERMANS, Een Ergerlijk Stuk! Hoe pijnlijk, hoe grievend wiji ook aan-gedaan zijn door den brief die volgt, willen wij volstrekt aan dat schrijven ruohtbaar-heid geven, want tegen zoo'n ellendige ver-denking, tegen zoo'n onuitdenkbare be-tichting moeten wij met klem en klank protest aanteekenen : AMERSFOOUT, 2 April 1915. Mijnhecr de hoofdopsteller, Neem het mij niet kwàlijk, indien ik u met deze eenige woorden it.aag, of uw blad, de Viaamsche Stem, waarlijk een Belgisch dagblad is en of uw opstelraad samengesteld is uit ware Belgen. Deze dient om u an'ijn gedachten te uiten, in korte woorden over den April-visch, die u gisteren uwe lezers hebt opgedi'end; vindt u niet, heer hoofdopsteller, dat den droevigen toestand waarin ons arin vaderland verkeert, weinig geschikt is om, met berichten zooals die van gisteren te spotten, namelijk die over het Westelijk oorlogstoonecl, die ons te lezen gaven dat de Verbondenen den IJzer waren doorgebroken, enz.. Ik ben vrouw en ilvan geen woorden vinden 0111 mijn gedachten te kennen te geven. om diegene die met de droevige oogenblikken, als degenen die wij ibeleven, çlen spot drijven. ik gevoel niets dan verachting voor lien, al waren zij dan oolc landgenooten en Belgen, iets waar ik sterk aan twijfel. Het is de eerste maal dat ik uw dagblad gekocht heb, wees voorzeker dat het de laatste maal zal zijn. Mme. LéONl'E MUiSSOHE, .Wethorststraat 16, Amersfoort. Had onze briefwisselaarster nog no oit te voren ons blad gelezen, kende zij dus nog niet ons werk, onze vaderlandsliefde, was zij onwetend van de onbevlekte eerbaarlieid onzer nanien, dan mocht zij toch niet — noch iemand — een Belg, wie ook, bekend of onbekend, bekwaaan achten, in de tragische inspanning van ons heldenleger, 1 een aanleiding tôt een Aprilmop te ont-dekken.Het nieuws waarop die dame cîoelt was in de voorziohtigste bewoordingen, en met voorbehoud, gesteld. Het werd door een zoo gezagihebbend blad' als ,,Het Vaderland" van VGravenhage ook verkondigd. Men lese verder daarover ons ,,Algemeen Overzioht" van heden. Jammêrlijk viel liet. nieuws samen met één Ajpril. Dat samen-treffen is dan genoeg en volstaande in liet oog van onbezonnen, lichtvaardige lezers om rechtschapen Belgen, die het beste hun-ner levenskrachten dagelijks wijden aan de verdediging der vaderlandsclie belangen, te verdenken, neen uitdrukkelijk te belasteren als gepleegd hebbende een walgelijke daad ! Wij vertrouwen dat dit ons uiterst ver-. cntwaardigd, protest den noodigen weer-klank zal hebben, en den inond zal stoppen van aile lichtzinnige bezwadderaars ! DE OPSTELRAAD. Inschrijvingslijst. Ten behoeve van het 'N ati 0 n a a l Belgisch S t eu n- en V 0 edi n g s-i comité en van het B e l g i s c h C oj mit e i t voor1 a an ko 0 p van a ut 0 m 0 b iel e n, t 0 t het' v e r-v 0 e r v a n g ek w et s t e solcl a ten. ' Vierde lijst. Ophrengst vorige lijst / 209.10 Bespice finen 'ô— De opijassers van Amersfoort ...... ,, 9.50 Horimond ,, 5.— Kerlingaland 2.25 Payottenlaand ,, 5 Naamloos ,, 2.— Waar Maas en Schclde /olocïen....^ daar is ons Vaderland ,, 10.—• Ackermans ,, 5.— Jan, Hyoens „ 5 Twèe "Viaamsche studentinnen „ 7— Naamloos 10.— Een volk zal nooit vergaam 3.— Opbrengst / 275.65 Aan onze Abonné's. Om alla vertraging in het toekomen van De Viaamsche Stem te vermijden, ver-zoeken wij onze abonnés beleefd duidelijk hun adres «an den Administrateur te.willen opgeven.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
This item is a publication of the title De Vlaamsche stem: algemeen Belgisch dagblad belonging to the category Oorlogspers, published in Amsterdam from 1900 to 1916.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Add to collection

Location

Periods