De vlam: socialistisch weekblad

502 0
close

Why do you want to report this item?

Remarks

Send
s.n. 1918, 24 March. De vlam: socialistisch weekblad. Seen on 29 March 2024, on https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/en/pid/7d2q52gh74/
Show text

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

lste Jaargang. — Nf. 4. PRIJS : G CENT1EM. Zondag24 Maart 1918. Beheer en Reoaktie : 44, Bondstraat, 44 BRUSSEL Bestelhuis voor het an. Brussel : 26, Peteneliestraat (r. du Persil), BRUSSEL DE VLAM Abonnemenîsprijs : 3 maand . . Fr. 1.50 6 rnaand.... 2.50 Elke medewerker is verantwoor-delijk voor hetgeen bij schrijft. imw —miii massa ws&*m<maRW/SSS* iesasen® m rnssm^mm SOOIAAL- DEMOKRATISOII WEEKBLAD DE NOODSCHREEUW. Toan, in Augustua 1914 te Luik, de vver-strooming begon van liclgië do or het Duistch leger vvareai, aïs in een i tou, de magazijnen en winkels met eetwaran ledig. Een paar dagen nadien was al de boter weg en liepen nog een aaatal menschen achter margarine, h.er en daar nog in sakeie sta-pelhuizan te vincten. 't Was het voori-eeken van den naderend^n honger. Doch honger was er iang nog Opslag evanmin. Aislag op somniige waren wel. Zioo koaht men een spitzwijouj© voor twee frank, een kilo boter voor éé.i iranh. Hier en ctaar was verhoogmg te bespeuren, b. v. in de kleederenmagazijnen. Heeleonaal met ondetr het schoeisei. Het vo>- laohte nog tegenover durea tijid. Langzaam echter kwam spokerij van den 1100a duidei jk te voorschijn. De stad had reeds haar vollssvoed'Jig koiek-tivistisch îngexicht. De scherpste tegenstre-vers van het socialisme zaten ofwei bij <ie eebtafel's van de ko.ektmsti»ehe voedi-gs-voorziening, ofwel kwamen aldaar aan het bastuur. In Mai 1915 trokken we met twee in de provincie Limbuig m en verder naar Tienen, aan 5 millioen kilo aardappelen te zoeken, iie moesten dienen tôt tde volksvoocLng in ie stad van kool en staal. Onze smeek^ngen weirden koei omuhaald. Zcij die moesten ,j-ven, liadden zed£ met. Het gebrek, gekieand in 1914, was reeds thiideiijk een kwaal in 1915. Dnizenden mensohen zafcen a°.n de ito-lektivistische tafel, zeer ingetogen dooh ver-bJdjd meteen, dat ze gereigeld e.ken dag ^on-den eten. N ochtans, dut eten was î^ager en ' onsmakeiijk, des te meer daar de nasmaak àar jaren van overvloed nog immer in het çemoed der menschheid was Toea zei ons het gemeenteraadslia, dat ik vetrgezelide : « 't Is de werkende klasse on-mogelijk den winteir ■'"an 1916 n,og idoor te maken. » Een Duitsch blad bezorgde ons meteen een artikel van een dootorshand uitge-gaan en waarvan het emde was : de ooriog zal zeer lang duren; de hongersnood zal ko-men in elk huis. Gespotlacht hebben we mjet dergelijke woorden. Doeh de Winter van '16 werd nog doorge-maakt, alhoewel te Luik, op een der groote lanen, een famd van gebrek stierf in de vx-men van zijn wanhopige moelder, alhoewel aldaar meer dan één uitgeput en weridoos arbeid er steunde tegen de vensterdorpels en zich recht hield aan de mur en, om niet ait zvvakheid te valien. Thanis zijn w-c Winteir '18 te Luik, te1 i3rus-sel, elders voorbij. Nog immer houdt het volk sitand. Het vorborgt zijn hortgea- en jn alzijdig gebrek. Het juk des ooriogs is uem een te bekende foltenng dan dat h«. iots po-gen zou, dat niet te pogen is, één <daad zou bedrijven, die met te begrijpen is. 't Is met de menschen in dein oorlog 0e-gaan, zooals met dezen f i den ocver van de zee. Allen staan ze vôôr de branding en het weelderig spèl -der woelende goiven ^es overvloeds, die huit wulpsehe deiaing bij vloed tôt ov-er die dijken uitspatten m schuim. Doch zoodra het ebbe is en de zee achteruit wijkt, voelen eerst de armen dat ze geen badwagen hebbetn, geen zeevemiaak ais de anderen. Ze zijn ongelijk en begrijpen het. Hoe rneer de zeeweelde toemeemt, hoe uui-delijker voelen ze hun achteiriijkheid tegeno-ver het genot, totdat ze, met hulplooze klacht, de njke menschen wulpsehheoid het genot van ailes moeten ovenaten. Ztô gaan dan niet allen te zamen weg naar hun arme tloening, doch ailen gaan weg, langzaam, na elkaar. Zoo valien uit de elleindie van dezen tijd elkein dag duizendein menscben den homger-snood in, die gisteren nog niet wssten ^ liiOitgeir lijden mogelijk is. Heit eten. dat hun lioliaam vraagt en hst geinot voor Uto ziol, konden ze ni. g gisteren betalen. Doch hedeai staat de prijs te hoog. De ellende in bij nen ! Die menigte lijlders is thans zoo taiioos ge-worden dat zelfs rij'ken van vroeger ze eikeo dag vermeerderen. De begoade burgerij, zelfs reeds een deel van de rffistokratie voelt de armœde, dû© bij de deur staait. Daaruit volgt ook de verbazende toenemende ver-zuohting ruaar onmidiclellijken vrede. Hoe meer rijken er in nood e*n ellende vailesn, noe dichter staan we bij den vrede. Zoo niet de wapens ailes beslissem, is eaubel oie toene-mende ellende het eenig mogelijk >- Jgin van het eiade. De wapens zuilleai den strijd met sleohten. Het lijden, wij vreezen het, zal zijn toppunt oader de menschen moeten bereiken, om weder Ide men®ehheid aain arbeid en brood te brengen. Vreesiijk is het wel, nau-vvelijks denkbaar. Noohtans moeten we zeg-gen: Ware het proletariaat volkocam be-wuût, volkomen stark, zoo ware e,iu oorlog onmogelijk. Dat zij die nog buiten ons staan toe te gapein on ons te la/steron, dit overwe-gen. STEVEN BOEKSE1N, BELANGRIJK BERICHT. Onze lezers die veriangen zich op l)£l VLAM te abonneeren, woiaen dringend vîr-zocht zich te vvenden tôt het POoi'KAN-TOOic van huiuie gemeente en niet meer recntsiee^s toc het b6heer van het biad. Onze nieuwe abonnenien zullen al de num-meis van i>K Vi*AM vveike tôt hiertoe ver-schenen zijn K0aT£L00o ontvangen. l>aar-toe moeten ze echter een sc_utelijke vraag sturexi naar ons Beheer. Alie meaedeeiingen en brieiwisseling voor DE VLAM dienen gezonden te vvorden aan H. L. Tanrez 44, Bondstraat, te Brussel. UKT BiiijiiSjR. JËt Censuur van den Honger. Naast de pers-censuur, die trauwens in al de landen tegenwoordig bestaat, keanea wij in ons gezegend Belgie nog een anaere v. a-BUiur weike haniderdmaal hatelijker is dan eerstganoeimde, namelijk de tonsuur van den honger. Deze censuur wordt niet uitgeoefend door de bezettende overhedj maar door de heeren van onze voedingskomiteiten. Aiwie het waagt luidop te dcnken en de anti-demokra-tâsche maatregelen van de franskilj'on®che oe-sturen en komiteiten durf t laken, loopt gevaar 'door de bonzen van de voedicg doodeenvou-dig uitgehongerd te worden. Daarvan zoudea wij honderden vorbeeld^n kunnen aanhalen. Zoo wordt ons het geval medegedepld van een Vlaamsohen kunstenaar — een overtuig-den sociaal-demokraat — die sedert den t-cr-log zonder mididelen van besitaaa is en uit dieu hoofde van d© " Fédération des Beaux-Arts » — een organisme dat door het Natio-nfl,n,l Komitedt wordt, in het leven gehouden — een maandelijksohen steiun van dertig frank ontvangt. Vôôr enkeie weken verscheen er iu een Vlaamseiigezind weekblad een teekening v an de hand van dezen- kunstenaar. En zie, wex-nige dagen daarop ontving onze vriend een sclir/;jve.fl van de » Fédération », waarin ûcra medgedeéld werd dat hij voortaan geen fa te un meer zou krijgen. Daar de hnancieeic toe-stand van den kunatenaar niet in het minst verbeterd was, begaf hij zich onmiddelhjk naar het kantoor van de « Fédération 1 om uitlegging -te vragen omtrent deze oi.men-schelijke daad. Hier werd hem echter onom-wonden verklaard, dat zijn medewerking aan het Vlaamschgezind weekblad de oorzaak was van de straf. Wij herhaien het, dit is een geval onder •duizend. Hoeveel zijn er niet die a-iders zou-den spreken dan ze thans doen, hadden zij de zekerheid dat de onverbiddelijke censuur van den honger hun boven het hoofd niet hangt, zooals een zwaard van Damokles. « Zwijgen... of geein eten )>, met deze i a-kele woorden houden onze komiteiitsbazen meer dan de helft van onze bevol'kicg in be-dwang en beletten haar uiting te geven aan de opwelling van haar geimoed, dat in op- stard komt tegen al de misbiniken en wan-toestanden, die ze dagelijks onder de oogen krijgt. Doch eens komt de dag dat iedereen weer vrij'en weg zal hebben, en zal mogen uit-aohieeuwen wat hij jaren lang in zijin br.nnen-ste heeft moeten onderdrukken. Dieu dag zal de dood&klok luiden ovor de maeht van de tyrannen van de vofcjdiogsko-miteiten...Dierf dag zal er groote vi'eugde heersehan in den lande... Naar de kornst van dien dag snakkem hon-derdduizenden. T. Tôt de eerlijke menschen. Onder dezen t:+el vinden wij bij onzen kon-frater « De Hallenaar » een merkwaardig artikel, waaraan wij het volgende ontleenen : « Er zijn geen erger wapens in de wereld dam leugen en laster... Maar gelunkig over-wint per slot van rekening de waarheid toch steeds de leugen... Zoo heeft -aen het herhaalrielijk gehad over de Vlaamsehe bewegjng. Eerst heeft mon aan de menschen wijsgemaakt : « De nationalis-ten willen België aan Duitschland verkoo-pen. » En de menschen hebben dat goloofd. Maar nu zeggen de Duitschers zelf, bij monde v£in hunnetn Ejkskànselier : Wij -villen België niiet beihouden. » Dus is het een leugen dat wij België willen verkoopen. Nu moest echter een andere leugen uage-vonden worden cym de menschen tegen de nationalisten op te hitsen. Nu werd er ver-teld, dat wij den koning willen afzetten. Welnu, zie hier ons antwooitL: Een miisdaad is het, met gemeéne leugens zijn medeburgers te misleiden en op te hit-sein.« Neeai^ duizendmaai neen, wij wiiletn dlen konjing niet afzetten, neen, wij willen a en koning weôr; onze koning moet en zal vveder-komen. Die verzekering hebben wij. » Vôôr den oorlog waren wij, socialisten, overtuigde republikeinen. Een koning is niet, zooals de voorzitter eeDer republiek, aan verkieziing onderworpen. Hij blijft koning. Zelfs zijn zoon, al was die ook ongeschikt, zal op den troon komen. Dit hebben wij tegen het koningdom. Een voorzitter van <. - republiek treedt ai, wanneer zijn tijd uit is en woïklt vervangen door een andere. De oorlog heeft onze meening hieromtrent niet veranderd. Tegen dein persoon van koning Albert hebben wij echter niets, wij hebben het aileen tegen, een regieon. Indien wij het artikel van dien « HalTe-naar » gedeeltelijk 1- bben aangehaald, was het enkel om de gelegenheid te hebben nog-maals te wijz-en op de onéerlijke manier, waarop de vijanden van het aktivisme deze beweging bij het volk trachten vciolacht te maken. EEN STEENG OORDEEL. Naar aanleiding van de aanstaande bijeea-komst 'dea1 Belgi&che parlementsleden te ka-rijs, schrijft de « Belgische Socialist » onder meer: m Meer dan ooit zijn de Belgen ^anti'ou-wig. Te veel onirechtvaardigheden kwamen aan het licht. Het favoritisme heerscht meer dan ooit. Vin onze meeste achtbare' medeburgers werden bevuild, belasterd door -jel-gen die het grooste verfcrouwen van onze mi-nislers moeten genieten, aangezien zij ver-bonden zijn aan de redaktiebiueelen der Belgische pers in het buitenland, die recht-streeks in verbinding staat met onze regee-ring. Belgen, die door onze rogeering tôt do meest vertrou^ bar© ambten werdein verhe-ven, en bekende en zeer erge misbruiken bo-gingen, worden niet afgezet. De Belgische vluchtelingen en vooral de geïnterneerden worden aan hun lot overgelaten, bij zooverre dat onder hen de grootste oiiitevredenheid heerscht. « Zooals aile oorlogvoerende landen heeft onze regeering buitengewone uitgaven moeten do en, en dit zonlder het minute toezicht. Wij weten niet of de regeering niet verder is gegaan dan zij mocîit, of er geen verspil- lingen of misbruiken hebben, plaatsgeàad. " Wil willen niet spreken Van den îoesiUad van onze landgenooten in het bezatte gebied en onderzoeken in hoeverre de regeering te-genover hen haar plicht heeft getlaan... « Het Belgische volk zal met zulke handel-wijze nooit geen vrede hebben. Er moet neht komen over de daden van onze regardera. » Een wraakroepende wantoestand. Iedereen zal zich nog wel herinnoren hoe dikwijls onze sjciaal-demokratische vrienden vôôr den oorlog in de Kamers aan d ronigen <.p rermeerdering van het oudeudomspenaioen. Dit was indierdaad een echte aimaes. 65 . uak 's jaars voor iemanid die zijn leven lang 3n ons land door den bajid aan hoaigerloonen had moeten werken en niet wat spaarpennin-gen voor den ouden dag had kunnen bij jjde leggen. Hoe beklagenswaard het lot van ciie arme oude werklieden vôôr den oorlog was, zoo dubbel deeirniswekkend is het nu. Sunds den oorlog ontvangen zij in piaats van 65 frank, 40 frank. Aan wat die vermindering toe te schrijven is, begrijpen we niet. Te meer daar die uitzonderlijke maairegei aileea voor heai werd toegepast. Inderdaad, al de gepensioeneerde beambten en bediendem van den Staat, wier pensioen, berekend is op 3/4 vaji een vroeger door den band goedhetoallde' wedde, blijvan regelmatig hun, volledig .ust-geld ontvangen, en, de almoes van achttieni eentiem daags aan de oude werkliedein wordt nog verminderd tôt tien oentiem ! Deze toeistand mag niet blxjven voortdu.-ren. Eerst en vooral wordt hier de weit i r. kracht. Als er beeuinigingen te dloen zijn, dan mogen dlie nâet ten nadeéle vani menschen gebeuran, waarvan heel het leven -. en aanschakeling vin ellende en ontbeeringen, is geweé&t «n die nu in piaats van ^alm en gerust hun ednde af te wachten wellicht een homgerdood sterven^. De arbeidsongevallen. Herhaald werd ons gemeld uit vereclwllen-de deeten van het land, dat aan arbeid songe-vallon niet het gevolg geg-even wordt dat door de wet is voorgeschreven mat het oog op de vergoeding van de sckade gesproten uit de ongevallen. De b elangh eb ba<den schij-nen uit de gaan van de verkeerde meening dat door de invoering van de bestuurlijke zelfstandigheid het Staatsbestuur niet meer als te voren waakt over de stipte naleving van de wetsbepalingen ten deze. Wij hechten er aan teherinneren dat het ministerie van nijvarheid en arbeid er streng de hand aan-houdt 'dat de werklieden, slaehtoffers van arbeidsongevallen, buiten schade worde gehouden. Deze kunnen aile inlichtiingen inwin-nen in de bureelen van dit département, Lambermontsitraat, 4, op de tweede verdie-ping, bureel n. 75, iederen Maandag en iton-derdag, van 11 tôt 1 torenuur, aiwaar ook de noodige benaarstiging zal worden gedaan ter vrijwaring van hunne belangein. (G. v. Brus-sel.)De Zesurendag. Loi>l Leverlmlme, de leider van d© ver-maarde firma « Leverhulme », de zeépfabw-kante van Port Sunlight, heeft Onlangs aan een medeweirker van de « Daily New® » een persigesprek toegestaan waarin hij zij ne meening ten aanzien van de industrieele politiek na den ooriog bekend maakte. Zijn proigram oonvat de volgende pimten, Verhoog de loonen, verkoit do .werktijdero, maak de produktie goedkooper. — De zesurendag is bijzonder nootlig in ,de méchant sehe nijverheid. De arbeidstàjd diemt geragekl \ oor den !a venistijd van den gemiddelden arboider. Men kan dus niet een fabniek aan den gang liou-den met- de snelheid die geschikt is voor dien krachtigen main van 25 jaar . Lord Leverhulme is overtuigd, dat eeai zes-uren-dag personeel meer zal voortbreng&n cuvn een acht-uren personeel. Komende van een grooien kapitaiisf', zijit deze uitlatingen van bijzonder© waarde.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
This item is a publication of the title De vlam: socialistisch weekblad belonging to the category Oorlogspers, published in Brussel .

Bekijk alle items in deze reeks >>

Add to collection

Location

Periods