NR 91 ncon- .lAARr.AUi A r\ A r DE VRIJE STEm Belgisch orgaan voer de provin Antwerpen V/orc^Ki i nianHcfc ariarÈnrAnrla Ha niiif^rh» Rft7ûHifi o Bureelen en Redactie : HOTEL DER PATRIOTTEN Begijnenstraat, 42. Onze welgeiîieciïde Veuze is : Noch VlaminP", nochWaal, maar B<eU O Fn ^euu/iir trouw aan ons Vorstenhtiiï TeiegrapTiîsch adres î K o® m anda-aKir- À ni w er peti - M echeien 1\-R mit Mmf-V O ♦ I A M /-] /* *%••< A Het zelfbeschikkingsrecht der volke-ren, en wat onze zoogenaamde « vrijmakers », de aktivisten, daar-onder verstâan. Dat de huidige ooriog, van aL de overrompeling van ons iand door den modernen Marten van Ros-sem, anders gezsgd Attila, ot hoe men hem 00k noemen wil, rijk is geweest aan verrassingen van alleriei aard, wie zal het betwisten ? ïoen de aktivisten, na drie jaren oorverdoovend getamtam in Duitsche schotelvodden en andere Duitsche vlugschriften en strooipapiertjes, die best in zekere inrichting van een woonhuis dienden op-gehangen te worden, eindelijk op Duitsch bevel *de zoogenaamde onafhankelijkheid van Vlaanderen uit-riepen, zelfstandigheid die zij eerst ongevraagd IN NÀAM VAN VIER MILLIOEN VLAMINGE 1 den Duit-schen bloedhond gingen afsmeeken, waartoe zij echter eerst (de aktivisten) door dezen laatsten GE-DWONGEN waren — waarvoor werden zij anders betaald !?—toen de activisten eindelijk deze zelfstandigheid uitriepen, stonden zij voor een fiasco zonder voorgaande, de verrassing was volledig ; 7oô hadden zij zich de zaken nooit durven voorstel- 1 Na deze te dier gelegenheid in aile Vlaamsche steden gehouden « volksbetoogingen », met den ons bekenden uitslag, als ware zegetochten afge-schilderd te hebben — hoe konden ze 00k anders, — nadat het den eenvoudigsten straatkeerder dui-delijk was geworden dat zij geheel aileen stonden, hebben zij er echter tets anders op bedacht. In de Duitsche Schotelvod van Zondag, 24 Fe-bruari, zet eene onbekende grootheid — naar den stijl" en het radikale middei te oordeelen, zeker van Pruisische afkomst — een zekere « Lode Van Hijst» de gekste, de ongerijmdste denkbeelden uiteen om-trentde « zelfstandigheid » der volkeren, die, hoe onzinnig 00k, het Vlaamsche volk toch zouden MOETEN OPGELEGD worden. Luistert slechts : « Wat is zelfbeschikking ? Het woord schijnt zich aldus te kunnen uitleggen : het kiezen van een staat- kundigen vorm of een staatsverband naar den wil van het volk. Maar wat is volkswil en hoe uit dien zich, en daarbij 00k nog : hoe kan die tôt uiting ko men ? « Men schijnt, althans sommigen schijnen aan te nemen, dat hij zich te kennen geeft in eene alge-meene volksstemming. Daar waar een partij zich in getalsterkte de baas weet wil zij die theorie toepas-sen, omdat ze dus van de overwinning verzekerd is ; maar waar ze de nederlaag lijden zal oppert ze bezwaren ». Volgens Lode schijnt de volkswil dus best tôt uiting te komen, wanneer een honderdtal ploerten, onderduims overeengekomen, plotseling — anders zou het volk er iets van weten ! — in een of ander « caféken » bijeengeroepen worden, een zooge-naamden Raad van Vlaanderen en een heelen hoop « gevolmachtigden » of ministers kiezen of herkie-zen, door even in de handen te kletsen. Een paar dagen later worden dan de ministeries ingericht; en deze met groot gedruisch het verblufte, zich van niets bewuste volk bekend gemaakt, alsmede de namen hunner respectievelijke kandelaarlikkers ! Waarlijk, eene twintigeeuwsche volksuiting ! Lode zet zijn kiesstelsel verder uiteen : « De volkswil kan zich niet uiten in een kiezing, omdat hij niet bestaat, (waarom werd er dan voort-durend in onzen naam gesproken ?) of waar dat wel is, beoogt hij niet altijd het belang van het volk. Door een stemming richt men zich naar de meer-derheid ; elk weldenkend mensch zal aan deze het recht betwisten haar oordeel op te dringen in aile gevallen, zooals dat zou gebeuren ; -— Ibsen, die nochtans geen domoor is, ging zelfs zoo ver dat hij de meerderheid beschuldigde altijd ongelijk te hebben. — VVant sommige feiten zijn best geschikt de massa in een of anderen roes te brengen ; keeren we maar tôt ons zelf : de oorlog bracht in den be-ginne aile Vlaamschgezinden in een atmospheer van belgicisme, waaruit sommigen zich, ongelukkig genoeg voor hen, nog niet hebben losgerukt. De volkswil is dus niet standvastig, en vermits elke be-weging toch moet uitgaan van een klein aantal aan-hangers die de nieuwe theorieën verspreiden, is hei toch heel klaar en duidelijk dat de meerderheid h et niet altijd bij Jt rechte eind heeit : immers, elke ni^"

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.