9e Jaargang. Nr 12. Prijs : 7 Centiemen. Zondag 18 Juni 1916 DE WAARHEID Orgaan van den " Vrijen Socialistenbond „ i • ii Slechts hij die de vrijheid van anderen lief heeft is die zelf waardig. ALLE BRIEFWISSELINGEN TE ZENDEN NAAR: P. De Wâtfe, Verspycnstraaf, 10, Gent ABONNEMENTSPRIJS : Voor 3 maanden, fr. 1-25. Voor 6 maanden fr. 2-50. Voor 1 jaar fr. 5-00. — Op voorhand betaalbaar. — Annoncen worden geplaatst volgens overeenkomst De Syndikaten en de Sfadskas Alvorens mijne bewijsvoering voort te'zet-tenwil ik een oogenblik stilstaan bij een argument dat men mij tegen wierp : « Dat de strijd die ik thans voer, den schijn zou kunnen aan-nemen, alsof ik de inrichting van het Werk-loozenfonds bekampen wil. » Het ligt buiten kijf, dat een instelling als deze, welke voor doel heeft, de ergste ramp waardoor een werkersgezin kan getroffen worden, namentlijk de werkloosheid, te be-strijden, doorgeen enkel denkend menschkan bekampt worden. Wij zijn echter, in de huidige omstandig-heden, verplicht het Werkloozenfonds te men-gen in onzen strijd tegen die syndikaten, welke er den hoogen toon voer en, en van die instelling misbruik maken om hunne macht als politieke organis-men te versterken. Inderdaad, ik schreef het reeds, de drijf-veer van ailes wat bedoelde syndikaten be-oogen komt hier op neer : hunne leden in den waan laten verkeeren dat het enkel en alleen aan hunne mandatarissen te danken is, dat de gesyndikeerde werkers meer steun bekomen dan de zoogezegde niet-vooruit-- —siesde -werklieden. Dat dit zoogenaamd vooruitzien maar een voorwendsel is wordtten overvloede bewezen door de tartuffenstreek die de syndikaten hebben uitgehaald tegenover de spaarders. Deze, in stede van hun vertrouwente stellen in de solvabiliteit van de beroepssyndikaten, hadden hunne spaarpenningen bij den Staat belegd, waren dus wel vooruitziende geweest, maar zagen hunnen onderstand van 6 op 4.50 fr. per week brengen....? En nu wij het loch over solvabiliteit hebben wil ik een zeer merkwaardige vaststelling doen. In zitting van 7 Sept. 1914 werden de voor-waarden bepaald welke de leeningen aan het Werkloozenfonds gedaan, en de waarbor-gen tôt later terugbetalen, regelen. Wanneer ik nu vroegei van geldverspillin-gen sprak had ik het glad mis. Er was slechts kwestie van leenen, dus van terugbetalen. Maar, ja ja, er is wieral eîti maar bij... Leenen aan iemand die solvabel is — die er goed voor is, zegt men in 't Gentsch — dat is niets. Men is zeker van weder in 't bezit te komen van het geleende. Maar wanneer de ontleener « geen nagel heeft om het onderste van zijn rug mede te krabben », ja dan veran-derd de zaak. Met de syndikaten schijnt zulks echter het geval niet te zijn, want die kunnen betalen, tenminste zij beweren zulks toch... Laten we eens zien... M. Variez zei ons immers, dat op 20 Oogst 1914 de centen van de syndikaten « verre geschoven » waren en dat hun inkassa op 200,000 fr. kon geschat worden. Ik neem voor een oogenblik aan dat die cijfers echt zijn en dat ik mij bedroogtoen ik beweerdde dat het inkassa minstens 1.500.000 franks bedragen moesl. Dus was het totaal van hetgeen overbleef nà 14 jaren bestaan, nà 14 jaren inleg, nà 14 jaren beheer 200 000 fr. Hoeveel krijgen de syndikaten nu als ^oor-schot, laat staan als leening, van de stad? Wij vinden in het verslag over de werk-zaamheden van het komiteit der Kuiperskaai gedurende heteerste trimester van 1916.dat er onderstand verleend werd aan omtrent 8.300 gesyndikeerde werkloozen voor eengemiddeld bedrag van 27.000 fr. per week. Het getal werkloozen door het W. F. ge- steund is grooter dan dit door het N. K. Het règlement dezer laatste instelling is niet zoo breed dan dit van 't Werkloozenfonds, en daar de spaarders slechts 1.50 fr. per week in plaats van 3 fr. genieten, mag men aannemen dat de wekelijksche leening van de stad, aan de syndikaten, de 20 000fr. niet overschrijdt. Daarenboven was in 't begin der huidige krisis het getal werkloozen niet zoo hoog als thans, daarom zullen we toegeven dat de stad niet meer dan 15,000 fr. per week heeft te leenen gehad, voor gansch den duur van den oorlog die thans 81 weken duurt, en, in de veronderstellingdat deze binnen zes maanden zal geëindigd zijn, komt men tôt een totaal van 107 weken gedurende dewelke de stad zal moeten « lammeren ». En als ik nu goed rekenen kan, dan komt de totale leening te staan op 107 X 15.000 = 1.585.000 fr. De syndikaten die in 14 jaten slechts 200.000 fr. konden oversparen, zullen dus zooveel maal 14 jaren noodig hebben als 200.000 fr. in 1.585.000 fr. begrepen zijn, dus omtrent 8 maal, of 8 X 14 jaren = 112 jaren... om de geleende voorschotten af te lossen. Doch aangezien ze slechts de helft van hunne inleggelden zullen moeten afleg-gen, blijkt het dat er 224 jaren zullen ver-loopen alvorens de leening "zal afbetaald zijn! Niet waar, vriend lezer, de cijferkunst is een heerlijke kunst voor hem die er mede kan omgaan. Het is duidelijk, dat de syndikaten door „ hunnen wezenlijken toestand te verduiken, enkel het bewijs geleverd hebben dat ze niet solvabel zijn en de stad het geleende... « op haren buik zal mogen schrijven » en er een einde moet gesteld worden aan dat leenen, welke in dit geval een ware geldver-spillerij mag genoemd worden. Mocht 't nu echter blijken dat de syndikaten de geleende gelden wel kunnen aflossen binnen een normaal tijdverloop, dan zou daaruit voortvloeien het bewijs, dat het inkassa der syndikaten door mij berekend wel bestond, doch niet is aangewend tôt het steunen van z'n werklooze en behoeftige leden, maar in andere zaken steekt. Ik hoop dat de «officieele moniteur» van het syndikalisme, die van elke gelegenheid gebruik maakt om allen, die niet tôt z'n kapel behooren voor uitbuiters, bedriegers en die-ven uit te schelden, ons zal willen laten kennen : Wat er met het geld is geschied. Aan wie de syndikaten hebben geleend... Waarom ze dan ook bij hunne schuldenaren niet gaan aankloppen, in plaats van zich meester te maken van het geld der gentsche bevolking, der gentsche lastenbetalers. Zal er dan niet eindelijk iemand opstaan die dit omspringen met 's stadsfinanciën zal brandmerken ? Die den gemeenteraadsleden het doek van voor de oogen zal rukken dat hun belet te zien dat ze zich solidariseeren methen, die met het geld van eenieder, de macht der roode kapel schragen... en besten-digen ? En gij, lastenbetalers van welke kleur ook; en gij bijzonderlijk liberale burgerij, gaat ge het langer gedoogen dat uwe gekozenen zich verder medeplichtig maken aan het schandelijke geldverbrassen ten voordeele der gesyndikeerden alléén, wijl aan duizenden andere noodlijdende werkloozen een belachelijke onderstand verleend wordt, wier bestaan, ellende en nood onze vroede stadhuisvaderen niet schij-nen te kennen ? Zal er toch eindelijk iemand gevonden worden om in de gemeenteraad, luide het protest der Gentsche bevolking, uit te schreeuwen ? (Slot volgt). VAN ALLES WAT Aan de deur, canaille! — Het blijkt meer en meer dat het nieuw feestpaleis — alias de groote kernel — voor de eens zoo verafschuwde bourgeoisie gemaakt is. Aan werkerseenvoudigheid waarmede Vooruit be-gon is sinds lang een einde gesteld ; de arbei-ders mogen de gdden leveren voor feestpa-leizen, doch daarmede is hunne roi ook afgeloopen, de hooge klas neemt er bezit van. Geheel de inrichting van dat zooge-naamde volkspaleis is burgerlijk, en ailes schijnt er op aangelegd de werklieden er buiten te houden om een rijk klienteel mach-tig te worden, waarin men reeds goed ge-slaagd is. Nooit kwam dit beter uit dan bij de ope-ning hunner tentoonstelling. De openings-rede van den Voorzitter Coppieters [werd afgelapt in... 't fransch ! Aldus aan het chic volk willende te kennen geven dat ze 'iaar t'huis waren en zij zelven — de socia-listen (?) — niets meer met het gemeene goecije te maken hadden. Onbeschaamder kan men zijne verachting voor de Vlaamsche werklieden niet toonen. « Weg met de kapitalisten ! — Zij zijn de schuld van den afgrijselijken oorlog. Al het vergoten bloed, al de ellende, ziekte en hongersnood die de geheele wereld teis-tert, mogen zij op hun geweten nemen ! » Zoo zegt Vooruit, maar wie daaruit de ge-volgtrekking zou maken dat Vooruit de kapitalisten haat, of ten minste hunnen invloed tracht tegen te werken, heeft het leelijk mis. Bij aile gelegenheden bevoordeeligen die vreemdsoortige socialisten de kapitalisten en worden de proletariërs achteruit gezet. Men ziet het nu wederom in de benoeming van den rijken heer Coppieters tôt schepen, in vervanging van gezel Lampens. Ware demokraten zouden een arme gezel uitgekozen hebben om die 6,000 fr. jaarlijks op te strijken, en niet een schatrijke kapitalist. En men zegge niet : « zij zijn niet be-kwaam », want ieder weet dat al de andere gezellen gemeenteraadsleden even bekwaam zijn als de vriend Jan. Dus, wat deze kan kunnen de anderen ook. Ziet men niet dat, met aldus de kapitalisten te begunstigen, men hunne macht ver-groot, die zij maar gebruiken om oorlogen te doen ontstaan? De splinter en de balk. — In Vooruit van 8 Juni staat te lezen : « Men weet dat Le Bien Public niet wil hooren dat het kapitalisme schuld heeft in (!) de oorlogen van heden en van in 't verleden. » Argumenten geeft hij zelven niet en die zijner tegenstrevers vergeet hij te beantwoor-den, 't zij van onzen vriend Anseele, 't zij van Vooruit of anderen. » Die roi is gemakkelijk, maar zij is niet moedig, noch edel, noch eerlijk. » Wij, DeWaarheid, verschijnen sedert meer dan acht jaar en nog steeds vergeet (!?) Vooruit te antwoorden op onze nochtans te Gent bij duizenden en duizenden lezers ver-spreide artikels over het blad Vooruit, zijnen baas Anseele, en heel den boel die leeft op de socialistische lichtgeloovigheid der menigte. Zeker die roi is gemakkelijk, maar is zij moedig, edel, eerlijk? Vooruit komt aldus zich zelf te veroordee-len, maar hij schijnt er zelf geen belul van te hebben. Een vraagske. — Reeds sedert lang ligt mij die vraag in de pen. Ik heb ze echter nog niet durven stellen omdat ik zoo erg bang ben voor de « koleire » van Kootje. Kootje is thans de baas in het College. Braun laat hem maar ailes bedisselen. Als er onplezierige boodschappen te verrichten zijn wordt Kootje daarmeê belast. Dat was zijne specialiteit reeds in de Associatie en dat heeft hem ook tôt het schepenschap gevoerd. Nu weet ik dat, zoodra men maar aan het College roert, Kootje in een « koleire » schiet die ook zijne specialiteit is, en uit menschlievendheid, om mijn evenmensch niet in gramschap te brengen, had ik dat vraagje nog niet gesteld. Nu doe ik het echter wel. Toe Kootje, blijf kalm, blijf bedaard, maak u niet zoo boos! ik zal het doen zeer bedeesd, zeer nederig, zeer hoffelijk, zeer beleefd, zoo-als het past aan iemand die sidderend nadert tôt het heiligdom van uw zoo vermaard College. Ziehier dus : Op het oogenblik dat het Nationaal Voedingskomiteit hier in werking trad, bezat de stad Gent dan niet nog een zekeren stock van levensmiddelen en — zooja — wat is er van deze goederen ge-worden ? ? Allo! Heeren!! Niet allemaal tegelijk antwoorden. Indien Kootje het niet weet, wel-licht kan Eedje ons daarover inlichten. Tweede vraag : Hoe komt het dat de nobil-jon Stas de Richelles leverancier is van den stadswinkel? Hoe komt het dat dit geblazoe-neerd heerschap voorgetrokken wordt boven de gevestigde en gepatenteerde Gentsche handelaars ? Allo ! Allo ! ! Geen familiekwesties of favoritisme in het antwoord mengen. Het woord is aan de vrienden van Moustache de Vermicelle. Argus. In een artikel De Paus en de Vrede, een brief van den Paus aan den Deenschen Vrouwenbond besprekende, schrijft Vooruit: « Men ziet, dit ailes zijn woorden, schoone woorden, maar niet anders dan woorden, die op den hoop toe bewijzendat de Paus mach-teloos staat tegenover de wereldramp, dat de eens zoo machtige roomsche Kerk niets anders meer is dan een versleten uurwerk zonder wijzers. » Dat is kluchtig. De eene belover die den andere verwijt van niets als machtelooze woorden aan zijne wederzijdsche gaaien op te disschen. Want wat verschil is er tusschen Vooruit en de H. Kerk? Geen ander als de H. Kerk den hemel belooft voor na den dood en dat Vooruit den hemel belooft voor de... toekomst. Ondertusschen moeten de gaaien in de eene inrichting, zoowel als in de andere... leggen gelijk de kiekens : Heden voor geld en morgen voor niets ! Gekibbel. — Bien Public en Vooruit zijn thans wederom aan 't pennetwisten of liever aan 't stokpaardrijen over de vraag of al of niet het kapitalisme de schuld, de eenige schuld draagt van den oo.log. 't Is voor beide een tijdverdrijf, niets meer. Maar wij bekla-gen hunne wederzijdsche lezers, die grelig die pennekunstenmakerijen opvolgen in de hoop er toch 't een of 't ander uit te leeren. Ziehier wat wij lezen in het boek van Dr Gustave Lebon : Lois psychologiques de l'Evolution des Peuples (Psychologische wet-ten van de ontwikkeling der volken), blz. 121 :

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.