Nr 3 Prijs per Nummi.r : 10 Cent. 31 Oogst 1918. DE YZER WEKELIJKSCH BLAD VAN HET BELGISCH FRONT INSCHRIJVINGEN : Eén jaak .... 4 Frank * OPSTELLERS EN BESTUUR i Gebkoeders MAKAR, Z. 143 l/i DOOR DE CENSUUR DOORGELATEN Nr 1279 van 29 Oogst 1918 Heldendood. De kompagnie, die sedert den morgen in het boseh van Holsbeek aan 1 vechten was, ■ had ernstige verliezen onder-gaan. Zij bezette een diepen weg, waar vijandelijke kogels uit iiel kasleel .zijdelings dron- | gen of iluilend voorbijsnelden. Van iijd tôt lijd, een hik of een gekerm en een doffe slag : een lichaam dat rolde; weer een « jas », die doodelijk getroffen was. De Kommarîdant, spijts het geweçrvuur, wandelde, stijf en recht, achter zijne kompagnie. Plots, begon onze artillerie op het kasteel 'e vureiï. De gevels barstten onder de obussen en eindelijk zag men de Duitsche uniformen vluchten. Onze mannen hielden ze onder hun geweerschieten en weinige vijandelijke soldaten lukten er in daaraan te ontsnappen. De hoop was nu naar ons overgeloopen en weldra liield de vijandelijke tegenwerking volkomen op. Slechts uit een kleine loopgracht vuurde men nog nu en dan. - Die kerel verveeltme, mompelde de Kommandânt. —: 'k ga hem doen zwijgen, mijn Kommandant, antwoordde een jonge en heldere stem. Het was sergeant Cleda, jongeling van pas twintig jaar. Spijts zijn blond haar, zijn bleeke en dro«menée oogen, zijn fljne knevel en zijn doorscliijnend gelaats-kleur, zag hij er tog vastberaden uit. Alvorens de Kommandant had kunnen antwoorden, had hij zich reeds van pak en zak ontlast, en huppelde door het bosch naar de vijandelijke loopgracht. Daar springt hij van de borstwering in het werk; maar een angstige kreet stijgt uit aile borsten. Want een zaag-bajonet heeft zich opgericht, en zonder een gekerm, sterft de arme Cleda. Als onzinnigen, loopen de « jassen » om hun sergeant te wreken. Heilaas, er was slechts één stervendë Duitscher in de loopgracht, enkele overlevende, die de kracht nog had gevonden onzen braven makker te dooden, alvorens te sterven. , Vroom, werd het lijk door onze soldaten naar den we'g gebracht juist wanneer een wielrijder het bevel toi den aftocht overhandigde. Want de slag aan de Marne was gewonnen; onze uitval had dus de gewenschte uitslagen opgeleverd. En men-zag dees schouwspel, bewonderenswaardig, aandoenlijk en eenvoudig : Bajonet op het geweer, met trage en afgemeten stappen, begeleidden de soldaten het lijk van hun sergeant dat op een takken-baar gedragen was. Een klaroen, den râmpzaligen stoet voorafgaande, blies end doodenmarsch en de Kommandant weende... En het was aandoenlijk al deze helden gade te slaan, die met vodden, slijk, bloed en stof bedekt, langzaam voorbij-trokken, alsof zij daarvoor tijd hadden... in de nabijheid van een bouwvallige woning gekomen die x*eeds door de obussen was getroffen geweest, werd het lijk van Cleda op den grond gelegd... De kompagnie op een gelid, in houding, onbeweeghjk als bij het oefenen, wachtte af. Met den degen groetend, richtte de Kommandant een laatste vaarwel aan den dapperen onder-officier. Vervolgens : « Présentez... Armes! » En de kompagnie bewees hem de laatste eer. (* \ RT ITO

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.