Boek-en Steendrukkcrij Boekbinderij JAN BOUGHERIJ = 22 = HOPLAND, Antwerpen DOODSBEELDEKENS met of zonder portret PLAKKATEN Omzendbrieven, Rekenlngen enz. yj Il I Il MIII III Il B 113. G EILLUSTR EERDE 8 ZONDA©S®AZBT ■ g—M—B—UI.*.WJ.'WaggËSS^iKSS!^<Ka3a&jig|geiBBeiggi^5E8Bfflia3Eiag<81H'TOigBPaBigaSi III ■ Il ■«! ' «gMHW^llWreTfTBî^imSgyiigSiBM^^ a | BUREEL : LANGE GANG 6, ANTWERPEN ; OPEN DAÇELIJKS VAN 2 TOT 3 UREN. *■ Papierhandel JAN BOUGHERIJ = 22 = HOPLAND, Anfwerpen BUREELBEHOEFTEN Godsdienstige Voerwerpen Antwerpsch Leven Met de warme dagen die we in den laatsten tijd beleefden, hebben veel menschen verfrissching gezocht in den Kruidtuin. Een goed gedacht, voorwaar, want nergens zou men aangenamer plekjes kunnen aantreffen om te rusten, te le-zen of te droomen, dan daar te midden van kleurrijke bloemen en geurige planten, door het dicht gebladerte der boomen beschut tegen de brandende zonnestralen. Onze Kruidtuin is, ja, raaar klein van om-vang en biedt eigenlijk geen groote merk-waardigheid aan ; toch zou hij, dunkens mij, verdienen meer op prijs gesteld te worden dan doorgaans het geval is. Hoe velen mijner stadgenooten zetten er heel het jaar door geen enkelen voet I Hoeveel'voorbijgangers vereeren hem niet eens met een vluchtigen blik ! Nochtans zou daar voor menigen wel iets nuttigs of aangenaams te leeren vallen. Niet dat het er, bijvoorbeeld, op aankomt te weten dat ons gewoon gras in 't latijn fesluca elatior, holcus lanatus of agrostis vulgaris heet ; ook niet dat de leliën onderscheiden worden in iris sambuscina, iris sibirica, enz. ; evenmin dat men in zake koekoeksbloemen de lychnis chalcedonia en de lychnide viscaria aantreft ; maar wel om ten minste de gewone bloemsoorten van naderbij te leeren kennen. Want ontelbaar zijn nog in onze stad diege-nen, welke van anjelieren, balsamienen, bégonias, ranonkels, azaleëen, rhododendrons, enz., niets anders af weten dan de namen. Welnu, een kleine wandeling rond de perkjes in den « botanieken hof » en wat opmerkzaamheid leeren ons gratis die fraaie bloemen kennen met hun verschillende soor-ten, kleurschakeeringen en eigenaardigheden. 't Is met de planten als met de bloemen, Verwonderlijk is de onwetendheid op dat gebied van veel menschen, die onder andere opzichten voor wel ontwikkeld mogen door-gaan. Wat plantenkennis is nochtans hoogst nuttig om wille van de voedende en genees-kundige zelfstandigheden, welke de meeste kruiden bevatten. Men.richte dus van tijd tpt tijd zijne stap-pen naar den Kruidtuin én om koele schaduiv te zoeken én om zijnen geest met nuttige lisn^isssn te v srri1 Irsn. XXX Onlangs werd in een blad al schertsend gewezen op het zonderling mengelmoes van winkelwaren dat sommige uitstallingen aan-bieden. Dit verslimmert nog met den dag. In veel vitrienen kunt ge thans koopwaren vin-den, die onderling r.iets gemeens hebben er dikwijls genoeg elkander geheel tegenstrijdig zijn. Zoo bewonderde ik onlangs nabij de Marnixplaats een vitrien waarin tabak, siga-ren, pijpen, stokvisch, haring, papier, post-kaarten, ajuin, selderij, bloemen, zaad en wa( weet ik nog al, broederlijk nevens elkandei lagen. In een winkel der Beeldekensstraal waar men plaasteren beelden verkoopt, kunl ge voor een civiel prijsken een portie patates frites of een telloortje rijstpap aanschaffen, 't Is geen zeldzaamheid meer soldehuizer te zien, die naast hemden, cache-corsets, slaaplijven, onderbroeken, gebloemde voor-schootjes en zijden kousen ook rhubarber, spinazie, bloemkool, aardbeziën en kersen verkoopen. Bakkerswinkels zijn gedeeltelijk in groensel- of kruidenierswinkels herscha-pen. Duurt de vleeschcrisis nog een tijd voort, dan mag men er zich aan verwachten sommige beenhouwers een bij-affairken van nieuwe aardappelen, crème-glace of smout-bollen te zien beginnen. Gelijk het met de winkels is, zoo is het ook met de stielen en beroepen. Gewezen hande-laars, bedienden, werklieden spelen burger-polies, leuren met kolen, groenten, gazetten of iets anders. Ik ken een staatsbediende, die handel drijft in vodden, beenen en oud ijzer ; een vroegere verzekeringsagent is vee-koopman geworden, een haarkapper treedt op in cinémas, enz,, enz. 't Is waarlijk de wereld verdraaid ! Nu grondig ingezien moet het niemand ver-verwonderen dat menschen wier vroegere broodwinning door den oorlog vernietigd oi benadeeld is geworden, nu op een andere wijze aan den kost zien te komen. Het strekl hun tôt eere dat zij niet te lui zijn om de armen uit de mouwen te steken. En dan zegt er geen spreekwoord : " Il n'y a pas dt sot métier » ? XXX — « En is dat allemaal voor Antwerpen heelemaal alleen voor Antwerpen ? » — « Gelijk ge ziet, moedertje. Ze zijn a bezig met lossen en wegvoeren. » — « Goddank ! Z'hadden ons al bang ge maakt met te zeggen dat we zonder etei gingen zitten ». Dit eindje samenspraak tusschen een Hol landsch schipper en een oud vrouwtje maakti mijn aandacht gaande een dezer namiddagei toen ik over de Waalsche kaai slenterde Daar lagen nevens elkaar zes of zeven boo ten kroppensvol geladen met aardappelei welke buildragers in zware zakken naa boven torschten. 't Was een schoone vooi raad ; spijtig genoeg, hij is te laat gekomen om de plannen te verijdelen van geweten-looze uitbuiters, die ons sinds maanden de aardappelen peperduur hebben doen betalen. En dan,., 't was, zegde ik hooger, een « schoone » voorraad Hiermede bedoelde ik eerder de hoeveelheid dan de hoedanig-heid der koopwaar, want al werd deze door de verkoopers ook luidop en wsrm geprezen, al droegen ook twee der schepen, die ze ver-voerd hadden, de kenschetsende namen « Troost » en « Broedermin » — dat Holland hier aan de zusternatie het beste zijner gaven schonk, werd door den verpestenden stank, die uit sommige ruirnen opsteeg, de decime-ters lange scheuten, die als een haarbos de bovenste lagen aardappelen bedekten, en de verbazende massa rotte knollen ter. stelligste gelogenstraft. Al zijn de Antwerpenaars sinds lang aan geen Lucullusmaaltijden meer gewoon,zoover is het met hen toch niet gekomen dat zij zich aan bedorven aardappelen zouden verzadi-gen. Daarom : leven de nieuwe patatjes, die ons t'allen kant met hun goudgele kleur zoo frisch en appetijtelijk toelachen ! XXX 't Zijn wel koddige tooneelen waartoe het gebrek aan pasmunt in winkels en herbergen, maar vooral op de markten, aanleiding geeft. Ieder onzer moet er reeds de ondervinding van hebben opgedaan. Gaat mén om een kleinigheid te koopen, in negen gevallen op de tien krijgt ge op uw briefje een hoop centen en zelfs duitjes weer. Zilver ziet men, om zoo te zeggen, niet meer en nikkelstukjes zijn schier al even zeldzaam. Doch het gebeurt ook dikwijls dat men uw briefje niet kan wisselen en dan wordt het een ingewikkeld vraagstuk dat slechts met wederzijdsohen goeden wil en spitsvondige berekeningen kan opgelost worden : kooper en verkooper ruilen zoolang groote briefjes tegen kleinere, nikkels tegen centen, centen tegen duiten, tôt de noodige uitkomst ver-kregen is. Ofwel de koopman of koopvrouw roept de bereidwillige medehulp van zijn oi haar collegas der nabu'ige kraampjes in. Of —■ en dat is wel het smakelijkste van de grap — hij of zij noodigt u doodeenvoudig uit een luchtje te gaan scheppen en binnen een kwartier of zoo eens te komen kijken of een gunstig lot hem ot haar intusschentijd de noodige pasmunt in handen heeft gespeeld ! 't Is koddig maar treurig terzelfdertijd. Wat al moeilijkheden voor het dagelijksch bedrijf brengt die toestand mee ! Ook zijn de klachten algemeen en is het te wenschen dat er eindelijk gehoor aan gegeven wierde. XXX De dankbaarheid de- bevolking jegens het weldadig Amerika uit z;ch op allerlei manie-ren. zelfs bij middel van uithangborden. In de Gemeentestraat vindt men nu een Hôtel New■ York en in do Lange Beeldekens-straat een Café Wilson. Dit voorbeeld zal ongetwijfeld navolgers vinden. E. V. DE GESCHIEDKUNDIGE PRUSKAMP van het Dagblad " ABifwes*pselie Tiiglinges? De heeren Besfuurders van het dagblad hebben gemeend dat de prijskamp niet doorging « Antwerpsche Tijdingen » verzoeken ons het en vulden geen bulletijn in ; uitMechelen, Bru'ssel, publiek mede tedeelendatde ingezonden bulletijns Luik, Leuven en kleineré gemeenten was de toe- van den Geschiedkundigen Prijskamp, door het zending uiterst gering. blad uitgeschreven, geklasseerd zijn. Het is te betreuren. Zooals te vermoeden was, is, ter oorzake van in aile geval zal de ui'slag toekomende week het niet verschijnen van het blad, het aantal Zondagsgazet afg^kondigd worden ingezonden bulletijns veel kleiner dan verwacht Mg|1 ,et(e dus , wcrd.Ycls absîiîicntcn en trcuv/c IczEromt de stad " Aan de Oostenriiksche-ttaliaansche Grens ! De Campanile of klokketoren van CORTINA d'AMPEZZO. Dit plaatsje ligt 1219 meters boven den waterspiegel. Wij deelen hier eenige zichten mede, genorne aan de Oostenrijksche-Italiaansche grens. On; lezers zullen daaruit kunnen opmaken, hoe prael tig de streek ginder is met hare grijze, bruine ( roode steenmassa's, die zich honderden mete hoog in hel luchtruim verheffen, waarop niet het j minste struikje groeit en die, in den winter ( bedolven onder den sneeuw, in den zomer in de stralen der zon de overheerlijkste effekten ver- <-toonen. £ Deze bergen leveren een overgroot verschil ' met de Zwitsersche, die op de hoogste toppen s met sneeuw bedekt, voor het overige prijken met eenen rijken wasdom van bosschen en struiken, ' afgewisseld met groote rotsblokken. ' Hier treft men enkel reusachtige gesteenten, J aan, kaal en naakt, scherp afstekend in de lucht j en een hevig kontrakt vormend met de valleien, < waar frisch groen de oogen verlustigt en > enkele smalle wegen den vcefgangers en rijtuigen ten dienste staan. In het voorjaar zijn de meren aldaar meer dan ] gevuld door de stroomen water, die van de hooge : gebergten naar beneden komen bij het smelten 1 van den sneeuw door de warme zonnestralen. In 1 het najaar echter, bijzonder na een heeten zomer, j zijn de kleinere meren meestal uitgedroogd. t Slechts diepere meren, zooafs het Misurinameer, < blijven water inhouden. Zooals men wel denken kan, is het bestijgen ' dier bergen niet gemakkelijk, om niet te zeggen onmogelijk. Waaghalzen hebben wel reeds de , hooge toppen bereikt. Voor de gewone bergbe-klimmers zijn slechts smalle paden beschikbaar, die nu eens bijna loodrecht omhoog klimmen, j n dan naast duizelingwekkende diepten heenloopen :e of weer ever eere bergv'.akte kronkelen. ; 1- rs i Het Misurinameer aan de Scrapis-ergte met de aldaar gelegen hôtels. De bergen, in den achtergrond zichfbaar, hebben eere hoegte van 3030meter boven den waterspiegel. glvaEgÉy»1 lil'Wi» » > wwùJBW P ■ ■' ri-rrr «-m ■ - n irwu—i Zicht op de Drij Tinnen van uit Landro genomen. De Drij Tinnen zijn 3003 m. hoog Het Durrenmeer met den Cristalloberg in den achtergrond. (3199 meter) nët iïlâîilâhîvâk eô HiilWêî'pèïi De Nederlandsche dagbladen houden er nu dlen een briefwisselaar op na om hunne ezers te kunnen inlichten over den toestand fan België in 't algemeen en van Antwerpen n 't bijzonder. Wij merken op dat velen met onzen oestand te beschrijven « fantaseeren » op :ene belachelijke wijze en voor 't grootste leel onnauwkeurigheden vertellen. Dit geldt vooral wanneer zij over het liamantvak schrijven. Dan « fantaseeren » zij Is om wedstrijd om het onnauwkeurigste te ;ijn, doch doen het allen in een zelfde gamme»1 ; onze handel en nijverheid van het :delgesteente als onbeduidend af te schetsen. Nochtans is het genoeg gekend dat koop-ieden, iabrikanten, makelaars, klievers, snij-lers, versteliersjslijpers, schijvenschuurders, nachinisten en gereedschapmakers voor de liamantbewerkers, in de provincie Antwer-)en een legertje uitmaken van zoo wat 20 luizend menschen, hetgeen, dunkt ons, toch îog al een respectabel getal is. De hedendaagsche toestand van het c Steentje » — zooals men te Antwerpen ge-neenlijk de diamanthandel en -bewerking in îunne geheele beweging hier aanduidt, is :eker niet om over të stoefen, maar dat de lerneming, — niet de herleving, — spoediger oegenomen heeft dan men wel had kunnen 'ermoeden, is niet te betwijfelen. Aldus is îet niet overdreven te zeggen dat er thans usschen de 4 à 5 duizend menschen van het : Steentje » leven. Zeker is het dat geen dezer vakmannen nu ^aterdags het kantoor verlaat met 100 fr. loon :n meer op zak, o, neen ! Maar zeker is het )ok dat men het schimpliedje, destijds tegen le diamantbewerkers gezongen : « Meisjes, betrouwt de slijpers niet. « Want ze zitten allen zonder eten, enz. ils de trouwe afschetsing van den huidigen oestand niet mag aanhalen. Zooalshet gewoonlijk gaat,wanneer er geen :aken le doen zijn, hebben vele diamantbe-.verkerstoegegeven om aan afgeperste loonen :e arbeiden, waarvoor ze blozen en waarvan /ele vreemde diamantsjachelaars, het voor-ieel trokken. Zij, die hier gebleven zijn, die het « ledige Antwerpen » na de beschieting beleefd hebben, wanneer de heilzame bewerking -der Intercommunale Commissie, noch die van liet Nationaal Hulp- en Voedingscomiteit, te roelen waren, zullen evenmin als wij, dezen die de eersten aan den molen gingen, een Bteen toewerpen, om reden dat zij uit nood toegaven den arbeid te hervatten aan loonen, welke slechte menschen, uitbuiters van he1 vak, hen afdwongen. Doch de concurrencie bracht verbetering en wanneer, dank de bemoeiïng van het « Na tionaal Comiteit », van de « Intercommunale Commissie van Antwerpen » ; van den Antw Diamantwerkersbond,aaneerlijke fabrikanter en kooplieden der diamantwereld, passer werden beschikbaar gesteld om de Belgisohe Nederlandsche grens te overschrijden om d( « diamantmannen » — nog eene gemeenzamt uitdrukking in dit vak — toe te laten ruvvi en geslepen diamanten te verhandelen, dai verbeterde de toestand merkelijk. Daar is nog wel meer over te zeggen : to die verbetering hebben ook andere personei en inrichtingen bijgedragen, welke in d schaduw van het diamantvak staan, doc! niet minder loi verdienen. i î m ri.. ^ - pr ook nog b;;vo<=3:çn dat df^ goede bewerkers te Antwerpen gebleven waren of wel spoedig van de vlucht terugkeer-den, zoodat wij hier onze beste vakmannen behielden, waarop de Nederlandsche Iabrikanten zoo graag jacht maken. Het moet ook nog gezegd dat thans meer klein goed ter bewerking gegeven wordt, wat zich laat begrijpen : groote kostbare briljanten en diamanten zijn niet afzetbaar. Daardoor komt het dat thans zelfs goede vakmannen u gruisgoed » moeten maken en, daaraan niet gewoon, er geen al te groot loon mede verdienen. Kortom de toestand van het Antwerpsche Diamantvak is aldus samen te vatten : de samenwecking van werkgevers en arbeiders neemt toe ; de loonrooster voor bewerking is verbeterd ; het aantal gebezigde molens wint aan ; aan de Club's der Pelikaanstraat — wij zouden kunnen zeggen, de diamantbeurs der Pelikaanstraat — worden zaken gemaakt ; wij hebben onze beste werkers ; dit ailes ver-leent ons de hoop bij de herleving van ons vaderland op den krachtigen steun van onze diamantnijverheid en handel te mogen re-kenen. Luc. OVER ALLES. — Zooals te voorzien was werd de Dieren-tuin verleden Zondag fel bezocht ; er kwamen niet minder dan 4000 bezoekers, niettegenstaande er geene ruchtbaarheid is kunnen gegeven worden door de drukpers. Het is te hopen dat de goed-koope inkoomprijs nog al eens zal hernieuwd worden. — Personen die verlangen ons blad wekelijks te ontvangen kunnen zich wenden tôt ons bureel ; het blad zal hun te huis besteld worden. — Volgens het « Wet- en Verordeningsblad voor de bezette streken van België » mogen het « Disconti-Gesellschaft » en de « Banque Centrale Anversoise», beiden onzer stad, de Fransche bankbiljetten uitwisselen. De volgende zeven huizen zijn alleen gerech-tigd en verplicht in België smeeroliën aan ver-bruikers te leveren : Kuhn en Martens, Antwerpen; Wasserfuhr en Schieble, Brussel-Haren ; Carpen-tier Bissé, Brussel ; C. Raeymaekers <S C'9, Brussel-Schaerbeek ; A. Tayart, Pensylvania Oil Works, Brussel-Vorst ; L. Deffet & A. Sougjiez, Luik ; Ernest Millier, Luik. — Het Schepencollegie heeft beslist geen opvolger te benoemen in vervanging van den afgestorvenen hulpconservator van het Plantijn Muséum. — Men verwacht met spanning in het politie-, korps de benoeming van de twee wijkkommis-. sarissen in vervanging van wijlen den heer • K. Verheyen en van den heer Beckaert, die zij» ; pensioen aangevraagd heeft. In de eerstkomsnde ; Zitting van den Gemeenteraad zullen de kandida-] ten aangeduid worden. — Die naar St. Anneke willen varen moeten 1 zorgën een pas te hebben, of zij kunnen zonder ^ een voet aan wal te mogen zetten, terugkeeren. î Men mag in Zwijndrecht niet zonder passier- schein.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.