Geïllustreerde zondagsgazet: familieblad

2177 1
close

Why do you want to report this item?

Remarks

Send
s.n. 1915, 08 August. Geïllustreerde zondagsgazet: familieblad. Seen on 29 March 2024, on https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/en/pid/pz51g0jz8r/
Show text

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

l^^rfeendrukkerij r ctâ&kbinderi] ^hbougherij — 22 = HOPLANO, Antwerpen DOODSBEELDEKENS met of zonder portret PLAKKATEN Omïentbrieven, Rekeningen enz. 8 Augustus 1915 Nr 38 GEILLUSTREERDE 5 Centiemen ZONDAGSGAZET ' BUREEL : LANGE GANG 6, ANTWERPEN ; OPEN DAÇELIJKS VAN 2 TOT 3 UREN. Papierhandel JAN BOUCHERIJ = 22 = H0P1JND, antwerpen BUREELBEHOEFTEN Godsdienstige Voorwerpen DADEN EM ZAKEN Boter en Aardappelen I vjevens ailes wat ons zuchten doet is er H ' _ ell niet het minst — dat ons moet ge-Hleeen geven, namelijk de weergesteltenis, flLlke alles overvloedig groeien doet en een Bîik opbrengst van de velden aan de land-Kmvers afvverpt. I wandeling op de vroegmarkten onzer ■ |.an iedereen daarvan overtuigen. Met Ba'rren en aile soorten van rijtuigen, opge-■Le|d met een overgroot aantal mandeni Hevuldmetveld- en boomgewassen, eetwaren Ko fruit van allen aard, ziet men de buiten-Bienschen ter markt komen en eene uitstal-Blrirr — een kraam zegt men hier— raaken, Bvaarvoor men in bewondering blijft staan, ■zoowel voor de schoonheid als voor de hoe-KeeJheid der vrur.hten. ■ Als men daarover, beschouwingen maakt Bomt men tôt de meening dat die overvloed Ivan landopbrengst een goedkoopen tijd moet ■yoor gevolg hebben; maar 't is juist het |tegendeel. Nooit was de boter zoo duur ; ■nimmer kloeg men zoo fel over de duurte. ■van het vleesch ; de winkelwaren zijn niet' ■koopbaar voor de lieden van den minderen ■ stand; de bieren verhoogen in prijs ; en Hreldra zal voor de zeep zoodanig veel ge-■vergd worden dat er aan 't wasschen van ■hetzij wat ook niet meer zal kunnen gedacht I Wat daar tegen te doen ? I Dat zouden wij hier vvillen neerschrijven, ■ maar.... 't is nu best, voor al vvie geen ver-■antivoordelijkheid van den toestand draagt Ivan zich bij beschouwingen en vaststellingen lté beperken, en ook aan te klagen wat men Bieent niet in den haak te zijn. | Wij doen dit dan ook, en roepen de aan-fccht van den heer Burgemeester en van de Rchtbare leden der Intercommunale Com-■missie op dien toestand, welke voor den ■aanstaanden winter een duister verschiet ■veropenbaart en sluiten het eerste deel onzer ■ratelijksche rubriek met deze vràag : | Is de tijd niet daar om de eerscgenomen |verordeningen op den verkoop van levens-■ivaren te herzien, ten einde te belelten dat ■het eischen van woekerprijzen voeding geve ■aan opstand ? I Verplaatsing van èeri iegerkorps I Het is nog al eens sardig sommige mannen lin de koffiehuizen over den oorlog te hooren luitleg geven. Als waren zij werkelijk opper-Woltciers hooTt men hen dit goed en dat lafleuren en zij verplaatsen een Iegerkorps even zoo gemakkelijk alsof zij een glas hier van de talel aan de lippen brengen. Kenden zij de samenstelling van een Iegerkorps, zij zouden er anders over spreken en de verstandige lieden zouden bij het hooren :van dien onbevoegden praat, niet binnens-monds moeten mompelen : « Schoenmaker f blijf bij uwen leest. » Het gebeurde aldus nog dezer dagen in een welbekend koffiehuis der stad in onze tegenwoordigheid, en wij belooiden aan de vrienden in de « Zondagsgazet » eens eenige cijlers over de samenstelling van een Iegerkorps aan te halen om er zich een idee van [tevormen. Een Iegerkorps telt 40,000 man, met 14,000 paarden en 2,400 rijtuigen van allen aard. Indien zulk korps het ofïensief neemt vallen |36,ocoman op den vijand met 9,oco paarden en i,2co wagens. De kolonnen ot aldeelingen Ivan munitiën tellen 5,000 man, 5,000 paarden [ en 1200 wagens. Indien zulk korps op eene rechte baan | sfond zou het eene lengte van 5o kilom. inne-| men. Een soldaat, om zich van den eersten I naar den achtersten rang te begeven, zou, zonder een oogenblik te rusten, gedurende 10 uur moeten gaan. Daar men 25 km. per dag doet, zou hij dus twee dagen daarvoor noodig hebben. Indien dus een Iegerkorps het offcnsiel neemt mag men rekenen dat de soldaten der achterste rangen tusschen 5 à 6 uur, na het begin van den aanval, eerst kunnen deelne-men aan den strijd. Aan 't front van den veldslag beslaat een Iegerkorps eene oppervlakte van 6 tôt 8 «lometers. Indien men zulk korps per spoor moest ver-voeren, zouden er 76 treinen noodig zijn voor de manschappen en 46 voor het gerij. Op een spoorbaan met enkele lijn, kunnen 5o treinen per dag rijden ; er zouden dus 6 tôt 7 dagen noodig zijn om op zulke baan een Iegerkorps te vervoeren ; op eene spoorbaan met dubbele lijnen 3 tôt 4 dager. Het gewicht levensbehoeften van een soldaat, voor één dag, is 1.100 gram ; dat maakt voor 40,000 man 44,000 kilo. De voeding voor "jpaard is bepaald op 6 kilo hooi en het Qubbel voor een trekpaard. Dus voor de !4.ooo paarden van een Iegerkorps moet er rond de 100,000 kilo hooi zijn. Daarvoor zou-cen dus ijo karren ol 5o automobiels noodie zijn. fa Ziedaar de « calé-ger.eraals » ingelicht over wat een Iegerkorps is en wat cr toe noodig is om het te verplaatsen. Dit zal hen mis-?■ , en gènezen van de af te keuren gewconte m t openbaar te spreken over iets waarvan Z1J niet de minste bevoegdheid hebben. III. In de dismantnijverheid -^r js en wordt veel gespioken in de krin-?en der diamantbewerkers en handelaars 5ver de « oorsprong-certificalen » welke ge--îscht worden voor bewerkte diamanten, jieJke langs Hollar.d naar Engeland ter ver-naulehng^ gezondcn worden. Indien het ertnicaat niet meldt dat het « in Nederlar.d eweikte steentn » 2ijn, uoiden ze in Enge and geweigerd. Aldus woidt het in België eweikte gctd afgewezen, wat voor gevols lieeft dat hier dadelijk het overgroot aantal der diamantbewerkers hunnen molen rnoes-ten verlaten. Het is voor de Antwerpsche diamantbewerkers een telle slag en men be-grijpt dat aan de clubs en omtrek van niets anders spraak is. Niemand kan het hier be grijpen, no.ch oplossen, hoe het mogelijk is dat men in Londen werk weigert te koopen dat van Belgisch fabricaat is. En waarlijk, die soort van vijandschap door lingeland ons betoond, met een der bijzonderste nijverheden van België, welke thar.s aan eenigeduizendenfamilies het brood vefzekerde, tegen te werken, is voor iedereen onverklaarbaar. Maar Polak, de profeet der Ned. Diam. Nijverheid, heeft thans in het weekblad van den A. N. D B. uitleg gegeven over die wonderlijke houding der Èngelsche Diamant-handelaars. Ziehier wat hij schrijlt : « De huidige regeling betreffende certifica-« ten van oorsprong is ontstaan, eenerzijds « doordat de Nederlandsche regeering tôt te de ontdekking kwam, dat massa's diamant, « in België bewerkt, uitgevoerd werden, « doordat eenige Kamers van Koophandel in « hun onkunde op dit gebied, onophoudelijk « certifieerden, dat zulke diamant in Neder-« land bewerkt was, terwijl anderzijds de « Engelsche regeering, die tôt elken prijs « wilde voorkomen. dat diamant afkomstig « uit Duitsch Zuid-West Afrika of bewerkt « in Duitschland of in door Duitsche bezette « gebieden zou worden verhandeld, dreigde « den geheelen uitvoer van diamant te zullen « stop zetten. « dan zou de gelieele handel tôt vol- « slagen stilstand zijn gekomen,. dan zou « geheel de industrie verlamd geworden zijn. « Derhalve verklaarde de Amsterdamsche « Juweliers-Vereeniging en de Alg. Nederl. «Diam. Bond zoowel tegenover de Neder-; « landsche als tegenover de Engelsche regee-« ring zorg te zullen dragen, dat de goederen, « die gecertifieerd zouden worden als te zijn « van Nederlandschen oorsprong ook inder-« daad producten der Nederlandsche nijver-« heid zouden zijn. » — En klaar was Kees ! voegen wij, en niet Henry Polak er bij tôt slot. Het is lief gezegd ; wie nu nog niet begrijpt, waarom het werk van de Belgische diamantbewerkers algeweerd wordt in Londen, is moeilijk van aannemen. Leefde onze VolksdichterDree De Weerdt 110g, zeker zou hij nu een allerbest koeplet kunnen voegen hebben aan zijn zoo wel ge-kend hekellied : « Want wéet gij wel als dat Ivvee Joilen kennen « Den prijs van eenen bril. » Intusschentijd kunnen de Belgische diamantbewerkers boonen knauwen. L. Oe ilgs&ksfeeg Waar tegenwoordig de prachtige, .breede Natio-r nalestraat is, bevond zich, in vroegere tijden, eene lange, kronkelachtige e^i enge slraat, oflicieel de j Boeksteeg genaamd, hetgéen eigenlijk moest zijn , de Hucstraat, naar Walter Bue, een Antwerpsch ^ edelman, die schepen onzer stad was van 1328 ; tôt 1340. Deze stoeg, die bij het volk algemeen bekenc ! was onder den minder sierlijken naam van Luizen-markt, was ter weerzijde omringd door een doolho: ^ van vochtige, dompige gangjes en poorten, om zoomd door bouwvallige houten huizen, zwart er ' als verbrand en uitloopende in pur.tige trapgevels. j Deze buurt met haar arme bevolking, wjjs vooj j een schilder rijk aan allerlei motieven. Nergen* j anders trof men die zonderlinge en typische gestal ten aan, die hier langs de straat slènderden, of ir ( groepen aan de hoeken dei* straten stonden. Mannen en vrouwen wier bruine tint, de zware i glinsterend zwarte haardos schenen te wijzen op vermenging met Spaansch bloed, bewogen zich in 1 die atmosfeer van onreinheid. De Boeksteeg vond haie bevolking voornamelijk onder de fruitvrouwen en groentenverkooners, vod-den- en asseheraapsters, visch- en mosselleursters. In liet algemeen belang wérden die straat, even-i als de Korte en Lange Vlierstraten, een gedeelte ; ! van al de zijstraten der Boeksteeg, verder de Vod-denstraat, het Hôtel Salm-Salm, de Casernedoor-gang of Walenpoort, de Fonteinengang, het einde der Lange Ridderstraat (West) en dit der Steen-;j bergstraat (Zuid) afgebroken. Hier dient opgemerkt dat de Boeksteeg zoo lang niet was als de huidige Nationalestraat thans is. De Boeksteeg begon aan de Kronenburgstraat — het « gat van de Plein « door het volk toen genoemd en eindigde aan den hoek der IJzerenwaag, — thanj Door Yan Rijswyckplein. De Voddenstraat — thans Drukkerijstraat —was de verlenging der Boeksteeg, langswaar men de Steenhouwersvest bereikte. Hel was de gewone weg, om langs de Kammenstraat, de Groenplaats te bereiken. De Nationalestraat,-var aan do Door Van Rijswijckplein tôt aan de Groen-: plaats, werd door twee groote blokken huizer getrokken, waardoor groote eigendommen verdwo-nen zooals de prachtige woonsten van graai Reusens, Van Geertruyen, subsituut Victor Wou ters, enz., enz. Tezelvertijd verdwenën het « Korte Pandstraatje " — dat van de Kammenstraat naai de " Lange Pandstraat « leidde, alsook h'et grool gedeelte van het Kopstraatje. In laatstgenoemd straatje had burgemeestei Leopold de Wael zijn magazijn van graan, juist , nevens het hoekhuis der Kammenstraat. Zeker is het dat de Boeksteog- met hare meestal puntige gevels — die aile jaren in de maand Mei spierwit gekalkt werden door de bewoners zelf — voor de beminnaars van het schilderachtige, aan-irekkelijker was dan de nette, sierlijke woninger 'lie men er tlfans aantreft, maar de poëzie bleek i toch wat al te duur gekocht, wanneer men in deze woningen doordrong en zag, hoe meermalen eene werkmansfamilie, uit titu, twaalf personen be staande, zich met eene of twee kamers beheJpen moest. I Zooals wij reeds gezegd hebben is er van de Luizenmaïkt niets meer te vinden ; de menscher ' 4jn tegelykertijd verdwenen ; licht en lucht hebben ; thans viyen toegarg daar waar vroeger donkerheid !on vochtigheid, de kweekers van zoovele ziekten | heerschten. De Luizemarkt (0 vierde haar eigen kermis. i Dan waren er daar, langs wederzijde vail de straat, kramen met linnen gedekt, opgeslagen, waarop aile soorten van eetwaren uitgestald lagen : speculatiemannen, massepijnen schipjes, aile soorten van koeken, appelciencn, smoutebollen,sau: ciesen, gebakken tikkenhanen op een stokje, enz. Ook eieren met allerlei kleurige pellen werden verkocht of verspeeld, met het spel « punt en gat.« Wie een ei had met hetwelk hij do onder- en boven-kanten van dat zijns tegenstrevers doorsloeg, won het verbrijzelde ei. | ■ Een flauwe, vettige smoutlucht, die de straat vervulde, steeg op van uit de dampende pannen, waaronder de rosse vlammen kletterden. Op liouten bankjes waren de koopvrouwen,achter de uitstallin-igen, die door het bleek schynsel eener walmende lamp verlicht waren, gezeten. In de nauwe straat verdrong zich eene dichte menigte die elkander voortduwde, danste, sprong en schreeuwde en waartusschen meisjes en jongens elkander toerie-pen en vastnamen. In herbergen en danslokalen, waarvan " Ilet Zonneken, » « Het Half Maantje, » « Het Rooske,» de bijzonderste waren, speelden orkesten, samenge-steld uit viool,piston en bas, of harmonica en trom-: mel of ook wel orgels.dansjes waarop de koppeltjes ' aan 5 centiemen per dans een paar minuten konden ilikkeren. ; | Sortfs werd dit vermaak onderbroken door het [ gerucht eener vechtpartij, door het breken van | glazen, door het luid'ruchtig gelach of gezang. | Dit feest duurde tôt zeer laat in den nacht en, tôt groote ergernis van de politie, was deze altijd niet ( bij macht om de bandelooze menigte eenigzins bin-nen de perken te houd9n. De kermis van de oude buurt van Sint-Andries,of der « Parochie van miserie « is verdwenen, zelfs wordt de kermis van de stad om zoo te zeggen niet meer gevierd.Hopen wij dat de vroegere slemperijen in weldadigheidsfeesten mogen veranderen, want, later zoowel als nu, zal er vele armoede te lenigen vallen. A. J. (I). De naam van Luizemarkt komt voort van « de Pluysmerkt. » — Eertijds '^stelden de oude kleer-| en linnenverkoopsters hunne kramen op het gedeelte der Boeksteeg,waar de Sint-Jans- en Steen-bergstraten bijeenkomen. Die markt heette « de | Pluysmerkt ». ANTWERPEN IN GORLOGSTIJD V 't Is een punt waarover ;««;kanredetwisten, maar ik houd staande : dat Europa een huis-gezin is ; dat ge de landen bij kinderen van dit huisgezin moet vergeliiken ; dat die kinderen elk een eigen karakter hebben, maar ook een naam dragen die hen goed past Aan u lezeressen (die het rapst uwe vriendinnen (?) weet te doopen) elk volk een passagierschein te geven. Nog «un point de discussion »; maar nu voor de lezers (de lezeressen zullen het sef-fens prêt mij akkoord zijn) : — wanneer een jongen wordt geboren krijgt het kerstenkind een naam ; die naam staat in geestelijke betrekking metdekaraktertrekkender ouders, doch ook met het midden, waarin zich de jonge schreeuwer, door zijn è of a aan de hieraan niet denkende omgeving zijn toe komstige ténor of baritonstem, laat hooren. Is de wereldburger Louis genaamd... geloof me... hij zal een « Lowieke » zijn ; heeft men het ventje Karel genoemd, — het zal een « Charel » wezen : doopte men den telg Jozel, — een Jef zal hij worden ; zoo verkrijgt men brave Hendrikken, domme Sussen, stomme Hansen, goede Gussen, durvende Pieten, droge Mielen en Jannen. Van de Jannensoorten is vee! te vertellen — doch mij zelf niet willende bekladden noch bestoeffen, wil ik alleen maar zeggen dat ik dit gemeen heb.met aile jannen, dat ik ben jantje vooraan en dus meestal veel te rap, ...een jan Hen omdat ik me ook al met het huiswerk mijner vrouw bemoei, een jan die wat kan... in twaalt stielen dertien ongeluk-ken, een jan... vol jannestreken en natuurlijk ook een jan, die overal zijn neus insteekt, vooral in zaken die hem feitelijk niet aangaan. 't Is nu een jaar dat we in oorlogstijd leven. Jan heeft in veel dingen zijn neus gestoken.. die... . ook de niet-jan-heetenden gaarne zouden willen weten, doch Jan is ook een zwijger, gelijk de « garçon de café », de kel-ner, de koffiehuisbediende ol-te-wel «Jan», over sommige dingen stom zwijgen en over veel andere zaken heel veel zagen kan. I.aat mp rlaprnm nn dp7:pn L-ppr pphq ppn weinig klappen ove' een broodwinning ir oorlogstijd doch eer bezigheid waarir sommigen in Vredes tijd een geldwinninf uit slaan : 't is he' « gazettenleuren ». Gelijk de vinding rijke schrijvers- var romans, en detec tievenverhalen er belangrijke berich ten met een sensa-tioneele kleur, ber ook ik behebt mel de leugenkunst — niet uit eerzucht gelijk de « sjêffen » ool niet uit uit bedrieg-zucht of ziekte — maar uit weetzucht ïn Een advokaat, politiekommissaris en jour-;k nalist zijn eerlijke menschen maar weten op ze uur en tijd te liegen om achter de waarheid ne te komen ol om zich ergens in of binnen te e- dringen. în Vooral in den huidigen toestand wordt er veel gelogen doch het schoonst van al, ja het le toppunt der log'en, is zeker wel de leuger sn ontsproten uit de volksverbeelding « 'k lees sn çcin gcjzct, want er staan niets dan lengens in », id teiwijl juist het niet lezend volk de kinder- lijke verbeelding voortdurend laat uitvloeien1 in sensationeele verhalen. De gazettenverkoopers en uitgevers dragen hiervan wel een weinig de schuld — immers in de eerste overspannen-warme-hondsdagen van verleden-iaar was het de taak der kranten om sluimerende gevoelens op te wekken, patriotisme te kweeken, militaire betoogingen in de h and te werken, eiMiogveel meer. Die tijd ot was een goeden tijd voor de dagbladverkoop-et sters. Iedereen kocht één, twee, tôt vijf, n- 6 gazetten per dag. Toen viel Antwerpen, de bladen vloden of met de vluchtenden meê. (Over die vlucht fs zullen we het later hebben). We zeggen nu et slechts : Jn « Een goede sinjoor trekt er van door », t) doch voegen er bij : we zijn fier meer dan 10 onze plicht gedaan te hebben ziezoo, na de bestùiving van autoriteiten, bestoeffen we le nog eens ons zelf,... dit is een echte jannen-r. streek. e- Na een tiental dagen wegzijn, kwamen we n- in het nog stille, doodsche, uitgestorven Ant-le werpenterug. Eerst eens ovèral rondzien en onzen neus — insteken en dan.... we wilden meer en vee] weten — maar hoe ? Q Wel heel simpel. Woensdag 21 Oktober 1914, een datum die hierdoor werd ingeschreven in Antwerpen's n. geschiedenis, kwam wederom leven en bewe-s_ ging in het zoo stille straatleven door het ^ verschijnen van de «Antwerpsche Tijdingen>: e- een blad door Sinjoren opgericht. Honderdei: 'k werkloozen vonden lenigmg in nood door der m verkoop van dit blad. Wat gaf dit de eerste dagen een leven en ln beweging op het Hopland. Al wat maar leur-der of verkoopster was van de voor den 1U 9 Oktober 1914 verschijnende bladen, leurde f- met de A. T. De bekende gazettenleurden ;n —waaronder enkele echt Antwerpsche tieper d ontbraken, —- lieten hun geschreeuw aan-:e stonds overal, maar voornamelijk bij Statie, s, de Keyserlei, de Meir en omliggende straten le hooren. 'e Onder dit volkje waren er toen, die wij mel e namen zouden kunnen noemen, welke tien ja soms l5 frank per dag wisten te verdienen. 3' Dan kwamen langzamerhand achtereen-:n volgens de « oude » vlaamsche bladen weer 'n uit, verkocht door hun leurders (sters) voor '• zoover deze in Antwerpen terug waren ge-111 keerd. 'e Ook de stad kreeg langzamerhand weder-' om een stadslevendigheid voornamelijk te danken aan het gazetten leuren. ^ Was nu dit stieltje eene broodwinning vôôr ^ den oorlog, thans geeft het slechts een scha-,n mel stukje brood. 5i Met moeite verdienen die menschen, waar-onder men zells geleerden, ontwikkelden, ie vaklieden, diamantslijpers die eens 80 en 100 Irank per week verdienden, nu één, -I 1/2 jk of twee frank per dag. Vroeg op, den gehee- t len dag in weer en wind buiten...,. maar 1' vrij van « den dop » want velen hebben een , isterk ontwikkeld schaamtegevoel. Vrouwen en meisjes zullen lachen en lon-ken tegen het mannelijk geslacht om een gazet, 't is te zeggen : 'n duitje of « ne cens » te verdienen. Op drukke plaatsen, bij tram-halten of waar veel passage en verkèer is staan ze met velen soms dicht bijéén gedurig roepend, aanbiedend en schreeuwend. Sommige hebben bezorg-klanten waar zij de gazet in de bus mogen steken en eenmaal per week kunnen ontvangen. Men vindt onder deze menschen allerlei tiepen en menschelijke karakters, doch allen hebben zij gemeen, dat zij werkzaam en dur-vend zijn. 1 Zij zijn in het begin schuchter en verlegen, zij worden weldra een publiek produkt, want i dit produkt bestaat uit allerlei menschen met ; velerlei eigenschappen, onderscheidene hoe-1 c/anigheden en verschillende streken. 1 Wij zelf die om menschenkennis op te . doen, op markten hebben gestaan, garçon 1 zijn geweest, ons in het kleed van boter- en I eierboeren hebben gestoken,in circus.fabriek, bakkerij en andere werkplaatsen, bureclen of nijverheidsinrichtingen hebben gewerkt, die hebben verkocht crème-glace, blink, mosse-len, bloemen, wij zijn ook gazetverkooper geweest en we hebben kennis gemaakt als leurder met de leurders, het publiek en de overheid, want een goede leurder moet een boet gehad hebben. De gewone leurder maakt, als van zelf, .zonder na denken zich een aanpassend lid in het publiek. De publiek bestudeerende leurder past zich denkend aan. In dit publiek zijn menschen die liegen — hij liegt mee ; de gewone leurder leest zelden, hij weet alleen iets sensa-tioneels aan een bericht te geven, doch zijn klanten weten hem zooveel nieuws te vertellen dat hij altijd meer weet dan zijn klanten elk alzonderlijk ...dit is zijn macht. Onder zijn klanten zijn er poflers — die hun schuld vergeten; er zijn er die telkens'n duitje ! of'n cent te kort komen, er zijn er ook die hem duitjes,centen ja soms wel eens'n «halisoeke» laten behouden ...maar toch komt de leurder na zijn verkoop elken dag 'n tien à twintig centiera aan zijn verdiensten te kort. Een groothandelaar rekent dit verlies in zijn ver-' koopsprijzen, de gazetverkooper kan dit niet. Van daar dat de gazetleurder alras de truuk heeft van Jan den garçon en voor sommige koopers 'n tien minuten blijft zoeken naar 'n duitje, cens of half soeke, dat dan meestentijds met 'n « ik zal 't wel hebben » ... ,ja,-ja Menheer, merci Menheer, gehouden en ...vergeten wordt. Koftiehuisbedienden en gazetverkoopers zijn gewoonlijk vrienden:..omreden de wisse- lingen van klein geld Maar ook terwille van Jan's klanten. Het gebeurt dan ook meer dan eens dat een garçon gazetverkooper wordt, een voor-beeld hiervan : De oorlogstijd heeft veel veroorzaakt,ookde verdwijning van een gekenden Antwerpschen gazetverkooper. Men noemde hem « bout-de-cigare ». Hij was begonnen als «garçon de calé », was voortvarend en durfal, speelde op de " koersen »,raakte zonder plaats, werd gazetverkooper, was ondernemend, verdien-de veel geld, huurde het bekende huis naast Weber op De Keyserlei, leefde rooyaal doch werd door den oorlog kaal.want de er dagen is 'n deel van zijnen in'ooedel op de Vrîjdags-markt terecht gekomen . ..en Antwerpen mist er mee een bekende stadstype. Lari. OVER ALLES. 1 2 — Den 1 On dezer maand is het 49 jaar ge- - leden — het was Vrijdag 10 Oogst 1866 —, dat ■ een groote brand op de toen bëstaande Burght-1 plein woedde. U et gebouw de « Gans » genaamd nabij genoem-de plein gelegen, bestaande uit allerhande maga-zijnen en toehoorende aan den heer Denis-Haine, en waarin een overgroot getal vaten petrool gestapeld wareni stond in vuur en vlammen. De brand begon kwaart vôor 9 uur in de uitgebreide kelders nevens het loen bestaande " Hôtel de-Cologne ». De pompiers geholpen door de soldaten van het garnizoen deden wonderen van dapperheid. De hitte was zoo hevig op de Burghtplein dat de duizenden toeschouwers tôt op het Kranenhoofd moesten wijken. Een neven-staande magazijn met 2800 balen wol werd door liet vuur verteerd. Een lierbergske, « Rei-naert de Vos » getiteld, moest door de pompiers afgebroken worden. De schade werd op 2 millioen geschat. — Augustus is voor Antwerpen de maand der inhuldigingen en onthullingen van gebouwen en monuinenten geweest, waarschijnlijk omdat het de maand is der gro'ote Kermisfeesten. Op 8 Augustus 1897 werd het monument Leopold de Wael onthuld ; op 9 id. 1843 het.standbeeld van Rubens; - op 11 id. 1890, inhuldiging van het Muséum van a Schoone Kunsten ; op 13 id. 1883, onthulling van " het standbeeld van Hendrik Conscience; 15 id. 1831, opening van het Stuivenberggasthuis ; 16 id. „ 1872, inhuldiging van den Kon. Ned. Schouw-k burg; 18 id. 1867, inhuldiging van het standbeeld t David Teniers ; 19 id. 1872, inhuldiging der Nieuwe Handelsbeurs ; 20 id. 1882 inhuldiging . van het Meisjesweezenhuis der Albert Grisarstr. ; :1 21 id. 1887, onthulling van de Brabo-Fontein op "'de Groote Markt ; 27 id. 1876, onthulling van het ! monument Loos.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Add to collection

Location

Periods