Vier-en-dertigste iaargatig. „ -m'iit»lima'ii»mv-Leags; ■ Nummer 35 Voorloopig 10 centiemen per nummer Brussel, Zaterdag 28 December 1918 HET NIEUWS VAN DEN DAG AANKONDIGINGEN Per kleine regel 1 fr. Tusschen de Nieuwstijdingen, per regel 3 en 4 fr. Sterfgevallen per regel 3 fr. BESTUUR EN OPSTEL I Zandstraat, 16 TELBFOON 171 DAGBLAD GestlcM door Jan HUYQ-HB BUREEU DER KLEINE AANKONDIGINGEN : Zandstraat, 6 TSLBFOON 7948 ABONNEMENTEN s Van af 1 Januari tôt 31 Maart 1919 s 5 fr. Beigië en Holland In onze betrekkingen met Holland is er «tellig' iets dat te wenschen laat. Wij betreu-xen het uit ganscher herte ; en het ware^ apij fcig, indien de twee naburige volkeren, die voor hun eigen belang met malkaax goed inoeten overeenkomen, iiunne oude vriendschap moes-ben prijs geven. Van oorlog kan er, wel te verstaan, ge-sn spraak zijn; maar zelfs zon-der oorlog kan eene stemming, waardoor Beigië en Holland aïs kat en hond tegenover elkander zouden staan, elechts kwaad aan beide landen berokkeneri. M. van Vollenboven, de gezaat van Ho-l-land, die ons onder de duitsche bezetting veei diensten bewezen heeft, zei onlangs bij de plechtigè dankbetuiging die aan hem, eu fcevens aan den spaanschen en amerikaanschen gezant bewezen werden: « Ik ben zeker de gevoelen3 mijner regeering te vertolken, toen ik hier de hoop en ook het vertrouwen uitdruk dat de vriendschapsbanden die in de laatste jaren nauwer geworden zijn tusschen Hol-land en Eelgië, de hertelijke betrekkingen, die nu al 80 jaar tusschen beide landen heer-schen, nog zullen versterken. » M. van Vollenhoven heeft gelijk: zoo moet het zijn. En vermits er moeilijkheden opge-rezen zijn tusschen ons en onze naburen, moet niemand nu beginnen olie op het vuur te gieten : in een geinee|nzaam overleg is het voorwaar niet moeilijk tôt een hertelijke verstandhouding te geraken. Waarvan is er eigenlijk kwestieî Het is eerst en vooral het vraagstuk der monding van de Schelde. Iedereen weet dat de Schelde, die de bronader is van ons land, en den voorspced van Antwerpen geschapen heeft, grootendeels op hollandsch grondge-bied stroomt. De beide oevers der Schelde zijn aan Hol-land, te beginnen van ouden Doel tôt aan Vlissingen, waar zij zich in de Noordzee werpt. Onder belgisch opzicht is zulks spij-tig ; en indien wij Zeeland hadden en bijgevolg den linker oever van den stroom, dan zouden wij veel zekerder zijn van de vrij-heid onzer scheepvaart. Onder de belegering van Antwerpen is die toestand zeer nadeelig geweest voor ons, wa.nt de engelsohe vioot i< ous langs de Srhelde niet mogen ter hulp komen, ter oorzake van de onzijdigheid van Holland, en bijgevolg ook van den hollandschen stroom der Schelde. Het spreekt van zelfs dat Beigië, nu gansch vrij, zegevierend, ontheven van zijne onzijdighcïd en tcenemaal onafhankelijk, zoo iets niet meer duldeo kan, en al de Schelde niet meer kan gebonden liggen. Er moet verandering komen. Maar juist hier ligt de hoofdkwestie ■ is het daarvoor noodig Zeeland, tegen den •«il der Zeelanders, aan Holland te ontnemen1! Wij denken het niet. Er kan eene overeen-kcmst gesloten worden tusschen de twee landen, zonder dat een duim grands verloren ga. Holland zal voorzeker verstaan dat de toestand van 1839 nu teenemaal gewijzigd is, en bijgevolg dat de traktaten van 1839 ook vervalien moeten. Het moet bovendien begrij-fen dat Beigië en zijne Bondgenooten, met den oorlog te voeren tegen Duitschland, een onschatbaren dienst aan Holland bewezen heb-ben ; want Duitschland, indien het voor goed zijnen klauw op Beigië had mogen leggen, zou ook op de eene of andere wijze Holland ingepalnid hebben. De duitsche staatsiieden lielben overigens vjakaf in dien zin gesproken. De eene vriendschap is echter de andere weerd ; en eene nieuwe regeling der rechten van beide landen op de monding en den loop der Schelde zal en moet ervan komen — en wel in voile vriendschap van beide kanten. Des noods zou de nieuwe schikking onder de waarborg der groote mogendheden kunnen staan, of de Schelde zou kunnen als « internationale s stroom erKend worden, waar iedereen altijd in voile vrijheid. op varen mag. De kwestie der Schelde is de bijzonderste. Maar in de laatste dagen is er een andere biigekomen: deze van Limburg. En hier is eene onvoorzichtige toegeving van Holland de geiegenbeid geweest van een hevig rumoer. Onze lezers weten dat den 12 november laatstleden de hollandsche regeering aan de duiische troepen den doorgang toegestaan heeft door hollandsch Limburg, en zulks zonder zelfs Beigië en zijne Bondgenooten te kennen. De wapenstilstand was juist getee-kend, en had bepaald dat al de Duitschers, die op 't gesteld termijn nog in Beigië zouden zijn, als krijgsgevangenen zouden aangehouden worden. Holland, met ruirn 100,000 Duitschers al Limburg te laten doorgaan, heeft dus even-veel krijgsgevangenen aan de Bondgenooten ontnomen en in schijn ten minste zijne on-zijdigbeid geschonden. Beigië heeft daar natuurlijk tegen protest Ingeuiend ; en de hollandsche antwoorden houden niet sta.nd en schijnen eerder uitvjuohtself dan gegronde redenen. _ Ons dunkt dar, de hollandsche regeering die origeiukkige toegeving aan het duitsc;» léger gedaan heeft, om zelf met de duitsche 6oldaten, die zich inisschie.n me; geweld eenen weg zouden gebaand hebben, in geen moed-lijkheden te komen. Alzoo zijn de feiten. Moet men het nu echter aJ te hoog opnemen, en met zeikere heelhoofden beginnen te schelden en Holland te bedreigen? Moet men spreken van het deel van Limburg, dat Holiand open gelaten heeft, bij Beigië in te lijven? Moet men tei dier gelegenheid tegen de zoogezegde duitsch-gezindheid der Ilollanders, onder den ocrlog, beginnen uit te varen 1 Isogmaals wij denken het niet. Zulke moei-Iijkheden tusschen naburige landen moeten bezadigd onderzouht en opgelost worden ; en nu dat Belg'ië een machtig leger heei't dat nog door de overwinnende Bondgenooten ge-îteund wordt, is het hoegenaaind niet te vrec-zen dat dç-Cur vaji ons land iets zou te kort "worden. Hetgeen eene maal gebeurd s mag natuurlijk niet meer kunnen gebeu-en: ons dunkt echter niet dat wij seffens enen iioogen toon moeten aanslaan, vermits e zaal; in der minne kan geregeld worden. Vij mogen niet veigetcn dat Beigië het zweerd etrekken heeft, niet om grondgebied te ver-veren, maar om zijn eigcnen grond te ver-edigen. Indien er eene vrije bevolking is - zcoals het met de bevolking van het g root-ertogdom Luxemburg schijnt te wiilen gaan - die vrij en uit eigen beweging in ons land il opgenoinen werden, voorzeker wij zullen 5 welkom heeten ; maar een volk tegen dezes ril aan ons land aanhechten, ware onvoor-ichti- en onrechtveerdig. Het is wel in dien zin dat de belgische ezant in Den Ilaag, baron Fallon, gesproken eeft. « De belg'isohe Bcgeeriug, zoo sprak ij, i.) vast besloten d Vriendscl appelijk etrekkingen tusschen Brussel en Den Ilaag te ehouden en verder te bevorderen. » Overi-eus -wij hebben, in het heropbeuren van telgic, moeilijkheden genoeg te overwinnen [i ons eigen land. HET BELGISCH LEGER De militaire ziekendlensfers Nu er zoo wat over ieder en over allea die in den oorlog het Vaderland groote diensten bewezen, gesproken wordt, komt het niet ten onnutte ook iets te zeggen over de belgische militaire ziekendiensters. Over hen werd er tôt hiertoe weinig of niet gehandeld, en noch-tans, ook aij hebben onscliatbare diensten bewezen aan ons geliefd Beigië en nan zrjne dap-pere zonen. Het is een feifc, gokend van allen die op de slagvelden en aan het front vertoefden, dat onze belgische militaire ziekendiensters aldaar eohte enge^n van zelfopoffering en toewij-ding waren. Naar het voorbeeld, hun gegeven doo,.- onze geliefde Vorstm koningin Elisabeth, ■waren zij dag en nacht te been en bex-eid om on?e gokwetste helden te verzorgen, op te beu-ren, te troosten en, in geval van doodsgevaar, de laatste stonden onzer jongens te verzach-ten. De krijgsdoktors ziijn het allen eens om met den grootsten lof te spreken over de on-sohatbare diensten, bewezen door die onbaat-zuchtige vrouwen en meisjes, die onverpoosd al hunne krachten inspanden om den lrjdenden evenmensch verzachting in zijn lot te brengen. De heldinnen — want- dien naam verdienen zij — hebben niet alleen recht op de dank-baarheid onzer soldat en, maar ook op de er-kent-elijkheid van aile goede Vaderlanders en vooral van dezen wier zonen op de slagvelden hun bloed vergoten voor de vrijmaking van ons dierbaar Beigië. De belgische militaire ziekendiensters zijn ten getalle van meer dan 500, waarvan het meerendeel nog altijd hun moeilijk maar ook zoo heerlijk ambt waarnemen in de veldhos-pitalen en lazaretten. Immers, velen onzer gekweiste dappe.en kunn a nog ni t vervoerd worden, daar hun toestand bestendige verzor-ging vereischt. Daar kwijten de heldinnen zich thans nog altoos van hun zwaren plicht, en zulks met liefde en onbegrensde toewijding, bewust als zij zijn van het verhevenc hunner taak, welke de algemeene bewondering moet afdwingen, Evenals de officieren en de soldaten, beko-men onze militaire ziekendiensters nu en dan eens een veriof. iets wat allernoodzakelijkst is ,wil men die moedige vrouwen niet onder den last zien bezwqken. Het meerendeel hunner komen dan naar Brussel, om daar eenige dagen uiterst welverdiende rust te nemen. Om nu hun verblijf in de hoofdstad te veiaan- fenamen, om wat afwisssling te brengen in un leven van zwoegen en van medevoelen in het lijden onzer gekwetsten, hebben eenige hooggeplaatste personen van Brussel,met Mevr. Hymans, echtgonoote van den minister van buitenlandsche zaken, besloten een « tehuis voor de ziekendiensters » te stichten. Wanneer die heldinnen nu in de hoofdstad zu'len komen om er een kort- verlof door te brengen, zullen zij er een goed onderkomen en al wat zij behoeven vinden. Men zal daartoe een ge-bonw benuttigsn, groot genoeg om er slaap-zalen, eetplaatsen, eene feestzaal, eens boe-kerij ,enz., in te richten. 't Zal onze kranige ziekendiensters eene goede verpoozing zijn, na hun dikwyls afbeu-lend werk, een tehuis te vinden waar het nuttige met het aangename zal vereenigd zijn, en waar zij in kalme rust, zoet, eerlijk en deftig genot hunne krachten zullen kunnen herwinnen om daarna, met vernieuwden1 iever, hunne taak van naaïtenliefde te gaan her-vatten.Klacfeten Mog'elijk hebben onze lezers, hier of daar op een straa.thoek, kleine plakbrieven gele-zen, waarin de steenen uit de aarde geklaagd werden, over de vergoedingen aan onze sol-daten belaald, vergeleken bij deze die aan de saldaten van de Verbonden Legers uit-gekterd worden. Deze klachten wa.on het gevolg van de schikkingen die door het Mi-nisteiie van Oorlog genomen zijn ten voor-deele van de soldaten der oude klassen, die naar hunne heerdstedèn terug gezonden zijn. Wat er aangeplakt werd berust op on-nauwkeurigheden en het is noodig en nuttig de kweetle in haar waar daglicht te etellen. De inliciit-ngen die volgen, komen ons uit de beste bron toe, eoi zullen, hopen wij, een einde sbellen aan allerlei ongegronde jsre-ruchten.In Engeland De gedemobiliseerde eoldaat zal ontva<ngen: le Een spoorwegbiljet ter bestemming naar zijne woning; 2e Acht en twintig dagen met soldij en vergoeding voor voedsel ; 3e esn bur-garskoetuum of eene vergoeding om er een to | koopen; ie eene verzekering tegen werkverlet, geldig teai hoogste 26 wekeu, aan den taks van 24 shillings (30 fr.) per week, met toevoeging va<n 6 eh. 7 fr. 50, voor het eerste kind bene-den de 15 jaar oud en van 3 sh. (3 fr. 75) voor iedeir der anaere kinderen beneden gemelden oudesrdom. 5e Eene vergoeding oerekend als volgt: voor den simpelen soldaat: 5 ponu ■ sterling (fr. 125), voor het eerste dienstjaor 1 over zee, 10 sh. meer (fr. 12,50) per maand voor een volgend tijdverloop - dezeifde vergoeding wordt veraekerd voor den dienst in het moederland, maar de maandelijksche op-slag ondeirgaat eene vermindering van 5 sh. (fr. 6.25). In Fiankrijk Het is niet waar zooals men het beweerd heeft, dat de gedemobiliseerde soldaat eene som van 1000 fr. ontvangt. Er moet verwarrin,' zijn met de schikking waar bij eene som van ten minste 1000 fr. toegekend wordt aan dr-familie van soldaten die voor het Vaderland gestorven zijn. Voor de terug naar huis gezonden soldaten is de toestand als volgt: le Het fransch gouvernement heeft een c wetsontwerp neergelegd waarbij voor a.1 de gradein toegestaan wordt: eene vergoeding, bij den terugkeer uit den veldtocht, van 250 fr., met vea-hoogingen te bepalen volgens den tijd die onder de wapens doorgebracht is, de 1 vermeldingen. aan de legetdagorden en de 1 vergoedingen voor familielaeten. ' 2e Daarbij heeft de Regeering besloten dat | de vergoedingen aan de families van gemo-biliseerden zullen uitgekeerd worden gedu-' _ rende zca maanden, te rekenen van den dag der vrijstclling en van het in onbepaald verlof ] zenden der klas waarbij den soldaat, steuu , zijner farnilie behoort. 3e Ook nog heeft de minister van oorlog besloten dat do godemobiliseerde manscliap-pen zullen ontvangcn: een overjas, een veston, ] eene broek, waggen, twee paar schoenen, en ondergoed. De soidaten der oude klaesen zul- i len buitari het linnen, nog eene vergoeding van 52 frank ontvangsn, in plaats van klec- < Idingstukkcn en tegen R^gifte van hun mili-tair imiform. In Bel a le Indien men hoogergemelde schikkingen ver-gelqkt met deze die ae belgische soldaten van de oude klassen betreffen, die binnen kort ziillen gedemobiliseerd worden, dan bestatigt men: le Da,t zij koeteioos per trein vervoerd 9 worden, om naar hunne heerdsteden tçrug te t keeiren ; 2e dat het verlof met soldij dat hun toegestaan wordt, van den 24 december 1918 c tôt den 31 januari 1919, negen en dertig dagen l beloopt. c De te betalen soldij bestaat tiit: v a) De gewone soldij ; b) de bijgevoegde z soldij ; c) de vergoeding voor voeding en lo-g<!0:ring; d) de vergoeding voor verblijf; c) de toekcainingen volgens den toestand dezer mi- libaireii. j Voor do simpele soldaten is het bedrag g van de bij b, c aangeduide toekenningen : t 0,33 -f- 0,50 -f 2,20 = i fr. 08 p.r dag. De verschillende vergoedingen door § e be- doeld, kunnen bestaan, volgens den toestand j van de belanghebbenden, uit dagelqksche ver- cl goedingan van: 10 centiemen per ouderdoms- che^Ton; 10 centiemen per front-chevron; 50 j, centiemen voor de buitengewone oorlogsbeta-ling, en daarbij dan ook nog de som die aan de militaire decoratie toegekend wordt. 0 De soldaten van de oude klassen zullen alzoo v recht hebben, gedurende 39 dagen, en volgens hunnen toestand, op eene dagelijksche soldij C van gemiddeld 5 fr., en van ongeveer 6 fr. vcar degeinen die op oj voorziene vergoe- j. dingen recht hebben. j De manscbapi>en, gemiddeld genomen, zul- j. len dus eene som van 3.80 tôt 200 fr. trekken. 3e Daarbij nog zullen de gedemobiliseerden g ontvangen: eene vergoeding van 50 fr., ver- ^ me«rderd met 25 fr. per oorlogsdienstjaar, z wat vooa.' de oude klassen, die vier jaren dienst tellen, eene som van 150 fr. vertegen- | woordigt. ' 4e Do « tenue » 'waarmede de manschappen ^ vertrokken zijn (linnen, een paar bottienen, g lakenbroelc, halskraag, vest, kapoot en poli n ciemuts) hebben aan den Staat ongeveer ^ 187 fr. 50 gekost, maar zijn nu, geschat aan ^ de prijzen van den dag, minst eens zooveel weerd. Het zou onmcgelijk zijn aan de man- ^ schappen een burgerkostuum te bezorgen. Bel- g gië hangt van de Bondgenooten af voor wat j de weefsels betreft, en het is reeds met de ^ proctste nioeite dat men bekomt wat onmis- ^ oaax is voor de uitrasting van de nieuwe re- ^ kruten. Daarbij, de sommen die aan Belgie v voorgeschoten worden, door de Bondgenooten, „ zijn op verre na zoo aanzienlijk niet meer, als z toen de oorlog nog in vollen gang wae. En dat v is to begrijpen. 5e Zooals in Erankrijk hebben de soldaten van het belgisch leger een spaarboekje, ^ Waarin per dag gestort wordt: a) van af v 1 juli 1917, 15 centiemen bijzondere oorlogs-soldij ; b) van af 1 juli 1917, 50 centiemen ^ gevecbtsvergoeding. die toen 1 fr. beliep ; j, en van af 1 januari lï)18, 2 fr. gevechtsver- c goeding, waarvan het beloop, op dien datum, t: lot 3 fr. verhoogd werd. j, 6e Eindelijk zullen de soldaten in defi- nitief verlof de vergoeding gedurende drie z maanden ontvangen; zij zullen ook de klee- ,L dingskaart kunnen genieten, door het Komi- v teit van Hulpbetoon afgeleverd. j De voordeelen toegekend aan de soldaten van de oude klassen, die terug gezonden zijn naar hunne heerdsteden, zijn bijgevolg veel beiangrijker dan het naamloos plakbrieije, •t-r waarvan hooger spraak is, het wel wil zeggen. fi Het is niet voldoende eene vergelijking te ^ maken Lussclien de voordeelen door de regee- F ringen der Bondgenooten aan hunne gedemo- biliseerde manschappen bo^ekend, men moet v eerst en vooral rekening houden van den b'jzonder moeilijken toestand waarin ons land d verkeert, en ook rekening van het bijna vier jareu lang gedwongen verlet van gansch de £ nationale nijverheid en handel, van de bud- S jetaire moeilijkheden, die er het gevolg van Ç zijn, en van de noodzakelijkheid waarin ons G land zich bevond van leeningen te moeten <1 aangaan voor het dekken der onlcosten van _ de gewone diensten. Alleen voor de reeds vrijgestelde klassen beloopt het bedrag van de toegekende soldii meer dan tien rniijoen fank. Andere zorgea Onder belangrijke kwesties dienen nog opgelost te worden, onder anderen : de toclagen a ian de invalieden en aan de families van de a belgische soldaten die voor het Vaderland v, gestorven zijn, enz. S De regeering houdt zich ieverig met de , Dflossing van deze belangrgke vraagstukken bezig, waaraan men eene rechtveerdige en met den tegenwoordigen toestand overeen-itemmendo oplossing zal geven. Verschei-3ene wetsontwerpen iiggen ter studie. s, E6e Klassen w Men weet dat de milicieklassen van 1899 k tôt en met 1903, alsook de oorlogsvrijwilligers el van boven de 35 jaar cud naar huis gezonden p îijn. Weldra zullen de klassen van 1901 en ls 1905, en de oorlogsvrijwilligers, wier ouder- ë' lom met deze van de klassen overeenstemt, g x>k gedemobiliseerd worden. cr- De Kampen la Wesî-V*eanderen ° Men weet dat men de geinterneerden uit 1: Hoiland, de krijgsgevangenen uit Duitschland si su de vrijwilligers die zich, na de vrijmaking n ^an het land, aangeboden hebben, naar de v; >arakken van het oud front in West-Vlaan- ei leren gezonden had, en dat de toestand daar P> mhoudbaar was. u Welnu, op dit oogenblik zijn al de geinter- fi îeerden en al de krijgsgevangenen voor eene 1' naand in verlof gezonden, en velen ook in t< mbepaald verlof. Wat de vrijwilligers betreft, lie zijn ofwel bij hunne regimenten ingedeeld a. :n gekazerneerd, ofwel naar het prachtig in- v. jericht kamp van Beverloo gezonden. H De ouders van de vrijwilligers mogen dus d ;erust sijn. d Z De gelnSerneerden De vloed van geinterneerden en krijgsge- p-■angenen naar de West-Vlaamsche barakke- nenten was zoo groot en zoo sehielijk, dat d uen er geen verblijf voor had. Het beste b aiddel dus, was ze maar naar huis te zenden. t. felen zijn vertrokken zonder hunne soldij en f] let geld waarop zij recht hebben te trekken. Geen centiem zullen zij verliezen ; de noo- ® lige maatregelen zijn genomen om de soldij •oor de 39 dagen verlof, en ook de achter- 1* tallige soldij aan al de rechthebbenden uit d e keeren. c 2 De Hoogescbool-Kompanies Q: In midden-januari zullen in de belgische 0 loogescholen de leergangen hervat worden. a let Ministerie van Oorlog heeft de noodige ° naatregeien getroffen, opdat de onder de v vapens zijnde studenten hunne studiën zou-ien kunnen hernemen. Mogelijk zullen de Hoogeschool-kompanies terug ingericht wor- | len. 1 d De Ingénieurs Het tegenwoordig officierskorps telt talrijke ngenieurs. Vele nijveraars dringen aan opdat e ingénieurs hunner werkhuizen of fabrieken, lie in het leger dienen, in veriof zouden ezonden worden, en alzoo hun ambt in het ■uigerlijk leven zouden kunnen hernemen. M. Masson, minister van Oorlog, heeft uit-rukkelijk verklaard dat er voor niemand itzondering zai gemaakt worden, en dat men laar alleen aan officiers en manschappen erlof zal toestaan wanneer de klas, waartoe ij behooren, zal gedemobiliseerd worden. Stokers en motocycUsJen Om de aanwcrving van automobielstokers a motocyclisten te vergemakkelijken, mogen ezen eene verbintenis aangaan van één jaai-. ij worden verwittigd dat, zoodra het leger srug op vredesvoet komt, zij terug naar uis iiunnen gestuurd worden in onbepaald erlof. Die verbintenissen geschieden lijk ze i voege zijn voor de tegenwoordige sbokers er krijgsautos : 6 fr. per dag en eene premie an 20 fr. per maand, indien de belangheb-ende van goed gedrag is en het hem toe-ertrouwde voertuig goed verzorgt. De stokers van krijgsautos hebben recht p kleeding, maar niet op voeding noch op uonst. inze zîeke en gekwetste gevangenen Men heeft bestatigd dat de zieken en ge-wetsten uit de gevangenenkampen van luitschland, er in eUendige voorwaarden ver-eerden. De Duitsohers lieten ze over aan bel-ische en verbondene vrijwillige ziekenverplo-ers, zonder aan dezen de noodige middelen 3 verschaffen om deze ongelukkigen te ver-jrgen Er waren, bijvooru<?<?H, noegenaamd eene geneesmiddelen. De kampen werden in sneu onboeohr^felijken staat van vuilheid elaten. Sinds langen tijd hadden de Duit-:liers de barakken niet meer gereinigd; ten lotte begroeven zij zelfs de dooden niet îeer. In het hospitaal van het kamp te SoJtau, leven lijken, gedurende aoht tôt tien dagen in et doodenhuis. Dringend was het dezen toestand te verliel-en, die eens te meer, de hatelijke mentaliteit a da onmen<;cbelijke handelwijze des vijands i een kiair daglicut stelt. Zooliaast do minis-;r van Oorlog dien staat van zaken vernam, eeft hij aanstonds bevolen dat gezondheids-/ reinen naar Duitschlar i moest n gestuurd ■orden. t n inde dî ziekp ei gekwetste gevan-eneu naar Belgie teru^: te breruroa. N ieu aih'en Liilcn deze treinen het psrsoneel, eetwaren, erbanden en 't noodige apotheekmaterieel ervoeren, maar daarenboven lie! gezondiieids-lateriecl bestemd ter ui.deeling in de kampen •aar de gevangenen acbtor envolgens zullen ordsn opgeladen. Bijzondere bevelen werden gegeven opdat eze treinen de meest gevraagde geneesmidde-ia, namei jk rtdéine, <"i ■ ; -, i . i.rihe, sali-ylsoda, pyramidon, digltalis, creosoot, uro-ropine, salol, ichtyoi, kalomel, diuittine, echtpleister, zwavelzah, meevoeren. Ailes wordt in het werk gestcld opdat de eken en gekwetsten ten spoedigste al de sigen sfouden verkrijgen, die hun toestaani ergt- en opdat zij zoo haastig mogelijk naar elgië zouden worden teruggebracht. * «t »!» Do terugkeer van de belgische krijgsgevan-jnen zal tusschen dit en vier of vijf weken 3ëiutiigd zijn. Men verwacht binnen kort 5,000 belgische Li ijgsgevangenen te Antwer-en, waar de krijgsoverheid eene bgzondere ommissie ingesteia heeft voor hunne be-^oriading en kleeding. Te Cherbourg (frankrijk) worden 3,000 an-are belgische krijgsgevangenen verwacht. Het getal belgische krijgsgevangenen in luitschland overtrof de 35,000 met, erbij srekend dezen van de laatste ol'fensieven. ■aarbi' moeten gevoegd worden de 5,000 tôt ,000 gcrel'ormeerden van Antwerpen, die dooi e Duitschers naar huis gezonden zijn. / De Legerbewegîng Maarsebalk Foch te Luiik Donderdag is maarschalk E-cch te Luik mgekomen. Op 't middaguur werd hij per uto naar het Provinciaal Paleis gevoerd, aar hij ontvansren werd door M. Delvaux e Fenfi'e, gouverneur van Luik. Na het ont-ijt, dat niet langer dan eene halve uur uurde, is de maarschalk voor eene onbe-ende bestemming vertrokken. (lit Duitscblaod ontsnapt Een brievendrager van Arlon, Jan Wield-ihietz, die door de Duitschers veroordeeld as tôt opsiuiting in het kamp van Mersch-urg (Hanover), wist aldaar te ©ntsnappeu i een twaalttal fransche krijgsgevangenen p zijne vlucht mee te nemen. Wieidsehietz thans te Arlon terug, en heeft het verhoal xiaan van zijne gevaarvolle, maar toch wel-glukte onderneming. Toen hij vernam dat er een wapenstilstand îteekend was, poogde hij te ontsnappen, doch tlukte er maar ton halve ia. Benige dagen iler, ziende dat men hem niet in vrijheid ,ekte, hernieuwde hij zijne poging, ditmaal et bsteren uitslag. Hij wist een uniform m duitsch soldaat te bemachtigen, alsook in geweer en de noodige eenzelvigheids-ipieren van een duitsch krijgsman. Alzoo itgerust, ging Wieidsehietz een twaalftal ansebe krijgsgevangenen, waaronder een litcnant, vinden en noodigde hen uit hem : volgen. Onze waaghalzen zetten zich op weg. In . de duitsche staties trok Wieidsehietz, die oeiend duitsch spreekt, naar uen overste. ij vroeg en verkreeg er vooir hem en voor 3 tnannen, die hij zoogezegd moest oplei-sm, plaats in den trein, leveiismidd'den. enz. oo kwam de groep te Keulen, bij de bezet-ng der Bondgenooten. Daar ontdeed de dap-sre brievendrager zich van het gehate uni-irrn en txok zijne eigen kleederen aan, die 3 fransche lui tenant in een soldatenransel ij zich had. En nu is Wieidsehietz terug n-is, tevreden dat zijn list hem en zijne •ansche vrienden ten goede gekomen is. e krijgsgevangenen in Duiiscbland Den 10 october 1918 waren er in Duitsch-.nd 2,520,922 krijgsgevangenen van de legers 3r Bondgenooten, waartusschen 40,274 offi-iers. In de troepenkampen bevonden zich 293,127 onderofficiers en soldaten en 4,263 fficiers. In de officierskampen wai'en: 29,593 l'ficiers en 8,912 ordonnancen. En in de asthuizen: 72,130 soldaten en 5.805 officiera. De terugkeer dezer krijgsgevangenen is reeds olop bezig. Fcastehe sebepen Er zijn weer twee nieuwe Taartuigen, die e vloot van den lUnju moeten gaan ver sterken, or weg naar Duitschland. Die sche-pen zijn langs Parijs, Den Haver, Ckalons, lout en Nancy op weg naar Straatsburg, van waar ze hunne verdere bestemming zullen vervoegen. De vloot van den JRhijn zal weldra bestaan uit tien ooriogschepen, waaraan er binnen kort nog elf zullen toegevoegd worden. Onder het bombardement De fransche stad Kales was, gedurende den oorlog, een bijzonder mikpunt voor de Duitschers, die er dan ook met hunne lucht-gevaarten en ooriogschepen deerlijk huis ge-houden hebben. Wij laten hier, beknopt, de lijst volgen van de bombardementen met hetj getal slachtoffers en de schode er door aan-gericht : Bomknrdementen : door Zeppelins, 5, waarvan 2 op de stod en 3 cp den onmiddellijken omtrek ; door vliegers, 65 ; door schepen, 1 ; geworpen bommen: 1,913; bi-andverwekkende bommen: 19; torpédos, 39; bezoeken van vliegers zonder bombardement, 167. lir werden van uit de stad 25,553 kanonschoten gelost naar de ongewenschte bezoekers. Getal slachtoffers van de bombardementen : 229 dooden en 423 gekwetsten. Aangerichte schade, rond de 28 miljoen frank. De stad Kales zal over den oorlog mogen meespreken I MET ÂRTIKEL 310 Het artikel 310 vau liet fcjiraiwetooek, dat onze socialistische minister Van der Velde geerne zou afgeschaft zien, luidt als volgt: « Zal gestraft worden met gevangenschap van eene maand tôt 2 jaren, en eene boete van 50 tôt 1000 fr. of enkel met eene dezer straffen, ieder die met het doel de stijging of daling der loonen "te noodzaken, of eenen aanslag te plegen op de vrije uitoefening der nijverheid of van den arbeid, bedrei-gingen uit, of welkdanig verbod oplegt tegen dezen die werken of doen werken. « Hetzelfde zal gelden voor dezen die een aanslag zullen hebben gepleeg! op de vrijheid der meesters of der arbeiders, hetzij door samensciiolingen bij werkhuizen, waarin gearbeid wordt, of bij de woning van dezen die de werkhuizen beheeren ; hetzij dooi bedreigingen te uiten tegen arbeiders die naar hun werk gaan of ervan terugkomen ; hetzij door ontploifingen te doen piaate hebben bij de werkhuizen waarin goarbeid wordt, of in de plaatsen waar de arbeider-? woneu ; hetzij door de afsluitingen van werkplaatsen te ver-nielen, waar gearbeid wordt, of van woningen of gronden waoi1 de arbeiders verblijven; hetzij door de werktuigen, instrumenten, fcoestel-len, te vernielen of onbruikbaar te maken ». Wij zijn nieuwsgierig ona te weten wat de sociaiistische minister in de plaats van dit artikel stellen zal ; ol schikt hij gcaeol eenvoudig ai de opgesomde aanslagen tegen de vrijheid van den arbeid goed to keuren? ^ Rond het Vredeskongres Boodschap van Aî. Wilson Ter gelegeniieid \au ii-erstinis heeft M. Wilson, président der Vereenigde-Stat-en, de vol-gende Boodschap gestuurd aan het Witte Huis, te Washington : « Ik hoop dat het voor de onzen, in ans land, eene opweiiking zal zijn te vernemen dat ik hunne kinderen hier, in i''raakrijii, in goede gezordheid aangetrofîen lieb, zoo naar het li-cliaam als naar den geest. Zij hebben (de ame-rilcaarusche soldaten) de genegenheid verwor-ven van allen met wie zij in den oorlog om-giiigen en ze won uen ook het vertrouwen van allen overal waar zij zich vertoonden. « lk ben ook overtuigd dat men in ons land zal tevreden ziin te vernemen dat de openbore meening van al de groote naties waarmede wij verbonden waren gedurende dezen oorlog, er lcrachtaadig op gesteld is een duurzamen vrede te bewerken. Die vrede zal en moet ook rechtveerdig wezen en al de volkeren der we-reld zullen daartoe het hunne bijbrengen». De onzijdige landen Tôt hiertoe hao.jeu ne oaz.jai;,j landen nog niet officieei aangevraagd om deel te mogen nemen aan de beraadslagingen van het Vredeskongres. Overigens, de regeeringen der Bondgenooten zijn volstrekt besloten elke aan-vraag in dien aard weigerend te beant-woerden.Dezen, çnder de Statua woLkj niet in de vijandelijkheden betrokken waren maar die iets in te brengen hebben tegen ekonomische kwesties of andere betrekkelijk grondgebied, zullen zich tôt de Bondgenooten mogen wen-den. Hunne aanzoeken zouden aan bijzondere besprekingen onderworpen en zullen aan het Congres mogen voorgelegd worden, zonder dat die onzijdige landen evenwel het recht zouden hebben ter Konferencie te zetelen. Daarentegen zullen de onzijdige landen mogen deel nemen aan de beraadsiagingen aan-gaande de stichting van een Volkarenbond. Het Vredeskongres en de loting De gekende engelscne krygskritieker xolo-nel Kepingtoci, schrijft, aangaande het ia-zicht van den eersten minister Lloyd George om in Engeland de loting af te schaffen, het \ olgende : « Dit voorstel is weerdig van een Staatsman als Lloyd George. Het zal de goedkeuring • verwerven vau zekere Staten, onder andere van de kleine landen. Het einde van de loting zou eene weldaad zijn voor het menschdom. Maar, we zijn nog niet in gelegenheid om den verplichtenden diensttijd heel en al aJ ta schaffen. Niemand wil hem voor zichzelf, maar, men moet eerst den vrede verzekeren in voorwaarden die ons laten zien dat we de vruchtcn van onze zegepralen zullen plukken ». Koionei Bepington doet ten slotte uitsohij-nea dat in Duitschland i«og niet het minste inzicht bestaat tôt afschatfing van den gedwongen dienstplicht. Hij drukt derlialve dea wensch uit, dat men in de vredesvoorwaarden Duitschland tôt die afschai'fing zal ver-plichten.Ruraeensche aîveerdiging De afveeixiigiiig van Itumem^ het aan-staande Vredeskongres, te Versailles, is sa-meugesteki als volgt: MM. Bratiano, voor-zitter van den ininisterraad ; Antonesco, ge-zant van Itumenië te Parijs, en Mischu, ge-zant te Londen. Duitschland en het Kongres Max Warbrug, lil van den beneerraad der t Hamburg-Amerika Linie », zal de vertegen-woritiig'er van Duitschland bij het Vredeskongres zijn voor de ekonomische en politiek» zaken. Men spreekt ook van den »ociaal-d®-mol-raiat Bernste'in als afgeveerdigde, dochi heel waoïîchijnlijk zal de nieuwe Stoatssekre-taris voor buitenlandsche zaken, graaf Brock-dorff, die keas niet goedkeuren.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.