2ATERPAC, 55 METlSIS. HET VADERLAND ■ Weîffe aonkondiglngen : 1 fr. per regel I ^ bij" overeenkomst | plenstaanbiedingen : voor gereformeer- ■ den kosteloos. Belgisch dagblad, voorlcopig te Psrîjs5 S5 Place des Deux-Ècus, 3 LEO VAN GOETHEM, Dipeeteup Het nummer ; 5 centiem (Front en Frankrijk). 10 centiem (andere landèn). Per maand (voornitbetaald) : Frankrijk 1.75-fr., Engeland 2 sh. Holland 1 gld. 25. Elders 3.00 fr. OP HET BELGISCH FRONT — vwvw — de iersche kwestie «j de vlââmsche kwestie ...En zou ons front niet korter zijn ? —- immige menschen, die door de om-L^den tôt journalisten werden Lkt, schijnen den eenvoudigen re-Lei'te hebben vergeten geen appe-met citroenen, geen paarden met maar elk ding of wezen met din-hf wezens van zijn soort sarnen te n, Zij schijnen zelfs te hebben ver-a — al leerden ze dezen regel niet àng geleden — dat eeh vergelijki'ng bpgaat, wanneer de termen van die [ifjking onvergelijkbaar zijn met jider. dieu hun geheugen hun niet zoo on-w was geworden, hadden ze aan io lezers in de.laatste dagen de lan-petellen gespaard over het Iersche gstuk, over de Iersche scheidingbc-pg, waarin ze — al moet men dat pijls tusschen de regels door lezen en oorbeeld en een voorbeeld zien f de Vlaamsche beweging. ad verkeerd. Wij hebben ons in imsch België niet te beklagen over eed, waarover de Ieren zich, althans pcor eenige jaren, hadden te bekla-Daar is geen catégorie menschen in imseh België, die « rechtstreeks en blmatig» in haàr stoffelijk welva-werd getroffen door de zoogenaam-intkenning van de Vlaamsche rech-Wij zouden liegen, schaamteloos en, indien wij beweerden dat de felen om onze rechten te erlangen -vœ,t830 af in onze-eigen handen ta. Wij mogen positief over een te-! aan recht spreken, maar niet nega-over onrecht, waar wij jaren en ja-aohtereen, kiesperiodfân na kiespe-en, de middelen onvrachtbaar lie-waarover wij beschikten en die nie-|d ons wenschte te ontvreemden. fteten wij feiten aanhalen ? Per-ilijk zijn is ons wars. iZal volstaan de vraag te stellen wie, «et de Vlamingen zelf, de «volks-egenwoordigers» voor Vlaamsch p naar de Ramer zond. Dat wij ze door een bindend mandaat, ver-«îtten werkelijk «het volk en zijn » te vertegemwoordigen ? Aan wien schuld ? Aan wien de schuld dat. tr wij,. sedert 1884 tenminste, een k — in den zin van talrijk — stel ftmsche politiekers in de regeering den, er nagenoeg nicts verkregen d ? En voeït men zich niet geneigd lachen of tôt zuchten bij de nieuwe fcperij van sommigen met een zeke-«Excellentie», die zij niet afkeerig Nn van de Iersche methodes, ter-Idiezelfde «Excellentie», jaren lang, |de stemming af van de wet betrek-ijk het talengebruik in het leger, al dœlmatige, wettige, geoorloofde mé-i®, die «Zijne Excellentie» ten dien-;stonden, ongebruikt liet ? 16 fcrsche methodes? 't Is wat Wns. 'erwijl de vrijheid van de wereld op spel staat, terwijl elken dag en elken iht mannen vallen, vrouwen tôt we-N en kinderen tôt weezen worden naakt; terwijl millioènen, hongerig, zwakt, uitgepiu.t, onder het hardste s de uren aftellen, die hen nog van wlossing scheiden, vinden de «Sinn iners» het goed en gopast niet alleen D krachten te weigeren aan het groote !rk der menschheid, aan het herstel 11 het groote onrecht, waardoor elk an-' onrecht ove-rschaduwd wordt, maar tinden het goed en gepast, in ver-"dhouding met den vijand, het noodi-dioen om krach ten, die beschik-Jr stonden, weg te houden van het waar over het lot van aile vrije ®ren zal worden beslist. "'j zijn de laatsten om afbreuk te aan iemands reoht. feren kunnen voor ons deel hun risn Stôw» koken lijk ze 't eten wil-voorbeeld van Zuid-Afrika is ar om je bowijzen dat ze dat binner en ï C^e wel kunnen klaar krij I • Maar 't zou ons wel toegelaten wor-■ ons ietwat te ergeren, indien we bi; «en eene ontijdige en onmatige sym-L le, waamamen voor het gekuip er i ikel dat, onder den naam van 1er-l; ^ijheidsbeweging, de verslaving »erkt °Pa aan Dui(schland in de hanc t, dat den oorlog verlengt. dat dt ieu ! ^^en' de massa verminkten, d( stoeten van weduwen en wee t^eerdert. heeft ons gezegd dat de Ierer | ttVer hadden voor België. Ze hadder zelfs geld over om een Vlaamsche uitga-ve te steunen. Wij willen nu niet on-derzoeken in hoever ze daarmee de Bel-gische zaak hebben bevorderd. Maar zonder onderzoek kunnen we wel zeg-gen dat de Belgische zaak heel wat meer zou bevorderd worden en dat wij. de Iersche genegenheid lang wat beter zouden gevoelen, indien de Ieren — de dap-pere vrijwilligers uitgenomen — zich niet aan den krijgsdienst onttrokken, indien ze, door hunne bijtreding, bij voorl)eeld, maar toeliete dat onze solda-ten een rninder uitgestrekt front gingen innemen en wat meer rust en ontspan-ning gingen genieten. De Iersche methodes brengen zelve hare straf en hare veroordeeling mede. In landen als Amerika en Frankrijk,om maar die twee te noemen, waar de Ieren op een hechte genegenheid konden reke-nen, hebben de «Sinn Feiners» het grootste deel van die genegenheiid ver-beurd'. Het Iersohe vraagstufc is er niet klaarder, niet minder netelachtig bij geworden. « Het is een treurig geval», zegde ge-neraal Smuts, de dappere en wijze Zuid-Afrikaander verleden week, toen hij het woord nam ter gelegenheid van zijne benoeming tôt doctor honoris causa door de faoulteit van letteren in de- Univer-siteit van Glasgow. (Times, 20 Mei). En generaal Smuts, die voor zijn ver-gelijking twee vergelijk.bare termen vond, haalde het voorbeeld aan van Zuid-Afnka : « Niet zoo lang geleden was Zuid Afrika goed op weg om een der onop-losbare vraagstukken te worden van het Britsche rijk. De traditioneele geest van Britsche vrijheid, waarop het rijk ge-steund is, bracht toen redding aan. De uitslag was dat Zuid-Afrika een bron werd niet van zwakheid maar van kracht. » Moet er een uitzondering blijven bestaan ? Moet Ierland een uitzondering blijven ? » Het treurig geval met Ierland. moet opgelost worden. Ierland moet genezen. In Ierland worden de menschen door hysterie aangetast. Ge hoort volstrekt hysterische redevoeringen, die daar worden uitgesproken door schijnbaar rede-lijke en wijze menschien. Ge hoort lie-den spreken over een repuibliek. Ge vindt er die beroep doen orp den vijand. Ge ontmoet er die hun onrecht willen zien herstellen op een vredesconferentie, een vergadering, die na den oorlog zal komen. » IeTland hoeft niet te wachten naar een vredesconferentie om zijn recht te erlangen. «Ierland kan zich wenden tôt de rijks-conferentie, die de naaste miaand zal ze-telen. Ik meen dat de dag zal komen, waarop een vergadering lijk deze, die niet alleen deze eilanden (Engeland-Schotlandt, Ierland) vertegenwoordigt, maar gansch het Britsche rijk en de af-geleigen Dominions, de hand zal moeten slaan aan een zaak lijk deze en ze be-handelen met breedheid van opvatting.. Ik bon zeker dat, indien wij wijsheid aan den dag leggen en ons breeder too-nen en indien wij dit vraagstuk lijk staatslieden aanvatten, wij het zoo ge-makkelijk zullen kunnen oplossen als elk ander vraagstuk en zeker zoo ge-makkelijk als het Zuid-Afrikaansche vraagstuk, dat niet van minder belang was dan de Iersche kwestie.» r m 's * « Zonder in de dwaling te vervallen van degenen, die uit pure romantiek — iets ergers willen we niet veronderstellen — een paralleel zien tusschen de Iersche beweging en de Vlaamsche beweging, had generaal Smuts er aan kunnen her-. inneren hoe al de Vlaminigen in het be-zette gebied,zonder een greintje van hun verlangen naar voile recht prijs te ge-ven, den taalstrijd voor den duur van den oorlog hebben stop gezet; hoe zij ten strengste onze «Sinn Feiners», de activisten, verobrdeelden en al degenen, die verdeeldheid zouden willen zaaien onder de Belgen, terwijl de vijand in 't land is. De Zuid-Afrikaansche krrijgs-> en staatsman had eraan kunnen herin-: neren hoe die Vlamingen, met den naam en met de daad, hun voile recht ver-wachten, niet van een vredesconferen- Itie, niet uit een vreemde hand, niet van een uitheemsche inmenging. maar van de staatsinstellingen, die wij voor ons zelven, naar het beeld en de gelijkenis van de Vrijheid, hebben gemaakt. Wij betwijfelen of onze aanvulling van generaal Smuts' rede eenig mit zal opleveren voor de Ierlanders. Wij betwijfelen niet dat ze tenminste eenigen onder ons tôt nadenken zal stemmen en doen inzien dat wij geen oorbeeld en geen voorbeeld moeten gaan zoeken over de zee. Indien de wettelijke middelen falen, zijn wij ook voorstanders van kracht-middelen.Maar niemand heeft het recht zijn land en zijne landgenooten aan avon-turen en gevaren bloot te stellen, omdat heit gerinkel van brekende ruiten een aangename prikkeling bezorgt aan zijne gehoorzenuwen. Niemand heeft het recht de vensters van zijn vrienden te laten ingooien omdat hij glazenmaker is of het meent te zijn. Voor 't welzijn van ons land en van ons allen is 't goed dat wij de «Sinn Feiners» beschouwen, zooals de Spartanen den dronken Heloot besc,houwden,wiens verbeesting hun afkeer van den drank moest inboezemen. 't Is goed dat we van de «Sin Feiners» leeren . Wat we niet moeten doen ! Wat we niet moeten zijn ! LEO VAN GOETHEM. VOOR DE SOLDATEN Wat zij vragen Wij verleenen volgaarne een plaatsje aan twee soldaten, die voor hunne mak-kers en voor zich zelven wat te vragen hebben en hopen met hen dat ze spoedig voldoening mogen bekomen. De eerste schrijft : « Wij zijn hier in de compagnie de mineurs te M... met 30 mannen van den, hvlpdienst, allen bepaald onbekwaam verklaard voor den dienst te velde. Daar we echter nog een boel werk afleggen en het leven hier zoo duur is, werd er ons met reden dagelijks 1.50 fr. uitbe-taald als tegemoetkoming in de hoogloo-pende kosten van onze keuken. » Wij genotèn ervan van 20 October 1917 tôt 19 December 1917. En dat wij niet meer trokken wordt toegeschreven aan het feit dat wij van de Base Navale naar de G. T. E. T. C. overgeplaatst zijn, heigeen maar eene eenvoudige verande-ring van naam is, daar wij nog juist ons wéfk doen gelijk te voren. » Het leven blijft heel duur. Boter kost 6 tôt 8.75, als men ze vindt en ta-bok, waschgoed enz. gaat al van onze magere soldi'j af. » De zaak is in onderzoek bij het mi-nisterie van oorlog vanaf 20 December 1917. » Wij zijn overtuigd dat eene eenvoudige herinnering voldoende zal zijn om de zaak in orde te krijgen. Mogelijk leed de zaak wel vertraging uit oorzaak van een feit dat wij kennen en waaraan noch onze minister van oorlog noch zijne diensten schuld hebben. * * * Van den tweeden soldaat lezen wij : « Dagelijks uw blàd lezend en ziende hoe qij u het loi der soldaten aantrekt, rie ht ik mij tôt u om eenige grieven kenbaar te maken, die, ik weet het, u niet onverschillig zullen laten. Ziehier : » In het begin der vijandelijkheden bedroeg onze soldij als simpel soldaat 3,35 fr. pe.r week en nu na vijf en veer-tig maanden, krijgen we met de front-chevrons, met de diensttrepen en met de gevechtsvergoeding 5.06 fr. per week. Daar moet iets haperen in onze batterij want'in andere batterijen is de soldij rnerkelijk hooger. ■> Daar wij bijna allen oude soldaten zijn, en velen onder ons een huisgezin hebben, zou het ons wel aangenaam zijn wekelijks eenige centen te kunnen over-houden voor degenen, die wij sedert zoolang hebben moeten verlaten en om, zonder iemand te moeten lastig vallen op eigen middelen te kunnen met verlof gaan. » Deze brief komt uit Z 302 en hij ver-dient loel in aanmerking te worden ge-nomen met het oog op de eenmaking van de soldij in aile eenheden. INT. —■ 1 - IWIU i ■■ Onze Soldaten moeten beloond worden x Naar aanleiding van den slag bij den Blanikaert schreven wij : « Denkt onze regeering — wier be-zorgdheid om der soldaten welzijn zich reeds meer dan eens toonde — denkt onze regeering niet dat de tijd gekomen is om — indien wij niet meer kunnen doen — tenminste de plechtige belofte aan de soldaten af te leggen, dat, bij de overwinning, zij ook zullen krijgen wat hunne Fransche, Britsche, Ameri-kaansche, Italiaansche strijdmakkers reeds ontvingen ? « Denkt onze regeering niet dat de tijd gekomen is om openbaar te verkla-ren dat ook de Belgische soldaten zullen betaald worden ? » Het « Belgisch Dagblâd » nam onze vraag over en voegde er deze woorden aan toe : « Een belofte in dien zien zou inder-daad ons leger welkom zijn. Wij hopen met « Het Vaderland » dit woord weldra te mogen hooren ». Zooals men ziet, de gedachte wint al-tijd meer en meer veld. We moeten niet wanhopen. 't Zal en 't moet komen.■m i i ■..«'Vt/VW* ■■ i i ir«r Voor de herleving van den Kleinhandel na den oorlog Lezers hebben ons reeds herhaalde malen geschreven om de aandacht te veStigen op de ncodzakelijkheid iets te doen voor de herleving van den kleinhandel na den oorlog in België. Wij zijn gelulkkig hier de standrege-len mede te deelen van eene vereeniging, die met dit doel door Belgen in Holland werd gsticht en waarvan iedereen, mits eene> geringe bijdrage, deel kan uitma-ken.Dat de nieuwe Bond zonder omwegen onze gedachte aankleeft dat de soldaten moeten betaald worden, is ons eene aan moediging en zal ook eene aanmoedi-ging zijn voor de soldaten. Wij laten hier de standregelen vol-gen : De ernstige toestand waarin de Belgische kleinhandel en nijverheid zich na het sluiten van den vrede zal bevin-den (geen cliënten meer, geen koopwa-ren, geen geld en heel dikwàjls nog schulden op den tooop), en de talrijke moeilijklieden waarmede zij zulten te kampen hebben voorziende, hebben eenige kleinhandelaren en klein-nijveraren eene poging gedaan om hunne collega's in eene nationale vereenU ging aaneen te sluiten en op die wijze een organisme te vormen dat machtig genoeg is om zijne leden met vrucht bij te staan in den komeiaden economischen stnijd. Hij die zich de moeite heeft getroost de middenstandersbeweging in cte neu-trale en oorlogvoerende landen gedu-rende den huidigen oorlog na te gaan, heeft met wiskundige zekerheid kunnen vaststellen, dat den toekomstigen bloei van den kleinhandel en kleine nijverth&id hoofdzakelijk gelegen is in de vakorganisatie en er voor den mid-denatand buiten de vakorganisatie niets te bereiken zal zijn. 't Is een waarheid als een olifant, dat de kleinhandel en de kleine nijverheid dan alleen eene macht zullen worden als zij zich in vakvereenigingen zullen hebben georganiseerd. Nooit is dat beter aangetoond dan door de hedendaagsche tijdsomstandig-heden, nu ongeveer aile handelswaren evengoed als de nijverheidsproducten in den uitgesperden muil der distributie vallen, nu is zelfs de kleinste vakveree-niging eene corporatie van beteekenis geworden. Zelfs de kleinste plaatselijke of ge-westel-ijike vakbond verdedigt zijne be-langen bij de regeering en de autoritei-ten, meestal met een benijdenswaardig succès. Daar waar de alleenstaander onder den voet wordt geloopen heeft, eene combinatie van slechts enkelen het we-ten te brengen tôt tastbare uitslagen. En wat zal dat worden als de oorlog een-maal ten einde zal zijn en de ecouomi-sche krijg zal zijn losgeforofeen. Wee hem die dan niet georganiseerd zal zijn. België is een land waar de kleinhandel en de kleine nijverheid eene over-wegende pl'aats bekleeden. Daar meer dan elders zal orgartîsatie noodàg zijn niet alleen den voorspoed van den kleinhandel en de klein nijverheid, maar zelfs de voorspoed van het land hangen er van af. <? 't Is om die reden dat onze vereeniging, wier leden al den ernst van den toestand nu en in de toekomst begrepen hebben, een dringenden oproep doet aan al degenen die er belang bij hebben on zen Belgisch en kleinhandel en kleine nijverheid te zien bloeien. Dat ze niet langer wachten zich als lid van onzen bond; te1 doen inschrijven. zoodoende zullen ze en hun vaderland en hunne heurs eenen dienst bewijzen. Dat zij zich niet laten weerhouden door ge-dachten die getuigen van evenveel kort-zichtigheid als kleingeestigheid, en ge-brek aan gemeenschapsgevoel. Voorbij is de tijd van oude en uit de mode geraakte vooroordeelen. Men moet meegaan met zijnen tijd, en meegaan met zijnen tijd dat is voor den klein-handelaar en den kleinnijveraar stevig georganiseerd zijn en zijnen handel drijven volgens al de regels der moderne handelswetenschap. Op die voorwaarde. maar op die voorwaarde alleen, zullen de middenstanders hunnen handel en hunne nijverheid zien bloeien en voor-uitgaan.De Nationale Bond van Belgische Kleinhandelaren heeft voor doel : 1. De Belgische Kleinhandelaren en Nijveraren vereenigen ten einde geza-menlijk met goed gevolg hunne belan-gen te verddigen. 2. Mede te werken aan het herstel van den kleinhandel en de kleine nijverheid die meer dan gelijk wie zullen geleden hebben aan de gevolgen van den we-reldoorlog; dé kleinhandelaren toelaten hunnen handel of hunne nijverheid te hervatten op denzelfden voet als voor den oorlog en, om dit te verwezelijken, het middel zoeken om aan de kleinhandelaren en nijveraren voldoende cre-diet te beizorgen tegen goedkoopen prijs en voor eenen langen termijn. Dit kan op twee manieren geschie-den : 1. De Bond kan een eigen crediet-hanfk stichten; 2. De Bond kan zijne me-dewerking verleenen tôt het stichten van eene credietinstelling welke dan op haar beurt aan zijne leden het noodige cre-diet zou verschaffen. 3. Schadeîoosstelling te eischen voor aile schade gedurende den oorlog en door den oorlog geleden. (In verband hiermede zijn wij de meening toege-daan dat aansluiting van onzen Bond bij eene der reeds bestaande vereeni-gingen, die alleen dat doel nastreven, bijv. de Nationale Associatie, zou nut-tig zijn). Het is van zelf sprekend dat aile vergoedingen zooveel mogelijk door den vijand moeten worden betaald. 4. Overal het princiep verspreiden en ingang doen vinden, dat de soldaten recht hebben op eene bijzondere ver-goeding. De soldaten moeten in de eerste plaats vergoedirig onEvangen, omdat zij, den eersten oproep beantwoordende, onder de wapens gekomen zijn en ailes hebben achtergelaten. Het is hun daar-door onmogelijk geweest hunne zaken te verzorgen, van daar hunne grootere verliezen dan bij de overige staatsbur-gers. Wij achten het rechtvaardig dat den soldaten eene premie betaald wor-de. Hierin moet natuurlijk.ook de vijand voorzien. 5. Den kleinhandel en de kleine nijverheid organiseeren naar de meest moderne methodes. Hun de hulp verschaffen van bevoegde mannen waar die hulp noodig of gewenscht mocht blijken. 6. Den kleinhandel en de kleine nijverheid voorlichten in ailes wat hun belang kan inboezemen, bijzonderlijk bij het zoeken van producten in ver-vanging van deze die ons vroeger slechts door de vijandelijke landen konden geleverd worden en wier fabricatie de Belgische nijverheid (of de bondge-nooten) ter hand genomen hebben of ter hand zullen n-emen. 7. Het door aile wettige middelen, den Belgischen kleinhandel en kleine nijverheid mogelijk maken de concurrence tegen het buitenland vol te houden en wel bijzonderlijk tegen onze vij-anden van vandaag die onze mededin-gers van morgen zullen zijn. 8. Ailes wat den Belgischen kleinhandel en nijverheid kan ten goede komen. Het bestuur van den Nationalen Bond van Belgische Kleinhandelaren en Klein-nijveraren bestaat-, voor het jaar 1918, uit de heeren : Soenen Firmin, handelaar, Hooglede, voorzitter; Ameye Roger, handelsingenieur, Iseghem, on-der-voorzitter; Steyaert Raymond, handelaar, Thourout, schrijver-schatbe-waarder; Anthonis Pierre, handelaar, Brugge; Cornez Emile, steenbakker en koopman in boter, Frameries; Debuys-schere Léon, handelsverlegenwoordiger, Brussel; Waldack Prosper, huurhouder, Gent; Caprasse Armand, handelaar, Se-raing; Meuleman Cyrille, schilder, Moorslede. De jaarlijksche bijdrage is vastgesteld op 1 gulden per lid (3 fr. in Frankrijk, en Zwitserland) voor de werkende leden, en 25 maal de gewone bijdrage voor de beschermende leden. Het bureel van den Bond is gevestigd 107, van Lawick van Pabstraat, te Arn-hem (Holland). Namens het bestuur : De schrijver-schatbewaarder, Ravmond Steyaert Bieiiws uit BeltfC ANTWERPEN VOORLOOPICE GERECHTSMAAT* REGELEN Het «Vlaamsche Nieuws» van 20 ApriK' meldde • , Onderstaand schrijven van 12-4-18. van Keiz. Komrnandantur-Miliiar-Poli-zeimeister is aan al de politiecommisaa- , rissen van Antwerpen medegedeeld : Aan den hoofdcommissaris van politie] van Antwerpen, In plaats van de Belgische rechtban-ken die hun werkzaamheden hebben go-staakt, zullen eerstdaags Duitsche rechtbanken worden ingesteld, welkei voor de verzekering van de openba-re orde en veiligheid zullen te zorgen heb-Bên.Tôt het oogenblik waarop deze rechtbanken hun werkzaamheden zullen aanvatten, wordt in zaken, die de Belgische bevolking aanbelangen geen recht gesproken. De militaire bevelhebbers zullen veel-eer tegen misdaden en misdrijven op grond van 18 hoofdstuk 3 van de keiz. verordening van 28-12-1899 optreden en de misdadigers door inhechtenishouding wegzending of andere maatregelen on-schadelijk maken. Ter beoordeeling van dergelijke ge-vallen zullen de verslagen of berichten van de Belgische politie of van dien dienst, die het bevel tôt aan-houding gaf, voldoende zijn. In afzonderlijke gevailen van zware straf, hare feïten zal nochtans een gron-dig onderzoek en het vastleggen vari het bewijs door oogenschouw en het onder-vragen van getuigen noodzakelijk zijr», oui de noodige grondslagen te verschaffen voor een latere beoordeeling dc^r de rechtbanken. Het onderzoek in dergelijke .gevailen zal in_de eergte plaats eveneens zoo snel en zoo grondig mogelijk door de Belgische politie gedaan worden en slechts wanneer al de mid« delen, die ter beschikking van de polU tie staan, uitgeput zijn, aan de kom<j mandantur ter verdere afwikkeiling worden overgelegd. ' Het overleggen van strafverslagen aan de kommandantur' tegen personen, die onderWorpen zijn-aan de Belgische juridlictie, moet echten, alleen dan gebeuren, wanneer de ver-slaggever verklaart, dat de bevoegde Belgische dienst de afvaarding en be-handeling van het strafverslag weigert. Deze verklaring moet in voorkomend geval in het begin van elk strafverslag, geplaatst worden. ) , Een gewetensvolle en grandi ge afhan-i deling van aile onderzoeken ligt in héf belang van de bevolking. I Elk verslag en elk bericht moet geslo-J ten worden met een korte beo'ordèelingij en een voorstel over hetgeen naar uwa; mtening zou dienen gedaan te worden J Aangehouden personen moeten als tôfi nog toe behandeld worden, het politie-*, verslag moet meedeelen of het noodza-< kelijk is, dat zij in hechtenis blijven. Officieren en beambten van de politie, welke bij de rechters en procureurs in dienst waren, welke thans hun werkzaamheden gestaakt hebben, treden in den dienst van den hoofdcommissaris en moeten in uw onderzoekingsdien'Sti1 gebezigd worden. 1 De Kommandant, V. Wolf, Generaal-majoor. Keiz. verordening van 28-12-1899 —* 18 hoofdstuk 3 — bedoeld in boveri* staanden brief. ) De hoogere bevelvoerders zijn verdet bevoegd, krachtens de macht, die zjjjj over de vijandelijke onderdanen bezit-« ten om die politiemaatregelen te treffen,' x welke door hen voor de veiligheid van de troepen noodzakelijk geacht worden»j b. v. de inhechtenisneming van.vijan-j delijke onderdanen, het berooven vaiï, de vrijheid gedurende een bepaalden ofi onbepaalden tijd, ,het wegvoeren naaftl het binnenland ,enz. WAT MEN STEELT Ten nadeeâe van een begrafenisondèr-t nemer werden de zwarte doeiken gesto-» len, waarmede men de doodskamers in-» richtte. PLUNDERING VAN BROODXARREN TE ANTWERPEN Met het verminderen van het brood-rantsoen is men terugbegonnen met dei broodkarren aan te vallen. In de Handelstraat werd bakker Léo. Kiebooms, wonende Kipdorp, door eeiï t-ende van honderd man aangerand, dii, 40 brooden uit zijne kar stalen. — De bakkersgast Herman Bosohard, van de bakkerij « Het Beste Brood »». werd in de Posthofstraat door een twin-i tigtal jonge Icerels aangerand, die «aet 20 brooden de plaat poetsten.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.