| 03ô 3AABGANC, Nr 918, DONDERDAC, 21 MÂftRT Ï&18 — , — HET VADERLAND Kleine aankondigingen : 1 fr. per regel Groote id. bij overeenkomst Dienstaanbiedingen : vcor gereformeer-den kosteloos. Belgisch dagblad, voorloopig te Parijs, 3, Place des Deux-Ëcus, 3 LEO VAN GOETHEM, Directeur Het nummer : 5 centiein (Front en Frankrijk> 10 centiem (andere landen). Per maand (vooruitbetaald) : Frankrijk 1.25 fr. Engeland 2 sb. Holland 1 gld. 25. Elders 3.0Û fr. flaanderen moet weei gezond worden... I tOnze geac-hte collega, August Monel Lfdredacteur van de Antwerpsch Nieuwe Gazet », in vredestijd, than «n der bijzortderste redacteuren vai [en Amsterdamschen « Telegraaf Wireef in dit (hlad, nummer van ! Jaart, een van zijne flirike artikels ove [en fegenstand der Vlamingen, die d-Ksclienfcen der Duitschers maar nie | Kllen aanvaarden. ■ Hij tracht eens te meer de pogen ti 1 ■penen aan degenen, die — zooals wi fB&ehten — om meer romantisohe dai IBositieve redenen, blijven aansturen, a : Ehet dan langs een omweg, op bestuur hjjke scheiding in België. jjBlsheUeri tactieik, zooals Monet en he [•[Belgisch Dagblad » denken ? Sommig< I BorvaJlen uit de laatste dagen wettiger j Kc veronderstelling wel : een tactiek I ■cor een onziohtbaar op zich onzicht | Baar wanend brein uitgedacht en dooi 1 Ijchtbare mannen te goeder trouw uit i ■ Monet denkt niet aan den onzichtba touiwtjestrakker, dien wij, te ge ■asten tijde, wel zullen zien te voor ■chijn komen of dien wij zullen te voor-Khijn roepen, wanneer degenen, die Kor hem de kastanjes uit het vuui Koesten halen, op hunne verbrande Rngers zullen blazen. ■ De oozichtbare touwtjestrekker geeft Hr bestuurlijke scheiding, geeft onn ■ de Vlaamsche beweging ztjovee] Hsten muig om een kouseband. Dit is K lichtvaardige bewering van een .S onverantwoordelijfk dagbladschrij-Ber », dit is geen gekkernij van een ■oorlogisprozaïst van laag allooi ». Het ■een feit, dat men uit de beknopte ver-Bagen van ons Parlement kan leeren : ■ren lang en ofschoon hij meer dan ■sn; zelf de tang in.handen kreeg, liet ■■ onaichtbare touwtjestreklker de Baamsche kastanjes in het vuur liggen, Haar ze goed voor waren. Omdat het niet loonend was, niet populair zich ■ de Vlaamsche kastanjes te bekom- ■Verwacht hier niet dat wij die beeld-Braak verklaren. De volksmoed zegt te Hasien bij : « Den Cenaor die slaapt, ■oetmen niet wak'ker maken. » ■fenwijze raad en 't is trouwens nog Hjd voor den onzichtbaren touwtjes-■tter om de touwtjes weer te 1 ose en ■p de menschen, die te goeder trouw ■jnenvan goed en wil, weer de wegen H laten bewandêlen, waarvan zij nooit "■►Men moeten afwijken... ■ Lit® wij liever met Monet zien çS^rfoe die touwtjestrekkerij leidt en hem opnieuw besluiten dat al wat is en al wat naar aktivisme »«mt, al wat bestuurlijke scheïding ■-•«U, door aile reohtgeaarde Vlamin-)i»®n wordt veroordeeld. i^fconet schrijft : f dergelijk boerenbedrog (het on-^■chtstreekach aansturen op Bestuur-«V Scheiding) zou dan niet weinig het ■Melzinnig gedrag van sommige akti-e Vlaamsche leiders en veree-n-ïfen' ^'er Nederland, hebben bij-die wel met aile gewenschte S^f'^i'iWieid de personen der aktivis-veroordeelen, maar zich nog steeds verklaard hebben tegen al de da-van het aktivisme, en in het bij-dan niet tegen het principe der g^B^îrlijke scheiding. feze tweeslachtigen zullen, laat ons met voldoening vernemen, dat 'U zich, wat de bestuurlijke scheiding thans ooik onbewimpeld en on-■^aard in negatieven zin mogen uit-■: ^en> zondêr dat ze daardoor hun hun populariteit in Belgùë m gevaar brengen. Het protest van 't bezette land achterg&bleven betreft niet slechts de « zelf-j^K_ ™eid » van Vlaanderen, maar »tf6r " bestuurlijke scheiding » WÊ, les wa,t daarop gelijkt. » ■ _ aktivisten, die wel inzien dat de Hjj ~ eens de kaart gekeerd en ^6n brand zullen laten, iaK! n _ hoop dat zij een gedeelte al-Hcto Van ^un Programma en, « ipso ■JL"' gedeelte althans van hun HsvAri aan de zoogenaamde « pas-kJBh ■" ': ii''cn Malien overmmken. zij" zioh deeTl'Jk, ;|»Vtn j ^en de zoogenaamde « pas-JBt a2 'f " hjdzamen » het voornemen SH^n (|V en het passief van de akti-"Bwifpri nemen> al was het slechts ■ i en ^e. P^aghebbende Vlamin- ''feenigiingen van het bezette , land, de vrije Vlamingen buiten het bezette land zou den niet laten begaan. Of moest de regeering toelaten dat van nu af aan een schopje dure aarde in de kloof geworpen werd tusschen aktivis-ten en niet-aiktivisten, de massa Vlaamsche Belgen zou geen touwtje, geen ,t touw uitwarpen orp die regeering te red-B den uit den hellepoel, waarin ze, al s een voetje wagend, heelemaal zou ver- 1 zin'ken. „ Monet's besluit is hard maar billijk, 2 streng maar rechtvardig : r « Al het « goede », dat, onder deze 3 (Duitsche) bezetting, tôt stand is geko-t men, moet tôt tegen den grond worden gehaald en allen, die er mee aan ge-s bouwd hebben, dienen onder de puin-. hoopen begraven. De « aktivisten » heb-' ben hun lot aan dat van Duitschland î verbonden. Daar is nu eenmaal niets meer aan te veranderen. Dit ze dan ook de Duitschers volgen. Hen in het be-vrijde België laten leven, zou den ver-t giftigen Duitschen angel in het lichaam ) van Vlaanderen latén steken zijn, en i die moet het allereerst eruit, wil Vlaan-, deren weer gr/zond worden in het Bel- • gische vaderland ». Wat Monet vroeger schreef, op 15 • Februari, in hetzelfde blad, kan nog on-middellijker van . nutte weszen : « Men heeft van het Beigieche gou-. vernement venklarinigen verlangd be-. treffende de Vlaamsche krwestie. Men . heeft haar willen doen zeggen, dat zij . na dên oorlog maatregelen zou nemen, • die feitelijk zouden neerkomen op een ; sanctie van de Bestuurlijke Scheiding en van ailes wat de Duitischérs zooge-zegd voor de Vlamingen hebben opge-richt. Géén loyaâl Belg heeft daar ooit aan megedaan, voor ailes reeds omdat de regeering daaromtrent geen besluiten te nemen heeft zooianç? ze deze besluiten niet aan he( P«r!«ment kan onder-werpen. Maar dan ook, omdat iedere verklaring betreffende de veranderingen aan de verhouding tusschen Vlamingen en Walen op 't oogenblik den schijn zou hebben van een capitulatie voor het aMivisme. En iedere regeering, die dat doet, teekent haar eigen doodivonnis, » Dit is geen bedreiging, zooals de regeering die, den laatsten tijd, wel eens te lezen en te hooren kreeg. • Dit is een waarschuwing. Indien een gewtaarschuwd man er twee waard is, wel,dan zijn veertien ge-waarschuwde ministers er acht en twin-tig.UEO VAN COETHEM. ■ - ■ ■ • > AWVW- BOEKENNIEUWS Oorlogreclame en FabrieRmerken Brochure 32x44, door J. Gevers, Baarle-Nassau met 300 afbeeldingen van fabriaksmerken met betrek op dein oorlog, en verklaiiwide tekst. Deze uitsluitend docvumentaire verza-meling zal industrieelen en handelaars in de geleganheid stellen de vooruitgang in het ôntwerpen van handelsmerken vast te stellen. Collectionneurs zullen door dit boek een groot aantal originelle teekeningen vol verscheidenheid bezitten waarin zij het kunststreven in oorlogstijd op han-dels- en nijverheidsgebied- kunnen na-gaan.Dit intéressant boek is ia verkrijgen bij de voornaamste boekhandelaars aan f. 1.50. ' ' ' ' ■ 'WVWI/ ■ '■ 1 r 1 ' 1 ' 700E II ttlMMMÊI iirnmi Wij hebben gemeld dat de krijgsover-heid besilist had dat de soldlatenfamiliën in Frankrijk zich zullen mogen bevoor-raden in de magazijnen van het aohter-front, hetgeen hun natuurlijk wel wat zal doen uitsparen. De Belgiêche plaatsbevelhebber in Parijs deelt nu mede : De rechthebbende personen (soldaten-familiën) die zich wensohen te bevooir-raden in het krijgsmagazijn te Parijs, worden verzocht zioh te laten inschrji-ven in de «Caserne de la Nouvelle France», 88, rue du Faubourg Poissonnière. Volgende stukken worden ter inzagô geëisc-ht : 1) Voor de familiên van gesneuvelde, verdwenen of gevangen militairen : a) een bewijs van de krijgsoverheid (korps-overste); b) trouwboekje; c) bewijs van verblijf (certificat de résidence). 2) Voor de familiên van militairen aan het front : a) een bewijs van den korps-overste; b) trouwboekje; c) bewijs van verblijf. Het krijgsmagazijn in Parijs bevindt zich in de bijgebouwen van het gasthuis Albert 1er, rue d'Aroole, 2. j Het Luxemburgsche vraagstok TOENADERINC MET BELCIE Ren vraagstuk dat voorzeker de aan-dacht van aile Belgen verdient, is het Luxemburgsche vraagstuk. De Zwitsersche correspondent van het «Belgisch dagblad» schreef eenigen tijd geleden . Ve&l is er getwi'st en gesohreven ge-weest in deze oorlogstijden over het Groothertogdom Luxembuirg. Zeker is best de zaken kan oordleielen. De Luxens-burgsche dagbladen komen nogal regel-het van uit Zwitserland dat men het rjiatig tôt hier door, en vele Luxembur-gers, meestal studenten; zijn hier in Zwitserland en moéten er blijven, ge-scbeiden van hun land, zooals geïnter-rteerden van Oorlogvoerende landen. Duitschland, dat hunne sympathiën kent, laat hen niet meer naar het vaderland temgkeeren. Aldus hebben we hier elementen, om owr deze kwestie een gezond oordeel te vellen. De regeering van Luxemburg worstelt tegen een hachelijken toeotand die te wijten is aan de Luxemburgsche poli-tiek van 't begin van den oorlog af. Luxemburg was onzijdig, een onzijdïgheid aan dit land door dwang opgelegd, een onzijdigheid, die niet — zooals de Bel-gische neutraliteit door de wapenen ver-dedigd mocht worden. Luxemburg,door het verdrag van 1807, mocht geen leger onderhouden. Wil dit zeggen, dat Luxemburg daardoor ontmand was éh dat het land in de, onmogelijkheid v&rkeer-de «oorlog te verklaren» het hoogste voorrecht van een «ouverein land ? Neen, verre van daar. Luxemburg heeft het recht oorlog te voeiren, en de Luxemburgsche strafwetten opgesteld na het verdrag van' 1867 voofzien zooals de Grondwet den oorlogstoestand en leg-gen straffen op voor de misdaden tegen de veiligheid van de staat gepleegd. Mits -dit recht bestond, waarom heeft Luxemburg dan den oorlog nieit ver-klaard ? De inval der Duitschers was blikaem-snel gegaan weliswaar. De oude en be-roemde staatsman van Luxemburg, Eysohen, di§ toen aan het bewind was, heeft een politiek gevoerd van «Neiutra-liteit boven ailes». Voor hem was het land onzijdig en in abstracto was er noch van eene bezetting noch van eenen inval sprake. Doch de gewelddaden waren er wcrkelijkheden. -De gezanten van Frankrijk, België, en in 1915 de gezant van Italie moesten wegl Is den loep der gebeurtenissen ' had Eyschen de zaken zoo kunnen schikken dat het neutrali-teitsbeiginsel van zelf te niet ging; maar de dood kwam op het onverwachts, en hij heeft zijne politiek niet kunnen vol-voeren, noch zijne plannen aan anderen mededeeden. Ook de andere ministers die volgden, dat hij Loetsch heetfce. Thorn of KaArfmann (die tegenwoordig aan het bewind is) hebben dezelfde politiek van neutralisme «à tout prix» ge-volgd. Daar zit de kern van de huidige moeilijkheder. Is deze politiek gevoerd in het belang van 't land ? Dit schijnl aan niemand de «recta li-nea» te zijn, en in t bijzonder niet aan de Luxemburgers. Uit een juriddsch oogpuint is de zaak in het geheel niet gemakkelijk op te los-sen( maar zeker is het ten aile opzichte, dat het verdrag van 1867 door Duitschland onderteekend, den 2n AugustuS door hetzelfde land geschonden werd'. Daardoor is het klaar en duidelijk, dat Luxemburg jegens Duitschland gesn plicht meer heeft dat hem door het on-zijdigheidsverdrag opgelegd was, Jegens Duitschland al dus heeft Luxemburg vrije handen wat zijn internationale toestand betreft, alsook voor de ijzeTwegen. Deze konventie is ook door Duitschland geschonden. De Luxemburgers — hun nationaal lied zegt het — willen geen Pfuisan zijn. Zij will|p onafhankelijk zijn en wie zal hun dat ten kwade duiden. Maar zij beseffen dat zij evenmin al s België onzijdig kunnen blijven. Hunne rmzijdigh&id heeft zoomin als in België ie^ Duitsche overweldiging belet. Zij willen nauwer banden op militair en economisch gebied met een land dat in dezen vasfcer staat. Zij willen een toena-dering met België. Het laatste nummer van «Luxembourg Libre.» dat ons door een vriend wordt toegezonden, bevestigt wat de correspondent van het «Belgisch Dagblad» schreef. De Bond der Luxemburgsche patriot-ter in het buitenland, die lang niet zoo inverschillig blijft aan Luxemburgs be-de Luxemburgsche regeering dit schijnt, stemde op zijn jcxngste ver gadering, in dato 3 Februari, volgenc besluit : « Zooals in het verleden zal de Bonc zijn programma van algeheele nationa le onafhankelijkhedd vervolgen. Daar om acht hij eene volledige afbreuk me Duitschland onmisbaar. Op economiscl gebied wil hij dat Luxemburg zijn eigen meester weze. De Bond spreek zich uit voor eene tœnadering, eersfe oj economis&h gebied, met België en be sluit dit vraagstuk in studie te nemen» Ongetwijfeld zal het ook niet aan Bel gan van goeden wil ontbreken om di vraagstuk in te studeeren, noch, later aan goeden wil bij aile Belgen om aar onze Luxemburgsche broedere aller steun en aile hulp te verleenen. A.B. ■■ ■' ■ 1,1 »■ Hst \mu le Eiapksnbsrgh; De visschers verkoopen some wa visch en nu en dan is hij nog al goed koop. Koppen en ingewanden moeter afgeleverd worden. De garnaal (geernaert) wordt er vee gevangen, mag niet hooger dan 0 fr. « der. kilo verfkocht worden. In 1916-1917 was er nog al wat sardijn. Mossels ptaai er niet meer, en het scbarlhaken leggex is streng verboden. De menschen mogei met den haak visschen op het staketsel maar daarvoor moeten ze een pas heb ben en eene patente van 10 frank. Vroe ger, aie de werkdwang nog niet inge voerd was, ging alleman visschen; m gaat men alleen 's Zondags. Gelukkiglijk is er zeer veel visch. Ir 't kan/tal van Blankenberglfe naar Brug ge, mag niemand visschen; dat is voo: de Duitschers, er zit enlkel paling in Nu en dan spoelen er ook vafcen er kisten met levensmiddelen aan. Bij elken storm is hett strand strenj verboden aan de inwoners, maar zi, zijn de Moffen toch soms te plat en ge lukken er in 's nachts een en ander bi. te halen zooals vaten vet, olie, stéarine kisten melk, vleescb, enz.. De boeren mogen niets verkoopen, zi; moeten ailes afstaan, tôt zelfs de melk de Duitschers maken zelf de boter ir Uitkerke. In geval zij betrapt worden krijgen kooper en verkooper zware boe-te.Toch zijn er boerein, doch niet veel. die zooveel mogedijk achterhouden on; aan de menschen te verkoopen, natuur lijk moeten dezen dan een hocgen prijî betalen. Het gebeurt ook wel dat «en of andere «obermat» (fourrier) vleesch, melk, kof-fie, suiker, tabak, enz... mite wat drink-geld afstaat. Suiker, boter, koffie, oa eao, zout, peper, azijn, mostaard, bougies, sbekjes, zeep en al zulke dingen. zijn uiterst zeldzaam en voor de gewo-ne burgers onbereikbaar. Ziehier eenige prijzen : Koffie tôt 150 fr. den kilo boter van 40 tôt 50 mark; eieren 1.5C mark stuk; bier 1 mark de flesch; ge-never 1 mark den druppel; zout 1 maris den kilo; witte zeep 20 fr. den kilo; palier tôt 44 fr. den kilo; bougies 1 mark. 'Met- de aangespoelde stéarine heeft men er veel gemaakt). Stekjés 4 mark vooi een pak van 10 doosjes. De menschen drinken over 't alge meen een afkooksel van gebrande gerst, erwten of boonen. De worteltjes der ra-pen verschaffen een «malt kneip» dat redelijk goed is. Petrol is er niet. Maar 't is nog al ge-mftWkelijk wat benzine te krijgen var de soldaten en zoo heeft iedereen een vuurdoosje (briquet) en kan de dure stekjes missen. Voor wat de kleeding betreft, îs hel niet beter gesteld. Kleerstofïen en aile derge-lijke artiikelen worden niet meer gefabrikeerd. Nu en dan komên er wat kleederen toe in « Hulp en Voeding. « maar 't is heel zeldert. De winkels zijn ook bijna allen gansch uitverkocht en wat er nog is kost stàkken van menschen.Men mag maar 2 kosiumen hou-den en twee paar lakens per persoon al de rest moet afgegeven worden. Ook al de wollen matrassen De Duitschers geven tôt 40 Mark voor een paar lakeni en van 12 tôt 16 Mark per kilo wol. Wie zijn goed niet vriiwiîlig afgeeft, krijgt veel mmder en wie het verduxk't en betrapt wordt. loopt in de plaats eens boefce op. De meeste menschçn w«ig«ren geld in betaling en ontvangen dan een « schein » als bewijs. V. B. (Wordt vervoigd). ■ 111111- i LEEST OP DE TWEEDE BLADZIJDE OE LAATSTE BERIOHTEN VAN DEN NAGNT Nieuws uit België DOOR HET LAND ONZE KERKEN GEPLUNDERD De algemeene gouverneur in bezet Bel gië, von Falkenhausen, heeft op 11 Februari j.l. volgend besluit afgekondigi: « Ik besluit dat in het gebied van het algemeen goevernement tôt de opgave zal worden overgegaan: » l. Van de klokken in gesmolten brons, die over de 10 kilos wegen; » 2. Van de orgelpijpen, stom of niet, in tin of in mengsel met tin. » Ik gelast de afdeeling voor handel en nijvorhedd met de uitvoering van dit besluit en met de bekendmaking der schikkingen noodig tôt die uitvoering. » Dit besluit zal in voege treden den : dag zijner bekendimaking.» f ^ WAANZINNIC? t Te Gent werden strooibrieijes ver-- Spreid, die een tel^ram weei'geven uit i 't Duitsch krij gsgevangenkamp van Got-tingen gestuurd en onderteekend door [ een luitenant Van Rossum. In dit tele-) gram wordt meegedeeld, dat Vlaamsche krijgsgevangenen de zelfstandigheid van Vlaandiêren tœjuichen en geneed zijn, die met de wapans te komen ver-dedigen.De gebeurteniseen te Antwerpen,- Me-chelen en Brossai schijnen nog geen duidelijke les genoeg te zijn geweest voor de aktivistische drijvers die Duitsehlands hulp inrieipen voor hun dwaze, onzinnige plannen. Door dit strooibriefje trachten ze weer verden-king te wetpen op de Vlaamsche krijgs-gevangenen van Gottingen. We weten, hoe de Duiitsahers veel Vlaamsche gevangenen van de Walen afgezonderd en in een afzonderiijk karmp te Gottingen hebben ondergebracht. We zullen met ontkennen, dat er te Gottingen een groepje aktivisten is, dat Borms en andere aktivistisc.ho leiders, welke dat kamp bezochten, toejuichten. Er be-staat zelfs een photo van zoo'n bezoek en we zien er slechts een klein groepje op. Is het telegram van dat 'kringetje af-komstig ? In elk geval is het misdadig te spreken van Vlaamsche soldaten — waar men hoogstens een groepje ver-dwaalden bedœlen kan. Maar zoo gaat het : van een maakt men er duizend. 't Strooibriefje wekte te Gent spotlust en verontwaardiging. en die Gentsche burgers kennen 't gevoelen hunner krijgsgevangen zonén en brœders te goed, om niet te weten hoe deze over de Duitschers denken en over allen, die er mee heulen. Men vçj-warre toch niet zoo en menge noch den naâm van Vlaming noch van Flamingant in heit konkelen van aktivisten. Duitsche aktivisten zijn het, die van scheiding en zelfstandigheid spreken en Duitsche hulp inroepen. De Fla-minganten, die hun Vlaamsch ideaal hoog hou den, zien met verlangen uit naar het vrije België. («Tel.»). OOS T-VLAA P§DE RE GESNEUVELD Advokaat Paul Verbeke van Gent, die in het begin van den oorlog als vrijwil-liger dienst nam, is in den omtrek van Njeuwpoort gesneuveld." ■ ■ 1 WWW : ' ' SE mis M ONEENICHEID IN MOSKOU Petrograd, 18 Maart (vertraagd). — De socialistén-revolutiormairen van de linkemjde, die zich uit de regeering hebben teruggetrokken, be geven zich naar Zuid-Rus!and om er detachemen-ten tegen de Duitschers te been te brengen .- ZWEDEN EN DE ALAND'EILANDEN Uit Petrograd wordt geseind • Zweden heeft zijne t roepen terugge-getrokken uit de Aland-eilanden. (Men weet nog niet welke onderhan-delmgen tusschen Duitschland en Zwe-deri tot deze bëtlisiing hebben geleid.) DE REICHSTAC EN DE VREDE8VERDRACEN Bâsel, 20 Maart. Uit Berlijn wordt gemeld : De Reichstag heeft de' vredesverdra-gen aan het onderzoek van zijne hoofd-commissie onderworpen. \ De vergadering begon daarna de be- i spreking, in eerste lezing, van het kre-diet van vijftien milliards, dat na eene < redevoering van den secretaris der ] schatkist von Roedern, in eerste en in < ♦wvwta Hiinft srestf-md DE ZAAK LADOUX Een Turk aangehoudea i ~ Kapitein Laaoux, wiens levensloop gister omstandig in « Het Vaderland » werd medegedeeld, wordt, in feite, door drie beschuldigingen getroffen : 1) me-depiichtigheid aan handel met den vij-and in de zaak van de tooneelspeelster Suzy Depsy en consoorten ; 2) zelfde beschuldiging in zaike Lenoir-Desou» ches-Humbert ; 3) beschuldiging van mededeeling aan een derden pensoon — Charles Humbert — van docuoienten van den anti-spionnendienst. Gister werd huisonderzoek gedaan bij Ladoux. Papieren werden in beslag ge-nomen, die, naar men zegt, betrek hebben op den oorsprong van Ladoux's fortuin. DE ZAAK FARKOUH Eene nieuwe aanhouding, die van den Tùrik Farkouh mengt opnieuw den naam van kapitein Ladoux, gewezen overste van den inlichtingsdierasit, in de sohuldige handelingen van 's vijand? spionnen en agenten. Wie is die Farkouh en wat deeà hij Farkouh werd geboren in Smyrna (Klein-Azië). Hij ihad eene broeder die scheepsreeder was en een scheepvaart-maatschappij bestuurde. Die broeder had schepen te huur. Ladoux hielp een handje meê om die schepen aan Frank-rijlk te doen verîhuren, maar 't werd geen goed zaak je voor Frankrijk, zoo h et schijnt. Een goed zaakje was het-althans voor Georges Farkouh, die als tusschenpersoon tusschen zijn broeder en de Fransche koopvaardijvloot was opgetreden. Hij verdiende aan het ding eerst 200.000 franik per maand en dan de toelating tôt verblijf in Frankrijk, in de badstad Evian, dit ofsçhoon men in weïingelichte miiddens wel wist dat Farkouh een duitsch agent was, die, daar enboven in Griekenland onlusten had op touw gézet tegen de Bondgenooten. Kapitein Ladoux gebruikte Farkouh voor verschillende bezigheden. Hij vroeg hem, onder meer, inlichtingen over de Tuifcche middens in Zwitserland, die bijzonder woelig ïijn. Toen kapitein Ladoux zijn dienst ver-liet, merkte men spoedig dat Farkouh, lijk zoovele anderen, meer diensten be-wees aan onze vijanden dan aan de Bondgenooten. Men verzocht hem dus Evian te verlaten en zich naar h»3t con-centratiekamp te begeven, dat hij nooit had moeten verlaten. Daar werd hij aangehouden, nadat talrij'ke getuigen en onder andere ook kapitein ladoux onderhoord waren ge-worden.■ ' ■■ ■ ^ 1 ■■■ DE TROEBELEN IN SPANJE onuûmET Men meldt uit Barcelona dat het ge-schil tusschen de regeering en de junta's (syradikaten) der post- en telegmafbe-dienden geregeld is. De beasnbten moeten Iran wetfc her-vatten en de Cor tes (Ramer) zullen de kredieten stemmen door de jtmfea's go-eiseht voor de verbetermig van het lot der bedienden en om de steffelijfoe in-richting te vollediigen. Deze overeenkomst moet door de wetgevende vergadering' befcrâchtigd wowfei en de bttf-gerjunta's zullen de veranderingen moeten invoeren door de militaire jun-ta's aangenomen. Het akkoord is echter nog -niet toe-gepast.De junta's wachten nog op de ver-îchijning van het decreet, hen betref-Eend, in het « Staatsblad ». Voorloopig wordt de dienst der posten en telegrafen waargenomen door de leerlingen der militaire scholen. Het geruoht loopt nog dat verschei-iene Ieden van de junta's der ambtena-ren aangehouden zijn. De dagbladen vooreîen een crisis van Set ministerie. De verschillende poli-;iake groepen houden vergaderingen om net programma te beatudeeren van de lanstaande Kamerzittingen. HET KABINET PRIETO GEEFT ZI«IN ONTSLAG De politiefke crisis in Spanje is htm-çer dan ooit. De junta's zijn de oorzaaik ,ran de moeilijkheden der regeering. De staking van de post- en tellegraafbe-iieniden hebben het ontslag van het ka-iinet Prieto uitgelokt, den dag zelf, dat le nieuw gekozen Kamer voor het eeret

Er is geen OCR tekst voor deze krant.