3de JAARCANCj Nr 702. PBNPfiBPAQ, 11 OOTOBER 1917/ HET VADERLAND Kleine aankondigingen : 1 fr. per regel Groote id. bij overeenkomst Dienstaanbiedingen : voor gereformeer-den kosteloos. Belgisch dagblad, voorloopig te Parijs, 3, Place des Deux-Écus, 3 LEO VAN GOETHEM, Directeur Het nummer : 5 centiem (Front en Frankrijk). 10 centiem (andere landen). Per raaand (vooruitbetaald) : Frankrijk 1.25 fr. Engeiand 2 sh. Holland 1 gld. 25. Elders 3.00 fr. Zeemans in Staatsdienst Tien kinderen en vier frank daags 't Is de gesohiedenis van een verzoek-schrift. En 't is de treurige geschiedenis van honderd verzoekschriften die — o spot — met sierlijke hoofdletters en hoofsohe beleefdheidsvormen geschreven werden op wat mm «minister-papier» tooemt, ongetwijfeld omdat het nooit onder 's ministère oogen, in 's ministère handen valt. Het was de vrucht van lange bespre-kingen, de vrucht van avonden hoofd-brekenden arbeid, die aan de ondertee-kenaars lastiger viel, door zijne onge-woonheid, dan hun zware, gevaarvolle iJagtaaJt. En het verzoekschrift, dat met zoo'n echte simpele woorden een groot leed verteldeenom goedjonstigheid vroeg,om rnediedijden, met zoozeer met mannen, die een hard leven leven en bestand zijn tegen lijden — maar met vrouwen en met vele kinderen, werd aan de post foevertrouwd. Op een vroegen morgen kwam het binnenwaaien in het bevoegde ministe-rie. Wij veronderstellen het ten minste, want het reeds zoo dikwijls voorgewen-de mirakel van de verdwijning in de past van onaangename brieven en brief-,jes, zal hier weer wel niet-gebeurd zijn. Het verzoekschrift werd door een min-deren klerk, die op zijn minst in tijd van oorlog .tien frank per dag wint, in een register mgeschreven. En 't reisde naar een der onderdiensten van het département, waar een mindere klerk, die op zijn minst zoo goed af is als zijn col-lega van hierboven, het op zijn beurt in een register insohreef. Een onderchef, een chef missohien, anderen nog wellicht,die nog veel beter af zijn dan degenen, die maar op zijn minst tien frank per dag winnen, kre-gen het sohrift op hunne tafel. Maar zij lazen het niet, want geen mensch, die naar behooren zijn roaag kan vullen en met een flinken jas zijn leden kan bedekken, kon dit schrift lezen, zonder onmiddellijk al te doen wat in zijn macht lag om te bewerken dat hetgeen in het sohrift gezegd werd, niet langer waar zou blijven, zonder te zor-gen, onmiddellijk, dat er een antwoord wegiging, een antwoord niet enkel uit woorden bestaande. En daar kwam geen antwoord foij de verzenders en in arme zolderkamertjes bleven moeders hopen, te vergeefs ho-pen, dat zij de volgiende maand .haar vijf, zes, zeven, acht, negen, ja tien kinderen en zich zelf, niet meer zouden moeten huisvesten, voeden, kleeden, dekken voor de koude van den nacht met vier frank per dag, met den prijs van het getal liters eesens, waarmede een offiraeele auto nog geen vijftig kilo-meter aflegt. * * Men had tooh wel mogen antwoorden en de minister, had hij kennis gekregen van het verzoekschrift had zeker wed ge-antwoord en in gunstigen zin. Onze lezers oordeelen 1 lever zelf. Men weet dat in 1914 eenige sohepen ; tenminste van de vloot van den Staat. de Oostendsche maalbooten onder andere, in veiligheid werden getoracht. Deze schepen met hun bemanning kregen .weldra een bestemming en verrichtten nuttig werk en lie ten, voor sommige dingen ten minste, aan de Belgen toe op eigen wieken te vliegen. Doeh hoe kwam het dat men de be- 1 manningen van die soheipen uit het oog verloor, toen er aan de bedienden en ambtenaren, te land, vergoedingen werden toeg&kend, die hun moesten toelaten , met hun gezin behoorlijk te leven ? Men weet het niet, maar het feit is : dat we dezer dagen van iemand, die het ; weten kan, en wiens getuigenis luide ge- : îioeg spreekt zonder dat zijin naam hier worde genoemd — dat is zijn geheim en < 't onze — om van wege den minister, die voorzeker hierover nooit werd ingelicht, (en welwillend onderzoek te laten ver-hopen, ' « Een karig loon krijgen wij, zegt onze vriend onder meer, wij leven ge- , scliedden van vrouw en kinderen, die beid© eindjes moeten aaneenknoopen met 119 frank en 60 centiem per maand. Dat men hiermede in Frankrijk en m ' Engeiand hoegenaamd niet kan leven, ïegden wij reeds in hoopen smeekbrie-ven tôt het hooger bestuur gerioht. Maar het bielp cns niet vooruit. » Wij verrichten nochtans den dienst die ons wordt opgelegd met a.1 de stipt-heid, waarmede hij moet vervuld wor- ; den. Dagelijks bevinden wij ons op zee. Aile dagen trotseeren wij op zee geva- . (en, die niet te ondersohatten vallen. In ; tel woord wij doen onzen pdicht greliik ! het ons bevolen wordt en onze vrouwen er. kinderen lijden gebrek. « Stokers of maferozen krijgen wel se-dert een paar maanden 4.20 fr. daags, om in hun onderhoud te voorzien. In ge-val van ziekte of verlof, dan moeten wij niet efen, dan krijgen wij niets en een familie moet dan met 100 frank toeko-men.» Met die vier frank twintig moeten wij ons kleederen, sohoenen en eten enz. koopen; dus, kunnen wij daar moeilijk een centiem van naar ons huds zenden. » Onze vrouwen — er zijn er met tien kinderen bij — moeten in Engeiand met 119 frank zestig bestaan. En het loon wordt in Fransch geld uitbetaald; zoo-dat de wisseling van het geld nog tôt onze schade is. « Nochtans, toen wij in 1914 gedwon-gen waren met de sc-hepen te vluchten, moesten wij onzen geheelen huisraad achterlaten. Dus moeten wij met die 119 frank zestig nog gemeubleerde kamers huren. En waar kan men die beneden de 40 frank vinden ? Waar worden onder den prijs brood, en schoenen en ko-len en aardappelen en vleesch verkooht? » De huishoudens met kinderen kunnen onmogelijk den man volgen naar de plaats waar op gevaren wordt, daar men nooit lang denzelfden dienst blijft doen en al dus van' aohterna reizen geen spraak kan zijn. » Is het wel noodig, is het wel nuttig de mannen zoo dikwijls van dienst te doen veranderen ? Het is een plicht, een zedelijke verplichting voor al wie er wat aan doen kan te zorgen dat zoo weinig gezinnen mogelijk door de droeve tijdsomstandigheden geschei-den worden. Het is een plicht voor al wie er wat aan doen kan de scheidin-gen te vermijden waar en wanneer dit zijn kan. Wij kennen gevallen, met naam en plaats en datum, waarin de man de belofte kreeg voor den duur van den oorlog, laat ons zeggen in X..., zijn aanlegplaats te hebben. Hij laat vrouw en kinderen uit, laat ons hier zeggen Y... overkomen en pas zijn ze daar of hij zelf wordt naar Y... verplaatst. Nog afgezien van het stoffelijk nadeel dat die dompelaars hierdoor lijden, was het wel noodig mocht men wel in geweten — indien een geweten een bureelartikel is — dat gezin opnieuw scheiden ? En vermits we 't over het zedelijk nadeel hebben. Het is een plicht voor al wie er wat aan doen kan de mis-lioestanden weg te nemen, die door on-noodig ontoereikende hulpmiddelen in sommige middens heerschen. Wij hebben een wakkeren vriend, een aal-moezenier, die ons ijzingwekkende din~ gen heeft verteld over de manier waar" ap sommige vluchtelingen genoodzaakt werden niet te huizen- — dat woord is te schoon voor zooveel leelijks — maar te hokken. Laat een gezin van vijf, zes menschen zelfs nog over twee kamers beschikken, en die vindt ge nie* voor veertig frank per maand in de Fransche havens, en denk dan op al de miseries, die daaruit kunnen groeien. En zeg u dan maar gerust, indien gij 3en ambt bekleedt dat u zou toelaten iaaraan te verhelpen, dat ge uw land 3n uw volk een slechten dienst bewijst 3n dat het op u of op uw kinderen zal jewroken worden. r * < se a Indien men bedenkt dat velen onder lie zeemans, onder de gewone matro-zen, kandidaten-loodse'n zijn, dat zij sioh jaren en jaren met weinig verge-loegden, na hun dagtaak lastige vak-sen instudeerden, examens doormaak-)en van stuurman ter lange omvaart, îxamens die heel wat meer om het lijf lebben dan eene proeve voor de bedie-aing van klerk in een ministerie, moet Tien wel vaststellen dat men hier voor îen onrecht staat. Onrecht, dat ons dunkens, met wat ?oeden wil en zonder iemand te bena-deelen, kan worden weggenomen, Evenals zeer gemakkelijk een ander jnrecht kan worden weggenomen, waarover ons wordt geschreven. Diezelfde zeemans in staatsdienst krijgen heel royaal vijf tien dagen -ver-lof in 't jaar, waarvan na aftrek van de reisdagen, nog elf of twaalf dagen over-blijven. Nochtans wagen de meesten ?nder die mannen dag in dag uit hun !even. Kan men hun niet om de drie maan-ien een achttal dagen gunnen, die ze iij vrouw en kinderen kunnen door-arepgen ? Te meer daar degenen ,die hun bre" vet van stuurman hebben, gemakke-lijk, indien ze niet verplicht waren in staatsdienst te blijven, een welbetaalde plaats als officieren in de koopvaardij-vloot zouden kunnen krijgen, waar ze stellig op meer familiegenot zouden mogen rekenen. « Al denkt men soms, lezen wij in een van de brieven hier voor ons, dal een zeeman ruw is en hardvochtig, hij heeft een hart dat voor de zijnen klopt ». Wij zijn overtuigd dat ook de heer minister van zeewezen een hart heeft en dat zijne trouwe, moedige, verkleef- ' de zeebonken zullen krijgen wat ze vragen. En spoedig, want 't is recht. En recht doen is een van de eerste dingen, die men nooit tôt morgen mag uitstellen. LEO VAN GOETHEM. ' • 7 OP HET WESTEBFBONT POELCAPELLE OVERSCHREDEN Meer dan 1300 gevangenen genpmen De vijand meer dan drie kilometers ; achteruitgedreven \ t' Op 9 October was het weder aller" slechtst.De regen had den grond in een modderpoel herschapen, en diensvol-gens was de doorgang voor de troepen uiterst moeilijk. Ondanks het onweder en de modder zijn de Britsche troepen $r in gelukt hun aanval te onderr^men in den morgen, rond vijf uur twintig minuten, tezaam met de Fransche troe" pen. De uitslagen zijn praohtig. Hei aanvalsfront strekte zich uit ten zuid-oosten van Broodseinde tôt aan Sint-Jansbeek, op 1,600 meters afstand_ten noord-oosten van Bixschoote. Op de uiterste rechterzijde hebben de Australiërs, na den heuvelkam ten oosten en ten noord-oosten van Broods" einde overschreden te hebben, al hun doelpunten bereikt. Op den rechtervleugel heeft een af-deeling van Britsche troepen, een voor-uitgang gemaakt van 1,600 meters ten noorden in de richtig van Passchen-daele.Deze afdeeling heeft al hare punten bereikt en was bewonderenswaardig in hare werkzaamheid, ondanks de moeilijke voorwaarden. Tusschen den bijzondersten heuvelkam en Poelcappelle, hebben de Britsche troepen een grooten vooruitgang gemaakt, en een groot getal hoeven en verschansingen overmeesterd. Op de linker zijde werd de verove-ring van Poelcappelle voleindigd. Op de uiterste linkerzijde hebben de Engelsche, Welsche en Iersche fe-oepen, .a] hun doelpunten bereikt en de uit-kanten van het bosch van Houthulst veroverd, op een afstand van ongeveer drie kilometers, ten noord-westen van Poelcappelle. Op den linkervleugel van het Britsch leger hebben de Fransche troepen, na de Breembeek te hebben overschreden, insgelijks de uitkanten van het bosch van Houthulst en al de punten bereikt, waaronder men talrijke gehuchten en ingerichte plaatsen telt. Het getal gevangenen bestaat thans uit meer dan 1,000. Gister was het weder ongunstiger dan de voorgaande dagen voor den vliegdienst. De Britsche vliegers hebben nochtans met welgelukken talrijke verkenningen gemaakt en de artillerie was meer of min bedrijvig. - Twee Duitsche vliegers waren genoodzaakt in ontredderden staat neer te dalen. Eenige punten, beneden, werden beschoten door machienegeweren. Twee Britsche vliegers worden ver-mist.DE T0ESTAND Gister hebben de Franschen en de Engelschen het offensief genomen in de streek van Langemarck. Het doel dat te bereiken was bestond in de nederlaag der Duitschers van 4 October te vergrooten, vooraleer Bup-precht van Beieren den tijd zou hebben al de hulptroepen te verkrijgen die hij gevraagd heeft, alsoolï in het te baat nemen van de ontmoediging der vijandelijke troepen. Sedert 15 Augustus hadden de Franschen geen deel genomen aan de opvol-gentlijke aanvallen, die bevolen werden door maarschalk Haig. Gister ging het er anders toe. Het Fransch leger, onder bevel van generaal Anthoine, heeft op eene front-lengte van ongeveer twee kilometers, Drie-Graohten, ten oosten van Noord-schoote, en Wijnendrecht, ten noord-westen van Langemarck, beschoten, terwijl op hetzelfde uur, rond vijf en half uur des morgens, de Engelschen een aanval ondernomen od een afstand van acht kilometers, die den ijzeren-weg van Ieperen-Staden scheiden van Broodseinde. Rond elf uur des morgens hadden de Fransche troepen met heldhaftigheid al de aangeduide stellingen veroverd. De versterkte dorpen Sint-Jan, Mange" !aere, Windhoek, de hoeven Island, Lannes, Nonchard, Catinat, Lassalle, vielen in de handen der Franschen. Zij bereikten de uitkanten ten zuid" westen van het bosch van Houthulst en dreven den vijand achteruit op eene diepte van 15 tôt 1,800 meters. Er werden 300 gevangenen genomen. Intusschentijd poogden de Engelschen de laatste Duitsche verdedigings-piaatsen te veroveren, alsook de hel-lingen vooraan den heuvelkam van Passchendaele. De Australiërs begonnen het gevecht, bijgestaan deoor de Britsche bataljons van Lancashire en Manchester. Het is moeilijk thans te bevestigen hoe groot de vooruitgang is die de Bondgenooten gemaakt hebben, vermits de Engelsche berichten schier geen enkele plaats noemen. Wij weten echter dat zij den vijand op een afstand van meer dan drie kilometers achteruit gedreven hebben. Het bosch van Houthulst wordt thans bedreigd langs twee kan-ten. Indien deze plaats veroverd wordt, dan verliest de vijand de! Belgische kust. FRANSCH LECERBERIGHT VAN DEN NÂM1DDAG Onze troepen hebben vooruitgang gemaakt ten oosten van Draaîbank en hebben de haeve Papegoet veroverd; zij narmen een vsertîgtal gevangenen. Op ons nieuw front, grepen alleen-!ijk eenige patroelje-gevechten plaats. Ten noorden van de Assne was de vijandelijke artillerie bijzonderlijk bedrijvig in de streek van Laffaux; wij hebben met welgelukken een aanval ondernomen ten noord-westen van de hoeve Colombe. Op den rechteroever van de Maas, in de streek van het bosch Le Chaume, greep wederzijdsehe artillerie-bedrij. vigheid plaats. Er wsren gsen voetvolk-verrichtingen.Er is niets te melden op het overige gedeelte van het front. BRITSCH LEGERBERICHT VAN DEN NAMIDDAG De vijand heeft, gister avond, talrijke tegenaanvallen ondernomen, die ge-rïcht waren tegen den ijzerenweg van leperen naar Staden, Zij werden allen afgeslagen. Nochtans op een front van ongeveer 1,800 meters, ten zuiden van den ijzerenweg, waren onze troepen genoodzaakt esn weinig te wijken. Anidere tegen^anvallen, die ondernomen werden ten noord-oosten van Broodseinde, tijdens het aevecht van gister, werden afgeslagen %n berokken-den verliezen aan den vijand. Wij hebben met welgelukken eenige aanvallen ondernomen ten zuiden van de Scarpe. LUCHTVAART DE STATÏE VAN WONOELZELE VERNI ETSGD Londen, 10 October. — Volgens een snelbericht uit Amsterdam aan de dag" bladen meldt men dat, tijdens den nacht van 1 October, de statie van Wondelzele beschoten werd en gansch vernietigd door de vliegers van de Bondgenooten. Er waren 270 Duitsche soldaten in de gebouwen van de statie. 70 onder hen werden onder de puinen begraven. VOOR SOLDATES EN VLUCHTELINGEN VERQOEDINC AAN DE SOLDATEN GEZINNEN '< Is nu een tweetal maanden geleden dat v)i], volgens officieele documentent mededeelden dat de dagelijksche vergoe-ding voor de kinderen van soldaten toe-g est aan, met vijf en twintig centiemen daags verhoogd was. Gister schreef een soldaat ons dat zijn vrouw in Engeiand verblijft met de kinderen en dat zij tôt hiertoe nog niets ont-vangen heeft. Mogen wij hier andermaal de aan-dacht trèkken van de overheid met die uitbetaling belast en uit naam van de getrouwde soldaten vragen dat de hand zou gehouden worden aan het betalen overal van die vergoeding, die voor elk kind vijftig centiemen per dag bedraagt? Misschien is het ook niet onmogelijk aan de consuls, die in Engeiand en in Holland met die taak belast zijn, wat meer spoed aan te raden ? Vijf en twintig centiemen per dag is niet veel voor een consul, maar voor een soldaten-vrouw is 't al rap een liter melk meer voor het kleintje. GAMMA. F. V. D. E. te G. — Dit besluit beistaat inderdaad. Eene aanvraag doen bij den Belgischen consul die het dichtst bij de verblijfplaats van uw gezin woont. L. B. en L. D. P. D. 118. — Iîet is ons onmogelijk, tôt ons spijt, nu aan uw verzoek te voldoen*. Indien wij iemand vinden, zullen wij u niet vergeten. G. " 1 w/vw* SU de Duitsche ksmpm EENIGE FilTEN (Eigen bericht van « Het Vaderland ») Ziehier eenige feiten uit dp Duitsche gevangenkampen, zooals ik ze mij uit den tijd van mijn verblijf in de kampen herinner. Het voedsel is doorgaans slecht en on-voldoende : soep zonder eenig vet, ge-kookt water met koolrapen, wortelloof, raaploof, enz. Voor de zieken is er dikwijls geen priester te vinden, of is er een, hij mag bij de zieken maar op gestelde dagen gaan.Indien een zieke een priester vraagt buiten de gestelde uren, dan bangt het af van het goedvinden of van de grillen van een wacht, van een feldwebel of zoo iets dat de priester den zieke mag bezoe-ken of niet. Aan den ingang van het lazaret is het reeds gebeurd dat de priester eene reeks scbeïdwoorden moest hoo-ren. # Een priester, die de H. Communie droeg aan een zieke, werd door de wacht tegengehouden. Een van de Duitschers, onder een vloed van onbetamelijke woorden wees op de H.H. Vaten en zei : — Wat is er in dat kraam ? In de kampen van burgergevangenen moeten de gevangenen op korvee gaan voor een nutteloos werk, dat gemakke-lijk kan uitgesteld worden en dit, terwijl het slagregent. De gevangenen kee-ren terug nat tôt op het lijf en zij hebben geen kleeren om zich te versohoo-nen. Velen zijn dan ook reeds gestor-ven aan longontsteking of aan tering. Op het werk worden de gevangenen niet zelden met geweerkolven gestooten en geslagen. Pakjes aan de gevangenen gezonden ko men niet te recht of worden deels ge-stolen.Bij opzoekingen in de barakken van de Duitsche soldaten gc'daan, vond men doozen conserven voor de gevangenen bestemd. In een kamp vond men in een varkens-stal 800 kilos beschuitgn, die voor de gevangenen waren toegezonden ge worden. De Duitschers wendden voor dat de be-schuiten bedorven waren. Verleden winter, in een kamp, vond men 's morgens, tien tôt vijf tien gevangenen dood in hun bed, van gebrek ge-fctorven of vervroren. Deze feiten en vele andere zou ik met getuigen kunnen bewijzen, ware het niet dat wij, vervolging vreezen voor de aan-klagerg.Na den oorlog zal het bewezen worden dat deze feiten en duâzend andere, die nu onbekend blijven, nog verre beneden de waarheid zijn, Met een woord, de Duitschers hande-len schandig met onze krijgsgevangenen en met de bevolking va» bezet België. Duizenden Belgen werden ten onrechte in het gevang geworpen of naar Duitsch-land weggevoerd, en in de gevangenis-een en in de kampen eremarteld. DUITSCHLAND EN DE VREDE Een Dîne MoffeoKfleep Duitschland heeft ons reeds aan ailes gewoon gemaakt, sedert dat het overal vrede zoekt. Eerst wilde het vrede, onmiddellijk, als België er maar in toe-stond voor eeuwig en al tijd in slaver-nij te leven, met Antwerpen en onzen handel in Duitsche handen, met pin-helmen in onze forten en in onze gar-nizoenen.Nu is 't een ander liedje. In den Bijksdag heeft de staatssecre-taris voor buitenlandsche zaken von Kuhlmann, eene groote redevoering uitgesproken, waarin hij zegt dat de vrede onmiddellijk zou kunnen geslo-ten worden, indien Frankrijk Elzas* Lotharingen maar niet bleef terug-eischen..Deze nieuwe uitvlucht werd in d® volgende bewoordingen vertolkt ; « Nooit zal Duitschland voor wat Elzas-Lotharingen betreft zich toege-vend kunnen toonen tegenover Frankrijk.» Zoolang een Duitsche vuist een ge-weer zal kunnen vasthouden, zal het rijk, zooals wij het van onze voorvade" ren erfden, niet verbrokkeld worden en zullen wij geene onderhandelingen over zijn verbrokkeling dulden. ETzas" Lotharingen is het schild van Duitsch" land en het zinnebeeld van zijne een* heid. » De staatssecretaris ging verder in zijn overmoed : hij oordeelde dat Indien er iemand iets moest krijgen, het de Duitschers zijn die... recht hebben op Toul en op Verdun. Dat de Britsche overwinningen in het westen onze vijanden toch bekom* meren blijkt uit de verklaring van von Kuhlmann dat « de uitslag van dit of geen gevecht Duitschland niet van gedacht zal doen veranderen '». Vervôlgens beschuldigde de minister de Bondgenooten ervan geen vredes-voorwaarden te willen doen kennen en hij zegde dat Duitschland zijn voor-waarden al meer dan eens had doen kennen, namelijk in het antwoord op de vredesnota van Z. H. den Paus. Wat die voorwaarden betreft, wij, Belgen, hebben al gezegd wat wij daarover dachten en wij hebben Duitschland aangeraden een nieuwë nota op te stellen, de eenige nota, die wij kunnen verwachten : België wordt vrij en wordt betaald ! 't Is nog deze voorwaarde niet, welke Kuhlmann ons nu aanbiedt, en de Duit" sche volksvertegenwoordigers — îet wel op, de socialisten inbegrepen —< mogen hem toejuichen, wij niet. Mercî. Per slot van rekening heeft die redevoering van von Kuhlmann ons nfeî veel nieuws geleerd en 't is veel inte-ressanter te vertellen dat de zitting, in 't begin zeer woelig was en dat admi-raal von Capelle een komplot open-baar maakte, dat in de vloot ontdekt werd, waarin socialistische volksvertegenwoordigers moeten betrokken zijn. Een lid van de Centrum-partij vroeg waarborgen dat België voortaan onzij-dig zou blijven (er zijn er bij ons ook" die dat nog vragen ondanks de lessen van den oorlog en het weinig voordeel dat wij uit onze onzijdigheid trokken). De man van het Centrum vroeg ook de teruggave van al de, Duitsche kolo-niën.Duitschland blijft het land van krijgen en van geven hebben ze ginder een broertje dood. A. B. a.. ■ i .i WWM ■ ' - i" ois ffimwm Ons boeiend mengelwerk « Het kind met den Helm » loopt ten einde. Binnen enkele dagen beginnen wi] met een nieuw verhaal van Renier Snieders, dat onze lezers ongetwijfeld even veel belang za3 inboezemen. De Hul vio Wartje Nulph Een kleumjk, afwisselend, geschied-kundig verhaal uit de zestiende eeuw, begint binnen enkele dagen in « Het Vaderland ». Willen onze tezers in het binnenland het regelmatig kunnen volgen, is het nu tijd om een abonnement te nemen. Leest en doeî uw vrienden lezen : DE HUT VAN WARTJE NULPH

Er is geen OCR tekst voor deze krant.