Het vaderland: Belgisch dagblad te Havre verschijnend

1024 0
17 October 1917
close

Why do you want to report this item?

Remarks

Send
s.n. 1917, 17 October. Het vaderland: Belgisch dagblad te Havre verschijnend. Seen on 19 April 2024, on https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/en/pid/ht2g738b89/
Show text

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

xiéîûe aâûkôUdîgîngen : 1 fr. per regel Groote id. bij overeenkomst Dienstaanbiedingen : voor gereformcer-den kosteloos. Belglsch daghlad, voorloopîg te Parljs9 35 Place des Deux-Écus, 3 LEO YÂN GOETHEM, Directeur Bet nummer ; 5 centiera (Front en Frankrijk). 10 centiem'(andere landen). Per maand (vooruitbetaald) : Frankrijk 1.25 fr. Engeland 2 sh. Holland 1 gld. 25. Elders 3.00 fr. Kinderen in ballingschap \ Gister morgen, rond negen uur Kwa aiien een zeshonderdtal Belgiscihe kinde Jren in Parijs toe, in de statie van Lyon Kij kwamen uit het beproefde donker sraderlandi over langs Zwitserland, waa wij eetn zeer hartelijk onthaal genoten t fFreiburg (daar verbleven zij gedurend pier en twintig uiren) alsook te Geneve Te Evian, het Fransch grensp-laatsje jîwaar zij eenige uren vertoefden werdei wij met niet min hartelijkheid ontvan Lgen. Te Parijs verwachtte hen nieiuw [aanmoediging en opbeuring. Het was indrukwekkend toen de treii îbinnenstoomde. met dien zwerm ban taelinkjee, al kinderen tusschen 6 en 1 Ijaren. Het stemde blij, en het stemdi riroef. - Die kindertjes waren gered, dat deec fwel deugd aan het hart, doc-h die kin idertjes waren gescheiden van hunrn tauders, en plots aan hun midden da zij vooral noodig hebben; dat perste d-tranen uit de oogen. Het was aangrijpend die groepjes r; Je speuren, kindertjes, onbewusl, van d fgroofce oorlogsramp, kindertjes van dei jwerkerstand uit Luik en de omstreken •die al de pijnlijke stonden van hunn< Tpriille kinderjaren zoo spoedig sohenei îvergeten te hebben, en wuivend me tiriekleurige papieren vlagjes,- en zin ;gend, lachend, zottebollend van prêt «vol hoop dartelden en stoeiden omda ^ij voelen nu dat het beter zou gaan •hier, bij brave menschen die voor her '-Eouden zorgen. En toch las men op die wezentjes da jeij de onschuldige slachtoffers zijn var oorlogsmiserie. Oie groote oogen schenen te staren ;naar diepe horizonten, en ze vroegen. , meen ik : Waarom moeten wij geschei den worden van moedertje en vadertjc en waarom moeten wij zooveel derven ' Zij hadden geleden, dat hoorde ik uit thet mondje van allen die ik aansprak, zij hadden geleden, argelooze schepselt-jes, en het dacht mo dat in sommigt blikken nog de schrik gebleven was die ellendelingen veroorzaakten, ginder, ir het landje. Ach, die bleeke gezichtjes, die droevc 'kinder-zieltjes i Ontberingen van' all< elach hadden die kleinen reeds gekent en toch was de glimlach gebleven on hun lippen. Het geheim van dit geluk ondanks allen tegenspoed, ligt in dt sterkte die de kindertjes hebben dooi hun onschuld. Het was aangrijpend.... Zij waren arm gekleed, sommigen ! fconder mutseke, met schoone lokken : 'h jfcleeefôrtjes die al te klein waren gewor-den, sommigen zonder schoentjes aan. Op doorweekte sletsen, meest allen met bleéke lipjes en groote oogen en ingeval-îen wangjes die bleek, zeer blpek waren. Het schenen me weesjes nu... doch fceen, daar zijn engelbewaarders... ! Daar stonden zij op de wacht de zus-tertjes van liefde, bewonderenswaardige ibeelden van opoffering, met hun hecr-pijk loofd zoo nederig weggedoken in (hun kapje ; daar stonden zij die tweede «noedertjes van het Iloode Kruis, krach-;tige,prachtige wezens van hulpvaardig" tieid, stralende schoonc menschen van deugd en reine ga\'en ! Daar stonden ïzij op de wacht de bereidwillige goede Samaritanen, een heele bende, mot woord en daad bereid die duisekes bij le staan, die hun landje moesten verla-ten en moeders schoot en vaders liefko-Eingen, omdat het leven, ginder, in het ilroeve land niet meer mogelijk was. Daar ontmoetten wij menschen die het Itnensohdom eer aan doen, en wier naam .wij moeten onthouden en in ons hart dragen om hun genegenheid en hun eer-bied voor wat het sohoonsle is in de tXvereld : de kindertjes. Daar ontmoetten wij onzen Belgischen minister van Binnenlandsche Zaken, M. Berrj'er, die daar handplakjes gaf aan die lievelingjes, en als 'n vader, aaiend, paaiend, 'n woordje alhier rep^e en 'n woordje aldaar, o zoo hartelijk en zoo balsemend voor die kindertjes. En het was deugdelijk om zien hoe Sic uivere oogjes opkeken en dankten, iWat hun mondje niet vermocht. Daar ontmoetten wij baron de Gaif-ïier, Belgischen gezant te Parijs ; Sena-tor €lmpain, Maurice Féron, volksverte-fcenwoordiger, en onder de Franschen : M. Imbert, algemeenen opzichter van het ministerie van Binnenlandsche Zaken, Ogier, algemeen bestuurder van het kontrool, aan. het minislerie van Binnenlandsche Zaken. M. Guichard, Mevrouvv Hi]l en tmdere Waardige personen. En heel de menigte rondom was zoo - hartelijk gestemd ! Het' leek me of de . menschen zachter van aard werden en 3 kinderli;j,k en vol goedheid in tegenwoor-r digheid van die onschuldige wezentjes. 3 Toen ik hun vroeg of ze bang waren 3 van die Duitsche bietebauwen, die het • leven zoo ell&ndig maakten hoorde ik : , « Oh monsieur, ils sont bien méchants! » 1 Een kleintje uit Tongeren vertelde ons zijn wedervaren in het Vlaamsch, het 5 zoete Vlaamsch van Limb'Uirg. Een kind vergeet spoedig en wanneer 1 ze in de ruime opgesmukte zaal veree-nigd zaten rond de tafels, en in hun ' omknellend handje de koekjes verklein-} den, en melk en koffie opslorpten en appeltjes aten en noodjes kraakten, 't 1 waren lijk prinsjes en daar kwam meer - en meer luidruchtig-heid onder dat 3 volkje en de liefdezustertjes en de goe-t de vrouwtjes van het Boode Kruis en al 3 de heeren die hun ten dienste stonden, en weg en weer gingen, en troostten en l liefkoosden, hadden er een overdanig , genot bij. j De kindertjes moesten gister nog ver-trekken naar Rouen, anderen naar Diep-3 pe, sommigen in koloniën rond Parijs, j zij zullen er hulp vinden en troost. Het l zijn garedde bevoordeelden en zij zullen . later den naam zegenen van hun wel-doeners.[ Eere aan dezen die de kindertjes lief-hebben en doen opgroeien tôt een schit-; terende toekomst van het land ! H. B. t »■ 1 ■■ " ■ I ml 1 n iisssp m il Il II 10TI71STEU i Zooals bekend is, gingen er in den laatsten tijd geruchten, dat Mgr Rut-ten, bisschop van Luik, een warm voorstander der activistische beweging in België was. Hij zou zich uitgespro-■ ken hebben ten gunste van de Vlaam-sche universiteit en de bestuurlijke scheiding, en dus geheel en al met Z. Em. kardinaal Mercier van gevoe-, \en verschillen. De « Libre Belgique », ; die meer van de zaak wilde weten, [ schreef naar een harer vrienden te , Luik, die goed op de hoogte van den toestand is en ontving het volgende ant-woord : « Uw brief heeft ons ten hoogste ver" wonderd. Er zullen wel Duitsche agen-Len aan 't werk zijn. Men wil doen ge-looven aan een conflict in het episco-paat. Het is altijd hetzelfde beginsel : « Divide et impera ! » Hier laat ik eeni" ge zinsneden volgen, door Z. D. H. over het activisme gezegd. Aile andere verklaringen, die men hem in den mond legt, ontberen allen grond van waarheid. In een rede tôt zijn semina" risten, verklaarde Mgr. Eutten open-lijk, dat hij het activisme veroordeelde, alsmede de activistische bladen, welker namen hij noemde. Gij zult mij ver-trouwen, zoo ging hij voort, altijd heb ik veel voor mijn moedertaal gevoeld en zal h<lt steeds tôt mijn dood blijven doen. Maar ook houd ik van de Fran* sche laal, waarvan ik het genie, de duidelijkheid en de nauwkeurigheid ■ bewonder, en welke wij altijd moeten blijven beoefenen. Ik veroordeel de universiteit, der Duitschers, evenals ik ; elke samenwerking tusschen België en ' Duitschland afkeur, zelfs om iets te verkrijgen, dat in zich zelven goed en ; reehtvaardig is. Eveneens verklaar ik < mij tegen de bestuurlike scheiding. » ; 1 i -**•■"— — ^ i 0IKIOTM ; ■ "A c Ons baejend rnengelwerk « Het kind " met den He!m » loopt ten einde. Binnen enkeîe cîagen beginnen wij c met een nieuw verhaal van Renier r Snieders, dat onze lezers ongetwijfeîd z aven veel beFang zal tnboezemen. De Bai vas Warlje Nulph j Een kieisrrijk, afwisselend, geschied- s kundig verhaal uit de zestiende eeuw, v begint binnen enkeîe dagen in « Het S Vaderiand Willen onze lezers in het binnenland j, het regeimatig kunnen volgen, is het E nu tijd om een abonnement te nemen. I Leest en doet uw vrienden lezen : DE HUT VfiH WART.IE NULPH \ a HP HET WESTERPBOHT «■ ■ ' ■ , % Hevige artilleriebedrijvigheid t in Vlaanderen en te Verdun C" ' 1 . S. I Nieuwe vliegeraaava! ta de slreek van Dumkerken De Engelsche batterijen hebben hun-is ne verrichtingen hervat, tusschen hel et bosch van Houthulst en da omstreken van Lens. 3r Er grepen geen andere voetvolkver-a. richtingen plaats. n Er heeft echter een raid plaats gegre rj. pen te Monchy-le-Preux. Er werden n eenige gevangenen genomen. ^ Op het front heeft hevige wederzijd-!r sche artillerie-bedrijvigheid plaats ge-it grepen in de streek van de hoogvlakte 3. van Vauxclerc, Craonne en Californië, dit wil zeggen langsheen de Chemin i des Dames, tusschen Ailles en Craon-n ne. o- De artillerie-bedrijvigheid, op den ° reohter oever van de Maas, was insge-f. lijks hevig ten noorden van de hoogte 344. FRANSCH LEGERBERÎCHT 4 VAN DEN WAMIDDAG "n OP het front van de Aisne, is de i. wederzijdsehe artiISsrie-bedrijvighaid min hevig geweest. f. Wij hebben twee aanvallen ondorno-men op ds lijnen; de eene ten oosten van Reims; de andere in Argonne, in de streek van Boumsilles. Onze afdeeiïngen hebben verscheids-. ne verschansingen vernietigd en gevangenen genomen. Op den rechter oever van de Maas, hebben wij een Duitschen aanval on-| dernomen ten noorden van de kust 304. ^ Op den rechteroever was de artilie-n rie-bedrijvigheid voornameHjk hevig in den cektor ten noorden van het ^ bosch des Caurières. n. De n.aoht is aiom eldero kalm. 1 LUCHTVÂART Duitsche vliegers hebben in den ? nacht de streek van Duinkerke bescho-ten. Er waren noch slachtoffers, noch ■ verliezen van materieel. BRITSCH LEGERBERICHT VAN DEN NAMIDDAG Sersche troepen hebben dezen morgen een aanval ondernomen ten noord-ocsten van BulIeGourt. Ds vijandelijke artiiierïe-bedrijvïg-heid, in den nacht, was zeer hevig rond den ijzerenweg van leperen naar Sta-den.SLAGVELD IN EEN MODDERPOEL HERSCHAPEN Het slagveld in Vlaanderen is in een modderpoel herschapen, bij zooverre dat het niet mogelijk is geweest de overwinning voort te zetten, die Vrij-dag laatst zoo schitterend begon op den heuvelkam van Passchendaele. De bondgenooten bevonden zich ten andere voor talrijke machienegeweren. Diensvolgens moesten onze troepen zich tevreden stellen met een kleinen vooruitgang le maken. Niettegenstaande ailes werden er gevangenen genomen. Het was zeer moeilijk de gekwetsten weg te voeren, het weder verbeterde echter en toen was de toestand gunsti-ger. Er worden talrijke koene officie-ren en soldaten vermist. Men mag zeggen dat er feiten vin groote heldhaftigheid plaats gegrepen hebbenV bijz'ondêrlijk vdor het redden der gekwetsten. Men kan zich daarover een gedacht vormen wanneer men ver" neemt dat men zes mannen noodig heeft, die gedurende zes uren werkèn» ten einde een gekwetste weg te dragen. MEUWS OIT BEZET BELGE — — >r« >}} *!♦ *> & 1 ' ■■■»■• >*«i DOOR HET LAND DE AARDAPPELEN (Eigèn bericht van « Het Vaderiand ») Het rantsoen aardappelen voor het bezet gebiéd is tegenwoordig op 190 gram per man en per dag gesteld. Als men bedenkt dat dat nog geen zes kilo per maarid uitmaakt, zal men zich kunnen voorstellen hoeveel dat beteekent. En het is niet waarschijnlijk dat dit rantsoen zal vermeerderd worden. De aardaiipeloogst is inderdaad, door het buitengewoon ongunstige weeir, zeer middelmatig : de oogst is of wel zeer gering, of wel zijn de aardappelen van zoo slechte hoedanigheid dat zij binnen eenige uren tijds bederven. Overal klaagt men dat de « aardappelen geplekt » zijn; ;die plekjes be-dekken zich weldra met schimmel, en eenige uren later zijn de aardappelen verrot. Het is aan de overvloedige regens dat men deze ziekte toeschrijven moet. Veel personen, die van de stad of ge-meente, een hoekje grond in huur hadden gekregen om er groente of aardappelen op te kweeken, zijn niet geluk" kig geweest. De onervaren landbou-wers zagen hun oogst totaal mislukt. Op andere plaatsen, namelijk in de Ardennen, heeft men met een nieuwen tegenslag moeten rekenen. Zooals men weet is sedert den oorlog de jacht ge-sloten, behalve voor de Duitsche offi-cieren, natuurlijk, .Zoo hebben de ever-zwijnen zich op sommige plaatsen zoo" danig vermenigvuldigd dat zij een ware ramp voor den landbouw gS Word en zijn. Gansche aardappelvelden v/erden door deze dieren omgewoeld en totaa1 vernield. Daar die 100 gram per dag naturlijk niet voldoende zijn, en al de andere levensmiddelen al even scherp gerant-soeneerd zijn, wordt er natuurliik een uitgebreide woeker en smokkelhandel gedreven. Bij sommige van die opkoo-pers, zijn er aardapppelen te krijgen tegen 225 tôt 2G0 frank den zak van 100 kilo. Men begrijpt dat slechts de be-gunstigden van cTe fortuin daaraan deel hebben. Een staaltje zal voloende zijn om aan te toonen hoe groot de nood is. In de Wf-aLscb« atad La- I^nvièra. had bp,t Ç«»>" gemeentebestuur een oppervlakte van 5 hektaren met aardappelen beplant en nadat de oogst gedaan wad, had de overheid latsn weten dat de bevolking het veld mocht « aflezen ». Meer dan 2,000 man verdrongen zich op de 5 hectaren grond, om enkele verloren aardappelen op le zoeken. BRUSSELSCHE P/IAGiSTRATUUR (Eigen bericht van het « Vaderiand «) Sedert het begin van cleze maand hebben de Brusselsche magistraten hun wcrkzaamheiden in het Justitic-Paleis hervat. Sedert den oorlog echter zijn er Veel ledige plaatsen in hunne rangen gekomen, die des te meer op-vallend zijn, daar er sedert den oorlog noch bevorderingen, noch benoemin" gen hebben plaats gehad. In het Hof van Beroep, wordt het ambt van eerste voorzitter, dat vroeger waargenomen werd door den heer Faî-der, thans vervuld door den heer Levv' Morelle. De drie plaatsen van voorzii-ter, die vervuld woren door de heeren A. de Roisuirt, Diercxend en de Beau-fort, worden dit tegenwoordig door de raadsleden Meirein, Eeckm/an en de Leu de Cecil. Bij het parket van het Hof van Beroep, is het de heer Jottrand, eerste advokaat ,generaal, die den heer de Pelle de la Nieppe vervangt. Bij de greffie van het Beroepshof, is do hoofd-griffier, de heer Ch. de Roissart, vervangen door den heer Klinkers. Bij de rechtbank van eersten anleg is de plaats van onder-voorzitter, vroeger vervuld door den heer Drion, thans bezet door den heer rechter Berger; sedert het overïijden van den heer Cla-dens is er een rechter te kort. Bij het parket van de rechtbank van Eer»ten aanleg, ontbreekt er één substituât van den prokureur des Konings, ter vervanging van den heer Rasse. Bij de handelsrechtbank is het. sedert het overïijden van den voorzitter, de heer ondervoorzitter Ponchon, die « ad intérim » als voorzitter dienst doet. Verder ontbreken er nog twee adjunkt referendorrissen, ter vervanging van de heeren Mulhay en Laitem; een advokaat, de heer Jacobs, neemt tegenwoordig het ambt van adjunkt ; referendaris waar. [; Twee Gebroeders (Vervolg en slot) Het was een van die «wespennesten» die men uitbranden moest. Iedereei kreeg zijn nauwkeurig omschreven taak ook onze twee sergeanten. De ouclst< n zou aan het hoofd van eene ploeg hand granaatwerpers den linkerflank dekken waar een paar verbindingslo'opgravei van den vijand waren, die men vers-per ren moest; de jongste zou vooruit ruk ken om dôn post te zuiveren. Des nachts, rond twee uur, onder be vel van den commandant, zet de com panië zich op weg. Het is een donkcr< ï- nacht, zwaar bewolkt en zonder ster i- ren, juist voor dergelijke ondernemin gen geschikt. De mannen kruipen d< g. borstwering van ds loopgraaf over ^2 bereiken den oever van dan IJzer, trek a. ken met de voetbruggetjes den strooir over en geraken onbemerkt vooruit. Het is een betrekkelijk l^alme, rus-tige nacht; slechts in de verte hoorl men den verwijderden dreun van hel kanon. Nu en dan knalt een eenzaajn n geweerschot en fluit een kogel. Ro.: 1 .e drie uur heben de mannen, nog steedE [e onopgemerkt, het prikkeldraad vooi j. den vijandelijken post bereikt. n Dan klinkt een kort bevel : de ver-blindende straal van de plots ontstokan zoeklichten wordt op den vijand ge-n richt; de handgranaten worden op de 1- loopgraaf en te midden van den prik-n keldraad geslingsrd, door de bros, die n ze met kdlfslagen verbreeden, stornu-n de mannen vooruit, de borstwering op, 2- de vijandelijke loopgraaf binnen, waar een kort gevecht ontstaat. Man tegen man, vechten de jongens als leeuwen; e de handgranaten — het wapen in der-•_ g-elijka gavechten — worden in de dek-kingen geslingerd; men vernielt zooveel mogelijk en dan, nog veel sneller dan zij gekomen zijn, met enkele gevange-n nen in hun midden, keeren de Belgi-n sche soldaten terug. n Het is meer dan tijd. Een vuurpijl ^ sist uit den post naar omhoog om bo-ven, in de donkere lucht, in twee roode S ballen open te knallen. 't Zijn de Duit-'' cchers die hulp vragan; het is het tée-'• kan aan de artillerie om door sparvuur « aan de stoutmoedige Belgen den terug-weg af te snijdan. Andera pijlen schia-3 ten omhoog, klappan ©pan in groota lichtkogels, die h«t ha®la terrein ba-' lichten. De vijandalijka kanonnen ver-heffen hun stem; te midden van de eer" 3 ste granaten. dia rechts en links in-a 'îlaan, bereikt da companië den User, e van waar ze gemakkelijk de eigen stel-T lingen bereiken kan. 3 Aan da voetbruggetjes zullen de ver-- schillende groepen bij elkander komen; 3 daar ook moesten de beide broers, zoo hebben zij afgesproken, elkander weer-vinden. Helaas, da oudste alleen is weergekeerd. De Belgen hebben op hun tocht slechts twee man verloren : * één dien men in de nabijheid van den 1 Duitschen post heeft zien vallen, en de " jongste Van Raemdonck, van wien r men niet weet waar hij gebleven is. : Als de oudste zijn broer niet bij de " teruggekeerde makkers vindt, vermo-? sren dezen het niet hem te weerhouden. Zonder naar hen te luisteren, worstelt hij zich los en rent terug, den vuur-' gloed in, het terein over waar nu reeds overal (da granaten inslaan van het ' spervuur, dat spoedig een gordijn van ijzer en schroot tusschen beide linies " gaat spannen, terwijl het vuur van ge-1 weren en machien geweren het in alla " richtingen doorkruist, — terug om zijn ; broeder te zoeken en zoo mogelijk den ! gewonde, zoo met, ten minste het lijk weer te brengen. Ook hij keert niet weer, en — soo 1 gaat het nu eenmaal in dezen onverbid-; delijken oorlog — de makkers mogen niet langer wachten, daar ze zelf aan het grootste gevaar blootstaan: ze moeten terug don IJzer over naar hun Vei-lige stellingen. Eerst negentien dagen later, tijdens ■ een anderen verkenningstocht, door hetzelfde « Niemandsland », heeft men de li j ken gevonden. Drie li j ken, van de drie slachtoffers, die den tocht aan de Belgen had gekost. Eerst een weinig ter zijde, den eersten vermiste; dan wat verder in elkanders armen, naast hun door het schroot verbrijzeld wapen, den oudste, teeder over den jongste neergebogen, de gebroeders Van Raemdonck, trouw vereenigd tôt in den dood. Aan beider wonden was het niet moeilijk het drama vast te stellen, zooals het zich moet hebben afgespeeld in dien nacht Van 26 Maart. Na eenig zoeken moet de oudste inderdaad zijn broeder gevonden hebben, die door een ['koeel in de borst 7.waar «rewond wa,?. ?l&dak)ûB wanhopif ho&ft hij hem wiï-lan wagdragan tot hij, om eren uit te , rustan of om dan sterrande .te verzor-' gen, dezen ergacs, op een min of meer ; baschut plekje heeft neergevleid. Hat i La daar, dat hem da vijandeligke kogel - trof, midden in het voorhcofd aa hem, , «elf ©en lijk, m de armen ran zijn ster-i venden broeder near deed zinken. Zoo zijn ze gevallen, zoo zijn g«-• storv-an, in elkanders arman, een beeld van brogderliefde tôt in den dood. « Daar — zoo ka®n wij in ean dier i zoo talrijke frontblaadjes « Onze Tem-■ schenaars », die in het Belgisch leger - als de banden van een groot gezin, de i verschillende soldaten yan één zelfde dorp ver-eenigan — waar de blikken - zich heen wenden, als men spreekt van . thuis, staat een houten kruiske, onziçht- baar haast, en zwart... en weenend - spreidt moeder Vlaanderen haar rijk-, ste baarkleed over twee harer edelste , zonen... » Onze Vlaamsche aarde weze licht voor onze Vlaamsche jongens, die zoo sterven. J ■■ - fVWV% ——r DE VLAAMSCHE BEWEGING DER ACT1VISTEN EeieififfliiMozoltelaii Indien het m g noodig was geluigenis. sen in te roêpen om te weten dat het activisme, door Vrij België, het weekblad van Dr. Frans Van Cauwelaert en van Julius lloste, zoon, onlangs genoemd < het treurigste wanproduct dat ooit uit onze Vlaamsche beweging is ontspro-ten» werkelijk door het voile veraf-schuwd en gehaat. wordt, zou onder-slaand artïkel dat ons door een Vlaamsch priester, die in de gelegenheid was «m de feiten zelve na te gaan, da grootste tvrijfelaars overtuigen. Het spijt ons om hoogst gewichtige re-denen den naam van onzen toevalligen medeiverktr niet te mogen noemen op di! oogenblih, muar zijn artikel zoo uit zijn ge&stdriftig hart gevloeid, is er niet te min iclengrijk om : Hat achijnt, dat men in zekere Belgi-sche kringen bevreesd is van de ver-deeldheid tusschen Walen en Vlamin-gen, teweeggebracht door de Vlaamsch-g4zinde (???) Boehen in bezet België. ^ H»t Btl.çiôch Staatsbestuur moet aan die schmdifa pcopaganda va-n eenige buitaoakars hceîekoppen geen belang hechioin. Heel di? beweging is slechts een strooien vaurtje, dat rap zijn zelven zal uitdooren. Buiten hier en daar eenige eaels in de groote steden van Vlaamsch België en hier en daar een on-noQzelaar, die betaald is om Vlaandor-land te verduitschen, is heel de Vlaamsche bevolking gerust en onverschillig aan die beweging. Wel integendeel, in den duik spreekt men er schande over. Natuurlijk in den duik, want, van 't minste dat men zeg» en dat het aan de ooren komt van een van die landverraders, krijgt men greo-te boeten, jaren gc-vang of men wordt naar Duitschiand overgevoerd. Spreekt eens aan de Vlaamsche bui-îsnmenschen over de weldaden door do Duitschers aan do Vlaamsche zaak be-wezen, zij zullen u antwoorden : « Dat die barbaren waertrekken naar hun land, ophoudun ons uit te plunderen, te doen honger lijden, ons boeten te ge-vtn, ophouden onze meisjes te bederven ; wij moeten van dat Duitsch goed geen» weldaden hebben, dat zij naar den auival loopen », cf nog wat plàlt-er, zoo-danig is de bevolking razend ên woe-tiend op al wat Duitsch is of er naar riekt. Meer dan 95 per 100 van de overtuig-da Vlaamschgezmden zien met afRe^r en varachting op die valsche zoogezegde liefde voor 't Vlaamsch neer en schand-vlekken de handelwijze van die ver-kochte mannen. dio, zoo het mogelijk ware, door hunne laffe werking onze xoo schoone en rechtvaardige Vlaamsche beweging zouden ten onder brengen. Dat de welmeenende Vlaamschgezinde strijders de handen vrij hadden en over tene eigen vrije drukpers beschikten. gij zoudt wat hooren ; maar zij zijn ge-ketend onder vreemden slavendwang en hebben de maoht niet hunne zienswijïe door de drukpers kenhaar te maken. De vrijheid van drute.«<irs bestaat enkel in beaet België voor V landverraders. God gare, dat er weldra een einde kwam» aan Vlaanderen's verdrukking door vreemd gespuis en dat de wara Brevde.lszQnenr vrij. met knods en goe- poewoftMKa«NUp T\T^*705i 17 "ÔCtCBER 191?

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
This item is a publication of the title Het vaderland: Belgisch dagblad te Havre verschijnend belonging to the category Oorlogspers, published in Le Havre from 1915 to 1919.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Add to collection

Location

Subjects

Periods