■Oinsdag 30 November 1915, Eerste Jaarg. Nr 319 Préjs : 5 Centiemen door gehee! Belyië Het Vlaamsche Nieuws Het best ingelicht en meest ver^preid Nieuwsblad van Beigië. - Verschijnt 7 maai per week ABONNfcMENTSPRIJZEN Per week 0.35 Fer S maanden 3.75 Per maand 1.25 Per 6 maanclca 7.88 Per jaar 14.— AFGEVAAJRMGDEN VAN DEN OPSTEL&AAD D' Ang. BORMS — Albert VAN DEN BRANDE BUREELEN: ROODESTRAA T. 44. ANTWERPEN. Tel. 1990 AANikONDIGJJNtiBN Tweede biadz., per regel 2.50 Vierde bladz., pet regeà.. 0.50 ûerdfl bladz., id. I.— Oo«dsber!ohî 5.— V©er aile âimoueen, wende m€D «ch . ROQ&HST&AAT, 44. Aan Frans fan Cauwelaert Blet st,ijgende kommernis volgen wi; ■ maanden den onzaligen pennetwisi Kjchen de leiders de' Vlaamsche Be BJing, hier en in het buitenland. De Bmg der Regeering ten opzichte var B,;n strijd doet pijnlijk aan : zij doei Htàoni hem een einde te bereiden, in-Bjcudeel ! Door baar onmeedoogend op B^u tegenover onze moedige voor Huptrs René De Clercq en Jacob werp ^■c/ie op het vuur. Of zou zij hierir Biroudig hare oude verdeelings-taktiel Bgen? Wij kunnen dit in de huidig< Bstandigheden niet aannemen, zoomir B.vij uwe doenvvijze, ten minste zooal: H ons door den eerlijken Aug. Borrn; Bat voorgesteld, kunnen goedkeuren Bien zegt dat gij, Frans Van Cauwe Bt, in den broodroof op De Clercq ei Bob gepleegd, het werktuig der Regee Bis dat waar? Hetdenkende, Vlaamsch Binde deel onzer werkende klasse, da Bot hiertoe zoo lief had, gelooft het B wij zeggen het u in gemoede, oor Bit zeer streng over u. Bien noemde u cens Rodenbach II Bar, moest Albrecht Rodenbach d< Bidige gebeurtenissen bijwonen, hij zoi B ons in vertwijfeling staan. Onde: B eersten indruk eener bittere ontgoo Bling werden harde woorden gespro Bu noerat men u « Botha II », ei Bimige uwer vrienden, meenende da B die eens het uitverkoren kind vai ^ftaideren heettet, u hadt laten beko B door de u toelachende Fortuin, her Ha/iien de u zoo wel bekende verzen : B stijgend storten zelfs den uitverkoren B houwe trauw word.I VXaanderland, herboren Boddank ! is die ontboezeming fe Bpœven. De meesten uwer vriendei ^Ên'u meer bedaard over uwe tegen ^fcdige houding, maar toch houden zi jHliever met René De Clercq. Wat zot ; B nu gevierd worden, was het niet da Bzekere kringen Vlaamsch- en Duitsch B als synoniem gelden, en dat vel< ^Bmingen, die in deze kringen leven Hwille van den broode hun gedachtei Btien verduiken. Bien zegt, heer volksvertegenwoordi-B dat gij eveneens uit diplomatie un ^Begere houding veranderd hebt. Maai B u, bewonderaar van Fôrster, zangei ■ Ideaal en Wilskracht, van u voora' B." we dergelijke houding prozaïsch 5B tijd, de grootsche tijd is daar om Bliefde voor Vlaanderen, een zeker< Bdariteit in officieele kringen te trot-Ben, het zwaard van het Vlaamsche Bt te omgorden en den eindzege tf I^Bechten. In plaats daarvan schaart gi; Bn de zij de eener Regeering die geer Bcrd van afkeuring vindt voor de ver-iBas en belasteraars onzer meest ge-m voormannen, ea zegt gij : de taal-•B;' moet nu rusten tôt Duitschland ^Btgeput ; als België toeer vrij is, dan ^■nnc-n wij den kamp opnieuw. ^Btasschen rusten onze vijanden niet : ^Belke beteekenis hecht gij dan aan ^Bluiten van het Latijnsch Verbondî ^Bwijl men op aile wijzen het einde H'-t Vlamendom verkondigt; zouden m -' recht niet hebben om ons te ver- ^Be die stelling verdedigt, vertegen-B% zijn volk niet ! B volk roept om een vrij Vlaande-■iB een vrij België, maar gij belooft B j^t waarover gij het minst beschik-eBkunt: een vrij België! Over dit •Bfe rooet, helaas ! de oorlog beslissen, !B" over het eerste, weet het wel, moe-"^■tn kunnen wij zelf, buiten den oor-B®. beslissen. Doch 't moet nu ge-zooniet wordt het te laat. 'B;^ Van Cauwelaert, wij hebben voor u niet opgegeven, al 'B*:a wij niet meer met u. De oorlog z°o lang duren en ons volk, ons en voor de zooveelste maai Vlaamsche volk wordt steeds '^Bf® Meer door de verfransching be-Wannèer dan, helpt gij weder JH n<J«ren 't Waaleche wambuie scheu-Bïaarin 't nu genepen »»? IjB' niet waar dat wij met de Wa-hlBWlst zoeken. Kom ter plaatse en B niet naar een paar « Brus-B ^orrespondenten ». t®!"5/811 Cauwelaert, moet het feit rijB ' "at de Vlaamsche studenten en BJfWKhe werklieden u niet meer t5n'eren' u niet doen nadenken? De Jj^artn ee«s uw zonen, uw trots, I ** 'ecwMhU» Iivuum «t«lu- ving van uwe lief dévoilé medewerking. Nu leeren de eersten de gedichten van René de Clercq voordragen, de werklieden missen een krachtigen, bezielenden steun. O, kom naar ons terug, en bewerk opnieuw de verstandhouding onder de Vlamingen. ; Men heeft ons van pangermanisme beschuldiejd : antwoorden wij met een Groot-Nederlandsche beweging en — Dr Van de Perre mag het hooren — verge-ten wij de arme Boeren van Transvaal niet ! | Frans Van Cauwelaert, mocht de ge-schiedenis later toch niet zeggen dat, door het drijven van sommigen, de Ka-tholieke Vlamin^en, op he* gewichtigste uur, door hun leiders werden verlaten ! Vlaanderen heeft u noodig : 't is de Entente die u missen kan. Men zeet dat gij u aan de zij de der macht eesteld hebt. Dat is toch niet zoo : de huidisre Belgische reçeering is zwak, vermits zij op de Fransche steunt. Neen, 't is René De Clercq die de 1 sterkste is : want de macht in Vlaande-' ren is niet het woord van Frankrijk, ook niet van Duitschland, maar het Vlaamsche woord. 1 Vlaamsche volksvertesrenwoordiger, ' kom naar uw Vlaamsche volk terug ! Léo van Lierde, [ Uit naam eener groep sociale werkers, j sreestelijken en leeken. ONZE LFTTERKUNDIGE PRIJSRAMP > Victor de Meyere 1873 Deze novellist en dichter werd gebo-ren te Boom in 1873. Bibliografie : Verzen, 1894 ; Gunlaug en Helga, 1899 ; Sprookjes van Groot-moeder, 1908 ; De Avondgaarde, 1904 ; [ Uit mijn land, 1904 ; Het dorp, 1904 ; , Langs den Stroom, 1906 ; De Roode . Schavak, 1910 ; De Volksivoning en hare j versiering, 1912. î André de Ridder nam een persgesprek t af van Victor de Meijere en geeft als . inleiding deze regelen : : « En na twee boeken, na de zes no-. vellen van Langs den Stroom en den ro-i man De Roode Schavak, is 't de Meijere gelukt opnieuw eene zeer benijdenswaar-• dige reputatie te verwerven en eene eige-' ne plaats tusschen onze Vlaamsche let-terkundiscen in te nemen. Want zoo ik daar juist De Meijere's naam naast dien l van Cvriel Buysse zette,laat zulks geens-1 zins — niet in 't minst — eenige nadoe-nerij veronderstellen, maar bevestigt slechts eene feitelijke overeenkomst en ; gelijkaardisrheid van schoone gaven en vanweee De Meijere eene bijna gelijke : meesterschap van verteller en beschrij-: ver en menschentypeerder... Hier en daar slechts wat onklaardcre vizie en met onzuiverder lijn, wat min luchtig-heid van ironie, maar daarentegen even-veel echte humaniteit en srewetensvol-heid van uitbeelding env eenjieid yan landschan, dezelfde epische kracht, zoo-als dat bliiken zal uit het verhaal van de schrikkeliike overstroominsr dat ons in « De Giertij » (Langs den Stroom) wordt gegeven. Zeer gezonde kunst, gaaf en levensvol, plezierig en nooit-vervelend, wanneer niet heel subtiel. fijn fantasis-tisch en keurig artistiek : in hunne soort, zijn de Meiiere's flinkerealistische schet-sen voortreffelijk. Er werd reeds ver-scheidene malen op gewezen dat Victor de Meijere de eerste schrijver der Van Nu en Straks-grcep is, die werkelijk volksliteratuur heeft geçreven en de eenige ervan blijft die de eiçrenlijke Con-science-traditie voortzet. Zulks is, inder-daad wel de betrachtinsr van De Meijere. De 'Meijere heeft al te dikwijls gepro-pagandeerd voor volkskunst (onder an-dere in zijn zeere intéressante critieken van De Arbeid) en de noodzakelijkheid doen uitschijnen van een itmiger ver-band tusschen schrijvers en lezers in ons land. Met Langs den Stroom heetft hij zelf eene zeer welgelukte nroeve gedaan. eene °"evolyrijke proeve : in korten tijd j beleefde dat boek eene tweede uitgave, ! j niettep'enstaande het bijna niet in Hol-land lcwam. Langs den Stroom werd | met heel wat sympathie door het publiek jontvaneen, en terzelfdertijd met eerbied door de moderne kritiek eeprezen. De Roode Schavzk is eene tweede daad lanes die nieuwe werkinfslijn van De Meijere. en weer eene daad eepleegd met schoon P'ebaar, zonder onwaardi?e bni-"•in? of Vnienlooiine. Want dat is de vraa^ van belanç • aan^enomen dat J .in"* den Stroom en T)e Roode Schavak al of niet als volksboeken mogen be-•twapald woriw — wat mocîlijk uit | wijzen wordt, daar er geene grenzeu tus-. schen volkskunst en andere zijn ge-: trokken, met zekerheid — mogen ze ech-ter ook bij de literatuur srerekend worden, bij onze schoone zuivere letterkun-dige beweging? En dat mogen ze. » ■ Wij geven voor onze « Bloemlezinsr » het e-edeelte uit Lan as den Stroom dat ons het bestë schijnt. Algemeen Nederlandsch Yerbond VIERDE VOORDRACHT VAN POL, DE MONT Het deei ons waarlijk genoegen Zon-dag 1.1. in het Muséum zooveel volk te zien, nagenoeg 450 man, om naar het opvoedend woord over onze nationale bchilderkunst te komen luisteren. Het doet ons genoegen, ten eerste om het volk zelf, dat daardoor bewijst dat het nog iets over heeft voor kunst van jigen bodem ; ten tweede om de kunst zelf (die nog op waardeering mag bogen, jn ten derde en niet het minst om den spreker zelf, die voor al wat hij voor zijn volk doet, de hoogste dankbaarheid verdient. Dat zijn opvoedend woord weer veel indruk gemaakt heeft op de talrijke schaar bewijst de aandacht, die îij gredurende bijna twee uur wist e verkrijeen. De voordrachten van den heer Po] de Mont- gaan al stijgende, de belangstelling groeit van de ééne voor-Iracht naar de andere. Dat is wel de beste lof die een spreker kan te beurt allen. Ook tijdens deze prachtige uit-v2nzettin£ over onze kunst heeft het publiek veel geleerd. De spreker begon met te zeggen dat -chijnbaar kunst en politiek met elkaar liets te maken hebben. Het schijnen wee tegenstrijdige zaken te zijn. Even-wel heeft de politiek steeds grooteu in-loed uitgeoefend op de kunst en wel ot het voordee) van deze laatste. Zoo was het in de 18e eeuw en ook in de 19de. In de eerste helft van de 18e eeuw. werd de kunst in Frankrijk een wezen-lijke hofkunst. Het hof en de aristokr'.i-| tie, de draeers van de hooj?ere leidendc gedachte, hadden zich overleefd.Zij teer-den op hun adellijke namen en op hun rijkdom en wilden dan ook slechts in genietincen leven, zij b ici don vooral van luxus. Daardoor ontstond een hovelin-genkunst. bijna gansch door hovelingen voort?ebracht. Adel en aristocratie be-taalden srrof voor het sreleverde werk en dedon de kunst opbloeien. Alhoewel ho-velin^enkunst, was deze toch zeer talent-vol en mooi. Zoo was Tean-Antoine Wat-teau (1684-1721) een knap schilder. Hij | was biir.a een Vlaminsr, vermits hij in het Noorden van Frankrijk geboren werd. in dat gedeelte waar er veel Ger-inaansch bloed onder de bevolking is.Hij was een kolorist op zijn Vlaamsch met veel zwierisifcid en elegantie, die echter moost denkbecldige personnages schilder de. Een naat anderen daarentegen schil-derden het eewoon leven, het boerenle-ven, het huiselijk intérieur en worden als barbaren uitgekreten Zoo b.v. Jean Baptiste-Siméon Chardin (1699-1779), een vertesrenwoordiger uit Zuid-Frank-rijk, naar kunst en manier van schilde-ren een Vlanjing. Hij schilderde prachtige stillevens en tooneelen uit het ge-wone leven. Dat was echter een démocratie in de knnst zonder principes. Nadat Tean-Jacqnes Rousseau, Diderot en Voltaire hnn • ontleende nrincipes in de wereld ^ezonden hadden, ontleend aan Oud-Rome en Oud-Griekenland en hun voorbeelden van bur^erdeugd en burgerwijsheid, ontstond in de 2e helft van de 18e eeuw een andere kunst, die men de antikiseerende richting zou kunnen noemen. daar ze enkel nabootste wat de ouden deden. De eroote man uit dit tijdperk was Jacques-Louis David (1748 1825). Het kunstleven in ons land stond in de eerste helft van de 19e eeuw onder zijn invloed. Reed» vroeg had hij Rome bezocht. Hij volgde eerst Watteau na. Van de Renublikeinsche gedachte die" doordrons'en, volgde hii Oud-Rome na en haalde er zijn onderwernen vanchan. Hij werd lid van de Convention Nationale en was een overtuied Montagnard. Hij stemde mede de onthoofding van T.odewîik XVI. Door de Restauratie. werd hii dan ook verbannen en zocht een toevluchtsoord te Brussel, waar hij in 1825 stirrf. Hii was de ware schilder van de Re-rniblieV. Ziin werken bevinden zich in vet Salon Carré van het Louvre-Mu-cpnrr! V'elén hebben hem miskend. Hii w°s ■r-r'hter een srroot knnstenaar, met b^it^n^ewone hoedani^heden, een erhtr ner<ioni1iteit. die groôten invloed he^ft "itaooef^nd. Tn 71'in schilderM : Puhl'v Horatius die is in$ 2V,<mri»n aijn zonen uildeelt om de Curiatii te gaan be-vechten, is iets gewilds in de personnages, het heeft meer dan ethische beteekenis, het loopt over van pathos, als het Fransche karakter van dien tijd. Het is echter een voortreffelijk stuk schilde-ring.De Verzoening tusschen Romeinen en Sabijnen geeft ons door behandeling van het naakte opeens meer realisme. Ook in zijn portretten, als die van Le Pelletier -n Marat op het oogenblik dat Charlotte Cordav hem in het bad doodt, geven van latzclfde realistische streven blijk. Jir komt echter een oogenblik dat hij geen overtuigd republikein meer is. De Napoleontische zon komt op. Napoléon word'; consul, later keizer. en David ver-zoent zich met hem. Hij deed er zelf den eersten stap toe en wordt nu schilder van het Keizerrijk, waarvoor hij o.a. Le sacre de Napoléon schildert. Op dat doek, het oogenblik waar Napoléon de kroon op het hoofd van Josephine plaatst,staan al de bekende tijdgenooten gekonterfeit. Het is s?een meesterstuk, maar goed -verk. In het koloriet, evenals in dat van zijn tijdgenooten. Ingres b.v., zit geen eloed, geen bloed,maar veel kracht. De kleuren zijn heftie, zooals dat met de leidende principes overeenkwam. Als portretschilder staat David -echter -ceer hooe. zoo hoog als een Velasquez, een Rembrandt of een Van Dyck. De schilderkunst in onze gewesten richtte 'ich naar hem. Genoemde J. A. D. Ineres (1781-1867) venais F. P. S. Gérard (1770-1807) wil-'en ailes alleen door liin bekomen en niet door kleur : « De ware schilder-kunst is het teekenen ». was hun prin-'-iep, wat zeer onjuist is, vermits de "wee sam^n moeten gaan om een schep-in? van' beteekenis voort te brengen. Om te bewijzen hoe deze richting in-loed uitoefende in ons land, hoeft men r slechts op te wijzen dat enkel in de \ntwerpsche Academie « schilderen » «eleerd werd. In de andere academiën ■an "ons land, leerde men in de eerste helft \.n de 19e eeuw slechts « teeke-i c n ». Insres schilderde «œde portretten, waarvan wij er een in het Muséum be--itten.(Morgen zullen wij het slot dezer icrkwaardige voordracht mededeelen.) MAX. Het Congres te Bern Vanwege den Nederlandschen Anti-OorloK Raad wordt het volgende niede-gedeeld : | Naar aanleiding van verschillende be-richten in de binnen- en buitenlandsche pers omirent het niet doorgaan van het Studie-Conçres voor duurzamen vrede, dat van 14—18 December te Bern zou worden gehouden, stelt het Bestuur van den « Nederlandsche Anti-Oorlog Raad» het op prijs, het volgende mede te dee-len : Daar het Internationaal Studie-Con-gres nimmer de bedoelin? had het tijd-stip van den vrede te bespoedigen, doch uitsluitend tôt taak had de beaprekin.se van de grondslagen van den toekomsti-gen vredestoestand, bestaat allerminst aanleiding, het niet-dooreaan van het Congres te beschouwcn als « mislukte vredespogingen », zooals het ten on-rechte door verschillende bladen is voorgesteld.Wat nu betreft het uitstel van het Congres moet worden opgimerkt, dat reeds op de vergadering van het uitvoe-rend bestuur van de internationale «Cen-tralç Organisatie voor een duurzamen vrede», welke op 21 Augustus j.l. te 's-Gravenhage plaats had, als een der voorwaarden voor het laten doorgaan van het Studiecongres gesteld werd vol-doende deelname van Fransche zijde. Terwijl nu zoowel door het Zwitsersche Komiteit als door het bestuur van den « Nederlandsche Anti-Oorlog Raad » ernstig overwogen werd, of wel inder-daad aan dezen eisch zou worden vol-daan en of niet op grond van onvoldœn-de Fransche medewerking tôt uitstel zou ; moeten worden besloten, werd uit Ame-rika teleerafisch bericht ontvangen dat het voor een aantal Amerikanen, wier tegenwoordigheid van belang zou zijn, volstrekt onmogelijk was, in December naar Eurooa te komen en werd op uitstel aaneedrongen. Daarop werd in overle? met het Zwitsersche Komiteit tôt uitstel besloten. Op een telegrafische vraag naar het tijd-btip, dat door het Amerikaansche Komiteit voor het Congres zou worden g"e-wcnscht. werd verzekerd, dat indien het Contres in April zou worden gehouden, krachti""e financieele steun zou worden sresgeven en op belan^rijke Amerikaansche deelneming zou kunnen worden se- : nokemd. De bekende schrijver »r«r t»1- I kenrecht prof. William I. Hull heeft zich bereid verklaard generaal-rappor-teur over een der punten van het Mi-nimum-Progranima te zijn, terwijl onder de deelnemers o. a. reeds wordt ge-noemd David Starr Jordan, de voorzit-ter van het onlangs te San Francisco gehouden internationale Vredescongres en président van de Leland University. Belangrijke rapporten zijn voorts reeds ontvangen uit België, Duitschland, Engeland, Hongarije, Nederland en Oostcnrijk, terwijl eveneens uit De-nemarken, Italië, Noorwegen, Zweden en Zwitserland stellige toezeggingen zijn gedaan. Binnenkort zullen deze rapporten in drie talen in druk verschijnen. Ten slotte moet nog worden vermeld, dat volgens uit Zwitserland ontvangen bericht, de uit Bern verzonden uitnoo-digingen voor Amerika en Spanje door de Fransche militaire censuur in beslag zijn eenomen, wat wellicht mede een der oorzaken is geweest, dat de Amerikanen uitstel wenschelijk hebben ge-acht. Ier land en de Oorlog De <( Tijd » geeft de volgende twee berichten over de Ieren en den oorlog : Bij een toespraak te Aldershot zeide kardinaal Bourne, de R.-K. aartsbis-schop van Westminster, dat men hem meermaals had verzocht, openlijk de jonge katholicken uit te noodigen tôt dienstneming. Hij heeft dat niet gedaan, wijl het percentage der katholie-ken in het leger reeds grooter is dan dat der bevolking. Dat staat vermoede-lijk in verband met de Ieren in het En-golsche leger. Mgr. Thomas O'Ww^er, bisschop van Limerick, schrijft in een herderlij-ken brief over de behandeling, welke de Ieren van de zijde der Engelschen ondervinden, o. a. : « De behandeling der arme Ierache landverhuizers in Liverpool moet iede-ren 1er het bloed van schaamte en woede naar de wangen jagen. Wat hebben de ougelukkigen gedaan, om zoo door de brutale Engelschen behandeld te worden? Zij willen zich niet in het Engel-sche leger laten dwingen, om ergens in de wereld te vechten. Zoogenaamd zijn1 /,ij vrije menschen, maar zij worden behandeld als gevangenen, die men dwingen kan, hun leven te geven, omdat het toch mets waard is. Deze arme Iersche boeren verlangen in het geneel me,., voor Servie te sterven. Zij zouden veel liever hun aardappelen in Coanemare potèn. De eenige misdaad van deze Ieren was, dat zij met voor Engeland wilden sterven. Waarom ook? Wat hebben zij of hun voorvaderen ooit van Engeland verkregen, dat zij voor dit land zouden sterven. De oorlog kan recht-vaardig zijn, maar ieder eerlijk mensch moet tœgeven, dat het Engeland'» en niet Ierland's oorlog is. » Wanneer Engeland winnen mocht, dan zal het de opperheerechappij over de wereld bezitten en zijn produktie en zijn handel zullen steeds grooter worden. Doch Ierland zal steeds arm blij-ven onder de oude en onrechtvaardige regeering, zijn lot zal verergerd zijn door de troostelooze armoede, welke het leven ondraaglijk zal maken. Krijgen wij den algemeenen dienstplicht, dan moet het ook de weerplicht voor ieder-een zijn. Doch er btsiaat wel geen grooter onrechtvaardigheid, dan Engelsche wegkruipers bij milioenen te laten rond-loopen om het kleine restje van Iersch ras tôt den oorlog te dwingen, welke het niet begriipt en waarbij het slechts een zeer twijfelachtig belang heeft. » DAGELIJKSCH NIEUWS | FRANSKILJONSWERK. — Onder-staande kaart wordt in de stad rondge-dragen : iris Les domestiques non régulièrement inscrits dans les registres de la Population d'Anvers ne pourront plus être ravitaillés.Bericht. De dienstboden welke niet regelmatig in de Bevolkingsboeken van Antwerpen ingeschreven zijn, zullen niet meer kunnen bevoorradigd worden. Waar vindt men zoo çog een bestuur, dat de eigen taal laat verdringen door eene vreemde? Kijk naar 't voorbeeld der Walen: Buisset van Charleroi richtte zich tôt den gouverneur-generaal Fhr. von Bissing om te bekomen dat «die grievende mis-kenning » waarbij in 't Walenland bij sommige mededeelingen het Vlaamsch voaraaa s»»ail aau opheuden. En hier wordt door Franschgeainde Vlamingen de bloedcigèn taal hoonend achteru;t gesteld. « Quousque vandem? » rloelang nog? VERPLAATSEN VAN KRIJGSGE-VANuENËN Uiï EEN KAMP IN EEN AN DER. — De aanvragen om verplaat-sing van krijgsgevangenen uit een kamp in een ander nemen in den jongsten tijd dermate toe, dat alleen om de aan-groeiende vervoerkosten,er zoo maar met meer kan op ingegaan worden. Ook andere redenen verzetten er zich tegen. Het porlogsministerie te Berhjn zal dus in de toekomst alleen die aanvragen in aan-merking kunnen nemen, bij weike de b% langnebbenden bijzondere redenen daar-voor aanvoeren en bij welke niet enkel de vvaardigheid der aanvragers betuigd, maar ook het bewijs geleverd wordt, dat deze personen zich voor de Duitsche be-langen verdienstelijk hebben gemaakt. De Generaal-gouverneur heeft be, schikt,dat bij dergeiijk# aanvragen telken-male onderzocht wordt of de aanvragers deae voorwaarden in aile opzichten béant-woorden, d. i. het vast staat, « dat de aanvragers zich zonder vorbehoud in de Duitsche toestanden hebben geschikt ». Eerst dan kunnen hunne aanvragen in overweging komen. (Medegedeeld.) VOOR OiN^E J&RiJliàvjtiVAiNui-NfcN IN DUxTSCiiJUAJND. — Vlaam-scue levers gedentt onze krijgsgevangenen.Werpt uwe gelezeû bladen niet weg, maar bezorgt ze terug op ons bureei, oiwel op de niernavolgende adréssen : Dideiik 't Jollijn, Jtieiegstraat, 48; Vlaamsche Leeuw, De Keyserlei; A. iiorgers, Diepestraat, 1(2; J. Witjens, riecKstraat, y ; C. Rousseau, Scnoen-straat, 33, Borgerhout; iriof van Keu-nen, Carnotplaats, Borgerhout. Deze heeren julien er voor zorgen dat de nummers aan krijgsgevangen lajldge-nooten in Duitschland worden gestuuid. Vlamingen gedenkt het groot nut en de heilzame gevolgen van dit werk en s eunt ons zooveel mogelijk. — (Medegedeeld,)rKANSCHE ÏNL1JV1NGSLUST. — in de laatste berichten van het « Journal des Débats » van Zaterdag 13 iNovemt>er ^ wordt de volgende byzonderheid over Opstende ten beste gegeven omtrent de laatste beschietmg der ongelukkige stad door de Engelschen : « Een Fransch officier, die, sinds het uubreken van den oorlog, met zijne troe-pen ergens in onze ( ?) duinen vecht, be-acnrijK in laconische bewoordmgen den dood van den grooten vuurtoren van Uostende, die hij heeft bijgewoond : » Unze (?) arme Oostendsche .vuur-toron ! Ik heb hem zien plooien in het midden onder den slag van een bom, en eindelijk ineenstorten.... » Smds wanneer zijn de Vlaamsche dui-nen Fransch bezit geworden en Oostende ee,n Fransche stad? (« VI. Stem »). DE NEDERLANDSCHE GEZANT BIJ DEN PAUS. — De nieuwbenoemde gazant in tijdelijke en buitengewone aending bij dea Pauselijken Steel jhr. mr, U. Van i\ispen tôt bevenaer, is voor-nemens in de tweede helft van December a.s. naar zijn post te vertrekken. Teveas kan met zekerheid worden medegedeeld, dat de heer Van Nispen, die in de l'woede Kamer zitting heeft voor Nijmegen, en wiens lidmaatschap ein-digt door de aanneming van het bezoldig-de staatsambt waartoe hij thans geroe-pen is, zich voor een gebeurlijke herkie-zing niet meer beschikbaar zal stellen. Waar het einde van den oorlog nog niet te voorzien is en uiteraard dus ook niet het einde zijner tijdelijke zending bij het Vaticaan, acht de heer van Nispen het niet geraden, in de belangrijke parlementaire période van thans, den 'fcamerzetel ^oor Nijmegen geruimen tijd open te iaten. MAXIM GORKI. — Volgens Russi-5che dagbladberichten is de dichter Maxim Gorki ernstig ziek. Zijn toestand is zoo ernstig, dat op het eind moet worden gerekend. DE NEDERLANDSCHE OVER-ZEE TRUST. — Reuter seint uit Lon-den aan het « Algemeen Handelsblad » : De afgevaardigde Rees vroeg in het La--,erhuis of er maatregelen konden wor-jen genomen, dat Engelsche reeders en iooplieden vertegenwoordigd werden in de Nederlandsche Overzee Trust. Robert Cecil, parlementait onder-se-kretaris voor buitenlandsche zaken, ant-woordde, dat dit denkbeeld reeds een punt van overweging had uitgemaakt. u Daar de genoemde trust echter een miver Nederlandsche instelling is, zoo vervolffde Cecil, opgericht door Nederlandsche handelaren. teneinde toezicht t houden op den Nederlandschen handel en dezen aan te passen aan de ora-standigfheden, door den oorlog in het leven feroepen, vrees ik. dnt het denk-»s«UI miet *erweaenlijlet kaa werden. »

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.