^WK)nderdag 2 September 1915 Eerste Jaar^. Nr, 230 Prijs : 5 Gentlemen door geheel België Het Vlaamsche Nieuws llflft tMittt inflcdidit en maast vesmsffâid Nkaiwehbd wmn Balaië» • Veif&ehiint ? maa! pas» VfaN&k A HONNËMENTSPRJJZEN ! t: «tek 0.88 | Per 3 maan&en 4.— !'rr inassd 1.50 | Per 6 tnaande» 7.ÇS Va jaar 14.— i AFGEVAARDIGDEN VAN DEN OPSTELRAAD : Dr Aag. KO RM S — Albert VAN DEN BRANDE BUfêEELEN : ROODESTRAAT, 44, ANTWERPEN. Tcl.jtM ? AANKQNDÏGINGKN Iweedc blads., per regel S.60 j Vierde bladz., per regel., Î H Derde blad., id. 1.— j Doodsbericlit ».— Voor aile MUioncen, weade nias zich: E.OODESTRAAÏ, 44. EENHEID Met gen.oegen hebben aile ware Vla-jpg-cn ondervonden, dat in deze bange acen er menschen van doorzicht en ink verstand zijn opgestaan om den j ofden strijd aan te binden voor het be-reig-de bestaan van ons volk. Zij heb-en den Godsvrede, die enkel in het leven erd geroepen om ons beter aan banden , leggen en om het Vlaamsche Volk nog! icer te knechten dan tôt lieden het geval ■as, met kracht verbroken en zijn moe-jg 'in het strijdperk getreden. Overal, i°Brussel, in Gent en in Antwerpen, in e lande!ijke kleinere steden en dorpen jn de menschen wakker geworden v6ôr et te laat was. Wij wonen het prachtige iouwspel bij, dat overal mannen uit in stuk het goede woord laten weer-; linken om ons volk weer groot te ma-| en. , j Zeer spijt het ons daarom, dat er in ie vloedgolf van geestdrift wanklankenj ch dœn hooren. Er is gebrek aan een-: tid in den strijd. Er wordt in verschil-jnde richtingen gewerkt en verschillendej iceningen worden verdedigd. Dat werkt.) :adeelig", dat werkt verlammend op hetj trloop van den strijd voor eigen volks-rtstaan en verricht meer kwaad dan oed. Er moet een weg gezocht worden' jn aile krachtep te vereenigen, om allen ie het goed meenen onder hetzelfde: oel voor oogen te doen samenwerken. Ons land is bevolkt door twee ver-; Hende rassen, de Walen van Ro-uanschen oorsprong en de Vlamingen an Germaanschen oorsprong. Sinds 830 onder één staatsverbond vereenigd iven deze twee gansch verschillende taer.ten samen en worden de laatsten Bor de eersten op een wraakrœpende ijze verdrukt in aile uitingen van het phare leven. Dat die toestanden iterst noodlottig gewerkt hebben op de ttikkelitig van het Vlaamsche volk ioet niet meer bewezen worden. Ieder ie niet verblind is door partijhaat of indelt uit persoonlijk belang is het larover met ons eens. Die toestanden logen na het sluiten van den vrede niet inger blijven bestaan. Het Vlaamsche >lk mag niet langer meer verkeeren in m staat van minderwaardigheid waarin et 85 lange jaren verkeerde. De Vlamingen hebben nevens de Wa-in hun land verdedigd bij het uitbreken an den oorlog en nu nog staan zij in leerderheid in het veld om hun leven cor het vaderland te offeren. Zij willen a den oorlog vrij zijn in een vrij land. ij wenschen niet langer als paria's be-andeld te worden en eischen hun recht 1 aile uitingen van het leven, eerbied wrhun taal in bestuur, onderwijs, leger 1 gerecht. Ver van ons dit rechtsherstel te vragen Is belooning voor het vervullen van Ken plicht tegenover het vaderland. len vervult zijn plicht zonder aan be-loning te denken, enkel omdat het plicht ■ Wij vragen rechtsherstel omdat het 18 recht is en omdat wij het moede zijn Is een nietswaardig volk behandeld te orden, als onmondigen, die afhangen an den goeden wil van een voogd. Wij 'illcn niet langer onmondig blijven en leenen dat we sinds lang de kinder-ftoenen ontgrœid zijn om op eigen racht en met eigen middelen ons verder tstaan als volk te kunnen leiden. Om daartoe te geraken is er echter jider de Vlamingen de grootst moge-ita eenheid noodig. Onze tegenstanders in het land zoowel 's daarbuiten, onze verfranschte regee-"igskringen met gansch hun aanhang Sgen het er op aan om onder ons zoo-twist mogelijk te zaaien. Zulks 'or<lt ons bewezen door ailes wat wij Jri die zijde vernemen in de in den rcemde verschijnende pers en anders-ins.'-aat ons maar even denken aan de andelwijze van volksvertegenwoordi->ers als den heer Buisset, aan artikels an 11 l'Indépendance », « La Métrople », Le Cri de Londres », « L'Echo Belge » • a > aan het nieuwsje door het Belgisch "formatiebureau in de wereld gezonden 'Ver het teekenen van zeker manifest, jjn het wisselen van de redaktie van «De 'aamsche Stem » en zooveel andere ri"r' Denken wij verder aan allerhande |*aadsprekerij en naamlooze geschriften *ln de wereld gezonden worden om de 'amingen verdacht te maken te heulen den vijand. Al te gemakkelijk wordt de weinig na-ll^nde gemeente daardoor misleid. In-fVl tueelen zelfs worden om den tuin ge-' rn_ het kwaad is gesticht, het doel steikt: er heerscht twist onder de jamingen. Zoo r is het reeds geko-1(,n' ^at men van aile kanten elkaar over I1 ■ wil werpen. Gaat men op dien weg i over boord gewotpen dat er len lange leste niets en niemand meer zullen bvet blijven. Dan zal het doel van onze vijande bereikt zijn en is voor ons de strijd vei loren. Onze tegenstrevers weten maar 1 te wel wat het zeggen wil : volledig eensgezindheid onder aile Vlamingen leiders, volgelingen en volk. Zij vreeze die eensgezindheid en doen al het moge lijke om ze te voorkomen. Wij moete hun handelwijze ontzenuwen en ailes i het werk stellen om aile meeningversch uit den weg te ruimen. Ile ben er zeke van dat dit mogelijk is. Ik heb veel t veel vertrouwen in de kracht van on volk om er maar een oogenblik aan t twijfelen. Immers, al degenen, die de moed hebben om voor de ontvoogdin. van bns volk te strijden f.î ze Au in Ger in Antwerpen of in Brussel leven c elders, staan recht in hun schoenen. Z allen meenen het goed en hun inzichte zijn zuiver. Zij steunen enkel op eige krachten en ontvangen van niemand hul of ondersteuning wat er 00k dienaar gaande door onze vijandep en kwaac willigen moge verteld worden. Dat z; ovarigens niet moeilijk te bewijzen va len wanneer het eenmaal noodig is. Enkel verschillen sommigen over he aanwenden van de middelen, die moete gebruikt worden om ons volk er wee bovenop te helpen. Dat verschillen va meening van enkelen is meer sçnijn da werkelijkheid en kan 00k met goede wil van allen uit den weg geruimd woi den. Men twist over woorden en schj keeringen niet over het te bereiken doel de zedelijke en kultureele grootmakin van ons volk- Wij meenen dat dit ailes voortvloe uit de toestanden van het oogenblik. D strijdende Vlamingen die de massa wi len voorlichten hebben geen voeli.ng me elkander en kunnen door gebrek aan vei keersmiddelen en uit andere oorzake niet bij elkander te rade gaan, er bestaj geen wisseling van gedachten, zoo noe dig om eensgezind te kunnen werker Kon die wisseling van meeningen g< schieden, zoo zijn wij er van overtuig< dat het niet zou gebeuren, dat er mei schen aan zouden denken een manife; te verspreiden als dat van eenige Bru: selsche Vlamingen. Gelukkig is het ee volslagen fiasko geworden. Het zal i het vervolg doen nadenken alvorens 1 herbeginnen. Daaruit vloeit 00k voort, dat in mi( dens waar men wel sympathie voor onze strijd zou wenschen te zien ontstaan ni< medegevoeld wordt. Hoe wil men er bi voorbeeld toe komen de Nederlandei iets te doen gevoelen voor onzen strij als wij het niet eens zijn. Zij hebben c die wijze geen aanhechtingspunt en hu terughoudendheid mag ons niet ve wonderen. Artikels als dat, eenige dage geleden door de « Nieuwe Rotterdamscl' Courant » geschreven, zouden achterw ge blijven als wij allen in Vlaandere eensgezind waren en klaar uitdrukte wat we willen. Het is daarom meer dan noodzakelij aile krachten te «vereenigen. De leidei en de pers moeten overeenkomen om i denzelfden geest het volk, de openbai meening voor te lichten. Allen moete in denzelfden geest werken. Wij moete recht door zee en hoeven op niemanc hulp te steunen, wat 00k, ik herhaal he niet gebeurde tôt heden. Met ons goe recht komen wij er tôt spijt van allen d het benijden. Er moet tevens opgehouden wordt in allerlei Vlaamsche middens met hi verdachtmaken van gekende personen : onze beweging. Wij hebben altijd het g brek gehad te veel te doen aan groepjes kapelletjes- en kliekjespolitiek. Zal d: dan nooit een einde nemen en zullen c Vlamingen het zich dan nooit voor ooge stellen dat zulks enkel door onze vijai den gewenscht wordt om verdeeling zaaien waar eenheid noodig is ! Aile vreesachtigheid moet afgeschi worden. Iemand die voor zijn goed recl strijdt heeft niet te vreezen wanneer Y dat doet met eerlijke middelen. Voor ee lijke strijders op hun eigen goed recl en op niets anders steunend heeft ied eerbied en ontzag. Zijn wij eens zoov dan wordt Vlaanderen weer groot en de zege aan ons. Eenheid zij onze leu: Eenheid is 't wat wij behoeven, Eenheid in den strijd voor Recht ! Eenheid onder aile Vlamen, Eenheid, trouw, zoo recht en hecht! Eenheid tegen ailes, allen, Eenheid voor ons volksbestaan, ! Eenheid in het Vlaamsche streven, ! Eenheid 1 't Vlaarpsch 7al nooit vergaa: Eenheid ! denkt er aan o Vlamen ! Eenheid ! grift het in 't verstand ! Eenheid ! laat u niet verdeelen, Eenheid ! voor uw taal en land ! Eenheid ! laat den vijand morren ! Eenheid ! 00k in dezen tijd. n Eeinheid ! en ons volk zal bloeien, _ Eenheid in den harden strijd. Eenheid zij de eenge leuze, Eenheid breekt uw krachten niet. j Eenheid ! Allen kloek ten strijde ! e Eenheid ! 't heil is in 't verschiet. . Eenheid ! Laat u niet bedotten. ^ Eenheid! Werpt niemand over boord! Eenheid ! Eenheid ! Eenheid ! Eenheid ! n Eenheid is het eenge woord! " Dr L. F. il s Ici Letterkundip Prijskamp e , = Hugo ¥erriest f 1840 ij —. n n EEN BEZOEK AAN DEN PASTOR l VAN ÎNGOOIGEM I11 1896 bezocht ik voor 't eerst Hugo I Verriest, in zijn pastorij te Ingooigem. E11 nooit — nietwaar, dierbre reisge-noot? — vergete,n wij het gulle, harte-lijke onthaal dat ons daar te beurt viel. Als een rijke bloem stond open, fleurde ' ons toe dat gelaat, bleuzend van gezond-n heid en welgezindheid. En wat een aris-n tocratische sierlijkheid en bekorende II zachtheid. « L'abbé Myriel » ! dachten wij een poos, om die goedheid, maar l" Victor Hugo's brave ziel was toch te ' weinig complex, vergeleken bij de,n kuu-^ steiiaar Verriest. De gave der bewonde-ring, die bewonderden wij allereerst bij 11 dezen harmonieuzen geest. En zijn geest e — zijn breeden geest, ver van aile klein-heid ! Hoe won hij ons hart dadelijk, ;t met zijn ongedwongen gulle gastvrij-heid : de pantoffels stonden reeds klaar n voor den welkomen gast : beeld van lt naïeve en roerende huiselijkheid ! En H hoe dronken wij van zijn lippen het '* « skoone Vlaamsch ». Hij zei het zoo innig, dat « klee.ngedichtje » van den '» Meester : 1- ;t Heere God van hemelrijken Heere God mijn toeverlaat n die met u ter bruiloft gaat... n ach en laat geen knecht bezwijken :e Hij leerde ons den rhythmus, den 1- waren maatgang van dit gebed, waar n wij als den stap van den beevaartganger ;t in ver,namen. En heel onze verdere tocht j- door Valandreen ging op dien rhytk-s mus voort. Herlijke heugenis is dat... d dat... P Ingooigem... het dorp waar de « pas-n tor van te lande » leeft, vrij en gerust ; *- nauwelijks een gemeente, zoo ver van n aile verkeerswegen, bevrijd van de pe-c rijkelen van stoom en elektriciteit, on--- gedeerd door kwalijke reuken van rook-11 en roetspuwende schouwen uit zwoe-n gende fabrieken, eenige hoekje van de wereld waar (zoo hoopte ik, althans) de k puffende en proestende automobielen s den weg, nog bijster zijn... Deining en n branding der literaire « zee » komen in e dit uitverkoren gewest, waar men den n vrede door de lucht voelt suizen, als n vage geluiden uitruischen ; hoogstens Is een knalletje, als van een jachtroer in t, den mistigen horizont, ginder ver... ; of, d een kort gekwaak van scherrebekkend ie ruziemakend volkske, als 't gekikker in den poel verderop... 't is ailes wat toi n in de wit'ce vredige pastorij doordringt ;t Tenzij af en toe, op een blauwen zomer-n schen dag, de belle rinkelt en Pauline-de-meid een paar reizigers aanmeldt uil -, verre gewesten, bijv. een drietal vastbe-it sloten jange dames, die, soms uit Neer-le lands verste hoeken, de pelgrimagk :n hebben volbracht naar de Ingooigem-1- sche eenzaamheid, waar twee mannen, te niet ver van elkaar, werkzaam zijn, ge-zapig, zonder jacht of drukte, en voora 1(j zonder staatsie of vertoon, hun dagtaal-lt volbrengen : Hugo Verriest, de goede jj herder der gemeente, en Stijn Streuvels, r_ de eenzaat, die, hoog en droog op zijr lt heuvel zijn Lijsternest heeft gebouwd „r waar het gonst van lijsterzang, van kin-Ir der- en hanengekraai, en waar de huis-L vrotnve 't al met bedrijvige lust bered-. j dert. Daar, te midden van 't goede, onbe dorven landvolk, waar gij uren ver ,naai aile windstreken uit kunt zien, var waar gij de torens ontwaart van eei tiental dorpen, in de schoone vallei tus schen Leie en Schelde, in 't weligste rijkste, en sappigste del van West Vlaanderen, daar slijt pastor Huge Verriest zijn dagen, daar leeft en daa werkt, daar spreekt en daar preekt hij i ! gaat er om en bezorgt een nêdérig vol] A - dat hij lief heeft en dat hem vereert, daar wandelt en droomt hij al de schoone dingen, die hij dan, op dringende bede van heinde en verre, gaat v.ertellen in de steden waar men hem vraagt, in Vlaanderen, in Erabant, in Limburg, in Holland... overal, waar hij spreken mÉTg over wat hij zooveel jaren in ziclj be-sloten heeft gehouden; over zijir^per-lijk geliefd West-Vlaanderen, over *«jn « Vlaamsche koppen », over zijiK. meester en vriend Guido Gezelle, over zijn parochiaan Stijn Streuvels, over... ja over wat niet al? Wie zou er in staat zijn over een rede van Hugo Verriest een « verslag » te maken waar maar iets of wat van den beminnelijk-blijden, den voornaam-sierlijken, den leutig-zoetjes-glimlachen-den, den warm-gêêstdriftigen en door innerlijke goedheid als omstraalden geest van dezen man zou uitspreken? Daar is in Hugo Verriest iets bekoor-liiks, iets bedwelmends, dat den koelste bij 't eerste ontmoete,n inneemt. Hij is: de geboren « causeur » : ja, alleen 't Fransche woord geeft het goed weer, Verriest is een schrijver, een dichter, een leeraar, een strijder, een man van vele talenten en een zeldzame persoonlijk-hèid, maar 't woord dat hem nog 't best van al teelcent is : « een causeur ». Maar dan wilde ik, dat men door dit woord iets versta, ,dat niet-gewôôn is, maar wel iets verrukkelijks, want iets heel innigs, iets van 't binnenleven van cen schoone ziel, de ziel van den supe-rienren dilettant. Verriest is een fijn-proever. Hij smekt van genot, wanneer hiî met zijn gedachten leeft in de schoon-heid, in de schoone menschelijkheid van door hem beminde kunst. Soms stijgt dit genieten tôt stil-brandende ver-voering. Waar hij over Guido Gezelle spreekt, komt er in. zijn oogen iets von-kelen. dat aan de vlam der liefde denken doet; het is bijna mystiek. Vertelt hij van Stijn Streuvels, dan wordt hij blij, dan deunt en dreunt het in forsche leute uit hem, hij krijgt lust met zwaren stap over end' weer te gaan wandelèn ; de « groeikracht » en « 't spetterende leven » van den « druistigen gast » zijn in hem gevaren... Wat. een jonge blijdschap, wat een macht van bewonderen en liefhebben spreken uit dezen waarlijk niet ouden man. Het zal voor later tijden, als de pastor er helaas niet meer zij,n zal, voor zijn vrienden van dicht en ver een genot zijn om terug te denken aan zelcere van zijn gebaren, aan zekere klanken van zijn stem, en hoe hij de apostel, de lief-dewekkende apostel van zijn land is ge-weest, die als in gouden regen van bloemen, te midden van zijn eigen lief-dewoorden in onze herinnering zal blijven staan. * * * Den ce Levenwekker », den « aartsva-der » noemde Streuvels Verriest in een vizionairen oproep, waar hij de Vlaamsche beevaartgangers naar Ingooigem-Mekka ziet stroomen... Maar Hugo Verriest — dit weet men niet genoeg misschien — behoudt 00k, buiten zijn symbolische beteekenis, bui-ten zijn apostelschap, een hooge waar-de. 't is mij een veropenbaring gewees*:, nu ik zijn werk dezer dagen geheel in me opnieuw heb opgenomen. Dat hij een Vlaming is als er geen beter zijn, die het diepst den nood van ons volk heeft doorvoeld, dit betwist niemand. Dat hij de mooiste en teederste Vlaamsche spreker is, alleen te vergelijken met wijlen Jan Van Rijswijck,als kracht van bekoren en overredeu; maar met iets meer algemeens, iets van verder st.rekkend zieleleven en van zooveel hoo-ger artistiek bewustzijn : dat zal wel al-gemeen aanvaard worden ; Maar behalve zijn hooge eigenschap-pen als voorganger, als volksleider, als : leeraar, is Hugo Verriest nog een ver-rukkelijk en oorspronkelijk litterator, Ik heb van zijn schijnbaar los-daarheeti : geworpen proza, die Twintig Vlaamsche Koppen, zoo pas genoten als van edek spijze. Wat een verfijning zonder zwak- ■ heid ; wat een teederheid, zonder wal-gende zoetheid ; onder al die blijheid, : steekt een forsche mannelijke kracht, : gesteund op sterk kegrondvest geloof, Hij weet u een portret uit te teekenen, met scherpe en vaste ïijnen, zoodat gij lichamelijk, plastiek, den geconterfcite • voor u ziet leven. Dan komt zijn zoel ■ glijdend, vriendelijk buigend en dree- ■ lend woord, en het legt u heel het we-zen, « al den binnenkant », van zijr ■ menschen bloot. En wat een smaak, wai ' cultuur achter al deze gemoedelijk, er 1 met een dilettantisch gebaar, uitge-1 strooide woorden. Maar ik verzeker u • het is hooge kunst, en men probeere '1 ' hem 11a te doen ! Zijn twintig Vlaam- ■ sche koppen zijn iets geheel nieuws ir > de Nedelrandsche letterkunde : ailes wa ' een op schoonheid verliefde geest, ge , voed met de schoonheid van aile tijden : nan gracie en zwierigheid en tevens aar innigheid en zonnigheid kan bezitten heêft Hugo VeiTiest daar weelderig uit gespreid. Dit is gesproken, levende taal ,vporzeker, men hoort aldoor de sten van Hkn schrijver. Nergens is hier eei spoor van rhetoriek, en het is 00k nooi drukte,«; hol vervelend praten : wat hie naar boven komt is denken, voelen droomen van een halve eeuw bezonkei schoonhSid. Herlees me zijn prachtigen bunde Voordrachten, en die Brie geestelijk< voai'drachten, zoo stevig, zoo precie van woord eu beeld, en van zoo statij een architectuur. , Verriest heeft ons allen verwend met - zijn gulle gaven : dat is de waarheid. , Wij hebben zoo menigmaal zijn Gezelle- 1 praatjes (inderdaad gezellige praatjes) 1 aangehoord, en bij ons zelven wel eens t gedacht : Wij hoorden dit nu reeds dik- r wijls... Ondankbaren, die wij zijn... die , wel eens « des Guten zu viel » durven 1 achten... Maar, lees dit ailes nu nog eens in uw | eentje na — en zeg me, of dit niet van ^ 't liefelijkste en 't zuiverste en 't onge- r dwongenste is dat er in jaren in 't Ne-derlandsch werd geschreven? Dagelijksch Nieuws DE E1GENAARS DIE IN NOOD ZIJN. — Onder de menigvuldige werken, welke den huidigen oorlog in 't leven riep, is er een dat er zich op toelegt de eigenaars, welke van andere instellin-gen niet kunnen genieten hulp te ver-strekken door aan deze lieden geld te lee-nen aan slechts vier ten honderd intrest. Dat deze instelling geroepen is om veel nut te bewijzen, zulks zal niemand be-twijfelen. Zij helpt den eigenaar en stelt hem in de gelegenheid toegevend te zijn tegenover zijne huurders, welke even-eens te lijden hebben tengevolge van de gebeurtenissen. Nochtans roepen we de aandacht van Mijnheer wien het aangaat op het feit dat deze instelling haren lief-dadigen en behulpzamen naam verbeurt om de eenvoudige reden, dat zij niet slechts tevreden is met 4 t. h. intrest maar de eigenaars, die er gebruik van willen maken voor eene leening, een somme van 65 fr. afdwingt voor onkosten van beschrijving enz. Ons dunkens is zulks geene hulp ver-leenen, en daar we geene zachte brna-ming vinden om deze handelwijze te fce-stempelen verkiezen we deze ach'e "vvege te laten. We hop en dat er dra verandering in dezen wantoestand zal gebracht worden. GUSTAAF LIBEAU OP HET FRONT. — Deze uitstekende tooneel-speler, de heer Gustaaf Libeau, geeft op het oogenblik in de nabijheid van het Belgisch front, in verschillende rusteen-trums eene reeks voorstellingen waar hij en zijne kameraden een groot succès be-halen. Het stuk hier voor uitgekozen is : «Le Mariage de Mlle Beulemans». Eigenaardig voorval : den dag nadat de troep aangekomen was, kreeg eenie-der ervan den vuurdoop. Een Duitsch vliegtuig liet nabij de plaats, waar men zich bevond, verschillende bommen vallon zonder iemand te kwetsen. De ontladingsbuisjes der projectielen werden aan de dames van den troep ge-schonken.AAN DE BELGEN DIE WEGGAAN. — De « War Refugees Committee », welke in Engeland werkzaam is, brengt ter kennis vrfn de Belgen, die naar Holland of België teruggaan, dat het voor-taan onmogelijk zal wezen om voor hen een onderkomen in een hôtel te bezorgen of eenigen financieelen.steun te verleenen gedurende hun verblijf te Londen. EEN GOEDE WAARSCHUWING. — Vele Belgen, vooral in bescheidene omstandigheden, hebben de gewoonte om een geschenk of geld aan de Duit-sche soldaten aan te bieden, wanneer deze hun een « laissez-passer » of een « identiteits-bewijs » vragen, wat zij niet hebben. Natuurlijk, het is om geen last te hebben, dat deze menschen zoo iets durven aanbieden. De meesten dezer lieden begrijpen niet, welke gevolgen zulke handelwijze,n kunnen hebben en zijn dan verwon-derd als zij gestraft worden, wanneer de soldaat, in zijn verslag over de zaak, over die aanbieding gesproken heeft, zooals het ziin plicht was. Men moet wel weten, dat de paragra-fen van het Duitsche strafwetboek, welke door de militaire rechtbanken toege-past worden, aile personen, die ge-schenken of iets anders aanbieden, be-loven of verleenen aan een beambte oi aan een vertegemvoordigcr van de krii^smacht, om hem tôt eene hande-ling over te halen in etrijd met zijne , dienstplichten, — van één dag tôt viji jaar gevangenisstraf, wegens omkoope-rij veroordeelen. VERKOOPINGEN VAN SCHEPEN, — De havenkommandant heeft volgenc ; bericht doen aanplakken : Bericht betreffende den verkoop var ■ schepen: Félix, 440 ton; Simone, 440 ton : Pierre, 440 ton. De schepen kunnen onderzocht worder : op hunne ligplaats n. 52 der Amerika-: dok. De belanghebbenden worden \'erzochi , hunne aanbiedingen te doen aan de on-1 dergeteekende overheid. IN ONZE KAVEN. — Op 3 Oogst vaarden onze haven binnen : 4 stoom-schepen, 2 motorschepen en 26 binnen-schepen.Er gingen uit : 1 stoomer, 1 moter-schip en 9 binnenschepen. IN DE HAVEN VAN ROTTERDAM. — Gedurende de afgeloopen week kwamen in de Nieuwe Waterweg 69 schepen binnen warrvan 62 voor Rotterdam. Gedurende hetzelfde tijdverloop van 1914, kreeg de Nieuwe Waterweg het bezoek van 56 schepen, waarvan 52 voor Rotterdam. Sinds 1 Januari kwamen er binnen > Schepen Ton n. r. Nieuwe Waterw. 1915 2.687 2.929.127 » » 1914 7.110 8.828.023 Rotterdam 1915 2.613 2.901.131 » 1914 6.517 8.307.706 TERUG NAAR HUNNE HAARD-STEDEN. — 19 Vluchtelingen van La Louvière en 10 van Sivry,. die bij het uitbreken van den oorlog naar Holland ge-gaan waren, zijn te Brussel aangekomen komende van Amsterdam. Zij werden ge-herbergd in het verblijfoord te Ten Noey. Vele Belgen, die in Frankrijk gevlucht waren zijn te Genève aangekomen om naar hun land terug te keeren, zeggen de Zwitsersche bladen. Vele Belgische vluchtelingen, die tôt hiertoe te Genève verbleven, keeren 00k naar hun land terug.EEN BELGISCH KUNSTWERK TE LONDEN. — De « National Gallery » van Londen heeft, dank aan eene in-schrijving geopend onder de Engelsche kunstenaars en kunstliefhebbers een werk aangekocht van eenen Belgischen kunstenaar. Het is een beeld van den Belgischen artist Egide Rombeaux « De eerste mor-gend ». De afgifte van het werk had Donderdag plaats door Lord Plymouth in tegenwoordigheid van Paul Lambotte, bestuurder aan het Belgische ministerie van Schoone Kunsten. Mr Rcmbaux hereft 800 pond sterling voor zijn werk aanvaard ; het overige van de inschrijvingen zal besteed worden aan werken van onderstand. DE ZOUTNIJVERIIEID IN ENGELAND. -— De zoutnijverheid in Engeland wordt gevoed door de zoutbronnen van Cheshire, Durham, Lancashire, Staf-fordshire, Woreestershire, Yorkshire, en door de zoutmoerassen van het eiland Mau. De totale voortbrengst in 1914 was 2.384.656 ton, waarvan 287.000 ton zee-zout. 256.000 ton werden opgeslorpt. DE NOORSCHE POST. — De~Noor-; sche post zal voortaan rechtstreeks op Amerika gezonden worden. DE BUITENLANDSCHE HANDEL VAN SPANJE. — Tijdens het eerste halfjaar 1915 beliep de invoer 596.74 (vorig jaar 594.77) miljoen pesetas en de uitvoer 628.27 (vorig jaar 473.31) miljoen pesetas, erin begrepen de metalcn van groote waarde. IN EGYPTE. — Volgens mededee-ling van den diplomatischen agent te Kairo, moeten de koopwaren ingevoerd in Egypte begeleid zijn van een getuig-schrift van oorsprong, gewettigd door den hevoegden ambtenaar van het En-gelsch konsulaat. SCHEPENVERZEKERINGEN. , De Deensche verzekering tegen het oôr-logsgevaar heeft besloten geene schepen geladen met mijnhout van Noorwegen meer te verzekeren, van Zweden en van de Witte Zee. UITVOER VERBOD. — Een dekreef van het Fransche ministerie verbiedt den uitvoer en den wederuitvoer van zilveren munt. NIEUWE PLAVEIEN.— Nog steeds zet ons Gemeentebestuur zijn menschlie-vend werk voort door zooveel mogelijk beschikbare mannen aan het werk te stellen. Zoo is men thans bezig aan het her-. plaveien der straten rond het Muséum van Schoone Kunsten en wel in de Alle-waert- en Boisotstraten. Onze huisvrcu-■ v;en zullen zeker met genoegen de schoone, nieuwe, gelijke voetpaden begroeten.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.