Maandag g Âugustus 1915 Eerste J&arg, Nr. 206 Prijs : 5 Cenfciemeft door g'eheei België Het Vlaamsche Nieuws Het hesst Ingelicht en meest verspreid Nieuwsblad van Beigl<é, * VerschiJiKt ? maal per week .:w--vîrs*. -y~«.-.-.a.- , >— .... . A BONN EMENTSPR I JZEN Per week 0.35 ; Per 3 maanden 4.— t'cr maand ; 1.50 ! Per 6 maanden 7.50 Per jaar 14.— A-FGEV AARDÏGDEN VA N I )KN » sPSTELRA AD . ' D' Au 0, BORMS —• Albert VAN DEN IJRANDE ÔtlREEtÉK : ROODESTRÂÀT. 44, ANTWEFPEM, Tel, 19fl AANKONIMGINGEN Twecde bladz., per regel 2.5Û > Vierde bladz., per regel.. 0.60 Derde blad., id. 1.— j Doodsbericht 5.— V(x>r aile annoncen, wende men zich ■ SOQDESTR AAéi", 44. SHOOTE VEBANOFRSNGENf !N DE WERELD BLIJDE TIJDINSEN - Hei Kouinkrijk Polen Londen, 6 Augustus. — De doorgaans s Jingelichte korrespondent van' de Dai-h Chronicle schrijft, dat in diplomatieke iringen verwacht vvordt, dat de verove-ring van Warschau gevolgd zal worden èor de uitroeping van een nicuw ko-niukrijl-c Polen onder suzereiniteit van è Hohenzollerns of de Habsburgen met aartshertog Karel-Stephanus van Oos-tcnrijk als koning. Dit koninkrijk zou Iwaàrschijnlijk Russisch Polen onivat-teu, het Poolsche gedeelte van de Prui-sische provincie Posen en een groot ge-deelte van Galicië. De aartshertog heeft idoor zijn gematigdheid en ruimen ge-richtskring een goeden naam en woonde ig Galicië. Hij is bekend oui zijn Poolsche sympathieën. i De Poolsche taal wordt de eenige ambtelijke landstaal van het herstelde Koninkrijk. Malta heiovert zijn moedertaal | Uit Chiasso wordt aan den Lokal An-:iiger gemeld dat, volgens een bericht oit Malta aan de Tribuna, de Engelsche ■regeering bepaald heeft, dat de Italiaan-Iche taal na afloop van den oorlog.de officieele taal op het eiland zal zijn en zulks als belooning aan de bevolking por haar aanhankelijkheid. * * * Beide tijdingen knippen wij uit het-aelfde blad, N. R. Ct avondblad, Vrij-dag 5 Aug. 1915. Wij zullen er geen kommentariën aan ioevoegen. Ondanks de Marmottenlijst, ilurven wij toch vragen : Wanneer de beurt aan Vlaanderen? IVanneer wordt aan Vlaanderen ge-schonken wat Malta, na twee maanden oorlog verovert? Of moeten we werkelijk ons recht verkrijgen door... het algemeen stein-recht ? Motus! Zwijgen is de boodschap !... Sassstt!... is vaderlandsliefde ! Pythago-ras de leermeester ! Den wijsvinger op den mond, het zinnebeeld !... Ssssstt !... t Is Marmottentijd !... caasss. r -, «g _ „. _ .. . ! te UlierMip PrUskamp 0, J, HANSEN ! 1833-1910 Constant Jacob Hansen, zoon van een ( Deenschen zeekapitein, werd geboren te Vlissingen, 4 Oktober 1833 ; vestigde s zich als kind te Antwerpen, waar hij j œrst zijn bestaan won als klerk en boek- 1 houder. c In 1859 wordt hij bijgevoegd-archiva- ris, vervolgens beëedigd vertaler ; in ' 1863 komt hij terug in stadsdienst en in i Oogst 1873 wordt hij als stadsboekbe- ' waarder aangesteld. Hij nam ontslag in 1903 en overleed te Antwerpen op 14 April 1910. Lid van de Koninklijke Vlaamsche Akademie. Van zijn werken noemen wij : Reis- brieven uit Duitschland en Denemarken, ^ Gent 1860 ; Noordsche Letteren, Gent ( 1860 ; Over Reinaard den Vos in het Ne- forduilsçh, Brussel 1864. Hij vertaalde J Klaus Groth's De roodgieter meester Lamp, en gaf een uitvœrig boek over c liem uit : Klaus Groth, n zijn leven rtreven, als dichter, taalkamper en mensch, Antw. 1882 en 1890. Hij woon- ^ f'e de Nederlandsche kongressen bij en ' weld er menige voordracht, alsook op ';mddagen, op allerlei vergaderingen en ï ® allerlei geleerde genootschappen. Zijn s 'ezing Jets over Vlaamschgezindheid en ^ andere meer, bevatten vele goede wen- ^ fen. s ''•Vie den leeftijd bereikte waarop men 1; '°t de ouderen gaat gerekend worden, c /al zich die langzame, zekere, denkende c ■'guur herinneren, zooals men ze som- I ^Jlen in de Sodaliteit ,en 's avonds in f Anker, later in de Trois Arcades, v nifit eenige Platduitsche vrienden kon 1 'antreffen. t ,,'Jr Hansen, de stadsboekbewaarder, c ■'e van een Dietsche Beweging droom- e, meer een droombeeld dan ze ooit tôt I ^erkelijkheid zou geraken, de uitvinder \ "l;: pen soort Espéranto, de Aldietsche s | ^H'ng ; de rotsvaste Vlaming in ieder o vau vvien wij op de schoolbanken s i i reeds kregen vau buitcn te leeren vol- ! ! gende fraaie bladzijde uit zijn Reisbrie- g v en uit Duitschland en Denemarken, eeu te weinig bekend boek (1860). Het is een lofspraak op het Brugge der 14de eeuw, vol dichterlijk pathos, maar zoo Schoon en zwierig van geluid en lijn, dat het een genot is dat stukje luidop te lezen. Beproef het eens, trou-we lezer van Het Vlaamsche Nieuws, die uwe taal liefhebt en dagelijks een nieuw genot put, als wij u in onze « Bloemlezing », die van bevoegde zijdei reeds merUwaardig werd geheeten, het , keurigste opdisschen : BRUGGE IN DE XIY." EEUW Ik zou het Brugge der XlVe eeuw , willen zien, toen honderdvijftig vergul- -de eu bevlagde schei>en, onder het ge- . juich der zeelieaen aller kusten, op éénen dag de haven binnenzeilden ; toen ; de kooplieden der Hanse zich herwaarts begaven, om de belangen des Bonds te regelen, eu zich te volmaken in dezelfde dietsche taie, die nog zoo vloeiend op de lippen der Brugsche deernen zweeft. Neen, Johanna van Navarre was hier al-leen niet koninginne ! Die burgers kon-den hunne huizen van bo'ven tôt omlaag met damasten kleeden eu goudborduur-sels behangen ; en hunne doehters wa-ren wel in der daad koniuginnen, — de doehters dergetien, die de macht en de waardigheid hadden om als vorsten te gebieden ! Ik hadde Brugge willen zien op eenen verjaardag des Sporenslags, bij voorbeeld, als wanneer de noeste wever zich op de markt met den koopinan der Oostzee onderhield, en den rijk getooi-den ltaliaan aan zijne zijde verdrong. Ik hadde die bonté kleederdrachten willen zien, en die volkskreten willen hooren, als wanneer de schoonste beiaard der middeleeuwen van den hoogen Halleto-ren een opwekkend zegelied in wellui-den klanken over dien gemengden volks-strooin liet heenvlottenr O ! wanneer de Bruggenaar dan zong : « het daghet in het Oosten », dan moest de Oosterling wel antwoorden : « maar de zonne praalt in 't Westen ». Helaas ! die zon is on-dergegaan, en de zee, waarin zij zich aan den voet der Stedemaagd weerspiegelde, < is langzaam maar onverbiddelijk achter-uitgeweken, latende de Onttroonde aan hare treurnis over. Vroeger fkiisterde zij heur minnetoonen toe ; thans begioet zij haar nog somtijds uit de verte met den doffen weergalm harer vreeselijke stem-me, als zij de gindsche duiuen plat-beukt.\ Nog een eeretitel van Hansen dien wij i niet mogen vergeten. i Het was door Hansen's toedoen dat : de groote Harpenaar van Vlaanderen, : Peter Benoit, zich zou laten bezielen tôt < de schepping van zijn beroemdste en : heerlijkste hymne Mijn Moederspraak. Dit prachtig stuk poëzie, waarvan Benoit het gebed van Vlaanderen zou ma-ken, werd oorspronkelijk gedicht door Klaus Groth. Het werd door Hansen ver-aldietscht en door Julius Sabbe vernederlandscht. Wij achten het voor Vlaanderen een groot geluk dit onvergelijkbaar schoone i gedicht te bezitten. Het ontroert de ■ Vlaamsche ziel tôt in haar diepste gron- ! den. " Een oorlogsbeeid uit de Àrgûiinen Kellerman geeft in het « Berliner Ta-geblatt » een levendige beschrijving van de Argonnen : Het regende in stroomen. Het water wordt bij emmers uit de loodzwarte wol-ken geschud, die laag over de bosschen drijven. De boomen zwiepen in den wind en schudden watervallen uit hun kronen. De wegen zijn modder. Beken vallen langs de hellingen. In de solda-tenholen branden de kachels. Het Argonnerwoud toont zijn ware gezicht. Het is een bosch als de Spes-sart, de Boheemsche wouden, een bosch voor kolenbranders, rooverbenden en wilde zwijnen. Het bosch heeft zijn ge-schiedenis, dat is zeker. Men ging er binnen en verdween.Men sloeg een kruis en was dood. In het kreupelbosch lag de moordenaar op de loer. Er zijn hier plekken met merkwaardige namen. La fille morte, l'homme mort, Dat heeft wel zijn reden. Dit sombere rooversver-leden van het bosch is echter een idylle bij tegenwoordig vergeleken. Een her-derstooneeltje. Dat zeg ik voor uit. We klimmen op een sleeperswagen. Een doorweekt paard met een door-weekten ruher erop, worden ervoor ge-spannen en we rollen tegen de hoogte op, dieper het bosch in. De regen < stroomt, ros en miter verdwijnen soms! I j in een waterbel. Ik ben doornat, tôt op q s de liuid. De vervloekte Argounen-regen i I stoort zich ni-et aan een regenjas en ik| li lijd kou als een hond. Ib Dit is geen bosch voor menschen. He.tl'g heeft drie verdiepingen. Hooge boomen, |d meerfal eiken, hier en daar, dan het klei-jjh nere hout.jonge eiken, beuken, elzen, Id dicht tegen elkaar en daaronder het!s kreupelbosch, bramen, dorens, \-arens, brein, slingerplanten, een natuurlijke n draadversperring van de gemeenste g soort. Het is een bosch voor harigen, n gorilla-achtigen bosehduivel, die met p kuuppel iii de hand door het kreupel- v hout kruipt en leem vreet. De niensch d betreedt^het bodeh met ijzen in het hart. g Het doonveekte paard strekt zijn g glimmende pooten uit, tast door modder g en water. Tusschenbeide werd het uit- g gespannen, dan ri j den we van zelf over v waukelende rails naar beueden. Vervol- k gens weer berg-op. Is het mogelijk, dat t het nog harder gaat regenen? Ja, ^aar- S achtig, het is nog mogelijk. We rijdengn in een waterhoos. |e Eei! transport komt ons tegemoet. De|a mannen staan overeind .in den wagen. g Ze zijn vermoeid en uitgeput. Han ar- î men en hoofden zijn verbonden. Het d zijn gewonden uit de loopgraven. Het s bosch vreet en vreet. Het vreet dage- v lijks menschen. Eéu ligt er met een k paardendeken toegedekt. Men onder-scheidt slechts de vonnen van den man. b De regen striemt op de gewonden! Maar g zij bekommeren er zich niets om. De a man onder den deken beweegt nie t. Hem 11 lctinnen de regen en aile machten van de|\-hel niets meer maken. |z Ons paard strekt de pooten uit. rletih gaat berg-op, Natte twijgen sproeien|t< hun water over ons uit. Het rommelt iule het bosch. De inslaande granaten kraken v als donderslagen. b Een half uur duurt onze tocht, een v uur. We stappen uit en schudden ons als v honden, die uit het water komen. k We gaan dwars door het bosch. De n wegen zijn hier met knuppels geplaveid. t< De eene knuppel ligt netjes naast den a anderen. Zorgvuldig werk, anders kon g men hier geen stap doen. Granaatkra- I ters, stuk geschoten boomen, eiken van n de dikte van een man, die, door een gra- g naat in het midden getroffcii, ©p het ge- w zicht gevallen zijn, ze liggen daar nu te v aterven. Hier zijn merkwaardige hunne- n bedden, midden in het bosch, heuvels g van steen en aarde. Bekijkt men ze van d nabij, dan zijn het batterijen. De ka- v nonnen staan er in. Fatsoenlijk kaliber. 11< Ze schieten glad weg door loof en twij-3 a gen heen. We gaan op een hunuebed af en kruipen in de aarde. We kloppen aan en treden binnen. Hier brandt een hang-lamp, ofschoon het elf uur 's morgens is. Een man in een wollen vest ontvangt ons. Hier wonen genie-officieren. Menschen van de wereld. Zij hebben een goed humeur, cognac en een heerlijke warme kachel, die onmiddellijk begint te sissen, als men in haar buurt komt. \ Daar gaat de telefoon. Een onderaard- j. sche gang in loopgraaf zoo eu zoo? Wordt voor gezorgd. Het giet nog steeds. Somber en huive- ^ ringwekkend ruischt het bosch. Het is ^ een bosch uit de onderwereld, vervuld (i van een gruwelijk, ongekend geraas.Het ^ hoest met den sckrikwekkenden hoest van een démon, die in de kloven huist. Het lacht lieesch en kuchend als een dnivel, dien iets schrikkelijk vermaakt. f* Reusachtige spechten kloppen.Men hoort ?, slagen als van een zwaren smeedhamer, r' die niet door menschen, maar door c cyclopen bediend wordt. Ze vloeken bij P het werk, roepeu en maken geraas. Tus-schenbeide nemen zij een bijl en slaan ' één, twee, in de staalharde stammen der £ eiken, zoodat de bergen er van weer-klinken. Krakend valt de eik om. Men u hoort hoe de cyclopen de eiken knikken tusschen hun vuisten, en ze in het vuur u vverpen, dat het knettert. Dat ailes hoort k men heel nauwkeurig. Maar men ziet ^ den éénoogige niet. Nu en dan glijdt G een spookvogel onzichtbaar en klagend ^ over het bruisende woud. Het is een gra-naat. Ja waarachtig, gezellig is dit bosch '■ niet. " Uit het kreupelhout komt een mensch Vi te voorschiju. Zijn schoenen zijn nat en vies. Aan zijn gordel hangen flesschen en zakken en leeren tasschen, op zijn P rug het geweer. Zijn gezicht is zwart- g' bruin, vies en verweerd. Zijn oogeu e< staan daarin als lampen. Het is een sol- d: daat, die uit de loopgraven komt. Het u' echte Argonnen-type, 't Argonnen-type li groet zoo terloops, grinnikt als hij aan- ai geroepen wordt en verdwijnt in den regen. Zij zijn, die het helseh spektakel li 'maken ; geen cyclopen, maar kleine b< menschen. d: Plotseling houdt het op te regenen. g Warm breekt de zon door de wolken. A Vervolgens vertelt Kellerman hoe hij, m vanuit den top van een boom, het ter- ei rein overziet : ! se Daarginds ligt de hoogte van Vau- h fô-c --- - ---» -s-ri. V'.; ^ssdrr« -r * s quois, tôt aan den rug behoort zij ons. j Dicht daarachter ligt de Franschman. In |het dal het dorp Boureuilles. Met het Ibloote oog ziet men de draadversperrin-îgen van de Franschen. Ze liggen in het |dal achter het dorp. Rechts echter boven | het bosch ligt de beroemde hoogte 285, 1 die de onzen acht dagen geleden be-fstonnd hebben. De hoogte is bruin en kaal. Het is den menschen hier gelukt het bosch o\ er een groote uitgestrelctheid uit te roeien. Dat nioet men zeggen. De boomen zijn ver-pletterd, liggen door elkaar, verkoold en versplinterd, het lage hout is geheel ver-dwenen. De aarde is omgewoeld. I,oop- ' graven, sappen, kraters van outploffin-gen. De heuvel is in honderd spleten gebarsten. Een machinegeweer blaft. De gcweren hoesten. Zonder ophouden wordt daarginds gevochten. Een zwaar kanon vuurt. Het is als een douderslag. En de eclio raast door de ravijnen. ISnuift de luclit eens in. Ruikt ge het niet? Het ruikt als in de gangen van een hospitaal. Het ruikt naar chloor en f aile mogelijke dingen. Dit heb ik reeds ; gemerkt, toen we het bosch naderden. Dit heele bosch heeft dezen merkwaar-digen geur aangenorcen. Het is afkom- ' stig van de gasbommen der Franschen, s van de groote graven, die met chloor-; kalk bestrooid zijn. Vreeselijk, afgrijselijk moej het erl hier toegegaan zijn. Het bosch heeft zijn5 geschiedenis. En zij is verschrikkelijk| Ials de geschiedenis van wilde zeeën. Thans nog vindt men in het kreupelhout verstrooid lijken en geraamten. Men ziet in het kreupelbosch een soldaat met het geweer in aanslag. Men roept hem toe en hij antwoordt niet. Hij is dood en door de dorens in zijn laatste houding vastgehouden. Men moest zich een weg" banen als in een tropisch woud. Men werd van nabij beseboter. en zag geen vijand.' Men groef zich tegenover elkaar in den grond, schoot met machi-negeweren in het dichte kruid om lucht te krijgen, drong voorwaarts — de vijand trok zich tien pas terug eu de oude ê i geschiedenis begon weer. Het was een^: Indianen-oorlog. En de Argonnen vor-|i men een afzonderlijk lioofdstuk in der geschiedenis van dezen veldtocht. Hier ^ ^ wâi'lu geen pauzen, geen rust, hier werd E > verbitterd gevochten dag en nacht, velei: maanden lang en het water in de loop-1 -graven stond dikwijls tôt aan het mid-1 : del. Op vele plaatsen ligt men tien pas^ van elkaar, een luid gesproken woord be- j ' iteekent den dood. Handgranaten, onder-?1 laardsche mijnen en werpmijnen... I I IIHl I II I, Cr£JiSXtaSSS^VZ7S(S^3SSi3! | 1 J De beer PKkifillir fcoopt un Vbrnmrds Iphroilti aan i De « New York Herald » deelt mede dat de heer Rockefeller de I,inton Aphrodite voor 15.000 liv. st. aange-kocht heeft. Dit beekl wordt toegeschre-ven aan Praxiteles en was in 1896 het voorvverji van oneindig geschrijf, toen de kunstkenners van het Metropolitan Musemn hetzelve weigerden op grond dat het in 't geheel geen antiek werk was. De Aphrodite was altijd een gelief-koosd onderwerp van Praxiteles, zeker een der grootste onder de Grieksche beeldhouwers van de vierde eeuw v66r Christus. In zijn gewrochten bereikte de beeldhouwkunst we'llicht haar top-punt in het weergeven vau het Schoone; een aantal bevoegde beoordeelaars noch-tans zijn van meening dat in het tijd-perk van Praxiteles het begin der ver-kwijning van deze kunst moet geplaatst worden. Praxiteles gewrochten zijn ons bijnal uitsluitend slechts door kopijen bekend, S kopijen die zijn eigen tijdperk over-l leefd hebben, of in de latere dagen derl Grieksche kunst of ook nog in het bloeiendste tijdperk der Romeinsche beeldhouwkunst gemaakt werden. Een der meest opmerkenswaardige onder deze kopijen is ongetwijfeld de Venus van Cnidus, die deel uitmaakt der Vati-1 lcaan verzameling. Men zegt dat het origineel ervan door | Praxiteles voor de burgers van Cnidus j gebeiteld werd, welke het zoo hoog in | eere hielden, dat zij zelfs weigerden | dit beeld te verkoopen aan koning Nico- ^ medes, ofschoon deze aanbood in beta- f ling de enorme stadsschuld van Cnidus f af te lossen. Het eenige onbetwistbare oorspronke- -lijke van Praxiteles' werk is wellicht het • beeld van Hernies het kind Dionysus -dragende, dat in 1877 te Olympia opge-graven werd. Er bestaat verder nog een | Aphroditenkop te Petworth en een Her-mes-kop in het British Muséum, die eveneens aan Praxiteles worden toege-schreven, hierover zijn de kunstkenners het echter niet eens. j De roem van Praxiteles en de zeld-zaamheid van werken- van zijne hand verklaren welsprekend genoeg hoe het komt dat ailes wat op min of meer vast-staande gronden aan den meester toege-schreven kan worden, als van onschat-bare waarde beschouwd wordt. Iuderdaad duidt het bedrag van 15.000 pond st., door Rockefeller voor de Aphrodite b-etaald, op zichzelf twij-fel aan aangaande het authentiek karak-ter van het kunstwerk. Men overdrijft niet wanneer men beweert dat, indien ' er werkelijk en gewroclit ontdekt werd, r waarvan de schepping door al de bevoegde beoordeelaars aan Praxiteles zou worden toegeschreven, geeue 15.000 : pond st. of zelfs geene 50.000 pond st. zijne waarde zouden vertegenwoordigen, moest het onder den liamer komen. DAGEUJKSŒ NIEUWS j DIERENTUIN. —Zondag 15 Augus-tus : Publieke toegang. Algeineene in-koomprijs : 25 centiemen per persoon. HET OPSTEL OVER DE ARGON-:;NEN. — Wij verzoeken onze lezers met ,de meeste aandacht het artikel te lezen | over den oorlog" in het Argon nen woud. | Het is de prachtigste brok oorlogslittera-|tuur die we tôt nog toe ontmeetten. Kel-slerman, vroeger voor ons nagenoeg een |onbekende, trekt door dit enk-el stukje, dat aan de breede kracht en het diepe dramatiseerend genie van een V. Hugo herinnert, de aandacht van eenieder op zich, vooral in dezen tijd dat we met min-derwaardige verzen en proza over krijgs-tooneelen letterlijk overstroornd worden. TEUNTJE KOEKELOER, DE FJERBOER EN LIJNTJE, HET MELKBOERINNETJE. — Indien er lezers van « Het Vaamsche Nieuws » mochten zijn die ons vroolijk en tevens zeer belangwekkend mengelwerk Tijl !( Uilènspiegel, opzettelijk voor ons blad geschreven, niet zouden volgen, hebben zij zeker ongelijk. Maar dan moeten zij toch in het nummer van gisteren en dit van vandaag hoofdstuk XVII îezen, waarin de geschiedenis van den Eierboer, Idic nu te Antwerpen nog op Eiermarkt staat tegen den achtergevel van den Ba- Izar van 't Groen-Kerkhof, wordt mede-gedeeld.Ook de levensbeschrijving \indt gij van Lijntje, het Melkboerlnnetje, dat van f de Melkmarkt naar het Steen, kant Noor-? derterras, verhuisde. g 't Is oprecht zonde hoe met die beide |legendarische figuren van het oude Ant-ewerpen gehandeld werd. Een wensch voor latere zorg : dat Teuntje en Lijntje eens op hun oude plaats mogen terugkeeren ! IN ONZE BIBLIOTHEKEN. — In het Hulplokaal der Blindeustraat wordt de aandacht der lezers op de volgende bekeudmaking gevestigd : « In het belang van het publiek eu om den steeds grooten lezerskring te kunnen bedienen, besloot het Kollege van Burgemeester en Schepeneu, tijde-lijk van af 1 September, de afdeeling F, Nederlandsche letterkunde, over te brenren naar de verkoopzaal der Beurs, le verdieping, ingang Borzestraat. Het publiek moet, ten einde de opzoe-kingen te vergemakkelijken, de num-mers der gevraagde boeken in volgorde opgeven, en zorgvuldig het nummer van het gelezen boek schrappen. Men mag niet uit het oog verliezen, dat door den aaugroei van lezers de kans om eeri gewenscht boek in lezing te bekomen nu kleiner is. Herinnerd mag worden, dat sinds nieuwjaar in de volksboekerijeu niet minder dan 234,346 I deel eu in lezing werden gegeven. Het stipt naleven van het règlement en het tijdig inleveren der boeken (14 dagen), wordt dus in het belang vau iedereen geeischt. » Die maatregel zal ongetwijfeld de goedkeuring weadragen van het lees-gierig Antwêrpsch nubliek. | IN ONZE HAVEN. — Op 6 Oogst IIISkwamen onze haven binnen : 3 sloomers en 17 binnenschepen. Er gingen uit : 1 stoomer, 4 motor-schepen en 28 binnenschepen. TERUG NAAR HUNNE HAARD-STEDEN. — In de streek van Luik [ keeren nu in de verwoeste dorpen van lieverlede de menschen terug. In den laatsten tijd is weder een groot aantal ? burgerkrijgsgevangenen van uit Duitsch- \ land in de verwoeste dorpen teruggeko-? ». men. j VOOR ONZE BELGISCHE KINDE-I REN. — Het Huisvestings-komiteit te | | Leiden heeft voor arme Belgische kinde- ' ' ren eene zending kleederen, ondergoed, ; speelgoed en zelfs eene groote partij ge->. kondenseerde rnelk voor zuigelingen ont-vangen. Deze zending is afkomstig uit î Boston (Amerika). BIJ ONZE VLUCHTELINGEN IN HOLLAND. — Te Gorinchem is in de Korenbeurs eene tentoonstelling gehou-den van fraaie en nuttige handwerken gedurende den afgeloopen Winter ver-| vaardigd door de aldaar gehuisveste vrouwelijke Belgische vluchtelingen. Het ; groot lokaal der tentoonstelling was ( smaakvol opgesmukt. De opbrengst van j den verkoop dezer voorwerpen zoomede ï de ingangssomme, zijn bestemd voor de -behoeftige uitgewekenen, die van 1 I Oogst in hun eigen onderhoud moeten j voorzien. EEN FRANSCH KRIJGSGEVAN-; GENE REDT EEN DUITSCH KIND. i— Men meldt uit Wurzburg dat een i kind van 4 ;iaar, welk in een diepen put i gevallen waSj door een Fransch krijgs- Igevangene, die in de nabijheid op het veld werkte, met levensgevaar gered werd ; hij was namelijk zonder aarzelen in den put gesprongen en had het kind boven water gehouden totdat hulp op-daagde.De moedige Franschman werd goed voor zijne edele daad beloond. HET SPOORWEGVERKEER MET DUITSCHLAND. — Het voornemen bestaat bij de Duitsche regeering om binnen eenige dagen de rechtstreeksche spoorwegverbindingen naar Duitschland, te Bentheim, tôt ongeveer de helft te ver-minderen. Welke* verbindingen zullen uitvallen, is op het oogenblik niet met zekerheid aan te geven. DE KOPERNOOD IN HOLLAND. — De cliché-fabrieken, die gedurende den oorlogstijd met veel moeite haar perso-neel aan het werk hielden, zullen binnen-kort gedeeltelijk worden stopgezet we-gens gebrek aan koperen platen. Reeds vele maanden geleden werd door bemid-deling van de Nederlandsch Oversee Trust Maatschappij getracht, deze platen aangevoerd te krijgen, hetgeen slechts voor enkele gevallen gelukte, niettegenstaande de platen in het buiten-land ter verzending gereed staan en aile noodige waarborgen zijn gegeven. Indien niet spoedig in den nood wordt voorzien, zal binnenkort weder een groot aantal werklieden werkloos worden. DOOD VAN TWEE DUITSCHE GELEERDEN. — Prof essor Richard Kiepert is in den ouderdom van 69 jaar, te Lichtervelde bij Berlijn, overleden. De overledc-ne had met goed gevolg het werk zijns vaders voortgezet, wiens landkaarten en atlassen verre over de grenzen vau Duitschland bekend zijn, Tevens komt het bericht aan van liet overlijden van den welbekenden scliei-kundige Hugo Meyer, voorheen voorzit-ter van de « Chemical Society » te L011-den, die in zijn villa in het graafschap Surrey, op 81-iarige leeftijd gestorven is. Zij,ne ontdekkingen op het gebied van kleurstoffen hadden hem eene groo. te reputatie en een flink fortuin ver-worven.HET WRAK VAN DEN ONDER. ZEEER «'ARGONAUTE ». — De Ka-mer van koophandel te Patte^son (New Jersey) is thans bezig met het doen lich-ten van het wrak van de eerst bekende duikboot « Argonaute » van den ingénieur Holland, welke ongeveer 10 jaren geleden in de Passaic rivier zonk. De « Argonaute » was gebouwd ge-worden om in de diepte der zeeën on-derzoekingen te doen en om gestrande schepen weer vlot te maken. De eerste proefnemingen in 1897 slaagden tamelijk wel, maar toen dô proeven op een stormachtigen dag her-vat werden, werd het brooze vaartuig door de golven verzwolgen en kwam niet meer boven. Intusschen had ingénieur Holland eene andere duikboot vervaardigd, welke de ware voorlooper werd van al die thans den schrik onder de vlooten zaaien. ZWITSERLAND EN DE DOOR. i VOERHANDEL. — De onderhandelin-jgen tusschen Frankrijk, Engeland en Italie, en de Zwitsersche Federatie aangaande den doorvoerhandel schieten niet op, volgens de « Idea Nazionale». De regeeringen der bondgenooten zouden voorwaarden stellen welke Zwit-serland onaannemelijk acht. Zij zouden | namelijk den waarborg eischen dat de produkten en de koopwaren, welke men naar Zivitserland zou laten gaan niet op | de eene of andere wijze aan Duitschers of Oostenrijlcers en Hongaren zouden geleverd worden. De Federale Raad verklaart dezen eisch als zijnde onvereenbaar met zijne plichten van strenge onzijdigheid. Het ItaliaanSche blad verzekert dat men niet denken moest dat Zwitserland aan de !:;>i::l< .noolen toegeven zou, zoodat een . akkoord bijua oiioverkomelijke moeilijk-liedcn zou ontmoeteu.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.