Het Vlaamsche nieuws

606 0
close

Why do you want to report this item?

Remarks

Send
s.n. 1918, 05 April. Het Vlaamsche nieuws. Seen on 29 March 2024, on https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/en/pid/p26pz5377w/
Show text

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Vrijcf&g 5 âpril i§ xi 4de Ja&rg. Br 92 «restâtl v y>: - - .ag>cc; '«ea».-- v. -. ns&n* : - ~&T*a?vw?r '*sj^>^?f7-,^ffïsC23BRi5"asÉM®swflfc'« Frïjs S Centiem ¥©or Beigië A80NNBMENTSPRIJZ1N : IVoor één rnaand 1-75 ; Voor 3 maand 5.— S V'oor 6 maand !0. | f V«or 44» jaar 18. ; r ^ ! R.'iiakjie, Beheer ea AaukôfiâigingeR : i< j 73, ST-JAK0BMARKT, 73 - . i V. Het Vlaamsche Nieuws ÀÀNKONDIGINGEN: Tweede blad, den regel 2.50 , Derde id. id. I.— £ iVisrde id. id , 0.50 | Doadsbericht S.— | Elke medewerker is persoonlijk verantwoordelijk voor zijn schrijven, eu bindt niet heel de Redaktie. ¥srsi!Mmt "7 maal oer week Dd OPtoTKLRAAD : HoQfdQpsteUef Ha! VcKnt)LST, Dr. Aug. BORMS, ' HQOflleeraar A'b. VAN DEN BRANDI OFFICIEELE BERICHTEN , VIN DUITSCHE ZIJDE DUITSCH AVONDBERICHT Berlijn, Woensdag 3 April. — Offi-cieel : Vau het siagveld in Fr*nkrijk niet« nieuws. DUITSCH LEGERBERICHT Berlijn, Donderdag 4 April. — Offi cieel : WesteKjk gevechtsterrein Op het gevechtsfront leefde de ge-' vechtsbedrijvigheid bezuiden de Somme op. De vijand trachtte bij verras-sing en na krachtige artilleievoorberei-ding in den vroegen ochtend en 's na-middags meermalen tevergeefs de hem ontrukte hoogten bezuiden' Moreuil te Keroveren. Onder zware veriiezen zak-ten zijne aanvallen ineen. Voor Verdun en in het Panoy-woua meermaals levendige geschut-strijd. Oostelijk gevechtsterreini In overeenstemming met de Finsche Regeering hebben Duitsche troepen op het Finsche vasteland den voel gezet. Van de andera gevechtsterreinen nists nieuws. m OOST. HQHG. Z!JOE ITALIAANSCH GEVECHTSTERREIN Weenen, Woensdag 3 April. — Officieel : Ira het Etsch=dal zijn. Italiaansche ver-kenningstroepen. afgeslagen. VIN TURKSCHE ZIJDE TURKSCHE FRONTEN Konstantinopel, Dinsdag 2 April. — Officieel : Tusse tan de kust eu de Jordaan zwak artillerievuur. Onze patroeljes hebben veel bedrijvighe^d ontwikkeld. Op de vakken vau Mesra en Siadsjil hebben onze officierspatroeljes den vijand ach-teruitgeworpen en hem zware veriiezen toegebracht. Teri Oosten van de Jordaan zijn de vijandelijke troepen verslagen. Onz« vervolging duurt voart. m 8ULGAÂRSCHE ZIJDE BALKANFRONT Sofia, Dinsdag 2 April — Officieel : Ira de streek van Bitoîia (Monastir) heeft een onzer patroeljes Fransche ge-vangenen mee teruggebracht. lu de boeht van de Tsema en Oostelijk van de rivier bij Tarnova wederzijdsehe korte vuuraanvallen. Op beide zij den van de Vardar nam de geschutweirk-zaamheid hier e.n daar in kracht toe. De luchtwerkzaamhe'd was wederzijds levendig. Wij hebben met ons geschut-vuur een vijandelijk vliegtuig neeige-schoten, dat bezuiden het meer van Doi-ran neerstortte. Vâl FRANSCHE ZIJDE WESTELIJK GEVECHTSTERREIN Parijs, Woensdag 3 April. .— Officieel : Geen aktie van de infanterie in der loop van den dag. De geschutstr'jd1 is tamelijk verwoed gebleven in de streek benoorden Montdidisr, vootal tussche® Demuin en Hangard=en=Santerre. MH EfIGELSCHE ZRIDE- WESTELIJK GEVECHTSTERREI1S Lo«den, Woensdag 3 April. — Officieel : Gisteren heeft e!en sterke vijandelijk< afdec-ling tegen den avond een krachti gen aaiival op onze stellingen in de buurt van Fampoux gedaan, die na eer bevig geveeht werd afgeslagen. Ken aan 'al Duitschers werd gedood. Eenig< krijgsgevangenen vielen m onze handen Onze troepen deden gisteren avond eer •geslaagden plaatselijken aaiival in d< buurt vam A y et te, dat nu in ons bezi is. Wij namen over de honderd m an ge-vangen en maakten dirie machinegewe ren buit. Tijdens een meeds vermelde on derneming jn de buurt van Serre maalc ten wij gisteren eveneens enkele gevan genen. Overigeus geen nieuws van he gevechtsfront. > Troepen uit Lincolnshire decTen gisfe '"en morgeni eesn aanval op de vijande l'jke loopgraven Noordelijk van Loos namen 31 man gevangen en maaktei een machinegeweer buit. Wij deden noj eta anderen geslaagden aanval gisteren avond Moordoostelijk van Poeïcapcll©, waarbij wij eenige krijgsgevangenen maakten. m ITALiUNSIHE ZiJiE ITALIAANSCH " GEVECHTSTERREIN Rouie, Woensdag 3 April. — Officieel : Bezuiden Hargo (?) is een Italiaan-1 sche afdeeling bij ven-assing in. een vij-' andelijken. voorpost gcdrongeu en keerde ' met medeneming van 15 gevangen geno-1 inen vijandelijke soldaten naar haax linies terug. Eenige andere detach-emen-ten maakten gevangenein op ele Zuide-i lijke helling van de Cima d'Ore (Judi° carië), waarbij ze maternai bemacntig-1 den. Op de Noordoostelijke helling van de Monte Abissino deden de Italianen een geslaagde verkenning. Boven in het dal van Daone en Corfelïazzo wc-d een vijandelijke patroelje op de vlucht ge-jaagd. Vijandelijke sneeuwschoenloo-pei-s trachtten een post van ons op een hoogte van 7516 m. aan te Vallen. Ze werden ontdekt en kozen, dcor onze sneeuwschoenloopers achte<"ToJgd, het hazennad. TBLEORÀMMEM Een beîar»grijkê Rede Tan Graat Czernin Wêenen, 2 April. — Graaf Czernin, de Oostenrijksch-Hongaarsche minister van Uuitenlandsche zaken, heeft vanophtend tôt een afvaardiging van den Weenschen ge-meenteraad, die zich onder leiding van den burgemeester na zijn terngkeer uit Boekarest bij hem ven'oegde, de volgende toespraak gehouden : Mijne heeren. ik ben zoer gaarne bereid om op de door den burgemeester gestelde vragen te antwoorden en daarmede u zoovvel als de op>enbare meening in hei algemeen nauwkeu-rig inzicht te gevén in den politieken toestand, zooals ik die op het oogenblik zie. Ik had gehoopt voor het bevoegde forum te kunnen spreken, doch daar een der beide kommissies op het oogenblik onmogelijk kan vergaderen, is dit niet mogelijk en zoo maak ik van deze gelegenheid gebruik om den aanwezigen heeren in het kort een beeld van den tegenwoor-, digen internationalen toestand te geven. Met het sluiten van den vrede met Roeme-•nië is de oorlog in het Oosten geëindigd. Drie vredes zijn gesloten : met Groot-Rusland, met de Oekraine en met Roemenië. Een hoofd-stuk van tien oorlog is daar mec uit. Wiison's laatste uitlatir.gen een stap tôt den Vrede Alvorens mij met de afzonderlijke vredes berig te houden en meer in bijzonderheden daaromtr^nt te treden, wensch ik terug te komen op die uitlatingen van den président : der Vereenigde Stalen, waarmee hij mijn op 24 Januari in de OosteiïVijksche deîegatie-, kommissie voor buitenlandsche zaken gehou-den reijevoering heeft beantwoord. In vele gedeelten der-wereld werd de rede van président Wilson opgevat als een poging om een wig te drijven tusschen Weenen en Berlijn. Ik geloof dit niet, omdat ik een véel te hoq-1 gen dunk van den staatsmansblik van président Wilson heb om te gelooven aan zulk een gedachtenloop bij hem. Wilson wil naar _mijn opvatting Weenen niet van Berlijn scheiden. Hij wil het niet en weet 00k dat het onmogelijk is. Wilson meent echter wellicht, dat Weenen een gunstife bodem is om het zaad voor den algemeenen vrede te strooien. Hij heeft wellicht tôt zich zelf gezegd, dat de O.-H. monarchie het geiuk heeft een vorst te hebben, die oprerht en eerlijk den algemeenen vrede wil, dat deze monarch echter nooit trouvtbreuk zal begaan en nooit een schandelijken vrede zal sluiten. Wilson zegt misschien 00k tôt zichzelf, dat ons aaneen-gesloten volk een kracht vertegenwoordigt, 1 wêlke niet gering moet worden geschat en ■ dat deze eerlijke en sterke wil tôt den vrede, , die den monarch bezielt en hem met de voj- keren van beide staten verbindt, in staat _i9 de drager te zijn van die groote fedachte, in dienst waarvan 00k Wilson zich heeft gesleld. Voordat ik tôt de laatste uitlatingen van président Wilson overga, moet ik een mis-verstand ophelderen. Ik heb in mijn la*tste ' rede, die ik voor de kommissie der Oosten-rijksche delegatie hield, op een desbetreffen-' de vraa.c verklaard, dat Wilson vermoedelijk reeds in het bezit van den tekst mijner rede . was. Wilson heeft dit later verbeterd en erop gewezen, dat het hier een misverstand betrof. Ik dacht, dat de tekst daarvan, dien ik te vo-1 ren had opgesteld om te verhinderen dat de l rede bij de overzending wellicht misverstaan of verminkt sou worden, op het oogenblik dat ik mijn rede hield reeds te Washington zou : zijn aangekomen. Ze schijnt echter eerst ■ eenige dagen later te zijn aangekomen. Aan 1 de zaak zelf verandert dit niets. Het doel dat , ik nastreefde, n.l. dat de président der Veree-u nigde Staten den juisten tekst van mijn uit-" latingen zou leeren kennen, is bereikt en de ■ kleine vertraging van eenige dagen was vol-. slagen bijzaak. Nooens het antwoord van président Wilson kan ik slechts zeggen, dat ik 't zeer belang- ■ rijk acht en dat de* Duitsche riikskanselier in - zijn uitstekende rede van 25 Februari mij het t gras voor de voefen heeft weggemaaid. toen hii verklaarde dat de vier door président Wilson in zijn rede van jl Februari ontwik- ■ kelde punten een basis zijn, waarop over den - algemeenen vrede kan worden gesproken. Ik ga hiermede volkoomen akkoord. De vier punten van président Wilson zijn een geschlkte 1 grondslag om de beraadslagingen over een algemeenen vrede te beginnen. Of président VVHSOn 111 /1 ]ri sireveii U||I uuiiuMiiwraj y 1 dezen grondslag te vereenigen al d-n niel sukses aal hebben, is dç vraag. Het ofîensieî sa 't Westcn God is mijn getuige, dat wij ailes a»bben g«probeerd wat mogelijk was, om hei nieu-we offensief te vermijden. De Entente heefl het niet gewild. Clemenceau heeft ©enigen tijd voor het begin van het offensief in het Westen bij mij laten vragen, of en op welken grondslag ik tôt onderhandelingen bereid was. Ik heb ter-stond in overleg met Berlijn geantwoe-d, dat ik hiertoe bereid was en wat Frankrijk aan-gaat, geen ander beletsel voor der vrede kan zien dan Frankrijk's wensch naa, Elzas Lotharingen. Uit Parijs werd geantwoord dat 0] j dezen grondslag niet te onderhandelen was. ipaarop was er geen keus meer. De geweldige worsteling in het Wt^ten is reeds ontbrand. Ç)ostenrijksch-Hong. ,arsche en Duitsche troepen strijden schoiiOrx aan schouder zooals zij tezamen in Rusl > .«1, Servie, Roemenië en Italie streden. W vech-ten vereenigd ter verdedigin" van '• «osten-rijk-Hongarije en Duitschlana. Onz< legers zullen de Entente bewijzen, dat de F:ansche en Italiaansche begeerten naar ons &iondge-bied, utopieën zijn welke zich schri'ikelijk zulien wreken. De verklaring echter voor dit aan v. aanzin grenzend optreden der Entente-moger-iheden ligt voor een groot deel in bepaalde gejeurte-nissen in ons land zelf, waarop i!: rog zal terugkomen. Wat 00k moge geschieden, wij geven Duitschland's belangen niet prijs, evenmin als dit ons in den steek za! laten. De trouw aan den Donau is niet geringer dan de Duitsche trouw. Wij sti'ijden nkt voor imperialistische of annexion-istische doelein-den, doch wel zullen wij gemeenschnopelijk tôt het einde samengaan ter verdedigiîig van ons staatkundig leven en onze toekonsst. De poiitieke en ekoaomische toestand rn het Ocsten Door de vredesonderhandelingen imt Rus-land is de eer^e bres in den ooriogsw onzer vijand 11 geslagen. Dit waS dr do rbraak van de vredesgedachte. Het is een bewijs van een kinderachti» dilettantisme om over het hoofd te zien in welk nauw onderlirig ver-band de verschillende gevallen, waarin vrede gesloten werd, met ellcaar paan. De konstêl-latie der ons vijandigl Oostelijke n ogend-heden leek op een net. Met het door.nijden van een maas, raakten de andere vani . lf los. Wij hebben ten eerste de in Rustaud zelf voltrokken afscheidinrf van de Oekrajina van het Russische Hjk erkend en van den daaruit ontstanen gunstigen toestand voor onze doel-einden gebruik gemaakt door met de Oekrajina den daardoor nagestreefden vr.«d« t« sluiten. Dit gaf aanleiding tôt den vrede met St-Petersburg, waardoor Roemenië zor- alleen kwam te staan, dat het eveneens der vrede moest sluiten. Zoo bracht de eene viTde den anderen mee, alsmede het gewensch^e sukses van het eir.d^» yan den oorlog in h^t Oosten.Na eeniPe bijzonderheden over den vrede met Roemenië. die meer bepaaldelijk de Do-naumonarchie in 't bijzonder raakten, zeide graaf Czernin verder : Ik was er angstvallig op uit om Roemenië bij de grensverb^tering niets af te nemen, waardoor een doorn in de Roemeensche volksziel zou kunnen blijven steken. Ik wensch dit : de wond. cîie deze oorlog Roemenië heeft s?ebraeht moet wederom heelen en ik geloof dat Roemenië zich in zijn wel-begrepen eigenbelang naar de centrale mo-gendheden moet richten. Mijn politiek streeft ernaar, in de toekomst een vriend-schappelijke buurverhouding opnieuw tôt stand te brengen. Het tegenwoordige Roemeensche ministerie, dat ' steeds voor een nauwere aansluiting bij de centralen was, is niet van inzicht verandend. Van Roemenië's toekomstige politiek alleen zal het verder af-hangen hoe zijn lot zal zijn. DE GF8FIJWTENÏSSmN ÏN RUSLANP De burgeroorSog in Finîand Stockholm, 3 April. — Blijkens de laatâte rihten uit* Fiiùand is ïamonerfors nog niet- £R-nomen.Naar 0; Svenska- Dagbladet » ver.neemt, hebben de witte garden, wegens den taaien tege-n-atand dar rooden, de staid besclioten en is het . hura gelukt een deel ervan te bezetten. Daa.rbij heeft de Zweedsche brigade zich zeer onder-scheiden.De straatgevechten duren in ïammerfor» nog voort. De demobilisatie St-Petersburg, 2 April. —* De regeering heeft jhst gegeven, dat de deraobilisatie van aile légers, die deel hebben genomen aan den oorlog met Duitsehland, den 12" dezer afgeàoopen anoet Eijn. St-Petersburg (ongedateerd). — Het bevel no-pers de demobilisatie van het gewezen Buwischo léger betreft aile eanheden, met uitzonderimj van die « welke op het binnenlandsche front strijden» De Oekrainers h'ebbon Voroiba en Pyatikhatki. bezet, terwijl de soviëttroepen Kremensjoeg heb ben bezet. Uroctvorst Michael, die, uit Perm verbanmen, door het pilaatselijke comité gevangen was ge-?et, is nu losgeiaten. Een konnniaflit' van vertegemwoordigera van aile kommiss^riaten en vijf leden van den centralen uitvoerende.11 Raad overwegen de samen-fttelling van eon federatieveu Raad van de Repu bliek. Allerlei S#I'oter»burg, 2 April. — De djabreker « Wo-Jinits», in besiag gemomen door de Estlaaidache bemanndng, is van Helsingofrs naar Reval ver-trokken, waar het schiip aan- de Duitschers ia overgegeveji. De Finsche ijabreker otTorino» heeft deo (Ruasisdien) ijsbreker «Jarmak» beschoten. Do Oelirainische Rada heeft den Raad van Volkskormnissarissen «eu vredesvooirstel gedaan DE DIENSTPLICHT VOOR IERLAND Londen, 3 April. —in zake den dienstplicht voor Ierland meldt de parlementaire koaTespon-dent vain de «Daily Telegraph» dat de regeering in de eerste plaats zal wachtsn tôt de Ier-echo konventie haar werk heeft afgedaan. EEN BRITSCHE TORPEDOJAGTÎR ÛEZONKEN Londen, 3 Aprii'. — De admiraliteit deelt inee : Den eersten dezer maand is tengevolge van een aanvaring een Britsche torpedojager gezonken. Aile opvarenden we-rden gered. (jreKonkeltoes m net Kon ¥1. KonservatoriuisQ I3 het waar dat de hr Boelacrs, stu-dieprefekt van het K. V. K., in bezit werd gevonden van een Smeekschrift tegen de Bestuurlijke Scheiding, xdat hij ter onderteekening aan de leeraaïa voorlegde ? Is het waar dat door Leden van den Beheerraad een kiacht tegen hem werd ingediend ? Is het waar dat de d.d. bestuurder enkele Leden van den Beheerraad, onder verzegetden omslag heeft bijeen-groepen, om voor de ambtelijke zittmg bij den hr Boelaers, dus bij den aan-geklaagde zeîf, t© vergaderen, met het doel te onderzoeken hoe hem best te redden ? Is het waar dat alleen drie leden, de hr Voorzitter van den Raad, en de twee Viaamschgezinde Leden,werden uitgesloten ? Indien dit waar is, zal dan zulke on-gehoorde konkelfoezerij zonder gevolg biijven ? Die zaak dient opgeklaard. Waalscàe Wensckem « La Wallonie autonome », door Lecocq — Hardy. — Ten. slotte hebben wij één exein-piaar kunnen bemachtigen van dit vlug-, schrift, dat in het Walenland op tamelijk: breede schaal wordt verspreid, en aoogezegd te Parijs, Librairie Sansot et Cie, in 1917, is uitgegeven. Het schijnt echter wel in het bezette Walenland te zijn van de pers geko-men. Dit ongecensureerd boekje is in elk ge-val voor de separatistische beweging van belang, daar het een standpunt inneemt dat gunstig is voor de beweging tôt zelfregeering, die in Vlaanderen en Wallonie gedurende de oorlog tôt stand kwam. Het schrift gaat uit van het standpunt, dat een dubbel gevaar Wallonie zou bedreigen, wat we aangegeven vinden op blz. 9. « Aan den eenen kant is de autonomie van de twee volkeren volledig door den bezetter tôt stand gebraeht, tengevolge der uitïJuitelijke inwer-king van de Vlamingen. Stellen deze maat-regelen geen gevaar voor de Waalsche belangen daar ? Men denke slechts aan het lot van Brussel, dat een Vlaamsche stad geworden is. — Van den anderen kant inaakt de Belgische regeermg zich sterk in Beigië terug te keeren met een volledig programma van een ver-sterkte tweetaligheid. <1 Het zal komen, — zegt heer de Broqueville, — tôt de volledige gelijkheid van de twee talen. » We weten welke beteekenis deze woorden hebben in den mond van den minister. » De schrijver gaat uit van de bewering der Entente, van Wilson en de nieuwe Russische Republiek, dat de kleine nationaliteiten vot-komen tôt hun recht moeten geraken. Dat stelt reeds de internationalizeering van bet Belgische vraagstuk voorop. Overigens, de Vlamuigen hebben zelf reeds het Belgiach taalvraagstuk internat ionaal gemaakt met hulp der Duitschers. Wat moet nu de Waalsche houding zijn.' Wat willen ze? « We be-twisten de Duitschers het recht alleen — of met uitsluitehjke medewerkiug van de Vlamingen — een hervorming door te voeren cbe de twee deelen van het land aangaat. Daarom i3 het noodig dat de Walen op de vredev konferentie vertegenwoordigd zijn. En we willen er hoegenaamd niet vertegenwooiaigd worden door M. de Broqueville, wiens klen-kale en middelmatische gedachten ons rnair al te wel beeknd zijn. We hopen, dat op het gegeven oogenblik 00k Wallonie zijn stem zal doen hooren. » Uit het princiep van het zelfbeschtkkings-recht der volkeren leidt schrijver twee ge-volgtrekkingen af : « De eerste is, dat iedere nationaliteit het recht heeft hare verspreide ledematen tôt éèn bundel (faisceau) te vereenigen, of ze dan tôt onafhankelijke staten gekonstitueerd zijn, of onder vreemde heerschappij staan. De tweede, dat elke nationale fraktie het recht heett, 00k met geweld, de politfeke banden te bre-ken die haar beletten zich bij de groepeering aan te sluiten waartoe ze natuurlijjkerwijze behoort, om samen met deze één onafhanke-lijk gezelschap te vormen. » Nogmaals wordt betoogd dat Beigië geen eigen nationaliteit is. Zoo komt schrijver tôt volgende konklusie over de Vlaamsche beweging tôt welke we volkomen toetreden kunnen : « De Walen hebben zich bedacht, en zijn heden van meening dat de hervormmgen die de Vlamingen eischen, hun met aangaan, verraits ze alleen het Vlaamsche land bedoe-len. Ingevolge het nationaliteitsprinciep, ach-ten ze de kwestie van de Fransche kultuur in Vlaanderen als enkel de Vlamingen aan-gaande, en dat het dezen-, en dezen alleen, toekomt op dit punt stelling te nemen. » Dan wordt de strijd om de Bestuursschei-ding geschetst, zooals h:] voor eli gedurende den oorlog gevoerd is. Met de meening dat Brussel een «terrain neutre» zou moeten blijven, waar dan al of niet het tweetalig stelsel zou dooi gevoerd worden, zijn de Vlamingen het niet eens. Het gedacht, dat het eene dwaze en nutte-looze poging zou zijn, Brussel terug te win-nen voor Vlaanderen, verwerpen we stellig. Hebben we eens de gemeentelijke macht en het gansche ondervvijs in deze stad in handen, dan ontwikkelen zich de toestanden uit eigen kracht in de door ons gewenschte rich-ting.Tegen het impérialisme van de Belgische uitwijkelingen trekt schrijver heftig te velde. Hij wil van geene aanhechtingen weten. Het eenige wat hij zou wenschen is, ^ dat het Waalsche »tadje Maîmédy in Duitschland, met de omlig-gende dorpen, aan Wallonie zou komen. De Duitsche grensstreken van Wallonie konden dan aan Dnitschland worde* afgestaan. Stichtend is het: slotwoord, als ernstige var- maning aan net «ares yan ae ueigisctie regeering : « Zoo, door een ondoordachte beweging, het goevernement het werk wilde vernietigen dat rc-eds verwezenlijkt werd (dus de B S. en de Zelfregeering), werk dat we aanzien a!s een definitief verkregen recht, dat het op-passe!... dat men het wete! Zoo men ons de autonomie weigert, zal noodzalcelijk de on-ophoudelijke eu ijdele strijd tusschen Vlamingen en Walen opnieuw losbreken. Van zulk bestaan willen de Walen niet langer weten. Ze zullen zich naar het Zuiden richten en aan de (Fransche) zustenrnatie vragen dat ze hen opnenie. » STAD en LAND HOE ZE ONS BEHANDELEN IN ENGELANDI — Ben Vlaamsche jon-gen die op 't einde van Oktober van vitr-leden jaar uit Engeland tenigkeerde, waar hij in de gioote munitiefabrieken te Birmingham giewerkt heeft, vertelde ons ond-eri andere het volgende : m In Birmingham wutfn er in Angiis-Uts 1917 reods 8.500 Belgische munitie. arbeiders aan het werk. Zij werden <*r veel strenger dan de E'igel&che werklio-den behandeld en staan met de plaatse-lijke bsvolking op vijandelijlten voet. Ovei de vœdingstoestanden eu verdere verzorging hebben onze menschen b-tter te klagen, maar vanwege d'e Engelsche vflkvereenjgingeu konden ze niet den minsten steun bekomen om hunne aan spraken op betore behaudeling te doen gélukken. » Terwijl ons werkvolk vroondienst ver-richt voor de imperialistische belangen van het Britsche Keizerrijk, reisden onze Belgische socialistische volksventegen woordigers Vandervelde, Rik Deman, cnz. van Engeland naar het Russische front om er-de ongelukkige moesjikken met woorden en gebaren tôt voortvech-ten te gaau aansporen. Nu waar vertrok. ken deze volksleiders naar Amerika om er de Amerikaansche i n ter n a t i o k a ! 1 s 11 n in En-gelands belang te gaan bewerken. Intusscheaitijd blijven onze werklieden overgtleverd aan den m1-sprijzenden dwang van Engelsche fabriekbezitters en aan het steeds groeiend gebrek dat dte Engelsche bevolking tegen de vreemde meeëters met den dag meer en meer ver-bitttrt. Wij vreézon het ergste voor de populariteit onzer, aan de Entente ver-knochte, volksleiders. VLAMINSENl Plaatst AANKONDIGINGEN in HET YLAÀMSCKE NIEUWS ZWARE VERANTWOORDELIJK-HEID. — Meer dan eens maakte Z. Em. de Kardinaal gebruik van de kansel zij-ner kerken om een deel van zijn g-eloovi-gen diep te kwetsen — ein zulks alleen omdat deze geloovigen hun taal en hun Vlaanderen lief hebben. Verschillendle pastoors hebben a'e beleedigende wo<?r- _ den van den Kardinaal eenvoudig" over- ' geslagen, omdat z® het Huis van God niet tôt een huis van haat wenschten te mnken. Andere pastoors, die het gebod der liefde maar in toepassing brengen, als het mett hun eigen enge opvatting overeenkomt, vonden de woorden van Zijn Eminentie nog niet sterk genoeg en, onderlijr.den ze door een kleingeestigen klemtoon en door komedie-achtige gebaren. Een van deze laiatsten, ct.e E. H. pas-toor van Rumpst, las de woordten van den oimzendbrief, en, na het beleedigend woord « venraders » uitgesproken te hebben, herhaalde hij op zeer luiden toon : « Vlaamsche vernaders ! » Droevige her-der ! Wij vragen ons in gemoediei af : Waar blijft bij die priesters de eerbied voor het Huis des Heeren en voor den zach-ten Jezus, die in het Tabernakel woont? Wat moeten eenvoudige we-rkmenschen er van denken, als zij den pastoor zoo vol haat op den prediikstoel zten staan, haat tegenover menschen die tegen het Geloof niiets misdteden? Mogien: onze teni-pels dan gebruik t worden om te beleedi-gen en te kweteen? Och ! Jaat het ons maar rechtuit zeggen : Sommiige menschen hebben een zeer breed geweten. Hoe schoon evenwel zou de roi van onzen Kardinaal geweest zijn, hadde hij, in December 1916, zijn grooten invloed willen gebruikên, om onze regeerders tôt een eervollen vrede te bewegen ! Hoeveel jonge levens, nu in 't bloed g-esmoord, zouoen dan spriingend en dan-send tôt ons teruggekomen zijn ! Hoeveel jonge vrouwen, nu treti rende Weduwen, zouden dan blij en gelukk g hun lieven man in de armen gedrukt hebben!Hoeveel arme moeders, nu in dtepen rouw gedompeld, zouden dan hun, bes-ten jomgen kussend aan den hais gevlo-gen zijn ! Maar neen, er moest doorgevochten worden tôt het hitter einde! Haat, altijd maar haat tôt het uiterste! Tijdens dezen langdurigen, oorlog hoorden wij van onzen Kardinaal nog geen enkel woord van vrede, nog geen enkel woord van kristelijke liefdie! O! hoe snijtig! En welke groote vernn twoo.rdelij khe'ti ! lets \!o#ï aag DE FRANSKiLÎÔNSCHE BOEL VAN DE LANGE GAST HUISSTRAAT Een veertien dagen geleden hebben wij er op gewezen hoe een Viaarhsch meisje door franskiijonsche uitlander* werd gedwongen haar studiên te sta-ken, aiieen omdat ze Vlaamsch is en dochter van een Vlaamsch Aktivist. Dit echandaal gebeurde in het Ste-deîijk Hcoger Onderwijsgesticht voor Juffrouwen in de; Lange Gasthuisstraat mi wij hebben den brief medegedeeld, door burgemeester Jan de Vos onder-teekend, waardoor de schooloverheid gedekt wordt. Wij zullen het den burgemeester niet al te kwalijk nemen. Hij is een braaf man, doch niet opgewassen voor de ontzaglijke taak die deze tijden hem 200 onverwacht kwamen opleggen. Goedheid en veel goede wii biijven met den dag meer en meer onvoldoen-de voor het bestuur van een groote stad gelijk Antwerpen en 't is onvergeeflijk van burgemeester Jan de Vos, die be~ loofd had rechtvaardig te zijn voor de Vlamingen, dat hij nu zijn burgemees-terschap dcor zulke verregaande zwak-heid tegenover Waalsch en franskil-jonsch gestcok laat bezoedelen. De brief, die hij onderteekend heeft, is een franskiijonsche gekscheerderij. Een burgemeester die zoo iets laat ge-schieden is of onbekwaam of mede-plichtig, in beide gevallen een werk-tuig in de handen van de kleine, doch machtige oligarchie, die in naam van de Belgische vaderland'sliefde ( ? !) ge-zworen heeft de Vlaamsche'taâl uit te roeien en haar te smoren tôt in de keel van de kinderen. Aile soort van vreemd ras wordt door den burgemeester van Antwerpen in bescherming genomen; maar een Vlaamsch, een Antwerpsch meisje, aan wie niets ten laste gelegd kani worden, mag gescholden en uitgejouwd worden, en in 't laatste jaar van haar studiën gebroken ! Dan waseht de brave man zijn handen in onschuld. Wij vragen aan de bevoegde over-heid, of dit maar geschieden ? a Wat de roi van de bestuurster, Mej. Adam, is geweest, blijkt nog niet klaar. Wij hebben daarover verschillende schriftelijke getuigenissen, waarvan twee ten gunste der bestuurster. Het eene luidt : « Ik heb den 5n Februari in de » Gasthuisstraat meègeleefd. Reeds in » den voormiddag was er onrust in de » klassen. Heftig werd er geredetwist. » Enkele voorvechters Patriotards » (meest van vreemde herkomst en » met uitheemsche namen!) en Wa-» linnen schreeuwden en bedreigden » tôt zij de rest der kudde, die rioch » visch noch vleesch zijn, deden mede » huilen. Vooral twee leerlingen, op » wie in opzicht van gedraging en ka-» meraadschap niets te zeggen viel, » Mejuffrouwen H. V. en M. T.. wer-» den od de speelplaats u'tgejouwd » omdat zij Vlaamschgezind zijn. » De bestuurster, geroepen door de n onderwijzeressen, deed de bel luiden » ter verzameling en sprak eenige ver-» ontwaardiode woorden. Dus is de » bestuurster, Mej. Adam, er wel tus-» schen gekomen, doch zij was volle-» dig onmachtig om de hatelijk.heden « te doen staken. » (Waar blijft dan haar gezag ? Toch deze getuigenis wordt nog van bevoegde zijde betwist. Er werd niet opzette-lijk srebeld, doch voor 't einde van den soeeltijd. Van de verontwaardigde toespraak weten vele leerlingen niets.) De andere getuigenis is veeleer on-gunstior : <( Wij moeten u doen opmerken dat » de bestuurster wél is rondajegaan in )> de klassen om, zoogezegd, net her-» nieuwen van zulk gemeen gedrag te » beletten. Misschien niet in al de klas-» sen, maar in de wetenschaDDelijke » afdeelinçr is zij geweest : ik moet » zeggen haar Woorden waren ailes » behalve streng. Zij werden door de » leerlingen opgenomen als een aan-» moediginp. Dit h leek 00k uit hetgenr » dan volgde. » Als pleidooi voor de bestuurster kan deze getuigenis moeilijk gelden. Verdere inlichtineen worden ons venschaft •-=" 't is fifoed dat zij openbaar gemaakt worden : « Er heerscht een franskiljonsch schrikbewind in de Antwerpsche scho-len en dat wordt door de eemeente-lijke overheid gesteund. Wie zich Vlaamsrhgezmd, neen. wie zich maar eenvoudiq Vlaamsch durft te toonen wordt tiervolpd. In de letterkundige afdeeling is ailes verfranscht, 00k zoo in de wetenscbpnpelijke afdeelîner. hoe wel het onderwijs er hier vooral onder lijdt. » « Wii Vlaamsche leerlingen, moes-

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
This item is a publication of the title Het Vlaamsche nieuws belonging to the category Gecensureerde pers, published in Antwerpen from 1915 to 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Add to collection

Location

Periods