l^oensdag 28Juli 1915. Ecrste Jaarg. Nr. 194 - .agag-J'l"!" ■■■■■g!']11!" ! -an Priis : 5 Centiemen door geheel België Het Vlaamsche Nieuws H et best ingelicht en meest verspreid Nieuwsblad van België. - Verschijnt 7 maal per week ABONNEMENTSPRIJZEN T«ï wtek I.3S 1 Per 3 maandea |>#r ■■«ad l.H j Per S maanden 7.1» Per j«*r |4._ tmiMtotgciLjUB : m,.-» >? im m i». i i m i «i ■ nimi rii miWiHn» AFGEVAARDIGDEN VAN DEN OPSTELRAAD: Dr Aug. RORMS — Albert VAN DEN BRANDE BUREELEN : ROODESTRAAT, 44, ANTWERPEN. Tel, ltff AANKONDIGINGEN Tweedc bladr., per regel 2.61 i Vierde blad»., per regel.. I.SI Derde blad., id. I.— j Doodibericht Voor aile annonces, wende m en *ich : ROODESTRAAT, 44. TWEETALIGHEID js er wel seti punt dat onze beweging 0 a-g verlamd heeft aïs de zoo zeer gproken, verdedigde en bekampte •eetaligheid ? Wij gelooven het niet. it meu zich bij de bespreking van dit aagstuk dikwerf op historische gron-n gesteund heeft en de voorstanders [de geschiedenis bewijsmaterieel heb-n wilkn zoeken, om de menschen aan t verstand te brengen dat Vlaanderen ijd tweetalig is geweest, hoeft geen toog. Degenen dit echter de geschie-ni-i beter overzien, weten maar a] te ;1 op welke losse gronden men zich Ut. Deze toestanden bewijzen ons os te meer hoe onkundig in zake ge-hiedenis onze zoogezegde afgevaardig-n in gemeenteraden, provincieraden, amer en Senaat zijn. Zij zouden beter icn alvorens over zulke zaken te spre-în terug hun handboeken over geschie-jnis te raadplegen. ïeel kwaad werd op dit terrein ge-icht door onze officieele school van ge-hiedschrijvers met Pirenne en Kurth m het hoofd, die door dik en dvin de Ische stelling willen bewijzen dat de schiedkundige gebeurtenissen onver-ijdelijk tôt 1830 moesten voeren. Zoo wordt er door die heeren be-ferd, dat van af het Bwrgotidisch tijd-k Vlaanderen tweetalig was, wat nkklare onzin is. Er bestond zeker rfransebing, maar die bleef beperkt thethofenden hoogen adel. Daarbui-ïwas ailes Nederlandsch. Dit wordt illig bewezen door het feit dat gedu-ide zes lange eeuwen in onze gewes-î geen vijf Franschschrijvende leurs opstonden. Daarentegen waren veel die Nederlandsch sehreven. On-r dezen was het niemand minder dan n Maerlant, die in het Nederlandsch iretf op aanvraag van een adellijke me. De Ridderromans werden in het xlerlandsch geschreven. Daar die niet or het volk bestemd waren, maar wel or den adel, toont dît feit ons ander-lal aan, dat de Franschgezinden een er kleine minderheid vormden in die gen.Het ging zelfs zoo ver dat het Ne-rlandsch het Latijn verdrong. Overal erklonk de Dietsche taal, de onze. Een ander bewijs. In het leger van dewijk van Maie stonden de Vlaam-ie ridders achteraan enkel omdat ze aainsch spraken. Dus weeral, enkel f ai hooge adel Franschgezind. Toen Filips de Stoute te Rijssel een >f van Beroep oprichtte, wilden de amingen er niet naartoe gaan, omdat ailes in het Fransch geschiedde. De rtog gaf toe en men sprak te Rijssel cht in onze taal. Seleerden al9 Vesalius, Justus Ivip-ls, van Ieper en anderen kwamen in m werken op tegen de verfransehing n het volk. Die enkele feiten — men zou er hon-rden meer kunnen aanhalen — bewij- 1 zeer duidelijk, dat er in die dagen w Fransche beschaving bestond in s Vlaanderen, maar integendeel dat Vlaamsche gedachte zich overal baan ik. Door de Fransche overheersching en de otnwenteling van 1830 was ailes 'ter anders. Alhoewel de Belgische 'ndwet in artikel 23 de vrijheid van w uitriep was ailes Fransch, Dat ar-« 's dan ook niet in het voordeel van Vlamingen, maar wel ten hunnen na-e'« in de Grondwet geschreven. Het t aan aile inachthebbers toe steeds en eral het Fransch den voorrang te ver-Hffen."et eigen rasgevoel was (chter niet "sch verdwenen bij de Vlamingen en \ laamsche Beweging ontstond, met t doel de bestaande grieven te doen ^wijnen. In den beginne werd die zonder groote stuwkracht ge-CTCl Er waren toen slechts eenige Wuigden, die voor hun gedachten durfden uitkomen. Wanneer la ter de beweging sterker werd w°rtel sc*hoot in het volk zelf, kre-" de Vlamingen eenige voldoéning ' ; den vonn van wetten en wetjes, | '"et toegepast werden. De schijn was ; gered en dat was voor onze be-Mvoerders voldoende. J't hooger bestuur van ons land gaat at 1830 van de gedachte uit, dat het eén yan taal, één van betrachting, v^n ziel moet zijn. Men wil van het !:|00r eenheid een groot volk ma-s ''at was een grootsche gedachte, in ar"' echter onuitvoerbagr, daar er t Ve"fschillende rassen woonden. Zoo °nd de veel besproken « âme bel-L' langen leste was deze stelling V°1 te houden en werd er officieel e 'e ec*ntaligheid afgezien. In 1898 We de Gelijkheidswet. Voortaan zouden de twee landstalen op gelijken voet behandeld worden. Zôô was het officieel. In feite bleef echter de Fransche taal den voorrang behouden en werd het Nederlandsch slechts geduld. Overal waar men maar aan het Fransch den voorrang kon geven werd zulks gedaan. Dat zien we nog dagelijks. Laat ons maar denken aan sommige plakbrieven van het gerecht waar het Kransch bo-venaan staat met er onder ten Neder-landschen tekst, die voor titel draagt « vertaling ». Dergelijke plakbrief hangt nu weêr op de muren van onze stad, on-derteekend door den voorzitter van het beroepshof te Brussel. In het onderwijs zien wij hetzelfde ge-beuren. De wet van 1883 vervlaamscht het onderwijsl van den tweed en graad slechts bij name. Immers de voor-naamste vakken worden in het Fransch onderwezen en slechts twee vakken, door den minister aan te duiden, mogen in het Nederlandsch onderwezen worden.Advokaten, geneesheeren, ingénieurs, leeren slechts genoeg van onze taal om zich in het dagelijksch leven uit den slag te kunnen trekken. Officiers moeten enkel een paar woorden Nederlandsch kennen om eventueel tôt een Fran.-ch-onkundig soldaat te kunnen spreken, wat ze dan meestal nog overlaten aan hun minderen in graad. In het bestuut is de kennis van onze taal enkel noodig voor zoover men met het publiek in aan-raking komt. Overal dus hetzelfde. Die fameuze tweetaligheid van de Oelijk-heidswet komt in feite op ééntaligheid neer, of minstens op het v<x>rkeur geven aan een van de landstalen : het Fransch. Daar het niet aangaat het Nederlandsch te vernietigen, duldt men onze taal. Komt men echter in een midden waar ieder Fransch verstaat en kent, dan wordt onmiddellijk ailes in die taal af-gehandeld.Zelfs onder de Flaminganten kan men die toestanden nagaan. Men kan ze in verschillende groepen verdeelen. Zij die overal opsnijden voor hun liefde voor taal en volk en die in het gewone leven steeds het Fransch gebruiken. Zij die voorstanders zijn van het gebruik van de twee landstalen overal en in ailes, en ten derde de voorstanders van het streng doorvoeren van het « In Vlaanderen Vlaamsch » en « In Wallonie Fransch ». Moeten wij het nog zeggen, dat wij het met de laatsten houden? De Walen zijn voorstanders van het eentalig stelsel voor het Walenland en hebben hierin volkomen gelijk. Zij willen echter in Vlaanderen twee talen op-dringen met den voorrang aan het Fransch, en dat is verkeerd. Met het doordrijven van tweetaligheid als sitelsel komt men tôt onmogelijke toestanden. Er zijn in ons land, in Vlaanderen, hoogstens een half miljoen tweetaligen tegen 3 1/2 miljoen ééntali-gen. En dan is er nog wel wat af te din-gen op die tweetaligen, waaronder zich tal van menschen bevinden, die denken dat ze Fransch kennen : meiden, koet-siers, trambedienden, politieagenten, on-derofficiers en kleine bedienden, die met hun paar onthouden woorden Fransch zich uit den slag kunnen trekken maar meer niet. In den grond zijn het eenta-ligen. Het is dan ook niet overdreven te beweren dat het Vlaamsche volk zeker voor meer dan 9/10 uit eentaligen be-staàt.En dat na bijna 200 jaar verfran-siching:. Sinds 1830 heeft men met aile mogelijke middelen ons volk een tweede taal willen opdringen. Men heeft er de hulp toe ingeroepen van de vulgarisateurs, van de «Amitiés Françaises », van de « Ligue pour la Liberté des Langues », van de « Marches de l'Est », van de pers, van ordelintjes en geheime fondsen.van Fransche scholen en patrio-tische(?) bijeenkomsten en niets heeft gebaat. Nu laatst nog werd er een « Union Franco-Belge » tôt stand ge-bracht, die al evenmin aarde aan den dijk zal brengen. Tweetaligheid is dus < nmogelijk. Wordt ze goed toegepast dan voert ze ons tôt eentaligheid terug. Regeering, aristokraten en goede burgerij denken in een taal, het volk en den minderefl man in de andere. Wil men tôt het stelsel geraken dat ieder twee talen moet kennen, zoo komt men tôt de slotsom, dat men geen van beidomachtig is. Men kan niet in twee talen denken. Men ver-wart ze dan en spreekt de onmogelijke spraak, die men Beulemenstaal gedoopt heeft. Zoo ontstaat een onmogelijk ge-haspel, een geslacht van menschen, die het ideaal vormen van mannen als Edmond Picard en andèren, een geslacht van haltheid. In een tweetalig onderwijs ontbreekt de ziel, men kan op dk manier aan het volk geen harmonischt ontwikkeling verschaffen. Bij ons wi men twee zielen inenten, een Latijnsch< en een Germaansche. Zooiets is onmo gelijk en heeft men enkel en alleen be-proefd in ons gezegend Vlaanderen Wel werd er in andere landen van Euro-pa getracht om de volkstaal uit te roeier en het volk aldaar een vreemde taal er een vreemde beschaving op te dringen Nergens is men er echter toe overgegaar het volk door middel van twee bescha-vingen te willen opivoeden. Blijven deze a\vntoc-standen in on; Vlaanderen vooftduren, dan wordt on: de weg tôt aile culluur afgesneden, dai: gaat gansch ons volk langzaam maai zeker ten gronde. Op die wijze word' aile gevoel voor schoonheid en kunst ter gronde gericht. Schoonheid en kunst i; de basis van ailes. Het is heel juist wa •een groot dichter eens schreef : « De na-tuur heeft enkel schepsels gemaakt, de kunst maakte er menschen van. » Het volk verleert door het opdringer van een vreemde spraak de eigen taal o: beter ze leert ze niet meer en bediew zich steeds van zijn gewestspraak. Hei komt tôt geen verdere ontwikkeling Droevig is het te moeten zeggen dat wi. er als lomperiken uitzien wanneer wi; onze eigen spraak gebruiken. Zoc schreef eens het dagblad Le Matin var Antwerpen : « Ecoutez le Flamand par » lant les deux langues et qui, dans un< » conversation, quitte le français poui » exprimer ses idées dans la sienne ; 1< » ton de sa voix baisse, et il jette se; » mots avec négligence, par simple habi-» tude, comme s'il ne s'adressait plu? » qu'à des êtres familiers ou inférieurs.) Droevig is het, maar waarheid zit ei toch in, wij moeten het durven beken-nen. Dat wil echter niet zeggen dat wi, ailes verloren hebben. Wij staan niel ten achter op dit gebied bij de Latijn-sche volkeren maar wel en zeer veel bi; de Germaansche bevolking van aile landen. De schijn is enkel tegen ons en ons volk bezit nog kracht genoeg om het anders te doen worden als het maar wil. Dat ailes moet veranderen en wij moeten daarom kiezen tusschen tweetaligheid en eentaligheid. De keus is niel moeilijk. ailes moet in één taal gebeu-ren. Laat ons even denken aan Neder-land waar ailes in de taal van het volk geschiedt. Welken hoogen trap van beschaving heeft het volk er bereikt, hoe blinkt het uit onder de cultuurvolkeren van Europa ! In de eerste jaren zal het wel moeilijk zijn, zal men aan sieur gewend, wel last ondervinden door eentaligheid, maai wat beteekenen eenige jaren in de geschiedenis van een volk? Weldra zal dan de toestand normaal worden en zal de nu bestaande ziekelijke toestand ver-dwijnen. We worden dan weer één var taal, één van ras en één van ziel. Het onderwijs vooral moet in dien zir hervormd worden van laag tôt hoog, Het mag niet meer voorkomen dat on-derwijzers en leeraars aangesteld worden om Nederlandsch te qnderwijzen zonder die taal voldoende te kennen. Hoe onmogelijk zulks schijnt, het „i; de zuivere waarheid. Wij kennen een doktor in de Germaansche philologie die geen Nederlandsch spreken kan 1 ! In het lager zoowel als in het middel-baar en hooger onderwijs moet er dege-lijk op gewerkt worden dat leeraars en leerlingen een zuivere taal spreken. Hel moet mode worden zuiver Nederlandsch te spreken in aile klassen van de bevolking. Dat zal er veel toe bijdragen om onze taal in eere te doen herstellen bi] veel menschen die nu, en soms met reden, onze taal verafschuwen. Wij moeten beschaafd worden. In het bestuur moet ailes in onze taal geschieden, evenals in het leger en in het gerecht. Ook het openbaar leven in al zijn uitingen moet recht verschaffen aan onze taal en onzen stam, zooals wij het in een vorig artikel deden uitschij-nen.Worden al deze gulden regels toegepast, houdt men zich aan de streng doorgevoerde leus In Vlaanderen Vlaamich, dan wordt ons wolk gezond eu dan wordt het een cultuurvolk met eigen karakter, waarover men in ons land en daarbuiten fier zal zijn. Dan zal de naam van het Vlaamsche volk, als in vroeger eeuwen, weer met eerbied vermeld worden . Dr. L. .F. Wonderen der moderne heelkunde De « Daily Chronicle » heft een juich-kreet aan over de « wonderen der moderne heelkunde», en illustreert deze • | met een bloemlezing van merkwaardig ; genezingen van ernstige verwondinge • bij soldaten ten slagvelde. I De chef van den militairen geneeskur digen dienst in een hospitaal te Londe heeft ni. een verslaggever van het El gelsche blad een onderhoud toegestaa en hem eenige intéressante staaltjes va techniek in zake slagveldchirurgie mi i de-gedeekl. 1 « Als u frappante staaltjes zien wilt ) aldus de medicuâ tôt den journalis 1 (( dan moet u met mij eens de zieker zalen van de chirurgische afdeeling va ons ziekenhuis doorwandelen. ' » Hier hebt u b. v. — demonstreerc! 1 de Aesculaap — zekere H., een soldaa 1 die-bij de verdediging van Heuvel 6( aan het Westerfront, zôô ernstig doe • een granaat gewond werd, dat hij mee ' dooel dan levend door de ambulanc > werd weggedragen. Een geweldige vei : woesting was in zijn ingewanden aang< ' richt en volgeus de verklaring van onze ' heelmeester was hoop op behoud van 1 mans leven nagenoeg uitgesloten. Toe ; hij hier in 't hospitaal kwam, werd or verwijld tôt operatief ingrijpen besloter De blaas werd hem weggenomen en vei : vangen door 'n kunstmatige ; de vreesc lijk verwonde darmen werden waar noc dig verwijderd en van een nieuw vei bindingskanaal voorzien. Sedert di ' kunstbewerking is de patiënt, bij wie 1 zich gelukkig geenerlei verwikkelin ■ voordeed, aan de beterhand, en binne : een week of wat kan hij weer gehei hersteld ontslagen worden... ; En, voortgaande, bij een volgen ' bed : » Hier ligt een jonge Canadees, ee prachtkerel, ternauwernood den doo . ontsnapt om zijn eervolle vermelding ; verdienen... een dito geval... uitgebreid verwoesting van de onderbuikorganen. ailes prachtig volgens de regelen van d kunst hersteld... Ook hij kan binnen ee week of wat meer als volkomen herstel uit 't hospitaal ontslagen worden... » En zoo ging de optimistische dokte voort den verbaasden journalist no meer « merkwaardige gevallen » te d< ir.onstreeren... 1 Onze LetldrKundige Prijskamp JULIUS VUYLSTEKE 1836-1903 Vuylsteke (Julius-Pieter), geboren 1 Noveanber 1836 te Gent, waar hij stu deerde aan de Hoogeschool en advokaa werel. Ook werd hij aldaar door zijn medeburgers gekozen tôt lid van den ge meenteraad, waarin hij van 6 Decembe 1669 tôt het einde van 1875 zitting had Hij overleed te Gent, 16 Januari 1903. Behaive een Fransch werkje : ta quei tion flamande et le libéralisme, Gen 1861, schreef hij : Zwijgende liefde, eei liederkrans, Gent 1860 ; Korie statistii ke beschrijving van België, Gent 186-5 1 1868 ; Een woord over de Belgische Aka demie van kunsten, letteren en weten schappen, Denderm. 1867 ; Uit het Stu Aentenleven, en andere gedichten,Ant\v 1868. Van 1856-87 gaf hij het Verslaj over de werkzaamheden van het bestuu van het Willernsfonds, en leverde eei aantal bijdragen in tijdschriften, aima nakken, enz. Voor het Willernsfonds le verde hij ook : Overzicht der algemeen kunsigeschiedenis : bouwkunst, beeld houwkunst, schildcrkunst en tdonkunst naar de derde uitgave van het Duitsch werk : « Leitfaden fur den Unterricht ii der Kunstgeschichte » en andere bron nen, vertaald en oingevverkt door Juliu Vuylsteke, Gent 1875. Verder verscheei van hem : Willems en het Willernsfonds Antw. 1878. De Rekeningen der stat Gent, Tijdvak van Jacob van Artevelde uitgegeven op last der Maatschappij vai Nederlandsche letterkunde en geschiede ni-snis. De Taal is gansch het Volk (me Nap. de Pauw}, Drie deelen (188^-'50) Gent 1872, 1880, 1885 ; Verzatnelde Ge dichten, Gent 18&1 ; Vcnamclde Ge dichien, I. Zicijgende Nef de. Mijmerin gen, 2de uitgaaf, Gent 1887 ; Verzamel de Gedichten, Uit het Studentenlcven 2de uitgaaf, Gent 1887 ; Verzamelde Ge dichten, Verspreide stukken, Gent 1887 Verzamelde Prozaschrijten van Juliu: Vuylsteke, uitgegeven ter gelegenheu van zijn vijf-en-twintigjarig lidjnaat schap in het algemeen bestuur van he Willernsfonds, 1862-1887, Gent 1887-91 4 dln ; Drie Volksvoordrachten : De ou de Vlamingen, Jacob van Artevelde Philips van Artevelde en Frans Acker ' man, Gent 1888. DAGELIJKSCH NIEUWS n M. DE BAETS IN HAVRE. — Uit de <( XXe Siècle » : De voorzitter van de bestenclige Deputatie van Oost-Vlaanderen, de aigevaardigde ilerman de ilaets, is te Havre aangekomen. De '• heer de Baets is de eerste otticieele Bel-gische personnahteit van het bezette ge-deelte, die met verlof der Duitsche over-a heid in België naar de Regeering toe gaat. ^ DE VAKANTIE IN ONZE SCHO-LEN. — Eukele lezers komen terug op •r het artiekel dat we voor enkele dagen t sehreven over de aanstaanele groote va-e kantie in de scholen. Zij zijn ook van meening dat men de -- leerlingen een paar uren per dag les'zou n moeten geven, om de kennissen niet te s verliezen welke ze gedurende het 11 schooljaar opgedaan hebben ofwel ze on-l" der toezicht te laten wandelingen doen, '• waar ze dan verslagen zouden die-nen over uit te brengen. Ook wordt nog de gedachte vooruitgezet de schoolspeel-plaatsen voor de kinderen open te stel-len, en zich daar te laten vermaken e onder toezicht van een onderwijzer of 11 een burgerpolitieagent. Door deze laat-g ste maatregel zouden de jonge snaken 'î voor den duur der vakantie onttrokken zijn aan de gevaren der straat. , We onderwerpen deze verschillende gedachten aan het oordeel van den sym-pathieken schepene van Onderwijs, de 1 heer V. Desguin, en hopen dat hij eene L goede oplossing zal vinden, én in het e belang der ouders, én in dit der kin-e deren. é PROF. BOLLAND. — Deze bekende u Nederlaneler, dien we niet alleen als d diepdenkend wijsgeer, maar tevens als een weergaloos beôefen^ar der Neder-r landsche, wetenschappelijke taal leer-? den waardeeren en bewonderen, heeft y zich bereid verlclaard, evenals de vorige jaren, een leergang in de wijsbegeerte te Brussel te komen geven. De leergang zou aanvangen einde Augustus of begin September. Hij zou waarschijnlijk twee weken duren. De kolleges zouden ditmaal wellicht plaats hebben van 19 1/2 tôt 21 .1/2 uur (B. T.). Het onderwerp zou zijn : « De leer der samenleving » (sociologie). Met het oog op den oorlogstoestand zou de bijdrage slechts een paar franken bedrâ-gen.j Gelukkige Brusselaars die zich aan dien prijs het hoogste intellectueel genot t kunnen verschaffen. e OORLOGSBEGRIPPEN.— Wij zul- - len een groot aantal gangbare begrip-r pen moeten veranderen, verklaart een . opmerker in eene Fransche revue, welke niet van geest ontbloot is. Een nieuw . zakwoordenboek is noodzakelijk gewor- t den. I.aten wij de volgende uittreksels i geven: Het dorp : Hoop steenen, die het - magnetische vermogen bezitten om stuk-. ken ijzer, welke door de lucht vliegen, - aan te trekken. Het dorp is de eenige - plaats in het veld, waar geene soldaten . zijn, daarentegen worden de wouden, de y bosschen, de velden, en andere oorden, r zonder huizen, als schuilplaatsen ge-i zocht. De steenweg : Nauwe «n steenachtige - zone, welke zich kenmerkt door eene e eene volkomen afwezigheid van allen - plantengroei. Men laat er geen gras , groeien om de aandacht op het gevaar-; te te trekken, welke wagens en voet-î gangers beletten er zich voort te bewe- - gen. Oin deze gevaarlijke doorgangen s van verre te doen kennen, heeft men op 1 de beide zijden boomen geplant... , Vesting: De eenige plaats van de ge- 2 vechtszone waar geene kanonnen zijn. \ IN DE HAVEN VAN ROTTERDAM. — Een magere week van 17 tôt 24 Juli : tôt 24 Juli waren slechts 60 schepen de haven binnengekomen tegen ' de vorige week 79. Hiervan waren er - 25 Nederlandsche, 14 En gelsche, 15 . Noorsche en 6 Zweedsche. In deze week waren maar 4 schepen . met graan ; 13 hadden steenkolen aan boord, 3 ijzererts, 2 grondnoten-, 1 hout en 3 waren met ballast geladen. De ove-rige 34 hadden stukgoederen. ' Er vertrokken in de afgeloopen week 1 69 schepen tegen 81 in de vorige. Hier-1 van waren 30 Nederlandsche, 14 Engel- - sche, 19 Noorsche, 5 Zweedsche en 1 t Deensch, Van de uitgevaren schepen hadden 42 stukgoederen aan lx>ord en 27 ver-trokkén met ballast. ' Ook in den loop van de afgeloopen ■ week was het met werk heel slap in de • haven van Rotterdam. ÏN ONZE HAVEN. — Op 24 Juli vaaruen ouz£ haven binnen : 2 stoomers, 3 motorbooten eu J.CI oiunenschepen. Er vaai<ieu dien dag uit : 4 stoomers, 4 niotortxxjten -en 1? bmuenschepen. Op 26 Juli vaarden onze haven binnen: 1 stoomer, 4 motoiDooten en, 30 ; tnnuenschepen. Er vertrokken dien dag : 4 stoomers, S 4 motorbooten en 16 binnenschepen, ONDER DWANGBEHEER. — De , volgende firma's werden nog onder | dwangbeheer gesteld : Filature et Filte-ries Kéunies, Brussel; Osséine et Engrais de Seizaete, bel/acte ; Société Géologique & Minière Sanibre-Belge, Brussel ; Société Immobilière d'Anvers, Antwerpen ; Société d'Electricité du Bra-bant.HET VERKEF.R PER RIJWIEL TE L.UIK. — De gemeenten, waarvan de namen volgen, vormen de uiterste grens van de zone betiteld « Luiksche omscnrijving ». Men mag er dus op het oogenblik per rijwiel njden zonder pas-poort. Het zijn : Milmort, Voroux-bij-iviers, Rocour, Alleur, Loucin, Hollo-gne-aux-rierres, Jemeppe, FlémalJe-Grande, Val-St-Lambert, Embourg, Vaux-sous-Chèvremont, Magnie, Flé-ron, Retinne, Evegnée, Trignée, Saive en Cheratte, DE TRAMS. — Zondag toen wegens de ordexnaatregelen, uitgevaardigû én itoor het UemeentDestuur, én door de Uuitscue overneia, ae traindienst geneel gesenorst was, aedeai we eene zonder-iinge t>evxndmg op. Instmktmatig gm-gen we aan een der tramnaiten postvat-ten om er een rytuig at te waenten dat ons naar de plaats onzer bestemimng zou brengen... tôt onze gre>ote teleurstelling zagen we er geen aan komen gerold en ' we elachten dan eerst aan het feit dat laet verkeer stop gezet was. We zagen nog menige menschen welke in ons geval verkeerden en begrepen dan eerst hoeveel we aan tramgemis zouden te lij-den hebben. Zondag deden we eens le meer de bevinding op dat het tramrij-den vergroeid is met de gewoonten van ons volk. EEN NIEUW VOEDINGSMIDDEL. — De « Berl. Lok. Anz. » bericht : Het gemeentebestuur van Schôneberg zal bin-nenkort bij wijze van proef een nieuw voedingsmiddel voor de onbemiddelde bevolking ter markt brengen. Het is een mengsel van maisgries, gedroogde groenten, gedroogd vleesch, vermicellie-deeg, vleeschextrakt enz. dat men « Voll-kost » noemt. Het moet zoo voordeelig zijn, dat een portie, die voor een stevig eter ruimschoots voldoende is, ternauwernood io pfenning kost ofschoon de voedingswaarde gelijk moet staan met die van een burgerlijk middageten. De stedelijke kommissie voor schoolvoeding te Berlijn neemt op het oogenblik proe-ven, om er arme kinderen mee te voeden. Op de vischmarkt te Barmen wordt het gekocht. De oorloggaarkeukens tè Neu-renberg hebben het als hun hoofdgerecht en in Wurtemberg maakt de regeering er propaganda voor. Bijzonder belangrijk is dat de hoofdbestanddeelen ervan uit het buitenland komen, zoodat deze volks-voeding niet ten koste van de Duitsche produktie komt. DE RIJKSTE VROUW DER WE-RELD. — De rijkste vrouw der we-reld is Mrs. E. H. Harriman, weduwe van den spoorwegkoning. Hij liet haar anderhalf miljard frank na. Zij kreeg reeds meer dan iooo huwe-lijksaanzoeken. Zulks is gemakkelijk te verstaan. VERKIEZINGSHUMOR. — Als een bewijs, hoe principieel de politieke strijd in Roomsche streken (in Holland) gestre-den wordt, diene het volgende strooibil-jet, dat ten behoeve van den katholieken kandidaat te Tilburg verspreid werd : « Mannen van de ^port ! A. ?. Dinsdag trouw 1er sterribus. \ ooruit duiv-enmel-; k-ers 1 Voor-jit k*narieorut<<ars ! Vooruit kippenfokkars ! Ir» één w*>occ! : Vooruit, 'allen die voor «« sport iets voelen, - ooruit ! en stemmen jos. Woestenbergh. ! De raan, die ons zooveel tentoonstellin-igen heèft bezorgd. De man, die oorzaak ■ is, dat onze pluimveerassen zooveel zijn verbeterd. De man, die tevens door de oprichting van de vogelmarkt ons een genoeglijk uurtje des Zondags heeft be-zorgd. Vooruit-mannen, vooruit! Jos. Woestenbergh is onze kandidaat. — Veel leden van den Tilburgschen Bond van Postduivenliefhfbbers.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.