ABONNEMENTSPRIJZEN J Voor een maand 1.7b Voor 3 maand 6.150 Voor 8 maand i.S 10.00 Voor één jaar 18.00 Allé kl»ch,t«n mopen» oairegeimatig-hedee in de besteiiing der poïtabcmme-memten zijn UITSLUITEND te rich-ben aan het BESTELLEND POST-BUREEL, en mot ajtn het heheer van het blad. MAAMnAf. ( rnVCMRFD lois ODTIC 7 TC WTIPMCV imn» ¥T AAIMnPDPV on WATTAMIP VIF-RDE .1AARGANG Nr 299 Het Vlaamsche Nieuws Verschijnt 7 maal per week DE OPSTELRAAD Htfoîdopsteliler Raf VERHULST, Dr. Aiig. BORMS, Huogieeraar Aib. VAN DEN BRANDE | AAJVKONDItiINGEN : Aankondigingen, per regel ... #.7b Stadnieuws id. ... 1.25 Finantieele berichten *.. 1.50 Doodsbericht 6.00 Elke medewerker is persoanlijk verantwoordeiiik voor zijn schrij "en, on bindt niet heei <ie redaktit ULDAKiifc BLHLbH bb AAN KON UlGIMiLJN : 73, Si JAkOisSM4HK ANTWFRPEN 0FFICIEELE BERICHTtN Van Quetsche zijûe DUITSCH AVONDBERICHT Beriijn, Zaterdag 2 Nôvembef. — Of-ficieel : Hernieuwde aanvallen der Britten Zui-delijk van Valéncieumes. De aanvalier westelijk van cie Maas leverdîen den vij-and slechts plaatsedijka terreinwinst op. Op de ovgrige fronten, was de_dag rus-'tig;DUITSCH LEGERBERICHT Westelijk gevechtsterrein Beriijn, Zondag 3 November. — Of-ficieel : Legergroep Kroonprins Rupprecht In Vlaanderen namen we aan de Leie staande troepen, in aansluiting met He andere fronten aan de Schelde, op Geni terug. Gisteren bestond ei geen gevechtsvoeling met den vij and. ifenoordoosten van Audenaerde en bi; Doornik werden gjroepaanvallen van den vijand afgestooten. Bij en bezui-den Valencienn.es zetten de Engel-schen hun Kevige aanvallen voort. In voormiddaggevechten drukte hij ons op Saultain terug en kreeg vasten voet in Preceau. Villers-Pol konden wg behouden, niettegenstaande hertige aanvallen- Vernieuwde vijandelijke aanvallen s naniiddags beoosten van Valenciennes uitgevoerd zakten ineen. Het inf. reg. '24 onder leidihg van Haupfleutnant van Brandys en de hoofdleider met batterijen van het veldartillerie-reg. 44, onderscheidden zich bijzonder. Bewesten van Landrecies wezen we plaatselijke aanvallen af. Waar de vijand vasten voet kreeg, werd hij er ui{ geworpen door rijwiel-troepen. Legergroep van den Kroonprins -en Gallwitz : Bewesten G utse■ bleef een gedeelte-lijke vijandelijke aanval zonder ge-volg. De Franschen hebben, na de zware verliezen. die zij in den slag van den ln November aan het A rsne-froni geleden hebben, gisteren hunnen groo-ten aanval niet voortgezet. Zij beperk-ten zich bij een gedeeltelijken aanvaî beoosten Banogne, bij Neuville-et-Day en Ter r on, die wij deels in tegenstoot afweerden. De doorbraakspogingen der Amerikanen bewesten de Maas verplichtte ons het front tusscher Aisne en Champigneulle te verleggen. Aan de lijn Quatres—Champs— Rozancy ontwikkelden zich gisteren voorpostengevechten. Zij hebben b Taitly over Villers-devant-Dun wai terrein gewonnen. Voor het- overige werden ze afgeslagen. Hevige voorpostengevechten bewes ten de Mosel. Leutnant Bockler behaalde zijfie 35< luchtoverwinning. Van Oost.-Hong. zijdo ITALIAANSCH~ GEVECHTSTERREIN Weenen, Zaterdag, 2 November.. — Officiel : Op het bergfront zullen onze -troepei •ter Uiitvoering vàni de omtruimingsmaatré. gelen, die -site] 1 ngen die zij"bij 't bégin var de oorlog tegen Italie -ininameni, bestre-, ken. • In, de Veneitiiiajansche vlakte is de terug--toeht o*er de Tagl.amento aajj de» gang BALKANFRONT Weenen, Zaterdag, 2 November. — Officiel. De ontruiming van het geheale £>ervi-sche g'ebied is onmiddellijk te wachten. Vais Engelsc^e zïjdfe WESTELIJK GEVECHTSTERREIN Loriicten, Zaterdag 2 November. —r Of-f icfeel : Wij hebbe.ni Valenciennes genomen. Van Italiaafisclte zijde / ITALIAANSCH . GEVECHTSTERREIN Rome, Vrijdag 1 November. — Officiel : Op de hoog-vlakte van Asiago hebber het zesde leger en de tw;ee geallieiarde di-vioies die er deel van uitmaken hîder negmaais hun dapperheid kun'n.ein toonen. Duchtiige steliingen, waarom1 maand,er -lang is gestreden, zijin .veroverd. De Mora^ te Mosciagh », de Longara, Baîdo, Me letta di Gallio, Sasso Rosso, Monte Spitî en Lambara zijn in ons bezit. Op de hoogvlakte van, Aiiago hebber we vandaag mieer dan 3000 gevangener gem.aakt en 230 kainonnen genomen. Df vijand'elijke tegenstand in de Fad' alta= pas is gehroken.Onze troepen zijn Bel!ur< binnengetrokken. De derde kavalerie-di-visie heeft ten Noorden van Pordenonc dfe vlakte bereikt ; de tweedle bestrijdt d< v'ijandcilijke achterhoedlen op d Medima Tusschen Sacillei en Sanstinxo zijn hei t:\veede en derde leger Livenza voorbijge-t?x>kken. T ^ L E BRI lï M E N . C. Het uiteenvallen der Donaumonarchie De DuitschiOostenriiksche staat heeft zich gedesoLidair-zeera van, de Oosten-rijksch-Hohgaarsche monarchie. Duitsch-Oostenrijk zai samen. met Duitschland vrede sluitem. Weenen, 2 Novemb,er. — De Raad van State van den Duitsch-Oostemrijkschen staat heeft tôt het vodk een manifest g,e-richt waar in hij de vaststSling van de voorloopige grondweit en de verkiez ng van den Raad van State meedeelt. De Raad van State zal het bestuur over *<lo Duitsche geb ipden van Oostenrijk en het bevel over de Duitsch-Oostenrijksche troepen op zich nemen. Het maniifest ver-zoekt de onde te bewaren. en de andere na-tionaliteitm te ontzien en gaa,t dan ver-der : Allés, dieirut vermeden te woirden, wat het stand komen van dien vrede, dien de volksregieering van Duitsch-Oostenrijk gemeenschappelijk met Duitschland zal sluiiten, in gevaar zou kunnen brengen.. De vorming van het nieuwe Duitsch-Oostanirijksche leger is begonnen met maatregeden tôt schifting van soldats n die geen Duitsch sprekein,. De Raad van State verbiedt de vor-môing van burgergarden. De Weensche troepen en de pculitie hebben -den voorzJt-tr van den Raad van State den eed van trouw afgelegd. In Hongarije schijnen met de benoe-mtiing van Karolyi rustige twstanden te zijn .teirûggekeerd. Baedapjest, 2 Novembeit'. — fjrraaf Mi-chael Karolyi heeft 'M dien avond vaini den 31n, Okto'ber zijn ambtslid als iminister-president afgelegd in hamdent van aarts-hertog Jozef ,dven gevolmacht'gde des ko-nings.De proklamatie van het miinisterie vetr-kondigt de volkomen onafhankelijkheid van den Hongaarschen staat, die een eigen minister van buiiteinlandsche zaken zal hebben,, "maant tôt rust m orde en verzoïekt geduld en yertrouwen in de re-geering- De demokratizeering van Duitschland Lord R. Cecil heeft zijn scepticisme over tte Duitsche dlemokratizearing ge-uit. Hierop is nu een antwoord binnenge-koimen.Beriijn, 2 November. — De « Nord-deutsche Allgemeine » schrijft een artike! ^er b^strijdiing van de niitlktingen var Lord Cecii" over de Duitsche hieîrvormin-gen. Het artikel komt-op het volgendo nepr : Het schijnt, dat Gefcil, nu het orftnoge-lijk is den ernst dec Duitsche hervormun-gen in twijfel te trekken, de aanciacht wi afleiden op bijzaken, en d-aardoor wan-trouwen tracht te zaaien. Robert Cecil vraagt plots,eling, of d< macht van d£n Bondsraadi is geknot. De hooftibezwaren vani degenen, die de Duitsche staatsinrichting hebben gekr® tise.erd, zijn altijd gewqjest dat die regee-ring niet aan den Rijksdag, maar aan de Kroon verantwoording schuldig was, er dat er een, militair stelsel bestond, dat oj: ge,enerlei w,ijze verantwoordng' schuâd'g was. Daar dleze hoofdbezwaren nu geheel uii den weg zijn geruimd, is natuurlijk ooli de positie van den Bondsraad geheel an-dieirs geworden. In aile Bondsstaten is immers de parlementarisatie voltrokken, en de macht van de kroon beperkt. Daardoor wordt de invloed van der Bondsraad van z,elf zeer beperkt. Bovenciien is Robert Ceci! abu«s., ah hij meent, diat er geen wettelijke miaatre-ge.jen zijn genomen orn de macht van der Bondsraad te besnoeien. De twieede alinéa van artikel 21 in de rijksgroindwet is, geschrapt. Daa«rdoor er door he,t veranderen van de bepalinger over de henoieming van den vioe-kanseliei i,S de macht van de parlementaire regee ringen ten kostè van dien Bondsraad ver. groot. Wat Cecii over de Duitsche staatsse kret^rissen zegt, is volkomen onbegrijpe' lijk, daar die immers onder den rijkskan-- selier zijn gesteld1. D,e rijkskanselier ei dus ook aile staatssekretarissen kunner dus door den Rijksdag van hun plaat; worden gedrongem. I HET BELGISCH ÂNNEXiONISMt Nu eie kansen op een machtsvrède van : de' Entente weer beginnen te stijgen zien w,ij o(jk weer lie^ Belgisch aninexionfeme • zijn hoofd, opsteken. De Belgische vluch-teliîinjgesnp'^rs, zoowel .ta HolUand als in : Erankrijk geieft diag aan dag artifcels over Luxembuirg, Hollandsch-Limburg, Z.eeuwsch Vlaafldfâren, de Rijngrens. Zoo systematisch wordt deze kampagne ge-voerd dat het niet anders kan of zij moe,t \ an zœr invlopdirijke zijde worden ingege-ven.De Vlaajnsche groepen, zoowel aktivis-ten als pass'feven hebben zich altijd tegen ( dit annexionisme verzet, omd^t ziji er een uiting in zagen van een politiek die het ! wiezen van den, Belgi'schen sta,at wildle veranderen, die van België iihi plaats van een neutrale staat e©n grootmacht wilden rna-ken, wat gehetel in strijd is met de hiisto-rische functiie vain die staat, e.n daarom tôt eetn ongerechtgde "politiek moet lei-dien.Dezelfde kr:bgen, die voor annexatie opkomen hebben dan ook gewerkt en ■ geïntrigeprd tôt België zijne neutraliteit opgaf en dezelfdie kringen zijn he,t ook die voor een centra,lizeerend België opkomein. Deze politiek is nog geheel dooirdron-gen van den machtsgeest en van het militarisme van de laatste decenni.en, vain . de> n'teuwe geclachten die Europa beheer-schan willen zij niet hooren, over Président Wilson z,ijn zij slechts te spreken in zooveirre hij niet afstand doet van zijr tigen programma der 14 artikelan. Het verst gez,et schijnein die annexionis-tische plannen wat het Groot-Hertogdom Luîcemburg betreft. De unie van Luxem^ burgers van h,et Ëelgisch leger, werkt op 1 dezie! annexatie bij België aan.Bij «Ike ge-legenhe,id roept zij de hulp van, de B,elgiL sehe regeering in, die zich niet afkeerig ' toont o-m in te 'grijpen. Zoo brengt de « Nation Belge », nadar zij vroeger reeds een verklar'tng der Unie heeft gebracht waarin, de w^ensch naar ainnexatie bij België duic}elijk woirdt ui'itgesproken, een teile-grammenwisseling tusschen.de Unie en de Belgisphe regeering om haar te vragen op te ko'men bij een wapeinstilstand voor de ointruiiming van Luxemiburg, wat de regeering belooifde. Waarom jiuiist de Belgische regeering daàrvoor wordt aange-sproken, is duidelijk genoeg. Nu zal çle Luxembuirgsche kwestie waarschiijnlijk op de vredeskonfeirentie vvel geregel d worden, maar. wij betwijfe-len dat, wanrfeer Wiilson's princiep dat gcten volk onder ander staatsgezag kan worden gebracht zSonder zijne toestem-' rning, wordt geëerbiedigd, het votum ten voordeele van de Belgische annexionisten zal uitvaUen. De annexionistische bladen betoogen dan ook vooral de militaire noodzakelijkheid voor België. Wel durft de « Nation Belge » zich nog niet volle-diig ov.or Wilson's princiep heen te zetten, maar. slechts noode houdt zij er reke-ning mede. Wanneer een gedeelte vani die faewoners van he,t hertogdomi Luxemburg bij België wil komen, hebben wij daar geen bezwaar tegen, maar op grond van milita,Lrg nood-zakelijkhèid mîig de aansluiting volstrekt niet gebeuren. Wanneer de volkerembomd er niet komt, zullen de Vlamingen zich steeds tôt het uiterste verzetten tegon een ' cspgeven der neutraliteit, omdat zij daarin ■ niet .alleen een, doodelijk gevaar voor de - belangen \-an het Vlaamsche volk zi'en, ' maar ook omdat deze wouid be gToot- machtspolitiek geheel in strijd is met de overleveringen "der geschiedenis van de Belgische landen, en fataal tôt eeai kaai-stroof mot leiden. Het spreeict ook vaaizelf oat m dit ge-val aan, het Duitsche gecieeke \an nei grootnertogdom de gelcg.enhuid zou inoe-ten worden gegevun om zieti hij Duitschland aan te siuitèn, daarom denken we dat d,eze Belgische annexionisten tenslotte het Duitsche rijk naar deze zijdo zouder \ersterken, wat waarschijnlijk niet un de plannen van deze heeiren ligt. Waar zij Hollandsch Limburg op-aschen zal het vrij duidelijk blijke.n dat het zelfbest.emmingsrecht t,egen hen uit-valt, terwiijl hier, evenals bij Zeeuwsch Vlaanderen e,en neutrale, nationale staai wordt aangetast. Ma,kr zooals, wij reeds zegden, het zelf- beschikkingsirecht 'der volk,eren, heeft voor hen geen groote betoekenis, en zij zuller al het mogelijke doien om in plaats van de rechtsvrede een machtsvrède tôt stand te brengen. In dit g.eval echter zullen de an- nexatielapnnen bij de Vlamingen, evenals bij aile rechtgeaarde menschen, hardnek. kiigen tegenstand ontmoeten. Wij zullen en kunnen iet dulden dait d,e positie van Nederland wordfe aangetast, omdat Ne-^ ) derland's sterkte en le\ enskracijt de voor-waarde is voor het verger beistaan van het Vlaamsche volk. Wat men praat over militaire noodzakelijkheid is larie, hoe het Europa der toekomst er ook Uiitzie, België moet terug een volstrekt neutrale staat. worden, neutraal ook naar den geest door het opw'egen van Vlaanderen tegen Wailonië, en mlitaire noodzake-lijkheden bestaan voor ons land niet. Aan annexionisme zal het Duitschland van he-den en morgen niet denken het heeft zelf te groot beiang bij eon werkdijk neutraal België. Daardoor vervalt ook de ScheldekwesJ tie. De vaart op de Schelde is vrij in vre» destijd. Wanneer men niet tôt een volkt-renbond komt, wenschen Vlamingen, zoowel als Walen ook in een volgendfen oorlog, wanneer zij vec.btan, enkel te vech-ten voôr hunne neutraliteit, dat deze neu-traliteit tegenover Engeland beschermd ■\wrdt door de Hollandsche onzijdigheid brengt veiligheiid. Bij het bezoek der ken-plngin der Nederlanden aan Zeeuwsch Vlaanderen,, bezoek dat als een waardig protest tegen de Belgische annexionistische kuipçrijen ma,g gelden, bJeek-duLde-lijk de wil der bevolking Neder'andsch te willen-blijven. Op de steun der Vlamingen kan deze bevolking rekenen. Het annexi'onjstiisch gedrijf mist ook de komische zijde niet. Het « Belgisch Dag-blad » komt ervoor op om het Duitsche Rijk te dben uiteenvallen, en aan Frank-rijk de Rijngrens te doen toekennen en gaat dan voort : « Die argumenten (als voor de ftansche annexatie. — G.) bestaan ook voor België, dat ook moet verdedigd en gedekt worden door den Rijn, de na.tuurliike grens tus-schen West- en Centraal-Ruropa. Het zou de moeite waard zijn te vernemen hoever de Franschen1 willen gaan ? Bedoelen zii de Moezel gren^ tôt Koblenz aan den Rijn ? Zoo ja, dan gunnen wij hun van harte die mark. België kan zich immers tevreden stellen met-den Eiffel, Aken, Bonn, Krefeld en Kleef. De Belgen moeten zich roeren, un men de lakens uitdeelt ». Dit ligt heelemaal in de lijn van het « Belgisch Dagbîad », dat zich altijd heeft geroierd wanneer de lakens werden uitge-deeld.G. i «« rsÏIKUIIII U'rarww»A»nuwjim'iivTi«ipmii." v * Kationahteiten b^insel en Zelfbesnbj^kinrsrecht In een énlangà te Philadelphia gehouden y kongres over onderdrukté rfationaliteiten, on- n ' der voorzitterschap van Masaryk, werden be-' larigrijke bepalingen, vastgelegd, die doelma-ye oplossingen willen brengen in de be- ! ;taansmogelijkheid van de kleine nationali- ^ ' teiten. De kwestie wordt tegenwoordig zoo op den vorgrond gedrongen, en terecht, dat aile n uiting in dien zin ons principiëel sympatlnek î stemt, temeer daar we hier in Vlaanderen n ,ue uitdieping, in ons voordeel willen loute- w teren \dat en vaststaande stevige grond- o ' waarop we kunnen bouwen voor de "n doorslaande bewijsvoering van ons r^cht op k : zelfbeschikking. lot een herstelling van onze 1< rechtsvormen moet het onvermi'jdelijk ko- d 1 men, omdat we staan voor nieuwe gescha- s> pen staatsvormelijke krachtsverhoudingen. o Machten van het geweld zijn immer mach- s> ten van dagen,1 slechts geestelijke krachten e die in ''t innerlijke gemoed van menschen k ' wortelen, machten van het zielejeven en van v | het Recht, zijn durend, eeuwig. Daarom moe- t ten we er op staan dat ons politiek recht zoo k in 't bewustzijn van ons volk geankerd ligt, n dat het overtuigd wordt van zijn macht, want v hier kan blijken dat macht recht kan worden, n omdat recht tôt macht gedijt: - g -Juist doordat de leer van het zelfbeschik- , kingsrecht der naties aan een onklaarheid d i lijdt, vooral door het gebruik dat zij van het g ; rechtsbegrip maakf, wilden we wel tôt een nadere bepaling ervan komen aan de hand k an een bijdrage in die « Gloeke » versche-en (Mei-nummer). Eerst moeten we nochtain een svnthetisch i-erzicht geven van de verhandeling van het hiladelphia-kongres, omdat het in eng ver-and staat tôt de inhoud van ons artiekel. Het kongres wou komen tôt een Unie -van tiddeleuropeesche verdrukte natio'naliteiten. [et verwacht en verlangt begrijpeli.jkerwijs iet dat elke nationaliteit er in zou vertegen-oordigd zijn, daar er in 't raam der Unie 3k plaats is voor een deelsgewijze vertegen-oordiging, zoo bijv. de Federatie der Bal-anvolkeren, een engere vereeniging der Po-m, Tsjechen, enz. Het stelt zich ook ten oel niet alleen de ekonomische gemeen-:happelijke belangen te bevorderen, maai Dk de gemeenzame onderrichtspoli'-iek. Ii« :holen der bevrijdde nationaliteiten moe'tn sn nieuwe vaderlandslievende geest kwee-en, die terzelfdertijd vriendschappelijke ge-oelens voor natuurstaten en aile andere na-onaliteiten zal koesteren. Daarmee alleer an de wedergeboorte van Europa ensdet lenschheid bevorderd. worden. Dat is opbou--end. en positief werk, 't welk de autokratie itsluit, om te gaan tôt een demokratisch eworden Europa. Zes punten vormden de hoofdbazis, waarop e Unie zal steunen. Hier volgen ze samen-evat : I-. stipt aan, dat de opgave van de vredes-onferentie moet zijn aile militaire richtsnoe- ren en methoden uit te schakelen ; zonder dat geen blijvende vrede mogelijk. "il. Het afwijzen van aile trapsgew.jze ont- 1 vopgding der veftlrukte nationaliteiten, om a te beletten dat nog langer hun natuurlijke b -gaveii zouden op 't achterplan geduwd wor. S den. Voile gelegenheid moet hun gegeven 11 worden oin m voile daglicht te treden met a hun malerieele en geeslelijke kultuur ten S bate der algemeene kultuur en der rnensch-heid.III. De Unie is niet bepaald tegen een h volkstelling in die onderdeelen, die aanspraak wilen maken op een losrukken ui-t hun knel-lende' banden. Waar echter door nationaal-politische bewijsvoeringen kan bewezen wor- k den, dat ook door zoo'n volkstelling misbruik si kan gemaakt worden door het overheerschend o élément, kan hun aanspraak op zelfbeschik- v king gelden zonder verdere volkstelling. IV. De nationale minderheden zullen ge- p lijke vrijheden en gelijke rechten hebben. b Het volkeurecht zal de rechten der natio- v nale minderheden vrijwaren. Ook de Volke- li renbond kan verwezenbjkt worden, wanneer z< deze minderheden behoedt worden voor ont- v nationaliseeringsbetrachtingen. h V. De Unie zal krachtdadig verzet aantee- v kenen tegen elke poging van grootmachten t< om naties of gedeelten van naties, door mis- ^ bruik van macht onder hun beheer te krij- s gen. Dit zoowel tegenover de Centraal-mach- o ten als tegen de Verbondenen. VI. De Unie betreurt. zeer, dat vanwege sommige regeeringen valsche statistieken in 't licht gezonden werden in 't nadeel van w enkele nationaliteiten. Dit in 't vooruitzicht " om gemakkelijker tôt het procédé van ont- Sl iiationnli-eering te kunnen omslaan. Daarom acht de Unie het gewenscht dat e'ke, zich in dit geval bevindende nationaliteit, een a door=laand bewijzen-materiaal zou ter be- ° schlkking stellen van de Vredeskonferentie, 151 waaruit blijken kan de verhooging van ge- d bcortecijfer, koloniseering, enz. Verscheidene andere problemen werden i nog ter sprake gebracht, o.a. een nieuwe k spoorweg- en kanaalpolitiek, overeenkomsten z1 te sluiten onder omringende staten over vrije s uitwegen naar zee, voor die kleine nationa- 15 liteiten die niet over die fakulteit beschikken, F en zoo ftieer. Spijtig doet enkel het feit aan dat het kon- d gres meende zich slechts te moeten uitlaten over die nationaliteiten die zouden in betrek- si king kunnen komen ten overstaan der ver- p bondene mogendheden. Het betrouwt er ech- d ter op dat de voorloopig uitgeschakelde s] Centraal-machten wel zouden te vinden zijn o voor latere toetreding tôt het Verbond. n We zeiden boven reeds dat wat beiang had w voor Vlaanderen we ons ook te goede zoud'en t( kunnen la ten komen. k Daarom dit klein overzicht van de bepalin- n gen van het kongres. Nu iets, méér in ons n beiang, omdat we ook voor ons, opbouwend n werk, theoretische grondprineiepen moeten v hebben waarop we kunnen steunen. Ook Tneer h gegeven om een paar onklaarheden uit de 1c wereld te helpen. n Bèhoort het zelfbeschikkingsrecht der na- k ties tôt een natuurlijk of positief recht? h Even een verduidClijking : ti Positief recht bevat de aanspraken die een k persoon ten dienste staan en die hij kan doen gelden wanneer hij zich verdedigen wil « tegen welkdanige aanvallen, en hij daarvoor ti het; geweld inroept, dat de rechtssteun instand d houdt. g Daartegen beschouwt men het natuurlijk le recht als zulkdanig wat niet vervat is in de v. bepalingen van het positief recht, maar wat ^ als vanzelfsprekend « gerechtelijkerwijs » aan- n zien wordt, net als men zou spreken van het d recht der menschen op geluk, en het recht k op arbeid. r< V.an deze beide rechtsbegrippen heeft in te d& werkelijkheidswereld slechts het eerste (positief recht) «en geboorterecht. - g En dan mag natuurlijk recht nog z66 ge- steund zijn op algemeen mensehelijkheids- ^ prineiepen, in werkelijkheid kan het eerst doorgevoerd worden wanneer het. tôt. positief recht geworden is, d.i. wanneer het de macht a'chter zich weet, waardoor elken aan- K val behoedt wordt. In dat 'licht beschouwd, valt het zelfbeschikkingsrecht der naties onder het positief recht. Wel begrepen : zelfbeschikkingsrecht voor zwakkeren, minderen, want totnogtoe werden zij niet door een machf gesteund die S hun naar een vfcrwezenlijking van iets kan E voereiit ten overstaan der strekkingen van v machtigere naties. E Sterkere naties behoeven begrijpelijkerwijs d niet op zelfbeschikkingsrecht te bogen, ver- z mits ze macht achter zich weten. Daarom kan b alléén het nastreven vàn het zelfbeschik- h kingsrecht der volkeren - opgevat worden als politiek doel, wat beteekent, het tôt positief g recht te maken. s Is één onklaarheid-daarover opgelost, thans a valt echter nog te bezien hoe het zelfbe- I schikkingsrecht zal verw^feenlijkt Worden d naar bovenaangednide beteekenis. Daarom de vragen : hoe de macht geschapen kan worden j: die dit recht zal beschermen? Welke aan- ç] praken bii de aldus te besrhermen nationa- ^ liteiten gerekend kunnen worden ? \ Op de eerste vraag valt het gemakkelijk te c antwoorden, want het werd afdoende ver-klaard door de reeds gegeven bewijsvoerin-gen : Slechts door aansluiting bij een ge-meenschap die door haar macht de rechtssteun in stand houdt, en door overdraging | van haar eigen machtsmiddelen op deze ge- t meenschap, kan het. gelden van zelfbeschik- v kingsrecht der tnindere naties verwezenlijkt v worden. - « ■ S Het bezwaar echter : Is er nog iemand die er aan gelooft dai - rechtsidee »c, r à'h sterk genoeg is oui ■ st zelfbestemmin^srecht der zwakkeren te -isekernien tegenover aanval^n van machti-aren? Tôt hiertoe bleef dit een onmogelijk-eid en zal dit ook blijven. We wenschen llemaal dat het goed recht zegeviere : in d ' eval halen we he> niet met ideëele rcdekun-ige mooidoenerij , één middel om het tôt • aad te maken : dàt geweld scheppen hetwelk et recht tôt zege leidt. Het antwoord op vraag 2 hangt daarom êelemaal af van de oplossing van 1. Zelfs eigen diplomatie en eigen kanonnen nnnen het dapperste kleine volk niet be-■hutten tegen den druk uitgeoefend door een t'ermachtigen nabuur, of door een koalitie in grootmachten. Daarom één mogelijkheid : een saamgroe-eeren van aile kleine nationaliteiten. Wat steekent : een toenemende koncentratie van efspreide krachten. Daaruit weer een moge-jk misver=tand : dat het bevorderen van x>'n gemeenschap een gevaar zou opleveren oôr het « volksbewustzijn » in betrek tôt nn nationalisme, want gelijk we hooger . n :iden, de gemeenschap zou moeten komen >t een interna.tionaal inzicht. Daaruit de rees dat het nationaliteitsgevoel zou ver-appen. Geen gevaar echer voor individueële l'ossing in die gemeenzame statengemeen--hap, daar ieder zich vrijer zal kunnen wij-en aan zijn kultureele opgaven, vermits hun rachten niet meer verloren kunnen gelegd orden in het strijden tegenover Centraal ?weld. Op voorbeeldice wijze heeft het Zwit-:rsch genootschap die opgave uitgewerkt. Het tesnambrengen van zoo'n krachtvor-lende meerderheid zal aile wederstand van idere machten uitschakelen wanneer ze hen irefht°treeks kunnen binden door ekonomi-~he belangen. Dat is grootendeels mogeb'jk dot het laten vallen van aile tolgrenzen. Ivang heeft men de krachte" van-h»t volkr-ven la^igelegd en tôt krachtprestaties vol-dig onschndelijk gemaakt. Thans neemt het jn wereldrechtelijke positie weder in en aat neer wat het belet heeft 0p he+ voor-lan te treden : m'iitarisme en bnreankratie. 'et ecate eigenharidig, doodend, krach-'-sver->on, het andere slettr, slenter, moedw.illige ivarsdrijverij. Kan dtt soort natiën-vereeniging haar laat-e doel bereien : een samenvattende gtoe-aering van aile kleine nationaliteiten over sn ganschen aardbodenn verspreid, zoo aou x>edig verwezenlijkt zijn wat hooger voortgezet is geworden. Dan behoefden ze zich iet langer in te laten met algemeen ont-apening en parlementaire kontrool over bai-inlandsche politiek, omdat bewapening doel->03 en buitenlandsche politiek een zinledig» aam zou geworden zijn. Begrijpelijkerwij» tag of kan er hier geen sprake zijn van oko-omische na-oorlog. Wanneer dit id«aal kan îrwezenlijkt worden, is niet te bepalen. Hoe st ook met het nastreven van idealen ver-•opt, de handelingen van den reaalpolitieker loeten minstens geleid worden door de idea-«. « Slechts door de aangeduide wegen i» ït doe1 te bèreiken, dat heden aile poli-kussen als het hunne aanzien : het berei-en van een voortdurende vrede. Tôt daar konkrete aanhalingen uit het Glocke j-nnmmer, — Ook de lezer zal de effende overeenkomst opgemerkt hebben ie spreekt uit de twee 'verschillende uitin-;n. Waar echter de ééne bepalingen rast-gt die tôt richtsnoer zouden kunnen dienen x>r het vormen van een « Uni» der rer-rukte nationaliteiten a, haalt de tweede er leer afdoende recht geldende faktorea bij, ie op stevigere bazis de hangende kwaftties unnen doen overhellen naar hun wezenlijk ;cht, zonder dat daaraan verder kuane ge-irnd worde. Allebei beteekenen ze een gang naar den tatetibond. In een volgend artiekel zouden w« besluiten laruit voor Vlaanderen willen trekken. BRABO. «r mwwwwwnMr* msxn,vissa-jsrtimtrrt^i kxu, - . STAD en LÂND WEST-VLAANDEREN IN BELGI-CHE H AN i>EN. —- Naar wij uit « Vrij iedgilë » vernemen is Mr. Frans van Cau-«elaert maar Brugge veirtrokken. « Het iellgisch Dagblad » weet mede te deelen at de heer van Cauwelaert zinnens zou ijn te Brussei een groot Vlaamsch dag-lad te stichten. Het blad protesteert daar eftig tegen. Het Vlaamsch leven in het heroverd,c ebied bloeit trouwens weer op. Zoo ;hrijft de « Nation Belge », na eerst de ktivisten te hebben bédreigd, dat naar ). ïardiieu vairvuit Brugge; naar de, «Echo e Paris » schieef : « Bladen in 't Fransch en in het Neder-mdsch te Brugge werden gepublioeerd, ie, naar het schijnt, beweren hun schan-elijk \Vc,rk (abominable besogne) de : Haamische gedachte te verdiraaien en te mteeren, voort te zetten. » " M Wij kunnen dus met een vertrouwyol og de toekomst inzien. « Het Vlaamsche Nieuws » staat l an de eerste oorlogamaaiiden in «Je bres «or VJaanderen's bevrfjdânf. 4iu be-mste Viam.-agei! stetlen er dan o «ii <mj> p tôt siî» jjeirotiwe lezers te Stehinn-tn.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.