ioensdag 28 Februari 1917. Derde Jaargacg Nr. 59 Prijs : gj Cectieco voor geheel Beîgië Het Vlaamsche Nieuws VerseMjnt 7 maa! lis de week '' &tONN&MBMTSPKIJZEK.i L lit nacaid» • ■ [Ëiad ' L Auad » Ï9.—- ,!lIié«;jear "*«'— 3#k»jtg «a i 800BBSTSAAT, £g A3.TWI1FBM DB OFSTlÙURAAD l ttaf VBSHUL&T, »? Aaf. BOIMS, Ali. VÀiS DEM I«ÂH»g M&t de vaste medewerking vïb Hooglecraar Doctor Antoon JACOB K3k$ saediew*rk«r j# ss#u.«oo'Elijk sfer-sLatwocrdœlijk tooK sijs •cltrijlwn, m bi*4t w'tt feeaf M Stofeifctfo, ^ANKONDltilNGEN s Tweede blad, dea regei |.| D«rd« id, 8d« I.- Vierd* id. |i, g.l Dood*b«rickt DE OORLOG A ifeUIÏSCHE ZIJDE Dl'ITSCH avondbericht eriijn,» Maandag 20» Februari, des its. -f Officieei : a Oofcen van Arras mislukte des Lgseen Engelsche aanval. lacn Sailly-sektor is 's avonds de ge-ikDcdrijv.gheid gestegen. ihet Oosten, niets bijzonders. steujk gevechtsterrein :rl jn.bissdag 27 Februari. — Offi- m talfjke aanvallen der Engelschen n ons [front tusschen Ieperen en de une, «raakbe alleen een enkele m 1 Joopgraven. De ten Oosten van cht binnengedrongen vijand werd œnlegcnaanval achteruit gewor- ■fgesehutvuur stoeg al'.een in enkele j- b®en de gewone sterk^e. j'ssisch en roemeensch gevechtsterrein Ijn, Dinsdag 27 Februari. — Offi- afnemende koude was de gevechts-righeid in den laa'.sten t.jd herhaal-Jevendiger.b4lkanfr0nt Ijn, Dinsdag 27 Februari. — Offi- ietsnieuws. soost.¥ong. zijde m ■— oe:,ieensch en russisch gevechtsterrein ecncn, Maandag 26 Februari, des ds. — Officiee.l : tgergpp generaal-veldmaarschalk Macklosen : iets van- bijzondere beteekenis. igerfront van generaal-overste aarts-pg Jozef : en Xooidwesten van den Tartaren-sloc-erlonze troepen een nieuwen ^^Haanval in handgranatenge-6 ai. feront van generaal-veldmaar-àlk PrinjLeopold van Beieren : e,i Zuiden van Brzezany werd een pw Russische aanval afgeslagen. Ten s'en vatj Luck verrastten onze aan-itrocpen pneerdere vijandelijke veld-i'posten. ' rALIAANSCH i gevechtsterrein -Mien, Maandag 26 Februari, des ds. — Officieei : Namiddags begon weder op het van het Kustland en in enkele sek-krachtia geschutvuur. Bij Vertojba gen onze troepen 's nachts in een . bczetten vijandelijken mijngang, lelden hem en vernietigden de be-p"tot op enkele lieden na, die als fflgcncn itigeleverd werden. r balkanfront «Ticn.fcfaandag 26 Februari, des ds- - OEficieel : veraafcrci 'URKSCHE ZIJDE ' ïîksche fronten >nstantinopel, Zaterdag 24 Februari. P wn ifekervleugel van ons léger in Fle 'evendio;e werkzaamheid van ver-rs fn artillerie. Een van onze ver-n?safdee|ngen heeft een vijandelij-verdreven en eenige wape-,Ult?emaakt. Een andere afdeeling ■ et s'i|ces vijandelijke posten over-'cen groot aantal vijanden gedood, f"' ^hamen en uitrusting-stukken Fsakt. Twee vijandelijke kompa-li die een voorwaartsche beweging F ?ijn door ons artillerievuur te-f erl en twee verkenningspatroel-inv«iaagd.^on<^a^ 25 Februari. tigrîsfront zîjn onze troepen, i^aan ren jaar dapner de vooruit-# ' s|«Uingen bij Koet-el-Àmara, alsmede ten Westen en ten Oosten daar-van, hebben verdedigd, volgens het plar en om verbinding te krijgen met de aan-gekomen versterkingen, teruggetrokken in Westçlijke richting. Deze beweging werd door den vijand niet verstoord. Op den linkervleugel van het front ii Armenië wisseling van vuur en werkzaamheid van verkennersafdeelingen. TOI BULO; IHSCHE ZIJDE roemeensch- GEVECHTSTERREIN Sofia, Maandag 26 Februari. — Officieei : Bij Mahraoedia tiraljeursvuur tusscher posten. Beoosten Tukea heeft een afdee ling Russische infanterie onder aanvoe ring van twee officieren aan de bevrorer rivier onze posten trachten te naderen. maar het Bulgaarsche vuur heeft ze uit-eengejaagd. Een officier is gevangen ge nomen. BALKANFRONT Sofia, Maandag 26 Februari. — Officieei : Zwak geschutvuur aan het heele front. Af en toe wat vuur van infanterie en mi-traljeurs tusschen voorposten in de streek van Bitolia (Monastir) en Mogleaa. Le\endige werkitamheiu van den viieg-dienst in het dal van de Wardar en aan de kust bij Orfan». Een Fransch toestel i; in een luehtgevecht bezuiden Gevgheli ge-v«ld.m ENGELSCHE ZiJDE WESTELIJK GEVECHTSTERREIN Londen, Maandag 26 Febrari. — Officieei.De Britten blijven aan beide oevers var de Ancrs over een front van 11 mijl en ter diepte van twee mijl vorderingen ma-ken. Wtj bezetten een versterkt punt, ge-naamd Butte de Wariencourt, alsmede de dorpen Wariencourt, Eaucourt, Pys er Miraumont, Voorts bereikten we de bui-tenwijken van Puisieux, Le Barque er Ifles. Verder zijn geslaagde overrompe-lingen en artillerie-aanvallen gedaan. VAN RUSSISCHE ZiJDE RUSSISCH-TU8KSCH GEVECHTSTERREIN Petrograd, Zondag 5 Februari. — Of-cieel : Een vijandelijke kompagnie is ten Zuiden van Petrakaleh afgeslagen. Petrograd, Maandag 26 Februari. — Officieei : Vetkenners van ons hebben een over-val gedaan op een vijandelijken voorpost bij den Wes'-elijkcn oever van-he.t meer Wan. Ze wierpen de Turken met ernstige verliezen terug en maakten vier officieren alsmede 38 soldaten gevangen. RUSSISCH GEVECHTSTERREIN Petrograd, Zondag 25 Februari. — Officieei : Ten Zuiden van het Wisjenewskoie-meer heeft de, vijand een gaswolk la'en ontsnappcn, die, na onze loopgraven te hebben bereikt, door den wind naar de vijandeliike loo|>graven toegevoerd werd. Bij Baranowitsj is een vijandelijk vliegtu g ncergeschofen. Pe'rosrrad, Maandag 26 Februari. — Officieei : Afdeelingen van ons zijn na voorberei-dend geschutvuur in vijandelijke schan-sen bewes+en het dorp Jablonitza ten Noordoosten van KorosmezS gedrongen. Ze maakten 26 gevangenen. ROEMEENSCH GEVECHTSTERREIN Petrograd, Maandag 26 Februari. — Officieei : Vimrwisseling en verkenningen van speurders. Petrograd, Zondag 25 Februari- —- Officieei : Wederzijdsch vuur. Van de Viaamsche Roagtschool Het leven van Vlaanderen in samenklank met de heele levende kultuur, de levensom-standigheden van ons volk aanpassen bij de vereischten van den tijd, de ontwikkelings gang van dat volk z66 leiden, dat het in der kortst mogelijken tijd tôt de gelijke word van elk ander vrij en beschaafd volk in Euro pa — dat is mede het doel van de Vlaamschi be .veging. Daarom is het niet voldoende, dat de straat , namen in de Vlaamsche steden eentalij Vlaamsch zijn (ze zijn het nog niet), dat w< l Vlaamsche beambten hebben (die hebben wi nog niet uitsluitend voor Vlaanderen!), da we een Vlaamsche Hoogeschool hebben, d. i een Hoogeschool waar enkel in het Neder landsch wordt gedoceerd. Het overgroote nu van het eindelijk ganscl uitroeien der wantoestanden op taalgebied zie niemand van ons over het hoofd. Ook dat pas volstrekt in het kader van de hedendaagschi kultuurvereischten en van de tegenwoordigi ethische beginselen op volkerkundig gebied het beginsel der vrijheid van de nationalitei ten, hoe klein ze ook wezen mogen. Maar méér dan dat is noodig om Vlaande ren' tôt evenknie der vrije en ontwikkelde vol keren te maken ! Vrije baan moet worden ge maakt voor aile waarden, die sîuimeren in om volk. Maar ook aan de krachten, die ontwaak zijn en van hun waarde bewust, moet de ge legenheid gegeven worden zich zoo te ontwik kelen, dat ze tôt voile uiting hunner \vaard< kunnen komen. De laatste remmen en hinder nissen, die in den weg staan voor onze vriji geestelijke ontplooïng, moeten wegvallen. En, wat dit betreft, wagen wij het, jongeren studenten aan de Vlaamsche Hoogeschool juist omdat we bewust zijn van den maat schappeliiken roi âiux we koaucti verval1ct na weinig tijds, en zullen vervullen moeten voor ons te eischen dat onze ontwikkeling ge ' schiede langs lijnen welke samenvallen me' de nooden van onzen tijd, met wat ziji grootschheid en algemeen nut eischt en voort brengt. Spesializasie is het slagwoord van heel onzei modernen tijd, het element dat de heden daagsche samenleving d66r en d66r door dringt, dat haar de onschatbare overwinningei over allerhânde moeilijkheden heeft bezorgc die we in den loop der laatste jaren hebbei ' bijgewoond en toegejuicht, die everizeer haa; stempel heeft gedrukt op de gebeurtenisseï ' die heden plaats grijpen op aile slagfrontei ' van Europa, als op elk gebied van den vreed zamen arbeid, die aan den huidigen wereld 1 brand voorafging, en evenzeer — in hoogei mate nog ! — zal medehelpen aan en heer schen over het blijde werk van het herinrich ' ten van onze, tôt in hare grondvesten geschok-te, wankele wereld. Spesializasie was, v66r den oorlog, de grond-slag van het openlijke leven in de meest ont-wikkelde landen, en ook de bazis van de we-tenschappelijke opleiding, vooral aan de hoo-gescholen.Z-ooals in andere dingeù heeft België 001; hierin met zijn machtige naburen (vooral Duitschland) geen gelijken tred gehouden. Het nam zich veeleer de meest achterlijke dezer buren, Frankrijk namelijk, tôt voor-beeld. En wat in Frankrijk gebeurde, ge-schiedde ook hier, alleenlijk in veel hoogere mate nog : de spesialisten, die ons ontbraken moesten uit den vreemde worden ingevœrd. en wel vooral uit die landen die op gebied dei spesializasie best uitgerust waren. Dat gebeurde vooral voor handel en nijverheid. Maar ook op gebied van de zuivere wetenschap. We hadden te kiezen tusschen twee uiterst onaan-gename mogelijkheden — ten minste wanneei we nog wetenschappelijk — bewust gtnoeg waren om te willen kiezen : ofwel de groote stroo-mingen in het buitenland volgen, en ons dezes spesializasie ten nutte maken, waarbij we dan toch steeds op den tweeden rang moesten komen te staan ; ofwel vreemde krachten ter hulp roepen. En doorgaans gebeurde dan ook het laatste. We hadden dan werkelijk schoon te schelden op de a vreemde indringers », zoo-als we dat zoo bizonder goed hebben gedaan gedurende de eerste oorlogsmaanden ! We waren zelf niet eens bekwaam de plaats in te nemen van hen die moesten vertrekken. En zoo onze beruchte vluchtelingenpers in Hol-land, Engeland en Frankrijk, nog heden in dagelijks weer versch opgedischte en gescho-telde artikels voor na den oorlog de hulp in-roept van Engelsch en Fransch kapitaal, van Engelsch en Fransch initiatief, dan is dit een-voudig het gevolg van ons volkomen gebrek aan spesializatie en aan spesializeerend hooger onderwijs. —>Op het gebied van wijsbegeerte, letterkunde, taalkunde, recht, — op aile gebied, stonden we ellendig ver ten achter bij het buitenland. En na den oorlog zal dat ook maar niet zoo seffens veranderen... Verliep nu eens ailes zooals onze vluchtelingenpers het zich nog steeds schijnt in te beel-den, dan zou het ééne vreemde kapitaal het andere vervangen ; de spesialist die in eender .velke aangelegenheid naar Vlaanderen zou .vorden geroepen, zoo niet meer Becker of Ro-•• nbaùm heeten, maar Brown of Johnson, en ii:es zou bij het oude blijven ; of neen, Brown en Johnson zouden door hun regeering belast worden — de Vlamingen te doen vergeten dat Duitschland het interland van Antwerpen is. En Nobelprijzen zou Vlaanderen ook wel niet behalen. Nu geloof ik, dat de voorzeggingen van • «Echo Belge» en tutti quanti hoegenaamd ' niet in vervulling zullen treden... Maar zal onze eigen toestand er op verbeteren binnen dit en eenen zekeren tijd ? Zeker niet, zoo de spesializeerende weten-> schap niet wordt ingevœrd aan onze Hooge-: -.chool ! Elk volk bereidt zich op dit oogenblik v66r t tôt den ekonomischen en geestelijken strijd, die na den oorlog misschien nog heviger woe-den zal dan voorheen. Weer zal de spesializatie het kernpunt vormen van de groote bewegin-1 .'en op deze gebieden. Meer dan ooit! Van een filosofisch standpunt uit beschouwd, „ kan dat in zekere mate misschien betreurens-s waardig zijn. Maar ook de filosofie maakt een ; tijdperk van verandering door! Ze zal in geen geval den levenden loop der gebeurtenissen tegenhouden. De evolutie vermag ze niet te-gen te werken. En, wordt de klove welke de é ne tak van wetenschap van den andere scheidt, met den dag dieper, is het voor den best uitgerusten menschelijken geest (sedert ' lang!) niet meer mogelijk een uitgebreid en ingewikkeld gehsel van wetenschappen te om-v; demen, zoo wordt althans de uitslag van ù-dere tak van wetenschap scherper, duidelij-ker, klarer omlijnd, en is het misschien mo-gelijk dat de nieuwere wijsbegeerte daaruit nog groo.ter nut weet te trekken, dan uit een oppervlakkig samenvatten van onontwikkel-' de, niet tôt riipheid gekomen wetenschappe-' l:jke begrippen. Giag in de laatste jaren de fiteeofké zelf niet gedeelteliik den weg der '-pe.sïalizatie t p ? \ Waar nu de andere volkeren zich bereiden, . voor den meer vreedzamen, wijl onbloedigen, t strijd van na den oorlog met menschen en bouwitsers, is voorhands in ons land nog weî-nig te bespeuren van een omvormen van het L hooger onderwijs in spesializeerende richting! . N'og steeds in ons hooger onderwijs een twee-de, eenigzins verbeterde wijl Vlaamsche uit-l gave, van het oude, manke, wetenschappelijk ^ totaal onvoldoende belgische hooger onder-L wijs van v66r den oorlog! Nog is het hooger . onderwijs bijna gansch een voortzetting van ! het middelbaar onderwijs in Atheneum en ( Ivollege, niet slecht als voortzetting daarvan, maar omdat het geschooid is op de zelfde leest, omdat het in het zelfde sisteem versteend en besloten ligt, sisteem dat misschien uitnemend geschikt kan zijn in de middelbare scholen van hoogereu graad, maar dat in elk geval inbreuk maakt op de vrijheid en zelfstandig-heid van den jongen man die aan de hooge-school studeert, en, bizonder, niet aan de eischen der spesializatie voldoet. Dit staat nu hoegenaamd niet gelijk met een , kritiek op de wetenschappelijke methode van het leer'aarkorps onzer Vlaamsche Hoogeschool! Al wie het vroegere hooger onderwijs heeft gekend, en nu kennis maakt met dat het-welk we nu te genieten krijgen te Gent, zal dankbaar erkennen dat een wind van vernie-ling veel duffe oudheden en achterlijkheden met krachtigen adem heeft weggewaaid. We bezitten een leeraarkorps, dat we met fierheid begroeten kunnen als drager van nieuwe beginselen in wetenschappelijk evenzeer als in nationaal opzicht, maar — dat, driemaal wee ! nog gedwongen is het geheel-sisteem volgens de oude opvatting in praktijk te stellen ! En dat dit ze-er betreurt! De leeraar van thans is gebonden aan de stof, en aan de stof-indee-ling, van vroeger ; die kreupele indeeling ! Evenmin bestaat voor den student de noodige vrijheid zelf de bepaalde — spéciale ! — vak-ken te kiezen, op dewelke hij zich toeleggen wil, sisteem waarmee in Duitschland al lang is gebroken !... Meer nog, de student is gedwongen, met tijd-, energie-, en geheugen-verlies, sommige vakken te « blokken » waarmee hij (in den breedsten en toegevendsten zin genomen !) om zoo te zeggen niemendal te maken heeft ! Is het niet effenaf aile be-grip van logische studie tebovengaand, dat ik, als student in de Germaansche taalkunde, een uitgebreide stof te studeeren heb, die heet : « Geschiedenis der Fransche letterkunde » ? De begrippen over deze geschiedenis heb ik, voor zooverre ik die maar ooit op mijn germa-nistisch gebied gebruiken kan, voldoende mee-genomen uit mijn middelbaar onderwijs ! En — als voorbeeld van de bizonder praktische indeeling der stof volgens belgisch sisteem ! — weze hier aangestipt dat de klassieke filolo-gen dezen leergang niet eens te volgen hebben!Waarom is een stud. phil. germ. gedwongen logika te studeeren? Waarom bestaat geen spesiale leergang der psychologie voor de aanstaande taalkundigen ? Nog altijd is de aanstaande filoloog gedwongen bijna gansch de leerstof van de heele fa- kulteit der 0 Wijsbegeerte en Detteren » t< doorgronden. Doorgronden ? Maar is doorgronden in der gelijke omstandigheden inenschelijk moge lijk, bij dit oneindige verspillen van tijd et kracht ? En bij de studenten én bij de professoren i: een hevige drang naar « meer vrijheid om mee: spesializatie » in hooge mate aanwezig. Wat we hebben willen we zoo degelijk et praktisch hebben als mogelijk is. We willei dezelfde gelegenheid hebben tôt welke fakul teit we ook behooren, door iniddel der spe sializeerende, en aldus dieper tôt den gronc dôôrdringende studie, de gelijken te wordei van de wetenschappers in andere landen. W< willen los uit den nutteloozen ouden slenter We willen werkelijk verdienstelijker worden dan heden mogelijk is. En na we [einde.ijk !] een \ laamsch minis terie voor Kunst en Wet£n chap hebben, ei een Vlaamschen I,anddag, en een Raad vai Vlaanderen, hopen we vast dat de noodig< niaatregeîen zullen getroffen worden om eei grondige, door de moderne wetenschap ge tischte, in Vlaamsch-vaderlandsch opzicht noo dige reorganizasie van ons hooger onderwijs zoo spoedig mogelijk, door te voeren! Een stud. phil. germ. te Cent. DAGELIJISSCH 81EUWS HAATZAAIERS. — Wij nemen heej goed aan, dat een Bezettende Macht niel op de genegenheid der inwoners te reke-heeft, Polen nu u.tgezonderd. 't Zou ook 't geval met Ierland zijn. Wij verstaan dai sommige medeburgers, die persoonlijk ir dicrbaie betrekkingen geiroffen zijn, hun h art al ee.us lucht geven. Maar wal we niet begrijpen, 't is dat priesters er kloosterl ngen, die ons altijd leerden, dat haai uit den booze is, dat die nu var hun mvloed gebruik maken om tôt haa! aan te wakkeren. Een G-odsdienst is waarheid of bedrog, Indien hij waarheid is, dan is het kwaad van gisteren ook vandaag nog kwaad, en dan mogen zijn priesters met tôt haat aanhitsen, want Jezus leerde ons geer haat, wel integendeel. Dat er in dezen oorlog bloedige wonden ges'agen we.den, ja wel, maar het kan of het mag de zending van onzen Gods-dienst niet wezen, die wonden open te houden. De Go ds dienst s aat hooger : hij moet. zalving zijn en vrede; en wie het anders zegt, die is geen ware volgeling van Hem, die op zijn lijdensweg ,nie" raand heeft gehaat, maar aan allen heeft vergeven 1 DE VIERDE RÉcrvS. — « Volksop-beuring » heeft een nieuwe reeks van twaalf postkaarten ontvangen, die hoogst belangrijke zichten uit het Interneerings-kamp bij Zeist mededeelen, en ons een kijkje geven in het verblijf en in de bezig-heden onzer jongens. De drie eerste reek-sen waren onmiddellijk uitgeput. Dit za! nu ook weer 't geval voor dez-e nieuwe twaalf zichten wezen, die tegen 0.50 fr. te be komen zfjn. Daar « Volksopbeuring » (Kathelijne-vest, 2, Antwerpen) ze te koop stelt is het overbodig te zeggen dat het op den koop toe ten bate is van de Interneeringskam-pen.LIEDERAVONDEN VOOR HET VOLK (A. N. V.), leider. Nand Rey-naerts, lokaal : «Antwerpsch Koffiehuis», Van S'raelenstraat. — Woensdag 28 dezer, te 8 1/2 uur 's avonds (Torenuur), algemeene herhaling. Toegang vrij, liè-derboekjes kosteloos. DE WERELDKOSTEN VAN DEN OORLOG. — De « Stampa » deelt mede dat de Handelsbank van Bazel een studie openbaar gemaakt heeft, waaruit volgt dat sedert het begin van den oorlog, de oorlogvoerenden omstreeks 50 millioen soldaten onder de wapens hebben laten komen. Zonder de uitgaven te rekenen, welke door de onzijdigen gedaan werden, kostte de oorlog, 00 het einde van 1916, reeds 450 milliard. Dit cijfer houdt de verliezen niet in, veroorzaakt door den stil-stand van den productieven arbeid noch de veroorzaakte schade in de grondgebie-den waar veldsla°-en geleverd zijn. De schrijver dezer studie, om een gedachte te geven van de belan«rijkheid van dit cijfer van 450 milliard, herinnert er aan, dat sedert de ontdekkinq- van Amerika tôt op onzse daeen, de goudproductie niet hooger dan op 85 milliard mag geschat worden. De bevolkingen der oorlogvoerende Staten, met inbegrip van de koloniën, maken 60 % uit van het totale cijfer der menschheid en vertegenwoordigen 70 % van den wereldhandel. iels voor iederen dag L Hoe Staatsli&dea met de volkeren spelen ) — Er is mets zoo leerzaam, niets dat zoo veel bel&ng inboezemt als geschiedenis. 1 ÎN iet de or.icieele gcscinodti):s aie aaa 1 elk volk, mçt vaisclie kleuren, onder den naam van « nationale geschiedenis » wordt opgedischt, doch degene die on-1 partijdig opgemaaict wordt uit dipioma-1 tische saïkKen en posthumische onthul-r lingen. ivienschen zeggen maar lie;fst de voile ' waarne.d aan cie wereld, a-s ze zeiven vea.g gjborgen zijn m 'i graf en aldus ■ buiten net be^eik van de wereld en onge-1 naakbaar. 1 Gewetenloosheid schijnt de voornaam-; s'e deugd van bewinds-.eden terwijl het 1 jammerlijk lot van de volkeren is bedro- ■ gen te worden. Hoe de wereldoorlog in 1914 losbrak, ■ zullen wij later vernemen. Wij, bij manier van spreken, want wannéer ook die waarheid uit haren put zal opstijge.n, zullen we allemaal, zooveel we zijn,reeds rijstpap eten met zilveren lepels, of in de maan met Tulpinck cijfers bouwen om te vragen hoe het nu gestaan en ge-legen is op 't ondc-rmaansche diep ! Van de maan en van Tulpinck gespro-ken, er is weer nieuws, doch het kan wachten en moet niet onder de telegram-meu van « Laats e Tijdingen » verschij-nen.Er valt ons een stuk geschiedenis ou-der de hand hoe de oorlog is ontstaan in 1859 tusschen Frankrijk en Oostenrijk en hoe daardoor Lombardije aan Italie /ou komen. In Jul; van 't jaar 1858 ging keizer Napoléon de zomermaand doorbrengen te Plombières, in de Vogeezen, om er zoogezegd zijn podagra door heilzame baden te knigen, Maar daar maakte Ca-vour, minister van Victor Emmanuël, zijn opwachting om te; beraadslagen over de voorwaarden, waarop zij Oostenrijk den oorlog zouden aandoen om Lombar-dije te veroveren voor Italië, waarvoor Frankrijk dan Savooie en Nizza zou be-komen.Hoe nu een reden vinden om den oorlog te doen uitbreken, dat is^ vol keren tôt moorderij tegen elkander uit te zen-den met wapperende vaandels en geest-driftige vaderlandsche. liederen? Dat scheen van minder zorg; Napoléon en Cavour waren er eer yt op *be-dacht on welke wijze de banden tus chen Frankrijk en Italië nauwer toegehaald konden worden. 't Was gevonden.want voor een schur-kerij gingen ze niet om. Victor-Emma-nuël had een dochterken van 15 jaar, Clothilde ; Napoléon had een neef. Jérôme, den beruchten Plon-Plon, van bij de veertig. Clothilde was een zachtmoedig, braaf, edel kindje, kristelijk opgevoçd door haar moeder, en buitengewoon vroom en godsdienstig. Jérôme was vrijdenker, wat nu geen euvel is, maar tevens een afgeleefd Pa-rijzer rinkelrooier, kaal en oud voor zijn tijd, en zeker de meest ongeschikte echtgenoot voor het ingetogen lelie-blank en tenger kindje. Hier knippen wij uit deze geschie-denisbladzijde van A. W. Stellwagen het volgen de : « In de dagen toen zij nog een kind was en haar eerste H. Communie nader-de, vraagde haar grootmoeder haar eens wat ze wel in dat gewichtige oogenblik, als ze tôt de Tafel des Heereri naderde, aan haren Heiland vragen wilde. en ze antwoordde : er om te willen bidden dat ze noo:t konivgin behoefde te worden. We'nu, daf gebed is dan verhoord. » a Om staatsredenen » werd zij de vronw van Jérôme Napoléon. Plon-Plon was niet van aile goede hoe-danigheden ontbloot. Als feewiic, rnre^ hot vol-rende ge1den : « En vont zi'n eoe-de h^rt sprak het feit, dat hij onlangs, te midden der karnavalsvretigde nog wel, de stad Pariis had verlaten om te Cannes een laatste bezoek te bre.ngen aan zijn vrceeere maîtresse Rachel. » Onnoodig er bii te voegen dat het een ongehikkig hnwelijk werd. Nanoleon III en Cavour hadden aldus de banden tusschen beide volkeren nauwer toegehaald. Hoe nu de rest — de oorlog — tôt een goed -einde gebracht? Hier is weer de ge-chiedschrijver aan 't woord : « Het was Zaterdag 1 Januari. Te 1 uur in den middag gèschiedde de ont-vangst van het diplomatisch korps in de

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.