Doîiderdag 6 Januari 1916, Tweede Jaarg. Nr 6 Frijs: g Ceotieman do®r ^eheel Bdgrië Het Vlaamsche Nieuws Het best mgelicht ee meest verspreid h ieuwsblad van België. - Verschijnt 7 maal par week AANKONDIGINGEN : Per week 0.35 Per 8 maanden 3.75 Per maand 1.25 Per 6 maanden 7.50 Per jaar 14.— I IL SSMDOTMS^'~'3S35!5tS! '•. TT AFGEVA ARDIGDEN VAN DEN OPSTELRAAD : Dr Aug. BORMS, Alb. VAN DEN BRANDE met vaste medewerking van Dr A. JACOB BUREELEN: ROODESTRAAT, 44, ANTWERPEN. Tel. 1990 - - ABONNEMENTSPRIJZEN : Tweede bladz., per regel 2.50 Vierde bladz., psr regel. - 0.50 Derds bladz., id. I.— Doodsbariclit 5.— Voor aile annonc«i, wende raea zich : ROQDHSTRAAT, 44. DE OORLOG )lo# Toestand Op politiek gebied zijn er eenige ge-beunenissen van beteekenis te vermel-den.De gevangneming op last van gene- ' raal Sarrail, van de konsuls der centrale j1 m jmogendheden en hun verbondenen' te ; * i. Saloniki, heeft nogal opzien gebaard, en j1 >()! wordt door de benadeelde partij als een 1 ip ! weérgaloozen aanslag op de Grieksche 1 i. Ssouvereiniteit voorgestefd. Griekenland ' niheeft tegen den maatregel verzet aange-i6 teekend. De bondgenooten verklaren de 1 -s gepleegde daad, die er werkelijk geweld-dadig uitziet, als een voorzorg teg«n spionnage, en ze steunan zich daarbij op 1 unjhetLfeit dat Saloniki reeds twee maal ■ Sldoor vijandelijke vliegtuigen bezocht werd, die in het kamp der geallieerden bommen hebben geworpen. Dokumenten en archieven van de kon- 1 sulaten werden in beslag genomen, waaruit blijkt dat men op een dergelij-ked stap in de kringen der centralen niet voorbereid was. Wat nu het onder-zoek van die stukken ook moge uitwij-zen, het blijft een onomstootbaar feit : datlop Grieksch -rondgebied, waar de Grieksche politie no« bevoegd tôt op-treden was, een aanslag is gepleegd op de persoonlijke vrijheid van konsuls van uiogendheden met wie de Grieksche re-geering tôt nog toe vriendschappelijke betrekkingen onderhôudt. Nood breekt wet ! Of dit voldoende is om Grieken- ] land en de entente op gespaniien voet ( 0 jmet elkander te brengen, valt echter te betvyijfele,n. Men is in Athene nu een-maal bgonnen met het stelsel van onzij- ( digheid ten allen prijze, en is daardoor 1 ookftot de gevolgen ervan veroordeeld; aanfeen anderen kant is het voor de centralen een argument \yaarop ze zich kun-nenlberoepen om de Grieksche grens te oyelschrijden en de geallieerden i,n Salo- ' niki te gaan belegeren. V|a,n niet geringer beteekenis is het , ver^aan van de P. en O. L. steamer 5 « Parsia ». We zeggen vergaan, omdat hetpog niet bewezen is op welke wijze . hetjschip is omgekomen, ten gevolge van een mijnontploffing of getorpe-deerd. Die laatste verronderstelling is de meest waarschijnlijke, en vermits er Amerikanen aan boord waren, mag men zich weer aan een zekere spanning tusschen de Veteenigde Staten e,n Duitsch-land of Oostenrijk-Hongarije verwach-tenI\(Men zie den tekst van de laatste nota van Wilson), Kort na het juist, op < vreedzame wijze geregelde, Ancona-inci- ' dent, |verwekt dit nieuwe voorval nogal < •s porc^ring. Aan een breuk van de diplo? i matische betrekkingen tusschen Ameri- i ka en de midden-Europeesche mogend- < heden geloovein wij echter niet meer. ( Om deze politiek# beschouwingen te s sluiten, nog een woordje over de dienst- 1 plichtkwestie in Engeland. Al* eerstt i gevolg va* de aankondiging door den premier Asquith, vernamen wij het ont-slag. van minister Sir John Simon, die { zich, naar het heet, terugtrekt uit het t kabinet uit oorzaak van meeningverschil \ r over den diemstplicht. Aanvankelijk ] 1 meende men dat twee andere ministers i zouden volgen, namelijk Me Kenria en 1 Runciman — het blijkt thans dat ze het ^ c met Asquith en zijn volgelingen alleen 2 oneens zijn over de uitbreiding die aan t voortgezette hervorming moet gege- c ven worden en niet over het princiep < zelf. In ieder geval, van een leiejn dakje ^ loopt - de zaak zeker niet. De grootste 2 tegenstand wordt verwacht van de ver- £ ichillende arbeidersgroepeeringejn en -/an de Iersche nationalisten, die reeds £ j «veinig geestdrift gevoelden voor het "£ v ri j willigersstelsel. Een telegram uit j; Kopenhagen, d.d. 2 Januari, laat van r lien kant hevig verzet verwachten : j ( John Redmond, aldus het telegram, I 3e almachtige leider der Iersche natio- ! nalisteu, die als steeds tœgevend volge-1 tinjf van Asquith ten slotte bereid wt» 11 3e dienstplichtwet te ondersteunen, ! « " heeft onder de drukkiug vu zija partij c moeten verklaren dat de nationalisten r dch 'eejistemmig en met aile middelen i v e^gen den weerplicht zouden verzetten.» 1v \len weet dat de nieuwe wet beoogt de ■ g S50.000 ongehuwde achterblijvers onder i2 le wapens te roepe*. ! 1 Gevechten van eenig belanç werden : ' lleen geleverd op het Russische front. ! j )aa# schijnt men uit den winterslaap {; ■ntwaakt te zijn. De strijd ontvouwt ?1 ich i* de Bukowina, langsheen de Se- ; eth^ de Strypa en de St3rr, met succès) de Russen ; de aanvallen werde* f a lie afgeslagen, beweren de Oostearij- \ ri ers|Het is alleen een begin, dat zich chter Ta* lievwlede tôt een algemeenen ■ •M«ag z«u kunnen ontwikkelen. 1 0 De opdracht van een JMussischen grootvorst in Japan Stockholm : Grootvorst Georges Mi-:haelivitsj is naar Japan afgereisd. Er «s iaarbij in de eerste plaats sprake van :en politieke opdracht, die reeds blijkt lit het feit dat de berichtgever voor Ja-sansche aangelegenheden, de Russische :hef van den Generalen Staf Muchanow :n de bestuurder der afdeeling- voor het Verre Oosten van het Russische minis-erie van Buitenlandsche zaken, de heer Sosakow, den Grootvorst begeleiden. /ôôr zijn vertrek zou de Grootvorst Jeelgenomen hebben aan verschillende jeraadslagingen in het Ministerie voor Buitenlandsche Zaken te Petrograd. Over een brief van den Tzaar aan den Keizer van Japan wordt gezegd dat îerstgenoemde den Mikado nog eens rerzoekt op de eene of andere wijze deel :e nemen aan de militaire operaties op ict Europeesche slagveld, waarbij uit-Jrukkelijk bevestigd wordt dat het Ja-pansche leger en de vloot alleen zouden ^ebruikt worden ter ondersteuning der Entente in de Middellandsche zee en in Egypte. Dienstplicht in Engeland Ontslag van Minister Simons Londen, 4 Januari. — In het Eager-îuis heeft Asquith vandaag meegedeeld lat minister Simons is afgetreden. De aanwezigheid van Me Kenna op le regeeringsbank schijnt aa,n te duiden lat er geen andere ministers zullen af-reden.Me Kenna en Runciman « Manchester Guardian » verneemt lat de ministers Me Kenria en Runci-nan drie voorwaarden gesteld hebben /oor hunne verdere deelmaking van het îabinet, namelijk 1. vermindering van :1e militaire prestaties ; 2. schepping /an een overgangstoestand, die een aatste redmiddel van het vrijwilligers-systeem zou vormen, en 3. voor het ge-i-'al dat de invoering van dienstplicht loodzakelijk zou blijken, de algemeene dienstplicht binnen bepaalde grenzen te louden. De uitsîafen van den werfveldtocht Londen, 4 Januari. — Ik heb zooeven le uitkomsten van Derby's wervings-/cldtocht gezien. Het officieel openbaar >-emaakte getal van de ongehuwde man-îen, die zich niet hebben aangemeld, is reel hooger dan de tegenstanders van lienstplicht verwachten, n.l. 651.000. 3nder hen zijn degenen die niet inge-ichr«ven zijn, omdat zij in 's lands be~! ang niet gemist kunn*n worden, niet nbegr«p«a. Londen, 4 Januari. — Het aantal ongehuwde mannen va,n militairen leef-ijd, die zich met hebben opgegeven rolgens Derby's groepstelsel, bedraagt .029.231. Onder hen zijn 378.071 on-oisbaar voor andere diensten in het i andsbelang, zoodat er 651.160 overblij-ren, die wèl gemist kunnen worden doch ich niet vtijwillig hebben aangemeld. In verband met de belofte aan gehuw-le mannen, dat zij niet zullen worden pgeroepen, indien er een niet te ver-vaarloozen aantal ongehuwden zich af- • ijdig hielden, zegt het rapport dat j 51.160 een verre van te verwaarloozen antal is. Derhalve isi het niet mogelijk ebniik te maken van de diensten der j ehuwde mannen, voor men zich van de | iensten der ongehuwden door andere l :iiddelen zal hebben veirzekerd. Het verzet tegan weerplicht Londen, 4 Januari. — De politieke | icdewerker van de « Manchester Guar- \ ian » zegt, dat het wetsontwerp op den j ienstplicht herzien en in vergelijking j let den oorspronkelijken vorm sterk ge-/ijzigd is. Aangezien de veranderingen erwateringen zijn, moet men niet te ;auw gelooven, dat het kabinet het zal annemen. Er zijn in de laatste dagen 10e langer hoe meer aanwijzingen in den ande waar te nemen geweest, dat het Terzet tegen dwang een groote en vast-icraden beweging is. Dit moet ook zijn nvloed oefenen op de beslissing van het :abinet. De medewerker beg-roet Simons als anvoerder van de tegenstanders van ienstplicht in het Lagerhuis. (Zie verv«lg « Oarl«fstelejçrainwei» » \ p de 2e bladzijde.) Eeîi kijkje op de Belgisctie tesstanden De Antwerpsche korrespondent van de « Nieuwe Haarlemsche Courant » schrijft d.d. 23 December dezen merk waardigen brief aan zijn blad : Antwerpen, 23 December 19x5. Het is nu bijna vijftien maànden dat wij hier onder Duitsche bezetting leven en sedert al dien tijd is door mij geen let ter op het papier gezet voor de lezers der « Nieuwe Haarlemsche ». Waarom? Ik durfde niet en... durf bijna nog niet. Of het dan zoo gevaarlijk is? Kom 1 kom ! ! Neen ! ! Tien, twintig, nog veel meer malen was het voornemen gemaakt en ever: zooveel keer werd het niet uitgevoerd, enkel omdat ik bevreesd was nog meei relaties te verbreken dan ik sedert der eersten Augustus tôt October 1914 hiei gedaan heb. Er heerschte hier onder de menschheic eene ziekte die ik zou willen noemer « oorlogswaanzin », waarvan de eerste symptomen zijn : gémis aan elke objecti viteit. Wij hebben gezien met welke énorme schaden de « zege «-mededeelingen var den Belgischen Generalen Staf betaalc zijn. Het heette bij de gevechten voor Luik de vijand is bijna verslagen, de Duit-schers kunnen niet schieten. Na de bezetting van Brussel en de aankomst var Landsturmtroepen : zij hebben geen sol-daten meer. Toen er sprake was van marine-infanterie : nu hebben zij zeker geer soldaten meer, want de marine moet ooh al landdienst doen. Wee hem die zulke narigheid durfek tegenspreken. Hij werd zonder eenig be-zwaar bevorderd tôt « Duts », lees Duit-scher, spion ,landverrader of weet ik a. wat meer en men zag er zelf niet teger op om bij het parket tegen zulke « ge-vaarlijke » lieden een aanklacht in te die-nen, al was het dan ook, op lands wijze, in naamlooze brieven. Zoo was de toestand van Augustus toi begin October 1914. Oorlogswaanzin ! ! Ik heb twee maanden met de heerer van de Belgische censuur gewerkt. Lieve hemel ! Dat was iets, vooral ir de eerste en laatste dagen. De censuur was bij den aanvang sa-mengesteld uit eenige — drie — voiles-vertegenwoordigers en een officier di< met hun vieren juist genoeg Vlaamscl kenden om een eventueel eindexamen ai te nemen aan een leerling van achtjari-gen leeftijd. j Wanneer de heeren van de « Métro-i pôle » en « Matin » — zaliger gedachte-. nis — onzen Nederlandsche dagbladec | de meest vulgaire leugens in de schoe-' nen schoven en ten bewijze een nummei 'van zoo'n dagblad medebrachten, dan wisten zij vooruit : de laster mocht ge-plaatst worden, want de heeren censoren begrepen immers van di« «Hollandsch»» courant geen woord. Vandaar dan ook dat de beruchte « Matin » steeds mocht lasteren over de schending van Neder-land's neutraliteit ten voordeele van Duitschland. Oorlogswaanzin ! 1 Later, veel later, misschien wel te laat, kwam er verbetering voor ons toen Frans van Cauwelaert en Dr. van de Perre in de censuur werden opgenomen, maar toch, de symptomen bleven zich voordoen. Begin October evenwel was het on-uitstaanbaar. De heeren Volksvertegen-woordigers-censoren waren vertrokken en vervangen door een aantal officieren van de burgerwacht, onder directie van een belanghebbend dagbladschrijver. Deze heeren, die van ailes verstand hadden, uitgenomen van journalistiek, maakten het z66 bont, dat minister de Broqueville, op den zesden October 1914, aan den vooravond van zijn vertrek naar Oostende, eigenhandig onder mijn copij schreef : « Il est incens» qu* » la censure n'accepte pas pareille dé-» pêche. Je donne l'ordr» de la fair* » pasaer. Le Ministr«, De Broqueville. » En toen kwam enkele dagen later de vlucht, en daarbij en daarna de aftocht van het vestingleger. 'k Ben niet gevlucht, maar gebleven waar ik was. Het heeft mij echter veel, zeer veel gekost. Ik was er door ge-schokt. De lezers weten wel, ik was im-mer pro-Belg ! Ik dweepte met een groot deel van dit nijvere volk. Doch de oorlog tôt op de inname van Antwerpen heeft mij diep in dit vertrou-wen geschokt. In dien tijd heb ik tafe-reelen geaien van misstanden, die «nkel te verklaren zijn als men aanneemt, dz het gansche volk aangetast was doc « oorlogswaanzin » met naast de eerst symptomen ook nog die van gebrek aa onderscheid tusschen het mijn en dijn e moedwillige vernielzucht van ander eigendom door mannen, die dienst moes j ten doen als verdedigers van het vadei land. Ik heb gezwegen, moedwilig gezwt gen. Het viel mij zwaar om in dien tijd t spreken. De menschen waren niet rij om te hooren en te vernemen wat voc i euveldaden er geschied waren en welk men brutaalweg op den rug der Duii schers schoof. Zij waren immers « A boche » ! ? Men vond het destijds niet erg, war roofden zij niet, dan zouden de Dui schers het doen. Alsof dit een motief < vrijgeleide was om de huizen van g( vluchte bewoners te openen, das bacchanaliën te houden en ten slotte t stelen wat er van waarde mede te neme was. Wat ik in Antwerpen en op den bu ten, vooral op den linkeroever, ge^ie heb, 't valt niet te beschrijven. En wanneer dan later de bewoners i groote getallen uit Nederland terugkeei ; den en men vertelde hun wat er in hunn ■ afwezigheid gedaan was, hoe hunne hu zen geplunderd, ja, zelfs in brand gest< : ken waren, door eigen landslieden, 01 misdaden te dekken, dan zagen zij schu' l op en ook andere menschen in de omg< ving zwegen, om daarna fluisterend te te geven dat het niet goed gedaan was 1 doch ook om zich vijf minuten later i ■ gezelschap van landgenooten over 't g< pleegde onrecht uit te laten alsof < 1 niets gebeurd ware. Oorlogswaanzin ! ! Er is thans evenwel kentering waar 1 ; nemen. In groote massa beginnen de Belge : de verloren objectiviteit terug te winnet Er zijn er thans met duizenden di 1 zich lang niet altijd in vriendelijke b< wonderingen uitlaten over de Enge :schen. Er zijn er velen, die openbaarlijk ze§ ' gen : wij vechten voor Engeland en d ellende van den oorlog is ons overkome voor Engeland. Vooral bij de neringdoeners zijn ( nog zeer weinig Engelsche sympî thieën te vinden. Zij zeggen : waaroi laat Engeland dit of dat artikel ni< ! doorkomen in plaats van onzen handel t i beperken ? Zoo is het ook in de Vlaamsche B< weging. Ook dààr begint de objectivit# ' terug te keeren. ' ' Een zeer vcoraanstaand Vlaming se ! de mij een dezer dagen : waarom zoude wij Vlamingen, onzen volksaard, on offeren aan Frankrijk? Omdat wij in d î Augustusdagen van 1914 de Duitsche le gers hebben tegengehouden, Frankrij gelegenheid gegeven hebben zich werke lijk, dus niet op papier, mobiel te mi ken en daardoor grootere onheilen voc Frankrijk voorkomen hebben, dader i die wij Vlamingen met ons bloed beze ' geld hebben en daarvoor zouden wij on ; moeten opofferen aan Frankrijk? W | wilen tôt den laatsten ademtocht strij den voor wat ons goed recht is. Ik kom op de Vlaamsche Beweginj nog nader terug, doch er is nu toch r« den vast te stellen dat de « oorlogswaan S zin » aan het verdwijnen is. j Het is dan ook, mede in verband me dit laatste, dat ik besloten heb opnieu\ den tijd te zoeken, teneinde regelmatij korrespondenties te zenden. Ik zal be g-innen met een serie artikelen over d praktische uitwerkselen van de verorde ningen en bepalingen welke onder he bestuur van den Gouverneur-Generaal Z. Exc. von Bissing, in België ingevoer zijn. Ch. A. B. JIGELIJKSCH NIEUWS \ WEER EEN VALSCFÏ 6ERUCHT î — V66r eenige weken liep het in Bor gerhout als een vuurtje voort, dat in ' kamp t# Soltau gevallen van vergifti ; ging- voorgekomen waren en talrijk< I krijgsgevangenen, waaronder een Bor rgerhoutenaar, zekere J.Sanders, het me ! cïen dood hadden bekocht. Een vrien< ' va,n Sanders, getroffen door de droef fieid van dezes familieleden, besloot in llichtingen te vragen en schreef met di j doel een verzoekschrift. Daarop ontvangt hij nu volgend af doend antwoord, dat weêr eens bewijs hoe wantrouwig men hoeft te zijn tegen , over de rondloopende praatjes en çe ! ruchten : S S»ïtau, 29 December 1915. « De kwestie berust «p ellendigei 'prietpraat. Het is een volstrekt onge t grond gerucht dat reeds dikwijls werd r verspreid, met het booa opzet de men-e schen op te hitsen. n » Volgens de mededeelingen dezer laat-n ste maanden, is de gezondheidstoestand s in het kamp integendeel uitmuntend. Het i- kamp is vrij van besmetting en ook an-•- dere ziekten komen slechts in heel ge-ringen omvang voor. Onder de ziekten ;- die moeten aangemeld worden zijn bij het laatste rapport, op 28 December e 1915, slechts 6 typhuslijders genoemd, p in een kamp van nagenoeg 50,000 ge-r vangenen, een aantal dat ongetwijfeld e buitengewoon is. :- » De in den brief genoemden gevan-[- gene J. Sanders bevindt zich in het hoofdgevangenkamp Soltau en geniet it een beste gezondheid. Hij geeft op dat :- hij nooit van besmetting of vergiftiging >f heeft geschreven en weet er ook geen :- verklaring voor, hoe dergeljk gerucht is r kunnen ontstaan. » c MUZIEK. — Naar we vernemen heeft n a.s. Zondag het vijfde koncert plaats der . Nieuwe Orkestvereeniging, fen zal het l" door de medewerking der gunstig ge-n kende zangeres, Mevrouw Elisa Leve- ring, opgeluisterd worden. n Op het programma : 1. Symphonie, in H moll, van F. Schubert; 2. Harpzang, ,e van J. Blockx teezongen door Mevrouw EHsa Levering) ; 3. Sigurd Jorsalvar (suite voor orkest), van E. Grieg; 4. a) n Isa (Spinnelied), van Peter Benoit ; b) w Het Groetend Kindje, van Aug. De Boeck; c) In de Lente (gezongen door e Mev. Elisa Levering) ; 5. Tarentelle, '' van César Cui. 11 De uitvoering heeft plaats in «Anvers- palace», om 12 u. (T.U.) 's morgens. r DE DUISTERE STEDEN. — De « Matin » weeklaagt dat Parijs sedert e een jaar in een durerais vol gevaren gedompeld is, zoodra de avond valt. n Het aantal gewonde of overreden voet-! gangers heeft dermate toegenomen, g heeft een gemeenteraadslid verklaart, dat de uitdooving van het licht meer l slachtoffers gemaakt heeft dan tien zep-pelin-raids het zouden gedaan hebben. De politieprefektuur durft geen statis-e tiek uit te geven over de ongelukken welke op den openbaren weg plaats ge-had hebben. r Zoodra de avond gekomen is, volgen L_ de onge;lukken, welke door het gémis n aan verlichting veroorzaakt worden, el-,t kaar op. De rijtuigen, welke slechts zeer ' moeilijk den weg vinden, rijden op de trottoirs en de « eilandjes » en rijden de lantaarns omver. De voorzichtige koet-sier en de bedreven taxi-chauffeurs wei-geren om in een bijna volslagen duister-. I nis te rijden .De voorbijgangers zijn aan l" onaangename ontmoetingen blootgesteld n tôt groote vreugde der kwajongens. s De bestuurders der theaters van hun e kant klagen over de moeilijkheid om er £ te komen, niettegenstaande de lofwaar-digste pogingen om aan hun groot en klein personeel werk te verschaffen. De vreemdelingen hebben deze donkere stad r ° , verlaten. En de soldaten, die van het ' front komen trekken een spijtig gezicht. Is dat Parijs, die duistere plaats?... W©1,, ® gijlieden aijt niet moeilijk 1 . 1 <- < : De kooplieden verklaren, dat men ze ten gronde richt ; de theaters, dat men ze boveot ; de soldaten, dat men ze ver-' veelt, en de voetgangers, dat men ze vermoordt. In het kort, het Parijsche leven staat ^ stil tôt het grootste naeleel van velen. r LEEST IN «ANTWERPEN BO- 7 VEN», in het eerste Januari-nummer, 1 het intéressante artikel over « Vlaam- 2 sche Beweging en Iersche Beweging ». . Het blad geeft welgeslaagde portretten t van kunstschilder Piet Van der Ouderaa ( en van den bekenden Antwerpschen j folklorist Alfons De Cock. Een korte biografische schets wordt aan dezen laatste gewijd. Men vindt verder in dit nieuwe num- - mer de gewone belang inboezemende ru-brieken over den oorlogstoestand, de Vlaamsche krijgsgevangenen in Duitschland e,n een paar flink geteekende pren-ten, die het blad biizonder aantrekkeHjk , maken. — Warm aanbevolen ! - DE MACHTSVERHOUDINO DER t OORLOGVOERENDEN. — Van mili- - taire zijde wordt in de « Zùrcher Post » ; een berekening van de getalsterkten der - oorlogvoerenden gegeven, waaraan wij t het volgende ontleenen : 1 Zoo lang Rusland en Italie door het - Oostenrijksch-Hongaarsche leger, het - derde deel van het Duitsche en het Turk-t sche Kaukasusleger in bedwang gehou- den worden, beteekent de getallenver- - houding op de overige fronten, zelfs naar t het inwonerstal berekend, geen overwicht - voor de Entente. De betrekkelijk nog weinig gebruikte en weinig aangetaste legermacht der Turken, kan in het verdere verloop va* den oorlog van steeds groote beteekenis 1 Worden. Wat in het bijzonder de verhou- ' - ding tusschen Frankrijk en Duitschland Iets voor iederen dag Voor René de Clercq Onze lezers zullen zich het achoon gebaar herinneren van den heer L, Simons, de,n wijdbekenden bestuurder der Nederlandsche Wereldbibliotheek, die zoo hartelijk de helpende hand uitsiak naar dichter René de Clercq. « Om velen de gelegenheid te geven, zoo schreef hij in een artikel dat we destijds afkondigden, aan het hulpbe-toon mede te werken, heb ik de Clercq voorgesteld een bundel zijner gedichten te zijnen bate uit te geven, en onze be-spreking heeft geleid tôt het plan zijn vier belangrijkste gedichten der laatsta jateji : « De Appel », « Hemelbrand », « Ahasver » en « Doemsdag » te vereenigen in één bundel : « Van Aarde en Hemel » en dezen verkrijgbaar te stellen Ingenaaid . . . fr. 1.50 Gebonden . . . fr. 2.60 » Zoo kunnen dus duizenden, Neder-landers en Vlamen, door een kleine uit-gaaf, die niet eenmaal ee,n offer zal zijn, het hunne bijdragen om hem over de eerste moeilijkheden heen te helpeu. Want geen twijfel, of na den oorlog zal Vlaanderen, zoo niet de Belgische "Re-geering, zich haasten hem in zijn ambt te herstellen. » Morgen openen wij eene inteeke-ningslijst op bovengenoemd werk van dichter René de Clercq. Zooals men weet werd de Clercq uit zijn ambt van leeraar bij het Athemeum te Gent ontslagen. De reden van die afstelling werd tôt heden niet officieel bekend gemaakt : een oordeel daarover kan dus achterwege biijven bij deze inschrijving. Wat voor ons allen vaststaat is dat de vaderlandsliefde en het loyalisme van de Clercq door niemand kan worden in twijfel gttrokken en ook niet in twijfel r getrokken wordt : elat blijkt zonneklaar io.a. uit het onderhoud van onzen dichter met minister Poullet, in Den Haag. Laten de Vlamingen dan ook nog van meening verschillen over de taktiek di« tôt verovering van hun voile recht dient gevolgd, allen zullen het toch eens zijn om het hoogstaand dichterstalent en de manmoedige begmselvastheid van d« Clercq te huleligen. Verge ten wij niet dat aan zijn rotsvaste overtuiging d« slag te wij ten is, die hem, zijne ziek* vrouw en zijne vijf kindertje» zoo zwaar heeft getroffen. Wij openen daarom, van morgen af, een inschrijving op het boek van dichter René de Clercq en heelemaal te zijnen bate. Nog eens, de inschrijving sluit in zich mets anders dan een betoon van gene-genheid voor een edelen strijder en koe-nen Vlaamschen vriend, die tevens «en werkelijk groot dichter is. Wij hopen dat aile Vlamingen, wolk« ook hun meening zij over de wijze waar-op de Vlaamsche strijd moet gevoerd worden, toch op dit punt eens zullen zijn : zich een prachtig werk aanschaf-fe,n van dichter René de Clercq en tevens deelachtig worden aan een goed« daad. « HET VLAAMSCHE NIEUWS ». betreft, kan het Duitsche leger, zelfs wanneer de verliezen van den tegenwoor-digen omvang voortduren, nog aeer. lan-gen tijd op onverminderde sterkte ge-houden worden. Het totaal van het Fransche leger moet in den loop van het tweede oorlogsjaar dalen, en bij het lijden van aanzienlijke verliezen zelfs snel. Een steeds groot er deel van het Fransche front zal door Engelsche troepen ingeno-men moeten worden. DE GEEST VAN BEULEMANS... In de Minderbroedersrui zijn in eene krui« deniersvritrien groote worsten uitgo-stald, wier benaming reeds eene geschie-denis heeft, ea die misschien nog «ens van naam zullen veranderen. Veertien dagen geleden heetten aij « Saucissons d« chevalier», op dit oogenblik echter: « Saucissons chevalines ! » Als men het nu ook eens ging probeeren met « Saucissons hippiques », of « hippomanes ». IETS VOOR BOEKENLIEFHEB» BERS. — Gesprek tusschen twee echt-genooten (de man is een hartstochtelijk licfhebber van boeken) : — Ha ! mijn vriend ! Er zijn oogen-blikken waarop ik een uwer boeken zou willen zij,n om u wat meer in mijn na-bijheid te hebben. — Een almanak, bijvoorbeeld. — Waarom een almanak, lieveling? — Men heeft er elk jaar een nicuw« !

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.