|)oflderdag 22 Juli 1915. Eerste Jaarg. Nr. 189 Priis : 5 Centiemen door geheel België Wi ^»1l— —*Ta Mfca.. -~iftïï?to*e.vw&fsinx-j&»?aaij>rilimmiii il «» itCav» f Tttlt ill, *:<■■.. J*m- Hiit,' iNx*àéï. MMll>ii»itfrT1TTK1B1 ïil I.HI »liV IHMIMim Pr ■HIHIMH IIMI —IMm—l ■■■ .«xntinnmii.»»:»» Het Vlaamsche Nieuws H et best Ingelicht en meest verspreid Nleuwsblad van België. • Verschijnt 7 maal per week ABONNEMENTSPRIJZEN AFGEVAARDIGDEN VAN DEN OPSTELRAAD: AANK0ND1GINGEN Per week S.3S i Per 3 maandea . 4.— J _ A«»t DADMC A ik,.« \T A tw r» otvt ortiKTnt! fi Tweedc bladz., per regel 2.50 i Vierde bladz., per regel.. 0.S6 fer txaand I.SO J Per 6 maanden 7.S8 i Dr ÀUg. BORMS Albert VAN DEN BRANDE Derde blad., id l._ Doodsbericht . Per jaar I4.~ BUKEELEN : ROODESTRAAÏ, 44, ANTWERPEN. Tel. 199# Voor aile annoncen, wende men zich : ROODESTRAAT, 44. 5«reîEî^in»Mît,ip»wfi »FVv?#,?>'~"±-**?W7ÏKV^ .v«v»*M¥H9KtJV?F JIUWSW?v.«* m^i^L'*Mon*vs»nr' -■(.■%• >* -»- .:»!i»r liMWffrt IYMHÉ ".iHMB IEEN H-MASSON'SCHE BRIEF Eondag spraken wij over den brief,dien L volksvertegenwoordiger voor Ant-fcrpeu, heer advokaat inouïs Franck aan L L.cr gouverneur-generaal von Bis-L stuurde om gciijke behandeling L- Waalsche en Vlaamsche burgerlijke rijgsgevaiigenen te vragen. I&teren deelden wij dit sehrijven me-fin zijn geheel, met het Duitsclie kom-Litaar, waaruit blijkt dat die brief Ils van 13 April 1.1. dagteekent en dat L dien tijd een gelijkluidend verzét tging van een Waatschen leider, tevens bewwrdigde voor Charleroi. [Alla doet ons veronderstelien dat hier irake is van den heer Masson, de be-ende Waalsche redenaar en een der bes-S debatters van onze Kamer van Volks-ertegenwoordigers.[We mogen dus zeggen dat het een 'ranck-Masson'schen brief is. Nog eens, wij keuren dit sehrijven vol-londig goed, betreurend nochtans dat et Iaforinatie-Bureau voor Holland het, la drie maand, raadzaam achtte een :hrijren openbaar te niaken, dat een of-icieelen grond geeft aan hetgene rnis-bhien slechts een der menigvuldige ge-ichten was, die zoo los onder 't publiek orden verspreid. Eea Waalsch volksvertegenwoordiger rjaj't hulp aan de Duitsche overheid tegen onze taal Bovenstaande is echter bijzaak. Watons waarlijk treft en pijnlijk aan-oet is dat wij door verraelde toelichting inemen, dat die Waalsche leider, teins volksvertegenwoordiger voor Bel-ië, tôt de Duitsche overheid het verzoek cht dat in België alleen de Fransche wl als officieele taal zou erkend wor-en, op grond dat de Nederlandsche taal feu officieele taal in ons vaderland zou bfa. [Die Waalsche leider en volksvertegen-foordiger — wie hij dan ook zij — kent us de grondwet noch de wetten van zijn md en om de Vlamingen in hun taal-scht te krenken, om ze berooven van il heiligste hunner rechten ivordt de ulp van den veroveraar ingeroepen! ! on men zich iets erger voorstellen dan »lf> vragen van den bezetter om een cedervolk in zijn heiligste rechten te 'enken? Met welken naam moet zulkt iad bestempeld worden ? En is er reden k de Vlamingen om op hunne hoede zijn? Rseds lang hebben wij doen uitschij-in van waar de onwil kwam in den taal-rijd.Langzamerhand maar zeker en zonne-?ar, zal ook blijken waar de oprechte iderlanders zich bevinden. De mislei-® en bevooroordeelden zullen wel ein-gen de oogen te openen als ze oprecht l". Dit wreekt ons voldoende. Met de onoprechten, zoomin als met igezworen vijanden van onze taal en stam, houden wij geene rekening. ta Leltirkondigi Prijstog EMMANUEL NIEL *824-1889 Jaa van Beers ! Juli us de Geyter ! Em-snuèl Hiel ! Iemand grooter nog dan ■ heeft ze door de macht van zijn ge-• omstrengeld, heeft hun gewiekte poë-n°g adelaarsvleugels bijgezet. Langs 111 oden en hymnen klom de bezieling c Peter Benoit en vulde den hemel van wn^gren met al de stemmen, blijde en ^ge, van Vlaanderens ziel. Wij had- I »ondel en Rubens. De derde naam Peter Benoit. Het gedenkteeken no|') dat onze naneven zullgn oprich-'' m de heerlijkheid en in het geluk o vrede en welvaart, in een zelfstan-î vlaanderen en waarop de landge- en landbroeders van Wallonië, ' WaPPerende vaandels en koren in II -aal zullen aanwezig zijn — want WlJ. Vlamingen, voile recht hebben, fen Fransche klank ons niet meer "neren aan Ontnationalizeering van u?en volk en wij zullen vrieriden etl, waar hartelijkheid, wrevel en r.heid vervangt — dat gedenktee-( , an zal ook de beelden dragen van ne dichters, die drie klaargestemde jj'crs van Vlaanderen. £ ronderling en spijtig dat Benoit K>i p°P- ^e(^chten van zijn gewestge- Gczellc heeft gezongen, hoe onlç3' Volmaa^': heerlijk hebben ge-a,,i,e.n en wat c-en mooi geheel, wat 'Vf>'ledighrid matn van Op I /.elle bij die van het Antwerpsch-Bra ùantsche drietal 1 Nu waren het Vai Beers, de Geyter en Hiel die Benoit': bezieling uitkoos. De Geyter en Benoit schonken aai \ Vlaanderen het ongeëvenaarde meester , stuk, het kinderlijke en toch zoo verhe ; vene zangdicht De Wereld in. ; Dichters en toondichters, daartoe doo: ! de Stad Antwerpen uitgenoodigd — noj 1 gelijk altijd een werk van Jan van Rijs l wijck en Frans van Kuyck —• hebber | verdienstelijke kantaten sreschreven voo: het Een-en-twintig-Julifeest, doch eei tegenhanger van het werk van De Gey ter en Benoit kregen wij niet. Met de galmen van het feest ver zwond ook het lied en na elke uitvoerinj rees zegevierend, en als een obsessie, he verlangen naar De Wereld in. Dit gewrocht is niet voor één dag het is onsterfelijk. Julius de Geyter had grootsche, trot sche opvatting en stoute denkbeclden hij zag de hooge bergtopnen doch ziji vlucht bereikte hen niet altijd. Maar de welluidendheid, de zangerig heid was zijn deel en De Wereld in is d< volmaalitheid. Van Beers gaf aan Benoit De Oorlos Hiel schonk aan den Harpenaar vai Vlaanderen : De Schtlde en Lucifer. Ook de zangerigheid en het gevoe zijn de schitterende en echte gaven vai Hiel. Het monument van Vloors zou onz< stad versieren, doch 't zou niet de hnldt wezen aan Benoit en aan de drie Dich ters, die wij wenschen ; het zou niet de /del van het Vlaamsche volk wederge-ven.Het is te Fransch-sierlijk, te Ita liaansch-bevallig. Het mist Vlaamschc stoerheid, Vlaamsche kracht. Het is eer kunstwerk zonder Vlaamsche bediede-nis. Het worde een park-sieraad, docl laat het nageslacht wat anders schepper voor Peter Benoit en zij ne medewerkers Wij houden veel van de gedichten vai: Bfnm. Hiel, vooral die uit zjn eerste tijd-vak. Later slaat hij nog met forschei: wiek de hoogten in, doch hij komt niel te recht in den'zonnigen hemel, wel in nevel en wolken. Emm. Hiel werd geboren te Dender-monde in 1834. Hij stierf te Brussel in 1899. Opvolgenlijk was hij fabrieksjongen, boekhandelaar, tolbeambte, ambtenaai in 't ministerie, leeraar in Nederlandsche uitgalming aan het Brusselsch Konserva-torium, tevens bibliothekaris in het Ko-ninklijk Muséum van Nijverhëid. Kleur, klank en ritme wijden hem ot een onzer allerbeste liederen-dichters. Hij schreef dan ook bundels met lie-deren : Looverkens, Liederen voor 'grcote en kleine kinderen, Vaderlandsche Liederen, Werkmansliederen, enz. Zijn zangdicht De Wind wordt steeds als de beste kantate-tekst aangehaald. Hij stierf te Brussel in 1899, pas en-kele maanden v66r Guido Gezelle. Japa?i tegen China en het bSanke ras ii. (Het eerste gedeelte van dit artikel werd in ons nummer van 20 Juli afge-drukt),Lakoniek gestijld zijn tôt ans geko-men de telegrammen uit Tokio over de occupatie van de Duitsche koloniën in den Stillen Oceaan. « Het Ministerie van Marine meldt de bezetting, om militaire redenen, van de Mariane- en Marshall-eilanden ; ook van de Oostelijke en Westelijke Carolinen », zoo luidde o.a. een draadbericht uit de Japansche hoofdstad in den herfst van verleden jaar. Of deze tijding geene groote mate van bezorgdheid onder het blanke ras heeft gewekt ? Wij hebben er verder weinig van ver-nomen. • Toch staan ook hierdoor voor ons hooafst belangrijke dingen op het spel. Mocht Nippon ooit het woord « nede-righeid » hebben kunnen spellen, het Meiji (glansrijke) -tijdperk — van 1868 tôt 1912 — heeft elke bescheidenheid onder het volk uitgewischt. Reeds in 1906 kon men in eene ahib-1 telijke uitgave der regeering te Tokio het volgende lezen : « Het spreekt boekdeelen voor de wijsheid van Britannië's diplomatie in het Verre Oosten dat, zoodra het zag dat China een groote zeepbel was en als vriend weinig vertrouwen verdiende, het geen tijd liet voorbij gaan om ten aan-zien van Japan eene verzoenende poli-tiek te volgen. » In die zelfde publikatie werden l>e spraken v<vir Jap-in <»oh<jdelijk< en - eenzijdige bepalingen der haudelsver i dragen van 1858, n.l. met de Vereenig , de Staten, Rusland, Engelaud, Frank rijk en Nederland. Op sarkastischei î toon werd daarbij aangeteekend, dat il - 1879 de regeering der Vereenigde Statei - zoo goedgunstig was een gewijzigd ver drag te sluiten ; doch, naardien daaraai - toegevoegd waren bepalingen, volgen ; welke dat traktaat niet in werking zoi - treden, tenzij de andere mogendhedei i op dezelfde wijze hunne oveerenkomstei - met het land van den Mikado herzagen i had deze « grootmoedige » daad vai . Amerika in de praktijk geene gevolgei gehad. Is het volk van Japan van huis ui r niet vrij van aanmatiging, de bewonde ; ring, de loftuitingen, de vleierij van he Westen hebben er niet weinig toe bij ■ gedragen dit euvel te verergeren. De mannen van de, in het uiterst< . Westen van den Stillen Oceaan liggendi I eilandengroep smachten naar het oogen ! blik, waarop zij zich meesters va,u di< wereldzee kunnen noemen, waarop zi . daar de wet zullen voorschrijven aan he > blanke ras. ' Nippon had reeds eene Regeering ei . eene letterkunde, toen het Noorden vat ( Europa ,nog een gebied van oerwoudei was. La ter kreeg het kennis van de leer I stellinp-en van Kong-Fu-Tsze (Confu ! crus). Dan sluimerde het achter den ne vel zijner kusten. De daareven aange > stipte feodaliteit was 'er in zwang, noj , vele, vele jareti, nadat in Europa d< Fransche revolutie had plaats gehad. , Leefde Japan tôt aan het midden de: . vorige eeuw in afzondering, had he dientengevolge weinig stnjd naar bui . ten gekend, hevig daaremegen warei , steeds de binnenlandsche twisten ge [ weeat. Bijna zonder opnouden woedds de burgeroorlog in het land, en door d< eeuwen heen is de Japanner dan ool krijgslustig, oorlogzuciitig gebleven Werd hij verdrukt, was hij beleedigc zonder hoop te kunnen koesteren oj wraakneming, op vergelding, dan wis: hij wat harakiri was : de zelimoord, be-staande in het openrijten van het onder-lijf. Het daartoe dienstig wapen droeg mj steeds bij zich. Hieraan moest even herinnerd worder in verband met den tegenwoordigei: stand van zaken, die Japans positie îr Oost-Azië reeds zooveel krachtigc! maakt, en tevens met het oog oj de toekomst, welke die stelli.ng vermoe-delijk op belangrijke wijze zal verster-ken.Men geloove, wat er ook gebeureii moge, met, dat de Japanner het thans in bezit genomene goedsclnks weer zaJ opgeven. De eilandengroepen in den Stillen Oceaan, de ijzer- en steenkolen-beddingen in Schantoeng, de spoorwe-gen in deze Chineesche provincie, de haven van Tsingtau, het zijn aile stuk: ken van waarde op het schaakbord der Japansche hegemonie; stukken, passen-de in het kader eener staatkunde, welke in Port Arthur een voortreifelijk steun-punt heeft voor hare macht ter zee en te land. Peking beeft onder de schaduw der vlag van de Rijzende Zon, geplant in Korea, in Oost-Mongolië, in de aan den Zuid-Mantsjoerischen spoorweg gelegcn garnizoenen. Komt deze druk uit het Noord-Oosten, van Schantang, met Tsingtau, wordt uit het Zuidwesten pressie uitgeoefend, tegelijkertijd wordt het gedeelte van den Stillen Oceaan, dat de Chineesche kust tôt ver in het Zuideii bevoçhtigt, een Japansch meer. Inimers, behalve op de reeds genoemde punteu, is Japan ook meester in Formosa, terwijl de tegenover dit eiland liggende Chineesche provinciën Foehkiën en Tsclie-kiang thans reeds in ekonomischen ziu als het ware tôt Japan behooren. Naar verluidt, is de Yen, het Japansche geid, onder de bevolkingen dezer provinciën, alwaar het Japansch element zich steeds vermeerdert, reeds in ruime mate in omloop. Welken invloed een en ander zal hebben op de voorname Europeesche belangen in het centrum van China, met name in het Yangtszedal, laat zich ge-makkelijk deuken. Nn Tsingtau geval-lén is en daarmedè Duitschlands macht in die streken verdwenen, vormt het En-gelsche, weinig beduidende Wei Hai Wei geen tegenwicht van eenige betee-kenis.China is aldus op weg naar Japansch protektoraat te komen. Is deze stelling vooralsnog wellicht niet ontastbaar, het begint er toch naar te lijken: gelet op eischen, als die van verbod van afstand aan eene blanke Mogendheid van een eiland ter hoogte van die kust, noch in eigendom noch in erfpacht, als die be-treffende mijnrechten in Oost-Mongolie uitsluitend ten gunste van onderdanen van den Mikado, van wiens bon plaisir het zal afhangen, of aldaar alsmede in Foehkiën spoorwe^en zullen worden ge-bouwd, en dergelijke met de Souvereini-teit van een Staat weinig oyereenkomen-' de vorderingen, welke de a Roesskija1 - J Wjedomosti » deden spreken van hei - « egyptiseeren » van China d^>r Japan - j Er waren er, die meenden dat eli i agressief optreden van Japan naar bui-i ten zou worden • gebreideld door der i slechten toestand der financiën. Eenig< - weken voor het uitbreken van den tegen-i woordigen wereldbrand, had ik een on-s derhoud met een bij uitstek ten deze toi i oordeelen bevoegd persoon, nauwelijk; i uit Japan hier te lande teruggekeerd, die i meende dat er in de eerste tien jaren , niet de minste vrees bestond voor eenige î veToveringspogingen van de zijde van i Japan, juist met het oog op den geld- nood, op den financieelen druk, dieu het t volk van Nippon te dragen had. Wti wet en thans, door het optreden ■ van Japan, eerst tegen Duitschland en - toen tegen China, hoe spoedig dergelijke îuchthartige beweringen gelogenstraft î worden. î En onzeker met eene neiging naar - het dreigende, is de toekomst der belan-: gen van het blanke ras in Oost-Azië. )' c — ïngezonden î ■ Frac se h m 9t Rood Krais Waarde Heer Hoofdopsteller, r ; Met .belangstelling, maar ook met oprechte verontwaardiging, las ik in uw r geëerd blad van 16-7-'15, het artikel van : uwén briefwisselaar uit Gent. Waarlijk het was tijd dat enkele op-i rechte, zelfbewuste Vlaamschgezinden ■ recht sprongen, ailes trotseerende, hoon • en bedreigingen van al wie maar eenigs-! zins meende drukking te kunnen uit-; oefenen, verachtelijke naamlooze ver-. dachtmakingen, die bewijzen hoe laag 1 machtelooze woede en haat kan doen i handelen. Ik roep U toe, zelfbewuste Vlaamsch- ■ gezinden, wijkt voor niets of voor nie- ■ mand achteruit ! Houdt stand, Gij baant een weg, wij zullen U steunen en volgen, omdat het onze plicht is ! ! ! Reeds zoovelen onzer beste Vlaamsche strijders hebben hun bloed voor het Vaderland geofferd. Het heil en de toekomst van Vlaanderen eischen dat wij , soldaten van het Vlaamsche volk hier even moedig en even onversaagd den Vlaamschen strijd doordrijven en vol-houden ! ! ! ! Vlaamsche voormannen, gij moet u niet bekreunen om de vreesachtigen en de lamlendigen : zij springen altijd bij, als er een gunstige afloop te voorzien is, maar zoolang er eenig gevaar schijnt voor eigen persoontje gaan zij liefst sa-men met de afbrekeis en beknibbelaars en ze voelen niet hoe lamlendig zulke handelwijze is. Zij zijn de schipperaars, mannen met een geweten zoo rekbaar als gummiban-den, en ze beseffen niet dat het hun plicht is diegenen uit al hunne krachten te steunen, die zich voor hun Vlaanderen opofferen. Maar terwijl die moedigen zich maar liever in hunne schelp terug trekken, om later aile mogelijke onaangenaam-heden te voorkomen, terwijl zij orake-len dat het oogenblik ongepast is, en dan ook ailes zouden willen laten ee-beuren, oordeelen onze franskiljons er gansch anders over : zij aarzelen geen oogenblik om overal waar ze maar eenigszins kunnen, wantoestanden tt scheppen met de vaste hoop ze later te zien bestendigen. , En hoe zij daarvoor op steun van hoogerhand kunnen rekenen bewijzen de dagelijksche feiten. Uw berichtgever bewijst ten duidelijk-ste welke minachting men te Gent voor het Vlaamsche volk en zijne taal koes-tert.Doch in Antwerpen, in het zoogezegd Vlaamsch Antwerpen, (waar Walen en franskiljons toch zoo verdrukt worden dat zij van tijd tôt tijd de hulp der fransche diplomatie moesten inroepen?!i zijn de toestanden wellicht niet veel be-ter.Wij ook bezitten hier b. v. eene Rood-Kruis-inrichting op denzelfden leest ge-schoeid als die van Gent ; ja, moest die Oentsche berichtgever hier een onder-zoek instellen dan zou hij gemakkelijk tôt het besluit komen dat de wantoestan-len, die hier heerschen, voor ons Vla-ningen effenaf vernederend zijn. Het is immers nog niet zoolansr geleden .dat een Vlaming het Rood Kruis niet kon vinden, en hoeveel moeite heeft het niet Tekost om een Vlaamsch bericht te ver-, Vrij gen in het lokaal op de Meir en welke razernij heeft die verandering op hare heurt niet teweeg gebracht? En wanneer men de namen leest van 1 wie aan het hoofd staat van die Ant-werpsche inrichting, weet men reeds ge-noep Vlamingen, (ik snreek niet van . half gebakken, want die kan men zoo wat overal vinden waar er eer en iintjea , te oogsten zijn), die kunnen daar best gemist worden, of, zoo er één enkel tus-schen is of zou tusschen geweest zijn, dan worden die zôô op aile mogelijke manieren tegengewerkt, dat het hun op den duur onhoudbaar moet worden. Wij willen geen opofferingen onder-schatten en zijn de eerste om hulde te Drengcn aan aile menscnlievtude werking, aus ook aan. 'het Rood Kruis, docli het Rood Kruis heelt voor lieinge zen-diug : oorlogswondtn te heelen en ook ooriogswee te verzaciiten, maar het met grooter ot dieper te maken ; zijne werking is dus een apostolaat en wie het zôô niet opvat is ouwaardig eraan meê te doen ! In deze omstandigheden zijn het voor een overgroot deel de minder bedeeideu die moeten getroost en gesteund worden, dus zeKer 90 t. h. Vlauimgen, en toch gebeurt hier ailes in het Fransch. SicL.iivS hier en daar vindt men in het lokaai oy de i.vj.eir een oiioutueerlijK ViaaiiisLu bericnt, doen heel de aiinos-ieer ia er Fran&en en gansch vreeiua voor al die germge lieden, welke moeten ge-noipen worden. En bij de meer begoeden treft men dan eene soort meiiacnen, die deels om zien boven de anderen'te stellen, deels in de hoop beter et spoediger bediend te worden, dan ook maar de taal van chez-nous gebruiKen : dat is natuurnjk we-derom een gevolg van verbastering en gémis aan stamgevoei, want die zôô handelen denken met eens hoeveel wij allen verschuldigd zijn aan die Vlaamsche jougens voor wie zij den steun van het Roode Krins komen inroepen. Doch wel-iten ongunstigen, onaangenamen indruk moet dat niet teweeg brengen op onze nederige landgenooteu, vooral diegenen die van buiten de stad komen en die o.a. komen vragen om kosteloos een pak te krijgen voor een armen krijgsgevange-ne; die menschen die vooral zouden moe-: ten aangemoedigd worden staan daar bedeesd in dat voor hen zôô vreemd midden, ja, wij zagen er, die zoodanig be-j teuterd waren dat zij bijila niet dierven spreken. Voelen die Franschkweelende jufrouwen van het Roode Kruis die maar Vlaamsch -gebruiken bij hooge noodza-kelijkheid, voelen die dan met wat onaangenamen indruk zij bij die menachen te weg brengen? En zullen die arme dompelaars in' hunne groote bekommernis voor de zoo ver verwijderde geliefden, niet onwille-keurig denken: « Ja, had ik kunnen ; Fraiisch spreken, wie weet was ik met-beter bediend geweest? Zeker kan die mening ongegrond zijn, doch, wij zijn ervan overtuigd dat die menschen zôô, moeten denken. Dus gedurende gansch den duur van den oorlog zal die ontelbare rna&sa van geliolpenen onder den indruk gehouden worden dat ze veel beter en veel nuttiger voor hun geliefden hadden kumien wer-ken, hadden zij. maar wat Fram>ch kunnen spreken. j V'oelt gij nu Vlamingen wat de in-" vloed van zulke door en door verfransch-te inrichting is?? Uw antwoord is wellicht : waarom maken de Vlamingen, die toch zoo tal-njK. zijn, zien met meester van die m-: rientingen i* Ja, dat is wat anders. j in den loop der jaren heeft het Vlaamsche Antwerpen met Vlaamsche centen zich zeer \ eei opoileringen getroost, om ' nier eene voorirettelijke haven te maken, die dan aan eene groote "hoeveel-heid kooplieden de gelegenlieid ver-senait heeit om hier senatten te verza-melen; dan heett ons degelijK nationaal ( onderwijs ( '.) op tijd er voor gezorgd ^ dat al wat rijk en gezagneobend was voor een groot deel door en dtor ver-Iranscht werd. Vaudaar de klooi tus-: senen rijk en arm, hier zoo verdiept in | ons land, door het verschil in de taal die : men spreekt. iNu, eene inrichting als het Rocd Krms moet fel gesteund worden, wil zij wezenlijk nuttig kunnen zijn. Het is gemakkeiijK te begrijpen dat het voor eene soort menschen met te las-tig ia om van tijd tôt tijd eens in den zak te schieten, maar... ze biijven hunne basiaardopvoeding getrouw, en zouden : met meer geven, moesten Vlamingen voor hetzelide doel bij hen aankloppen. Die zouden wellicht voor eene gesloten deur staan of-wel ze zouden met eene kleinigheid alge^cheept worden ; îneens waren die rijke patriotten dan vergeteu dat Antwerpen Vlaamsche jongens ge-leverd heett oin over hunne eigendom-men te waken en hun bloed en leven er voor op te offeren ! Ja, Vlamingen, zoo ver gaat de Vader-landsliefde onzer vertranschte hoogero standen 1 V raagt hun bij voorbeeld eens hoeveel boeken zij reeds gegeven ' hebben voor onze Vlaamscne krijgsgevangenen ? Dat alleen is reeds en onweerlegbaar teit, dat bewijst wat we hierboven op ouaautast-bare gronden vooruitzetten. Dat ailes zijn de ge volgen van onze door en door verfranschte antinationale opvoeding. Vlamingen wanneer zult gij eendrach-tig uwe leiders volgen die u dat ailes reeds zoo dikwijls voorspeld en bewe-zen hebben? Met de herstelling van België moet nu een meuw Vlaanderen geboren worden, een Vlaanderen waar de Vlamingen wezenlijk kunnen en zullen zijn I Van een volksjongen. DAGELIJKSCH NIEUWS EEN VLAAMSCHE ONTWIKKE- Van het begin tôt het einde heerschte LINUSAVOND — De machtige toon-, er onder het publiek de grootste belang-tooneel- en letterkundigen kring « Hoop stelling en « Hoop en Lielde » verdient en Liefde » had Maandagavond zijne le- dan ook allen loi en allen dank voor zijn den uitgenoodigd tôt een voordracht- en echt volksontwikkelend werk. ontwikkelingsavond dewelke een talrijk ONZE KINDEREN IN HOLLAND. en uitg-dezen publiek had doen opkomen. . , De jonge, doch kranige en volhard :nde Eeidsche Huisvestingkomiteit tôt voorzitter, de heer Fritz Van Carpels, I ^tsing onzer armste kmdertjes in Hol- dankte eerst en vooral in geestdriftige te- lall(^ zeL zl^n werii krachten woordingen de talrijke ledenschaar en v001^ zegde daK voortaan, dank aan de tus- •H-et blijft in de Bakkersstraat, te Ber- schenkomst van den sympathieken etie- chem ten huize der centrale vertegen- voorzitter, den heer Léo Van Peborgh, de woordigster Aime de la faille « stroo- voordrachtavonden regelmatig zullen » om aanvragen tôt plaatsiug van kunnen gehouden worclen. kinderen in het gastvrije Nederland. Aangenaam voor hart en oor was het Daar zijn moeders, die met traneu in de beurtelings die rijkbegaafde liefhebb°rs oogen smeeketi, hunne kinderen naar en liefhebsters te hooren en het schoonste Rolland te brengen. te zien vertolken van onzen Vlaamschen Heden vertrekkeu er wederom dertig, letterkundigen schat. en" oischoon door de laatste weken van Mej. Antonetta Albrecht, le prijs vfn jnonderbroken arbeid de propagandisten het Koninklijk Vlaamsch Konservato- van het komiteit snakken ,naar enkele rium, wist door het gemoedelijk voordra- weken vakantie en rust, zullen in de gen van een paar dichtstukjes, waaronder eerstvolgende weken nog geleidelijk bijzonder dient vermeld « De Rozentuil >., groepies kinderen van 10 -30 kunnen algemeene tcejuichingen te verwerven. vertrekken. De bestuurder Hellenaers Heer Fré Waelis, ook een veelbelovend was vôôr een paar dagen in onze stad. tooneelliefhebber, droeg met gevoel voor j)an zaj na ecnjge vveken onder be- .< Oroot\ader bij zijn kleinzoon » en «Poë- scherming van den Bisschop van Haar- zie » van Multatuli. lem eene nieuwe propaganda beginneu Fen der grootste aantrelckeli;!: eden plaatsing van kinderen bij midden- van den avond was zeker de xiv.er Louis standers en kleine burgers in de provin- Belloy, .van den Volksschouwburg. Deze ciën Noord- en Zuid-Holland. Het ko- rijkbegaafde kunstenaar, waarvan de miteit verwacht van deze propaganda de lof met meer dient gemaakt te worden. schoonste resultaten. droeg een drietal dichtstukjes v,or, die De honderden oud die zjch bij h door hun meuwen aard ernst,gen-mmg burecl dcr Bakkersstraat aanmeldden afw.sselend, overgrooten b.jval genc^n. zu]len dus waarschijnlijk Men hol! Bijzonder dient vermeld het sentimcnteele ^ i • • m . i ^ pen worden, inaar moeten een weinia' « Wat de maan zooai ziet » en « Een een- ' jtl1 i i ' TT . , , . , , 8 /nmp nrvW « geduld hebben. Het aantal kinderen, dat r» j u<. a c ■ u , liet Leidensche komiteit thans in Hol-De voordracht werd afgewisseld door L klavieruitvoeringen van den heer Schou- n geplaatst heeft beloopt meer dan ters, die bewijzen leverde «an vee! !:ur;st- 1100, waarvan ongeveer 600 uit Antwcr-aanleg. p..h en voorstedeu

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.