tf-fitrit'M»-'' iir-mf -r^dr rViT1* Yijf-en-Twia'jgste Jaar. — N. 58 Godsdlenst — Euispzia — Eipndoa .t**. ■ ; fr.1^^, - » na. Zondag, 28 Fefernari 1915 Aile briefwisselingen vracht-Vrij te zen don. aan Aug. Van iseghem, uitgever voor de naamh maatsch. « Drukkerij Het Volk», iMeersteeg, n° 16, Gent. ' Bureel voor West-Vlaandereni ïraston Bossuyt, Gilde der Am« fcachten Kortrijk. ïelefoon 523. Bureel van Antwerpen, Bradant en lâmburg : Viktor Kuyl, Sçliuder broe derstr., 24, Leuven. HET VOLK Men sohrijft In s Op allô postkantoreh aan 10 ff» per jaar. Zes maanden fr. 5.00» Drie maanden fr. 2,50. Aankondigingen : Prijs volgens tarief. Voorop tô botalen. Recliterlijke herstelling, 2 fr. per regel. Ongeteekende forievon worden . geweigerd. I TELEFOOîï N° 137, Gent. X. centiem liet Bumœe? OHRISTEN WERKMANSBLAD 1 Centiem liet nommer Schoese YoorkeMen/ ; Gedurende den oorlogstijd hebben wij Sikwijls gesproken met krijgsaalmoezeniers, met geestelijke en wereldlijke zieken-diensters van ambulanciën en hospitalen. îAlkn bevestigden dat de godsdienstzin bij onze soldaten op troostende wijzeof-wel geheel en gansch verrezen cfwel mer-feelijk aangegroeid was. Niet zelden gebeurdehet dat onze dap-pere jongens in openelucht hunne biecht spraken op de pleinen onzer kazernen, gedurende de rustpoozen van lange en Jastige marchen, maar vooral in de kerlcen en lcapellen hunner kantoneerplaatsen. Zekeren dag vroeg een soldaat aan eenen aalmoezenier om te biechten in een opge-propt compartiment van eenen oorlogs-trein. Zijne makkers gingen aanstonds in den wandelgang van den wagen, \olg-den het voorbeeld van hunnen vriend, zetten de soldaten der andere wagonaf-deelingen aan om hetzelfde te doen, en Iîwamen allen gezuiverd en versterlct door het H. Sacrament der boetveerdig-heid toe op het bloedige oorlogsveld 1 Daar streden zij als leeuwen, als ware christene helden, en velen van hen ver-wierven den palm der echte martelaars-dood I Pijnlijk was soms het bezoek aan krijgs-hospitalen en bedroevend het zicht van afgrijselijke wonden en verminkingen, maar' tevens troostelijk was het christen geduld in de volkomene gelatenheid die de gekwetsten in den Godsdienst hadden geput I Aan vele bedrukte vaders en moe-dcrs mochten de krijgsaalmoezeniers of de zusters der militaire hospitalen deze opbeurende woorden van het kruislied Zenden : \Weent niet, o ouders, in 't eenzame huis, ïiw zoon is gestorven in d'armen van 't kruis, \Zijn borst waswel rood vanhetjeudige bloed, ydaar sterven met 't Kruis, dat is Vlamingen (moed ! * * • •jUit zekere bron vernamen wij dat fenze soldaten, krijgsgevangenen inDuitsch-ïand, te Munster-Lager de toelating heb-iben bekomen om eene bidplaats in hout op te timmeren. Velen zijn er die daar jelkaar afwisselen om den Rozenkrans te lezen als kinderen van Maria en den )God der legerscharen in zijn tabernakel te aanbidden met de godsvrucht van den idag hunner Eerste H. Communie. Schoone voorbeelden die bekwaam zijn om vele christene moeders en zusters te troosten en om sommige vaders en broe-iders tôt den God hunner-kinderjaren en Jtot H. Sacramenten terug te brengen ! Vragen wij aan O. L. Heer met den iVastentijd en met den aanstaanden jPaschen, dat dit voor velen gebeure en dat velen in dezen droevigen oorlogstijd, jden vrede des herten mogen wederbe-Jkomen 1 PAULUS. [Een Verweer van Antwerpen. We lezen in de Antwerpsche bladen : lHet Collège van Burgemeesler en Schepenen en de Intercommunale Commissie van Antwerpen aan hunne landgenooten. ' Er wordt tegen de bevolking van Antwerpen, hare magistraten en notabelen jeen sehandelijke las ter in omloop gebracht, rcn wel met zullce booze volharding, dat iWij hem onmogelijk langer kunnen dulden. Eennaamloos schotschrift getrokken op «en aanzienlijk aantal exemplaren, ver-spreidt de afschuwelijke beschuldiging jdat de burgerlijke overheid de stad zou overgegeven hebben in weerwil van de onderrichtingen der krijgsoverheid ; dat Antwerpen verzocht was zes-en-dertig liren stand te houden, en oogenblikkelijk zou gecapituleerd hebben ; dat zoodoende twintigduizend man Belgische troepen gedwongcn werden zich in Nederland te verschuilen ; dat de Belgischo regeering cen onderzoek zou ingesteld, en twee Staalsministers naar den Haag gezonder hebben, die in heftige bewoordingen hunne afkeuring te kennen gaven.... Het artike sluit met eene schimprede tegen de stac Antwerpen die overgelaten wordt aan he1 inisprijzen van het land. Dit schimpschrift geeft zich uit voor d< kopij van een artikel uit De Tijd, vai Amsterdam, overgenomen door een Bel gisch dagblad te Londen. Welnu, di hoofdopsteller van De Tijd heeft ons latei "weten dat het zoogezegd artikel nooit h zijn blad verschenen is. Wij staan dui tegenover een valsch stuk en naamloozi lasteraars die, om aan hunne verzinsel eenig krediet te geven, niet aarzelen be schuldigingen, die ze niet durven onder teekenen, toe te schrijven aan een eerlijl dagblad. — (Wij vonden de gewraakt< ,en blijkbaar uitgevonden beschuldiginger niet in De Tijd, maar ineen zoogenaamc uittreksel van den Parijschen Temps. — iRed. Het Volk.) l'egenover de beweringen die zij uit £)rcil£ïcn stp.IIAil wii. vnnr hpf pt» q de bijzonderheden, eene absolute logen-strafîing.Onwaar is het, dat de burgerlijke overheid zou gehandeld hebben in teg'enstrij-digheid met de onderrichtingen van de militaire overheid. De waarheid is, dat de krijgsoverheid schriftelijk, vollcdig en zonder het minste voorbehoud, de over-eenkomst goedgekeurd heeft, gesloten door de gemeenteoverheid om een einde te stellen aan eene beschieting die vol-komen nutteloos geworden was voor de nationale verdediging. Iiet is valsch, te beweren dat de tus-schenkomst der burgerlijke overheid aan de Duitsche troepen het midelel gegeven heeît om een deel der in aîtocht zijnde Belgische troepen te bereiken of hun den Weg te ver-sperren. De waarheid is, dat Antwerpen zich stoïek heeft laten be-schieten om de redding van het leger, dat de plaats ontruimde, te verzekeren. Zoo een gedeelte van onze vestingstroepen de Hollandsche grens is moeten overtrekken, dan geschiedde zulks om militaire redenen die geen betrekking hebben met de tus-schenkomst der gemeenteoverheid. De tweede veldlegerdivisie die den aîtocht dekte en Antwerpen het laatste verliet, is geheel aan den IJzer aangeland. Ten slotte is het eene onbeschaam.de leugen te durven zeggen dat de Belgische regeering er aan gedacht heeft onze daden te laken, te dien opzichte een onderzoek instelde en twee Staatsministers naar Holland afvaardigde. Nooit hebben de twee Staatsministers de sehandelijke taal gesproken die men hun in den mond legt. De waarheid is geheel anders : niemand van ons heeft zich voor hen hoeven te verdedigen, wijl niemand beschuldigd werd ; en wat de regeering betreft, zijn wij verzekerd dat de handelwijze der gemeenteoverheid volkomen door haar werd goedgekeurd. In die omstandigheden zijn de ellen-digeschrijvers van het schotschrift, die niet aarzelen, met een schandelijk doel, laster en tweedracht te zaaien, aangeklaagd geworden bij het gerecht. Wij zijn onverschillig aan de beleedigin-gen jegens onzen persoon; wij achten het ecliter onzen plicht jegens het land, geen veld te laten winnen aan de leugen. Om den moed der bevolking te ken-schetsen, weze het voldoende te herin-neren dat de gemeenteraad, toen hij voor het onheil stond, den 4 October, eenparig eene motie stemde die « aan de re-» geering en de krijgsoverheid den vastbe-»raden wil der bevolking te kennen gaf, » de verdediging der versterkte plaats » Antwerpen tôt het uiterste te zien drij-» ven, zonder andere bekommering dan » de nationale verdediging en zonder te » letten op het gevaar voor personen of » privaat-eigendommen. » Wij hopen dat deze protestatie in den geest van aile eerlijke burgers een einde zal stellen aan onreclitvaardig'e en laster-lijke beschuldigingen, soms zoo licht-zinnig en onder verschillende vormen uit-gesproken tegen Antwerpen. Onze landgenooten, bezield zooals wij, met het vurigste verlangen naar een-dracht, zullen integendeel vaststellen, wij zijn er van overtuigd, dat Antwerpen in die tragische uren zijn glorievol verleden indachtig was en niet te kort gekomen is aan zijne vaderlandsche plichten. Antwerpen, 8e Februari 1915. Namens het College van Burgemeester en Schepenen : Bij verordening : De burgemeester, Jan De Vos ; de stadssekre-taris, Hubert Melis. Namens de Intercommunale Commissie van Antwerpen : Louis Franck, gemeente-raadslid en volksvertegenwoordiger, voor-zitter ; Alph. Ryclcmans, senator, onder-voorzitter ; Gustaaf Albrecht, schepen ; Ed. Bunge, koopman ; F. Carlier, bestuur-der der Nationale Bank ; Edg. Castelein, ; beheerder der Banque d'Anvers ; Mgr Cleynhens, pastoor-deken der hooldkerk ; Alfred Cools, schepen ; Dr De Gueldre, gemeenteraadslid ; Fred. Delvaux, advo-l kaat, oud-stafhouder der Balie ; Dr Des-guin Victor, schepen ; Jos. Hertogs, ; bouwmeester ; Paul Kreglinger, beheerder der Banque Centrale Anversoise ; s Jacq Langlois, dispacheur ; Ch. Leclair, i advokaat, provinciaal raadslid ; L. Leclef, - senator ; graaf Emicl Le Grelle, bankier ; î A. Matthys, burgemeester van Borger-î hout ; M. Montons, lid va.n de Bestendige i Deputatie ; K. Ostcrrieth, koopman ; G. Royers, gemeenteraadslid en volksvertegenwoordiger ; A. Valerius, advokaat, oud-stafhouder der Balie ; F. Van Damme, d.d. burgemeester van Hoboken ; F. Van Kuyck, schepen ; Léon Van Peborgh, gemeenteraadslid en senator ; K. Weyler, advokaat, gemeenteraadslid ; en de heeren i H. Gyselynck, bestuurder van den dienst l dar stadseigendommen, belastingen, be-■ triste zaken en kad aster ; Ri ch. Kreglinger, advokaat ; Willy Frilling, koopman ; • J. Schobbens, griffer der provincie. sekre- I +nt»i£'CAM iiaii cl@si Usai4. 11 Uit «en soldatenbrief in de Berliner Zeitung am Miltag: h Den 6 Januari werden we opgewekt uit ons rustig leventje en naar het over- stroomingsgebied van den User gezonden. v' Eene voortzetting van het badseizoen P van Oostende. Men neemt voet- en heele ^ baden, naar verkiezing. Om op onzenpost Cj aan den overkant»van den User te komen, moeten wij door het water baden. Slcchls 81 eenige plaatsen zijn droog en daar is J-c meestal geen weg. Maar op veldwacht f1 moet men toch. De soldaten omwikkelen daarom hunne beenen tôt ver over de knie °' met zakkengoed of met fietsbanden. In al de hand draagt ieder een langen stok v om daarmee bij iederen stap te peilen: , in de andere hand heeft men of een takke- a bosch, om den weg te effenen, of Stroo voor zijne legerstede. lr Tôt het kanaal gaat het, maar dan ziet men niets dan water, water en duisternis, î1 want slechts in het donker kan de wacht K afgelost worden. Plas, plas,gaat het door 0 het water. Op den weg naar mijn wacht- ? post schikt het nog. Die is goed bestraat en zoo vindt men in het pikdonker toch nog den weg door het water. Gesproken mag er niet worden. Afstand drie pas. ^ Een spookachtige Stoet wandelt zoo lang- a. zaam door het water. Wij komen langs granaatkuilen, diereniijken, puinhoopen, P; aangedreven hout en balken. Daar verrijst ! rechts uit het donker een hooge muur. ° Daar moeten we heen. Men danst koord op waggelende pïanken, die tôt in het ° water doorbuigen als men den voet cr op J zet, en naarmate men meer naar het * midden komt, tôt bijna dertig centimeter , doorzwiepen. Wie hier zijn evenwicht verliest, lcrijgt een bad van top tôt teen. Op de eerste sloot volgt eene tweede. g Dan struikelt men over eenige varkens, Q die door een granaat gedood zijn. Dan j. komt men aan de laatste sloot voor de ^ hoeve, waarover eene onberispelijke brug gebouwd is door onze pontonniers. — Eindelijk is men er. Hait —- niet te vroeg gejuicht. Men staat pas voor den hoogen t muur, die het overblijfsel is van eene a schuur. Binnen-in smeult het nog en men ziet vlammetjes spelen als de wind er in blaast. Eene loopplank gaat over eene ^ draadversperring. Voorzichtig als een koorddanser stapt men er over. Achter z een afgebrokkelden muur sluipt men in de ^ richting van een zwak licht. Vriendelijk opent zich een loopgraaf, die den weg naar het liebt vormt. Tôt aan den enkel waadt men door het slijk. Een cl zwart gat gaapt ons tegen en daarin, op 11 eenigen afstand, schijnt een licht! Gebogen " gaan we door een langen gang. Een tweede J1 gat, een kelder. Nu zijn we er. We worden !; reeds verwacht. Bleek en wild zien de ge-, '■ zichten van de manschappen er uit in het § gelige licht van eene vetlcaars. Midden in den kelder kan men juist rechtop staan. a Links en rechts een gewelf. Maar geen 8 vensters. Niets. Alleen>tank en eenelucht e van rotting. Het stroo op den grond is ^ voor de eene helft verrot en voor de andere helft nat. Daar moet men zich op neer- c leggen. Wie stroo heeft meegebracht, is er e beter aan toe. In het midden eene ldeine 2 tafel, daar omheen drie stoelen. De eene r heeft nog drie pooten, de andere geen zit- ® ting, de derde is nog de beste. Die heeft ® zelfs nog een stijl van de leuning. Maar î men verheugt zich toch. Plaats nemen, posten regelen, wacht en bepalen, enz., ] zijn onderhoudende bezigheden. ^ Ieder uur trekken de posten op. Wee, als ze niet scherp uitkijken. Hoe gemakke- ^ lijk kan de vijand, die op vijf lionderd ' meter afstand eveneens in hoeven ligt,ons overrompelen. Daarom loop ik herhaalde- , lijk van den een naar den ander, besluip hen, omliunne oplettendheidop de proef te ^ stellen. Onlangs heeft een versclirikte ® schildwacht mij in zijn angst eene bajonet voorgehouden. Ik zag de punt verrader- 1 lijk onder mijn neus glinsteren. Aan de overzijde schiet de vijand met r lichtpistolen, om zich zelf in het dichte s duister bij te lichten. Een griezelig mooi ^ zicht. Spookachtig bewegen de wilgen zich aan den rand van de sloot, als waren c het levende gedaanten. Bleek steken de \ witte muren van het naburige verbrande £ huis uit het onschuldig kabbelende water... c Scherp getande, op- en neergaande lijnen 2 in de verte zijn de stuk geschoten en afge- l brande dorpen. Al het andere is water, water, water J 1111 "" c In de Vredes (?) parlij. • ^ De socialistische Chemniker Volks- r stimme richt een scherp artikel aan het i adres van de Vorwarts en zegt dat na 1 den oorlog de eerste taak van de sociaal- c demokratische partij in Duitschland moet £ zijn : een werkelijk centraal orgaan te scheppen, waarop het partiibestuur eeni- 1 gen invloed oefent. i fUlpjwe dans les ranas I 1 De richting van den Iuchtvaai'der. De t^ak van den luchtvaarder is moei-lijker dan die van den zeeman, die op de zee met kaarten, magneetnaald, sterre-kundige metingen en berekeningen zijn weg bepaalt. Behalve de middelen der plaatsbepaling, die de zeeman toepast, heeft de bestuurder van het luchtschip er nog andere. Over land, evenals bij kustvaarten, gebruikt de luchtschippcr natuurlijk kaarten en magneetnaald ; anders is het over zee. Is het gezicht op de aarde door wol-ken versperd of is zelfs in donkeren nacht ook de hemel betrokken, dan moeten andere hulpmiddelen den weg helpen vin den. De sterrekundige plaatsbepaling, die in door sterren helder verlichte nachten toe-gepast wordt, wijkt van die van den zeeman iets af. In de eerste plaats kan de luchtschipper niet den gelijk langen tijd op de sterrekundige metingen toepassen aïs de zeeman, omdat zijn vaartuig intusschen een langen weg aflegde ; hij moet bijzondere werk-tuigen hebben en geeft de voorkeur aan figuurlijke stelsels. Hij gebruikt of het plaatspuntstelsel, waarbij uit de gemaakte waarnemingen aardrijkskundige lengteen breedtegeschei-den afgeleid worden, of het zoogenaamde plaatslijnstelsel, waarbij de beide aardrijkskundige maatschikkingen gelijktijdig gevonden worden. Onlangs zijn nieuwe figuurlijke opîossin-gen bepaald voor het gebruik in het luchtschip gevonden en in den vorm van zoogenaamde nomogrammen heeft de bestuurder van het oorlogsluchtschip tafels bij zich, waaruit hij, na de sterrekundige waarneming, snel zijne plaats kan vinden. Voor het plaatslijnstelsel, dat door Summer in 1846 aangegeven werd, zijn onlangs bijzondere aanwijzingen op tee-keningen in het luchtvaartbestemde « plaatslijn-apparaat » vervaardigd, die nauwkeurig en gemakkclijk werken. Het overeenkomstig stelsel van den scliipper op zee kon door den luchtschipper niet toegepast worden, omdat uitvoerige aanwijzingen op teekeningen van het luchtvaarttuig niet goed uit te voeren zijn. De hulpmiddelen en tabellen, waaruit de luchtsehipper zijne plaats op grond van sterrekundige waarneming vinden kan, zijn natuurlijk alleen voor het militaire dienstgebruik bestemd. Deze middelen zijn echter onbruikbaar, wanneer ook de hemel niet zichtbaar is ; dan vindt de luchtschipper echter ook nog zijn weg en wel, doordat hij gebruik maakt van de magnetische riclitlcracht der aarde. Een zeker houvast geven hem bijzonder de vloeistofkompassen ; ook kan hij door het Telefunkenkompas van graaf Arco, door draadlooze teekens van twee draadloos telegrafische statiën uit, aanwijzingen omtrent zijne richting krij-gen ; de magnetische richtkracht der aarde echter geeft hem in aile gevallen de ge-wenschte inlichting. Om de aardrijkskundige breedte te vinden, bestaan er voor hem twee wegen : de eene neemt de verandering van de horizontale krachtsdichtheid van het aard-magnetism waar, de tweede maakt op gelijke wijze gebruik van de magnetische glooiing. In den gondel van het schip kan men de horizontale krachtsdichtheid van het aardmagnetism bepalen en deze kan vergelelcen worden met de hiervoor aan de aardoppervlakle geldende waarden of krachtlijnen. Het verloop der lijnen van gelijke magnetische krachtsdichtheid, van de « isodynamen », is op de kaarten opge-teekend.Over de groottevan de beweging van Noord naar Zuid van het luchtvaartuig geeft aldus de waarneming in den gondel en de vergelijking met de kaarten inlichting en wel met eene tamelijk groote nauwkeurigheid. De magnetische glooiing is eveneens naar gelang van den breedtegraad ver-schillend en uit de kaarten die de lijnen van gelijke glooiing — « isoelmen » — bevatten, kan de luchtschipper daarom op grond van de waarneming in den gondel, eene plaatsbepaling verrichten ; ver-anderen de in den gondel gemeten waarden niet, dan beweegt het luchtvaartuig zich nagenoeg in Oostwestelijke richting ; neemt de glooiing toe, dan vaart men in Noordelijke ; neemt zij af, in Zuidelijke richting, met bedragen, die onmiddellijk op eene « isoclinenkaart » afgelezen of onderscheidenlijlc berekend kunnen worden.In den ijzervrijen middengondel van de stijve luchtschepen kunnen de metingen met bijna dezelfde nauwkeurigheid als aan land verricht worden en zelfs wanneer het luchtschip staœpt, kan men eene midden waarde uit de slingeringen van de glooiingsnaalden afleiden. Uit deze mededeeling blijkt dus wel dat het verdwalen van een luchtschip vrijwel is uitgesloten en de vaart over een onzijdig land kan wrmeden worden. Oarlogskenken. Sfokvcsch. Er is eene spreuk die zegt : stokvisch cten de boeren als 't kermis is. Laat ons nu aannemen dat die voor-stelling overdreven, en stokvisch eigenlijk geen kermiskost is, dan toch mogen we vaststellen dat stokvisch gezonde en buitengewoon voedzame kost is. Hij bevat veel eiwit, een bestanddeel dat 's menschen bloed 't meest kracht bijzet. Droge stokvisch bevat 81,5 deelen eiwit; geweelrte stokvisch ongeveer 31,7 deelen. Aïs men in aanmerking neemt dat ossenvleesch slechts 20,5 deelen eiwit bevat en paardenvleesch 21,7, dan blijkt uit die vergelijking dat stokvisch in de huidige omstandigheden als voedsel veel waarde heeft, te meer daar hij, naar we veronderstellen, nog lcoopelijk is ook voor geringe beurzen. We kunnen, als aanbeveling, er nog dit bijvoegen : in eene tafel, door vakkun-digen opgemaakt, zien wij dat voor 1 fr. 200 gram eiwit in stokvisch te verkrijgen is, en maar 71 gram in eieren, 130 gram in goeden Hollandschen kaas, 164 gram in melk, 96 gram in ossenzijstuk, 36 gram in ossenharst (filet), 136 gram in haver-gort, 115 gram in macaroni, 182 gram in zwart brood, 269 gram in wit brood, 382 gram in droge boonen, 418 gram in droge erwten, 71 gram in aardappelen. Vergeet niet dat deze verhouding berekend is naar prijzen in gewone tijden. Rijst. De eenvoudigste manier om rijst ge-reed te maken, is ze te koken met water. Men doe er een greepje zout bij, en suiker om wat smaak te geven. Men kan die bereiding ook koud eten. Voorafgaandelijk de rijst goed wasschen. t Rijst is ook zeer voedzaam. Ze bevat 8 deelen eiwit, terwijl wit brood maar een goede 7,5 deelen bevat, en aardap-. pelen 2,2 deelen. Rijjsfs&egs. Men zet op 3 liter water met 1 lepel. zout en 125 gram rijst. Heeft men peter-selie bij de hand, men lcuische, spoele en kappe ze en doe ze in de soep, alsmede een weinig vet. Dan de soep nogeens wel laten doorkoken. IN BELGIË. In de Provincie Luik. In de stad Luik is de algemeene toestancl niet noemenswaard verschillend van dien-in de overige deelen van België. Het leven verloopt er kalm en eentonig; geen cinéma,, gelijk te Gent of te Brussel. Aile dergelijke vermakelijkheden zijn er bepaald opge-heven. De herbergen sluiten om 10 uur (Duitsch). 's Nachts wordt de policie in de stad gedaan door patroeljes, welke bestaan uit een policie-agent, een burgerwacht en een landstormman; dit stelsel schijnt goed te werken. De gemeentefinancen verkeeren nog in betrekkelijk goeden staat, al worden de menschen aangespoord hunne belastingen te betalen en zijn de bons op de stadskas, welke 1 Maart zouden vervallen, tôt 30 November verlengd. De gezond-heidstoestand laat niets te wenschen, bcsmettelijke ziekten komen niet voor. Voor den toevoer van levensmiddelen is Luik, zoo dicht bij de grens, er niet beter aan toe dan de andere steden van België. Brood is in eene hoeveelheid van 250 gram per dag en per persoon te verkrijgen aan 40 centiemen de kilo (zelfde prijs als te Gent en te Brussel.) In 't begin was per week voor elk gezin, op het poKciebureel een liter petrool te verkrijgen aan 40 centiem; nu is 't echter al 1,40 fr. den liter. Wit brood kost 1 frank den kilo. Spek kost 3 fr. tegen vroeger 1.80 fr. Boter is niet te betalen, rundervet kost 2.20 fr. den kilo. De soepuitdeeling bedroeg in de maand Januari 45.000 portiën. Het provinciaal Voedingskomiteit werîat met een lcapitaal van 900.000 fr., verdeeld in aandeelen van 100 fr., waarop de ge-meenten een tiende storten op de basis van een frank per inwoner. De nijverheid ligt bijna algemeen stil. De fabriek van Cockerill werkt een beetje; enkele fabrieken van ontploffingsmiddelen zijn geopend, hetgeen der mijnnijverheid ten goede komt. De mijn te Wandre werkt dan ook met 400 werklieden vie* dagen per week en voert vooral anthraciet naar Nederland uit; andere mijnen werken 4 tôt 6 dagen op de twee weken. De wapenfabrieken zijn sedert het uitbreken van den oorlog gesloten en uit de grootf fabriek van Herstal zijn de voornaamsti machinen naar Duitschland âevoerd.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.