Ons land

1052 0
close

Why do you want to report this item?

Remarks

Send
s.n. 1918, 06 July. Ons land. Seen on 28 March 2024, on https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/en/pid/ns0ks6k81d/
Show text

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Yîerfïto imutung, ï$r î© P»ys: s CENTîHMBft * I M 6 J.XÏ1 Ï5i&, ABONNKWEKTSPRIJS i Per jaar 3 Voor 6 rnaand«n 1.75 Voor 3 maaiiden I.— ONS LAND Me» Id !e« huretie »ru if :î S'? ( *psteiruA<t en Bthzr: ; »<«OOEîfT»4AT, 44. ANTWI.K . - m hhb ar ■«HfflgraMHn «m «mm ^ Ai.ufcMkhlN VV fcE&SLA» VOO« Itib i VLAAMSCWt VOLK STAATKUNDE WETENSCHAP KUNST TOONEEL LETTERKUNDI Echo 's op de deklaratie In de vergadering van den Raad van Vlaanderen van Donderdag 27 Juni, heeft de heer Gevolmachtigde Brijs lezing gehouden van het artikel verschenen in de « Kôlnische Zeitung » op 25 dezer onder hoofding: «Vlaanderen en Duitschland », betreffende de proklamatie van Donderdag 20 Juni, van den Raad van Vlaanderen. Dit artikel heeft op de vergadering een gunstigen indruk gemaakt, die nog versterkt werd to-en de heer Gevolmachtigde meedeelde dat de heer Gouverneur-Generaal, in zijn ant-woord op de ontvangst van deze proklamatie verklaart, dat hij met de beschouwingen van dit artikel volledig akkoord gaat. Een kort Woord Het belangrijk artikel uit het Duitsche blad, dat wij in ons nummer van heden afdrukken, kan gelden als een antwoord van het Germaansche volk aan het onze. Het schrijven van Z. E. den Gouverneur-Generaal aan den Raad van Vlaanderen'is nagenoeg in denzelfden kiank. Dat bevestigt onze meening. t Is thans het oogenblik niet na te gaan of de Duitsche woorden al dan niet een politieke fraktie van het Aktivisme goedkeuren. Neen ! Het antwoord is gericht aan het Aktivisme... aan de Vlaamsch-voe-lende, de voor Vlaanderen strijdende Vlamingen ! Dat alleen is mogelijk... daarom ook goed. Al wat anders gepraat wordt is verkeerd, daarom ook slecht. En de konkluzie ? AI de Vlamingen moeten rond den Raad van Vlaanderen staan, rond de Kommissie van Gevolmachtigden, — DOOR TUCHT EENSGEZIND ! — omdat in die organismen van de Vlaamsche aktivistische poiitiek De Zellstandigheid Tan Vlaandereo naar den meest radikalen wensch verdedigd wordt. En TUCHT alleen kan de overw inning geven ! « ONS LAND ». ROND DE PROKLAMATIE VAN DEN RAAD VAN VLAAMDLRjlN De uitgebreidheid en de belangrijk-heid van de kopij heeft ons, verleden week, beiet een artikel te pubiiceeren nopens de tweede proklamatie van den Raad van Vlaanderen, evenals de eerste, de zeifstandigheid van Vlaanderen inhoudend. Wij kunnen deze belangrijke ge-beurtenis niet laten voorbijgaan zon-der onze meening er over mede te dee-len, om het standpunt van Ons Land nogmaals aan te toonen. Deze proklamatie is er een beste ge-legenheid toe. Onze lezers zullen zich herinneren dat wij ons nooit hebben kunnen ver-eenigen met ze, die, korts na de eerste proklamatie spraken een weinig van uit de kleine hoogte van wat ze hun reaal-politiek noemden, van een vro-men wensch. Voor ons was die proklamatie nooit een vrome wensch.Wij na-men het woord van Dr. Pieter Tack : «De Staat Vlaanderen is geboren», aan en geloofden er in. We wisten door dagelijksche ondervinding, door al wat we vernamen, hoorden en za-gen... dat de pasgeboren Staat nog moest iets worden. Wij erkenden in de proklamatie van den heuglijken 22n December 1 7 een daad; — en wij, die altijd aandrongen op een poiitiek van daden, juichten hartelijk die politieke daad van den Raad van Vlaanderen toe. Die daad was een Vlaamsche daad. En dat maakte ons vertrouwvol. Die daad was niet gepleegd zooals er te veel daden in de poiitiek gepleegd worden : naar gemeen overleg. Neen ! De proklamatie van 22 December was een zuiver Vlaamsche daad, door Vlamingen uitgedacht en bewerkt, omdat zij tôt het bewustzijn waren ge-komen dat Vlaanderen, zonder zeifstandigheid, reddeloos voor altijd ver-loren ging. Men herhale de idiotie niet van den « vromen wensch». Men vergete niet, want het zou blijken geven van al te groote onkunde in heden-daagsche poiitiek, dat de daad van den Raad van Vlaanderen de Vlaamsche kwestie op het gewichtige en al-beteekenende punt van de zeifstandigheid zoowel voor binnen als voor bui-ten Vlaanderen stelde. De vraag stellen is het antwoord voorbereiden. Op de zelfstandigheids-verklaring werden de verkiezingen voor den Raad van Vlaanderen en de Gouwraden gehouden,waarbij duizen-den zelfstandige menschen openlijk hun Vlaamsch geloof hebben beleden en de zeifstandigheid van Vlaanderen met den Raad mede uitgeroepen als het eenige wezenlijke redmiddel van Vlaanderen. Deze daad van'bewuste Vlamingen, die rrioedig zich nevens de afgevaar-diçden kwamen plaatsen, niettegen-staande de woede van de franski-jons en hun nîtgekocht kanalje, was het antwoord van Vlaanderen. Het Duitsche antwoord liet zich niet iang wacnten. De Raad van Vlaanderen zou medewerken aan het bestuur en de wetgevmg van Vlaanderen, een Kommissie van Gevolmachtigden kwam tôt stand en Z. E. de Gouverneur-Generaal, sprekend in naam van het alierhoogst Duitsch gezag, de waarde van de daad onderiijnend, wees er op dat thans het vraagstuk van Vlaanderens zellstandigheid voor de wereld gesteid was en zijn oplos-sing zou krijgen. « De bestuurlijke scheiding, zegde hij, was doorgevoerd geworden mev het duidelijk polit:ek doel het Vlaam sche volk tôt eene zeifstandigheid op te helpen, in overeenstemming met zijn bevolkingscijfer, zijn bijzondere kuituur en zijn roemvode geschiede-nis. » De Gouverneur-Generaal herinner-de daarbij aan de woorden van den Rijkskanselier von Bethmann-Hollweg (3 Maart 1917): «Het Duitsche Rijk zal, bij de vredësonderhandelingen en ook na den vrede, ailes doen wat er toe bijdragen kan de vrije ontwikke-lmg van den Vlaamschen stam te be-veiligen. » Het vraagstuk was gesteid, het antwoord was nog met vouedig. t is goed dien logischen gang van nabij na te gaan. Het bewijst noe dom ze praten, zij. die razen van Duitsch maneuver. Het antwoord onvolledig zijnde.rnoest de taak zoo aangevat dat nieuwe daden drongen tôt juister en meer orn-schreven antwoord. De tijd van de daden-poiitiek was het weer,meer dan ooit. De Raad heeft den moed genad • tôt de tweede daad te besluiten en h~el Viaanderen's kommer opvattend.met-een Viaanderen's hoop en Viaanderen's vreeze voor de tcekomst, waar-toe de Beigische poiitiek leidt, heeft hij zich tôt het Duitsche volk gekeerd, vaststellend hoe zijn woordvoerders spraken en uiteenzettend waarom het Vlaamsche volk aanspraak maakt op volledige zeifstandigheid ; hoe de Raad van Vlaanderen zich die zeifstandigheid voorstelt, namelijk een met eigen wetgeving, regeering en rech-terlijke macht, en welk belang, ten slotte, dat toegeroepen Duitsche volk heeft bij de zeifstandigheid van den Germaanschen voorpost in het Wes-ten : Vlaanderen, ons Vlaanderen, heilig Vlaanderen in eeuwigheid ! * * * Deze zooveel zeggende proklamatie, het werk van de kommissie van Gevolmachtigden, heeft alzoo de Vlaamsche zeifstandigheid nader, ja zeer scherp omschreven, en het vraagstuk opnieuw voor de wereld gesteid, ditmaal met meer klem, met beter en juister gekozen termen en zich rich-tend tôt het broedervolk, wiens gezag-hebbende woordvoerders aan Vlaanderen steun en hulp beloofd hebben. George P. M. ROOSE. Het artikel van de "Koln. Zeitung" Wij drukken om zijn gewicht vol-gend artikel over, in de Kôlnische Zeitung naar aanleiding van de jongste proklamatie van den Raad van Vlaanderen verschenen. Hit gezag dat ge-noemd blad in het Duitsche Rijk heeft verwerven, geeft daaraan bizondere waarde : het is een van gezaghebbende Duitsche zijde komende uitspraak over de poiitiek die Duitschland in het Westen te volgen deakt. De oproep (n.l. de jongste proklamatie van den Raad van Vlaanderen) stelt als staatkun-dig doel voorop een Vlaamsche Staat met een eigen parlement, een eigen bestuur en een eigen rechterlijke macht. Het lijdt geen twijfel dat onder dez*. voorwsarden het Vlaamsche volk een werkelijke waarborg zou bekomen, dat de vroegere, voor het Vlaamsche volkswezen zoo betreurenswaardige toe-standen niet weerkeeren, waarover de Gene-raai-Goeverneur Freiherr von Falkenhausen in zijn rede van 7 Maart 1018 <le volgende woorden sprak : Zooals het vôôr den oorlog met de Vlaamsche zaak in België gesteid was, mag het niet weer worden. Zeker heeft de Raad van Vlaanderen het bij 't rcehte eind, als hij in zijn oproep het Vlaamsche volk een onterfd en verdrukt volk noemt. Het oude België was een staat waar-in twee, naar afstamming, taal en kuituur grondig verschillende rassen, Vlamingen en Walen samengesloten waren. Daarin had het numerieli ta de minderheid zijnde Ro-maansche gedeelte met Fransche hulp de heerschappij verworven en, zonder inachtne-ming van de wenschen van het Germaansche gedeelte der bevolking het geheele land ;n den waarsten zin van het woord tôt een Oos-termark van Frankrijk gemaakt. Fransche kultuurbelangen waren in België overheer-schend, Fransche politieke en ekonomische belangen gaven hier den doorslag. Tegen <le terugkeer van deze verhoudingen geeft een vrij, zelfstandig Vlaanderen een zekere waarborg. Een politieke organisme met een op grondslag der eenheid amengesteld parlement, lijk het in het België van 1830 was, biedt in zijn totdusverren aard voor geen van beide zoo in hun wegen verschillende natio-naiiteiten van Vlamingen en Walen de mo-gelijkheid zelfstandig en, ongehinderd door de andere, zijn eigen nationalen aard te ont-wikkelen ; noodzakelijkerwijze zal immer -le eene nationaliteit onder den druk van den andere gebracht worden. Daarom moet la het poiitiek en nationaal belang van beide volksstammen, en van de Walen eveneens als van de Vlamingen een verder dan een bloote bestuurssplitsing doorgedreven scheiding overwogen worden. Een dergelijke zelfstandigmaking van Vlaanderen en Wallonie zou natuurlijk niet beletten, dat de twee staten met elkaar een verbond konden aangaan, dat het hen mogelijk maakt, door een gemeenschappelijke wetgeving die aan-gelegenheden te regelen, die, zulks, vooral wegens de enge ekonomische betrekkingen tusschen hen, noodig maken. Het voorbeeld van Oostenrijk-Hongarije wijst hier mis-schien den te vo'.gen weg. Voor Duitschland ware in een dergelijke regeling een reale garantie bereikt, dat werkelijk de Fransche invloed in het België van tôt op dit oogenblik zou teruggedrongen worden. Daarmee verkrijgt Duitschland een van de onvoor-waardelijk noodzakelijke, door Rijkskanse- ' lier Hertling in zijn rede van 25 Februari 1918 aangegeven verzekeringen, dat dit land* niet weder cen opmarschgebied onzer vijan-den wordt. Een vrij, op Germaanschen grondslag opgebouwd Vlaanderen heeft evenals Duitschland als levensbelang, Fransche cf Engelsche legers van zijn grenzen af te hou-den ; beschermingsmaatregelen hiertegen ko men ook onmiddellijk Vlaanderen ten goede. Onder ekonomisch opzicht is voor zulk zelfstandig Vlaanderen uit de door de natuur gestelde verhoudingen ook de aanleuning aan het Duitsche Rijk noodzakelijk. Vast omschreven bepalingen van het vredesverdrag moeten deze aanleuning den weg banen en voor de toekomst dekken, zij moeten ook Wallonie, wiens ekonomische krachten noch Vlaanderen, noch Duitschland missen willen of kunnen, omvatten. Juist wanneer zich onze tegenstanders uitrusten tôt een voort-zetting van den tegenwoordigen wereldoorlog door een ekonomischen oor'.og, lijk op de ekonomische konferentie te Parijs besloten en door hunne staatslieden immer weer verkon-digd werd, moet Duitschland op de regeling van zijn ekonomische betrekkingen bijzonder prijs stellen. Dat belet niet dat beide staten hun staatkundig leven naar eigen wil inrich-ten en ontwikkelen. Geene annexatie, geene met dwang door te voeren verduitsching van Vlaanderen, neen, een Vlaanderen Vrij en Vlaamsch in enge ekonomische betrekking tôt het natuurlijk Hinterland. Duitschland; dat blijft het na te streven, aller betrokken partijen welzijn bevorderende doelwit. WIJ WILLEN VERAERDEN NOCH VERBASTEREN JOOST VAN DEN VONDEL « SAMSON » Eea gewichtig feit ij lezen dat het « Belgisch Dag-blad, in een zijn laatste nummers, vol-gend sensatieberichtje bevat, dat, zoo het bevestigd wordt,heel wat opschud-ding zal verwekken in het passieve kamp : « IS HET WAAR ? — De vierkant-medewerker van de N. R. C. schreef den 13 Juni (avondblad) dat aktieve niet-aktivisten (sic) zich onlangs tôt Engeland hebben gewend, om hulp te vragen in zake de Vlaamsche kwestie. » Onlangs beteekent hier maanden, want ongeveer voor een paar maanden werd ons van ingeîichte zij de daaromtrent gewaarschuwd, doch die stap scheen ons zoo dwaas dat we aar-zelden het nieuws te gelooven. » Nu de N. R. C. dit onthult, willen wij enkele vragen stellen : » Is het waar dat het Kamerlid yan Cauwelaert, Frankrijks tusschenkomst in Beigische zaken vreezend, een me-morie aan de Britsche regeering heeft gestuurd, om te betoogen dat Groct-Britanië cr een internationaal belang bij heeft, dat het Vlaamsche volk al zijn taalrechten zou krijgen ? » Is fier waar dat bedoeld Karrrrlid bij het kabir.et van St. James heeft aangedrongen om de Vlaamsche kwestie oo het Vredeskongres te laten onderzoeken en oo te lossen in den zin van zijn konklusies ? » Is het waar dat de Britsche regeering die motie heeft medegedeeld aan de Beigische regeering, en mede aan een paar Beigische gezantscbaonen, welke wij 7oud«n kunnen aanduiden ? » Kan Vrij België antwoord geven op vraag een en twee ? » # * » Dr. Frans van Cauwelaert is thans in Frankrijk en heeft het sensatiebe-ncht van de persvleqels, die het Bel-gisch Daghlad opstellen, niet tegenge-sproken. De heer I. Hoste Jr. is in Holland, en de eerl!jkhe;d eischt dat wij onzen 'ezers mededeelen dat H Date m de N. R. C. het bericht tegen-spreekt.Is het daarom gelogenstraft ? * * * Laat ons eerst de toestanden onderzoeken.Dr. Frans van Cauwelaert staat in Holland aan het hoofd van het Viaamsch-Bslgisch Verbond, dat vele leden telt. D't Verbond, wij weten het door de ontledinsr die wij verleden week gaven van de brochure over Bel-gië's weerkracht, heeft zich uîtgespro-ken, ceperst door den versrhrikkelij-ken drang van nog afschuwelijker om-st-ndigheden, voor de oprchting van Vlaamsche en WaaVche lesrereenhe-den, zoo ver eaand dat Bslc ë's weer-macht in de toekomqt feitehjk zou be-staan uit een Vlaamsch en een Waalsch leger. en voor de hergrceoee-rinar van het Belgisch leger te velde. Daar die hercroere?ring de franskil-ions in de allerslechtste pozitie zou brengen, na zoolang, zoo zonder reden en od zoo wraakroepende wijze voor ons de vcordeelirste oozitie te hebben ingehouden. maakt deze houding van het V.B.V. de srhuimbekkende woede gaande van al de vaderlandsloozen die de oneer hebben redakteurs te zijn van het kraou'euze vod dat het Belgisch Dapblad is. Zii weten welken invloed uitgaat van Dr. Frans van Cauwelaert en g!sien maar al te goed, dat, zoo zij het Verbond van zijn lei-der kunnen losrnaken, ze meteen een dubbele overwinning behalen: ze bre-Pen van den eenen kant de macht van den volksvertegenwoordiger, die dan toch ten minste Vlaamsch genoeg is blijven voelen om door die rekels als verrader te worden ge:cholden ; — - wat dan toch wel bewijst dat Bslgië V.aan-deren's vijand is,blijft en blijven zali! en ze dooden den weerstand die hun Bslgische ( ?) poiitiek in Holland on-dervindt vanwege een Verbond, sterii door den invlced van den katholieken volksvertegenwoordiger voor Antwer- P De slag is zeer goed berekend. Het VI. B. V. hoe zeer het nog opgestij-gerd is bij het vernemen van al de naamlooze ellende van de Vlaamsche soldaten tengevolge van het vervloekte Beigische mengelstelsel. dat van Vlamingen en Walen goede Belgen, d.i. slechte Franschen en slaven wil maken, staat zeer strak op het standpunt dat heel het Vlaamsch probleem een zuiver binnenlandsche aangelegenheid is, die alleen met de Beigische regeering moet worden afgehandeld, goed-schiks of kwaadschiks. Die stellinsf is natuurlijk foutief en 't is wonder dat iemand als Dr. Frans van Cauwelaert, die dan toch de moderne polit'eke stroomingen moet ken-n»n, haar heeft kunnen verdedipen. Hier weereens waren we getuigen.lijkt het ons, van iets dat wij bij dezen po- litieken man wel meer vastsic: Wetend hoe iets is en hoe ver p ec ;s hij gaan moet om de goede opk uig te bereiken, zien wij hem zijn ioo men om het doel te bereiken ; dan plots bhjven staan ter wiilc. < een bijgedâchte, om iemand of ie van dienste te zijn. Zijn halrheid schaadt zijn poiitiek ten zeerste. Dr. van Cauwelaert weet zeer goed dat er voor België vooral geen zuiver binnen landsche aangelegenheden zijn, omdr. : België zelf geen staat was zooals < andere Staten, maar slechts, en d voor heel de wereld, de derde vorni van het beruchte Ban-eeltraktaat.waa' -door de Germaansche wereld zich î veil'gde tegen Fransche veroverir. zucht. Vervolgens weet hij ook dai naar de moderne politieke begrip-er geen bi'itenlandsche en binnenlard sche poiitiek is; daar zulke hanc.ï wijze te veel in strijd is met de bel srpn van de volkeren en dg waard'--' heid van den mensch. Hst bestaan van die twee pol:t:eken is grooten-daels, zoo met gebeel, de c^rzaak, medeoorzaak van den versrhrikkelij-ken oorlog. Er is een poiitiek ! Maar wat Dr. Fr. van Cauwelaert weet is daarom nog het geloof niet va de V. B. Verbonders, waarvan er ne te veel door den haat van Duitschair verblind zijn om de meest essentiëe' moderne politieke waarheden te va. ten. Zij houden vast aan het verou derd stelsel der twee politieken... ja omdat ze toch ook het aktivisme mo ten kunnen veroordeelen. Zij moeten toch immers kunntï, smalen, zij, die nauwelijks gaan kuri • nen, op ze die bewijzen reeds te kun nen loopen. Daarom weg met aile vreemde >■ menging. Vroeger was heel Vlaanderen Fransch wingewest gelijk.. Ze lit , gebeuren.,T ijdens de oorlog werd g«-tracht die hatelijke poiitiek voorf zetten met bghulp van eenige T schers, die Vlaanderen niet kennen : pauwfier waren op het beetje Duifs* . —n Fransch dat ze radbraakten. We ? >u« den moeten zwijgen hebben en L ,i gebeuren ! Thans zijn ze opgesp: gen ! De Vlaamsche grond is be met lijken, gevallen Vlaamsche j gens ten gevolge van Beigische w; . wijsheid ; de Fransche gevangeni r zitten vol Vlamingen tengevolge t . hoovaardige Beigische onkunde v domheid... De brochure ligt daar voor < s de tafel. De Broqueville kan rusten r i ; slecht regeeren, Cooreman vo1" op : er is n'ets veranderd. Het Belg stelsel bliift behouden. Vlamin de Fransche gevan^enissen, Via lin-gen dood oo de Vlaamsche si e den, slac.htoffers van het Belgisch teem... — Maar geen vreemde inmeng'r.r : Nooîf! Liever sterven ! (Heel plr'-ï-niek ! ) Flet V. B. V. kan toch niet het V Verbond zijn en het aktivisme go<-keuren 1 * * * Wie zal er zeggen dat Dr. Frans i Cauwelaert, kennend de poiitk stroomingen, kennend beter nog ■ arduinbarde harteloosheid der Belg, sche regeerders en de naïeve domhei van de V.B. Verbonders zijn toevluc • niet genomen heeft tôt het hof v St. james om Vlaanderen te reddc Die man is immers toch ook \ ming! Voor hem, als voor ons, blijft c leus : Vlaanderen! Vlaanderen i eeuwigheid ! Maar zich wendend tôt Engeland is hij het lam gelijk dat bij den wolf orr-hulp vraagt: want Engeland kent ai leen verdrukking. Dr. van Cauwelaert heeft verke gekozen. Om Vlaanderen te redden, sta: r Vlaanderen duizenden gereed, ijn landçrenooten, de Aktivisten. Hij durjt ze niet te kennen ! En dat weerom is zijn fout, ome hij niet voor ailes Vlaming dur' zijn. ONS LANi Vlaamsche Stemmen uit Duitschland Van den welcdclen heer Lu't. P. vun Ros;em, lezen wij in « Onze Taa > nummer van l-6-'18: «Waar de vorm zich halsstarrig : zichz£lf vastklampt en geen rekensc! n * kan of wil houden met, zich niet aatipat^;^ sen aan de werkelijkhcid van nieuwe to( standen met 'nieuwe levensvoorwaatc ( en levenswctten, daar zal het leven, . zichzelf niet negeeren kaa omdat het v en door zichzeif Almacht 's, zich o-j' deu ouden vorm heen de passende ^ (

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
This item is a publication of the title Ons land belonging to the category Oorlogspers, published in Antwerpen from 1915 to 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Add to collection

Location

Periods