Oeràe Jaargang, Numtnei j8 P3R1JS : S CENTIEME! 16 Maart 191» ABONîiEMENTSPRÏJS! ?« j»«T S.~ ?oor 6 tnaandcn 1.75 Vo»r 3 maandeu f.— ONS LAND . yt." miimm mm. mmm œmm mmm IALG£M,E.^?. WEgglLAD YOQR Ii£T VLAAMSCHB VOLE Sien schîiili ia {en bsreeU van bet ijlaâ Opstelraad ea Bcheer : ROODESTR A AT, 44, ANTWERPEN «■QMM&sMitaMaectt: *⻫mKaB<mmg«saMMCS94t*k • —_ ALGEMEEN WEBK8LAD TOOR HET YLAAMSCH* VOLK _ STAATKUNDE - WTE'NSCHÂ'P - ÏÛ7Nsf~'~~ fO<7^~TmTRÏÏÏÏÏÏÏ^ Een belangrijke Rede De Heer Gouverneur-Generaal heeft lieden namiddag (7—3—'18), de Ge-voimachtigden van den Raad van Vlaanderen ontvangen en heeft kennis genomen van hunne mededeeiing no-pens de nieuwe samenstelling van den Raad. Zijne Excellentie antwoorddr hierop met volgende toespraak : Mijne Heerenl Ik dank U voor de mededeeiing die gij mij zooeven over den uitslas der toïksraadpleging voor den Raad van Vlaanderen gedaan he'ot en wensch U geluk met den goeden ajloop. Gaarne neem ik deze gelegenheid waar om U het volgende te zeggen : Hst Veelbesproken besluit van den Raad van Vlaanderen van 22 Decem-ber 1917, heb ik aldus opgevat dat gij opnieuw den onwan\elbaren wil uit-iedru\t hebt het Vlaamsche volk Van kn dru]? der verjransching te bevrij-den. In overeenstemming met den Rifaskanselier \an ik U verzefceren, dat de Rijkskansclier en ik, zooals (oorheen, op den grond der verklaring 0an den Rijkskonselier Von Bethmann HolliVeg, van 3 Maart 1917, staan, die, Van zijnen kant uwe afvaardiging cetzekerd heejt : « Het Duitsche Rijk zal, bij de Vre-» desonderhandelingen en 00k na den t Orede, ailes doen wat er toc bijdra-» gen han de vrije ontwikkeling van # den Vlaamschen stam te bevorderen 1 en te beveiligen. » Ingevolge de Oerklaringen van den lifuskanselier van 3 Maart 1917, is de htuurlijkc Scheiding doorgevoerd geworden met het duidelijk politick doel, het Vlaamsche volk tôt eene zelfstandigheid op te helpen, in overeenstemming met zijn bevolkingscijfer, zijn bijzondere huliuur en zijne roem-volie geschiedenis. Zooals het vôôr den oorlog met de Vlaamsche zaak in België gesteld was, mag het niet weder worden. Daarom moet 00k Verdcr heel uw streven ge-w'jd zijn aan de oprichting van een vrij, van Waalschen druk bevrijde, werkelijh Vervlaamschte Vlaanderen : het oude, groote doel der Vlaamsche Beweging. De warme genegenheid Van het Duitsche volk «ri de onder-steuning zijner Regeering, kunt gij U voor verzekerd houden. Nu reeds de middelen Vaststellen, waardoor Vlaanderens zelfstandigheid na het sluiten van den Vrede verzekerd zal worden, Ware voorbarig. Dat moet aan de vredesonderhandelingen voorbehovdcn blijven.Deze zelfstandigheid grendig te bcïrwloeden zal vooral 00k de zcak Van het Vlaamsche volk zelf zijn. Het volk van Vlaanderen zal moe-ten inzien dat nu of nooit zich de mo-gclijkheid biedt de grondslagen voor die zelfstandigheid te leggen, wàarop het een onverjaarbaar recht heeft. Uwe tnah, Mijne Heeren, zal in de cerstoolgends maanden daarin bestaan het Y[aamsche volk — onaangezien of enkelen uwer bijzondere politiske richtingen al of niet aanhangen, — op deze beslissing voor te bereiden, die het sluiten van den vrede zal bren-g en. Kommentaar I De lezer kan in dit blad kennis ne-Bien van het merkwaardig stuk ten Bpzichte van de Vlaamsche Politick, Bat de rede van Z. E. den Gouver-Beur-Generaal tôt den Raad van Ge-Boîmachtigden is. B Wij vinden erin de herhaaîde be-Btta van den gewezen Duitschen Bijkskanselier inhoudend dat Duitsch-Bnd de Vlaamsche poîitiek bij de BiMesonderhandelingen en na den Brak steunen zal en de opdracht, aan Bs gericht, om ons eigen volk op de Blfstandigheid van Vlaanderen voor ft bereiden, aangezien elke Vlaam-Blie gebeurtenis van thans, de be-Brar'iijke scheiding niet uitgezonderd, Bciernornen is met het weldoordachte Bel het Vlaamsche volk tôt de poli-; B-e zelfstandigheid te brengen > HomJai het niet terug de prooi van [ B Verjransching worden mag; j Bomdaf het op zijn politieke zelfstan-zijn geschiedenis, zijn getal-' B'fe en zijn kuifuur in aanmerking Biomen, een onvervreemdkaar recht » rede van Z. E. den Gouv.-Gen. n B1 België draagt de officiëele erken-£ B? van Vlaanderen's zelfstandig-Bdover »sn de vredeskonferentie en n Btons, Vlamingen, op, de erganiza-Bvan den Vlaî*m.«chen Staat te be-, Bnen en met aile kracht door te drij-B om het bewijs te leveren hoe de B^frh? Staat door de Vlaamsche t. B'i; leefbaar is. 'n Bven als ailes wat den VlaminGren in Boïdeelig is, zal 00k deze rede reaktie " B;;Vker. en, om ens tegen te wer-B/al de teaenstrever, evenmin aïs m B''"?en. kieskeurig zijn bij het ».an-;î' Bten der middelen. d- B ^ Februari gebruikte men te Il B^'erpen vitriool en dolkmessen ; op m. B %.art gebruikte het Eekersch ge-en ■?'' on^er bet bevel van Estenberg ,,n B-peyvaert, steenen en scherpe pot-B':;n. om Vlamingen, die van een n ■Uwamen, te overvallen en te ■iîloemen-" dat--- vaderlandslief-te Bij weten zeer goed dat ze liegen... dl4 B "oemen dat lafheid en we zijn ,ij. Bueening dat de lieve dagen dat d« B^oed van het oogezweept gepeupel l% B'aat beheerscht, geteld zijn. B'3 de plicht van elken Staat orde mij ■kKt te handhaven, de straat veilig t lo«den. B| an^ercn mag aan dien plicht "^ B'tkûrt komen, bijzonderlijk daar-»*' B^iet wijl het Vlaanderen's trouw-1. B°nen z^n' a's «îachtoffers van ss» B Kepeupel vallen. Van af het ontstan van de Vlaam sche Beweging hebben de daden vai de Vlamingen gestaan in het teeker van den strijd Daar de zege niet be haald is, biijrt de strijd voortduren Maar de meeste daden, die thans t« verrichten zijn staan in het teeken de: organizatie. Al onze werkkracht moe daarvoor opgeroepen worden en daar voor gebruikt. "W ij moeten aan de we reld het zelfstandig Vlaanderen levenc in zijn geheel en in elk van zijn deeler levend toonen. Moest het blijken dat we daartoe niet in staat zijn, dan kon wellichl over oïfe het vonnis geveld dat wij on-bekwaam zijn, met als kohsekwentie dat wij een zelfstandig Vlaanderer niet verdienen. Onze tegenpartij heeft op de rede van den Gouverneur-Generaal al lanj die redeneering gehouden en zal ailes in het werk stellen om ons te doer mislukken. Zij zal bezit nemen var wat een Staat in den Staat vormt er ontslag nemen of het werk stilleggen waar ze meent zoo te moeten pptre-den.EvensJs voor ons, gast het 00k vooi haar ALLES OM ALLES. En wij, we zijn op ons-zelf aenge Wezen! * » Met geen enkele noodige organizatie mogen wij dralen; geen enkek Vlaamsche kracht mogen wij één uui laten verloren gaan. Sterk door de ge-geven opdrac.ht vaxi den Gouverneur-Generaal zal de bezetting ons de noodige vrijheid geven om te organizee-ren, want als een opdracht gegeven wordt het Vlaamsche volk voor te bereiden op de groote beslissing (de politieke zelfstandigheid yan Vlaanderen) die de Vrede brengen zal dan zijn 00k de middelen om dat werk te verrichten daartoe geschon-ken.Dat alleen is logisch. En dat vastgesteld, besluîten wij met wat wij voor enkele weken beslo-ten : de beste wijze om het Volk Voor een idee te winnen, is de idee te Verwezen-lijkn. Is haar leefbaarheid aangetoond door de prakiïjk> dan is de idee ge-wonnen.Of met andere woorden, beter pas- send in het kader van deze kommentaar : is beste en iaarom esnif logiscLe wijzî om on3 volk Yoor ts bereiden op hst groote en wezenlijke doel der Vîaam-scha Beweging, namdijk de politieke oatvoogding vasn oas volk eu ket stich-tea yan het Zelfstandig Vlaanderen, is Met Zelfstandig Viaandersn hîeîemaal te organizeeren. Als hît er eenraaai staat, is tsvens ket volk gewonnen. Nu lijkt de Vlaamsche poîitiek aan velen te avontuurlijk. Dan kan zij dat niet meer schijnen ! Dan staat er de Staat, een levend organism, levend in zijn geheel en in elk van zijn dee-len, VJa&msch en vervlaamschend, elk oogenblik met het volk in betrek-king, stralend zijn weîdoende wer-king over heel de bevolking uit, voor-I zien als al wat leeft, met het bewon-derenswaardig Lnstinkt va» het voort-be«taan.Vlamingen. aan 't werk ! George P. M. ROOSE. £îî§elsek@ iriiegtraajitmUtn — lx>nden, ... Maart. — Officieel : ^Kortrijk, Rocselare, Zeebrugge. Thielt en Gcnt werden in den afge-ioopen nacht rijkelijk met bommen belegd. Branden werden waargeno-rnen. (De dagbladen.) f Antwerpen, door Engelsche vliegers pezochtf zag geen enfael der doelen getroffen, maar verscheidene huizen werden getroffen. In de veertig men-schen werden gedood, meer dan hon-derd werden gekwelst. De Gemeenteraad, uit vrees Van de Haversche^ regeering te mishagen, durfde haar verontwaardiging noch haar deelneming in den rouw, die zoo-vele Antwerpsche familien troi. niet uxl te spreken. ; Van dien tijd af, noemt de bevolking de Engelschen niet meer d<r bond-, maar wel de bomgenooten. (« Oorlogskronijk », maand Oktober 1917.) * * * De verontwaardiging over de vlieger-aanvallen vanw«ge de Entente op Vlaam. sche opene steden is overal buitenge-woon groot, voornamelijk omdat hier-door meestal ptivaateigendom vernield en burgerbevolking met dooej of vermm. Icing wordt geslag&n. Talrijk zijn de ge-gevallen.-dat onze jongens, d e nu in de rangea van de Entente strijden en bereid zijn voor het belang van Engeland hun jong gezond blood te geven, bij hunne terugkomst zullen moeten hooren dat hurane ouders, hunne vrouw, hunne kindcrtjes, hun liefje, hun vriend •lachtoffer geworden zijn van de onver-gefelijke driestheid der Engelsche vliegers. Velen zullen getuige ervaii zijn dat hunne woning, hun eigendom, hunne ' dorpskerk van den n0k tôt *den bodern venr'eld werd door de brutale doellooze aanva!len van de verbondenen. Elken dag vallen nieuwe slachtofiers, komen nieuwe verwoestingen, even onverrecht-vaardigbaair, even doelloos, even onver-antwoordbaar, even misdadig. Is het omdat de bevolking derr Belglsehe steden vredesgezind is, is het omdat m 't bezefte gebied iedereen stilaan begrijpen gaat dat het nutteloos !s de ellende te ver-meerderen door het doen voortduren van de zen groolen oorlog dat de Engelsche vliegers er zoo op toi, gaan? Dit moet de Belgische soldaat beter kunnen uit-maken dan de inwoneins van 't bezette ! België : hij strijd t mimer met en naast en voor den Britschen bondgenoot; hij ! geeft zijn leven voor dezelfde gedachte, ! die niet de gedaehte is van de rechtvaar- j dighe'd en de waarheid. Of gclooven onze jongens misschien dat zoo'n vlieger-aanvallen op onver- ' sterkte vreedzame Belgische steden een ' vergelding kunnen genoemd worden voor de Duitsche vl'egerexpedities tegen Pa- 1 rijs en Londen? Maken ze dan geen on-derscheid meer tusschen vriend en zoo-gezegden vijand? Rekenen zij hunne r ouders, vrouw en arme bloedjes van kinderen tôt hun v'janden? Of zijn zij r zoodanig de slaaf geworden van Enge-lands grijp- en nijplust dat zij zelfs den v Engelschen moord tegen hun eigen '' bloedverwanten goedkeuren of zonder 1 tegenstribbelen voor goed aannemen. t Indien de Duitschers koers zetten te- d gen Parijs of Londen is het enkel om een ê straf over die groote versterkte steden \ uit te zaaien, een straf voor de onveront- h schuldigbar© aanvallen va^wego de Ver- * bciidenen tegen weerlooze Duitsche steden ver achter de frontlinie. Londen en Par'js zijn niet op denzelfden voet te zetten als bij voorbceld Oostende, Cent, Kortrijk, Antwerpen. Parijs en Londen zijn de middenpunten van de krijgsnij-verheid tn de lioofdpunten van de krijgs-transporten. In die steden woont een bevolking die, tegen de wereld op, niet vam vrede hooren wil en de Duitschers dagelijks nog met vernieling en onder-gang bedreigt. In die steden regeeren en gH-'bieden zij, die voor dtn oorlog ver-antwoordelijk zijn en door hunne arg-listige polilièk of hunne ongemeene heersehzucht deze groote Jamp ov«r de wereld hebben gestort. In die steden worden de plannen gesmeed om 't vo!k en de wereld nog langer te bedriegen en de kleine naties en de strijdende sol-daten nog langer onder een rooverfor-mule aan de vernietiging prijs te geven en in den dood te zenden. Dat men 00k niet vergete dat voor het afweren van luchtaanvallen tegtn Patijs of Londen en voor het uitvoeren en beveiligen van de troepemransporten een sterke artillerie en een groote vliegermacht noodijç z'jn, die op deze wijze van het front worden teruggehouden en zoo de Duitschers in staat stellen !*crmaL':e1iîker it '« ho"d !n egen de vernieling wa .ce • de Entente hen dagelijks nog schijnt te willen bedreigt n, alhoewel zij zou moeten inzien dat dit doel onmogrelijk is en vooreerst tôt de totale verwoesting zou leiden van heel Noord-Frankrijk en heel België. De bevolking van 't bezette gebied, d'e onder het voortduren van den ooi'og lijdt en door de misdadige Engelsche biokkade die eigenlijk tegen Duitschland gericht schijnt, maar feite-liik meest België treft, den hon^er voor de deur hoort kloppen, ziet stilaan in dat de vijanden van het volk de regee-tiiig van Havere en de oonloçszuchtige roerhouders te Londen en Parijs zijn. Op het oogenblik dat 00k onze jongens d't begrijpem zullen, zal de hoop op den çoeden vrede eerst recht te verrecht-vaardigen zijn. Hoilandsche briefwisseling TOESPRAAK. — Etide het Woord ii vleesch grworden... — Broeiiers! D? trekenen de» tijd# zijn gekom&n *l» het levende begin«el Jezus »ertijd». Weet — d« woorden zijn geire«»t — d# d«,den zijn nog niât xll* gevolgd, maar d* dadpn Broed^r», moeten vol Kracht, met yu-rigen ijv»r. D» daden — Brosder» ! D» tijd is he^n r»r> zoet# droomeriit. VlaandeTen is ont-waakt «r zoo de Tog»l»n '» ochtend» hun Sohepwr zingend da,nk»n, zoo ira# h«t eer»t« irxt Moeder Vlaandernn'» li-p'jeo ontjtlipte ««n boezemvollen, reiii-opgew»id6n jubeilklaiik ; Vlaanderen vrij ! Maar h«t nieuwe yeloof, Bro»d»r«. i« »en g» ioof yan d» d»ad — niet van h»t Yroord ; het i€ îet geloof d»t daad na d**d cxpbouwt, hst wsrkt >nv»rpooed — 't zij oorlog, 't zij vrede. Het i» «uwig en d»a,rom rekent het niet met de tijde-ijkheden dszer wereld. Het hoofdbegiasel : (liefde welke kracht i* » heeft al* eerste, zui-rerste uitvloei»*] de duidelijk doend# dsad. En de liefde, waarvan ik «ehrijf, die de men-»chen van den nieniwen tijd voelen, ia krachtig, iterkend en niet zooal* die va.n den oodeti tijd : twanger van weemoed. Hst geloof heeft on» volk ge-dreven na»r het icht. Doch vôôr het licht »t*-a.nd» wa» het irmoeclig leeghandig en de Heer kwam on» volk :er hul;j, het deeed de daad, h9t gi'eep zijn rccht jn 't offerde Liefdezalig. Toen i» het in het land d»r werkelijkhsid /erviggekeerd en het eerst* zonneglortn heeft h.et doen zien, dat op vele pleataen den Vlaamschen akker no» braak lag. Ja — dat het joui! nog weelderig krioelde van ankruid ! Dààrom Vlaam*cho wiedstei»: aan den arbeid. Laat on» irachten met liefde en verdraagzaamheid het su.ivéring»werk te volbrengen naar 't voorbeeld pan onzen grooten Meester-Voorlichter Guido Sezelle — doch, zoo daar weêr»ipannigheid het îoofd opsteekt, herinner U den d« kracht en ie daad : d« tm'ee broederpupton van ons geloof ;epredikt eerlang vrijuit, VToeger al door den rarig«ten aller apo»telen : Albreclit Rodenbach ! Weet 00k ; a!» de booze machten uit d'oude .ijden weêr moohten o'pdoemen in schijinbare roostande, veelbelovende hulpvaardigheid, be-ienk dat het Ylaameche zwaard dea- Gerechtig-leid van Claudiu» Severus hen verpletterer noet ! Wee hem àie on» weêr»treven durft — want le vloek van het Recht aa<l op heaa ,ru*ter>. En li» vloek weegt zw&ar... L«at ons juichen, met d# pijnen, die ws voe-en, nog zôô diep ! Laat on» danken d'Allerhoogst» roar w»t Hij 00 wonder «chiep ! Laat ons sterk zijn en beraden eji jfrreed tôt-echtsverweer ! Gaat in vrede — no allerr henaa — «b. doe :w taak in voile behartiging. I)r. L DOSFEL. — Onder opschrift « Akti-isten en passieven », schrijft n Belgisch Dag-lad j> over Dr. L. Dosfel'» a Katholiek-Aktivis-isch Verweerschrift ». In d'eerste plaats blijkt, dat vermeld blad et u Vlaamsche Nieuws » leest. Laat ons hopen, at het eerdaag» van dezes waarheidlievenden ee»t zal doordrongen worden- Over het « Verweerschrift » zegt « B. D. » zoo goed als n.iets. [et neemt enkel de gelegenheid te baat om de eeren passivisten Hoste Jr. en F., Van Cau-reJaart in aan Terkesrsj liofct t» T)at Dr. Dosfel *en m'end Tan laatïtg#no«md« b©: © z^jn kan. besfc be*ta^n an... laat on» hopi dat b. V. C. 00k eens zijn® vriandi wars irào den ter harta neemt an ar zich va* laat doo drmgen. Het zoû Vlaanderen «ledit# ~tan komen. Want onomatootalijk is hat een atalL feitj dat da V larnen, in hoevela parti j an ai i 00k mogen Ter«f>lit*t.iij.n, «tomul zuli#s •« drachtigLijk »m*ngaaj). Het kan «n h»t ma niet ander». La*t on» »teed* da Cl«rcq'» abfl woord t Liefde binde on» » voor ooj«ri «o««( — 't i» trouwsn» men«ch»npliciit. Daarbij 1 p*s»ivi»ten g«v»n op het oogenblik weir blij. dat het geheel onmogelijk i» nog langer ' bsrusten : zij hebben zelve hun lij«t van « w« schen s (dank : ei»chen) a«n Havere kenbai gemaakt. Ho» zal 't antwoord luiden ? Afwi zemd vermoed ik, »n dat gebeurd sijnd» h*e sen toenadering tu«sch»n pa««:vi»t»n »n akt vist*n stellig plaats; ten niin»t» ia Noor< Nederland. Om terug '■te komen op Do«fel 5 Verweer»chrift », ik raad « B«ùgi«eh Pai blad» sterk aan «ens d» laat«t» 1 To«rt« » i lez-en. Al» het we»t ho» er daar «ver gedaci wordt zal het zioh d*nkelijk wel wat inbind« in zijn afkstmmerij. Laat ' on» h»t «<U*cb«al hoperi. BEN BELANGRIJK75 YOORDRACHT. -Am»terdam i* in d» g«l-ukkig» »fl«t»nh«id wee»t Prof. Dr. Georg Simi»«l ait Str»»t»hi?r t« hooren ov«c c D»r Konflikt d»r «oderns Kùltùr». Hij »prak voor d» « Amsterdamsc!) Stud»ntenv»r»»niging voor Social» Lezinjen »n ontwikk»lde d» vo!g»nd« hooj»t-b»lanjrrijk «tellingen : u Het l»v»n kleedt xic.h in vaei» vol men, di» aldoor v»ï»nd«r«n. Hunn» ontwikk»lin is d'inJioud d«ir be^cfoavingsgsschiedfnj». I>< ontwikkelirij i» het gevolg van d»n »trijd v» vernî^Jiat, l»v»n t»rh dric; altijd voorv,-aaj-t», wil «teed» zich »p îrrftrsrt-^rtf. z» oi>enb«ren. Op iedec g»bied kan m«n zulli waarn»m*n ; grij.pt <i»ae »trijd het geheele gi bied de» levein» tegelijk «an, dan i» er recht v* «en noodtor»t«nd te «preken ; zoo'n' tij«I belev* we nu.Toch i» er veiechil bij vroegere tijdpea k»n vergelek»n. Eertijd» maakte het eau» volmaakt» iaril voorbee'ld piaate voor het andere en moe*t dt het oude voor het nieuwe wiiken. La*t»tentijfl :» allerzijd» d'aanval op d'onden vorm geopen< doch een ndenw» wordt niet aangemaand. Hi leven zelf wil doorbrekein — ja, zich enmidd»! -lijk uiten ; den vorm is het g«n»chelijk vijae dig gezind. Ter verduidslijking : het zoogezeg. c Ex: ressionism» » dat de inséré b»wogenh«. van den kunsteneer onmidJ«JIijk wil doen aa-is schouwen, door zuivere geroe'.^uiting, miet doe onder» in deft vorm gietdng, i» e»n treffen. voorbeeld. Oo het godsdieastig geltied eenaeli de verschijn»! : d» «triji tYviaken « Biy»tique en «: dogme > waarvan het. eerste v»ld wirnt. I; Duitschland strijdt het eene oude, vooraa.» staande, volœsakt» denkvoocbe»ld tegen he andere alîervoornaam»te. Dit i», volgens Dr Georg Simmel, zijn laatate «trijd. Het onweér etnanbar» leven zal zich »»n weg banen.Evea wel : den vorm zal het niet kunnen mi*«en «i den d'UU'r. Eem stijl wordt er vroeg of laat toc! weder geboren. Nu bouwt het leven in zij ! eigen duister verlangen de brugge uoar disi aangekondigden »tijl. » Hetze'fde wat in Dnitschland gebenrt, ge •clriedt 00k in Vlaanderen. In Holland is rnei reeds verder op dien «tijlweg gevorderd, ter wijl bij on», nog d'allergrootste vortroebelinj is. Niet zoozeer in kunet- en god»dienstgroe; (»1 is 00k daar het leven geducht aan 't werken maar in het etaatkundige. Dit verschijneel h ce n omloochenbsre niting de» leven»; gaat on-damk» 's meji»ch»n wil; die begrijpt, he«ft h«1 aan 't goede e:nd. Die de onfeilbare teekenen des tijd» looeheni. 7Ji! er onder bazwijken. Reed» jsijn or geweldige z.nilen van dood-leven gevalleu en enkele nieuwe reedsopgericht, doch het « Konfïïkt » is lang niet voleindigt in VI«and«r»n. Um doe wat meer a«n peiling der boteingsn ; fcet zsd (m wcêr»taa.ibaar ten goed» k car,en. ■ PE VLAAMSCHE STEM». — Zoo«.ls het in Vlasnderen bekend is, hseft m»n het i» Noord-Nederlsnd nog «teed» over de « Vlaa«-»che Stem ». Wel een degeliii: bewij» ran dea inwerkenden invloed dien dat bl-d hier oit-g«ocfend heeft. En dan komt het in die ge-»;:rekken »teed» ap di» beruchte zwenking — of moet z» beroemd genaamd worden? Het 7,. g. s Duitsche » geld i» nu ten min»te wat ep dèn «chtergrond gedraven en dat is een prettig ver»chijn»el, want h»t hield de geesten altijd v»rr« van de k»rn waar het tsch w»rk»lijk em ?ing : d» redding der Vl«»-m»ch» B»w»ging ea dnardoor h»t vo'geliefde Vlaam*ch» volk. Ik heb me eens aan 't onderzoe-ken gezet. Zoe cens veel oude mitimen doorgelezen om d'invlosd van de opste'raadverandeiringen na te gaan. ISr was steeds verandering, 00k in d»n tijd van Mr. Alberik Deowarte — maar het Belgi»che toontje was toch altijd overheerschend. Maar heel eigenaardig is. dat, van esrsten af, verschil van schriiven heerschte in dat Vlaamsche dagblad. De ««rdlooze bewering als Koude er «lecht» één keer verandering in d'opstellink geweeet zijn is valech. Al mog» Deswaate «teed» ia. d'aanvang den «taf hebben gezw««id,in den raad was manig keer verandoring. Deze verwisselmç van leden gaf natuurlijk andar» bijdragen, andere medewerker» ena. Een feit, dat ik vastatelde, is, dat er altijd door, «en groepj» 1» geweest, dat de woordan Belg ©n Belgisch gebruikte en Vlaamsch elechts in de tweèrfe plaats ; terwijl esn and.er steed» Vlaanderen, Vlaamsch dacht an schreef. Mes merkte toen, in het begin, dat verschil van denken ni«t ®p ! De man die echter het bewuetzljn daarvan op-wekte was Dr. A. Jacob en daar heeft hij een goede daad meé gedaan. Zijn bijdragen, om «r «lechts één t« noemsn : a In hecht Ver bond ! », waren toen'"reeds zuiver Vlaamsch, volgen» de aktivistische opvatting. Gelukkig is het dan 00k. stellig, dat de zniver Vlaamsche groep op dea duur d'overhand wist- te krijgem. ZIJ ZIJN DEN BEK GESNOERD schrijft de Haeversche dienaar in [s Hage (Léonce dn Castillon) een hoofdopstel in « Belgisch Dagblad » wat uitmumt ira koffie-aohtige helder-heid.Verdachtmakinig op verdachtmaking rnkt aati in gedrongen, of liever verwrongen slenven-gelederen en meenen indruk te kunnen maken àoor binnensmondsche ronkerij ! Een zinnetje uit zijn eerste «leuf Inidt : « Het aktivisme... is voor goed afgedaan ! » (Dat zult ge merken, mijnheer !) In zijn tweede sleuf luidt het : « gevaaj van het »ktjvi«*e ùr «ehter

Er is geen OCR tekst voor deze krant.