4de jaargang, Nummer ig. Prijs : 5 Contieaaen 10 Septembe CT«ij»j.«^rrrrani-iiii —iimiiti ONS LAND ABOrîNEMENTSPRIJS : Per jaar fr. 3.— Voor 6 maanden . . 1.75 Voor 3 maanden ... » 1.— - V ' men schrijft in ten bureel van het blad. Opstelraad en beheer : Markgravestraat, ii-i3, Antwerpen AANKONDIGINGEM NAAR OVEREENKOMST. Ongeteekende stukken worden niet opgenomen. HAVERE TEGEN VLAANDEREN De ûorloq verklaard aan het Ylaamsche Volk Op het oogenblik zell, dat gansch het Vlaamsche volk zich eendrachtig om de vlag onzei hoogeschool schaart, bereikt ons het nieuws, dat men in Den Havei den oorlog tegen ons met nieuwen ijver aanbindt ! Evenals ze vroeger niet terug-gedeinsd is voor den aanslag op René de Clercq en Antoon Jacob, heeft de Haversche kliek thans haar Vlaamsch-vijandigheid nog eens willen uiten ! Tegenover de drie reeds be-noemde waardigheidsbekleeders der Vlaamsche Hoogeschool, de professoren H. Hoffmann, E. Haerens en E. Lahousse, bezit men het wapen van den broodroof niet. Hoogeschoolleeraren kunnen inderdaad niet afgesteld worden. Om echter wel te toonen, dat men het Vlaamsche volk in het gelaat wenscht te slaan — want ons volk heeft in de twee gepubli-ceerde merkwaardige manifesten nu wel getoond dat het de Hoogeschool wil — zijn de drie pro-fessoren, die reeds een aanstelling aan de Vlaamsche hoogeschool hebben gekregen, ran de lijst der Leopoldsorde geschrapt geworden ! Het wordt dus wel de onver-biddelijke oorlog ! Op het oogenblik dat wij dit schrijven heeft men inDenHaver het manifest van den Vlaamschen Hoogeschoolbond 'nog niet gelezen. Het kan dus zeer goed voor ant-woord dienen voor den nieuwen kaakslag, dien uit Den Haver aan Vlaanderen wordt toege-diend.Het misnoegen stijgt in Vlaanderen, en wanneer de heeren uit Den Haver hier bij hun terug-komst duchtig zullen uitgefloten worden,zullen zij enkel loon naar werken krijgen. Er zijn geen erger dooven dan die niet willen hooren ! Maar eens toch zullen zij moe-ten ervaren, dat men aan de GentscheHoogeschoolvesting niet kan raken dan over het lijk van den laatsten bewusten Vlaming ! Havere, Havere, 't zal niet gaan Dat gij het noorden uit zult luiden Om aan ons erve hand te slaan ! Zoo schrijft in haar nummer van 3 September de Gazet van Brussel. Tevens vernemen wij, naar luid van een artikel uit Het Vlaamsche Nieuws dat eene regee-nngsverklaring in uitzicht gesteld is. De maatregel die genomen werd doet het ergste vreezen voor die in uitzicht gestelde verkla-ring.Edoch we willen maatregel van verklaring scheiden, aannemen dat de hoogeschool-manifesten in Havere, in de dagen van de maat-regel-neming onbekend waren, en onderzoeken hoe er die verklaring kan uitzien. Zij kan zijn heelemaal gelijkend op wat de regeering tôt op heden tôt de Vlamingen te zeggen durfde en dat zeer wel kan omschreven worden doordezewoorden: «Jullie Vlamingen moeten stil blijven en vooral gehoorzaam ; de Vlaamsche zaak is ondergeschikt aan de Belgische zaak, jullie moeten voor de oplossing er van geen vin verroeren ; wij zullen dat later doen. » Wat impliceert dat de Vlaamsche zaak geene oplossing krijgen zou in overeenstemming met het Vlaamsch verlangen, maar eene, die dienstbaar bleef en ten eeuwige dage blijven zal aan het Belgisch belang, dat naar zijne tôt op heden, 1916, gevolgde traditie, bewezen heeft vijandig te staan tegenover het Vlaamsch belang. Het impliceert daarenboven onze onmondigheidsverklaring daar het betoogt hoe de regeering het Vlaamsche probleem oplossen wil zonder de Vlamingen en er eene oplossing âan geven, die wij niet begeeren en die een nieuwe vorm zijn zou van den staat van jammerlijke verknechting waarin aile Belgische regeeringen, van af i83o, Vlaanderen hebben gehou-den ; het eischt, ten slotte, van ons eene onvoorwaardelijke onderwerping, — en daartoe is geen bewnst Vlaming in staat. De regeering is er voor ons, niet wij voor de regeering. Plichten eener-zijds, 00k plichten anderzijds en geen rechten zonder de stipte ver-vulling der plichten, die voor eene regeering menigvuldig en veel omvattend zijn. Maar onder allerlei drang kan de regeering eene verklaring af-leggen, die in het Belgisch belang het Vlaamsch belang erkent ; die in dezen tijd, van nu al tôt altijd, het Vlaamsch recht naar het voor-plan brengt. De erkenning van het Vlaamsch Recht voert mede aan dat het Vlaamsch Recht tôt dan toe verwaarloosd en mis-kend werd ; voert daarom mede aan de wettiging van den strijd voor het Vlaamsche Recht, ver-mits het precies door dien strijd is dat de regeering zich genoopt, Zich verplicht ziet eeae verklaring af te leggen... De regeering weet daarenboven dat ze niet spreken mag van recht na den oorlog. Voor een vrij volk bestaat geen voorwaardelijk recht, — d.i. een recht dat het verdienen moet ; de regeering zal toch niet durven vôôr heel de wereld te verklaren, dat in België vier millioen Belgen onderjukt en genekt waren omdat ze Vlamingen zijn, want dat er-kennende, gaf zij eenerzijds, den Vlamingen het recht tôt op-stand^'omdat het voor een vrij volk onwaardig is in toestand jvan verdrukking te leven, en, anderzijds, zich-zelf een brevet van dwingeland, wat een schaamte-teeken is en eene onwaardigheid. Voorwaar, die verklaring van re-geeringswege zou heel wat te be-teekenen hebben. Woorden alleen mag de regeering ons niet geven ; zij moet be-wijzen dat zij het wel met ons meent, zij moet hare verklaring onmiddellijk doen volgen van de intrekking van al de maatregelen genomen tegen de mannen, die zich als de verdedigers van het Vlaamsche recht hebben doen kennen ! Zonder daden kunnen wij niets, niets gelooven, vermits tegenover àl de mogelijke woorden staan al de vijandige daden van de huidige Regeeering en van de regeerings-traditie van af '3o En ten slotte mogen wij noch de regeering vergeten dat wie de verklaring thans aflegt, waar-schijnlijk geen machthebber meer zal zijn na den oorlog ; — al de verhoudingen van de partijen zijn veranderd en de fouten van de conservatieve regeeringen zijn ook van uit zuiver Belgisch standpunt zoo menigvuldig, dat de oppositie-partijen daardoor gewonnen hebben, — en wij willen voorkomen dat bij het herstel van den vrede men ons, Vlamingen, komen ver-tellen, dat men zich niet gebonden acht door verklaringen van Mr X. of Z., die destijds minister was. Weerman. STA RECHT ! Sta recht voor 't Recht, Gij, Vlaming, die nog Vlaming zijt ! Sta recht en vecht De harde Vlaamsche levensstrijd ! Vernie! die ziel Door Frankrijk op ons land geleid ! Ontvlucht die lucht Die dodend op ons Vlaandren leit ! Ontslaaf de slaaf Door moed en wil, door wil tôt goed ! Ontjukt, wie bukt V oor macht eii geld ! maak echt het bloed ! Ontknecht de knecht Door 't schone van de vrijheidstraal ! Versmaad wie haat Zijn eigen volk en eigen taal ! Bevrijd, wie lijdt In kolken van onwetendheid ! De tijd van strijd Is hier ! Harop ! Het land bevrijd ! Aanhoor het koor Van klachten en van bange nood ! Ontwaak en waak... Of anders gaat ons Vlaandren dood !!! R. Staepal. Onze Economische Strijd De Groepeering van het Vlaamsch kapitaal 't Is een onbetwistbaar feit dat in het economisch herwordings-proces van ons land, de factor : kapitaal een niet te onderschatten roi spelen zal. In aile landen zien we nu reeds, de voorteekens van 'n grondige verandering in het uitplaatsen van kapitalen zich af-teekenen. Natuurlijk zullen zoo-wel langs de eene, als langs de andere zijde de huidige gesloten conventies en bondgenootschap-pen daar invloed op uitoefenen. Dit moet echter vast staan, iets waarop wij pal moeten staan, wij, Vlamingen mogen weer niet eens te meer, opgeofferd worden. Wanneer we even terugblikken in de voor Vlaanderen droefzware levensgeschiedenis der laatste 85 jaren, wanneer we nagaan waar de Vlaamsche kapitalen geplaatst werden, kunnen we vaststellen, dat de spaarpenningen der Vlamingen absoluut niet in 't land bleven, maar spoedig nieuwe wegen gevonden hadden, om naar 't buitenland uit te wijken. Wie eenigszins de geldmarkt nage-gaan heeft, gevolg heeft het wor-dings-en ontwikkelingsproces van zoovele uitheemsche ondernemin-gen weet maar al te goed, waar ons geld heengegaan is. Voor wie minder op de hoogte was, is het wel nuttig, die vluchtig op te sommen : Rusland, 't Verre Oos-ten en de verschiliende landen van Zuid-Amerika waren de op-slorpers.Voor wat betreft de belangrijk-heid van die kapitalen, mogen we gerust Lodewijk De Raet aan-halen, hij, die zeker ons economisch leven ten voile kende en kon beoordeelen, en die be-weerde : « Onmogelijk is het juist te be-» cijferen welk het aandeel der » Vlaamsch-Belgische bevolking » is in de 4000 millioen kapitaal » der Belgische ondernemingen » in denvreemde. Als wij dat aan--> deel op een vierde schatten en » zeggen dat het minstens 1000 » millioen bedraagt, dan zal dat » wel niet overdreven zijn ». Natuurlijk had die uitwijking van kapitalen voor logisch gevolg, dat onze eigen industrie met be-krompen middelen moest blijven voortwoekeren, dat de zeevis-scherij, traag maar zeker, haar ondergang tegemoet moest gaan, dat de zeevaart beperkt bleef tôt ondernemingen op kleine schaal Toets ieder der factoren van ons economisch leven aan dat uitwij-kingsfeit en ge zult vaststellen, dat op aile in meer of mindere mate het zwaar-beklemmende er van drukt. De gevolgen bleven niet lang uit. Eigen kapitalen weken uit en ons eigen economisch leven moest • ter wille de vreemde mededing-ing, gelden en ondersteuning in het buitenland opzoeken. Zoo werden de uitingen van onze economische ontwikkeling afhan-kelijk van vreemde belangen. Waar vreemde invloed zich doet gelden, vooral daar waar hij innig verbonden is met 'n economische indringing, moet noodzakelijker wijze 't eigen nationaal belang verminktuitdieconnectie komen, onafgezien van de politieke gevolgen. die er uit kunnen voort-spruiten.Richten wij ons even tôt de andere kleinere volkeren, zoo de Nederlanders, de Denen en de Noren, en gaan we na hoe zij hunne kapitalen beleggen. Daar wordt het nationaal kapitaal voornamelijk aangewend om eigen landbouw, eigen nijverheid-of zeeaangelegenheden te bevor-deren. Die menschen daar hebben ten minste nationaliteitsgevoel genoeg om te beseffen dat ze daarmee nuttig werk verrichten voor eigen volk en land en zonder zelfs persoonlijke belangen te schaden, verre van daar. Wij integendeel we laten ons verblin-den door schoon uitheemsche namen van ver-algelegen ondernemingen en ons verbluften met heerlijke beloften of mooie voor-spiegelingen van steeds verdaagde hoog-dividenten, wanneer er ooit komen. Vraag maar eens aan de talrijke houders van Zuid-Ameri-kaansche titels, aan aandeelheb-bers in ondrrnemingen in verre landen, hoeveel zij er aan gewonnen of verloren hebben. Dat zijn nu eenmaal bestaande feiten ; die nu plots niet te ver-anderen zijn ; maar daar beden-.kelijk en schuddebollend opzitten turen, diep-geleerde woorden er over uiten, dat ailes zal er geen zier aan verhelpen. Hier zijn praktische, ingrijpende maatregelen broodnoodig. Wat vooral moet betracht worden is 'n groepeering der Vlaamsche kapitalen in eig-rn Vlaamsche ondernemingen. Daartoe worden vereischt '11 krachtige propaganda voor 't doen kennen van Vlaamsche nijverheid, landbouw, zeevaart en zeevisscherij. Daarmee gaat gepaard 'n ijveren voor 't onwikkelen van nationaliteitsgevoel op 'n stelselmatige en taktvolle werkwijze. Natuurlijk moeten, ja moeten de ofhcieele

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.