Ons Vlaanderen

2289 0
close

Why do you want to report this item?

Remarks

Send
s.n. 1917, 01 July. Ons Vlaanderen. Seen on 19 April 2024, on https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/en/pid/mw28913259/
Show text

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Derde Jaar. — N' 19. Prija : 10 Centiemen per Nummer. Zondag, len Juli 1917. ONS VLAANDEREN VEKSCHIJNT ELKEN ZATERDAG ABONNEMENTSPRIJS : Voor België en Frankrijk : Voor een jaar frs. 4.25 Voor zes maand » 2.25 Voor drij maand .... » 1.25 Buiten Frankrijk : Voor een jaar » 6.25 DOOR EENDRACHT STERK BUREELEN : TE GENT : 24, Wellinckstraat. TE PARIJS : 181, Rue de Charonne. Van t Yzerfront De dorpsgeest bij onze soiaaten.. (Eigen brie/wisseling) lk kreeg van vrienden en kennissen, abonnenten op « Ons Vlaanderen » vrij tal-rijke brieven betreffende mijn bijdragen over 't Yzerfront. Een schreef me : « niet genoeg wordt de goede geest die heeischt midden onze jongens bekend gemaakt en dit is nochtans een der hoofdmerken van den belgischen jas. De jongens hangen aan elkaar lijk loopgravenzakjes. 7e zijn in mekaar gegroeid, hun leven van drie jaar lang verlatenheid en ellende is éen in al zijn uitingen. » Ze hangen aan elkaar lijk loopgravenzakjes ! Hoe typisch en boe waar ! Bij de aankomst van den postbode kan men dit best bemerken en bewonderen. Voor de brieven zijn steeds velen geroepen, voor de pakjes steeds weinig uitverkoren . Maar 't en is geen reden om de anderen ongelukkig te maken of te doen vergaan van spijt. Broederlijk wordt ailes verdeeld. s Maatjes, kom we gaan naar onzen stroo-zak, we zullen eens zien wat ze van huis, of van ginds opgestuurd hebben. » Het ben-detje trekt de kantonnementplaats in ; de gelukkige bezitter ontpakthet toegezondene en waar 't stukje hesp, het doosje fijne beschuitjes, de lekkere abdulla sigaretten, de ontzaglijke worst of de glanzende peper-koek met het bijgaande potje jam en het stuk cake afgezonden werd voor éen kind zijn er twintig begunstigden. Eén voor allen, allen voor éen ! We zijn toch allen moeders kinders, is steeds de eeuwige conclusie na den uitdeel van den postbode. Reeds van dagen te voor deelen ze met enthoeveel het genot van een paksken dat op weg is. Pas heeft de gelukkige een kaart-je ontvangen waarbij hem wordt gemeld dat hij in de eerste dagen iets naar den tand mag verwachten of zijn vreugde moet hij zijn kameraden meedeelen. Deze innige vriendschap is een der ken-merken van ons vlaamsch karakter. Het is het bijzonderste bestanddeel van den dorpgeest, die zoowel, in tijd van vrede, als in oorlogsdagen, onze jongens samen-houdt en hun het leven wat dragelijker maakt. Houden de soldaten schrikkelijk veel van mekaar in 't algemeen, in 't bijzonder is die liefde waar te nemen tusschen de jongens van een zelfde regiment en van een zelfde bataljon. Het regiment is voor allen geworden de verpersoonlijking van het dorp. het bataljon deze van de wijken die een dorp of stad bezit. Zoo denken ze en van lieverlede heeft dan ook deze dorpsgeest de heele beteeke-nis gekregen van wat de dorpsgeest was in vredestijd. Ze zweren bij hun regiment dat 't beste is van 't leger, gelijk ze zwoeren, voordien, dat ze buiten de perken vàn hun dorp niet hadden kunnen leven. Met den tijd zijn dan ook de uitwen-dige feestplechtigheden en de gezamenlijke vermaken van hun legereenheid de bijzonderste gedertkdagen van voorheen komen aanpassen. Men kent de zon- en feestdagen van het regiment, men kent het groote uit-gangs- of kermisfeest en de legereenheid bezit zijn maatschappijen van kaarters, visschers, sportmannen en tooneel, gelijk het dorp ook deze instellingen kende. Met dit verschil nochtans dat men in dit nieuw-wetsche midden de politiek heeft buitenge-sloten ! En 't gaat er niet te slechter om, dat kan ik u verzekeren. Elk om beurt ge^en die instellingen hun feestjes of prijskampenen wanneer de groote rust komt dan gaan aile werkkrachten den strijd aan om de kermis in te richten ! Dat is werkelijk iets bijzonders die regi-mentskermissen ! Men laat het zoo geeërde verlof links liggen om in de bereiding van de kermis mee te helpen of er tegen,woo.rdig te zijn. De aalmoezeniershebben al dien tijd de handen vol. Ze waren kermis-managers, gelijk de atadskomissarissen, kermis-goden die ailes toestaan of weigeren konden. Dat het grootste gedeelte van hun wedde erbij ingeschoten wordt hoef ik niet te zeggen, en hierin verschillen ze heelemaal van de managers van in vredestijd. Hoe zulke kermis er uit ziet ? Net als een kermis in den goeden ouden tijd. Even wat buiten het dorp, in een weide of opene plaats hebben de piotjes tenten en uitventerskramen opgeslagen. Bij een brouwer van de naburige stad is men eenige ijdele tonnen gaan halen en met eenige planken erop heeft men de schoon-ste kiosk die men droomen kan. Het muziek opent de plechtigheid met den klinkenden marsch van het regiment. Tenten en kramen gaan open. Het volk der jassen stroelt de plaats over, 'c gewep van de winkelhouders, 't slaan op koperen pot ten, de schreeuwerige tonen van j^en harmonica eh 't gespeel van de muziek, 't klinkt en 't schettert al dooreen in een geraziaan van de andere wereld. Een oogenblik van sterke spanning. Onder de triomfpoort komt de stoet der hovelin-gen, — kolonel met zijn schitterenden staf, — voorafgegaan van eene nar en een leids-man die de hooge bezoekers rortd de foore leidt. Voorenaan de plaats gooit de kolonel en iedereen van zijn gevolg drie ballen voor 10 centiemen, naar een stok door e-;n vleer gebogen, om den keizer in den Yzer te doen vallen. 's'Morgens hadden de duitschers bommen gestrooid en nu hadden de gecos-tumeerde roepers er deugd in uit te boeze-men : « Cassez la g.... à Guillaume ». Daar-nevens in een ruime barak kunnen ze worstelaars van beroep, mannen met spieren en aders bewonderen . Op een verhevenhtid vergeestigt een kunstenaar de omstaanders op eene guittaar gesneden uit het boven-deksel van een kist. Verderop stapt het gevolg de tente binnen van « Dame Blanche Soena-Boenka » naar ze de goede genius komen raadplegen over verledene en toe-komende zaken, Juist erbij konden ze vijf ringen werpen naar ontkurkte champagne-flesschen en prijs halen als de ring den hais overkringde. Verder kraamtjes met aller-hande snuisterijen tentoongesteld op ledige kisten. 't Jassenvolk stroelt achterna de plaatse rond en midden-in staan er koppels te dansen wijl van verre de gekende aal-moezenier dit ailes naziet en, dadelijk, na de ronde van den kolonel het teeken geeft om de openbare vermakelijkheden te be-ginnen.Dan gaat 't sport eens goed aan gang. De piotjes beklimmen met zeep, — en ze is duur nochtans ! — masten, waar boven 'aan lekkernijen te bengelen hangen ; twintig zeereloopers doen mee in den bougiekoers, keerskensblazen, en 't einden de plaats, in hun naakte bovenlijven trekken twee piotjes een karretje, met een scherpschutter bovenop om den prijs in het ringsteken naar de waterkuip te winnen. De kermis is in voile zwier, gaat door tôt den avond, wanneer de weerdige bekroning van dit feest plaats grijpt midden de uit-bundige leut.e van het plezierige volk ; de tweede stoet van jufvrouw Beulemans. Ge kunt raden wat het is . En 't schuimende bier van j't vlaamsche diet stroomt bij beken. Men tapt het af-scheid. Nog nooit heeft men zulke goeie oogenblikken beleefd. Dis is de geest, de dorpsgeest, die onze jongens aaneen doet hangen als vaderland-zakjes. Is dit niet prachtig ? Juul Filliaert. UIT ONS VADERLAND sponsen van 't nieuw sïsteem. — SponSen zijn niet mse* te v;.jÛ".e. Ja toch, maar sponsen van 't nieuw systeem die zooveel op sponsen gelijken als een kat op nen hond. Men vervaardigt ze met stukjes van zeemvel die men bij middel van een koordeken aan elkander bindt. Die spons kost natuurlijk een weinig meer dan 10 cent, het stuk. Zjj bewijzen t-cenwel goede dien-sten. Om al de schelmstukken uit te vagen, door de duitschers in ons land bedreven, daarom is zij noch groot noch goed genoeg : daartoe kan ze niet dienen. De eind zal het wel uitwijzen. in de stad der 0psign00rkens, ALIAS antwer- pen. — De leerlingen der betalende scholen zullen om de veertien dagen ; 8o grammen cacao aan 0,35 fr, en eene doos ongesuiker-de verdikte melk aan 1,50 fr., en eene doos gesuikerde verdikte melk aan 1,60 fr., ontvangen . De kindtren onder de 3 jiar worden beter besteld ; die ontvangen in 't vervolg een aanvullend rantsoen van 1 kilogr. suiker in de plaats van 1/2 kilogr. ; daarbij nog 1/2 liter verdikte melk aan 0,60 fr. den liter. En de kleine engelkens van onder de 2 jaar dan ? Die krijgen beschuiten in plaats van brood ; een pak van 10 beschuiten om de twee dagen, tegen 0,40 fr. het pak. In verschillende werkhuizen, alsmede in de gemeentediensten heeft men het r.egen-uren werk moeten in voege brengen ; men heeft bestatigd dat de \ erklieden, door on-voldoende voeding na de negende uur, geen werk meer konden afleveren. De belangheb-bende bazen en de stad zijn overeengeko-men om het voile loon voort te betalen. kortrijk. — Brrrrr ! Daarrinkelendesporen en de sabels, en de helmen, en de kanonnen, en de pgarden dat het doet luiveren ! Niets ziet men daar dan duitschers, altijd duitschers, toujours, toujours. Onder hen vele mannen met een oog maar met nen dobbelen rug, een, om slagen te krijgen, en de tweede om beter te zien voorzeker. Vele vliegers van onze troepen kruisen dagelijks over de stad die daar gedurig kleine geden-kenissen en schietgebedekens laten vallen. En het leven ? Patatten : 1,30 fr. den kgr. (als er zijn) ; boter 17 fr. den kgr. ; koei-vleesch, 12 fr. den kgr. ; varkensvleesch is niet te vinden. Een paar schoetien kost 60 fr. De inwoners ontvangen nog 1 kgr. 800 brood per hoofd en per week. En toch hebben ze moed te koop Zeg mij, zijn dat mannen of niet? gent. — De gemeenteraad heeft een nieuw gemeentewerkhuis geopend, waar al de hou-ten meubels worden vervaardigd, noodig voor de scholen, bureelen, voedingskomi-teiten en aile andere inrichtingen afhangen-de van den gemeentedienst. Twee honderd werklieden zijn daar aan den arbeid. De gemeenteoverheid komt een degelijke maat-regel te nemen met den cinéma te ^erbieden aan al de kinderen onder de 17 jaar. Bravo, bravissino. Duizend maal bravo ! God weet wat al kinderen er daar hunnen portemon-naie, en hunne eer en deugd hebben verlo-ren in die helsche cinémas Ik heb tôt hiertoe binst mijn leven nog niemand ont-moet die. daar iets goeds heeft geleerd ! Niemand ! — Onze lezers weten sinds lange weken dat volksvertegenwoordiger Verhaegen naar Duitschland werd gestuurd. Onlangs liep de mare rond, dat zij ne gezondheid te wen-schen liet en dat hij naar Zwitserland zou overgebracht worden. Nu is men. echter bij machte die tijding te logenstraffen . Wat er echter vast blijkt, 't is dat M. Verhaegen einde Décember 1915 moest losgelaten worden. De duitschers hebben hem in de gevangenis weerhouden. — Aile leergangen in de beide Noormaal-scholen worden thans uitsluitelijk in 't Vlaamsch aangeleerd. Sin is 10 Mei krijgt elke Gentenaar, van een huisgezin, een vleeschrantsoen van 200 grammen. Of hij daarbij nog een pond of twee beenen te knagen krijgt ; wordt niet gezegd. r eene honderdjarige. — Mevrouw Euphro-sine Vermeiren, weduwe Ossola, die op het het Prinsenhof verbleef, vierde laatst haren honderdsten verjaardag. Zij werd op 8 en December 1816 geboren. Wat al dingen heeft dat mensch in haar leven tegengekomen. Lieve Hemel toch. Dat moet een levende geschiedenisboek zijn. st. niklaas-waes. — In een lokaal van de Groote Peperstraat heeft men een goedkoop spijshuis ingericht. Daar kan men soep vinden, groenten, boonen, wortelen, vleesch, spek, enz. elke portie aan 0,40 fr , wel te verstaan voor die burgers die van de gemeentesoep niet genieten. gentbrugge. — Ongelukkige slachtoffers van hunne groote onvoorzichtigheid zijn de gebroeders Oscar en Henri Raes. Deze waren in den Chalet-Vert aan 't werk met den aalput aan 't ledigen. Wanneer het werk teri einde liep daalde Oscar in den put om hem gansch te kuisschen . Maar nauwe-lijks was hij beneden of hij slaakte eenen kreet: Henri snelde toe, daalde ook in den put om zijn broeder te redden, maar viel ook, en wanneer eindelijk allerwege hulp opdaagde en men de twee broeders kon boven halen, bestatigde men dat ze sinds lang verstikt waren. Droef einde. brugge. — Dat is hier een lawaai, een rumoer, een gerinkel van paardshoeven van sabels en sporen, van kanonnen en zware wagens, dat hooren en zien vergaan. En dat duurt al sinds het begin van Juni. Troepen komen hier toe uit aile richtingen, rijden door naar Cortemarck en worden dan verder gestuurd naar het groot Duitsch kerkhof aan den Yzer. 's Avonds te 7 ure moet iedereen binnen of zoo niet is het van boeten en gevangzitting. — In een onzer voorgaande nummers heb ben wij gemeld hoe te Brugge al de kolleges, de seminaries en kos scholen opgeeischt werden door de duitschers en vervangen in hospitalen voor de soldaten. Wij ontvangen nu tijding van ginder dat al die hospitalen proppensvol liggen. Steeds komen nieuwe treinen gekwelsten toe. Al de groote straten en het statieplein zijn door troepen afgespannen De studenten moeten thuis hunne studies voortzetten* en de leeraars zijn verplicht van huis tôt huis te gaan. over we gin g en van vieze wannes. — Iemand vroeg hem laatst waarom zijn zoon Avae-deus, soldaat in het Belgisch leger, 45 jaar oud, vrijwilliger, niet getrouwd was voor den oorlog. Ja, dat zal de jongen best weten. Maar wat ik weet, dat hij binst den oorlog niet zal trouwen. — En waarom niet ? — Hij zoekt geen twee vijanden te gelijk te moeten bestrijden. Een alleen, de duitsch, is voor den oogenblik voldoende. blankenberghe. — De schoolkinderen krijgen hier aile dagen en rijstmaal en 's avonds een broodje van 70 gr. Ieder inwoner krijgt 75 gr. vleesch per week. De stad betaalt 2,50 frs. per week aan de werkloozen en 50 centiemen voor elk lid onder de 15 jaar hunner familie. Een goedkoop middagmaal wordt door de gemeentekeuken geleverd aan 0,35 centiemen Geene honden meer te zien. Ze werden allen gedood en weggevoerd naar het hnd der Sweinehunden. oyghem. — De E. H. Eegeen, paétoor de parochie is overleden. leffinghe. — De E. H. Delaere oud onder-pastoor van Nieuwpoort en sinds eenige jaren pastoor van Leffinghe, is alhier schie-lijk overleden, naar men meldt. oostende. — De Duitschers hebben het voorhandei^ zijnde hout van de firma's Deweert en Snauwaert tôt de laatste plank opgevorderd. Ailes werd betaald in regel-matige bons. De terreinen van de dokken, waar de houtstapelingen zich uitstrekten zijn omgeploegd en staan vol aardappelen en groenten beplant. De groote schouw van de zagerij Deweert werd door de bommen van verbonden vliegers vernietigd. Vele welstellende lieden' dooden nu hun tijd met konijnenboer te spelen : een tijdverdrijf en 't brengt wat in de spinde, die aan levensmiddelen heelemaal uitgeput geraakt. uit de kempen. — calmpthout. — Het krioelt hierin de sparrebosschen aan duitsche soldaten en gansch de grens af, overai ziet men niets meer dan pinnemutsen in de dor-pen, in de heiden, in de sparreboomen. Brrr, wat moeten de eekhoorntjes daar boven op de puntige sparreboomen, die lieve eekhoorntjes nu benauwd zijn ! Men verzekert nochtans dat de versch aangekomen soldaten wat beter gemanierd zijn dan de eerste. Ze zijn ingékwartierd in leegstaande huizen en koken hunnen pot zelf. Eetwaren kan men nog geregeld aan-treffen aan gematigde prijzen, dank aan de zoo heilzame werking van 't voedingskomi-teit.Men meldt uit de gemeente het overlij-den van : E. H. Verstraeten, pastoor, De Laet, van Oedelen, echtgenoot Jef Parisein,, Landers, Hendrickx, Lambrechts, Hen-drickx Willem. merxplas. — Keerden uit Duitschland weder : de zonen van P. Vandenberghe enK, Smeyers, alsmede meester Druyts. Is overleden : Nelo, postmeester. beersse. — De volgende steeabakkerijen zijn nog aan den gang : Versteylen, Dutraing, De Bruyn, Van Deun, Wouters. 't Cementfabriek heeft nen heelen tijd stil gelegen bij gebrek aan kolen. Nu is het weder aan den gang. Het « chi-mical fabriek » werkt altijd volop, maar uitsluitelijk voor den duitsch. herenthals. — De genaamde Fr. C., die reeds zekeren -ouderdom bereikt heeft, was zonder werk gevallen. De moffen hadden zijne fabriek gesloten. Hij wilde naar Hol-land om daar werk te zoeken. Te Lommel werd hij echter aangehouden. Acht maan-den gevang. DIE (Excellente Œronicke Heden gaan wij voort met de kronijk van het Roesselaarsche. Wi] ontvingen zeer veel adressen van vluch-telingen van dit département, en zullen binnen kort zeer volledige adressen-lijsten kunnen geven. Dat al de persomn uit Roesselaere en de omliggende gemeenten, ons dus ten spoe-digste hun adres opzenien (adres en beroep in België, adres in Frankrijk). Nieuws uit de streek wordt met erkentelijk'ieid verwacht. ROOZEBEKE (Vervolg) Langs den grooten steenweg van Brugge op Yperen, ligt het gehucht « Wildeman ». Daar staat de laatste bewoonde hoeve. Verder naar het front moesten aile boeren verhuizen — Westroozebeke en Moorslede zijn thans bijna geheel ontvolkt, Staden ook — Langhemarck en Passchendaele zijn vernield. De verlaten akkers moeten vruch-ten leveren voor de duitschers. Om Roosebeke werken veel vrouwen. Jongens van veertien en vijftien jaar moeten allerlei karweitjes verrichten, onder andere vuur maken voor bereiding van het eten. De vrouwen en meisjes mogen des avonds terugkeeren . Een tram voert ze van en naar Westroosebeke. Vroeger verrichten soldaten 't akkerwerk — nu moeten Vlaamsche vrouwen en meisjes hun plaats innemen en alzoo kunnen ze militairen vrij maken voor het front. Wie weigert te werken wordt gedeporteerd. Deze straf werkt goed naar duitschen wensch. Eene moeder kan toch voor geene maanden hare kinderen verlaten ; een tref-felijk meisje huivert om in deze tijden van hare ouders gescheiden te worden. Moeder Duitschland !? De mannen moeten tôt aan de gevaar-lijkste plaatsen. Ze slapen in barakken. Ze verdienen 3 frank daags en de kost, maar welk eenen kost..! ; ook 's zondaags moeten ze arbeiden. Ziedaar den waren toestand «in 'tschoone land », waarvan de duitsche kanselier sprak, en hoe moeder Duitschland haar kind dooddrukt. Wie kan zeggen waar de eigentlijke boeren dier akkers en hoeven 2ich thans bevin-den ? Sommige verkwijnen in de steden achter 't front. Andere zijn verder 't land in, overgebracht in barakken ; vele ook ver-toeven in Duitschland in kampen, of werken er, op duitsche akkers. Deze laatste werden meest allen voor spionage aangeklaagd en verre weggevoerd. — Zoo werd Roosebeke, Moorslede en andere gemeenten met geweld ' ontruimd, nadat de boeren weken lang met hunne wagens en peerdpn gewonden naar Brugge, Rqesselaere en Thourout gebracht

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
This item is a publication of the title Ons Vlaanderen belonging to the category Katholieke pers, published in Parijs from 1915 to 1919.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Add to collection

Location

Periods