Nr. 115. Weekbladie voor de vlaamschsprekende krijgsgevangenen. 8? September 1917 WAAROP WE WACHTEN! Van aile kanten komen ons brieven toe, waarin vlaamsche makkers, die te lande vertoeven, den wensch uitdrukken Vlaanderen zoo gauw mogelijk vervlaamscht te zien : het zou te veel plaats vragen moesten wij dit ailes in ons weekblad opnemen en de gedurige herhaling van dezelfde eischen zou iets saais maken van ons reeds zoo afwisselingsarme krantje ! Uit al die dagorden en besluiten, die met zooveel namen onderteekende lijsten van bijtreding bij de jongste gedachte van 't vlaamsch aktivisme, straalt zulk een kranige geest van overtuiging, zoo 'n bewustzijn van onze nationaliteit, zulk een drang .naar zelfstandig vlaamsch leven in een zelfstandigen vlaamschen Staat, dat wij, die dag in dag uit medeleven met den strijd, erin nieuwe opbeuring kunnen putten en ermee onze strijdvaardigheid kuunen aansterken, gedreven vooruit, vooruit op den weg naar de totale onafhankelijkheid van Vlaanderen! Van uit het verre Oldenburg ginder hooge tegen de grijze Noordzee, onze zee, komt ons van een aldàar gestiehte vlaamsche wacht een brief toe, waarin de jongens ons vertellen hoe zij bewust werden van hun vlaamschen plicht, hoe zij de overtuiging kregen dat Vlaanderen's redding enkel en alléén afhangt van onzen eigen wil, hoe zij vermoedden dat de beste weg, de kortste, de zekerste oplossing de radikaalste is ; zij zetten ons aan niet alleen te ieveren voor de huidige bewe-ging, maar voôr te gaan, als de jonge kracht die de toekomst draagt, in Vlaanderen een meuwen Artevelde te zoeken en, hem toekennende de dictatormacht van den grooten Gentschen Ruwaard, ons te scharen rondom hem, een lijfwacht, ons losscheurende met één gebaar van den ouden sieur en den te lang gevierden leugen : België ! Wij begrijpen best dat het niet gemakkelijk is de rechte lijn te volgen, dat het soms zwaar valt een oud kleed met een schop in den lioek van de rommelkamer weg te werpen, dat een beweging met omzicht moet worden geleid ; maar wij zien ook het gevaar dat besloten ligt in het schipperen rondom een middel, dat algauw voor einddoel wordt aangezien ; wij gevoelen dat de tijd dringt en dat onze beweging er niets anders dan bij winnen kan, indien ailes wordt doorgedreven. Politicke Sclieiding, daarop wachten wij ! Politieke scheiding, het vonnis dat zal gericht zijn tegen de franschgezinden, die ofschoon klein in getal toch nog over een macht beschikken waartegen onze leiders ginder in Vlaanderen hunne schoonste kracht moeten verslijten, een macht, omdat de franschgezinde gedachte wordt gedragen door de hoogere burgerij, de hoogere ambtenaarswereld, de hoogere geestelijkheid ! Weg met de verfranschten, over de taalgrens de vlaamsch-hatende budjetvreters, en naar Rome met den buiten zijn bevoegdheid omgrijpenden Primaat van België ! Daden vragen wij, geen "meetings" ! Daden, geen vergaderingen, waarin de geest voortleeft, de vittende partijgeest van, voôr den oorlog ! Daden, geen aarzelen om die of gene dorre tak die vallen zal van den vlaamschen boom. Daden, daden, daden, die beantwoorden aan den nood waarin we leven, aan de overtuiging waarmee iedereen, die beseft, is bezield, aan de offers gebracht door hen die sinds zoolang in de bres staan voor ons. Dat het Havere in de ooren klinke als 't ge-donder van kanonnen, dat de onojitwijkbare werkelijkheid van een bedongen feit voor hen opspringe als een spook, hun aangrijze als een uitdaging hun toegeslingerd door het Vlaamsche Volk! — ARCHI ! —

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.