Onze taal: weekbladje voor de Vlaamschsprekende krijgsgevangenen

975 0
close

Why do you want to report this item?

Remarks

Send
s.n. 1918, 25 May. Onze taal: weekbladje voor de Vlaamschsprekende krijgsgevangenen. Seen on 28 March 2024, on https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/en/pid/q814m92k1c/
Show text

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

ayi^AANDKHKN iff~~GRO()T (iKNOKGBl || Weekbladje voor de vlaamschsprekende krijgsgevangenen. . Nr. 148. Alten-Grabow. Gôttincren. Giisfcrow. Miinster. Soltau. enz. EEN INTERVIEW Gedurende de enkele dagen, die de heer Luitenant Van Rossein en de atelier dezcs, in 't Miinsterkamp hebben doorgebracht in April laatstleden, hebben we niet alleen kenr.ia gemaakt mot het Aktivisme van het Westfaalsche Vlamingenkamp, we hebben ook kennis gemaakt met het Aktivisme aan 't front, althans op afstand. Wij hebben namelijk een interview gehad met een Vlaming uit Limburg, die in de maand Maart gevangen genomen was. Het onthullen van de waarheid heeft on» toegelaten een blik te werpen in de hel van wantoestanden die aan 't front elke kiem van verbe-tering verstikken. Yan 't Aktivisme in Vlaanderen weten ze weinig af. Wat ze er van weten wordt hun dan nog bekend gemaakt door de meest waarheidlievende bladen als de "XXe Siècle", "Echo Belge" en dergelijke, Vlaamsche krijgen ze ook wel te zien, maar ze komen over het algemeen deerlijk gehavend uit de snijkamer vari cen-soren, bedreven in de edele snijkunst. Wel hebben ze loopgravenblaadjes, die uitkomen als de vledermuizen, maar die kunnen lien niet inlichten over de voile dracht der zaken. Het geval Yan der Meulen b.v. was hun alleen bekend door de officieele dagorder die hun voorgelezen werd door een Waalsch luitenant. Alto tuchtmaatrege-len ten spijt werd ze onthaald op geinor in de rangen. Die oproerige geest en wederspannigheid tegen het "Belgisch regiem" giïten vooral in de rusfoorden achter de lijn, en niet zelden bruisen zij er op tôt een kokende verontwaardiging die tôt daden overslaat. Voor de Frans-kiljonsche officieren zijn sculke oorden dan ook ailes behalve rwsfoorden Een compagnie op oorlogsroet bestaat nog uit 8 tôt 10 Walen en voor 't overige uit Ylamingen. Door den druk dier meerderheid hebben de Ylamingen het toch zoover kunnen brcngen dat de mededeelingen voor wat den dienst aangaat ook in 't Ylaatnsch gedaan worden. Walen en Ylamingen worden dan gewoonlijk afzonder-lijk bij mekaar geroepen en niet zelden gebeurt het dat Walen, die «en weinig Nedsrlandsch verstaan, be-schaamd zij* in hun groepje te blijven en zich bij de a Ylamingen stellen. Hij bevestigde mij "dat voor een ééntalig Fransch bevel, niemand een voet verzet en worden er liedjes gezongen langs de baan, zoo moeten er een gelijke hoeveelheid Fransche en Ylaamsche gezongen worden of 't zit er op." Bijna elke week heeft er achter 't front een Ylaamsche betooging plaats, ingericht in den geest van den grijzen apostel Wate. Onze Limburger wist te vertellen van zulke betooging. Toen op zekeren dag zijne compagnie piket had, kwam er een mededeeling bij de wacht dat er vandaag weer een betooging zou plaats hebben en dat de betoogers als herkenningsteeken een stok droegen. Een peloton werd uitgç^onden naar de verza-melplaats der betoogers. Dit peloton waarvan onze Limburger deel uitmaakte was gecommandeerd door een adjudant-onderoffîcier en beschikte over 9 machine-geweren. Gelukkiglijk heeft het peloton van zijn wapens geen gebruik behoeven te maken, want de adjudant zou voorzeker zonderling opgekeken hebben, toen op 't bevel "Feu" geen enkel schot zou zijn afgegaan. Eene had het kanon uit de moffel getrokken, 'n andere had de klopper verwijderd. Elk had een onzichtbaar stuk weggenomen. In z'n Limburgsch dialekt besloOt hij: "De kons toch wal begriepen datte piotten neet op ein scheeten." Toen ik hem zei dat we na den oorlog niet meer zullen behoeven te betoogen, maar alléénlijk beschermen wat er nu opgebouwd is voor ons, door den Rciad van Ylaanderen die Vlaanderen kultureel, economisch en politisch zelfstandig verklaard heeft, dan glimlachte hij ongeloovig en zei : "'t zou niet meer als recht zijn." "'t Zou niet meer als recht zijn ?" De Ylaamsche grond, die we verdedigd hebben en die ons bloed ge-dronken heeft, zou on» dus nog betwist worden P— Deor België ?— Nog altijd wordt er door de Entente op de trom geslaan voor het kleine België dat is overvallen gewee»t door het groote Duitschland. Maar moe«t de wereld weten hoe die kleine, venijnige staat jaren lang binnen z'n grenzen een nog kleiner volk, de Vlamin-gen, verdrukt heeft, al de sympathieen voor België zouden vervliegen als een droom van bedrog.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
This item is a publication of the title Onze taal: weekbladje voor de Vlaamschsprekende krijgsgevangenen belonging to the category Oorlogspers, published in Göttingen from 1915 to 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Add to collection

Location

Subjects

Periods