^ÂAMDBLÂD DER SOCIALISTBSCHE JONGE WACHT ¥AM GËNT DE KAPITALEN KÉNNEN GEEN VADER-LAND M.EER, ZIJ HEBBEN HET NAAMLOOZE BURGERSCHAP DE WERELD ROND. RUS-SISCHE TZARISTiSCHE BAJONETTEN VER-DEDIGEN FRANSCHE REPUBLIKEINSCHE KAPITALEN EN BELGISCHE VRÎjDENKERS VERTEREN HIER DE OPBRENGST VAN HET ZWEET VAN ARME KATHOLIEKE ARBEI-DERS. Zoo gaat het overal. Dat men nu het nationaal etiket op de flesch plakt, dat is bedriegt den boer om de armen op fiesschen te trekken, hen wijs te maken dat er ovcr de grenzen vijanden van hen wonen, hen daartegen te wapenen, op te hitsen, in de hoop dat zij hurme ware fceîangen uit het oog zullen verliezen, hier. Dat is uit en amen voor de socialisten. WIJ ZIEN LIEVER EEN FRANSCHE, EEN DUITSCHE OF EEN ENGEL-SCHE WERKMAN DAN EEN BELGISCHE EN VLAAMSCHE KAPITALIST. F. HARDIJNS, in Vooruii aan 10 Oogst 1910. Wat ons vereenigt. Het gaat goed. Het gaat zeer goed. Wij hebben door onze arbeid en onze houding reeds de sympathie gewonnen van menig ouder partijgenoot, in wie de internationahstische overtuiging nog immer zuiver en levenskrachtig bleef. Het is een bewijs te meer dat wij de juiste weg zijn ingeslagen. En we denken er ook in 't minste niet aan hem één oogenbiik te verlaten. Wij houden hard-nekkig aan ons standpunt vast, en zui'en ermee wmnen of vallen. Wij zien zelfs mets hever dan dat de grijzen van dagen-ons een vnendelijke hand komen toesteken. Er is overigens niets, niets dat ons van hen scheidt. Wij tellen de ouderdom niet naar de jaren, maar naar de moed en de offervaardig-heid. En zijn er helaas, maar al te veel jongeren die de naam van grijsaard verdienen, er zijn gelukkiglijk nog een groot aantal anderen die jeugdig genoeg zijn ons te begrijpen. Deze laatsten staan bij ons; de eersten kunnen wij niet gebruiken. Moest uit de tegenwoordige ge'beurtenissen, een enge en duurzame éénheid tusschen oud en jong geboren worden, wij zouden de eersten zijn er ons onuitsprekelijk over te verheugen. Want aan het gebrek zulker éénheid gmg de sociahstische beweging dikwijls mank. Ach, wij weten het ja, dat er soms wel eens een jongere gevonden werd, die niet altijd kieskeurig was in den keus zijner woorden, (misschien wel omdat hij bij sommigen zoo bitter weinig instemming vond met zijn jeugdigen overmoed, als het geen kleinzielige tegenkanting was die hij moest bevechten) ;... maar wij weten ook dat er van zekere zijde niets liever gedaan werd dan verdachtmaking te zaaien tegenover jongens die het ernstig en oprecht meenden met de socialistische strijd. En wie ons slechts kende door de mond van diegenen die deze praaljes uitstrooiden, moet zich die vervaarlijke Jonge Wachters wel eens voorgesteld hebben als de wilde negers der Fidji-eilanden, met knotsen gewapend, en dag en nacht op zoek naar al de grijze koppen in de schuilhoeken der partij, om ze de schedel in te slaan. Zéô erg is het nu niet. De socialistische Jonge Wachters maken onvermoeibaar socialistische propaganda, en trachten daardoor de arbeidersjeugd uit de handen te redden van katholieken en liberalen. Dat is ailes. Hun éénige fout bestaat misschien dàànn, dat ze liever tweemaal zeggen dat ze socialist zijn, dan éénmaal. En als ze zich met op de teenen laten trappen, om 't even door wie, denken ze daarbij niet aan hun eigen persoontie, maar aan de zaak die ze vôôrstaan. « Roode Jeugd » is de vrucht van hun arbeid. Elkeen oordeele zelf. En we zijn verzekerd dat we ons in de uit-spraak van elk bewust socialist met zullen hoevèr- te schamen. * Er bestaat echte1" nog een reden, en wel een zeer voor-name ons inziens, wiarorn we de hulp der oudere partij-genooten inroepen. Het is de volgende : Meer dan ooit kpmt het er op aan al de kfnchten die voor de vrede willen vechten, en tégen de oorlog, te veréénigen. Niets mag verloren gaan. En wij hebben « Roode Jeugd » niet alleen opgericht om aan onze jongens het onontbeerlijke theoretische onderricht te ver-schaffen, maar we hebben « Roode Jeugd » ook als een noodhoorn opgestoken in al de akelige stilzwijgendneid der partij, waarin we de leuze « Oorlog aan de Oorlog! » niet meer hoorden weerklinken. Met dit ailes blijven we binnen de ons door partijprogramma en -sîatuten gestelde grenzen. We doen niets meer dan waartoe we berechtigd zijn, maar ook niets minder. In het eerste nummer zeiden wij het duidelijk : met partijtaktiek heeft de Jonge Wacht zich met te bemoeien. En juist dààrom valt het ons nu licht aile partijgenooten, tôt welke taktische stroommg ze ook be-hooren, tôt hulp en steun van onzen vredesarbeid op te vorderen. Wanneer we ijveren voor de besluiten der Internationale Kongressen, dan is dat geen kwestie van taktiek, maar kwestie van zuiver principieelen aard. Slechts hij die aan die princiepen verzaakte kan ons niet steunen, maar is daardoor ook tevens geen socialist meer. Onze NUMMER 3 PRIJS : 10 CENTIEMEN. OCTOBER 1917

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.