Sint-Amands Studentenblad FroÉM voor studenten en oud-studenten van Sint-Aniands college te Kortrijk Verschijnt als 'tpast. Voor wai uitgave en opstel betreft, ailes sturen naar E. H. Mullie, âalmoezenier, D 288. Letterkundige Bijdragen Een Bi'ier In 't Juli-Augustus nummer, verscheen — onze duurbare lezers zullen het zich aan-stonds herinneren — een mooi opstel over « de Oudheid » . Als inleiding, schreef ik boven aan « Na een reis in Italie: Een be-keering. » luid op juichende, dat de studie der Oudheid, die we, ons leven lang, aan-schouwden als de grondigsteenbestgeschikte basis voor de ontwikkeling en de opleiding van de jeugd, te zamen met veel an-dere zoo genaamde verouderdë princiepen leerstelsels en zedenbegrippen, zoo vaak misprezen, of minachtend, met een bewust spotlachje en ook veel medelijden, van de hand gewezen, toch eindelijk tôt hun recht kwamen... en een nieuwen partijganger en hardnekkigen verdediger gevonden hadden. De oude liedjes zijn de beste, zegt men in 't vlaamsch. Schrijver van 't opstel over « de Oudheid » zond aanstonds een fijnen guiti-gen brief in, van de beste soort, om te bewij-zen dat hij, reeds op de collegebanken, de oude Beschaving « aanschouwde als hoofd-factor in de opvoeding » Zôô kan er geen spraak zijn van Bekeering of Bekeerling. Des te beter.... maar 'k blijf toch een beetje sceptisch : nu dat liegt aan de jaren en de vele gebeurtenissen in 't huidige leven. Ziet hier nu dien brief : 5" in zaaimaand, 't jaar 1917 Waarde Heer Mijn compliment. U hebt er een handje van om sensationeele titels te plaatsen boven ingezonden copieën. Maar er is geen mensch die een paar wijdere oogen gezet heeft dan uvv dienaar, toen hij te lezen kreeg dat hij een bekeerling was. Vooreerst ik heb een hekel aan bekeerin-gen. Wij kregen er in de laatste jaren bij karrevrachten. Een modem mensch die zich iefe of wat respekteert moet tegenwoordig zijn bekeering hebben juist lijk hij zijn appendi-citis en zijn loggia moet hebben. En aan die uitingen van den modernen geest, ik beken het graag, houd ik al heel weinig; persoonlijk houd ik er dan ook de meening op na, dat sommige dier gerucht-wekkende bekeeringen ook beter « literari-ter » met dien naam te bestempelen waren dan « IN SE ». Wanneer ik nu in de grootste objectiviteit mijn geweten onderzoek, ben ik mij onbewust ooit iets als een cultureele bekeering doorge-maakt te hebben. Dat ik tôt een sterker bewustzijn gekomen ben van de opvoedende en innerlijke waarde van de studie der oudheid? Graag! Dit gedacht was ik sedert lang toegedaan, en zeker een heel ruimen tijd vôôr mijn reis naar Italie. Wel is de invloed en het midden van dat land daaromtrent heel suggestief, maar niet onontbeerlijk. Ik heb ten anderen immer, van vroegaan af, de oude beschaving als de hoofdfaktor in onze opvoeding aanschouwd. En al heb ik tijdens de grieksche lesuren — zaliger aan-denken — meer Sienkiewiez, Mickiewicz en Byron gelezen — U ziet dat ik rechtzinnig biecht — dan de Anabasis — Xenophontos ; en al heb ik mij nooit de bevoegdheid kunnen toekennen een grieksch werkwoord onder fatsoenlijke voorwaarden te verbuigen, toch had ik in Homeros, Sophocles, Horatius, Demosthenes enz. meer lust, dan ik er ooit Aanvaard door de Censuur. NUMMER 10 en 11. N° i3li datum 22-12-1917. NOVEMBER EN DECEMBER 1917

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.