Syndikaal mededeelingsblad: van de Algemeene Federatie der Vakbonden van Antwerpen

892 0
23 October 1915
close

Why do you want to report this item?

Remarks

Send
s.n. 1915, 23 October. Syndikaal mededeelingsblad: van de Algemeene Federatie der Vakbonden van Antwerpen. Seen on 28 March 2024, on https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/en/pid/j96057dn8q/
Show text

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

SYNDIKAAL MEDEDEELINGSBLAD van de Algemeene Federatie der Vakbonden van Antwerpen De redaktie behoudt zich voor, ingezonden stukken al of niet te plaatsen VERSCHIJNT BIJ GELEGENHEID Redaktie en Administratie : Plantijnlei West, 66, Antwerpen Steun of Loon Het is nu wel niet het juist geschikte oogenblik otn al den nuttigen en nood-zakelijken tijd te verbeuzelen met over princiepen te spreken, bijzonder wan^ neer het gaat over zaken van allereerst levensbelang, zooals de steun op het oogenblik is. Toch is het noodig soms er;op in te gaan omdat van het in het juiste licht plaatsen eener zaak veel afhangt en aanleiding tôt grondige veranderingen geven kan. Een dezer zaken is nu de verplich-tingen der werkeloozen, waaronder in de eerste plaats komt : het arbeiden aan werken van openbaar nut. Het arbeiden aan andere werken dan bedoeld in het règlement van het Nationaal Komiteit, kunnen toch niet in bespreking komen onder opzicht van princiep, daar zelf het Nationaal Komiteit « betamelijk » loon, behou-dens een paar, gemakkolijk toe te geven uitzonderingen, als « normaal » loon verstaat. Het in de meeste gemeenten bestaan-de misverstand of verkeerde toepas-sing is, spijtig genoeg, het werk vah het Provinciaal Komiteit, welk vôôr eenige maanden als uitspraak gaf dat : « elke ondersteunde voor den steun » dien hij ontvangt zulk werk moet » verrichten als het Komiteit hem op-» legt. » Laat ons alvast te voren zeggen dat wat volgt, niet op aile gemeenten doelt. Het kan dat ook niet, want, buiten wat van boven af enverder door de behoef-ten der gemeenten vastgesteld en gere-geld werd, is de rest over 't algemeen één warboel van verschil in opvatting en toepassing. Het is ook onze bedoeling niet het princiep « dat moet gewerkt worden » afbreuk te doen. Daarvoor hebben we hier op deze plaats het aan 't werk zetten der werkeloozen te dikwijls zien prijzen. Doch noodig is, het verschil van opvatting aan te toonen tusschen Provinciaal en Nationaal Komiteit wat betreft : de werkgever in deze soort arbeid. Het Nationaal Komiteit zegt immers toch : De gemeenten welke aan de werkloozen arbeid zullen willen verschaffen, zullen er kennis van geven aan het Nationaal Hulp- en Voedingskomi-teit, den aard van het werk aanduidende dat zij zich voorstellen uit te voeren, alsook den duurtijd en het aantal werkeloozen dat zij zich voorstellen te gebruiken. Het Nationaal Komiteit zal zich beijveren hun de noodige inkomsten te verschaffen en zal hen als toelage eene sorn toekennen, gelijk aan het bedrag der ondersteuning waarop de gebezigde werkeloozen zouden kunnen aanspraak maken volgens het hierna volgend règlement. Wij onderlijnen den zin : de gemeenten, enz, om aan te toonen dat deze en niemand anders kunnen bedoeld zijn als degenen welke uit te voeren werken dienen op te leggen. Dientenge-volge kunnen we gerust het werk verschaffen door de Hulpkomiteiten als verkeerde opvatting aanstippen, welke in sommige gevallen tôt moeilijkheden én voor komiteiten én gesteunden aanleiding gegeven heeft en nog meer geven zal. Werken in sommige gemeenten, gemeentebestuur en komiteit zôénauw met elkander, dat geen of bijna geen onderscheid te maken is, dan ook is die toestand kritiek onder opzicht van mogelijke vergissingen in de weder-zijdsche scheiding van werking en bijzonder van financiën, (moeilijkheden welke immers al meer voorgekomen zijn?) terwijl toch deze handelwijze in-druischt tegen de meening van het Nat. Kom. welke Gemeente en Steun-komiteit onafhankelijk van elkaar stelt bewijze den omzendbrief van den heer Francqui, waarin gezegd wordt : Wij hebben in den jorigsten tijd vernomen, dat de onderrichtingen van het Nationaal Comiteit betreffende zoowel de samenstelling a's de werk-zaamheden van de gewestelijke en plaatselijke Comiteiten somtijds derwijze werden opgevat, dat het karakter van de instelling daarbii werd mis kend en anderzijds dat de onberaden handelwijze van enkele Comiteiten van aard was om een be~ treurenswaardige verwarring te stichteri tusschen hunne eigen diensten en diegene welke afhangen van het beheer eener officiëeie (stedelijke, provinciale of andere) overheid. En verder : Uit haren aard zelf heeft deze instelling (het Steunkomiteit) een privaat en onzijdig karakter. Het is van het hoogste belang dat dit privaat en neutraal karakter door niets worde gekrenkt. Doch we begrijpen al te bestwaarom sommige gemeenten niet over eene scheiding te spreken zijn. Het is een heel werk, welks bekostiging wel eens in de gemeentekas zou kunnen doen tasten. En hoe weinig ook, doet zuîks de bestuurders maar al te gauw af-schrikken van de verantwoording no-pens zulke, voor velen onbegrijpelijke, nuttelooze en onnoodige, uitgaven, welke dan nog met den last aan het beheer der werken enz. verbonden, te zwaar drukken op gemakkelijke schou-ders.Dit geldt wel ten voile voor die achterlijke gemeenten welke er in voorkomend geval zelf niet zouden tegen opzien met den steun «boni» te maken ten nadeeleder behoeftigen. Wij hebben, en velen met ons, het zôô verstaan dat de gemeenten zouden het werk inrichten en onder haar beheer nemen en dat voor de werkeloozen, welke men niet in staat zou zijn te bezigen, de hulpkomiteiten, " onder toezi&ht der gemeetiieii " (tekst van het règlement van het N. K.) de onderstand zouden organiseeren. Dit diende, als princiep, rechtgezet te worden, omdat in de eerste plaats steun en loon daardoor scherp geschei-den worden en in zijn gevolgen van zeer veel beteekenis is, ook voor de waardigheid en het prestige als werk-man der gebezigden, want laat ons zeggen : werken, nog steun krijgen en nég te kort hebben is niet dragelijk voor een eenigzins bewust arbeider. Laat dit dan en ook het feit dat niet één, «de-voor-steun-werkenden» ver- wijten kan luiaards te z/jn, gepaard met de verdere argumenten, de aanleiding zijn om daar, waar het niet is en het maar immers kan eene degelijke regeling van werk voor loon, redelijk loon, aan te vatten. Jiveh. De Soep Zouden onze bevoegde overheden het nog niet noodig achten eens in te gaan op de mogelijke invoering van het uithalen van soep. Zonder nogmaals aan te dringen op het ellen-dige van het wachten voor de bedeelings-lokalen, kan er wel aandacht gegeven worden aan het feit dat vele werklieden welke een of ander werk doen, waarvan de opbrengst hen niet toelaat te huis een pot soep te koken, zouden kunnen profiteeren van de gelegenheid om aan kleinen of kostendenprijs ook eene telloor soep te nuttigen, wat bij velen, wie weet niet hoelang geleden is. De 'ourgersspijshuizen geven goedkoop eten zonder kontrool van inkomsten, wat maakt dat daar menschen komen profiteeren van dien steun, welke het beter kunnen doen, doch wier schrokkig-heid hen aanzet het zôô uit te smeden, onaange-zien het verlies welke den neringdoener, waar ze anders zich zouden moeten bevoorraden, onder-gaat.We misgunnen het hen niet, het zal wel niet gedijen, maar dat men dan ook wat doe voor dezen welke inderdaad verdienen geholpen te worden, dezen welke zich voor het heropbeuren van handel en nijverheid met een schraat loon tevreden stellen. Het gaat toch niet meer op zich van dien plicht te ontlasten door te beweren dat het Komiteit der soepinrichting « privaat » is. Dat weet de stad wel beter. Allo, heeren, een bon mouvement II J. V erwarmingslokalen. Aan Mr wien het aangaat. Het gemeentebestuur van Brussel is op het oogenblik bezig, met het oog op den winter, vier publieke verwarmings-lokalen op te richten, waarvan de dag van opening zal gere-geld worden volgens de weergesteltenls. In aanmerking nemende dat dezen winter zeer velen der behoeftigen niet eens over voldoende brandstof zullen kunnen beschikken om het eten te verwarmen laat staan of de kinderen en zieken de noodige temperatuurshoogte .te houden, is het te verstaan dat de koude de menschen zal op straat jagen om door beweglng zich te verwarmen. Als dat moet gebeuren met de teenen door de schoenen, zou het wel welkom wezen als, gelijk het te Brussel zal zijn, ook hier de menschen zich eens konden de verkleumde ledematen warmen en,zoo mogelijk, een teug warmen drank konden krijgen. Door het oprichten van dergelijke plaatsen zou dan ook het ophouden in de stempel- en andere lokalen vermeden worden. J. Maximum Prijzen Het schijnt dat mijn verzoek in «Range Tijden» geopperd, gehoor heeft gevonden, ofwel, daar men, met mij van die meening was, want, ieder heeft in de laatste dagen de verordening gelezen betreffende den aardappetenverkoop. Een ding daarover nu nog, en een groot euvel is weggecijferd : De overheid — ook de burgerlijke — hoeft in deze kwestie mede te waken op de uitvoering dier verordening, want nog gebeurt het, dat op de markt de aardappelen aan 10 en 11 franken ver-kocht worden. De policie staat, mijns inziens, er voor in, dat daar de verorde-ning niet overtreden wordt. Nu nog wat : de bevolking ook, kan hier wat aan doen : zij hoeft nu niet — om maar spoedig voorzien te zijn, ?aar welbegrepen belang over 't hoofd le zien, door elke gevraagde prijs te ietalen. Wie die gevallen kent, hoeft iie bekend te maken. De boeren hebben ms al genoeg geschoren en scheren ons 10g op meest vaderlandslievende (?) joijze. l(ortom, als nu ieder doet wat hij doen noei, dan komt die verordening tôt haar recht ten spijte van de schraap-zucht der boeren en... ten goede van çansch de bevolking, vooral van de werklieden, die er in aile geval het ergste aan toe zijn. Oogen open, dus! Leborgne. De Steun m de provincie luxemburg Een Brusselsch blad geeft een onderhoud weer met een afgevaardigde der genoemde provincie, over den *teun aldaar, waaruit we het volgende vertalen : In de provincie Luxemburg zijn geene werkeloozen. Er wordt bijgevolg geen werkeloozensteun gegeven. Al dezen welke hun gewoon beroep niet kunnen uitoefenen, worden gebexigd aan wegeniswerken, aanleggen van landwegen, herstelling en aanleggen van waterleidingen, verbeteren van waterloopen en dergelijke openbare werken. De arbeiders worden betaald aan 2,25 fr. per dag «n werken aile dagen. Een provinciaal komiteit staat aan het hoofd dezer werking. Dit bezorgd de gemeentens het noodige geld na van deze de voorstellen nopens het uit te voeren werk, met plannen en lastboeken, ontvangen, onderz«cht en goedge-keurd te hebben. De provincie heeft haren technischen dienst ter beschik-king van het Komiteit gesteld, terwijl 15 kontroleurs aange-steld werden om op de prompte uitvoering der werken en h#t naleven der voorschriften toezicht te houden. Eene opgave van het getai gebezigde werklieden vinden we, spijtig genoeg, niet. Siog over hef MINIMUM VAN DAGLOON voor Sfadswerken Eindelijk kan er wat goed nieuws ge-meld worden : In de lastkohieren van de op het einde van September 1. 1. uitgeschreven stads-werken komt voor, dat er niet meer dan acht uren daags mag gewerkt worden. Het schijnt toch dat dit gebeurt. Dus... beter laat dan nooit. Echter zij het mij toegelaten mijn ver-wondering uit te drukken, waarom er, volgens men zegt, niemand op de vin-gers werd getikt, omdat er meer dan anderhalve maand was verloopen, voor-aleer het besluit van den Gemeenteraad desaangaande werd uitgevoerd,alhoewel er intusschen verscheidene nieuwe werken voor de stad werden uitgevoerd. Het was immers inderdaad in zitting van 2 Oogst 1. 1., dat onze stadsbestuur-ders hun goedkeuring gaven over het vertoog, waardoor men voortaan aan de werken voor rekening der stad niet meer dan acht uren daags mocht arbeiden. Dus, gedurende gansch dien tijd werd den Gemeenteraad voor den gek gehou-den ! Het is goed te zien dat het hier geen «doppers» zijn, die iets miskuischt hebben, want dan zouden deze wel minstens voor veertien dagen hun dop afgenomen worden (lees in de « doplokalen » de plak-kaat over den woekerhandel). Het is nog altijd hetzelfde spel: de nederigen mogen niet het minst misdoen ZATERDAG *3 OCTOBER i9t5 t,u JAARGANG nr 16

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
This item is a publication of the title Syndikaal mededeelingsblad: van de Algemeene Federatie der Vakbonden van Antwerpen belonging to the category Oorlogspers, published in Antwerpen from 1915 to 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Add to collection

Location

Periods