STIVDI1CAAL t» MEDEDEELINGSBLAD van de Algemeene Federatie der Vakbonden van Antwerpen De redaktie behoudt zich voor, ingezonden stukken al of niet te plaatsen VERSCHIJNT BIJ GELEGENHEID Redaktie en Àdministratie : Plantijnlei West, 66, Antwerpen Slecht gebakerd De steunregeling hier ten lande en inzonderheid in de Vlaatnsche gewes-ten heeft alreeds vele tranen van schaamte en vernedering veroorzaakt en ook vele vuisten van verbittering doen ballen. De arme steunregeling zelve is nochtans niet de schuld van dit allés. Zij zelve is de dupe van het lot dat elke regeling,elke bepaling en elke wet betreft, zonder bepaalde autoriteit uitgevaardigd en waarvan de uitvoe-ring aan het initiatief of den willekeur van enkelen overgelaten wordt. De sukkel is ook uitgepluisd geworden onder den microscoop der advokaten-geslepenheidenvatbaarverklaard voor tweeerlei opvatting, één naar de letter en één naar den geest. In het onderhavige geval is het de opvatting naar de letter die de over-winning behaald heeft op den geest. Want, althans dit is een feit. De steunregeling heeft niet het karakter, wat de ouders der regeling haar voor-beschikt hadden. We zijn verzekerd dat nooit de opvatters der huidige steunbeweging haar het karakter van liefdadigheid en aalmoezen - geverij hebben toegedacht. En als bewijs kan gelden dat het N. K. den steun als eene vergoeding voor arbeid zonder winst vaststelde en slechts wanneer geen werk voorhan-den was, die vergoeding zonder tegen-dienst toegestaan werd. Wat dus verkeerd is aan de regeling is verkeerd door de opvatting der uit-voerders. Degroote oorzaak ligt hierin dat slecht begonnen werd. Inderdaad, van eerstaf werd de steunregeling in handengegevenvan onwillige bestuur-derswelke de noodzakelijkheid van den steun zelve niet erkenden en bijgevolg al dadelijk de vernedering, als gevolg van hun wrok, zôô drukkend als 't kon, deden wegen op de gesteunden, ander-zijds wercl ze ter hand genomen door liefdadige menschen en instellingen met eene bereidwilligheid, welke wel eenigzins verdacht voorkwam. Dat deze verdenking niet op lossen grond steunt, bewijzen dan ook meerdere feiten van gewetensdwang welke door middel van den steun kunnen uitge-geoefend worden. Doch we laten dat voorîoopig ter zijde en bepalen ons bij de stelling dat het kind, steunregeling geheeten, goed ter.wereld gebracht, maar heel slecht gebakerd is geworden en wel zôô dat van heel haar eigentlijk wezen niets meer is overgebleven. De opvatting dat liefdadigheid de leiding nemen moet is glad verkeerd, en verkeerd is bijgevolg ook de mee-ning over de gesteunden, en meer verkeerd nog de behandeling dezer menschen. De steunregeling kan alleen haar waar karakter verkrijgen wanneer ze gebeurt door menschen welke kennis hebben van werkerstoestanden en wer-kersmentaliteit, en die hebben de aan liefdadigheid-doende menschen over 't algemeen niet, zoomin als gemeente- secretarissen, bureeloversten of be-dienden welke doorgaans met de uit-voering gelast zijn. De eersten hebben nooit te doen gehad dan met den afval der samenie-ving en het mag niet geduld worden dat ook de gesteunden van het oegen-blik als dusdanig aanzien worden en bijgevolg blij mogen zijn als ze wat krijgen. De gesteunden uit de oorlogsperiode zijn rechthebbenden, niet alleen op steun, ook op eerlijke en menschelijke behandeling en onderscheiding. Wat heden verbruikt wordt aan steun dient slechts om later vertiendubbeld aan produktieve kracht weergegeven te worden. Daarom hebben die menschen recht op, is het dan geen eerbied, dan toch ©p wellevendheid. En hoe men nu de regeling wil ver-anderen, elke wijziging zal slechts een lapmiddel zijn zoolang niet het wer-kerselement, welke innerlijk vertrouwd is met werkerstoestanden en jaren langeondervinding heeft insteunzaken identiek aan deze, de regeling zelve doen zal. En daartoe zal het to«h moeten ko-men. Een spreekwoord zegt: hoe lan-ger de weg, hoe moeier de man >> wat weer eens bewaarheid wordt in deze kwestie. Vele liefdadigheidsmenschen worden de steunregeling beu en wie weet of niet de tijd aanstaande is dat het werkerselement in plaats zich aan « * te bieden zooals nu het geval is, ge-vraagd wordt om de steunregeling in handen te nemen ?? En niet alleen daarom, maar meer en meer, hoewel veel te langzaam, komt, bij ernstig denkende menschen onze opvatting over den geest der steunbeweging naar voren en is het aanbieden van de hulp der werkers-elementen een konsekwent feit geworden.Blijven nu nog alleen dezen welke zich door nevenbedoelingen laten lei-den en ons dit aanbieden van werkers-elementen, in de steunbeweging, door hen als eene liefdadigheidsbeweging aanzien, aanwrijven als eene ter zijde zetting van ons princiep : « geene lief-dadigheid, maar gerechtigden steun » waarvan dan als de, VOOR HEN lo-gische gevolgtrekking komt : de soeia-listen en vakverveenigingen hebben spijt niet vroeger aan liefdadigheid meegedaan te hebben en gaan zich nu op ©ns terrein indringen. Aan bovenstaande is wel duidelijk gebleken dat het er bij ons niet om gaat achter die menschen te werken, maar wel om NEVENS hen, onder dezelfde opvatting aan de steunbeweging hare goede richting te geven. Deze kentering is misschien wel wat groot voor kleine of bevreesde gees-ten, doch we bedenken immer dat eene flinke donderbuide beste verfrissching der lucht meebrengt. Het gaat dus niet om eene raam open te zetten, als eene donderbui noodig is en wie zich van het kleine tôt hetgrootsche kan opwerken, ver-liest nooit aan waarde. , JlVEH. Voor goedkoope Woningen Te Antwerpen is door het Gemeentebestuur een bureel voor het aanschaffen van goedkoope woningen ingericht. Dit bureel stelt zich ten doel als bemiddelaar op te treden tusschen eigenaars welke hnizen of kwartiers aan verminderden prijs willen verhuren en eenigzins bemiddelde huurders, welke wat profijtelijker, zij het dan gedwongen of niet, willen gaan wonen. We weten natuurlijk niet wat het zal uitmaken en of het, zôô opgevat, wel resultaten zal afwerpen. Onze medewerker G. L. heeft in een vorig tium-mer aangetoond hoe vèrstrekkend de werking van dit bureel zou kunnen wezen. Die weg zal niet opgegaan worden. Het bureel zal zich alleen be-zig houden met huurders welke nog niet aan verminderde prijs woonden ; dus met, over 7 algemeen, bemiddelde menschen, want wie werkman is niet reeds gedwongen geworden af-slag te vragen of te gaan loopen vit vrees voor te groote schuld ? ? Het is dus maar half werk. Laat ons hopen dat ■ de leiding van het bureel breeder zijn zal, dan de geest der aankondiging. J. Baas hoven Baas Hebben we niet al meermalen gezegd dat in de Antwerpsche steunbeweging ieder naar zijne eigeneopvattinghandelt? Eenieder zal, ten andere, al wel zelve, en de behoeftigen bijzonder aan den lijve ondervonden hebben, dat we er niét nevens slaan, wanneer we zeggen dat tôt hiertoe alleman baas was, die iets aan steunregeling te doen heeft. Hoe dikwijls hebben we niet bestatigd dat bepalingen, welke niet in den smaak van Mr die of Mr deze vielen, eenvoudig weg niet uitgevoerd werden, zonder te rekenen de keeren dat bijgevoegd werd : « ik ben hier baas » ! Daaraan waren we reeds gewoon ; ook dezen die werkelijk « baas » moesten wezen, hebben zich al aangepast. Spijtig voor hen, maar nog meer voor de gesteunden.Nu schijnt de opvatting anders te worden, te rekenen naar een feit dat ons ter oore komt en aan welks waarheid moei-lijk te twijfelen is, gezien het eenvoudig het uitvloeisel daarstelt van een bestaan-den toestand. Eene geleidelijke evolutie dus. Ziehier in twee woorden wat er van de kwestie is : Een komiteit ontvangt eene klacht nopens onwettige steunver-leening; de «kontroleur» 'n oud-bekende van ons, onderzoekt, maakt rapport, doch het komiteit besluit geen steun af te nemen. Nu schijntzichdeverontwaardiging der gekrenkte majesteit van Mr den kontroleur meester gemaakt te hebben, welke verontwaardiging zich uitte in het beroep aanteekenen, tegen de beslis-sing van het komiteit. Hoe vindt ge dat? Hadden we geen gelijk te zeggen dat de leus « Alleman baas » zich aan 't wij-zigen was? Niet genoeg dat ondergeschikte be-dienden van aile soort inzake eigen werk hunne eigene nukken volgden, nu komt bovengemeld feit duidelijk bewijzen dat sommige dier heeren zich het recht aan-matigen de beslissingen hunner supe-rieuren af te keuren, trachten te vernieti- gen en zich alzoo boven hunne « bazen » te stellen. Dat gaat nu zoo met belaalde bedien-den wat moet het dan wezen als het gevallen geldt waarin onbetaalde perso-nen betrokken zijn. We zijn benieuwd te weten hoe de zaak zal afloopen. We willen weten of personen, welke de eerste uur van den nood, de handen uit de mouwen staken om gratis tijd, moeite en geld te besteden aan de steunregeling, zich dergelijke klap in het aangezicht zullen laten wel-gevallen.Dit is voor ons van groot belang, want gebeurt dit wél, dan zou ôôk ons ailes vrij staan en kan niemand, wanneer wij, zelfs brutaal (wat tôt hiertoe nog nooit gebeurde) iemand zijne zaligheid zeggen ons verwijten diens waardigheid te kren-ken. We zouden nochtans daarvan geen gebruik maken. Wij zelve zijn de eersten om discipline aan te bevelen en zouden ook nooit zulke feiten dulden al zijn we maar « werklieden ». Het is nu te bezien of de « gros légumes » zich al of niet onweerdiger dan werklieden zullen gedragen. J. Herstellen van Kleederen In ons vorig nummer hebben we er op gewezen dat voor alleenstaanden en kinderen de kleederen konden hersteld worden in bat Werkhuis d»r Harmonie. "Deze werking gaat nu ook over de gezinnen uitgebreid worden. Wekelijks zullen 1000 bons, ieder geldig voor het herstellen van 4 klee~ dingstukken, door de verschillende wijkkomiteiten uitgereikt worden. Het getal bons zal dus zoowat voor elke wijk varieeren tusschen 80 en i5o per week. De aandaeht wordt geroepen op den eiscb dat de te herstellen kletdingstuk~ ken moeten zoo zuiver mogelijk wezen. Zooniet worden ze geweigerd, wat be~ grijpelijk zou wezen. J. Schoolvoeding voor kinderen Onze vriend E. J. gaf in het vorige nummer een overzicht van ons pogen tôt het verkrijgen van de schoolvoe-ding voor de Antwerpsche kinderen en van den gaïag en den gelukkigen af-loop van die inrichting. Zeggen we terloops dat, naar uit in-lichtingen blijkt, ailes thans, dank aan de kranige uitveerders, flinkzijn gang gaat. Hoe neodzakelijk dergelijke inrichting zich veordeed bewijst het feit dat verschillende gemeenten in den om-trek onmiddelijk het goede voorbeeld gevolgd hebben. Zoo noemen we Hemixem en Borsbeek. Verder is Borgerhout gevolgd met noenmalen en in Berchem is de zaak ook ter studie. Maar wat beter is, zal toch wel het volgende wezen. Uit vertrouwbare bron is ons ter oore gekomen dat het Nat. Kom. zinnens is de schoolvoe-ding over het heele land op hare kos-ten in te richten. ZATERDAG i5 Juh 1916 *de JAARGANG nr 9

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.