Prijs p«r Eummer : voor Belgi'é S eentiemeii, voot don Vreer^ie 5 eontiemea Telefcon ? RedaotS© 241 - ^dsîîisîisiiratle 2S45 ^aaaîslîsp B ifaart 1S14 IOni!oter-U itgeetster las* Maatschsppij H ET UCHÎ bestunrder» p> de VI5CH. Ledeberg-Qent ,. REDACTIE . . administratie i HOOGPOORT. 29. CENT VOORUIT Orgaan der Be!g/$che Werkliedenpartjj\ — Yerschijneride aile dagen. * A BON NEMENTSFRÎJS BELGSE Or ie maanden. . . , . fr. 3.25 Zes maancieti fr. 6.50 Een jaar. . fr. 12.50» Mtn abonneert zich op aiie poscbiueeit# DEN VREEMDE Drie maanden (dageiijka vcrzonden) ff. 8.7, Sociaal Politiek Overzicht ■ belâsting op het itikomen in FrankrSjk NIEUWE ZWENKING VAN DEN OvEKLOOPEIÎ BRIAND WORDT VOORZIEN \vee gebeurtenissen in de binnenland-« poliùek trekken vanochtend in de den groote aandacht en er is luid gerueht tient de houding van de beide yooraan-jnde mannen van het oogenblik, Cail-ï, minister van financiën en hoofd van radicale partij, en Briand, oud-premier, naâr hij hoopt toekomstig premier, tfd van de «Federatie der linkschen » Aération des gauches). iinister Caillaux heeft bij den Senaat een Blé avtikelën-reeÈs ingediend ter ver-iging van een bestaand hoofdstuk van het iwrp inkomsten-belasting. Volgens een atal bladen van verschillende richting, 1er andere de Matin, Petit Parisien, Earo. Echo de Paris, hebben die nieuwe irstellen als rneest teekende eigenschap : i vrystelling der Fransche rente van de fomstenbela-sting, een huldiging dus van zoogenaamde « immuniteit van de Fran-îe rente;,. Dit nieuws was inderda^id rstellend. Men herinnert zich, dat minis-t Caillaux steeds de groote tegenstander a een vrijstelling der Fransche rente ie wcest. ; ' _ _ \,L'_ lu 1905, als minister van financiën, stelde ! reeds, de kwestie van vertrouwen op dit ut en deed door de Kamer de immuniteit :r rente bij een inkomsten-belasting ver-l pea. In December jongstleden slaagde j crin het kahinet Barthou omver te versa, omdat Barthou vasthield aan de immu-bit van de rente, bij gelegenheid van een 0 :gestelde nieuwe leening. En thans zou i)zslî die immuniteit in den Senaat komen Borstellsn ? Het was nauweÈjks te geloo-p, il is in de Fransche politiek op het ge-Mun meeningsvera-ndering of zoo als la : t enphemistisch nœmt : gedac-hten-r hsel vecl Ktogeîijk. iilaar T,as het waar i Ilielclen de nieuwe pi dien van ministër Caillaux werkelijk 1 vrijstelling van de Fransche rente in? *?rcjtstê bladen beweerden het, ook een M-blad als het Journal, dat zich in de plitiek gewoonlijk tôt neutrale informatie Wlt, kondigde het aan. De ministerieele Nen kikten er echter heelemaal niet vau f ^oeh gaven ze even goed als de andere P tekst van de nieuwe voorstellen van ®!aub weer. De Radical gaf dien tekst »» in ^extenso, een aantal kolommeii pfe. Maar, zult gij zeggen, als de tekst e- voorstellen openbaar gemaaktis, kan er ?c(l Seen onzekerheid bestaan o£ nu al of f; Caillaux de immuniteit voorstelt. Men ' f f'®n ^e'îs'ti imniers maar te lezen. Al-tsheb jk gedaan en — ik ben er niet veel f'aer mee gekomen. Inderdaad wordt de Kascne rente er niet meer met name in c loenid als ook behoorende tôt de aan een 'iere belastine: onderworpen inkomsten. woverrehad ikook eerst aa.n het verstel-■ te bericht willen gaan gelooven. Maar ®as oen voorlaatste lid van een artikel ;mij deed |wijfelen; de tekst liet de oe-ijklieid open, dat deze bepaling uit-ge-^' moest worden als ook op de Fransche j jSteri^e te slaan. Zonder nadere bestu-V ,r Troeger aa.ngenomen teksten î , a, ?c^er niet uit te maken en ik er-_ ■ '*t net stellig een zonderlinge manier >J !ia °.m zoo'n brandend punt te regelen. iacier2i)ds^zou het nog veel zonderlin-1 Jf' a's minister Caillaux plotseling loidi Jroegere opva.ttingen over boord Ifrputi1 v°orstander van de immuniteit t y werd- Het ligt dus voor de band, tel ii p6en 0 ander taisverstand in Lefc idon'i. ,!6a °PZ0t'telâjk gewekfc misrerstand Ïaûïî met weîk doel. in viens Mlauv J<iS ,13, maar a£ te wachten, wat Nrden u,tiegging in bladen zal ant- PftenTlA^6 Je.^>eurteniB bestaafc in verkla-FSen ri„,V nand SÎ^ren in de wandel-fechtenrU., ^amer Sedaan. Ondanks de ver-!an dit vont, i emff' gemattigde bladen fiton d,t ,i ai geven, maakt men er toch fikten aanvoi era.^i® Briand na den mis-[orden h, r]'.|fV^niVr^das 3-1' nog îosser 8e" fi.in en dàf p -ie ^0Pstukken zeer verdeeld P? naar lini n'n , Persooniijk een zwen-FWen hét'bf-'r C|6 van de radi- liden i? ' S kabinet aa.n het voorbe- °™ d"r* frabkmjk f lIn»^)®WENDA-G D00R kjr JAURES tJEEEID t,0ï»8ndae '^ Jaar V001, eeret de ^?otemeetin»' SehoudM' door een <îoor buitenlanders zullen spre- ken en verschillende vergaderingen in andere steden, o.a., Lyon en Nice. Zoo zai de eisch van het Algemeen Vrou-wenkiesrecht a.s., zondag door Europa klinken tôt aan de stranden der Middeîland-sche Zee. OISiTSOHE-fiyK EENE BETOOGIÎN'G TEGEK DE YEROOR-IJEELINtt VAN ÏÎOSA LeXEMBILM-Vrijdag avond had in het Guc-kauer Ho£ een vergadering vlaats, die door de sociaal-demokratie als protest tegen de veroorclee-ling van Itosa Luxemburg was uitgeschre-ven. O. a. sprak Bosa. Luxemburg zelf over haar procès en verdedigde zich tegen de beschuldiging, dat zij de militairen tôt onge-hoorzaamheid tegen de wet zou hebben willen aanzetten. Na aïloop der vergadering had op straat een dêmonstratie van onge-veer «3000 personen plaats. Len groot aantal demonstreerenden trachten door de Breite Strasse naar het Paleis op te trekken, maar de politie siaagde er in hen terug te drin-gen. Arrestaties liadden niet plaats. zwEm® DE VERlvIEZlNGSTRI.5 D EN DE PRO-(.'L1M VTTE VA>' DEN IvONING GYER DE LEGKBKWFSTiE. De reakfcie hoopt den verkiezingsstrijd te winnen door hem te stellen onder het tee-ken van de «laadsverdediging». Dit wordt nader bevestigd door de bev/oordingen van de koninklijke boodschap, waarbij de Kamer wordt ontbonden, door Reuter overgeseind : « In beide Kansers is heden het volgen-de schrijven van den kouing yoorgeljgzen : « Daar ik uit bezorgdheid voor de veilig-heid des rijks mij genoopt heb gezien aan het voile door nieuwe kiezingen voor de Tweede Kamer gslegenheid te geven_ zijn nieening over de kwestie der vercîediging uit te spreken, heb ik besloten de Tweede Kamer te ontbinden en te gelasten, dat in het geheele rijk nieuwe verkiezingen voor tîs Tve de Kamer zulleu wordrn g»lw-den.Later zal ik bepalen op welken datum de nieuwe Rijksdag zal bijeenkomen». ZUlB-âFRBKA DE LEVENSLANGE VERBANNÏNG DER NEUEN VAKLEIDERS DOOR DES VOLKSRAAD GESTEMD Een telegram heeft reeds gemeld, dat de Volksraad de levenslange verbanning \ an de negen heeft goedgekeurd.^ Men her-inrterb zich, dat het er eerst tien heetten te zijn. Den tienden, George Kendall, kon de politie niet te pakken krijgen. Vermomd ontsnapte hij in een tuf naar een klein station tusschen Johannesburg en Durban. Hier ging hij scheep op een vrachtboot en nu is hij te Sydney aangekomen. De arbeiderspartijleiders in den Volksraad liebben, gelijk men weet, de aanne-ming van het verbaDningsartikel lang ver-traagd. Creswell stelde o. a. voor, den naam van Poutsma te vervangen door dien van Botha, betoogende dat het ministerie Botha de staking had veroorzaakt. Andrews stelde voor, den naam Bain weg te laten. Hij zei dat het Verbond van Vakvereen'igingen, waar hij secretaris van is, verbonden is aan een dergelijk lichaam in Engeland, en dit, naar hij had gehoord, wraak zou nemen door Zuid-Afrikaansche wa-ren, als vruchten en wol, in Engelsche havens besmet te verklaren. Volgens een bericht uit Kaapstad heeft de arbeiderspartij in den Volksraad de bootwerkers en spoorwegwerkers in Engeland het verzoek daartoe gedaan. TOM-MANN, BEN TILLET EN JIM LAR-KllS ZOEDEN NAAR ZUID-AFRIKA ÏREKKEN. Tom Mann vertrekt morgen naar Zuid-Afrika,Hij gaat,zegt hij, de arbeiders daAr in hun vereenigingsleven helpen tôt tijd en wijle de negen ballingen terug zijn. Hij denkt nie^, dat de Unie-regeering hem de landing zal beletten. Anderen denken echter van wel. Men verwacht dat Ben Tillett spoedig volgen zal.Van Jim Larkin spreekt men nu niet. Misschien vreest men, dat hij den boel in de war zou sturen. De arbeiderspartij in Engeland is ailes behalve gesticht over de uitzending van Tom Mann. Wie zitten toch in heb comité, dat hem uitstuurt 1 vraagt het weekblad Labour Leader, Zijn het dezelfde mannen, die geld geven voor rebelsche parlements-candidaten? Tom Mann is wel de laatste man die nu naar Zuid-Afrika moest gaan. Zoo oordeelt er ook het partij-weekblad «Justice» over. Morgan en Me Kerrel, twee van de ballingen, zijn te Londen bij een specialiteit geweest. Hij verklaarde, dat zij aan mijn-tering lijden. Dat is de vreeselijke ziekte, die duizenden mijnwerkers in de goudmij-nen aantast en veelal den dood of lang-zame uittering ten gevolge heeft. m verspreidt U m hiai Recht op antwoord Gent, den 4 Maart 1914. Den heere Uitgever van «Vooruit» te Gent. Denzelfden dag dat Gij in «Vooruit» de onzinnige beschuldigingen aan miju adres uit «De Voiksstem» van St Nikolaas over-naamt, had ik juist in aanbevolen brief mijne bemerkingen aan de redaktie van gemeld blad gestuurd. Vermits Gij dezelfde lasteringen overdrukt, zult ge ook wel mijn antwoord aan «De Voiksstem» willen over-nemen, en dit zonder verder aandringen. Uwe lezers zullen dan zelf wel kunnen oordeelen wat er overblijft van dat «prach-tig requisitorium tegien oen dompersleider». Hier volgt de brief : Den Hecre Uitpever vais «De Voiksstem ran 't Waasland», te St Nikolaas. Gent, 2 Maart 1914. MIJNHEER. Ge moet mij niet lang uitdagen : ik ben hier reeds om uwe uitslagen te beanfvoor-den. En 't is niet alleeu voor de haarsnij-ders, die-.te. Lokereu in de Polkaschool ver-gaderen dat ik herhaien wil wat ik te Eecloo heb gezegd, maar zelfs voor al de lezers van Ùw blad. En dat tegenspreke-lijk débat zullen we zoolarig rekken als 't u maar believen kan. Dat is toch toegevend pijn, hé? In aile geval, in uw blad van 27 en 28 Februari 1.1. hebt Ge mij aangevallen en gelasterd, en ge krijgt dus zijn antwoord ter iulassehing. Gebeurt dit laatste niet, da.n weet ik waar mâj te wend. i. Na deze inleiding komen wij tôt den Studiedag van Eecloo. Deze had plaats den 8 Februari. Gij beweert den 15den Moi. Nu, dat is maar eeue kleine fout; van den kant der socialistcn zijn we aan meer gewoon. Ik hield te Eecloo eene praktische voor-dracht over vak- en standsorganisatie. 'k Lçerde daar: De beroepsorganisati'î raoet aile andere organisatie voorafgaan. Immers, 't be-bestaan der werklicd'en h-angt grootendeels af van hét loon dat ze in ruiling vas hunnen arbeid ontvangen. De onderhoudskosten van ons bestaan en van dit onzer familie moeten door ons loon gedekt worden want andere bestaansmiddel^u dan de opbrengst van Kunnen arbeid h'fciuen de weiklieden gewoonlijk niet. Als !t loon het eenig be-staanmiddel uitmaakt, moet het doelmatig beschermd worden en dat is de taak der vakvereenigingen. In vele nijverhedeu en nijverheidsplaat-sen zijn de loonen der weiklieden nog veel te laag om op behoorlijke wijze in de onderhoudskosten van het leven te voorzien. Wilt ge bewijzen ? We zullen eene begroo-ting opmaken van eene familie van vier le-den, man, vrouw en kinderen. Naar eene wetenschappelijke voordrachfc over volksvoeding, die wij bijwoonden, kan een volwassen werkman, tôt norma-len arbeid verplicht, zelfs wanneer hij zich be-dient van de goedkoopste voedingsmidde-len, zich niet voldoende voeden wanneer hij aan zijne voeding niet 65 à 70 cent, per dag besteedt. Neemt daarbij 60 cent, per dag voor de vrouw, en 35 cent, voor de voe ■ ding van elk kind, dan komt men reeds tôt 2 frank per dag, 14 fr. per week, ta oit voor voeding alleen. Maar naast de voeding moet ook voorzien worden in i'e unia-vesting, verliehting en verwarming van het huis, onderhoud ran den huisraad ; klee-ding; lezing ; verzekering; ontspanniag en onvoorziene omstandigheden : AVe rekenen voor huishuur 2,50 fr. ; voor verliehting, verwarming en onderhoud, 3,50 fr. ; vojr kleediug, 3 fr. ; voor lezing, 25 cent, voor verzekering, vakvereeniging, mutualiteit en pensioenk-as, 1 fr. ; voor ontspantiiag, 1,50 fr. ; voor onvoorziene geyallen, 1 fr. Dat maakt samen 14 + 2,50 + 3,50+3 + 0,25 + 1,50 + 1 = 25,75 fr. per week. Hebben we te breed gerelcend? Wij beve-ren van neen. Iîewel, waar zijn de familievaders die geregeld aile weken thuis 26 fr. kunnen af-geven ? Ze zijn weinig talrijk. !t Blijft dan ook eene groote waarheid, dat vele weiklieden, de eerste 15 jaar van hun huwelijks-leven ; 't is te zeggen : zoolang er geene kinderen zijn die iets mee verdienen, geregeld te kort hebben, moeten zuinigen op datgene waarop niet mag gezuinigd worden, of de vernedering moeten ondergaan van zich te wenden tôt de openbare of bijzon-dere liefdadigheid om geholpen te worden. Die toestand is vernederend, anti-ma<atschappelijk. 't Is volstrekt onwaar, dat het in handel en nijverheid best gaat als do werklieden zich tevreden houden met lage loonen en lange werkdagen. Het tegenovei'gestelde is veeleer waar. De werklieden maken een groot cîeel der be-volking uit; stijgfc hunne koopkracht door de verhooging vau den lobnstanclaard, de handelaars en neringdoeners hebben er de eerste profijten van,'want zij hebben aan die talrijke volksklas meer te verkoopen, en derhalve ook grootere bestellingen te doen aan de nijverheid. En hoe kan nu de loonslandaard tôt dat noodzakelijk peil worden gebracht, zooniet door de macht de beroepsorganisatie? Ander maatschappelijke instellingen zijn stel-lig rmttig, maar oefenen geen invloed uit op den loonstandaard. Daarom zeggen wij steeds : vooraf beroepsorganisatie. Dat was mij eerste stelling. Voelen de haarsnijders zich nog niet beleedigd 1 US^g^sSS"v "" J We moeten niet alleen eene machtige vak-beweging hebben, maar ook verzekering tegen de andere omstandigheden. Wij moeten het vooruitzicht derwsjze bij de werklieden ontwikkelen, dat al degenen die in de nijverheid worden gebezigd zich insgelijks verze-keren tegen ziekte en invaliditeit. Vrouw en kinderen zouden minstens moeten verzekerd worden voor geneeskundige verzorging, de broodwinners ook voor stoffelijke onder-s>teuning. En al de leden der familie moeten zich tegen den ouden dag verzekeren door aansluiting bij de pensioenkassen. — Nog niet geërgeid, haarsnijders? — Willen wij onze verzekei'ingsinstellin-gen doen bloeien, Wij moeten verstàndige mannen en vrouwen hebben o:u ze te bestu-ren. Verstand is nergens te koop, kan inte-gendeel ontwikkeld worden. Daarvoor zijn studiekringen de geschiktste inriohtingeh. Uit de verstandelijke ontwikkeling volgt eene zedetijke kracht, die de vruchtbaar-heid onzer werking vertienvoudigt. Niet alleen willen we verstàndige werkers vormen, maar ook flinke vakmaunen. De losse arbeiders, die geen bepaald vak ken-nen. zijn de koelies der nijverheid, hebben altijd het vuilste en het zwaarste werk, verdienen gewoonlijk de laagste loonen. Waar christene vakvereenigingen bestaan, komen gewoonlijk beroepscholen tôt stand, worden beroepsleergangen iagericht, etijgt de zuclit naar \ akbekwaamheid. Door deze laatste verbeteren wij den toestand der werklieden, en begunstigen we tevens de nijverheid. — Ge moet maar zeggen als ge U geërgerd voelt, haarsnijders ! Ik ging voort — luistert hier nu goed : We moeten niet alleen verstàndige en be-kwame mannen vormen, inaar çok zedebijke menschen, bij dewelke plichtsgevoel en rechtsbetrachting ontwikkeld zijn. Om geacht te worden in de maatschappij moeten de werklieden beginnen met zich zelf te achten. Zij moeten opgaan tegen ailes wat verlaagt en ontaardt, vooral tegen zedeloosheid, dranksmisbruik, sportdrift. I Goede sociale werkers moeten noodzakelijk overtuigde drankbestrijders zijn ; want drankmisbruik is de grootste hinder onzer maatschappelijke beweging, is tevens eene bron vau vele stoffelijke en zedelkjke ellende. Zedelijkheid moet steunen op den Gods-dienst. Het socialisme is goddeloos in strek-kiug en in zijne werking. Door de goddeloos-heid wordt liet, r-edenbadefî bevorderd, en WTo wordt Veel zielslijdeh gèstort in de f&mi-liën. In het boek « Les ravages de l'éeole Neutre en ïïamaùt », dat tôt nu toe door geen enkel socialist is tegengesproken, zien wij op treffende wijze geschetst tôt welke goddeloosheid het socialisme voert, en hoe het zedenbederf door het socialism wordt bevorderd. Wij vertalen daaruit eene eukele bladzijde, die wiij hieronder in drukletters geven : < Vau zooha^ist de kinderen hunne eerste » communie gedaan hebben, is 't gedaan » met 't beoefenen van den godsdienst. Be-» dorven door de sehool, verbeest door het » werk, meêgesleept door slechte voorbeel-» den, verliezen de kinderen weldra aile » eergevoel en plichtbesef. » Het familieleven bestaat voor hen niet » meer. De jongens, dikwijls ook de meisjes, » betalen thuis den kost. » Op 15 jarigen ouderdom en soms nog » vroeger, verlaten zij het ouderlijk huis, geven zich aan ontucht over. » Tôt huwelijksouderdom gekomen, velen ■> verzaken aan het kerkelijk huwelijk, ver-> genoegen zich met het burgerlijk. » In het kolenbekken van Cha.rleroi, vol-» gens kanunnik Lali<^u, pastoor-deken, zijn » 1/3 der huwelijk, vergenoegen zich met het burgerlijk. ' In sommige gemeenten zijn de burgerlij-» k< bègravingea van 25, 40 tôt 50 ten hon-» derd. — ïe Forchies, op 250 huishoudens die niet » kerkelijk getrouwd zijn, zijn er omtrent » 130 koppelingen. Te Souvret, in 1906, 15 » kerkëlijke huwelijken tegen 20 burgerlij-» ke ; in 1907, 9 tegen 22. » De burgerlijké begravingen ta Souvret s wissëlen af tusschen 30 en 40 %. » Te Favt werden in 1908, 23 kinderen ge-» doopt op 39 die geboren waren ; in 1909, » 27 op 40. Op 2200 inwoners, in 1908, hiel-» den . 65 hunnen Paschen ! » Te Bois-de-Bossu 40 % der kinderen » doen hunne eerste communie niet meer, » en de lielft der begravingen zijn burger-» lijk. v Te La Hestre. van 1 Januari tôt 15 Mei » 190S, 21 burgerlijke begravingen tegen 7 '» godsdienstige : slechts één zieke had de » HII. Sakramenten ontvangen. » Geen enkele werkman te La Hestre gaat » ter kerke; 55 à 60 °'1 der kinderen doen » hunne eerste communie niet. » De echtbreuken vermenigvuldigen kolos-» saal, de ontucht woekert geweldig. Ziedaar een beeld van de toestanden in Henegouwen na 20 jaren socialisme ! Het socialisme heeft overal dezelfde strekking; derhalve moeten de uitslagen overal dezelfde worden. Vie christen is, zijn kroost bemint, znij huiselijk geluk behartigt, moet het socialisme bestrijden. Zijn soeialisten voor deze uitlatingen ge-ergerd, wdj kunnen er niet aandoen : niet om hun plezier te doen, zullen wij onze overtuiging smachteu en de feiten verzwij-gen.Toen was ik het einde mijner voordrac-ht genaderd. Ik wees er nog op, dat wij de jeugd eene sociale opleiding moeten bezorgen. De jon-ge mannen van heden moeteu e.eu-Kiaal etue , opvolgers worden in de christene sociale) beweging. Daarom moeten wij bij hen vanj nu af bij hen liefde en geestdrift voor onze! zaak wekken, door hen onze beweging tei leeren verstaan. Wij moeten strevçn naar d^ volledige zelf-1' standigheid van onzen stand. Met het oog' daarop moeten 'vij oiize maatschappelijke) werken samentrekken iu machtige werklie-, denbonden. De werken moeten elkander aan'vuîlén, en de werkers moeten elkander de hand reiken. Spijts de onverschilligheid der eenen en de kleingeestige tegenwerkingi van anderen hebben wij eene machtige beweging geschapen, waaivan de hoofdinzet de christene begiuselen van liefde en recht-vaardigheid te doen heerschen, het volkj door hoogere beschaviug en veredeling terug te brengen tôt God. onzen Meester. Ziedaar, beknopt samengevat. wat ik op' den Socialen Studiedag vàn Eekloo heb ouderwezen. En gij moogt vrij gelooven, dat ik succès heb geliad ! Ge zult békennen, dat dit nogal een j beetje verschilt met' hetgeen ge mij in Uwe «Voiksstem» toëschrijft. Ik looeheh niet dat er, bij de bespreking die o|j mijne vçordracht volgde, eenigeî woorden zijn gesproken uver de haarsnijders, echter niet alleen over deze van Lo-keren. Wie erover gesproken heeft en wat' er over gezegd werd, zal ik in mijne vol-gende briefwisseling meedeelen. Vooralsnu meeii ik Uwe eerste uitdaging beantwoord te hebben, zelfs voor een tal-rijker pxibliek dan Gij hadt voorgesteld. Ik hoop nog wel in mijn leven gelegenheid te zullen hebben oin.aau de haarsnijders vau, Lokerén, de socialif<tische zoowel aïs de andere, mondelings te herhaien wat ik te Eecloo heb onderwezen. lutusschen kan ik U bedanken omdat Ge mij de gelegenheid' hebt geboden, in uwe kolonnen eenige ge-. zonde gedaehte te ontwikkelen. Geloof1 •ilôt vrij, aan eenige grove woorden van' «ocialistisehe zijde stoor ik mij bitter weinig. Wel maak'ik soms eens lastig, als ze, zoo naainlo.os of bedekt lasteren en schel-; den. En da.t kunnen ze goed! Gij hebt het! eerlijker gedaan, en daarom breng ik U; gaarne hulde. .In de hoop ~- 3s het wel noodig die hoopj uit te drukken, als ge weet dat de wet er 1 toe verplicht? — dat ge deze regelen in. L w eerfftvolgend nummer zult laten ver-1 schijnen, dank ik ,U nogniaals voor de geboden gelegenheid voor medewe rking aau n*) blad jterèns groet ik u beieefd. RENE DEBRUYNE, Sekret-aris vàÉC het Algemeen Christen Vakvërbotid. * * * ARMZALIGE AUGEMENTATIE M. De Bru y c e heeft vele woorden ge--bruikt om nevens de kwestie, door « De Voiksstem » in den grond aangeraakt, te beantwoordeu. De domper is echter fier over zich zelf en dat is toch ook iets. \\ at stellen wij yast? le Dat hij de vraag ontwijkt voér de haarsnijders, die hij be-leedigde, te debatteeren ; 2e dat hij niet in-, gaat op de grieven door <■ De Voiksstem » opgeworpen, en HOE een (leel der haarsnij-ders aan een loon van 24 fr. kunnen komen ; 3e dat hij niet tracht te ontkennen wat de oorzaken van den huidigen toestand zijn, noeh te looehenen wat de soeialisten in het1 werk stelden om er verbetering aan te bren-gen;Vv ij besta-tigden ook in het verslag over den Studiekring (?) welke vôor rijke men-' schen gehouden werd, dat M. De Bruyne zegde : le De werkers moeten 27 fr. ter w'eke' winnen, maar leven er te Lokeren met 12 fr. gezien aîij 12 fr. aan drank verbrassen, en 2e (fe vlamingen kunnen meer doen met 15 fr. dan de Walen met 30 fr. M. I)e Bruyne leerde dus de rijke heeren : ; met 15 tr. hebben de vlaanisehe werkers ge-noeg. Dus, geene loonsvermeerdering voor, hen. Is het u klaar, lezers, hoe de dompers-1 leiders spreken wanneer zij vôor rijke menschen staan ? M. De Bruyne is steeds bereid ons blad vol te zeeveren, doch een débat aanvaardf hij niet. De moed ontzinkt heiii. Dàt is de held ! mm .mm SSfc- -«.»• In de Kamer (Daar deze kopij ons eveneens te laat to'cw kwam, moeten wij het verslag, zooals het vorige, inkorten. Red.) Vervolg, zitting van VrUdag G Maart M. H U Y SH AUWER (in 't Vlaamsch). — Mijnheeren, de misschien minst gekende, maar nochtans zeer nutbigo bedienden zijn de gevangonhevakers en de surveillantén der weldadigheidsgestichten van den Staàt. Het is waarschijnlijk omdat die bedienden weinig of geene gelegenheid hebben hunne wensclien aan den man te brengen, dat er bijna nooit van lien gesproken wordt, en dat er om zoo te zeggen riiémand is die zich met hun lot bekommert. De gevangenbewaker kan maar op 25 jarigen leeîtijd het exaam afleggen. De be-noeining komt gewoonlijk op 28 of 30 jarigen ouderdom. Op aezen leeftijd zijn de werklieden voile auibachtsman, en voor het, allergrootste deel getrouwd en vader van familie. De heer scaJ, «ùj uochtana taeW

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.