Vooruit: socialistisch dagblad

674828 0
close

Why do you want to report this item?

Remarks

Send
s.n. 1916, 14 May. Vooruit: socialistisch dagblad. Seen on 29 March 2024, on https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/en/pid/5q4rj4bd67/
Show text

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

32e ijaar » N. 133 Pnis per nemmer : voor België 3 oentiemen, voor den 1 reemde 5 centiemen Telafoon : Redactse 247 - Administratie 2845 Zondaçf 14 MÉ1 1916 Drnkster-UttgMfMar lanyMaatschippiJ MET LICHT . bestuarder » p. VI VISCH. Led«b«nM3itift .. REDACT1E . . ADMINISTRATIE HOOGPOORT. 29, GENT VOORUIT ABÛNNEMENTSPRIJS BELGIE Drie maanden. » » , , tr. 3.25 Ze» maanden ■ , . , , Ir, 6.50 Een Jaar....... fr. 12.50 Mco abonnesrt ridi op aile posibarvde» DEN VREEMDE Drie Diunden Idftgelljka verzonden). ..... fr. 0.75 Orgaan der Be!ffische Werkliedenpartij. — Verschjjnende a/k dagen. BEKENDMAKIN6EN BIJTOEGSEL TOT DE VERORDENING ytreffende begunstiging vwn vijandelijJce ' militaire personen van 15. 10. 15. (Ver-ordeningsblad voor het etappcngebiea bit. 87). Ciifer 3 (cijfer 4 in den Vlaamschen tekst) verkrijgb het volgende bijvoegsel: In minder gewichtige gevallen, voorna-melijk indien de begunstigingshandelingen door de echtgenoote of door de kinderou on touw gezet werden, mag eene gevange-msstraf van ten minste vier weken worden tcegepast. A H. Q-, den 5 Moi 1916. Der OberbefehLahaber, ÏÏertog Albrecht von Wûrttemberç. VERORDENING Mreffende de wijziging der taxe op de lci-nemavertooningen en de toepassing dier taxe op andere openbare vermakelykhe-j heden. | § 1. De taxe waaraan, krachtens artikel ééc der wet van 3 September 1913, de on-dernemers Tan kinemavertooningen, con-certen. bals, wedrwinen, apelen of andere vermaKelijkheden toepasselijk gemaakt. [ Met wijziging in artikel één van voor-melde wet, wordt het bedrag der taxe een-rorrnig gesteld op tien ten honderd van het totaal der ruwe ontvangsten hoe ook ge-naamd; worden alleetn daarvan afgetrok-fcen, de sommen welker afstand aan mensehlievende werken behoorlijk is bewe-;ten.| l i. De taxe wordt onderacheidenlijk op rièr, zes of acht frank per dag gesteld voor !di ondernemers of inriehters wier totaal ba de ruwe ontvangsten, gedurende de helît eener maand gedaan, gemiddold minder is dan zesiig, tachtig of honderd frank per dag van vertooning of van vermake-iijkheid.[ 5 3. Worden vrijgesteld, degenen wier ge-middelde soin van gemelde ontvangsten Blinder is dan veertig frank per dag van vertooning of van vermakelijkheid. Artikel 2. — § 1. Geene provincie- en ge-meonteoprentiemen mogen op die taxe ge-«teld worden. [ § 2. Echter wordt van de taxe één fichtre aan de provincie en drie achtsten aan [de gemeente toegekend. ' Desgevallende, wordt het bedrag dier «andeelen afgetrokken van. de bijzondere proyincie- of gemeentebelastingen, welke cp de openbare vertooningen of andere vermakelijkheden gelegd zijn. Artikel 3. — Artikelen 2, 10 en 11 der wet van 3 September 1913 vervallen; de mdere bepalingen dier wet zijn van toe-passing met inachtneming der wijzigingen voorzien bij de tegenwoordigeir Verordening.Deze Verordening wordt met ingang van If Mei 1910 ran kracht. Brussel, den 23n April 1916. Der General gouverneur in Belgien, Freiherr von Bissing, Generaloberst. De bovenstaande verordening wordt Toor iet legergebied in werking gesteld. A. H. Q., den 6 Mei 1916. Der Oberbefehlahaber, ÏÏertog Albreeht von Wiirttembcrg. BEKENDMAKING Op bevel van 't Armee-Oberkomm ando 1 is ter wijziging der verordening van 87 îîovember 1915 (Nr. 86 van 't Verorde-ùngsblad voor het etapengebied) als hoog-^ prijs voor aardappelen en den onden »gst roor den handel in 't groot 10 franken. wr den hankel in 't klein (tôt de 20 kilos) 14 franken le 100 kilos bepaald. & H. O., den 30 April 1916. Der Etappemnspektevr, VON UWGEB, General der EavaUerie. ÎIJV0EG8EL TOT DE VERORDENING betreffende de HOOGSTE PEIJZEN (Verordeningsblad iV0 *, bit. iS). Ter wijziging van het bijvoegsel toi de 'erordening betreffende de hoogste prijzen 2 8 Januari 1916 (Nr 123 van het Ver-'rdeningsblad voor het Etappengebied) fordt de hoogste verkoopprijs voor Gai-Carbuur voor den handel in 't klein °t fr. it05 voor 1 kilo bepaald. E. H. O., den 4 Mei 1916. Der Etappeninspeitmer, vos Ungbb Gonerai der Kavallerie. b onze Medewerkers en Briefwisselears dienen onze vrieaiden in te lichten den toestand van ons blad, om te be-tetten dat zij kwaad of ontmoedigd zouden ijn. On» tafel ligt vol met brieveo en inge-artikels die wM met den besten wil n t6 were^ niefc kunnen plaatsen. ■ e behoeften van ons blad zijn dubbel en » îormaat ia doe#«aiuui aog de halfi ni«t »oe»wu 4 Onze kameraden zullen in die voorwaar-den de moedlijkheid van onzen toestand be-grijpen.Verminderde het getal ingezonden stufc-ken, à la bonne heure, dan zouden wij onzen overvloed langzaam zien weg te schui-ven. Maar juist het tegendeel gebeurt, de stapel vergroot veeleer. Zekerlijk pleit het ten voordeele onzer vrienden, dat zij, werkeloos zijnde, hunnen tîjd nog besteden om ons te helpen en wij bedanken hen daarvoor. Maar dat zij op ons niet kwaad wezen en gedenken qu'à l'impossible nul n'est tenu. Redactie Vooruit. Woorden «an gezonâhsid Luik, 5 Mei. Anseele heeft op 1 Mei, in het Feestpa-leis, een redevoering uitgesproken, die een parel van socialistische l&tterkunde is. Onze doorluchtige en diep geloovige hoofdmari is soeialistisch redenaar naar de kunst. Zijn woord, vô6r de vuist gesprokeai, heeft reeda jaren lang ruime zalen vol en menig-ten begeesterd, zooals het ongekunsteld werd gesproken. Zijn bestudeerde, tallooze redevoeringen op partijveirgaderingen, in de Kamer en in den gemeenteraad, waren steeds rein naar d« socialistische leer en gaven zoo trouw geest en ziel van onze mid-aelen en ons doel weer, dat ze in den lande ein ver buiten onze grenzen een buitenge-wone draagkracht verkregen, die scharen stilhielden, luisterend naar het nieuwe van ons pogem en van ons hervormend maat^ schaplijk stelsel. Een theoretische leer komt den gewonen man steeds dor voor, doch zoo spoedig iemand met bevoegdheid en wer-bend geloof optraedt om die leer te v^r-klaren, naar wijdte en vleugelkraoht te b&-zorgen, haar voor te dragen als een alzij-dig verlossingsdoel, een rijke bron van levensgeluk, worden de toehoorders begeesterd door het nieuwe dat ze nooit had-den gegist. Zoo deden het de kerkvaders voor de zoogenaamde leer van Christus. Redenaars met pen of woord, zooals Pàu-lus en Augustinus, hebben veel eprder de ohristelijke kerk gevestigd en bozisld op grond vao de evangeliën, dan *e deze boe-ken naar hun tekst hebben uitgelegd, veeleer de nieuwe geloovigen een levensgeest bezorgd dan zich te bekommeren om het naakte woord of den tekst van de vier evangelisten. Zoo ook Ainseele, voor het socialisme. Hem bindt geen tekst, geen voorop vastgei-stelde geloofsregel. Hij bezit als een gave van insgraak, waarbij uit zijn geest allea terug naar buiten gaat, als in vizioenen. Doch vizioenen zijn het veel minder, dan het is de werkelijkheid van morgen. De rede van "1 Mei, de praalrede zou ik ze noemen. zoo ze niet tôt stand kwam in des© verscnriklijke dagen van onuitspreek-lijk proletariërslijden, de rede van 1 Meî bespreekt den oorlog, de roi van het socialisme in de nakende vredesbesprekingen, en de Internationale. Die bespreking is echter geen beoordeeling, geen kritiek. Ze is in" haar algeheelheid een dichtstuk van ongewoon lyrisme. Als een hooglied klinkt ze over de dingen, waarover ze haar rijke beredeneering en haar logi&che denken laat gaan. Een redenaar als An&eele is gieen leider. Hij is tôt in 't diepste van zijn wezen, voor al wie naar zijn woord luistert en het be-studeert, de concentratie van ailes wat het proletariaat m zich besluit: het lijden, het strijden, d>e inspanning voor het onontbeer-lijke lichaamsbrood, het langzaam ziende worden met het oog op de toekomst, waar ook het geestesbrood moet gedijen, en waarheen richten de zoovele verzucht-ingen van de verslaafde en onderdrukte scharen, die oprukken naar de vrijheid, naar de ge-lijkheid, naar de onbelemrcerde ontvoog-dlng van hun menschelijkheid. Anse«le wordt bezield door het krachtig leven en den stouten moed, door het gezond strei-vein en onverpoosd worstelen en winnen van de arbeidende klasse. Zijn woord is niets meer dan de uiting van die bezieling, en juist zoo roerend, zoo diep treffend, zoo waar en zoo gespierd, omdat het niet zou zijn, indien het aaders was dan -de uiting van die bezieling. Dit woord moet de dorste feest&n uit de woestijn vol bewondering rengen en moet de ongeloovigsten bekee-ren, de grootste en stelselmatigste vijanden eerbied afdwingen voor hem, die het voert en voor de partij, die hij dient. Ditmaal, dit treft reeds duidelijk bij den aanhef, heeft onze hoofdman zijn woord eerst geschreven. De omstandigheden hebben hem er uit een dubbel oogpunt toe ver-plicht. Alzoo zal het woord in het Feest-lokaal minder helder hebben geklonken, al staat het als heilige kerktekst helder. Doch wat een voorrecht en een genot voor den lezer, die het smaakt als gewijd goed, als een machtig gebaar voor zegening, dat geloof, hoop, liefde verwekt. Als ik zoo dien tekst met volkomen rus-tend lichaaro en onverstoord gemoed lees en herlees, dan komt uit het eerste deel, dit over den oorlog, tôt mij den meigeur van de aarde met haar geweldigen groei en bloei, met haar onbeperkte niet uit te spreken pracht, met haar scheppingsvermo-gen tallooze eeuwen oud en nog jong als een maagd, toch steeds bruiloft vierend, toch steeds barsnd, toch steeds kweekend, alirn laid, sspdçr eoii aan maoi- heid en rurige liefde te verzwakken. En i zie en hoor het maatloos, talloos koor va onb&grensd verscheiden schoon ein all« daarin gelukkig behalve de mensch, die de mensch, den broeder, vermeordt. Hij zingi wanneer het bloed van den vermoorde mi dan laatsten drop uit zijn hartwonde lek vallend op het graan der aarde dat zo moeten brood worden, /oor millioenen hoi gerigen. En ik luister rondom m®, om te verni men of de roepstem, in mijn verbeeldin ontstaan, geen werkelijkheid zou worde en ik niet het gansche menschdom ka hooren dat aan 't verbrijzelen is van d moordtuig&n, die het aanvaard heeft va hen, die het 't. proletanaat in de hande duwden, terwijl ze 't kiuisters van slave] nij om de polsen en ds slapen wronger Doch ik hoor niets nit den mond van d grooten dan meer wraak om wraak, da meer bloed om bloed, meer moord oi ,jnoord. Enkel de stem van nog niet uitee-r geslaigen socialistische broeders roepen « Y rede op aarde aan allen van slechten al van goeden wil ». En daar rijst, in 't verschiet, de no dichte drom va<n de Internationalè, moedi tôt het roekeloozo toe, doch zoo gedunc dat men haar spottend naroept : « go zij dood terwijl ge leeft. » Zij echter heeft d ziel van het apostelschap. Ze kent noc vermoeienis, noch gevaar, noch verguizing noch laster. Ze gaat, «ooala de twaalf va Christus, allen arme menBchen. Hun woor werd leven en dit leven verwekte ee nieuwe menschheid. 7j<s gaat, voortgestuw door haar geloof in de toekomst. door haa onwrikbare hoop op meer giereontdgheid eo gelijkheid, door haar vurigs liefde to arbeid en schepping, die enkel in een zon nesohijn van vrede mogelijk zijn. Ze gaa en ze vermenigvuldigt, terwijl de kanonnei bulderen en brijzelen. En zie, de wereld vsai vechters en va: toeschouwers richt haar oog naar die enke le b&eld&n van moed en verwacht van hei dat ze de olijftak van den vrede zullei plantes op den onafzienbaren puinhoop die de aarde is gewordan. Steven Boersen. Onze VaKvereenlginger Wij ontvangen het volgende schrijven; dat wij waardig achten om in overweginj te worden genomen: Vrienden van V ooruit, Gij zult nlij geheel zeker toelaten om be leefd en rechtzinnig in ont blad eej gedacht te ontwikkelen, dat mij in de« tijdan is te binnen gekomen en dat ik rijpe-lijk overwogen heb. De oorlog heeft toch dat nut — helaai onvoldoenda — dat zij eau tijd laat om te denken «n t» besluiten. Mij ne beschouwingen betreffen on» vab organisa -ô. Terecht is er reeds het gedacht geopperd, dat de vakvereenigingen een grooten éi veelzijdigen strijd staat te wachten. Ik deel deze opinie, omdat ik meen da vele nijveraars de geleden schade zoo spoe dig mogelijk zullen willen herstellen, er dat van dit oogenblik af een aanslag oi de loonen zoo goed als zeker is. Zulks inziende, kwam mij ook geheel lo-gisch het gedacht te binnen dat de vakvereenigingen ailes zouden moeten doei wat mogelijk is, om zich zoo sterk en zo< volledig mogelijk te organi&eeren. Yerre van mij het nut, de werkzaamheic der vakbonden in 't verleden te betwisten alsook de behaalde voordeelen, die grool en talrijk zijn. Maar ik ga uit van het standpunt da1 wij voor leuze hebben : « Steeds hooger Exoelsior I» En nu ter zake. Het inrichten der be stendige aecretariaten voor de vakbonder was een stout, maar toch wijze hervorming Maar het is mij gebleken — en ik ver nam klachten in dien zin — de secretarii is onvoldoende en zoo goed als machteloos. als hij geen knap bestuur naast hem heeft, Ik ga zulks bewijzen op geheel verstaan-bare wijze. Nemen wij eene of meer vakvereenigin gen, geljjk dewelke, hout- of metaalbewer-kers, vlas- of katoenspinners en wevers, d< gemengde vakvereeniging, enz. Wat moeten wij onmiddellijk vaststellen-' Dat een seoretaris, al ware hij een génie, de eerlijkste, braafste en werkzaamste jon-gen van de geheele wereld, onmogelijk al de onderverdeelingen kan kennen di« aan zijne nijverheid zijn verbonden. Bijvoorbeeld de houtnijverheid, wat is ei daar niet al in vervatî Wij sommen op : timmerlieden, schrijn-werkers, meubelmakers, zoowel in gewoon werk als in luxewerk, pianomakers vooi een groot deel, kuipers, wagenmakers, za-gers, houtsnijders of beeldhouwers en mis-schien nog andere onder-afdeelingen. Rechtzinnig gesproken, vragen wij ons af : Kan een secretaris al die houtbewer-kingen «à fond» kennen? Wij antwoorden vlakaf: Neen, dat kan hij niet en wij voegen er stoutweg bij : hij kan moeilijk de grieven verstaan, beoor-deelen, ze pleiten en doen oplossen, als hij niet ten voile dat deel dier houtnijverheid bezit. Iîetzelfde is e\en waar voor de metaal-niùerheid. dm rlaa- «a kato<3;iiniive rheid, k waar de onderafdeelingen even talrijk, zoo-n niet talrijker zijn. is Zekerlijk hebben onze secretarissen allen n een bestuur naast hen. Maar wij steller de vraag, beantwoordt het altijd aan de it behoefte van eene alzijdige kennis van hei fc, vak ? u Wij meenen het niet-, omdat de besturer i- niet stelselmatig, methodisch zijn inge-richt om er al de onderafdeelingen van een s- vak in te vertegenwoordigen. Wij weten g wed dat zulks niet opzettelijk gebeurd is. n Hadden er zich stielgenooten aangeboden n als bestuurlid, die eene onderafdeeling, © een zijtak van het vak vertegenwoordig-n den, zij zouden met plezier a-anvaard ge-n worden zijn. Maar helaas, als de berg tôt ons niet i. komt, moeten wij tôt den berg gaan. e Het is hetgeen ik zou wenschen en het-n geen ik durf vragen. n Wij meenen dat de oorlog met zijne droeve periode van werkeloosheid, uitste-: kend geschikt is om die mathodisehe inrich-s ting der bestunen te beginnen en de nood-zakelijkheid daarvan aan al de leden te g doen begrijpen.. g Onze best-uren zullen er sterker, alsijdi-t ger uit oprijeen, onj» seewtarissen «allen t gepantserd worden en het vertrouwen e onzer werkende klasse in de vakbonden, b dat nu al geheel groot is, zal er door ver-:, dubbelen. a En dat m«q oos met tegenwerpe da* er i kleine vereenigingen afzonderlijk kunnen a gestioht worden. Wag met die verbrokke-i Eng. r Waarom de wa^enmaker en de kuiper i afgesohedden van den timmannao en den t schrijnwerkerf Waarom de stovensmid aI-gescheiden van den ajusteur, den draaier t of den mouleerder? i Dan zou men ten slotte moeten gaan denken aan do hekelaarsbonden, oontinus-î bonden, haspelaarstersbonden, enz. Neen, de richting onzer organisatie moet i meer en meer voor strekking hebben de i pogingen der werkende klasse samen te , trekken; Zij «al er sterker nitkomen, omdat de solidariteit er zal bijwinnen. Kleine vakbonden kunnen weinig of niets; reus-i achtige vakbonden zijn zedelijk en stoffe-'ijk machtig eu mogea met hoop en ve*-tronwen van t# overwinnen een giag I wagen. I Ziedaar, vrienden, wat ik te zeggen h ad, en daar is de vrucht mijner overwegingen. Mocht die vrucht op hare beurt vruch-ten dragen, ik vraag niets betsr. Met mijne oprechte partijgroeten. Vakmsn. Loonaftrokken te Lokeren ; OPEN BRIEF AAN DE HEEREN HAARSNIJDEESBAZEN Mijae heeren, In naam der vereenigde haarsnijders (sters) neem ik de vrijheid een open schrij-' ven tôt U te richten. Bijna twee voile jaren woedt in al zijne ^ hevigheid dien onmenschelijken en bloedi-gen uitdelgingsoorlog, niet alleen duizen-den en nogmaals duiz'enden jongelingen uit i het maatschappelijk leven wegwaaiende, maar ook onder het niet strijdend© arbeidende volk, komrner, honger en ellend© zaaiende. L Bijzonderlijk, Mijne heeren, is de armoe- > de groot onder de vellenbewerkers (sters-. Reeds twee jaren werkeloos zijnde, ziet I men die ongelukkigen onder den onweer-staanbaren drang van den uitersten nood ' gebukt gaan, aan schimmen en aan het lompen-proletariaat gelijkende. > Krachteloos ziet men de verworpelin-I gen langs de straten rondslenteren, bijna van uitputting bezwijkende. Men zou kunnen aanhalen, Mijne heeren, i dat de gebreklijdende bevolking steun ge-niet van het Hulp- en Voedingscomiteit. Ja, Mijne heeren, de arme parias genie-i ten onderstand, maar niettegenstaande die tegemoetikoming is het aan de werkende klas onmogelijk behoorlijk te leven, zich het noodige voedsel aan te schaffen, noch min zich van kleederen noch schoeisels te voorzien, gezien al de levensmiddelen en benoodigheden, hoogst noodig in het huis- > houdelijk leven, honderd per honderd in prijs zijn gestegen, waardoor die ongeluk-kige wroetera verplicht zijn, de ellende ■ lijdelijk in de oogen te blikken, daar zij tijdolijk de middelen niet bezitten anders te doen. Wanneer wij dus vernamen, Mijne hee-hen, dat eenige haarsnijdersbazen het edel en goede gedacht hadden opgevat de woekerende ellende te heipen bestrijden door vellen en stukken ter bewerking uit te geven aan hunne zoo zeer beproefde werklieden, werd die daad door allen met vreugde begroet. Maar ongelukkiglijk, Mijne heeren, was onze blijschap van korten duur, en waren wij weldra tôt ons spijt teleurgesbeld door het verneznen, dat enkele haarsnijdersbazen aan die daad maar enkel den scliljn van mcnsehlievendheid hadden gegeven en zooals ba-zengewoonte gebruik maakten van het gebrek en de onmacht hunner zwoe-gers, om de loonen te doen dalen en eenen ongewettlgden loonaftrok te plegen. Dit noemen wij, Mijne heeren, eene schande en eene gemeene laagheid vanwe-gp die patroons die op den honger hunyer werkslaven aazen, om door aftrok van loon in deze droevige tijden nog grootere winsten te willen verwezenlijken. Zelfs, Mijne heeren, willen wij onze ge-> zegdens met onlooehenbare feiten staven. Verleden week hebben wij moeten besta-tigen dat er door een patroon op de goede sabsische hazenvellen, één frank per honderd vellen is afgetrokken geworden. Anderen maken gebruik van de honger-krampen hunner rampzalige stuksnijdsters door 25 tôt 50 centiemen per kilo af te trekken. Is die handelwijze van de patroons die van de huidige wereldcrisia gebruik maken om het arbeidende volk nog meer uit te mergelen, geene laakbare daad, Mijne heeren 1 Duizendmaal j*. Sohaai^jMpr anlke schijnheilige patroons, tôt W&tlm partij ee ook mogen behooren. Wij richten ons dxis tôt U!, X&wen patroons, aan U, die tôt hiertoe net eerlijk en rechtzinnig gemeend hebt om de ellende nwer werklieden te helpen lenigen door hun werk te verschaffen zonder loonaftrok. Volgt het striemend voorbeeld niet uwer confraters, die het ongelukkig maar sohao-dig gedacht hebben opgevat misbruik te maken van de drowige omstandigheden waarin de werkende klas verkeertj blijft volharden in Uwe edele daad, en eere zii U. En aan U, hooren patroon*. die sich pliohtig hebben gemaakt aan dien onmen-sohelijken loonaftrok zeggen wij : keert op uwe stappen terug, doet restitutie en zegt met ons : Ittiserior super tnrbas I 0ns mede-Hjden ga tôt hen die lijden en harmhartig» heid vergea! Hoogaehtend, Namens de vereen. vellenbewerkers (sters). Sévère. N. B. — Dit Kchrijven kan in aoAioer-king genomen worden door a l de nij ver-heidshoofden van 't land, opdat ze niet door die zelfde plaag rouden aangetast worden zooals in den open brief gemelde haartnijdersjDfttroons. S. En wij dragen dit op aan «Le Bien Public», die steeds met de edelmoedigEeid der k&pitclistea in tlsseo tijd schermt, on reeds looehende dat er loon-aftfrokkeo ge-pleegd werden. «Vooruit». DE IERSCHE FENIANS Het volgende staat te lez en in de kleri-kale bladen, di-e natuurlijk de geschiede-nis op hunne manier schrijven — iets waar-yan onze lezers rekening moeten houdetn : De beweging der iersche republikeinen, die voor de zooveelste maal komt onder-drukt te worden, ia edgenlijk ontstaan in 1840-48, na den vree»eiijken hoagoranood die de bevolking des «groenen lands» om zoo te zeggen had weggemaaid. De geschiedenisschrijvers spreken van meer "dan drie honderd duieend menschen die lange de straat van honger gestorven zijn en anderen zogigten dat de overleven-den de groote schuld der ramp op de rekening der engelsche regeerjng achreven. Wat er ook van zjj, het was tengevolge van den hongeranood dat d» onverrgetelHEe «irish exodus» op touw gezet werd — honderden dnizenden Ieren met ailes wat zij nog bezaten naar Amerika trokkeo, waar zij zich om zoo te zeggen allen lî#-ten inlijven bij de zoo beruchte als geduch-te vereeniging der Fenian Brotherwood, beter gekend onder den verkortten naam van Fenians, een woord dat afgeleid schijnt van het iersch woord «finna» wat niets anders beteekent dan oorlogsmannen en terug gevonden wordt in «feïner». De Fenians begonnen echter eerst in 1862 met hunne openlijke propaganda onder leiding van James Stephens in lerland zelf, onder deze van John O'Mahony in Amerika, en op 3 November 1863 hielden zij te Chicago hun eerste «feniancongres», om drie weken later in Dublin zelf te be-! ginnen met de uitgave van hun dagblad The Irish People, dat openlijk te velde trok voor de «onafhankelijke iersche Repu-bliek».Na het oongres was er een complot op groote schaal op touw gezet, maar de engelsche regeering, die van allee op de, hoogte was geraakt, ging er met de vuile voeten door en op 15 September 1865 ver-raste zij de vergaderde samenzweerders, hield ze aan, wierp ze in het gevang etv maakte zich meester van al de documenteo' der vereeniging. Daarmede scheen het in lerland en in Engeland voor goed afgeloopen te zijn met de révolutionnaire beweging, maar de in Amerika wonende Fenians staken des te' krachtiger de hoofden bij een om dubbele wraak te zweren. Op het oongres, dat zij eenige weken later te New-York hielden, riepen zij de iersche Republiek uit en stelden zij hunne leider John O'Mahony aan als voorzitter. De aangestelde voorloopige regeering nam hare roi zoo ernstig mogelijk op. Zij bracht aanzienlijke sommen geld bijeen. Zij vormde heele legerbenden en liet ze zoo goed africhten als wapenen en om aan te vangen zette zij een goed overlegden aanslag op touw tegen de engelsche kolo-nie van den Kanada. Intussohsntiid. aantc&SDoord door de

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
This item is a publication of the title Vooruit: socialistisch dagblad belonging to the category Socialistische pers, published in Gent from 1884 to 1978.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Add to collection