VERÛRDENINS tôt wijziging van de wotvan 17 April 1896, betrefferïde de rechten op don tabsk. (Yervolg.) (Zie on s nummer van gistcr.) Ordestraffen. — Art. 30. — Wie de bepalingen van deze verordening ot de daortoe uitgevaardigdeuit-voeringsbepalingen overtreedt, wordt, zoover de straf op de ontduiking niet toepasselijk is, met een ordestraf van 10 tôt 100 frank gestrait. De accijnsdienst kan, raast de ordestraffen, door dwangmaatregelen, en wel door bedreieing en opleg-ging van boeten van ten hooaste 400 frank, de voor-sch'riften over de behandcling van tabaksplanten en de verpakking van de tabak doen nakomen. alsook op kosten van denalatigen hetnoodige doen uitvoeren. Vcrantwcordeiijkheid van de lastgevers vcop de door hun iasthebbers opgcloopen boeten. Art. 3i. — Tabak splanters en degenen waar-op de wettelijke verplichtingen van den tabaksplanter zijn overgegaan. alsmede tabakshandelaars, kommis-sionarifsen, makelaars en fabrikanten zijn aïs gezamen-lijke schuldensors aansprakelijk voor de boeten, die krachtens deze verordering opgeloopen wercen door hun beheerders, bediender, echtgenooter., kinderen en dienstboder, ot door om bet evcn welke personen, die bij hen in dienst of in darloon zijn, of gewoonlijk bij de iamilie verblijven, alsmede voor de recbten en de > onisiane proceskosten. \\ ordt bewezen dat de overtre-ding buiien hun weet bedreven is, zoo zijn zij slechts yoor de accijnsrechten aansprakelijk. Tabaksplanters en degeren waarop de wettelijke verplichtingen der tabaksplanters zijn overgegaan, blijven, betreffende de door hen ter weging te brengen tabak, onder aile op-richten aansprakelijk voor het accijnsrecht, dat weder-houden werd ten gevolge van een ongeoorloofde ver-richting of van verzuim van bovengemelde pcrsonen, waarvoor zij verantwoordelijk zijn, zoover dat recht van de eigerlijke schuldicer niet kan ingevorderd wor-Je,.Qmsettins tler boeten in gevangenisstrsiî-fcn. Art. 32. — Ir.ge\al de boete niet invordc-rbaar is, wordt z'.j orrgezet in een gevangenjssiraf, die voor ten eerste geva. van ontduilting van 3 tôt 6 maanden en voor de ordes'raffen, van één dag tôt 3 maanden bedraagt. § 2. Dj vocrschriften van hoofdstuk III van de wet van 17 April ;Sg6 zijn opgeheven. De vocrschriiten van booidsuik IX van bedoelde wet blijven slechts zoover van kracht, alszij betrekking hebben op ont ewerl-.te tabak, en zijn overigens opge-heveu,S 3. — De voorrchrifîen van hoofdstukken IV, V, Vï, VII, VIII en IX van de wet van 17 April 1896 blijven, zoover zij niet in strijd zijn met de bepalingen van deze verordeninp. van kracht. §4. Artikel i. —Inlandsche, onbewerkte tabak uit het oogstjaar 1916 of uit vroegere oopsijaren is aan het ' sccijr.srecht onderworpenop voet van 90 fr. de 100 kg. 00k vi arneer de tabak tôt het eigen verbruik van den planter besttmd is. Zoover het accijnsrecht voor der-gelijjl-e tabak reeds volgensde wet van 17 April 1896 betaald werd, wordt het betaald accijnsbedrag algcre-kend.Art. 2. — Wie bij het in werking treden van deze verordening tabak van de in art. 1 bcpaalde soort in bezit of in bewaring heeft, is verplicht deze tabak ten laatste op 31 Juli 1917 schriftelijk aan te geven bij den bevoegden ontvanger der accijnzen en terzelfder tijd den accijns volgens art. x te betalen. Art. 3.— Het Beheer der accijnzen is gemachtigd zich van de juistheid der aangilte te overtuigen De be-zitter van de tabak is hierbij verplicht de noodiçe in-lichtingen en behulpzcam te verstrekken en moet 00k, indien bij daartee « ordt verzocht, het voor het nawe-gen veieischte gereedschap verschafien. Wordt bij het onderzoek der aangiften bevonden, dat te weinig accijnsrecht werd betaald, dan is het aanvullend bedragbinnen drie dagen na deuitvaardi-ging van de wsaischuwing te betalen. Te veel.betaal-de bedragen worden teruagegev en. Art. 4. — Wie in de bij art. 2 voorzienen uitgifie onnouwi dirige gegevens verstrekt, of wie veranmt deze aergifte biumn den voorgeschrcven termijn te doen, wordt gestiaft met eene boete, beloopende tien-maal het bedrag van het daardoor ontdoken accijns-jecht. Is de boete met invcrderbaar, dan wordt zij ver-vangen door een gevangenisstraf van 3 maanden tôt 2 jaar. Naast de uitgesproken straf zal tôt de verbeurd-verklartng \an de in aanmerking komende tabak of, ' bijaldien zulks niet uitvoerbaar is, tôt het betaler. van de v.earde ervan veroordeeld worden. Andere overtredingen van de bepalingen van art. 1 tôt 3 ofvan de daartoeuitgevaardigdeuitvoeringsvoor-• schriiten, worden in elk afzonderlijk geval gestraft met een boete van £0 tôt 2,cco frank of, bijaldien deze niet invorderbaar is, met 8 dagen tôt 6 maanden gevan-genis.Kan het bedrag van het ontdoken accijnsrecht in de bij het te lid voorziene gevallen niet worden vastge-steld, zoo za! de boete in elk afzonderlijk geval 2000 fr. bedragen. Naast de uiteesproken straf blijft bovendien het acci-nsrecht te betalen. § 5. De voorzitters van het Burgerlijk Bestuur «Prâ-sidenten der Zivilverwaltung », zul'envoor hunne pro-vincies de uitvoeringsbepaliDgen uitvaardigen, die met het 00g op de uitvoering van deze verordening noodig zijn. A H. Q., den :g Juli 1917. Der Oberbefehlshaber, SIXT von ARMIN General der Infanterie T e g e m û m m W © sller3 Het verdiect hier aangestipt te worden, dat de woe-ker nu 00k erkend wordt door de katholieke overhe-den en door hunne pers. Zoo is er een herderlijken brief verschenen van den bisschop Mgr. Seghers van Gent, waarin de woeker openlijk bekend wordt en zelfs afgekeurd. Monseigneur doet wel zijne handschoenen aan om de beesties aan te pakken, maar hij heeft ze toch vast. [ Orgaan der Belgisehe Werkiiedenpartij. — Verschijnend© aile dagen. Drvtkster-Uitgeefster Sam. Maatsch. HET LlCHT, Best. : P. De Visch, Ledeberg-Gent. — Red.-Adm , Ho&gpoort„ 29, Gent ' ~~ * " \ ' '1 ' 1 ** " : Zoo lezen wij in den herderlijken brief •. « Wij willen hoch de l.andbouwers noch de hande- jj laars in 't algemeen schandvlekken. Menigen onder hen blijven geenszin«; te kort aan hunne plicht. Wij beken-nen 00k dat in 't algemeen de waren om verschillige redens tamelijk duurder kosten dan voor den oorlog. Maar de rechtvaardigheid en de christelijke liefde stel-len hier païen die men niet mag overschrijden. » Aile waren hebben eene waarde die de hoogste is die men, ailes ingezien, aan dezelfde geven kan. Welke is de waarde? Dit is moeilijk om juist te bepalen en hangt af van vele omstandigheden. Maartegenwoordig vragenzekere verkoopers voor vele waren zulke hooge prijzen. dat zij zonder twijfel de hoogste waarde der v aren ver overtrefïen ; zulk een handel is niet recht-vaardig en mag een woekerhandel genoemd worden. > Monseigneur berinnert eraan dat de geloovigen hun-* nen evenaaste moeten beminnen gelijk huti eigen zelve en hij zegt : « In den naam van Christus smeeken Wij dan Onze diocesanen die metterdaad kristene menschen willen zijn, voor de gerustheid van hun geweten en uitmede-lijden tôt hunnen evenmensch, te verzaken aan dien handel welken wij moeten veroordeelen en aan het eischen van die prijzen welke de waarde van de waren verovertreffen. » Wij willen gereed^lijk erkennen dat de bisschop hier doet wat hij kan en aldus zijnen plicht vervult. Of het zal baten dat is eene andere vraag en daarop aarzelen wij niet ontkennend te antwoorden. Aangenomen met Monseigneur Seghers dat er nog eerlijke handelaars en landbouwers zijn. Zij zijn geheel zeker eene kleine onbeduidende minderheid, z66 onbe-duidend dat wij ze zelts nietzien. Welnu, de overgroote meerderheid der katholieke landbouwers en dito handelaars zal eenvoudig hare woeker- en aftroggelaarspraktijken blijven voortzetten en doen alsof de godsdienst en de bisschop niet beston-den.De geld- en de winzucht zijn kwalen die in het kapi-talistisch stelsel zelve wortelen en waartegen godsdienst en zedepreeken niet meer baten als de pogingen om een neger wit te wasschen. Monseigneur Seghers zal zulks op zijne beurt onder-vinden.* * * De Gentenaar-Lanclwacht komt 00k op tegen den woeter als volgt : «Verleden jaar moest elkeen, klein en groot, al het broodgraan inleveren, dat hij ingeoogst had ; integen-deel er werd beloofd dat elkeen die zijn graan geleverd had, ongeveer 4 kilos roggemeel per 3 maand zou ont-vangen, boven het rantsoen. »De kleine landgebruikers leverden daarop goed-willig hunne opbrengst — sommigen zouden meer terugkrijgen dan ze ieverden. » Ongelukkiglijk, de teruggave van 4 kilos heeft maar éénmaal — in plaats van 4 maal plaats gehad. »De kleine landgebruikers, werklieden en kleine burgers, die ailes hadden, waren eraan gefopt ; de groote landbouwers, die zooveel mogelijk broodgraan hadden verdoken, hebben vao veel te meer gelegenheid gehad hun graan in het geheim te verhoopen aan de schan-dalif/e wocherprijzen die men hent. 11 Kr dient vooral gezorgd te worden dat elkeen behandeld worde op denzelfden voet. »ln elke gemeente worden personen aangeduid die verplicht zijn geweest tôt hun laatste graantje te leveren, terv/ijl hunne geburen, groote landbouwers, in even-redigheid hun aandeel niet leverden. »l3at komt hierbij dat het de gemeentebesturen zijn die de opeischingen moeten doen, en dat tegen de besliss'ngen der gemeente-overheid geen beroep is. »Het Provinciaal Voedingscomiteit zou volstrekt maatregelen moeten nemen om de misbruiken te keer te gaan. »Dat ware niet moeilijk; men kent de uitgestrekt-heid van elke hofstede; de landbouwer moet aangeven hoeveel uitgestrektheid hij van elke veldvrucht zaait; men kent de gemiddelde opbrengst per hektare ; men kan duszeer gemakkelijkzien of een landbouwer, vooral een groote, nagenoeg inlevert in verhouding met de uitgestrektheid van zijne hofstede. » Hoe zijn misbruiken, zooals die welke zijn vastge-steld geworden, mogelijk, zal men vragen. » Wel, 't is eenvoudig? * In de meeste gemeenten zijn de voornaamste landbouwers gemeenteraadsleden ; dikwijls zijn schepenen of burgemeester groote landbouwers. » De ondervindingheeft beuoezen, dat lelfsindeze ramtzaligs iijden, als kristene naastenliefde boven allés zou moeten schilteren, eigenbelang op den voorgrond treedt. » Hoe kan dan de gemeenteoverheid, die, wij beken-nen het volmondig, eene zeer lastigen taak te ve. vallen heeft, en in geval van opeischingen meestal vertegen-woordigd is door een ondergeschikte, optreden^om een gemeenieraadsltd, een schepene, den burçe-meester te dwingen totvervulling van himnen plicht van naastenliefde? »En, natuurlijk alsjan die gemeenteraadslid is, do«r de vingers wordt gezien, moet men toch 00k Pieter, zijn gebuur, die niet in den gemeenferaad zit, met vrede laten. » Het eenige middel tôt bestrijding der kwaal is de statistiek zooals hooger is gezegd. Dat zal weeral be-dienden vereischen, vooneker, maar er zijn zoovele lieden beschikbaar, die op de eene of andere manier toch moeten ondersteund worden. » Nutteloosis het, toezichters of onderzoekers naarde boerenhoven te zenden. Die toezichters moeten den weg gewezen worden, natuurlijk door policieagenten of gemeentebedienden, en deze weten 00k waar de oogen moeten dichtgeknepen worden. »Een krachtige steun van wege het Provinciaal Voe-dingskomiteit zou de taak der gemeenteoverheid in de hoogste mate verlichten. a Strenge straffen toe^epast wegens valsche aangiften zouden de wederspannifaen spoedig tôt betere gevoelens brengen. »We betreuren het. tegen landgenooten de strengheid der overheid te moeten il roepen, maar als die landgenooten zoo onmenschelijk schraapzuchtig zijn, dat zij hunnen evenmensch onmeedoogend kunï.en zien ver-gaan van honger, dan kunnen zij zelven op geen mede-lijden aanspraak maken. » Wij stellen vast dat de Gcntenaar en Landwacht veel minder staat maakt op den godsdienst en de naastenliefde als zijnen bisschop, hij bepaalt er zich bij met aan te stippen dat het eigenbelang is, dat op den voorgrond treedt. Dat is inderdaad juist gezien en het heeft voor gevolg dat het blad met practische wenschen en voorstellen voor den dag komt, die ten minste in overweging ver-dienen genomen te worden. De feiten zijn z66 erg en z66 schreeuwend dat ze zich opdringen aan de strengste afkeuring. F. H. Ooosvredo en klerikale dwang In Ronse, gelijk overal, doen de klerikale, onder de hoede van de paters meer en meer politiek. Zooals gij weet had het klerikaal bestuur vap onze stad getracht het geneeskundig schoolopzicht van kant te wijzen;-maar het provinciaal bestuur had het stadsbestuur ge-d wongen de wet na te volgen en met een bijzonder toe-zichter gedreigd, indien de wet niet in voege gesteld werd. De gemeenteraad had ten dien gevolge het syndikaat der geneesheeren gelast een voorstel op te maken over deze zaak. In Ronse zijn er ongeveer 3000 schoolkinderen: 2000 in de aangenome en aanneembare scholen, 1000 in de gemeentescholen. Hetsyndikaat der geneesheeren, in zijn antwoord aan den gemeenteraad, stelde voor : 6 geneesheeren, naar verkiesen der bestuurders der katholieke scholen en de 3 andere geneesheeren voor de gemeentescholen. — Dit stelde iedereen tevreden. — Maar dat viel in 't geheel niet in den smaak der paters, die maar 4 geneesheeren voor hunne scholen aannamen, 4 uitgelezene fanatieke kncchten, die hun eerewoord te kort kwa-men, en hunne verplichtiïi^en jegens hunne conrraters verlooehenden. De 5 uitgesloten geneesheeren stelden dan voor den dienst voor half prijs te verzekeren. Wat denkt gij dat de kleerikale meerderheid deed? In deze moeilijke tijden, waar de werkloozen met reden naar een verhooging van hulp verlangen, heeft de kle-rikal» meerderheid. dit laagste aanbod verworpen, en zco ongeveer 3ooo franken die zoowel zouden te pas komen om de hulp te vermeerderen, aan de 4 katholieke doctors geschonken. De heer burgemeester, een der 4 uitverkorenen, durfde in deze zaak, waar hij persoonlijk belang in had, het woord voeren, zijne confraters beschimpen en zelf, ten zijne voordeele die loonsverhooging stemmen. Wat zal de bestendige alvaardiging daarvan denkenî Zal zij, zooals de vier bovengenoemde knechten, aan het bevel der paters gelooven, den burgemeester en zijne drie acolyten 50 °/0 profijt toestemmen? Zâl zij goed vinden dat een gemeenteraadslid zich eene jaar-wedde toekenne, alhoewe! er een aanbod bestaat 50 °/0 beneden dezen prijs? Ziedaar een nieuw. staaltje van de manier waarop onze brave(!) tjeven de gemeentelijke finantiën in hun eigen voordeel besturen DE ÛUOERDOiSPEffSIOENEN In «Vooruit» van 24 Juni 1.1. heeft gezel Hardyns gewezen op de groote nalatigheid van het niet uitbeta-len der ouderdomspensioenen. Hij eischte, met reden, de onmiddellijke uitbetaling voor het jaar 1917 en den achterstel van de jaren 1915 en 1916. Wij sluiten ons ten voile bij dien eisch aan en het ware van onzentwege nog eene meerdere nalatigheid moesten wij, omdat men nu aan ailes te denken heeft, ons om het lot dier afgesloofde werkers niet bekommeren. Het is ons niet zeer moeilijk te bewijzen hoe men te kort komt aan zijne plichten tegenover duizenden grijs- aards, die hoegenaamd geen steun van 't Nationaal Comiteit kunnen ontvangen, daar zij bij 't uitbreken der vijandelijkheden door hun hoogen ouderdom voor geen patroon meer werkten en er dus 00k hoegenaamd geen aanspraak konden op maken. Die arme sukkelaars zitten reeds drie voile jaren in de bitterste ellende gedompeld. van aile inkomsten be-roofd en worden alleenlijk dààr waar een Stedelijk of Gemeentelijk Onderstandscomiteit bestaat, aan soms zeer laag staande barema's betaald, te weinig om te blijven leven en te veel om te sterven. Bittere klachten laten zij hooren en terecht vervloeken zij de maat-schappij die zoo weinig over heeft voor hen die de mede-voortbrengers waren van allen rijkdom en wier kinderen en kleinkinderen voor hunnen vadergrond ofwel gevallen zijn, ofwel zich ten pande stellen door de schuld der vroegere slechte wetten, waardoor de armen alleen het slachtoffer waren. Dit roept om wraakl Overal zou men zich met het treurig lot dier versletene zwoegers moeten bezig hou-den. Wij achten het als eene heilige plicht die oude wroeters de nederige bronnen verzekerd te zien noodig om zich een stuk brood te verschaffen zonder de ver-nederde hulp der aalmoes en openbare liefdadigheid van deur tôt deur te moeten gaan afsmeeken. Gezel F. H. beschuldigde terecht de bevoegde hee-ren van roerloosheid, Nog altijd schijnt men zich om weinig of niets te bekommeren om deze kwestie van maatschappelijke solidariteit, en zooals wij hooger zegden, zijn wij 00k met den schrijver ten voile eens dat men gerust de 65 fr. in plaats van 40 fr mag uit-keeren.Men wil maar niet weten dat onze ouderlingen siecbter behandeld worden dan misdadigers en dieren die ten minste kosteloos geherbergd worden en zeker zijn hun dagelijks rantsoen te hebben 1 Men wil maar niet weten alsdat er in onze bedelaars-gestichten ouderlingen zijn, aangehouden als « vagabond », omdat zij er niet meer in gelukten door eigen krachten hunne oude dagen « eerlijk » te slijten ; andere zag men met opzet eenig misdrijf begaan om door de justicie veroordeeld te worden en zoo te genieten van de gastvrijheid hun door den Staat in zijne gevangenis-sen aangeboden. De eenige bezorgdheid onzer vroegere regeerders was zich bezig te houden om een schoon ras van paarden en runderen te kweeken. Subsidiën werden door den Staat verleend aan boerenbonden en geiten-bonden. Maar de toestand van het arbeidende en ver-sletene menschenras ging hen weinig aan. Nochtans, indien zij wilden zou een klein deel der hulpbronnen voldoende zijn om onze arme ouderlingen aan de groote armoede te onttrekken. Met voile recht doen wij dan 00k een beroep op de bevoegde personen die zich met de zaak bezig houden, opdat er onmiddellijk handelend opgetreden worde om de uitkeering te beginnen. Ronse. Jos. Torcque. BareBacraBimumuMiniwiii »■ «miinBBgaMKiwuuKMiwtBmg Nalatigheid — Geen dcorzicht In de laatste tijden v<5<5r den oorlog zijn te Gent en in de Metaalnijverheid blijken gegeven van verstand-bouding tusschen enkele patroons en de Vakvereeni-gingen voor wat loonregeling en werkvoorwaarden be-treffen.Wij nemen aan dat de uitslagen niet naar wensch waren en wij er 110g ver af zijn van te meenen dat de Vakvereeniging de wet zou gaan stellen hebben aan de patroons. Maar de uitslagen der onderhandelingen waren nogal voldoende, daar men soms meer bekwam in vrede dan bij middel van werkstakingen. De oplossing bij middel van onderhandelingen ver-kregen is daarenboven verkieslijker, aanbevelingswaar-diger en ten voile in verhouding der huishoudelijke toestandeu. Maar wie zegt ons dat altijd zulke middelen zulle'n pakken? Wie heeft de verzekerirg dat de vereenigde patroons zich bestendig zullen laten «'interviewen » door de vakvereenigingen, dat zij altijd zullen besluiten aan gewettigde vragen toe te geven en verbetering te brengen in het lot van hunne werklieden ? De Samenwerking der werkersmachten heeft de samentrekking der kapitalistische mocht teweegge-bracht, en zelden bepaalt de onderhar.deiing of werk-staking zich tôt afzonderlijke strijden. De ontvoogding der arbeiders leidt tôt bepaalde en eensgezinde eischen, ten minste dan, wanneer zij sterk genoeg in getal georganiseerd zijn. Dus vooral na den oorlog zullen wij meer dan ooit «f te rekenen hebben met den hebzucht en belangen der werkgevers-patroons, in één woord met de kapita-listen.Genoegzame artikels door Aug. V. D. Brugge in het blad « Vooruit » verschenen, hebben ons een staaltje gegeven wat de kapitalisten in de toekomst denken te vervvezenlijlten. Welnu, aan ons moet het liggon na dien bloedigen f krijg te beslissen of wij die gevloekte werkstelsels van aller, aard zullen of mogen aanvaarden. Genoeg zullen wij geleden hebben! Gaan wij ons dan terug als slaven van de eene in de andere ellende laten stooten? Neen, duizendmaal neen ! Wij moeten kloek staan om weerstand te bieden om den handschoen op te rapen ( tegen diegenen welke tôt nu toe de schuld geweest zijn van ons lijden. Wij willen 00k in de toekomst ons deel hebben, van het schoone en het leven waar wij, helaas, tôt nu toe nog maar weinig van gehad hebben. Allo! werkers, werksters, elk in zijn wedprzijdscb syndikaat en weg met langere nalatigheid en kortzich-tigheid elk bij uwe wachtende werkgenooten en go-denkt de leus : a Vereenigt is men sterk, onvereenigt blijft men slaaf ». R. Blockeel. KoSennood en hrandhout Met den heerschenden kolennood, bekommert men zich terecht over de brandstof voor den aanstaanden, winter, want ailes laat vermoeden, dat er gebrek aan koleri ?ti\ geleden worden. Het gevolg van den heerschenden, gedrukten toestand en van dat vooruitzicht is, dat er velen zich met den aankoop van houttrachten te behelpen, om hunnen al te beperkten of uitgeputten voorraad brandstof te vergrooten, ten einde zonder al te veel bezwaren door den winter te geraken. Ongelukkiglijk. zooals het gewoonlijk gesteld is. in ongewone aangelegenheden, koopen vele menschen zonder reke-ning te maken, geven ailes wat men vraagt, en weifcen aldus onbewust de woekeraars in de hand om 00k al de prijzen van het brandhout gedurig op te jagen.. Nu reeds betaalt men prijzen die volstrekt niet in verhouding staan tôt de werkelijke waarde van het hout, als brandstof beschouwd, en in vergelijking met de reeds zoo opgedreven prijzen van de steenkolen, welke reeds veel te hoog zijn geklommen. Immers, de waarde van het brandhout is toch gelegen in de hoeveelheid warmte dat het door verbranding kan voortbrengen, juist zooals dit het geval is met de koleo. petrolie en welke andere brandstoffen 00k, als warmte-gevers benuttigd. We zien, bijvoorbecld, dat groen hout natrwelijks een derde der warmte geeft, van bout volkomen ge-droogd, tcrwijl hout met 3ot. h. vochtigheid, en zoo zal er au veel verkocht worden, 00k een veel geringer warmiuvermogen bezit dan het hout in drogen toestand benuttigd. Dat is gemakkelijk te begrijpen. In hout met 30 t. h. vochtigheid, heeft men eigenlijkslechls70 t. h, brandstof, want het water kan niet als zoodanig beschouwd worden. Wie dus zulk hout koopt, ontvangt in werkelijkheid op 1000 kgr. slechts 700 kgr. droog hout en 300 kgr. water. Dit laatste is enkel ballast die de verbranding van het hout belemmert en dien Eaen aan den prijs van brandstof moet betalen, zonder er iets anders dan last van te hebben. En wie er aan houdt, zijne brandstof te bevochtigen, ten einde ze langer bij te houden, kan er best zelf water bijvoegen in plaats van ze vochtig te koopen en zoodoende het water zeer duur te betalen. Vergelijkt men nu het warmtevernjogen van het hout met dit van de steenkolen, dan komt men algauw tôt het inzicht dat deze laatste nagenoeg tweemaal zooveel warmte leveren als volkomen droog hout en omtrent driemaal zooveel als hout met 30 t. h. water, of onge< veer vijfrnaal meer dan groen hout. Uit die vergelijking kan men dan 00k geheel natuurlijk de gevolgtrek-king afleiden, dat ico kgr, steenkolen, twee- tôt driemaal meer waarde als brandstof bezittei} dan 100 kgr. gewoon brandhout. In andere woorden, wanneer men 12 fr. betaalt voor 100 kgr. brandhout, zou men nog voordeeliger steenkolen koopen, als men ze kan krijgen aan 25 fr. Dit toont hoe onbezonnen me» te werlc gaat, zonder rekenen, voor brandhout zoo over-dreven prijzen te betalen, waardoor men niet alleen er den gestadigen opslag van bevordert, maar tevens den kolenhandel aanmoedigt, om voor zijne waren evencens van dag totdagaanzienlijkerwoekerprijzen te vorderen. Wanneer de openbare besturen niet weldra in die zoo dringende als gewichtige kwestie van de brandstof-verzorging optreden, is het erg te vreezen, dat de bevolking meer en meer aan uitbuiting zal blootstaaD, naarmate de winter nadert, die reeds in 't verschiet opdaagt. De graanoogst staat voor de deur, nog eenige wekenende ve'den zijn van de graanvruchten ontbloot. Men herinnere zich daarbij de van ouds gekende spreuk : Wanneer de oogst is geschoren, is de winter geboren. Nota der Redaktis. — Wij nemen bovenstaand artikel uit 't Landbouwleven, waarmede wij volledig instemmen. Echter dit als inlichting: de stad Gent — ' voor wat dit gemeentebestuur aangaat — stelde reeds bij monde en daad vanwege haren schepene Edw. 1 Anseele al het mogelijke in 't werk om een goede kolentoevoer te hebben, wat evenwel door hoogere drijfveeren onmogelijk kon bewerktstelligd worden. Bij gebrek aan kolen werd om toevoervan houtgevraagd, ' wat dezelfde ongelukkige oplossing had. Gelukkiger waren we geweest indien we ander nieuws badden kunnen mededeelen, maar we staan voor feiten die met weg te cijferen zijn. Mocht de hoogere overheid er echter in slagen ons brandstof telaten toekomen, het ware met den komer.dei winter een groote troost voor ons allen. lu VM-tatan m ifi Fraskrijk Uit Buifcsche foron. BERLIJN, 3 Oogst. (Officieel) : Westelijk gevechtsterrein. Front gen.-veldm. kroonprins Ruppr. vsm Beieren : Op het front in Vlaanderen was gisteren bij regenachtig weer de vuurstrijd slechts aan de kust en benoordoosten Iepe-ren bijzonder hevig. Aanvallen der Engel-schen aan de baan Nieuwpoort-Westende en ten Oosten van Bixschoote mislukten, even-eens krachtige aanvallen bij Langemark. Roesselaere, waarheen zich een groot deel der Belgisehe bevolking nit de gevechtszone SÏEDELIJKE BELANGEN DE GENTSCHE RUIIVÎDÎENST Uit het Verslag over den Ruimdicr.st in 1916 knip-pen wij het volgendc : De ruimdienst wordt gedaan gedeeltelijk door de otad in regie en gedeeltelijk door zes bijzondere onder-nemers.De stad en iederen ondernemer bezitten elk afzonderlijk hun eigen materieel. De stad hcrstelt haar materieel, wagens, ketels en machieren in hare eigene werkhuizen en hai e schepen op eene zast in de Bellevuestraat te Lcdeberg, waar hare werklieden-scheepsmakers bestendig werk hebben.Het Bestuur stelt vcor dezaat, welke de Stad bezit op de jNeermeerschen en nu verhuurd aan fr. 25 per maand, in eigen gebruik te nemen en opzeg te doen aan deze van Ledeberg. Het materiaal der bijzondere ondernemers is aan de goedkeuring van het Stedelijk Bestuur onderw orpen en voorzien van een bijzonder merk. In de maa'r.d Augustus 1916 werd Je toelating om op het grond gebied van Gent te ruimen aan twee ondernemers de heer en Hessens-De Cocq van Gentbrugge en Forgeron Gaston van Gent, onttrekken, cmdnt hin materieel niet meer de vereischte voorwaarden van dichtheid en zindelijkheid vereenigde. Het materieel van den heer Forgeron, metinbegrip de paarden, ■«erd door de Stad overgenomen aan fr- 5.72Î- Werklieden. De Ruimdienst der stad gebiuikt40 werklieden zijn-de 4 pioegbazen, 3 machinisten, 12 voerlieden, 11 schip-pers, 6 helpei s, l'wagermaker, t smid, 2 scheepsma-'kers.De werklieder. maken drie ploegen uit. Te rekenen van 15 November 1915 werd eene nieuwe en betere regeling der werkuren in voege ge-bracht.Aans'.onds na het in voege treden r - - ;,st-regeling kon men vaststellen dat uc iioe^aiiigheid en hoeveelheid van het afgelegde werkaanmerkelijkgeste-gen waren dit in weerwil van de mindere inspanning van personeel en dierfir, Lconen. De Icontabel der werklieden van den stedelijken Ruimdienst werd door den Gemeenteraad in zitting van 2 Juni 1913 als volgt vasfgestel ' Fir daj Per woek Ploegbaas-schipper \ , Waeenmaker ] } tr- <-00 24-oo Smid . , I Schilder ! \ ,ot tot Scheepsmaker ....... I f xMachinisten-Voerman . , t . f r* 5*25 3l-5° # # Pioegbazen ) fr. 3.75 22.50 s tot tot Machinisten ^ fr. 5.00 30.00 Voerlieden . j fr. 3.50 21.00 > tot tot Schippers , ) fr. 4.00 24.00 \ fr. 3.25 19.50 Helpers > tot tôt ) fr. 3.75 22.50 Vermeerderinp van fr. 0,25 per dag en per tijdperk van 3 jaar. De lconen stegen in de laatste jaren als volgt : Ploegbaas en schippers . . . . fr. 26.50 31.50 Wagenmaker » 26.60 30.00 Smid » 28.98 30.00 Schilder » 25.20 2S.50 Scheeps.makers » 23.10 27.50 Machiniften ^ . £■. - . . ._ » 22,5o 28Jo | Pioegbazen » 26.50 28.50 Voerlieden . , ' » 20.50 24 00 Schippers • • » » 20.50 24.00 Helpers » 19-50 22.50 Volgens art. 17 van het règlement zijn de toegelaten ondernemers verplicht aan hunne werklieden de mini-maloonen te betalen en hun het maximum van werkuren toe te passen bepaald door den stedeiijken dienst. De controol heeft bewezen dat de minimaloonen s worden uitbetaold doe'n er wel onregelmatigheden zijn voor het maximâ der werkuren: Boven het gewoon personeel van den Stedeliiken dienst zijn er nog acht verkoopers vanbeer aan wie ge-durende het jaar 1916 de som van fr. 2.115,60 alscom-missieloon werd uitbetaala. Deze bewonen de buiter.-gemeenten der provincies en zijn gelast met het aanvaarden der besteilingen en de ontvangst der gelden. — Tweemaal per maand wordt er met deze lieden ge-rekend.Gedurende gansch het jaar 19:6 zijn er tegen geen enkel werkman van deti Ruimdienst tuchtniaatregelen gebruikt, zelts niet één moest om nalatigheid worden berispt. Al de werklieden zijn bij de Lijfrentkas aangesloten en hebben eer.e verzekering op het leven. Bij geval van ziekte genieten zij gedurende zes maanden de helft van het loon en 1/3 de zes volgende maanden. Bij werkon-gevallen genieten zij van al de voordeelen door de wet toegekend door de Stad vermeerderd met 50 t. h. Boven de regelmatige verletdagen hebben de werklieden een buitengewonen verloltijd van 5 dagen. Stortplaatse- Voorgaande werden de beerstoffen in de schepen overgeslort op de Van Eyckplaats, Gasmeterlaan, Bijlokekaai. Talrijk zijn de klachten die daar tegen oprezen. Het règlement gestemd den 25 Februari 1916 wees als stortplaatsen aan : de Brugsçhevaart einde de Palingshuizen en de Albertkaai. Deze twee plaatsen zijn op eenigen afstand der woningen gelegen en geven voorloopig voldoening. De schepen waarin de beer wordt gestort moeten goed gesloten zijn. 44 schepen zoowel deze van den Stedelijken dienst, als deze van de ondernemers worden aan het onderzoek van Juli onderworpen. 10 werden afgekeurd als onvoldoende onder ooçpunt van dicht'neid en zindelijkheid. Vergaariiutter De vergaarput voor beirstoflen gelegen langs de Brugsc.hevaart heeft een inhoud van 50.000 hectoliters. De bouw ervan werd aangevangen in îgia en volein-digd in 1916. Op dit oogenblik mag deze aanzien worden als volledig afgewerkf. Het bezit van een dergelijke put was van uiterste noodzakelijkheid zoowel onder financieet als onder ge-zondheidsoogpunt.Gedurende de oogstmaaiiden, wanneer de landbouwers geen vetstoffen gebuiken en des winters wanneer de rivicren toegevrozen liggen liet men, noodgedv/on-gen, de privastetoffen in de rivieren verloren loopen. Behalve een voortdurend gevaar voor de inwoners, leed de Stadskas een belangrijk verlies en de vrucht-baarmakende vloeistof was verloren voor den landbouwer.De reserveput heeft aan dit ailes een einde gesteld. Het laden der schepen geschiedt Min uit den put bij middel van eene onderaardsche buisleiding, die op een half uur 300 hectoliters toevoert. De landbouwers zullen er weldra de beerstoffen kunnen af halen die zij in de Stad niet meer bekomen kunnen. Wat aan de nieuwe inrichting eene gansch bijzondere waarde geeft is de gunstige ligging: In de buurt van belangrijke gemeenten waar de mocsteelt zeer nijverig is, langs een goed bevaarbaar kanaal en de buurtspcorweg er naast bij, zijn allen omstandigheden welken den goeden uit-*lag op financieel gebied waarborgen. In het lokaal van den Dienst S. Lievenslaan is er een put welke ongeveer 8.000 hectoliters inhouden kan. Deze dieijt echter onderzocht en bersteld te worden om. 1 een reserveput te vormen voor dit deel van de Stad or naastbij gelegen. Verïcoofj Van af Augustus 1914 deden de landbouwers geene besteilingen meer. De bijzondere ruimers staakten den arbeid. — De Stadsdienst was overstelpt van vragen om putten te ledigen. — De Bijzondere ruimers son-den hunne halanten naar den Stedelijken Dienst I met de bemerking dat deze verplicht was te ruimen. — De besteilingen hernamen in Februari 1915. Bij eebrek aan chimische vetten waren de vragen zoo talrijk dat de beersteffen weldra in prijs stegen. Vaa dan af een bevigen strijd voor het ledigen der putten. — Er werd door de bijzondere ruimers vooral jacht gemaakt op de groote putten die zij in pacht namen. •— Het slecht werk bleef het aandeel van den Stad»•. 1 dienst. Volgens het oordeel der ondernemers moet ; de Stad niet werhen om winst ie verwczenlijken. Deze moet enkel voor hun zijn en de Stad moet twlpen om deze zoo groot mogelijk te maken. Hoe hooger de prijzen stegen, hoe hardnekkiger ds, jacht werd en hoe meer er 00k geboden werd voor de | beerstoffen in put. Eene vraag om te ruimenis eene zeldzaamheid geworden bij den Ruimdienst. De werklieden zijn verplicht van huis tot huis te gaan vragen, om te kunnen werken. — Het ging zoover dat de bij-zonderen tot in de stadslokalen binnendrongen, waartegen maatregelen werden genomen. De vragen voor levering van beer waren op een zekef tijdstip zoo groot, dat de Dienst zich verplicht zag te verkoopen aan den meestbiedende. — De verkoopprijs steeg tot fr. i,to per hectoliter. De vroegere prijs was 40 à 50 centiemen naar gelang den afstand voor ver-voer. Tegen het oogstseizoen daalde de prijs terug op 80 centiemfli. Deze prijs is tot op dit oogenblik gebleven en zal zich naar aile waarschijnlijkheid niet meer wijzigen. De Stadsdienst deed bijna geene leveringen pet ketel, daar het vervoer per schip veel voordeeliger is,- (Wordt vervolgd.) 33e iasr — iW« 21 ® S centiemen per nummer SSondap 5 AMgïîstits 1917

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.