Vooruit: socialistisch dagblad

1130 0
03 February 1914
close

Why do you want to report this item?

Remarks

Send
s.n. 1914, 03 February. Vooruit: socialistisch dagblad. Seen on 28 March 2024, on https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/en/pid/5q4rj4b79s/
Show text

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

1 3(HaaP — N. 33 Prijs per mimmer : voor België 3 ccntiemen, vooi den Vreemde 5 centiemen . Telefoon s RedaetSe 247 - Adniinistraiie 2845 Dinsdaa 3 Feforuari 1914 Drukstcr-Ultgeeïste» jam; Maaîschappij HET LICHT VerantwoordeHJIce betttusrder > p, DE VISCH. Lcdeberg"Gcn> . . REDACTIE .. ADMINISTRATIE HOOGPOORT, 29. GENT VOORUIT Orgaan det* Belgische Werklledenpartij, — Verschjjnei^de aile dagen. ABONNEMEK7SPR8JS BCLG3E Ode maandcn,. » . , . fr. 3.2? Zes maanden . . « , . fr. 6 5C _:cn jaar ....... fr. 12.50 Mer» abonneer» zich op allé postburselea DEN VREEMDE Drte maandcn 'dagelijks verzonden). ..... fr. 6.7V anarchie ? CHRISTENDO^ ? socialisme ? Allen die de harmonie op aarde willen lien heerschen zijn het eens over de onhoud-baarheid onzer kapitalistische maatschap-cij. Allen zijn het niet minder eens om t« bestatigen dat in het kapitalisme eene strekking ligt om aile regelen van rnoraal. aile streven naar hooger te verstikken onder onedele, egoïstische berekeningen. Hoe een einde stellen aan het ontaardend maatschappelijk stelsel, daarover bestaat, lielaas, een groot verschil van meening. Daarin ligt ook de schuld dat de bourgeoisie zoolang de groote meerderheid onzer sa-menleving beheerscht. Twee richtingen staan in den bevrijdings-kamp bestendig tegenover elkaar: de eene wijst naar den terugkeer naar het verleden ; de andere naar de toekomst. Hoe menigmaal hebben wij de ouderen hooren zeggen : « in onzen tijd ging ailes veel beter.» Is het dus wel in het verleden dat de menschheid haar heil rnoet zoeken? Ds eenen ,anarchisten, wiens invloed met den dag onbeduidender wordt, zien _ met heimwee terug naar den aartsvaderlijken tijd, toen ieder individu de voortbrengst der natuur maar voor 't nemen had ; niete van een ander moest begeeren; bevrijd van aile listen en geweld een fa.miliaal leven kon slijten. De bewonderaars van die com-munistische natuurmaatscchappij, wiens pogingea om communistische coloniën in Europa tôt stand te brengen deerlijk schip-breuk leden, hebben nu hunne hoop geves-ligd op een laatste reste van half-beschaaf-de volkeren in het Oosten. Tegen de be-sehaving met geweren^ alcohol en syphilis van de westersche trilogie : Beurs, Troon en Altaar, stellen deze Indiërs hunne levensbe-iscipnwing: het vrije leven in de natuur, de RiKiimoie met de natuur, met haar prachfr, haar omwentelîngen en mysteries; de rid-derlijkheid van hunne cultuur, die getttigt van diep zieleleven. En 't is op de gewoon-ten, zeden en gebruiken van die volkeren; op hunne beweging om de westersche be-Schaving uit Azië terug te dringen dat onze westersche Orientalisten steunen om de parias van het kapitalisme afschuw in te boezemen voor de ontaarding onzer samen-Ievin g en hun te bezweren terug te keeren tôt het hoogste goed : de natuur. ^og anderen — en dezen kunnen een zeer nadeeligen invloed uitoefenen op de massa omdat ze hunnen aanhang vinden bij de ntinst ontwikkelde proletariërs — spreken zich uit voor den terugkeer tôt de middel-eeuwen.Het zijn de aanvoerders der kristene be-*eging. Zij doen de arbeiders huakerea ®aar den tijd der ambachten, toen er niet gwerkt werd voor de raarkt, maar voor ttgen verbruik, toen er juist daarom geene nisis, geen verval van stielen en nering te uuehten was, zooals nu door de ontwikke-"ng der groot-industrie. Met voorliefde Ppreken zij over het stelsel der gilden: Gil-oemeester en gezel waren twee vrienden; ', Sezel was het kind des huizea, nam ?ints ^an dô familietafel, sliep onder het-G® ™) was ingelijfd in ailes wat het ,f,i , aanging en werd, na zijn proef-geleverd te hebben, zelf meester. En i kristelijk geloof ? Het smeedde een ; i erband onder al de gemeentenaren. s om ue menschheid tôt dit grooteadeels gMantase.rd-tijdvak terug te voeren, dat j * ; stene leiders verklaren de arbeiders ' 3roePsvereenigingen te groepeeren. aannemen dat de voorstancfers dp v - i rtair communisme en die van ..T'® gemeenten met goede bedœlin-hhi* / ^Jn. Maar maken wij ons geene Jj«s: do hel is geplaveid met goede be-^Bgen. Daaraan hebben de verdrukte mets. Erger : zij die hunne ■ n ' zu-'*:e wereldheschouwingen la-»;Ben, verbeuzelen een kostbaren tijd. ^^■ytlische pastoralen verheerlijkt door nceel van Watteau en de bloeiende ^eeene koningin van Frank-hare Bhjde Intrede in Vlaanderen hier in ^0ning.deden zeggen: «Ik i a-leen koningin te zijn en ik zie BÏÏn n r°nd miJ»> zii» ^oor eeuwig ï erijmefc.w')zers een nur ^Recom} Jav16n', den ioers der uren , t onderbreekt, even ijdel is het ^■a.atschappehjke ontwikkeling te on- ^^Bden ?mj et verleden uit den nacht ^ doen verrijzen. ^Bévens^r'ln011 kr,ist?nen geven hier blij-^Kd het t Piaatschappij te leven. Zij ^K^tkapitahsme niete dan ontaar ding, zoo van het menschelijk denken als van het menschelijk lichaam en zij gaan het model leven halen : de eersten duizenden mijlen van hier, in het Oosten ; de anderen, honderden jaren achteruit, in de geschiede-nis.Dwazen die zoo blind zijn niet te zien wat er rond hen omgaat ! Zij hebben een kapitalisme gezien met zijn parlement waar de bourgeoisie haar wetten ina-akt, om op de ontrechting van het volk haar bewind te vèstigen. Zij hebben fabrieken, mijnen, scheepvaartinstel-lingen, bouwondernemingen, magazijnen, enz., gezien, waar de arbëidende klasse onmeedogend uitgebuit wordt. Zij zagen politie, gerechtshoven, gevangenissen die dienen om degenen te straffen welke de hand leggen op de eigendommen van hen die ze op de oneerlijkste wijze verwierven. Zij zagen drankhuizen waar de mensch ge-alcoliseerd wordt ; ontuchthuizen, waar de dochters der arbeiders dien&n als ple-ziervleesch der rijken ; legers, wapens en kazernen om de brandkoffers der bezitters te verdedigen, om te plunderen en te moorden. Al die ontaarding heeft bij anarcliisten en kristenen alkeer voor de kapitalistische maatschappij verwekt.Echter wat hun hart van hoop en blijdschap moest vervullen : dat die maatschappij de mannen teelde die haren val zullen voltrekken, begrepen zij niet... Uit de overdaad der verdrukking sprcot nochtans gelukkiglijk een ailes verterend veraet. De kleine ondernomingen maken Ipaats voor groote, en hoe meer de ontwikkeling en sainentrekking van het kapitalisme toeneemt, hoe meer dwingt de concur-rentie de kapitalisten de loonslavernij knellonder te .maken. Zoo (irijven zij nood-zakelijkerwijze de arbeiders meer en meer tôt elkaar om zieh te verweren. Ontaard, ja, is het kapitalisme, maar wat heerlijk sckouwspel van hooger streven bieden die stoere arbeiders die, dor-sbend naar vrijheid, zich manmoedig uit de diepstâ onwetendheid opwerken om eene ideëele maatschappij tôt stand te brengen. Ziet met wat gezond verstand zij vereeni-gingen stichten en leiden om do loonslavernij te bedwingen, de kapitalitische maatschappij neer te halen, de hand te leggen op al de instellingen die tôt mit kunnen dienen der gemeenschap en voortbrengst en verbruik zonder parasieten regelen. Be-wondering verdienen hunne socialistische scholen, die tempels v/aar tôt het eenvou-digste lid zijn geest komt verheffen tôt de wetenschap om later als îlinke propagan-dist de blijde boodschap der nieuwe tijd te verspreiden en met evenveel fierheid het roer ter hand te nemen o£ den eenvoudig-sten post te vervullen. Neen, ontaard is niet die klasse welke zoo heldhaftig weet te kampen, steeds be-reid haar brood en bloed te oîîeren voo* de zaak der menschelijke solidariteit. Al-hoewel afgebeuld door den arbeid, kweekt zij geene zwakkelingen, maar koene kamp-vechters : Haar Ideaal bezit de kracht geestesreuzen in haar midden te doen op-staan, dichters en kunstenaars te inspiree-ren en geleerden voor haar te winnen. Werpt al aile ijdele hoop en fantasiën door de wetenschap veroordeeld en opent de oogen voor dit dieptreîfend schouwspel : Met meer dan 10 millioen beantwoorden ze reeds over den a^rdbol de stem der op-standing. Met meer dan 10 millioen staan ze reeds achter de vlag der Ilevolutie ge-schaard : De Internationale — herinnertu Bazel — is de draagster der beschaving. Naast Tagore, den man met de vrome bede ait Indië, stond de socialist La Fontaine, de verpersoonlijking der DAAD, als lau-reaat van den Nobelprijs. Het toenemend getal roode bekampers van het oorlog, pest en hongersnood-zaaiende kapitalisme kondigt reeds het naderend uur d-er volksbevrijding aan. Gij die morht gedwaald hebben, dwaalt niet langer, sluit niet de Oogen bij de herinnering aan het verleden, waar opent de oogen voor de roode dageraad die ma-jestueus rijst boven de struiptrekkende burgermaatschappij. Aan het Socialisme, is de Toekomst. Al-loen het Socialisme schenkt ons het rijk van geestelijke en stoîfelijke bevrediging, een wereld waar aile edele gaven zich -vrijelijk kunnen ontplooien voor het berei-ken der volmaaktheid. Dààrvoor aile krachten samengesnan-nen. E. PEEUMON^. jjytwi verspi-eidl llw feiad Ss Vertra^ng ter treinan an è iESlisftii an Stuers Veel wordt er thans gesproken en in de bladen geschreven over de vertraging der treinën,en de onregelmatigen toestand heer-schende op den spoorweg. 't Is bedroevcnd om bcstatigen hoe de .waarheid den nek wordt ouigedraaid, en de oorzaken gezocht worden, waar zij niet be-staan. Ja sommige bladen gaan zoo ver, de machinisten en de stokers, opentlijk te be-schuldigen, vrijwillig dien toestand in de hand te werken. Vandaar dan ook die vij-andige houding der reizigers bij te late aankomst- ter bestemming tegenover het per-soneel der locomotief. Voor de thans heerschende wautoestanden op den railway zijn verschillende oorzaken. Eerst en vooral is het wintertijdvak niet vreemd daaraan, de duisternis, de mist, de vorst zijn geene factoren, om de regelmatig-heid der treinen.te verzekeren. Dit is onbe-twistbaar.Maar, dat is de oorzaak dier ontredde-ring niet. Vroeger had ieder machinist zijn eigen machien, dat hij verzorgde op eene moederlijke wijze, om veilig zijnen dienst te kunnen verzekeren, hij was er verantwoor-delijk voor. Thans is dit ailes veranderd. De zuinigheid van het Beheer, heeft het zoo ver gebracht, dat de locomotieven nooit meer stil staan, dit eene personeel stijgt er af, om het andere zijnen dienst te laten beginnen. Vandaar, dat de moteurs, nooit stilstaan-de, de noodige herstellingen niet bekomen die zij rioodig hebben en spoedig niet meer in staat zijn den dienst regelmatig te verzekeren. Het herstellen in de arsenalen, zulks door het premiestelsel Kowan, laat zoo oneindig te wenschen, dat, luidens de verklaring van bevoegde vakmannen, — de machinisten, — de locomotieven. slechter het arsenaal verlaten, dan zij er in kwamen ! Een andere oorzaak der vert-ragingen, is de slechte brandstof. Toen enkele jaren ge-leden de Engelsche typen van locomotieven in België in gebruik werden gesteld, ge-bruikten zij briquetten, waarmede men op een gaîschën dag,' ôm'ef.-'fchîllig d& treihën die men deed, het vuur niet moest kuisehen. Heden kan men geene reis meer doen van Gent naar Brussel, of het vuur moet gc-keerd worden, daar de brandstof SO % vuil maakb. De brandstoffen zijn zoo zeer ver-slecht, dat het onmogelijk is eenen trein er op het uur te brengen, dat hij er moet zijn. Voeg daarbij dat de maehienen pverlast worden, door de overzware treinen die zij moeten slepen, en daarbij nog verwarmen. Wie een weinig, wil Dadenken zal moeten bokennen,dat zoo men goed werk verreiseht, men goede gereedschappen moet geven. Wanneer èen machinist vertraging geeft aan eenen trein, wordt hij zeer streng ge-straft, en verliest hij niet alleen de premiën die hij anders zoude gewonnen hebben,maai hij wordt er evenveel afgetrôkken. Dus is > het niet aan te nemen, dat h;j vrijwillig de hand zoude leenen, aan dien toestand. Iets is waar dat, kon den de reizigers zich een gedacht geven van wat den machinist en den stoker soins doet, om toch maar op het gestelde uur aan te komen, ja hun le-von in geyaar stellen in het uitstappen van den trein hen eerbiedig zouden groeten. Wie die toestanden, dat werk niet kent, niet meelecft, kan zich daar geen gedacht van vormen. Eene andere oorzaak der unregelmatig-heid, is te weinig personeel: Het is overbe-kend dat de machinisten en de stokers dagelijks 13, 14 uren en soms veel meer ver-richten, maar de schaarste van werkliedeu is in aile takken waar te nemen, in de station, in de werkhiiizen, enz. Overal tracht men zooveél mogelijk volk uit te sparen, iets wat de regelmftïigheid van den dienst niet kan bevordereti. Andere oorzaak ii de onbevôegdheid van sommige oversten. Het stuit tegen de borst, wanneer men in onze groote goederensta-tiën, onder statieoversten ziet, die gisteren nog, de banken van het een of andere klë-rikaal college bezetten ! Het gémis aan praktische kennis, het gebrek aan initiatief, is eene der groote oorzaken, van de onre-gelmatigheid der goederentreinen. Ook de slechte inrichting onzer statiën,en werkhuizen is daaraan niet vreemd. Nu dat den winter, min of rneer streng is, is er geen enkel werkhuis, waa-r de locomotieven kunnen binnenstaan; de toestellen vervrie-zen, en springen stuk. Vandaar dat men op zeker oogenblik geene moteurs heeft om de treinen te slepen. De oorzaken van dien warboel zijn zoo rne-nigvuldig, maar de grondoorzaken jzijn: misplaatste besparingen en favoristlsme. Van hooger hand worden al dezen door geldpremiën aangemoedigd, welke bezuiui-gingen kunnen doen op het personeel. Uit geest van sparen aanvaardt men brandstoffen, die onbrandbaar zijn. Om te sparen be-snoeit men iiet noodige aan materieel en herstellingen, kortom men tracht altijd te trekken, daaruit waar niet meer te trekken is en intusschen sticht men cominissiën langs hier en langs daar met zoo veel duizenden voor vergoeding van verplaatsing, schept men plaatsen, met groote jaarwed-don voor de vrienden en de propagandisten. 'Wiè niet àaiibevolèn is, floûr den eenen ka-tliolieken représentant of den anderen on-d.erpastoor komt niet meer binuen; bek\/a-me vakmannen zien zich in huri avancement verdringen door stoelkenszetters. Onderstatieaversten zijii eerelid iu 3en Oeroje Catholique,moestergasten moeten uit de St-Antoniusschool komen. Kortom het is zoqver gekomen, dat elke benoeming hoe klein dan ook, langs den minister moet passeeren, om deze toe te laten, den beschermer te verwittigen dat zijn beschermling gaat benoemd worden, den beschermer op zijne beurt verwittigt den beschermling en de toer is gespeeld. Men moet ;>an den spoorweg zijn, om te weten, wat daar omgaat: aile verzet tegen onreclitvaardige toestanden, wordt ongena-dig gesmacht, en zoo zien wij den railway, in. een toestand geplaatst, die schadelijk voor het land en vernederend is, voor hen die er hun brood verdienen. Mocht de dag ras aanbreken dat die Au-giasstal worde gekeerd: een zucht van ver-lichting zoude uit de borsten van het personeel ontsnappen. Locns. Koizer-Pintaid-Kunst Men weet dat de duitsche patriotten hunnen geliefden kaiser overal willen doen dooïgaan als een hoogbeschaafden, alzijdig ontwilckelden man, die b<5eken schrijft, tableaux schildert, monumenten ontwerpt en zich in ailes weet te onder-scheiden, tôt zelfs zooals wij laatst meld-den, in het... stoef-hout-kappen. Simplieissimns en Kladderadatscll, die op hunne manier het hunne willen bijdragen om de faam van den grooten kaiser voor het nageslaeht te bewaren, gaven verleden week zooveel mogelijk geïllustreerde ruchtbaarheid aan het volgend pracht-stuk, dat in hooge mate vleiend is voor den roemzuchtigen Wilhelm en zijne op-hemelaars — maar waarorn menige ern-stige Duitscher ferm gelachen heeft : De kunstenares Grete Waldau, van Wil-helmshaven, had aan de bestuurders van het Wilhelmsmuseum aldaar gevraagd om hare werken van het afgeloopen jaar in de voorzaal te mogen ten toon stellen. ' S'a onderzoek antwoordde het bestuur van het muséum dat die werken geene de minste kunstwaarde bezaten om in den tempel der kunst ten toon gesteld te worden.Grete Waldau, die groot gaat van liefde voor haren ^eizer, viel daarop niet links, zij liet ha.'-'werken inkisten en zond zo met een schoonen brief er bij naar Wil. helm, met het compliment dat zij Hem ailes in vereering schçnk, ter gelegenheid van zijn vij£-en twintigjarig regeerings-jubileum.Of de keizer de kist open gemaakt heeft, dat wordt niet gezegd, maar gezegd is dat de kist met de sichilderijen eenige dagen latèr per express naar het hooger genoemd bestrtuir werd tcezorideii, met de compli- méaten dat do schilderijen moesten opge-haugen worden in e/' V\ der zalen. Die schilderijen ziym^|e,ts anders dan ge-brekkig geborsteldc ^'«V/'ldingen vam de twaalf bijzonderste 1 kêizerkasteelen en daar de bestuurders voôr programma hebben alleen stukken van waarde in hunnen tempel op te hangen zitten zij met dat ge-sch'enk niet weinig in nesten. Andere sohimp'L laden stellen nu voor om de door den kaiser aangenomen schilderijen in een natior 'ilen tombola te steken... Aldus zouden de bestuurders van het muséum uit hunne nesten geholpen zijn, aldus zou heel Duitschland den fijnen kunst-sinaak van den keizer kennen, en aldus zouden er misschien eenige millioenen kunnen verz-ameld worden om een bijzon-der muséum op te richten voor de keizer-kasteelenschilders.— <i» — GRUWELEN in de Spaasisste Gevangenissen Van tijd tôt tijd, aan zes ellen voor een frank, 'alsof het besteld werk ware, leesfe men in onze groote burgersbladen artikels en legendan, waarin het heet dat Spanje thans bestuurd wordt door een liberaal, de-mocratisch, hervormingsgezind ministerie — en de spaansche koning er aan mee doet om aile rechten van iedereen te doen respec-teeren en den breeden vreg vau vooruitgang en beschaving voor alltn te openen... Uit de eerlijke bladen, daarentegen, vor-nèemt men nu en dan dat er in het wezea van .den spaansehen Staat, in de manier van besturen en knoeien nog weinig of niets veranderd is... Bedrog, wreedheid, onder-drukking en inquisit-ie behooren in Spanje 1 1 1 ' ■'■■■ — f nog steeds tôt de bijzonderste regeeringskum, sten en men zal er niet in slagen het tegen-deel te bewijzen voor de beschaafde wereld. Dat in Spanje nog steeds de middeleeuw-sche geest overheerscht, dat wordt bewezen door het feit dat men nog hoegenaamd niets veranderd heeft aan het afschuweîijk ge-vangenisstelsel dat zoo dikwijls de heele beschaafde wereld verontwaardigde — Mont-juich ! Herhaaldelijk zijn er den lande door steia-men opgegaan. om hervormingen te eischen aan het midSëleêuws^h stelsel dat in de spaansche gevangenissen heerscht, maàr steeds heeft men van hoogerliand hardnek-kik geweigerd daaraan iets te verandëren of te verbeteren. ' Eindelijlï is er nu te Madrid een Comiteit gevormd dat door aile middels zal trachten om verbeteringen te bekomen voor wat het noemt de « ongelukkige » gevangenen. De voorkarnper van dit Oomiteit, MaTce-lino Suarez, die langen tijd doorgebracht heeft in het gevang van Oviedo, heeft. jaren aehtereeu gewerkt om feiten en documenteii te verzaïûelen voor wat betreft de bar-baarschheden die geplecgd worden in de gevangenissen des landa. Hij bezit de namen van honderden gevangenen, die op de af-schuwelijkste manier misnandeld, geimar-told, geîolterd werdeu en zelfs den honger-dood prijsgegeven werden. In duizenden gevallen word! het onderzodB tegen politieke gevangenen een, twee, toti drie jareit lang getrokken en mishandeldel men de ongeluklciiçeit om hen bekentenisseai te ontrukken of yerkîikking van kameradeaj af te dwingen. De "kazilcen, dat zijn plaatselîjke recîrbers,! hebben eene onbeperkte maeht, en op eerie> ongehoorde wijze maken zij daar misbrnik van om zieh te oatdoen van hunne politieke tegenstrevers, die dan in de gevangenissen in de handen vallen van oïHnenschelijke b&-wakers, die hen als miedadigers behandelea om de g-imsten van de heeren te verdienen. De overgroote meerderheid van dergelijke slachtoffers wordt door de gezworenen vrij-gesproken als zij maanden en jaren de gru-welijkbeden van het gevaug ondergaan hebben en va-ii scha-devergœding of eerheTstel-ling is er nooit •jpraak. Het Comiteit liœft voor zijn eerste werk, op groote sehaal, een manifest verspreid, waarin het, met do namen erbij, eene langa reeks van »«Jko afschnwolijke. feiten be-kënc* iiwiakt, ton groot" schar-de van de el-lentMiiigen die misbruik maakten van hunne mac-.hr. Onder veel meer heet het-in dit opschudv diugwekkend manifest: « De bestuurder vau het gevang van Fi' gueras, in Catalonie, de genaamde Milena. heeft een orideraardsehen kerker doen bou< wen, door de gevangenen Siberië genaamd, Voor het minste vergrijp worden de gevan-i genen daarin gesioept en hij laat ze zoo lang zonder etea tôt dat zij, om niet van honger te sterven, gaan knagen aan een stuk stok-visch dat zeer lang in het zou t gelegen heeffcj Als de ongelukkigen dan bijna gaan sterven van den dorst, wordt er eene kan met watec in huane cel geplaatst en worden zij eoo vast gebonden dat zij de kan niet kunneni bereiken... » Nog onlangs werd daar een gevangenen die weerstand geboden had, een oog uitge-stoken. Een andlere word de beide a<rmeini gebroken. Een derde werd stukken vleesch' uit het lichaam gesneden. Een vierde werd aan een kruis genageld — waaraan hij-stierf... > Het manifest sluit met een oproep aan aile edeldeDkende menschen ea eischt de in vrijheid stelling van den voorzitter van het1 Comiteit, den moedigen Suarez, die eenigei dagea te voren weer aangehouden is wegena d!e onthullingen die hij komt te doen. Door de aanhouding vau Suarez heeft da regeering hare schuldigheid bekead en hara inzichtea verraden, maar imi blijft af tei wachten wat de openbare opinie zal zeggen, die in dergelijke zakera oppermachtig is ! m ALLES WAT IN VOEU VAN VEE. — In de maand decemer 1913 werden er in België inge-voerd : 394 stieren, 574 ossen, 822 kalve-rea, 1.506 koeien en 1480 vaarzen. Te zamen 4.776 stuks ruadvee. Voor heel het jaar 1813 was de invoer : stieren, 5.457; ossen, 10.268; kalveren, 7.331}; koeien, 23.740; vaarzen, 15.299. Totaal : 62.033 stuks rund- yee, of 2,801 minder dan in 1912. * * # — SOCIALISTISCHE VOOKOACHT-A VON DEN —Aangemoedigd door den bijval van de vijf kunstavonden, iugericht met dç medewerking van tooneelkunstenaar J, Sterheim, van Amsterdam, heeft de Centrale voor Arbeidersopvoeding besloten eene tweede reeks voordrachton in te richtea. deze maal met do Hollaudsche tooneelkua-stenares Mevrouw Truus Post, Partijgenoote Truus Post zal in Belgie optreden van Vrijdag 20 tôt Dinsdag 24 Februari aanstaaade. Op haar programma komen voor stukkea vaa de meest bekendf socialistische letterkundige, o. a. H. Roland Holst, II. Heyermans, S. Bonn, Vai: Collem enz. De organisaties die van de gelegenheid wenschea gebruik te maken om op een van _de vermelde data een schooaoa

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
This item is a publication of the title Vooruit: socialistisch dagblad belonging to the category Socialistische pers, published in Gent from 1884 to 1978.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Add to collection

Location

Periods