! No. 108. VRIJDAG 14 SEPTEMBER 1917. DERDE JAARGANG. VRIJ BELGIË onder leiding van FRANS VAN CAUWELAERT en JULIUS HOSTE JR. PRIJS PER NUMMER: N::.DERLAND 10 cent, ENGELAND 2 pence. FRANKRIÏK en BELGIË . ... 0.20 fr. » verschijnt elken vrijdag. ABONNEMENTSPRIJS PER KWARTAAL: NEDERLÂND / 1.25 ENGELAND 2 sh. 6 d. FRANKRIJK en BELGIË 3 — fr ALLE STUKKEN BETREFFENDE REDACTIE EN ADMINISTRATIF TE ZENDEN: 81, GEVERS DEYNOOTWEG, SCHEVENINGEN. I . . De Duitsche Plannen en België. In ,,De Tijd" van 7 September heeft eer korrespondent in Duitschland het volgende geschreven buiten de arribtelijke censuur: Met volstrekte zekerheid kan ik mededeelen, dat de commissie uit Bondsraad en Rijksdag, die het ontwerp ter beantwoording van de pauselijkc nota voorbereidt, een voorstel om België in zijr voile zelfstandigheid te herstellen heeft besproker en dat de beslissing d,aarover haar beslag heefl gekregen. In de nota van beantwoording zal in aan-sluiting bij vroegere verklaringen worden gecon-stateerd, dat Duitschland uit den aard van den ver-dedigingsoorlog, dien het voert, geen reden heefl om blijvend de hand op België te leggen, mits var de andere zijde worde gewaarborgd, dat het geen afzonderlijke over.eenkomsten ten aanzien van ziji zelfstandigheid treffe met een of meer der Entente-landen.Voorts zou aan België slechts een weermachl worden gelaten in overeenstemming met de nood-zakelijkheid voor de bewaking van zijn binnenland-sche orde en naar evenredigheid met de geleidelij-ke ontwapening, waartoe de groote mogendheder zouden besluiten en eindfelijk zou aan de bevolkinf, van België het reeht van zelfbepaling moeten worden toegekend, ook ten aanzien der z.g. bestuur-lijke scheiding, waarvan het reeds ingevoerde bc-ginsel gehandhaafd zou moeten blijven. Een andere zinsnede in het ontwerp wekt de ver-wachting, dat Duitschland niet ongenegen zou zijr om geldelijken Steun te verleenen aan een regeling welke België's economische welvaart zou herstellen, bij welke welvaart ook Duitschland als handel-drijvende buurstaat belang heeft. Het komt ons voor, dat iedereen, ook langs Belgische zijde, langs om meer gepantserc geraakt tegen al de volzinnen, die van Duit-schen kant over ons land verschijnen. Hel publiek kan inderdaad niet anders dan d< dubbelzinnigheid doorschouwd hebben, die ni eenmaal de taal van de diplomaten en hunnt journalistieke trawanten kenteekent. Niet dai deze laatste uitdrukking hier gelden zou vooi den medewerker van ,,De Tijd, die best mo-gelijk aan ons land een goed hart toedraagt maar bij duide het ons niet ten kwade, da; wij achterdochtig zijn en die mededeeling een; op den kej>er willen beschouwen. Wordt het antwoord wat België betreft, ir hooger gemelden zin opgesteld, dan blijk hieruit, dat de Duitsche machthebbers einde lijk 'beginnen rekening te houden met d< waarbeid, die zich aan de openbare opinii van hun eigen volk opdringt: er komt geei vrede zonder het lierstel van de onafhanke lijkheid van België. Erzberger zelf heeft ii de hoofdkommissie van den Rijksdag nog on langs verklaard, dat België als de „politiek lieveling der wereld" behandeld wordt; en da is zoo, wat vrienden, vijanden of onverschil ligen er ook mogen over denken. De onafhan kelijkheid van ons land is de hoofdspil, waar rond de vrede draait; dat heeft België te dan ken aan de hooge moreele roi, die het in dei oorlog standvastig is blijven vervullen, zon der zich op zijpaden te laten dringen. Maar, zouden de Duitsche machthebber van rechtzinnigheid blijk geven, wânneer \ antwoord wordt opgesteld zooals de me werker van „De Tijd" het samenvat? Of het hun er om te doen, een naar vrede hi kerende volksopinie tevreden te stellen, do dien het Duitsche volk zou in den waan bracht worden, dat het vraagstuk België < gelost is, en dat de vijanden van Duitschk niet langer kunnen beweren voor de vrijh van België den oorlog voort te zett terwijl de Duitsche regeering veel be weet en het nogmaals een dubbelzining vo stel geldt, dat toch zal verworpen worden: Duitschland zou vergen dat België g< afzonderlijke overeenkomst -treffe ten aanz van zijn zelfstandigheid met een of meer Entente-landen." Onze Zelfstandigheid opofferen? Daarv< heeft België het Duitsche ultimatum niet gewezen. Een België, dat zijn zelfstandigh prijs geeft, \erniel't zichzelf. Behoort evenwel aan Duitschland te bepalen wat o: zelfstandigheid kan in het gedrang brengi En houdt dat Duitsche standpunt verb; met de strekking, die in somtnige Duits [ kringen bestaat om zelfs onze diplomati , vertegenwoordiging af te schaffen? De te is vatbaar voor aile mogelijke veronders lingen, en aan die dubbelzinnigheden is dat Europa verder doodbloedt. 1 Een tweede punt geldt onze weermac Wij zouden slechts over een soort gendari rie-korps mogen beschikken, want niet ail : zou ons leger in evenredigheid met een al ' rneene ontwapening (,,beperking van be1 ■ pening" zal hier wel beter gebruikt worde ' verminderen, maar darenboven wordt v; : gesteld, dat ons leger slechts zou in overe 1 stemming zijn met de noodzakelijkheid v< ■ de bewaking der orde. Dus wat België , treft, een beperking der bewapening in tu - den graad! Een zoo weerloos geKouden 1 i gië (is dat hier onderverstaan?) zou < bij het eerst dreigend gevaar al zijn str; i gische punten moeten laten bezetten door : Duitsche leger. Met andere woorden: i - de inbreker maar het slachtoffer wordt v ; altijd weerloos gemaakt. : In zake bestuurlijke scheiding zou i reeds ingevoerde beginsel gehandhaafd m - ten worden. . . i Het Duitsche antwoord zegt niet of ook - Duitsche beambten, die er thans werkzE ; zijn, niet best in België zouden kunnen 1 t ven om onze landgenooten bij de voltooi - der bestuurlijke scheiding behulpzaam te i - Waarom niet? Men kan langs Duitsche zijde toch - naïef niet zijn om zich in te beelden, dat i onafhankelijke staat de benoemingen £ - goedkeuren, die tijdens de bezetting on leiding van gouverneurs von Bissing en s Falkenhausen zijn gebeurd. In verband met de taalkwestie moeten et twee soorten Duitschers zijn: de annexionis-1 ten à la ReVentlow die de Duitsche taalpo-litiek steeds als een middel tôt voogdij be-3 schouwden; de meer nuchtere politiekers die overtuigd zijn dat er van een annexatie niets komt, en die redeneeren als volgt: wij trek-den er uit met den wensch dat de Vlamin-gen in het Belgische staatsverband zoo sterk ' mogelijk zijn. Maar namens de Ylamingen ook, waarvar zooveel beproefde leiders tôt zwijgen ge-doemd zijn of in Duitsche gevangenschap gehouden worden, dient de vraag gesteld: staan wij sterker of zwakker ten gevolge van de hinderlijke Duitsche bemoeiingen? Men 1 moet de ziel van ons volk met kennen om zich een enkel oogenblik in te beelden, dai het Duitsch gekonkel aan de zedelijke bevrij-ding der Vlamingen kan bevorderlijk geweesl i zijn- t Ware de oorlog een' jaar geleden geëin digd, wij Vlamingen hadden in een onafhan-f kelijk geworden land, een dubbel zwarer j strijd te leveren gehad. Thans hebben de ge-beurtenissen duidelijk genoeg gesproken: hel activisme vertegenwoordigt het Vlaamsche volk niet, maar welke opvattingen activister en zoogezegde passieven er op nahouden t de vloedgolf ' van het Vlaamsche zelfbesef iî diep en machtig genoeg geworden, opdai als een axioma in aile Vlaamsche breiner de gedachte zou post gevat hebben: bij der Q wederopbouw van België behoort, het voile-dig rechtsherstel voor het Vlaamsche volk 0[ gebied van onderwijs, leger, bestuur en recht-spraak. Niet langer halve maatregelen meer Maar nog eens gelde voor de Duitschers _ handen af van onze Vlaamsche vlag; hander r af, welke bedoelingen gij tegenover België ool moogt hebben. Wie in Duitschland tegen an nexaties is, moet dat begrijpen. Zoonie _ wordt de hopelooze verwarring voortgezet d Wat den slotvolzin betreft aangaande onz( ekonomische welvaart, kunnen wij onmoge ■t lijk gissen wat daardoor bedoeld wordt. Wi I men ons wat geld geven om ons onder d< r ekonomische voogdij van Duitschland t< plaatsen, dat men dan gerust dat geld bewa ■t re. Ook den 2 Augustus 1914 werd door Bel gië bewezen, dat het niet te koop is. In verband met de ekonomische toekoms e van België zou het van oneindig meer belanj n zijn te weten of Duitschland zijn plannen to i- ekonomisch impérialisme in midden-Europ; g handhaaft, wat wederkeerige afsluitingsplan i. nen vanwege de Entente-machten zou uitlok ken. o België kan inderdaad het beste element vai n een volkerenvrede worden, die de eenzijdig it bondgenootschappen en den ekonomischei :r oorlog uitsluit, terwijl het door zijn eigei n wil er voor zorgt, dat Vlamingen en Walei in vrede en rust naar eigen aard en aanlej de hun aangeboren gaven kunnen ontvou-wen. Maar België alleen heeft over het einde van den oorlog niet te beslissen. Wat België evenwel nog verklaren is, dat het nooit het wantrouwen onder de naties heeft aange-pookt en dat het niet onder diegenen behoort, die bij het voortduren van dat wantrouwen belang hebben. Ten slotte nog een vraag: waarom is er in het vermeend Duitsch antwoord geen spraak van de Belgische kolonie? Is het daarop dat de internationale sjacheraars het gemunt hebben? Mysterie, bedrog en diplomatie! J. HOSTE Jr. HET EDELE BEDRIJF. I. Zelf-opofferitig. Mijn diep-beminde volk heeft ailes nu gegeven wat bieden kan een volk, dat edel is en koen. Zijn jongens gingen heen, en zijn op 't veld gebleven, waar zinkende avondzon blijft op hun aanschijn bloên. De steden ziin niet meer: — d<- hoopen puinen kleven aan-een, zoo natte lokken op een voorhoofd doen. De velden zijn verwoest; de boomen langs de dreven verhaafd staan, als een bende beedlaars zonder schoên. Mijn volk heeft kalm zijn eerbaar hart ten prijs geschonken, en heeft met de oogen fierder, op het werk gestaard van dezen, die 't verscheuren wou, — het bleeî bedaard; Doch om de vlakken wreede, vreemde vloeken klonken, en uit 't verbrijzeld harte droop het bloed op de aard, wijl vrij mijn volk bleef staren, schier van smarte dronken! II. Het Leed. Het leed van heel mijn volk is als een vaste rotse, die in de groote vlakte van de zee zou staan, en waar de vloed al-door met ijzer-klinkend botsen zijn baren in verpulverd schuim te niet zou slaan. • De golven zijn met roode-kleurend, ruikend bloed gelaên. De lijven die gewond zijn bij 't onmachtig klotsen der massa, in 't gejaagde heen en weder gaan, verdrijven op die zee, waar vreemden staan met knotsen. Doch boven al die smarten, rijst het leed vergroot en hoog als een gebergte ; 't avond-breede stralen zooals een aureool de zon er over sloot. 1 En of het volk ook buigt in lastig adem halen, > en wreede jnachten harder maken steeds de Nood, toch staat mijn volk zijn leed zoo'n rots van licht te pralen. III. De Verrijzenis. Plots zal een wijde dageraad de wereld kleuren. De strijders-grachten zullen toegeworpen zijn, ^ de boomen zullen groeien weer, en 't winden-treuren zal rijzen als een lied van geur en karmozijn. r l_ De brokken huizen zullen vrank het hoofd op beuren, de vensters zullen als zoo vele spiegels zijn, l waar de arme menschen zich met blij gelaat bespeuren, zoodat hun 't leven lijkt een breede zonneschijn. De torens zullen, zoo vergroote kaarsen-rijen ontstijgen in de lucht, er brandend voor de vreê, 1 daar 't volk in broeder-band zal, -sterk na 't leed-j gedijen. 1 Dan zullen 't droge bloed, en vroegere vrouwen-beê, -j de tranen, die de moeders weenden, in hun lijen, als rozen klimmen om de torens van de steê. 1 Korporaal DAAN F. BOENS. , Voôr Diksmuide.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.