r ■ onder leiding van FRAN3 VAN CAUWELAERT en JULIUS HOSTE J*. PRIJS PER NUMMER: , ABONNEMENTSPRIJS PER KWARTAAL: 12^ cent. VERSCHIJNT ELKEN VRIJDAG. { 150 ENGELAND 3 pence. ENGELAND 2 sh. 9 d. FRANKRIJK en BELGIË . . ... 0.30 fr. FRANKRIJK en BELGIË 3 75 fr ALLE STUKKEN BETREFFENDE REDACTIE EN ADA4INISTRATIE TE ZENDEN: 81, GEVERS DEYNOOTWEG, SCHEVENINGEN. I N H O U D : Zelfbestemmingsrecht en Oor-logsverlenging ; J. Hoste Jr. — De Klokken van Roeselare (gedicht), J. De Maegt. — De rede van Lloyd George over de Vredesvoorwaarden der Centralen; F. Van Cauwelaert. — De Vredesonder-handelingen te Brest-Litowsk. — Herstel van Bel-gië op Landbouwgebied, VII; E. Matton. — Prik-keldraadschetsen: XII; L. Noë. — België in den Wereldkrijg: D. De verdediging der Naamsche vesting; E. K. B. — Vroeger en nu; A. Hans. — Nog de internationaliseering van de Vlaamsche taalkwestie. — Mijn brteveti van 't Front; J. De Maegt. •— Kantteekeningen. ■— Internationaal Overzicht. — De Volkerenkrijg. — Nieuws van het Front. — Nieuws uit het Land. — Nieuws uit het Buitenland. — Ingezonden. — Advertentië. Zelfbestemmingsrecht en Oorlogsverlenging. De tijd breekt wellicht nog eens aan, dal onder den drang van de demokratie en het groeiend volksbewustzijn in de verschillende landen de regeeringem er toe zullen gedwongen worden het zelfbestemmingsrecht der naties ernstig op te nemen. Het verloop zélf van den oorlog kan het tijd-stip 'helpen verhaasten, waarop die afgedwon-gen ernst zich zal laten gelden, maar in.tus-schen blijft de leus: zelfbestemmingsrecht zooals heel wat regeeringslieden en diplbma-ten haar gebruiken, een zeer eenzijdig oor-logsmiddel, een vlag, waarmee men de lading dekt, waarbij politieke voogdij en verkapte anncxatie behooren. Regeeringslieden en diplomaten uit de oude school steunen het zelfbestemmingsrecht der volkeren, die tôt elk staatsverband behooren, waarmee zij in oorlog zijn; zij schermen met dat recht tôt eigen machtsuit-breiding en maken de leus zelf, hoe mooi klinkend ook, tôt een oorlogverlengend ele-ment.Dat kon men eens te meer vaststellen naar aanleiding van de onderhandelîngen te Brest-Litowsk. De Centralen leggen het er op aan, alsof zij het zelfbestemmingsrecht van, Po-len, Lithauen en Koerland konden vereen-zelvigen met de houding van de „nationale" raden, die zij zelf benoemd hebben. Volgens hun oorspronkelijke voorstellen blijven de bezettingstroepen in de veroverde gebieden, en zal de werkelijke volkswil slechts de gele-genheid krijgen om tôt uiting te komen op een nader te bepalen tijdstip. Dat ailes herin-nert aan de behandeling van de Denen uit Sleeswijk, die de toezegging van een volks-referendum hebben gekregen in 1866, en er nog steeds op wachten. Polen, Letten en Estlanders waren diep on-gelukkig onder het Russisch regiem; in het Russische staatsverband maakten zij kleine minderheden uit, welke zich aile vervolgin-gen moesten laten welgevallen, maar of die volkeren zich daarom zoo maar zonder meer door Duitschland zouden willen laten an-nexeeren, of zij uit vrijen wil voor een aan-leuning bij de Centralen gewonnen zijn? De meer dan twijfelachtige bijval van het Poolsch aktivisme is overbekend, en over de Baltische provincies verklaart de gezagiheb-bende medewerker van het ,,Berliner Tage-blatt", Hans Vorst, dat Letten en Estlanders zich nooit vrijwillig bij Duitschland zullen aansluiten. Alleen een militaire bezetting zou die aan,sluiting kunnen mogelijk maken, en men weet op voorhand, wat er van het zelfbestemmingsrecht in die voorwaarden zou worden. Teekenend is in elk geval de houding der verschillende politieke partijen in Duitschland naar aanleiding van het vredesprobleem in het Oosten. De konservatieven zijn voorstanders van gewelddadige inlijving. De socialisten komen 0 o o f op tegen de plannen tôt machtsuitbreiding in A het Oosten, en verklaren dat zij rechtzinnigc k voorstanders zijn van het zelfbestemmings- n recht der volkeren. Tusschen die twee uiter- z sten in bewegen zich de leden, van het Cen- e trum en van de vooruitstrevende volkspartij, s die ofwel naar het socialistisch standpunt d overhellen, ofwel gaarna aan hun regeering I de vrije hand laten om grensbeveiliging in g het Oosten na te streven. t Zoo staan de zaken, en indien Duitsdhland fr er de kans toe ziet, dan zal het ondanks de v proklamaties van de Bolsjeviki, zijn invloed s over verschillende gewesten in het Oosten z uitbreidcn zonder dat zelïs de genïatigde eu ij meer vredelievende pers daartegen opkomt. En nu in het Westen? Kan de Duitsche re- v geering er nog op uit zijn ook hier en in de- li zelfde voorwaarden aïs te Warschau, steu- r nend op een zelfbestemmingsrecht van de e Vlamingen, dat slechts schijn is, de zooge- zegde onafhankelijkheid van Vlaanderen la- d ten uitroepen? Zullen de meerderheidspar- d tijen, die 'heel goed beseffen, waartoe het zelf- d bestemmingsrecht aan de Oostgrens in feite s dient het zelfde vertoon laten ineentimmeren d in het Westen? b Dat valt te bezien, maar intusschen zal' het v aan de Duitschers, die de toestanden opvat- fr ten zooals zij zijn, toch wel duidelijk worden, n dat hen van Vlaamsche zijde een nog grootere a ontgoocheling wacht dan m welke andere be- h zette gebieden ook,indien zij hun aanleunings- h politiek zouden willen doorzetten door mid- del van een Vlaanderen dat hun moet ter wille d zijn. S' Een dergelijk optreden ware niets anders n dan een oorlogverlengende politiek, en te- t: recht modht de overzichtschrijver van de v „Nieuwe Rotterdamsche Courant" in het s numimer van 2 Januari getuigen: k c ,,Er blijkt weer eens welk een machtige hinder- nis het voor den vrede is, als tijdens den oorlog & een van de oorlogvoerende partijen besluiten neemt r over bezet gebied, en zich door zoodanige besluiten rt van te voren de handen bindt. Dat hebben de Centralen gedaan ten opzichte van Polen, Lithauen en Koerland, en zij willen daar nu niet op terugko- ^ men. De zoogenaamde volksbesluiten in die landen b genomen zouden zijn door dé Russen erkend willen ii zien en zij willen de militaire bezetting uit die landen niet terugtrekken." Dat moet voor iedereen duidelijk zijn, en z nu zou er slechts het zoogenaamde „volksbe- d sluit" nog moeten bijkomen dat Vlaanderen v „onafhankelijk"(!) is, opdat dezelfde oor- d logverlengende politiek onder de mom van h het zelfbestemmingsrecht in het Westen vt hot>gtij zou vieren; met dit verschil echter t; dat, indien de toestanden in Rusland kost wat n kost een spoedigen vrede door de Russen z doen verlangen, er in het Westen nog mil- b lioenen strijdvaardige soldaten staan. v België, Vlaanderen, is zoo maar geen \ vraagstuk dat men afzondert van den alge- i; meenen gang der oorlogsgebeurtenissen, en z ■che de Duitschers, die rechtzinnig het einde van — de menschenslachting wenschen, weten dat ■che de weg naar den vrede met de westersche De mogendheden en de Ver. Staten nog steeds laal over België leidt. het Ook die Vlamingen, die het met het zeîf-het bestemmingsrecht zuiver zouden meenen, moeten er op gewezen worden dat elke ge-draging niet alleen beoordeeld wordt naar hetgeen men er zelf mee bedoelt, maar ook door de wijze, waarop zij te midden der fei-ten, te voorschijn komt, en hoe zou er van in Vlaamsch zelfbestemmingsrecht kunnen spra-ige ke zijn,wanneer men niet eens weet,indien er gs- morgen vrede kwam, of de.Duitsche soldaten er- zouden verdwijnen van de Vlaamsche kust en- en gansch het gebied ontruimen? Hoe kan er 'tij, sprake zijn van volksstemming onder de hoe-unt de van vreemde bezettingstroepen, terwijl de ing Duitsche regeering zich niet eens de moeite in getroost heeft uitdrukkelijk de den.kbeelden te verloochenen van den gouverneur, diien zij md te Brussel aanstelde, en die aan de eene zijde de verklaarde dat hij aan de Vlamingen zelfbe->ed stuur wou verleenen terwijl hij aan de andere ten zijde voor de annexatie van Vlaanderen eii ijVerdo : Het zelfbestemmingsrecht onder de hoede re- van groote mogendheden die op volkenrechte-de- lijk gebied in een staat van anarchie verkee-eu- ren, is niets anders dan oorlogspolitiek en de een fopperij voor de kleine volkeren. ge- Wij voelen mee met hen, die rechtstoestan-la- den willen scheppen onder aile staten, waar-ar- door er ook onder de groote staatsverban-;lf- den een wederkeerig vertrouwen zou ont-îite staan, dat gunstig zou zijn voor den opbloei ren der kleine nationaliteiten, maar zoover hebben de volkeren het nog niet gebracht, en het voor de ontwikkeling der kleine nationalitei-at- ten kan het slechts nadeelig zijn, dat groote en, mogendheden degenen die willen opkomen ere als apostels van een wedergeboorte, in feite be- helpen verlagen tôt aanleuningsagenten van gs- het een of ander impérialisme. id- Men vrage het aan de Tsjeken, die vôôr ille den oorlog Russisch-gezind waren. Zij be-schouwden de Russen als hun, bevrijders, ers maar toen de Russische wapens het krach-te- tigst waren, vernam men nagenoeg niets de van de Tsjechische volksbeweging. De Rus-het sische revolutie was evenwel pas uitgebro-ken en elke kans verdwenen dat de Tsje-chische leiders zouden kunnen worden dood-.]o~ geverfd als de agenten van het tsa-;mt risme, of de Tsjechische strijd ' ontvlamde ten met een tôt dusver ongekende heftigheid. en" Wat voor de Tsjeken geldt is dubbel waar ko_ voor de Vlamingen, die steeds gesteund heb-den ben op eigen kracht en nooit van vreemde lien inmenging wilden hooren. an~ Wij, Vlamingen, wij willen hartstochtelijk onszelf zijn, maar de zelfbewusten onder ons, en zij die zich door geen enkele politieke mislei-be- d'ing lieten meesleepen, zij willen ten aanzien ren van hun volk slechts verschijnen als verkon-or- digers van nieuwe tijden en niet als hand-ran 'langers van het een of ander machtig rijk. Zij ten willen een zuivere vlag; zij willen onaange-ter tast en sterk staan in een vrij land. En wan-vat neer de Vlamingen zoo optreden, dan kunnen sen zij niet alleen met hun Waalsche landgenooten lil- best over de baan, maar dan brengen zij ook vreemde volkeren tôt het înzicht, dat de :en Vlaamsche beweging de noodzakelijke strijd ge- is voor de wedergeboorte van een volk, dat en zichzelf moet zijn, om, naar de woorden van Aug. Vermeylen, Europeesch te worden. Aan geen enkele regeering van een dier machtige mogendheden vragen wij, dat zij zich met de Vlaamsche kwestie inlate. Voor de Centralen gelden meer dan ooit de woorden: ,,handen af van de Vlaamsche vlag", en wat de Entente betreft, haar kan van Vlaamsche zijde slechts gevraagd worden, dat zij hare oorlogsdoeleinden zoo weinig imperia-listisch mogelijk opvatte, opdat de nieuwe gezindheid zich overal baan breke en het lij-den van ons volk zoo spoedig mogelijk kunne ophouden. Het Vlaamsche volk kieze zelf het uur voor het bedingen van zijn voile levensrecht, waarvan de zegepraal des te zekerder is naar-mate zij gedragen wordt door de macht van den volkswil. Wij hebben niets dan zedelijk verlies aan een sphijn-zelfbestemmingsrecht, dat den oorlog helpt verlengen. Ons zelfstandig Vlaamsche leven worde bewerkt door een werkelijk vrijen wiî! Voor dat standpunt groeit het aantal bond-genooten met honderdduizenden per dag gansch de wereld door. J. HOST.Î Jr. DE KLOKKEN VAN ROESELARE. Te Roeselaar de Stee, Te Roeselare klinken klokken noch kampanen Alover de oude daken meer. De Duitscher brak ze weg. De torens weenden tranen, En de menschen treurden zeer. Toen klokken klonken was het feest en zegen; Toen ze zongen kwam de Mandel blijder aan; Maar toen ze zwegen werd het donker langs de wegen Waar Vlaandrens stille martelaren gaan. Klokken van Roeselaar ! Zult ge dan niet meer luiden? Slaat nu het volk van boozen zin Ook u het hart vol wreedheid in? • Hooger dan 't fel kanon Van Ieper of Diksmuiden Groet u ons land: Kerlingaland ! Kerlingaland ! Te Roeselaar de Stee, Bij 't volk om de oude klokken, stond de baas der smeden. Hij lei zijn muts eerbiedig neer, Hij streek zijn hamer langs de bronzen klokkenleden : En de klokken zongen weer ! De oude klokken zongen ! *t Was de stem der Stede, 't Was de trouwe ziel van 't grijze Roeselaar. Ze zeiden 't volk vaarwel ; ze baden nog een bede, Zoo schoon, voor haar kindren in 't gevaar. Mannen van Roeselaar! Eens komen wij weer luiden. Moeten ook wij ten doode gaan, Wij blijven in uw harte slaan. Mannen, reeds daagt het licht Uit Ieper, uit Diksmuiden. Over ons land: Kerlingaland! Kerlingaland! Te Roeselaar de Stee, Zal 't volk weer hoog zijn klokken in den hemel hangen, Daar onder 't gouden zonnekleed. De Toren weeft dan teer de kanten van zijn zangen Over al 't geleden leed. Roeselaar, de Duitscher stal uw oude klokken, Maar haar ziel, uw ziel, en stal de Duitscher niet! Ginds valt het kruis van 't graf der beulen reeds in brokken: Hier rijst, aan vrijen Mandel, 't klokkenlied. Luistert naar Roeselaar! Het laat zijn klokken bonzen ! 't Luidt den triomf van Vlaanderland ; De Blauwvoet rust op Vlaamsche hand. Wat is ons liefste land, En blijft voor eeuwig 't onze? Kerlingaland! Kerlingaland! Kerlingaland. JOH. DE MAEGT. Middelburg, December 1917. No. 125. VRIJDAG 11 JANUARI 1918. DERDE JAARGANG.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.