Ne. 19. VRIJDAG 31 DECEMBER 1915. EERSTE JAARGANG. VRIJ BELGEË onder leiding van FRANS VAN CAUWELAERT en JULIUS HOSTE JR. PRIJS PER NUMMER: NEDERLAND 10 cent. ENGELAND 2 pence. FRANKRIJK en BELG1È 0.20 fr. verschijnt elken vrijdag ABONNEMENTSPRIJS PER KWARTAAL: NEDERLAND . . . / 1.— ENGELAND 2 sh. FRANKRIJK en BEI G1Ë 2.50 fr. ALLE STUKKEN BETREFFENDE REDACTIE EN ADMINISTRATIF TE ZENDEN: VAN LOOSTRAAT 89, DEN HAAG. „ VRIJ BELGIË" richt tôt al zijn lezers zijti beste heilwenschen voor 1916. Het jaar gaat in ... Wij plukken den laatsten dag weg van het oude jaar. Al zijn dagen hebben wij geproefd als wrange vruchten van den boom der ellende. Doch wij liebben al ons I leed aanvaard, met ongebogen lioofd en ! droge oogen -... Maar deze iaatste dagen van het jaar hebben ons aangevochten met weemoed. Kerstdag... Oudejaarsavond... Onwillekeu-rig zijn wij], in herinnering leruggegaan .s naar liet stille Vlaamsche dorpje van onze P? .ci.iclerjaren: naar onze jongensdroomen, v' ? i] :ierw "'1 vmr een jr.pc gç. ' .An en maatschappelijke idealen, in tijden van vrede. In één vergezicht zien wij heel Vlaanderen weer, bij Kerst- en Nieuwjaars-dag, terwijl wij proeven lijk den verfris-schenden nasmaak van een geurenden koel-drank, de herinnering aan de volkspoëzie en het huiselijk geluk, waarvan deze dagen plachten te zwellen. En nu wij leven op F vreemden grond, nu wij buigen onder vreemde wet of stooten aan vreemde zede, nu wij, als bannelingen, het bittere brood der liefdadigheid of, na vroegeren welstand, het razen van den lionger hebben leeren kennen, nu voelen wij de schoonheid en de wellust na, van vele dingen, die in den overrloed des levens, in de voortdurendheid van onzen voorspoed beneden onze waar-neming bleven.. Wij woonden in een in vele opzichten gezegend land; wij waren een volk, tôt welk het goed was te behooren. Wij hadden oolt ons kwaad en ons leed; wij hadden ons aartdeel in den strijd des levens en kenden de pijn der inwendige tegenstrijdigheden. Maar zooals het daar staat, voor het oog van onze geheugenis, duidelijk alsof het daar stond in levende werkelijkheid, met zijn licht en zijn schaduwen, met zijn ge-nietingen en zijn zwarigheden, met zijn deugden en zijn zwakheden, was ons volk en ons land ons lief buitenmate en voor geen ander te ruilen. Want het was het onze, en wij voelden ons v r ij, en vrijr he'd is de traditioneele spijs van ons leven als volk. En nu. Visioenen van smart bij 't open-slaan van moordvuren in donkeren nacht. Bleeke kinderen, en verweeuwde moeders, krakende muren, en schuw-zwijgzame man-nen, voile gevangenissen en doodenkruisen en koeien die loeien, door den hollen nacht, voor ledige kribben Hellevisioenen. En toch weenen we niet. Onze weemoed is over. Een gloed van binnen heeft de opwellende tranen gedroogd, en in het sjofele pak van onze jonge ar-moede, met de bloedende wonden van ons verhakkeld hoofd, met het modder beladen. dat een gewetenlooze aanrander naar ons hed't gegooid, staan wij recht, en zeggen de wereld, wie we zijn: Belgen! trotsch op onzen naam en afkomst, en onbuigzaam in ons recht! 't Was slechts weemoed van één oogen-blik. Bij het zien van de pinkelende kerst-boomen achter de liehtgéyels van ?t vreed-zame Nederland, bij het ruiken van de warme feestdranken. die geuren door de opengaande deuren. bij het hooren van de leedlooze kinderstemmen, die kers liederen. ook Vlaamsche. zongen in de nacht mis, was het oude hart weer week geworden. Maar spoedig zijn weer boven gekomen de sterktegevende inspraken van een liooger bewustzijn, dat aan het vreeselijk lijden van ons volk de wijding geeft van een offérandë ten Kernel en aan onze verwach-tingen het inzicht opent op een scliitterende wedergeboorte! Wij hebben beter de waar-heid leeren begriipen, en onderschreven met ons bloedmerk, dat de rijkdom der volkeren niet alleen wordt geteld naar het bezit van dingen, die in assche verkeeren, en hun geluk niet bewaard blijift in vazen, die breken tegen den grond. De onthech-ting heeft ons geheven op een liooger plan, vanwaar wij zien en gez^en worden over het .struikgewas der aardsche pleziertjes, met hun fletse bloem en hun bedwelmenden geur. De strijd heeft de zedelijke span-kracht van ons volk verhoogd en in het vuur van het lijden heeft de hamer der Duitsche vernielzuolit tôt één bai\d van stalen getrouwheid omgesmeed, de onge-bonden en onverwerkte stukken van ons patriotisçh gevoel, dat hij pletteren wilde tôt buigzame veèrtjes van onderworpen- lné'd Sommigen, die tôt ons volk behooren, zullen de waarde van onze zedelijke aan-winst als volk niet begrijipen, omdat de ooger van het geestelijk scliouwen bij lien niet zijn open gegaan; anderen, door al te zwaren slag getroffen, staan nog verbijs-terd onder de eigen beproeving. Maai :1e overgroole meerderheid. het beste ^edeelte van ons volk, bezit het lieldere weten, dat ons lijden niet vruchteloos is. dat wij uii dezen baaierd van ellende zullen oprijzen: edeler, wijzer, krachtiger. -H'hooner en zekerder van ons zelf, dan vôôr den oorlog, en, vertrouwende in het recht en op Gods gerechtigheid, zijn wij al.ei bereid, wanneer het nieuwe jaar zal in-gaan, den eed te vernieuwen van ontem-bare volharding tôt den dag der bevrij- 3ing Hofi geheel anders wordt het uitzicht de: dingen, wanneer wij ze plaatsen in het etherlsche licht van de zedelijke schoon heid, en welke vertroosting komt ovei ons...... Door de korst der uitwendige be- vriezing van ons volksleven, zien wij de krachten gisten van het nieuwe leven. Ziekelijke behoeften sterven af, kleingees tige gewoonten worden afgelegd, maai dieper groeien de echte overtuigingen ei: sterker staan de mannen. Het volk, dat sliep. is opgewekt. Bij de kruisen van ziji gesneuvelde jongens leert het den vader-grond meer liefhebben, bij het ineenstor-ten van vroeger onbegrepen kunstwerken van onze voorgeslachten, wordt het aan-dachtig op de groothe'd van onze vaderen, i en eenmaal zal het graag zijn ooren ope-nen voor dezen, welke het, na dezen oorlog, den weg zullen wijzen naar hoogere geesstesontwikkeling en stamfierheid en zelf-standiglieid, in werk en gedachte. Neen. ons volk heeft niet alleen te treu-ren om verliezen, het heeft in het hart der beschaafde volkeren, het heeft in eigen schoot vooral scliatten vergaard vàn ze-delijken rijkdom, welke eens onze trots en onze zegen zullen worden En in het licht dier vertroosting zie ik î u, dicht nabiji, schaar van tienduizenden, heldhaftige jongens van 't IJzerland, levend en stervend, in trouwhartige eenheid met den moedergrond! Met de aarde gedekt, en ze dekkende met uw lijf, drinkende haar water en ze drenkende met uw bloed, waakt gij, bij dag en bij nacht, over het behoud van het land der vaderen, en wanneer gij blijvende rust vindt in den schoot van uw land. zal het kruisje, dat staat boven u, dor in dorre aarde, een mystieken bloei gaan dragen van onverwolkbare burger- deugden en van jonge volkskracht — Zoo eindigt het oude jaar niet in rouw a'ieen. En 't nieuwe gaat in met grootsche verwachtingen! Wanneer het nogmaals i Kerstdag worden zal en Oudejaar, dan zal Dorp in de sneeuw, naar een schilderij van J. F. TAELEMANS.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.