ZONDAGSBLAD Bijblad van " VOORUIT „ ZONDAG 18 APRIL 1915 N1' 5 Prijs : 5 centiemen Plus=Que=Parfait m Toen het Barontje dien avond bij zijn vrienden in het Huis van Commercie kwam, hadden dezen natuurlijk al lang van het geval gehoord, maar toch trilden zij van nieuws-gierigheid en ontroenng om ailes nog eens uit zijn eigen mond te vernemen. 't Barontje was dan ook zelf nog gansch ond'er den in-druk en ziedend van woede, omdat de boeven, zooals hij ze noemde, ongestraft ontsnapt waren. Hij had den veld-wachter last gegeven ze aan te houden als ze nog terug kwamen, doch die maatregel voldeed 't Barontje maar half, wijl hij nu bij ondervinding wist dat 't niet zoo mak-kelijk ging. Er moesten krassere middelen getroffen wor-den.— 'K zoe z'omverre schieten! riep eensklaps Plus-que-Parfait met een vuistslag op tafel. Meneer François knikte goedkeurend. Dergelijke schur-ken hoefden niet gespaard te worden. Ook de kroegbaas, zijn vrouw en Fietje, die zich even in het gesprek meng-den, waren 't daar heelemaal mee eens. Alleen 't Barontje, als wettelijk hoofd der gemeente, voelde eenige aarzeling. — We moên toch zien da w'in 't kot nie 'n geroaken, meend'e hij. — Steekt de sloebers zelf in 't kot! viel de herbergier plomp-lachend in. 't Barontje werd even ongeduldig. Hij kon den fami-liairen toon van den boerschen herbergier en zijn vrouw nooit goed uitstaan. Alleen Fietje mocht altijd, als ze wilde, meepraten. Hij begon tegen zijn vrienden Fransch te spreken, om de anderen uit het gesprek te mijden ; en even zaten zij daar met hun drieën rond het tafeltje, de kwaadaardig-roode koppen naar elkaar geneigd, de wenk-brauwen gefronst, in gewichtige, zenuwachtig-opgewon-den redeneermg verdiept. Het duurde lang, heel lang, vooraleer ze 't over een vast te stellen gedragslijn heelemaal eens waren. Meneer François en 't Barontje moesten zichzelven herhaaldelijk, met flinke borrels, moed impompen, en zelf s Plus-que-Parfait, die in zijn correctheid anders nog al sober was, het meer dan eens Fietje met haar flesch naar hem toe komen. Eindelijk was 't gevonden ! Behalve de veldwach-ter, die scherp moest toezicht houden en alom over de wegen patrouilleeren, zouden de drie heeren voorloopig elken ochtend met hun drie rijtuigen achter elkaar samen uitrijden. Zij zouden gewapend zijn met revolvers en geweren en, zoodra de vijand verscheen, met zachtheid of geweld hem den weg versperren en hem tegenhouden. Zij waren niet bang : zij hadden drie rijtuigen tegen één auto en, met hun knechten inbegrepen, zes mannen tegen twee ! De schurken mochten nog eens komen : ze zouden flink ontvangen worden ! IV Zoo werd gedaan. Dag aan dag, op vaste uren, zag men het drietal er van ond'er trekken. Vooruit reed 't Barontje, met zijn phaeton en twee paarden ; daarna meneer François, nu eens met eén paard, dan ook wel eens met een tweespan ; en Plus-que-Parfait sloot de rij, roerloos-fiks en correct m zijn dogcart, naast zijn metig knechtje. Het was een heele opschuddmg, de eerste keeren. De gansche straat stond uit, half bang, half grinnikend. Wat zou er wel gebeuren als nu eens plotsehng een van die griezelige duivelstuigen m het dorp kwam aansnorren ? Een woest gevecht, met pistool-en-geweerschoten ? De menschen ijsden ervan. Maar de dagen verliepen en nooit gebeurde er iets : de heeren kwamen terug zooals ze ver-trokken en die dagelijksche optocht werd wel eenigszins belachelijk, vooral toen de veldwachter, die rusteloos over de wegen werd vooruitgestuurd, weldra in oproerige op-windmg geraakte en zich niet geneerde om te verklaren, dat die heeren stapelgek geworden waren en hij er zijn baantje zou aan geven als het zoo nog lang moest blijven duren. De boeren hadden daar heimelijke prêt om, zij ont-haalden den veldwachter op borrels, met het gevolg dat hij al spoedig dronken werd en er dan maar brallend hep op los te schelden en te vloeken en ten slotte elken middag waggelend, onder het spotgejoel der straatjeugd in het dorp terugkwam. Trouwens, die heeren zelven, begonnen weldra het be-lachelijke en ook het ongezellige van hun onderneming in te zien. Zij waren telkens blijde wanneer zij, van de spot-tende blikken verlost, uit de dorpskom kwamen ; en hun ritjes, die zij anders zoo aard'ig vonden, hadden voor hen aile bekormg verloren, nu zij als 't ware aan elkaar gebon-den waren. Er was mets geen verrassing meer in, de een volgde zoo maar sjokkend op de andere, als in 't leibandje gehouden ; zij waren hun vrijheid en individueele fantaisie kwijt, want de een kon immers nooit meer iets doen, dat niet door de anderen opgemerkt en misschien wel afge-keurd zou worden. Het sterkst liet zich dat voelen op een ochtend, toen zij eensklaps, in 't voile veld, verre van menschen en huizen, Fietje over den steenweg voor zich uit zagen loopen. Fietje haastte zich blijkbaar naar het stationnetje toe om den trein te halen en de gelegenheid was als geknipt om haar zoo maar dadelijk op te laden. 't Was of de paarden van 't Barontje van zelf even op-hielden ; en Fietje ook, glimlachend, groetend, werd als 't ware magnetisch tôt den phaétcn aangetrokken. Maar het Barontje durfde niet, ter wille van de twee anderen, die ook op hun beurt niet durfden ter wille van 't Barontje ; en aile drie voelden zich zoo vernederd en chagrijnig onder de verbaasde en teleurgestelde blikken waarmee Fietje hen nakeek ; allen hadden zoo geweldig innerlijk het land aan elkaar, dat ze van den ganschen ochtend geen woord meer wisselden en totaal ontstemd en nurksch tegen den middag in het dorp terugkwamen. Doch daar gebeurde nog 't vernederendst van al, inzonderheid voor het Barontje : eensklaps, terwijl de rijtuigen om den hoek der groote dorpsstraat heendraaiden, weerklonk in de verte, dichtbij het plein, dat zwart van menschen stond, een luid-snorrend geraas ; en dàt, wat de drie heeren al sinds weken langs de wegen vruchteloos zochten : een van die afgrijselijke monstertuigen, die menschen en dieren schrik aanjaagden, een auto, kwam op hen af gestoven.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.