Zondagsblad: letterkundig bijblad van Vooruit

1108 0
close

Why do you want to report this item?

Remarks

Send
s.n. 1916, 26 March. Zondagsblad: letterkundig bijblad van Vooruit. Seen on 25 April 2024, on https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/en/pid/gx44q7sb9g/
Show text

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

ZONDAGSBLAD Biiblad van " YOORUIT „ ZONDAG 26 MAART 1916 Nr 54 Prijs i 5 centiemen Het Asschenziftertje Joris Vandervelde Vertelt. Ik .ben regent bij de middelbare school te Hasselt. Toen ik onlangs aan de leerlingen van de hoogste afdee-hng verklaard had wat men in letterkunde verstaat door « een portret » en hun eenige modellen in het vak had voor-gelezerç, zeide ik om te sluiten : — Nu zult gij mij voor de naaste week zelf een portret maken. Schildert — voorzichtig-beleefd natuurlijk, — een persoon uit de stad of den omtrek, die zich door zijn voor-komen of zijn manieren van de anderen onderscheidt. Kiest, bijvoorbeeld, een ouden jeneverstoker van Hasselt, die uw straat of uw wijk bewoont; of neemt een loggen, lederbrui-nen ossenboer, dien gij dikwijls met een kar draf naar huis hebt zien varen ; wenscht gij te spreken over een heimaaier, een zandverkooper, een bezembinder uit de Kempen, evén goed. Een leerling stak den vinger op en vroeg : — Meester, mogen wij Tony afschilderen ? — Wie is Tony? wilde ik weten. — Een arme doinpelaar, Mijnheer, die veel door de straatbengels geplaagd wordt en hun weleens zijn korf of zijn ijzerpot naar het hoofd werpt. 's Middags zit hij met zijn gebedelde aardappelen op den hoek van de groote markt, omringd door vijf, zes honden uit de buurte, dien hij goedgunstig een korst of een beentje geeft. Een tweede jongen brandde van ongeduld om daar een typisch trekje aan toe te voegen. — Voor een grooten borrel, Mijnheer, draagt hij een pak naar het station of naar het slachthuis, want, ofschoon oud en klein, is hij nog gezond en stevig te been. Voor een kwartjen en den kost gaat hij de asschen in de huizen ziften. Een derde student detailleerde voort : — Als men hem een solleken voor den neus houdt of een pijp tabak geeft, scnreeuwt hij gelijk £en waanzinnige : « Tiri! Walra! Altijd Zondag ! » En somtijds rijmt hij: Tongeren zal vergaan En Maastricht zal opstaan. Ja, hij danst ook weleens vôôr de boeren, als zij hem een stuk worst of een spekbraaiken beloven, ik wil zeggen, dat hij eventjes den eenen voet na den anderen oplicht, om hen in den waan te brengen, dat hij danst. Want Tony is slim•• mer dan hij er uitziet. Hij heeft een goed geheugen en weet zoo fijn te antwoorden, dat de herbergmannen hem maar moeilijk kunnen vastzetten. De volgende week kreeg ik veertien opstellen, waaraan ik de volgende bijzonderheden ontleen : Tony is een oude, dikzakkige stumperd, met breede schouders en een ruigen, ronden kop, morsige, pepergrijze haren en een doorgaans ongeschoren kin, wellicht het schil-derachtigste manneken uit de oude Demerstad. Hij is zoo klein, dat hij zijn rug maar moeilijk kan buigen : met zijn leelijk-lange armen raakt hij bijna aan den grond. Een wandelende boomtronk, iets gelijk een tamgemaakte bruine beer. Zijn aangezicht is rood : weekgebakken-kareelsteenkleur. Zijn harige wenkbrauwen en zijn groote, grauwe mond, gevuld met gele tandscherven van onge-lijke lengte, hebben hem meer dan eens de bekentenis ontlokt : — Ik weet wel, dat ik geen beeldeken ben. Maar zie, ik ben ook niet met een beurs om den hais geboren. Van in de vroege morgenuren kan men hem somwijlen met zijn kruiwagen ontmoeten en wie hem dan aanspreekt of een nikkelken toont, wordt zelfs met geen enkelen blik vereerd. Onafgebroken, eerlijk-aandachtig houdt hij den kostbaren last in het oog, dien men hem toevertrouwd heeft en dien hij niet mag verliezen. Traag, loom, voetje voor voetje, gelijk een Kempische os, die een mager landje beploegt, trappelt hij op zijn groote, dikgeschoeide voeten voort, recht naar het station, recht naar de stokerij, recht naar de pottenbakkerij. Nergens blijft hij staan. Heeft men hem noodig, dan moet men hem vriendelijk binnenroepen, zoodra hij terugkomt of als hij niets meer te doen heeft. Zelf vraagt hij geen werk. Loopt hij in den leegen kruiwagen, dan groet hij iedereen beleefd, de politie-mannen wel het vriendelijkst. Onze Vaders aan de deuren bidden, dat doet hij niet: hij heeft zijn huizen, waar hij krijgt, gewoonlijk herbergen of vleeschhouwerijen. Daar ziet men hem dan drie- of viermaal in de week verschijnen, altijd op hetzelfde uur van den dag, en nochtans, hij kent de klok niet. Op de eene plaats moet hij van a'h ter binnengaan, dat weet hij ; eldlers ziet men hem op het keldervenstertje kloppen. Het brood, dat hij ontvangt, bergt hij in zijn zwart-wissen korf. Soep, salade, visch, boonen, dat laat hij allemaal ondereen in zijn zwaren pot doen. « Ba ! In den buik komt het immers toch allemaal bijeen! » wijsgeert hij. Als hij zijn noenmaal verorberd en zijn vette handen over zijn lendenen afgewreven heeft, verlangt hij gewoonlijk naar een Hasselaar en valt, op den wenk van een yoorbijganger, geestdriftig aan 't balken over de toekomst van Tongeren en Maastricht, hetgeen de bewoners van de Demerstad, welke op die \an de Jeckerstad gebeten zijn, smakelijk in de handen doet wrijven. Somwijlen werpt hij nog, onder 't roepen zijn vette klak in de hoogte, en als hij goedgezind is, poogt hij ze op de punt van zijn klomp, net gelijk een kabouter uit den ouden tijd, te snappen. Krijgt hij niets, dan gaat hij in de straatgooten snuffelen, waar hij weleens een knoop of een cent vindt. Brandt de zon wat sterk, dan ziet men hem vaak met den rug tegen een boom staan, waar hij zijn log lijfje tegen d ruige schorsen schuurt, bijna alsof hij door de vlooien geplaagd werd. Anderen beweren dat hij zeer zindelijk is en geen heiligen schrik voor het water heeft, ei, 'zich weleens luidruchtig i t den Demer gaat wasschen. — Terwijl hij een druppel aan de schenkbank ledigt, uiteet zegt hij, duwen de schalke jonge heeren weleens een dikken vonkelstok in één der groote, ingescheurde zakken van zijn te lange slipjas, ofwel zij spannen hem een groote courant op den rug. Dan doen de kinderen hem uitgeleide door de stad en de meeste vreezen hem niet al te sterk, omdat zij sneller kunnen loopen dan hij. — Tony heeft den keizer gezien ! klinkt het dan. Somwijlen, ja, zwermen h«|pi wel vijftig kwâkinderen na, en als zij hem dan te lang blijven tergen, roept hij met

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
This item is a publication of the title Zondagsblad: letterkundig bijblad van Vooruit belonging to the category Culturele bladen, published in Gent from 1915 to 1928.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Add to collection

Location

Periods