Zondagsblad: letterkundig bijblad van Vooruit

546 0
30 December 1917
close

Why do you want to report this item?

Remarks

Send
s.n. 1917, 30 December. Zondagsblad: letterkundig bijblad van Vooruit. Seen on 29 March 2024, on https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/en/pid/9p2w37n980/
Show text

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

ZONDAGSBLAD B\jblad van " VOORUIT „ ZONDAG 30 DECEMBER 1917 Derde Jaargang — Nr 36 Prijs 5 centiemen Stekelbaggetjes Schetsen ait h et Oost= V laandersche Bnitenleven door Mozes STEKELBACH In een vemepen eerste-klas rijtuig van de schomme-lende hortende stoomtram zaten onze vier dorpshanen en de nieuw-bakken notabel, Bonifaas Klipsteen, in de ern-stige houding van menschen, die op reis zijn naar eene geleerde vergadering, in schijnbare bewondering van het fleurende landschap, dat zich voor hunne blikken ont-rolde.'t Was in het begin der maand Augustus. De windstille nacht had weinig verfrissching gebracht aan de doffe hitte van den vorigen dag en de lucht in het nauwe rijtuig werd om het uur drukkender en meer hinderend voor de ademhaling. De honorabelen hadd'en hunne hooge hoeden afgezet en de raampjes geopend, om hunne in zweet komende hoof-den onder de golving der binnenstroomende lucht, door de vlucht van het rollende gevaarte in schudding gebracht, te laten verkoelen. Daar het vak, waarin zij hadden plaats genomen, onmiddellijk op de stoommachien volgde, werd hét spreken hen verhinderd door het aan-houdend gesis der sirène. Alleen bij de halten — Klipsteen had er een-en-twintig geteld, voor het enkele uur dat de reis had geduurd — wisseld'en zij eenige banale vvoorden over het weer, den oogst te velde en wat er mee in verband stond, daarbij in acht nemende, hunne fas-hionabele houding en man:eren van dorps-regeerders te bewaren, want door de glazen d'eurtjes der tram-rijtuigen konden zij door de medereizigers van hun kreits bespied worden. Hun prestige mocht niet in perijkel gebracht worden door lompe, boersche, onbetamelijke houdingen en gebaren. Bezweet en geradbraakt van 't lange stilzitten in de benauwende bommelkast, betraden onze dorps-notabelen de straten der groote stad-en meteen ondergingen zij hunne eerste gedaante-verwisseling : de ernstigheid van hun gelaat veranderde in zonnige opgeruimdheid ; 't had al den schijn alsof een nieuw, een krachtiger leven in hen ontwaakte. Zij werden opeens jolig, gespraakzaam, zoo-als het weleens gebeurde bij een welgevuld bier- en jene-veravondje in « La fleur d'or ». Klipsteen alleen stapte stijf als 'n plank, \astgeriemd in zijn nauw-sluitend halsgareel, achter zijne blijgeestige makkers. Zijne schaapoogen waren te klein om al die vreemde rumoerigheid rondom hem op te nemen. Hij kon niet begrijpen, waarom die dooreen wriemelende me-nigte, zoo'n haast had om weg te komen. Was er ergens een brand of een straatgevevcht te zien ? En al dat ge-rucht, gerinkel, getoet en geblaas van tramwagens, auto-mobielen en ander duivelstuig, die 'n mensch bij elken stap dreigden te vermorzelen... 't was om horendul te tvorden. Hier en daar bleef een stedeling de boerenpatriarken net hun cilinderhoeden glimlachend achterna zien. De honorabelen hadden eene sigaar opgesteken en stapten vroolijkgezind straat-in straat-uit, naar het centrum-der woelige stad. Meneer Leo.i, de papa van 't gezelschap >— dorps-clubjes, die gezamenlijk eene reis maken, staan altijd onder 't geleide van een stoutmoedig bescherm-pa-paatje y— meneer Léon bracht zijne kudde eerst naar het Hôtel Suisse op de Groenplaats, om er een druppeltje te drinken en de spijskaart voor het middagmaal vast te scellen. Klipsteen volgde stipt de hem \oorgehouden aanbeve-lingen zijner vrouw. Hij hing zijn cilinder naast de an-deren aan den kapstok, zette zich in dezelfde houding als meneer Léon op z'n stoel, legde zijné glacees gelijk die van meneer Léon op het tafelblad en bestelde een druppeltje gelijk dit \ an meneer Léon. Maar toen hij wilde betalen, beging hij zijne eerste mis-greep : de waarde van het drankje schattend naar de likeurprijzen op zijn dorp, stak hij den kellner een nickel-stuk van io centiemen toe, wat onze hanen deed' kraaien van treiterend plezier. Het tweede bezoek was voor het warenhuis Tietz, om aldaar het tradioneel cadeautje aan te koopen voor de thuis gebleven moeder of vrouw. De honorabelen draaf-den nu zoo haastig door de straten voort, dat Klipsteen moeite had hen bij te houden. De -drukkende warmte in de dicht bevolkte straten was ^oo bezwarend, dat het zweet van onder zijn cilmderhoed droop en het spannende halsboordje tegen zijne gloeiende halshuid vastkleefde. 't Was hem onmogelijk indTukken op te nemen van het wondere stadsleven rondom hem : ailes vloog als 'n dol-loopende cinéma voorbij zijn verbaasde oogen. De hard-looperij, waaraan hij gedwongen was mee te doen, werd gestuit in de gaanderijen van het groote warenhuis, waar het volk, als een zwerm gonzende bijen dooreen woeîde en krioelde. Maar hier ook gaven zijne reisgezellen hem den tijd niet overwegingen te maken over de enorme massa's koopwaren, links en rechts van de gaanderijen opgestapeld, over de bedrijvigheid der serveuzen achter de fange toonbanken, over de massieve constructie van het gebouw, enz. Hij moest voort, altijd voort, gestampt en gestoo-ten door andere bezoekers even haastig als hij, soms moe-tende verduren een gedempt verwijt van houten Mackut of boeren-lummel, wanneer eene ruwe mannenhand hem onzacht tegenaan een fijn gevoelig dametje duwde. Hij moest voort, de oogen gericht op de zijden cilinders zijner reisgenooten, om in dien doolhof van gangen niet te verdwalen. Het behoud van een mensch hangt soms aan een zijden draadje... voor Klipsteen was 't een weg-drijvende zijden hoed... Eindelijk, hij kon vrij ademhalen ! Het viermanschap had hait gehouden voor eene toon-bank met toilet-artikelen, waar de drukte minder hinderend was en waar de dorpshonorabelen hunne keuze deden van cadeautjes ; maar dit ging wederom zoo haastig in 't werk, dat Klipsteen den tijd niet werd ge-gund een geschenk te kiezen, overeenstemmend met den smaak zijher behaagzieke echtgenoote.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
This item is a publication of the title Zondagsblad: letterkundig bijblad van Vooruit belonging to the category Culturele bladen, published in Gent from 1915 to 1928.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Add to collection

Location

Periods