Zondagsblad: letterkundig bijblad van Vooruit

865 0
10 September 1916
close

Why do you want to report this item?

Remarks

Send
s.n. 1916, 10 September. Zondagsblad: letterkundig bijblad van Vooruit. Seen on 28 March 2024, on https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/en/pid/bk16m36c9f/
Show text

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

ZONDAGSBLAD Biiblad van " VOORUIT „ ZONDAG 10 SEPTEMBER 1916 Tweede Jaargang - Nr 20 Prijs : 5 eentiemen Vurige Tongeri i Morgen moest het wonder gebeuren. Eenzaam in hof en boomgaard aan 't mijmeren en malen had Walterken den ganschen namiddag reeds het voorge-voel, dat het waarachtig al in aantccht was en gehemi-zinnig, heel uit de verte aanwaaide op de lauwe, geurige bries, die in hagen en boomen fluisterde en ritselde vol heiligen ernst. Te morgen had de Gorre, de nijdige schoolmeester, weer boersch plomp tegen Walterken geschreeuwd omdat het . kind in zijn Sfelkonste. niet had kunnen lezen van : A. Al wat kwaad is moet gij mijden. B. Bidden God te allen tijden. C. Cier u met geen ijdel kleed... De meester was geplaagd met een \reesehjke zeven-oog, doch om het schoolgeld niet te verliezen gaf hij les van uit zijn alkoofbed. Van onder de dekens beheerschte hij met bulderstem en lange wisch de snakenbende in de kamer. Wantje, zijn wederhelft, nicest hem af en toe warme pappen en trekpleisters komen leggen voor de kwade humeuren. De Gorre dampte onder zijn wollen kwastmuts en zijn dikke bedekking. De jongens vonden dat een heel verkwikkelijk en welkom schouwspel, inaar de meester had het erg lastig en \ erkeerde daardoor in een staat van koortsige overprikkehng, die zijn discipels moesten bekoopen. De minste afwijking van de tucht, de minste fout werd met nog meer geweld dan ooit geschand-vlekt en gekastijd. Walterken was bij de alkoof geroepen geworden en had daar, neergeknield, tal van wischslagen gekregen en een ergerlijke berisping moeten aanhooren. Zijn leelijken bul-lekop tusschen de alkoofbehangsels uitstekend, had de Gorre het kind weer toegesnauwd, dat het geen hersens had in zijn groot waterhoofd en al had hij Walterken's heele kranke wezentje angstig zien sidderen ; zijn ouwe-lijk, gerimpeld aangezichtje pijnlijk zien verwringen ; diepe spiertrekkingen zijnen breeden mond zien scheef zetten en zijne grijze wateroogen met smeekvonkingen tôt hem zien opkijken ; — toch was de geweldige met zijn holle brulling voortgegaan. Het teere jongenszieltje, ge-beukt en gekneusd, had het toen uitgesnikt : — Ik kàn niet spellen ! Ik zal nooit kunnen spellen ! En îk zal nooit kunnen cijferen ook... Luide had de plakheld toen gelachen, trots de pijn van zijn zevenoog, en de bende der schoolbengels had mee-gegierd.— Ha ! riep de Gorre. Hoor me dat eens ! Hij zal nooit kunnen spellen noch cijferen. En Walterken hikte voort in de eindelooze wanhoop van zijn kranken wil en bewuste onmacht. Hoe vaak had hij het met goeden moed beproefd om die teekens te spellen. Zijn zwakke denken had hij pijnlijk ingespannen om ze te vatten en bij te houden, die woelende boekstaven, doch hier sprong er een spoorloos weg, ginder wipte er een waar zij niet hoorde te zijn, verder ontdubbelde er zich een, — het was een baarlijke tooverij onder zijn verduis-terende oogen. Begon dan de schoolvoogd te grinniken en te zwaaien met zijn lange wisch, dan wentelden en war-relden nog enkel zwarte schaduwen op het boek. Walterken had al meer dan eens bij zijn morgen- of avondgebed een ave gepreveld als toemaat om toch met behulp van zoete Mariatje de spel- en cijferkonst te mo-gen doorgronden, maar het had niet gebaat. Er was voor Walterken's droomershoofd zoo machtig veel gewichtigs gade te slaan en te begrijpen in den tuin en den boomgaard, op den molenwal en aan de rivier, in de levende, kleurige, rijke wereld rondom hem, dat noch lust, noch kracht cverbleven om die boekenmysteriën te doorpeilen. En wat was de cijfer- en spelkonste naast de wonderen van Walterken's wereld? Daar steeg het ranke zilver-berkje op met ragfijne takjes en blaadjes, licht als een springfontein, die in een van zonlicht doortintelden groe-nen regen nederdroppelt. Wie dacht aan cijfers als hij zich daaraan vergaapte? En dat vlindertje, dat ginds op een, blaadje rondwandelde, met zijn rechtopstaande vleu-gels dicht tegeneen, op zijn teer lichaampje in het briesje zwenkend en wankend als de groote zeilen van een rank bootje in de hoos — wat waren de akelig leelijke boekstaven daarbij ? En dat blinkende kevertje, dat zich vlijtig en behendig tusschen dien doolhof van graspijltjes spoedde ? En het vogeltje, dat op de zode rondhupte en opwipte naar de ristjes der hooge halmen om er zaadjes en kerfdiertjes af te pikken? En de rondsnorrende water-juffer met haar vleugehliezen als lange splinterschilfers van glazuur? En het geitenblad, dat zijne slingerranken om de elzentakken snoerde en het gedweeë hout tôt een kunstigen spiraalgroei wrong? En 't schrijverken, dat op den spiegel van het wed zijn kronkelingen trok? En de duikelende eendjes, die hun achterlijf rechtop uit het water lieten steken als bisschopmijters? En dan dat plotse, heimelijke ruischen der elzen in den valavond ? En de trompen die droef gerekt aan den rivierkant klaagden ? Dat ailes vulde Walterken's hoofd. Aan dat ailes hing zijn droomerszieltje. Voor de rest was er in hem geen plaats meer. Waarom kon een kind niet met dat ailes al-leen leven? Het scheen hem dat zoo'n leven met dieren en planten alleen veel heerlijker zijn zou. Doch haakte hij vurig naar de kennis der boekengeheimenissen. Vader had hem met de berkenroede gekastijd en moeder had hij zien weenen omdat hij die wetenschap nog niet bezat. Dat \ervulde hem met bitter leed en wanhopiger verlangen naar die ongenaakbare kennis. Doch van den ruwen Gorre verwachtte hij ze niet. Walterken kwam dagelijks. naar school als naar een pijniging, waarvan niet het minste heil te verwachten was. Spellen en cijferen, dat waren wonderen, die ver, ver bui-ten hem lagen en hem slechts op wonderbare wijze zou-den geopenbaard worden. — Morgen is 't Pinksteren, had de meester nog van uit zijn alkoof gespot, dan dalen vurige tongen neer ge-durende de hoogmis. Zorg, dat gij er een op uw groot

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
This item is a publication of the title Zondagsblad: letterkundig bijblad van Vooruit belonging to the category Culturele bladen, published in Gent from 1915 to 1928.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Add to collection

Location

Periods